Op zich wel een oké thriller. Het is een ander soort politie thriller dan ik gewoon ben, maar ik ben wel nieuwsgierig naar de rest van de serie en ga dan ook verder!
Ik ben een echte Toni Coppers-fan en heb al vele latere boeken uit de reeks gelezen waarbij ondermeer De zomer van de doden me zeer goed is bevallen. "Niets is ooit" is het eerste boek uit de reeks en dat kan je merken : de personnages en het verhaal komen nog niet zo uit de verf als in de latere boeken. Het is dus aan te raden de boeken in volgorde van verschijnen te lezen, want nu is dit debuut me een beetje tegengevallen. Spijtig.
Deel 1 van een voor mij onbekende reeks. Het eerste boek vond ik maar matig. De personages zijn best wel OK maar de schrijfstijl was iets minder voor mij. Ik lees wel dat de reeks steeds beter en beter aan het worden is. Op naar een volgend deel.
Echt een super goed boek!! Ik heb een zwak voor Coppers though dus reken niet al te veel op mijn mening als je niet van dit genre houdt ;)
De eerste paar hoofdstukken gingen wat traag maar dat ben ik van mezelf gewoon. Eens dat ik echt in het verhaal zat, geraakte ik er ook niet meer uit :D
Broski's ik was gewoon vergeten dat ik dit jaar natuurlijk ook al 9 boeken van de allerbeste thrillerauteur Toni Coppers heb gelezen. Die voeg ik toch ook even toe hier hoor.
Ik heb de neiging veel reeksen en series van schrijvers aan te kopen die dan heel lang liggen wachten om gelezen te worden. Dat was met Toni Coppers ook zo. Toen ik mijn blog begon kreeg ik echter al een aantal boeken van Coppers, waaronder de recentste Liese Meerhout boeken, Jacht en het binnenkort te lezen Onschuld (de twintigste Meerhout!). Ooit zag ik ook al eens de serie Coppers die gebaseerd was op de boeken met Liese Meerhout in de hoofdrol dus de goesting was er wel al om er ooit aan te beginnen… wel, ooit is nu!
Ik ben van plan nu elke maand een aantal van de boeken, op volgorde, te lezen zodat ik hopelijk tegen eind dit jaar volledig mee ben in de reeks en ik kan aansluiten vanaf boek 21… Het voordeel met deze misdaad thrillers is dat die vlot en snel lezen dus ik zal geen moeite hebben, vermoed ik, om de reeks snel bij te benen.
Niets is ooit is dus het eerste boek waarin Liese Meerhout verschijnt. Zij is hoofdinspecteur van de afdeling Kunstcriminaliteit. Als we haar leren kennen gaat het in haar privéleven niet zo voor de wind, haar relatie met Hans draait niet meer echt. Dan krijgt ze ook nog eens een zaak voorgeschoteld waarbij een roofmoord werd gepleegd in het Afrikamuseum te Tervuren, daar is een conservator gedood en werd kunst geroofd. Tijdens haar onderzoek leert ze Simon kennen, die net zijn vader (een antiquair) verloor en die met zijn handen in zijn haar zit want niet alleen weet hij niet wat gedaan met de antiekzaak, hij wordt eveneens door onbekenden bedreigd en afgeperst. En Simon merkt ook dat een schilderij uit zijn vaders kluis is verdwenen, een schilderij waarvan hij te weten komt dat het wel eens heel veel geld waard zou kunnen zijn.
Hoewel we dit nu als een Liese Meerhout verhaal kennen, merk je dat Toni Coppers met dit verhaal nog niet goed wist welke richting hij uit wou gaan. Ik vermoed dat het personage na het schrijven van dit boek pas echt bleef nazinderen en hij misschien daarom besloot haar te blijven volgen, want het is eerder Simon de Vere die in dit verhaal de hoofdrol speelt. (Benieuwd of Simon nog terugkomt en in welke mate hij een rol zal blijven spelen…)
Dat Toni Coppers een liefde voor kunst (en vooral schilderkunst) heeft kan je wel vermoeden aangezien hij hier wel een kennis over laat vermoeden. (En later zal hij ook nog over Magritte schrijven, dus er zal wel een zekere voorliefde zijn). Ik kan dat enkel maar toejuichen aangezien ik zelf ook een grote kunstliefhebber ben.
Je merkt dat dit zijn eerste stapjes zijn in zijn literaire carrière. Ik weet intussen, door zijn Alex Berger reeks, dat hij een heel goed schrijver is, die complexe plots kan creëren en toch via een aantal plottwists zijn lezers kan doen verder lezen, ze blijven boeien en ‘hooked’ laten zijn. Niets is ooit is alvast een mooi begin in wat een fantastische reeks zal worden, hoewel het nog wat ontbreekt aan spanning.
Het beeld dat ik had van Liese Meerhout, na de serie waarin ze door Hilde De Baerdemaeker wordt vertolkt, is anders in dit boek waardoor het even wennen was en ik de serie het best volledig vergat en mijn eigen beeld van het personage moest vormen. Maar ik kijk enorm uit naar het verder ontdekken van de reeks en de andere personages.
