Ο έρωτας και η αγάπη είναι δύο έννοιες απόλυτα συνδεδεμένες, μα παράλληλα τόσο διαφορετικές. Η Άννα, μια γυναίκα που δεν ξέχασε τον πρώτο της έρωτα, τη στοίχειωνε πολλά χρόνια. Ένας πλατωνικός και ανεκπλήρωτος έρωτας για τον Νίκο, δεν την άφηνε να πάει τη ζωή της παρακάτω. Κάθε βράδυ ερχόταν στα όνειρά της, της θύμιζε την παρουσία του. Χάθηκαν στα χρόνια, από την καρδιά της όμως δεν έφυγε ούτε λεπτό. Μπορεί, τελικά, να ανατραπεί το παρόν από κάτι τόσο αναπάντεχο και τραγικό ταυτόχρονα; Κάτι που κανείς δεν περιμένει; Κάτι που κανένας ανθρώπινος νους δεν το χωράει; Πόσες θυσίες πρέπει να αντέξει μια ψυχή για να ζήσει το όνειρο; Γίνεται να βρεις την ευτυχία χωρίς να περάσεις μέσα από τον πόνο;
Μια ιστορία ανθρώπινη, συναισθηματική που σε ξεχειλίζει από αγάπη, ερωτική, φιλική, μητρική. Η Άνδρεα με γραφή που κυλάει σαν νερό γράφει για ήρωες καθημερινούς με μυθιστορηματικές αλλά και ταυτόχρονα αληθινές περιπέτειες καθώς κάπως έτσι είναι και η ίδια η ζωή. Πολλά μπράβο για την ευαισθησία που σκιαγράφησε τους ήρωες αλλά και για το όμορφο λεξιλόγιο! Αυτό που κράτησα είναι ότι όσα χρόνια και αν περάσουν οι καρδιές δεν ξεχνάνε και η αγάπη απλά περιμένει την σωστή στιγμή.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτό το βιβλίο θα έχει ξεχωριστή θέση μέσα μου ως ανάγνωσμα, όχι μόνο επειδή είναι γραμμένο από ένα πλάσμα με απίστευτη δύναμη, καλοσύνη και γενναιοδωρία μέσα του και που το συμπαθώ πολύ, αλλά επειδή είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα και επομένως φέρουν μεγαλύτερη βαρύτητα όλα όσα γράφονται, επειδή είναι η ιστορία μιας ολόκληρης ζωής που έχει αποδοθεί πολύ όμορφα στο χαρτί αλλά και γιατί τα θέματα και τα μηνύματά του είναι πολλά και σημαντικά.
Με πρωτοπρόσωπη και γραμμική αφήγηση που ρέει αβίαστα, παρακολουθούμε τη ζωή της Άννας από τον ερχομό της από την Αυστρία στην Ελλάδα παιδί ακόμα, έως τα γεράματά της. Γινόμαστε μάρτυρες του ρατσισμού που αντιμετωπίζει, του πρώτου έρωτα που βιώνει και των συναισθημάτων της καθόλη τη διάρκεια των σκαμπανεβασμάτων, των δυσκολιών που αντιμετωπίζει και αφορούν την κακοποίηση ή τουλάχιστον την επικινδυνότητα που κρύβεται πίσω από έναν "άρρωστο" ή εμμονικό μονόπλευρο έρωτα, τα ψέματα μέσα σε μια σχέση, τη μητρότητα, την ασθένεια, την απώλεια αγαπημένου προσώπου κ.α...
Τα φιλοσοφικά έως ρητορικά ερωτήματα που δημιουργούνται κατά την ανάγνωση και στα οποία καταφέρνει να απαντήσει η συγγραφέας δείχνοντας τις απαντήσεις με έναν εμπειρικό τρόπο και όχι λέγοντάς τες, δε, αμέτρητα... Πόσο δυνατός μπορεί να είναι ο πρώτος έρωτας κάποιου; Πόσο καθοριστικές είναι, τελικά, οι συμπτώσεις στη ζωή μας; Η μοίρα είναι αποτέλεσμα της τύχης ή των επιλογών μας; Η αληθινή αγάπη μπορεί να αντέξει τα πάντα; Μπορεί να γιατρέψει τα πάντα; Το τέλος πονάει ή λυτρώνει;
Η συγγραφέας μέσα στην απλότητά της και τα λιτά σχήματα του λόγου της, χωρίς υπερβολές και αχρείαστη συναισθηματολογία και αφήνοντας τα γεγονότα να μιλούν από μόνα τους, καταθέτει ένα μεγαλειώδες αριστούργημα στην ελληνική λογοτεχνία βγαλμένο από τη ζωή της και τα σπάργανα της ψυχής της... Καταθέτει μια ιστορία που αγγίζει και συγκινεί... Καταθέτει μια ιστορία που διδάσκει τη ζωή, την παντοτινή αγάπη και τη δύναμη ψυχής!
Μια αισθηματική ιστορία που θα λατρέψουν όλοι όσοι αγαπούν αυτό το είδος. Πολλές σκηνές που ζωντανεύουν μπροστά σου, αληθινές φωνές, σκέψεις και λόγια που δίνουν ψυχή στους ήρωες. Πέρα από την ιστορία αγάπης η συγγραφέας θίγει με έξυπνο τρόπο και κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν στις ημέρες μας. Άνδρεα συγχαρητήρια. Τώρα που χαράχθηκε ο δρόμος της συγγραφής μυθιστορήματος είμαστε έτοιμοι για το επόμενο. Πολλά μπράβο 💜
ΆΝΤΡΕΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΟΥ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΔΙΑΝΟΙΑ 《 ΟΣΑ ΧΡΌΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ》.
Πρώτη γνωριμία με την συγγραφέα στο πρώτο λογοτεχνικό της εγχείρημα σε αυτό το είδος και ομολογώ ότι μου άρεσε. Αυτό το βιβλίο μου τράβηξε το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή με το υπέροχο εξώφυλλό του.. Η δε ιστορία περιλαμβάνει αρκετά κομμάτια που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα οπότε το διάβασα με μεγάλη χαρά. Γνωρίζουμε την ζωή της ηρωίδας μας, της Άννας από την παιδική της ηλικία μέχρι και τα βαθιά της γεράματα.. Ο αθεράπευτος έρωτάς της για τον Νίκο, την μεγάλη της αγάπη,θα την στοιχειώσει για πολλά χρόνια. Ένας πλατωνικός και ανεκπλήρωτος έρωτας που στην διαδρομή της ζωής της δεν θα την αφήσει να κάνει το επόμενο βήμα. Για πολλά χρόνια θα χαθούν..όμως θα διατηρηθεί ζωντανός και αναλλοίωτος στα όνειρά της και στην καρδιά της. Μέχρι που οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν και πάλι.. Θα ζήσουν έναν αναπάντεχο και μεγάλο έρωτα. Πόσες θυσίες και πόνο όμως πρέπει να αντέξει μία ψυχή προκειμένου να αγγίξει την ευτυχία; Θα τα καταφέρουν η Άννα και ο Νίκος; Δύο χαρακτήρες με απίστευτη δύναμη ψυχής και θέλησης. Η συγγραφέας με απλή και ρέουσα γραφή, ξετυλίγει το συναισθηματικό κουβάρι των ηρώων της. Νιώθουμε την αγάπη, τον έρωτα, την απόγνωση, τον πόνο και την ευτυχία τους. Παράλληλα όμως θίγει και το θέμα του ρατσισμού που είναι τόσο επίκαιρο και στις μέρες μας .. Ένα υπέροχο ταξίδι από την Αυστρία έως την Θεσσαλονίκη και την Αθήνα που θα περάσει από δύσβατα και μοναχικά μονοπάτια, θα ζήσει όλη την παλέτα των συναισθημάτων για να έχει μία ευκαιρία στην ζωή και στην αγάπη. Με έναν επίλογο που γλύκανε την ψυχή μου και με έκανε να χαμογελάσω.. Andrea μου, αγάπησα πολύ την ιστορία σου και τους ήρωές σου.. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο! 🙏🧡
"Όσα χρόνια κι αν περάσουν" ο τίτλος του μυθιστορήματος της Άνδρεας Αρβανιτίδου, το οποίο είχα τη χαρά να διαβάσω. Με χειμαρρώδη λόγο και απλότητα στη γραφή η συγγραφέας παρουσιάζει μια ιστορία αγάπης αλλά και πόνου.