Het eerste boek van Toni Coppers met Liese Meerhout en het laatste dat ik zelf lees want de rest heb ik allemaal al gelezen. Daardoor zie ik ook dat de auteur geëvolueerd is in zijn schrijven, Liese is veel sterker geworden als karakter en dat was nodig want ik vind dat ze in dit eerste boek nog heel zwak naar voor komt.
Nadat de vader van Simon de Vere verongelukt, neemt hij de zaak, een antiek/kunsthandel over. Al op de begrafenis wordt hij aangesproken over de zaak van zijn vader. Het blijft niet bij aanspreken alleen, er volgen bedreigingen, een keer in elkaar slagen. Helaas weet Simon de Vere niet wat men van hem wil. Iets, maar wat? Geld? Een kunstwerk? Hij doorspit brieven van zijn vader maar komt er niet echt achter.
Liese Meerhout werkt bij de afdeling kunst van de politie en wordt ingeschakeld wanneer er bij Simon ingebroken wordt. Daarnaast heeft ze ook nog een zaak van gestolen schilderijen uit het Afrikamuseum waar tevens een dode gevallen is.
Simon en Liese, die momenteel in een relatie zit, zoeken elkaar steeds vaker op.
Een boek dat al bijna het langst op mijn tbr lijst stond en nu dankzij de nieuwe uitgave en ebook versie op cloudLibrary eindelijk gelezen. Graag gelezen, ontspannend door de spanning en fijn om zoveel van Brussel te herkennen ook als is er al veel veranderd. Vrij zeker dat ik nog volgende delen ga uitlenen want ideale ochtend of avondlectuur in bed.
Ik vind dat Coppers er soms een rommeltje van maakt. Alle elementen voor een goede plot zijn aanwezig maar het geheel lijkt nogal op gehakt stro. Niet te vergelijken met het toch wel mooie boek uit dezelfde reeks, dat ik toevallig enige tijd geleden gelezen heb (De Genezer) Ik geef het 2,5 sterren.
Ik was niet zo ondersteboven, maar dat verwachtte ik ook. In de reviews las ik dat de schrijver heel hard geëvolueerd is bij deze reeks. Dus ik geloof erin
Degelijke thriller...beetje in de traditie van deflo, aspe en co. Waar op zich niets mis mee is natuurlijk maar ik lees veel liever scandinavische thrillers waardoor de vlaamse meestal aan mij voorbijgaan. Er passeren nogal wat positieve reviews over een aantal latere delen in de serie daarom had ik me voorgenomen om het toch eens een kans te geven en bij deze heb ik toch al een beetje zin om deel 2 ergens te zoeken dus missie geslaagd.
In de stijl van Deflo en consoorten. Ideale vakantiethriller maar toch met een goed opgebouwd verhaal/einde. En het speelt zich af in Brussel: altijd fijn om namen te lezen van cafés waar ik zelf al eens uithing.
Simon de Vere is na enkele jaren in het buitenland opnieuw in België gesetteld. Hij runt samen met een jeugdvriendin een reclamebedrijfje in Brussel. Wanneer zijn vader overlijdt, erft hij diens antiekzaak, waarna er allerlei vreemde dingen gebeuren. Zo wordt hij bijvoorbeeld bedreigd omdat zijn vader nog een openstaande schuld zou hebben. Ook wordt er ingebroken in de zaak. Het is door die inbraak dat hij in contact komt met Liese Meerhout, hoofdinspecteur bij de Cel Kunstcriminaliteit. Simon en Liese groeien steeds meer naar elkaar toe, hoewel Liese eigenlijk nog in een relatie zit met Hans. . Dit was mijn eerste 'Toni Coppers' en ook meteen het eerste boek in de Liese Meerhout-reeks, waarin onlangs het twintigste boek is verschenen. Omdat ik hier al veel lovende dingen over gehoord en gelezen had, was ik zelf benieuwd geworden. Het is me heel goed meegevallen. Het verhaal leest enorm vlot en ik ben vooral benieuwd geworden naar de komende avonturen van Liese Meerhout en dus naar de volgende boeken in de reeks.
Voor de Libelle Leesclub mocht ik het boek ‘Niets is ooit’ van Toni Coppers lezen. Dit verdient de volle 5 sterren!
Dit boek vertelt het verhaal van Simon de Vere, die na de dood van zijn vader die antiquair was de ene na de andere bizarre gebeurtenis meemaakt. Het mysterieuze aspect van onder andere de zwarte auto die Simon overal lijkt te volgen en het verdwenen schilderij, zet je ertoe aan om steeds voort te lezen. Ik wilde écht het vervolg weten. De hoofdstukken over Simon de Vere worden afgewisseld met een parallelle verhaallijn over Liese Meerhout. Deze hoofdinspecteur van de afdeling kunstcriminaliteit raakt verwikkeld in verschillende (moord)zaken die dan ook nog eens allemaal met elkaar én met Simon de Vere lijken te maken hebben. Hoewel ik soms dacht te weten hoe alles in elkaar zat en hoe de verschillende zaken invloed op elkaar kunnen hebben, was ik toch erg verrast over de uiteindelijke gang van zaken!