Την ηρωίδα του βιβλίου, την Άννα, στοιχειώνει ο πρώτος έρωτας, η πρώτη αγάπη της ζωής της, που ένιωσε στα παιδικά και εφηβικά της χρόνια αλλά καρποφόρησε στην ενήλικη ζωή της. Είναι ξεκάθαρη η δύναμη της πρώτης αγάπης στο βιβλίο και κατά πόσο αυτή διαμορφώνει και πλάθει την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα και τη ψυχή του καθενός. Η Άννα είναι μια γυναίκα δυναμική που αγωνίζεται καθημερινά και ψάχνει να βρει και να ζήσει την ευτυχία, ωστόσο, για να το πετύχει αυτό θα χρειαστεί να περάσει από σαράντα κύματα βιώνοντας πολύ πόνο, ποικίλες απογοητεύσεις και τεράστια ψυχική αλλά και σωματική οδύνη. Το βασικό της στήριγμα και η μόνη της ελπίδα αντιπροσωπεύονται από τον Νίκο, τον άνθρωπο που ερωτεύτηκε και αγάπησε αληθινά.
Ο λόγος της συγγραφέως είναι απλός, εικονοπλαστικός και γλαφυρός με έντονη περιγραφικότητα και πρωτοπρόσωπη αφήγηση στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι μέσα από αυτή την αισθηματική ιστορία, θίγονται και κάποια ζητήματα κοινωνικά, όπως ο σχολικός εκφοβισμός, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η αντιμετώπιση των ανθρώπων με κάποια ασθένεια ή ιδιαιτερότητα, κ.ά.
Το μυθιστόρημα αυτό ουσιαστικά καταδεικνύει την αληθινή σημασία και διάσταση της αγάπης και αποτελεί μία ξεκάθαρη κατάφαση στη ζωή. Βεβαίως, η ψυχική αντοχή, η καρτερικότητα και η υπομονή που διακρίνει την Άννα, δε σημαίνει ότι βρίσκει ανταπόκριση σε όλους τους ανθρώπους αλλά είναι σίγουρο ότι το μήνυμα ελπίδας και προσωπικής ψυχικής δύναμης το μεταδίδει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Τέλος, το βιβλίο αυτό, το οποίο διαβάζεται πολύ ευχάριστα και προκαλεί στον αναγνώστη πληθώρα συναισθημάτων, καλεί όλους τους αναγνώστες να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στην ίδια τη ζωή, να πιστέψουν στη δύναμη του έρωτα και της αγάπης, να προσεγγίσουν εκ νέου με διαφορετική ματιά τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους που αγαπούν είτε είναι σύντροφοι είτε είναι φίλοι ή η οικογένεια τους και να μην ξεχνούν ότι η πρώτη αγάπη είναι αιώνια και η θύμησή της γλυκιά!
Εύχομαι όσα χρόνια κι αν περάσουν, το βιβλίο να ταξιδεύει, να διαβάζεται, να συγκινεί και να δυναμώνει τις ανθρώπινες σχέσεις!
Το βιβλίο της Άνδρεας έχει σαν κεντρικό πυλώνα την αγάπη. Αυτήν την αληθινή, αγνή και ανιδιοτελή αγάπη που μπορεί να νιώσει κάποιος μονάχα στα παιδικά/εφηβικά του χρόνια (ή αν είναι τυχερός έχει καταφέρει να συντηρήσει αυτή την παιδικοτητα και στην ενήλικη ζωή του). Έτσι και η πρωταγωνίστρια του βιβλίου δεν ξέχασε ποτέ τον παιδικό της έρωτα, πορεύτηκε στην ενήλικη ζωή της με τη θύμησή του μέχρι που η ζωή η ίδια έστησε ενα σκηνικό καλύτερα και από τον πιο ευφάνταστο σκηνοθέτη ώστε αυτός ο πλατωνικός έρωτας να έρθει και πάλι στο προσκήνιο.
Η ιστορία της Άννας όμως, πέρα από τον έρωτα, αναδεικνύει και κοινωνικά θέματα όπως ρατσισμός, εκφοβισμό, ψυχικές ασθένειες.
Η γραφή του βιβλίου είναι απλή, προσιτή. Προσωπικά μου έδωσε την αίσθηση ότι διάβαζα ένα προσωπικό ημερολόγιο που στις σελίδες του ξεδιπλωνοταν μια ολόκληρη ζωή.
Απόλαυσα περισσότερο το πρώτο μέρος του βιβλίου γιατί με έκανε να ταξιδέψω πίσω στα δικά μου παιδικά χρόνια. Στο δεύτερο μισό υπήρξε μια συγκεκριμένη σκηνή που με διέλυσε σε σημείο που δεν ήθελα να διαβάσω παρακάτω, αλλά το τέλος με αποζημίωσε (κάπως).
Διαβάζοντας το «Όσα χρόνια κι αν περάσουν» της Άνδρεας Αρβανιτίδου, ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα. Αυτή η χαρμολύπη ήταν φανερή από τις πρώτες κι όλας σελίδες του βιβλίου, καθώς μας εισήγαγε σε επίκαιρα κοινωνικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η βία και ο εκφοβισμός. Η αφήγηση κυλούσε αβίαστα κι αυτό είναι ένα μεγάλο προτέρημα, καθώς δεν προκαλεί «καμπύλη» στην πορεία της γραφής. Οι σκηνές εναλλάσσονται η μια μετά την άλλη ρυθμικά και μας δίνουν μια συνολική εικόνα για το θέμα, το περιεχόμενο, τον τόπο και το χρόνο. Το να είναι ένα βιβλίο «ξεκάθαρο», βοηθάει τον αναγνώστη να θυμάται και να μη χάνει τη ροή και τον ειρμό του. Μέσα στο κείμενο παρεμβάλλονται σκηνές οι οποίες περιγράφονται με τέτοια γλαφυρότητα, που αν γνωρίζεις τη συγγραφέα και την ποιητική της πένα, νιώθεις αυτή τη ζεστασιά που σου προκαλεί η γραφή της. Σκέψεις, αποφάσεις, ζωή και θάνατος στο μεταίχμιο και όλα ανα πάσα στιγμή ανατρέπονται. Μια εξομολογητική αφήγηση από καρδιάς, που σε κάνει να νοσταλγείς και να αναθεωρείς στιγμές της ίδιας σου της ζωής. Ένα βιβλίο με μια τεράστια δόση αισιοδοξίας, που δε θα μπορούσε να γραφεί από κάποια άλλη συγγραφέα, πέραν της Άνδρεας! Είσαι ένας άνθρωπος «φάρος». Συνέχισε να μας γεμίζεις φως, όπως μόνο εσύ ξέρεις να κάνεις..!
Πρωταγωνίστρια μας η Άννα, μετακόμισε από την Αυστρία στην Ελλάδα στην ηλικία των 4 ετών. Δεν δυσκολεύτηκε τόσο πολύ για να μάθει την γλώσσα, αλλά δυσκολεύτηκε πολύ να προσαρμοστεί εδώ στη πατρίδα της.
Ένιωθε διαφορετική αλλά δεν ήταν. Διαφορετική την έκαναν τα υπόλοιπα παιδιά. Ενώ μισή Ελληνίδα είχε πέσει πολλές φορές θύμα ρατσισμού γιατί ήρθε από το εξωτερικό και η ίδια αλλά και ο αδερφός της.
Ήσυχο κορίτσι και μαζεμένο,Συνάντησε για πρώτη φορά τον έρωτα της και από εκεί και πέρα η καρδιά της χτυπούσε μόνο για αυτόν.
Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο αγαπημένος της πάντα τριγυρνουσε στο μυαλό της. Μπορεί η μοίρα όμως να άπλωσε τα πλοκάμια της και να τους έφερε μετά από χρόνια μαζί. Και ένας μεγάλος έρωτας ξεκινάει.
Το βιβλίο αυτό εκτός από ρομαντικό εμπεριέχει μέσα πάρα πολλά κοινωνικά μηνύματα. Όταν κάποιος νιώθει διαφορετικός και πέφτει θύμα εκφοβισμου τότε καταλαβαίνετε ότι η ζωή που περνάει δεν θα είναι πολύ καλή. Ειδικά σε αυτές τις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες. Εγώ όταν τα διαβάζω όλα αυτά ήθελα να πάρω μια αγκαλιά την μικρή Άννα και να της πω ότι όλα αυτά θα περάσουν.