Kortom een heel geslaagd boek! Ik ben zeker van plan om de andere thrillers met Liese Meerhout in de hoofdrol te lezen.
Hoewel dit boek zeker geen meesterwerk is, heb ik het met plezier gelezen en maakt het me benieuwd naar meer. Zeker aangezien ik al vaak heb gelezen dat de boeken van Coppers alleen maar beter worden naarmate je vordert in de reeks. Dit boek heeft echter wel last van een paar beginnersfoutjes: - iets te chaotisch door plik plok van het ene korte fragment naar het andere te springen. Dit werkt verwarrend voor de lezer - iets te ver doorgeslagen naar 'toeristische gids' door in een poging een gezellig en aantrekkelijk beeld van Brussel te creëren net iets te veel restaurantjes, cafés, marktjes enzoverder te vermelden. - een plot waarbij het oplossen van het mysterie helaas niet het resultaat is van goed speurderswerk, maar van een vrij onrealistische bekentenis van één van de 'bad guys'.
Maar zoals gezegd: al bij al toch genoten van het boek; enkel het einde, de 'conclusie', was een beetje teleurstellend.
Mijn eerste boek van Coppers was onschuld, één van de laatste van deze “Liese Meerhout” reeks. Die was heel goed meegevallen. Ik wou dus ook heel graag meer van hem lezen. Dit is het eerste boek van de reeks die vorig jaar in een nieuw jasje is gestopt. Het onderwerp van het verhaal is kunstcriminaliteit. Daar heb ik spijtig genoeg heel weinig interesse voor. Het boek lag me daarom ook iets minder. Maar dit wil niets zeggen over de goede schrijfstijl van Toni. Ik vind het ook leuk dat het verhaal zich in Brussel afspeelt. Dit geef meer een band met het boek. De stukken tussendoor (als het niet over de kunst ging) lagen me dan wel erg goed. Het leest ook vlot. Het verhaal zit goed in elkaar, en op het einde komt er nog een verrassend slot. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Ik ben zeker benieuwd om de volgende boeken in de reeks te lezen. Maar dus geen echt wow gevoel.
Ik heb Coppers onlangs leren kennen en lees wat er beschikbaar is in de bib. Ik volg dus niet de chronologische volgorde daarfoor. Maar ik merk bij deze dus ook hoe Coppers' zijn verhalen en het personage LM in de huidige boeken veel beter zijn uitgewerkt. Daardoor viel dit eerste boek enorm tegen:m en staat het in schrik contrast met de later boeken: vond het verhaal vrij vaag en de BXL setting en karakters kon ik ook minder smaken dan de Antwerpse kliek. Op zich is dit goed nieuws: Coppers wordt beter met de jaren 😉.
Na een aantal lovende recensies over Toni Coppers gelezen te hebben, besloten om zijn boeken eens ter hand te nemen. Op één januari gestart met zijn eerste boek uit de Liese Meerhout reeks genaamd "Niets is ooit". Op basis van de recensies wist ik dat dit debuut nog niet het niveau haalt van zijn latere boeken in deze reeks, ... het boek heeft me de nodige ontspanning bezorgd na de feestdagen. Kortom nummer twee ligt al gereed om gelezen te worden.
Het boek is spannend en maakt nieuwsgierig. Ik zit met dezelfde vragen als de hoofdpersonen. Het plot aan het einde had ik niet verwacht, nadat dit duidelijk is voelt het verhaal ook wat snel afgekapt. De personages komen aan het eind van het verhaal wat tekort, of lijken onaf, terwijl dit eerder in het boek niet zo voelt. Al met al zorgt het er wel voor dat ik meer wil weten over de personages en ga zeker het vervolg lezen.
Als grote Toni Coppers fan, ben ik van plan om al zijn boeken te lezen die ik nog niet las, in chronologische volgorde. Dit is het eerste boek en dat merk je. Het hoofdpersonage heeft nog een andere functie en de moordzaak is nog niet het hoofdthema van het boek. Goed verhaal, de personages worden geïntroduceerd voor komende boeken.
Een ok boek. Ik heb het aan een sneltempo uitgelezen. Het is een stuk minder emotioneel dan de boeken van Alex Berger, wat het lichtere literatuur maakt, gelukkig. Ik vind wel dat de Alex Berger boeken beter in elkaar zitten (of toch in vergelijking met dit ene boek). Ik heb nog een boek van Liese Meerhout liggen en ga dat ook nog wel eens lezen, eens ik eraan toe kom.
Onderhoudend en leuk dat het zich in Brussel situeert. Maar heb me zo vaak geërgerd aan zijn woordkeuze, bij momenten tenenkrommend - belendend, werktuigmatig, stoethaspel, … seriously? Maar ik lees dat zijn stijl sterk evolueert naargelang de reeks vordert. Dus ik geef het zeker nog graag een kans.
Aangename eerste kennismaking met Toni Coppers. "Niet is ooit" kon me zeker bekoren, vooral het voor mij verrassende plot viel in de smaak. Het zal dus zeker niet het enige boek zijn wat ik van hem zal lezen. Benieuwd naar de volgende!