Εκτός όμως από αυτά,βλέπουμε μέσα στις σελίδες αυτές την απώλεια, την θλίψη και πως την περνάει ένας άνθρωπος. Εμένα αυτές οι σελίδες είναι που με συγκλόνισαν και μου έβγαλαν πολλά συναισθήματα.
Χθες ξεκίνησα το βιβλίο σου χαλαρά το μεσημεράκι.. Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από πάνω του!! Η πλοκή του δεν μου άφηνε περιθώρια να το αφησω! Η γραφή σου μου άρεσε πολύ! Κάθε σελίδα έφτιαχνε αυτόματα εικόνες! Εκλαψα πολύ πριν το τέλος..ήταν πολύ έντονα όλα τα συναισθήματα !! Ειλικρινά απο τα καλύτερα
Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει!!
Είμαι πολύ χαρούμενη που το διάβασα και πολύ αισιόδοξη που υπάρχουν τόσο εξαιρετικοί άνθρωποι - συγγραφείς ανάμεσα μας!
Κατάφερες να βγάλεις όλα τα συναισθήματα πολύ εντονα
Ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο, που από την πρώτη σελίδα σε καθηλώνει. Δεν υπάρχει πιο δυνατή και ανατρεπτική πλοκή. Μύρισε έρωτας και σε κάθε σελίδα, η συγγραφέα σε τοποθετεί στην εξέλιξη του έργου και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν αυτό που διαβάζεις είναι ιστορία, ή απλά το ζεις. Είναι άκρως παραστατικό, ζωντανά συναισθήματα και ανατροπές που κόβουν την ανάσα, όπως η ίδια η ζωή επιφυλάσσει αλλαγές και αβεβαιότητα.
Πολύ όμορφη γραφή, διαβάζετε απνευστί και αδημονείς για το επόμενο έργο της συγγραφέως.
Η άποψη μου: Πηνελόπη Πιατουλάκη συγγραφέας, διαχειρίστρια της ομάδας: https://www.facebook.com/groups/29531... «Όσα χρόνια κι αν περάσουν» Andrea Arvanitidou: συγγραφέας Εκδόσεις Διάνοια
Οπισθόφυλλο: Ο έρωτας και η αγάπη είναι δύο έννοιες απόλυτα συνδεδεμένες, μα παράλληλα τόσο διαφορετικές. Η Άννα, μια γυναίκα που δεν ξέχασε τον πρώτο της έρωτα, τη στοίχειωνε πολλά χρόνια. Ένας πλατωνικός και ανεκπλήρωτος έρωτας για τον Νίκο, δεν την άφηνε να πάει τη ζωή της παρακάτω. Κάθε βράδυ ερχόταν στα όνειρά της, της θύμιζε την παρουσία του. Χάθηκαν στα χρόνια, από την καρδιά της όμως δεν έφυγε ούτε λεπτό. Μπορεί, τελικά, να ανατραπεί το παρόν από κάτι τόσο αναπάντεχο και τραγικό ταυτόχρονα; Κάτι που κανείς δεν περιμένει; Κάτι που κανένας ανθρώπινος νους δεν το χωράει; Πόσες θυσίες πρέπει να αντέξει μια ψυχή για να ζήσει το όνειρο; Γίνεται να βρεις την ευτυχία χωρίς να περάσεις μέσα από τον πόνο;
****
Λίγα λόγια για να γνωρίσουμε τη συγγραφέα, ποιήτρια και αρθρογράφο στο: gynaikaeimai Η Άνδρεα Αρβανιτίδου. Ξεκίνησε με την ποιητική συλλογή: «Λόγια ψυχής» και είναι πράγματι έτσι γιατί οι στίχοι της μιλούν κατευθείαν στην ψυχή! Δεύτερο βιβλίο και πρώτο μυθιστόρημα της: «Όσα χρόνια κι αν περάσουν» Ένα βιβλίο γεμάτο ευαισθησίες και γλυκόπικρα συναισθήματα που σου γδέρνουν την ψυχή...
****
Μια συγκινητική ιστορία γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Η συγγραφέας μας διηγείται με την απλή, κατανοητή, γλαφυρή και άψογη γραφή της την αγάπη της Άννας ενός μικρού κοριτσιού για τον Νίκο τον συμμαθητή της. Μια εφηβική αγάπη που στο πέρασμα του χρόνου που χάθηκαν γιγαντώθηκε και πήρε στο μυαλό και την ψυχή της τεράστιες διαστάσεις. Η μοίρα με ένα τροχαίο που τους φέρνει κοντά κάνει την καρδιά της να βροντοχτυπά και ο παιδικός έρωτας της ολοκληρώνεται. Από εδώ και μετά αρχίζουν οι εξελίξεις που πότε της δίνουν ευτυχία και χαρά και πότε την πληγώνουν βασανιστικά. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο δυνατά συναισθήματα που φέρνουν δάκρυα στα μάτια πριν καταλήξουν να γίνουν λυτρωτικά… Πολλά τα μηνύματα μέσα σε αυτό το όμορφο βιβλίο. Για τον ρατσισμό, την κακοποίηση από άνδρες που προσπαθούν να επιβάλουν την αγάπη τους, τις δυσκολίες της ζωής, της μοίρας τα χτυπήματα, την αντοχή και το θάρρος των ανθρώπων όταν χρειαστεί να παλέψουν με ανίκητα θεριά… Όποιος γνωρίζει την ψυχική δύναμη της Άνδρεα Αρβανιτίδου ξέρει πως είναι παράδειγμα προς μίμηση! Όποιος έχει διαβάσει αρθρογραφίες της και γνωρίζει τον ψυχισμό και τις πολλές ευαισθησίες της. Καταλαβαίνει πως το βιβλίο της που κρατά στα χέρια του είναι ένα δυνατό με συνταρακτική πλοκή μυθιστόρημα που δεν εξωραΐζει και λέει αλήθειες που συγκλονίζουν και πονούν��� Εγώ το περίμενα πως το «Όσα χρόνια κι αν περάσουν» θα μιλούσε στην ψυχή μου και η συγγραφέας του με επαλήθευσε. Το διάβασα μέσα σε τρεις ώρες και μετά έμεινα για ώρα σκεφτική και το έφερνα διαρκώς στη μνήμη μου για να αποθηκεύσω όλα όσα με άγγιξαν…
Συγχαρητήρια πολλά Άνδρεα Αρβανιτίδου για το αξιόλογο πόνημα σας και εύχομαι όσα χρόνια και αν περάσουν να είστε πάντα καλά και να μας μαγεύετε με τα όμορφα γραφτά σας!
Το όνομα της συγγραφέως Άνδρεας Αρβανιτίδου είναι αλήθεια ότι ακούγεται πολύ συχνά στα ''πηγαδάκια'' μεταξύ των αναγνωστών/στριων. Οφείλω να ομολογήσω ότι μου είχε κινήσει και τη δική μου περιέργεια και την είχα τοποθετήσει στη λίστα με τους/τις δημιουργούς των οποίων ήθελα να διαβάσω κάποιο έργο, ώστε να διαπιστώσω το τί είναι αυτό που βρίσκουν τόσο ελκυστικό και πειστικό στην πένα της όλο και περισσότεροι/ες βιβλιόφιλοι/ες. Προσπαθώντας μία μέρα να βάλω για πολλοστή φορά σε τάξη τα βιβλία που έχω προς ανάγνωση, είδα ότι είχα ήδη στα χέρια μου όχι ένα, αλλά δύο δικά της βιβλία. Ε, ναι. Αυτό ήταν! Ήξερα ότι η αναμονή θα λάμβανε τέλος και τί καλύτερο από ένα συνοπτικό αφιέρωμα και στα δύο μαζί; Είστε έτοιμοι/ες να τα δούμε;
Ξεκινάω με το βιβλίο ''Όσα χρόνια κι αν περάσουν''. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κατά βάση αισθηματικό μυθιστόρημα, από εκείνα που ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τους/τις λάτρεις του συγκεκριμένου είδους. Γιατί όχι; Άλλωστε, ο έρωτας και η αγάπη -και όσες μορφές αυτή μπορεί να λάβει- είναι ένα σημαντικό κι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής. Με έμπνευση την ίδια τη ζωή, αφού όπως μαθαίνουμε η συγγραφέας έχει ''χτίσει'' την πλοκή του βιβλίου της σε αρκετά αληθινά γεγονότα, το βιβλίο μας γεμίζει από ρεαλιστικές εικόνες και δυνατά συναισθήματα που συνδυάζονται με έξυπνο τρόπο με μηνύματα που μας αφορούν τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο... Κι όλα αυτά αποτυπωμένα πάνω στο χαρτί με μία γραφή ρέουσα, αισθαντική, κατανοητή και οικεία που μας βάζει στη διαδικασία να δούμε τον εαυτό μας μέσα από τα όσα θα ζήσουν και θα νιώσουν τα πρόσωπα της ιστορίας...
‘Όσα χρόνια κι αν περάσουν’ είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Άνδρεα Αρβανιτίδου και αφορά ένα αισθηματικό μυθιστόρημα, μια απίστευτη ιστορία αγάπης. Με ύφος απλό και γλώσσα καθημερινή, η συγγραφέας μιλά απευθείας στην καρδιά των αναγνωστών της, χωρίς φανφάρες και επιτηδευμένο λόγο, ξυπνώντας έντονα συναισθήματα, ακόμα και στους πλέον απαιτητικούς. Ακολουθούμε τους ήρωες από την παιδική τους ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, μεγαλώνουμε μαζί τους, δενόμαστε συναισθηματικά, και όταν η πλοκή κλιμακώνεται παρασυρόμαστε με τη χαρά τους, λυπόμαστε με τη λύπη τους, και ζούμε την κορύφωση του δράματος με κομμένη την ανάσα. Η Άννα και ο Νίκος έχουν πολλούς δαίμονες να αντιμετωπίσουν, πολλές φορές και τον ίδιο τους τον εαυτό, κι όταν μετά από χρόνια η ζωή επιτέλους θα δώσει μια χαραμάδα ελπίδας στον έρωτά τους, το ίδιο σκληρά θα τους τυλίξει στα πιο μαύρα και απύθμενα σκοτάδια, δοκιμάζοντας τα ανθρώπινα όρια, τόσο που δεν το χωράει ανθρώπινος νους. Είναι ένα βιβλίο που αγάπησα από την πρώτη φορά που το διάβασα, με μια ιστορία που θα θυμάμαι για πάντα. Φυσικά το συστήνω ανεπιφύλακτα!
Μια ιστορία αγάπης, που δεν κοιτάει χρόνια και, παρά τα εμπόδια που έρχονται στον δρόμο τους, οι ήρωες προσπαθούν να βάλουν την αγάπη οδηγό στη ζωή τους. Καλοδουλεμένη, γρήγορη, γλαφυρή όπου χρειάζεται και με δύο θέματα (δε θα τα αναφέρω για να μην κάνω spoiler) αρκετά δύσκολα και επώδυνα, που βιώνουν αρκετοί άνθρωποι. Συμπάθησα και λυπήθηκα την Άννα, την κεντρική ηρωίδα, σε αρκετά σημεία και βαθιά μέσα μου εύχομαι κανείς άνθρωπος να μη χρειαστεί να περάσει δύσκολες καταστάσεις, όπως εκείνη.
Πολλά τα "αν" όταν μιλάμε για ανεκπλήρωτο έρωτα. Ένας έρωτας που βασανίζει τα βράδια της Άννας αφού ποτέ δεν ξέχασε. Όταν χρόνια αργότερα βρεθεί αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα της θα αποφασίσει να το ζήσει. Και το κάνει με ένα μοναδικό τρόπο. Με τον μόνο τρόπο που ξέρει. Η αγάπη της για το Νίκο είναι ολοκληρωτική. Αλλά και εκείνος δεν την ξέχασε ποτέ. Άραγε θα καταφέρουν αυτοί οι δύο να είναι μαζί; Σας προτρέπω να διαβάσετε το βιβλίο. Αξίζει μέχρι την τελευταία του λέξη. Είναι κατάθεση ψυχής της συγγραφέως.
Βαρετο, ανιαρο, προβλεψιμο και με υπερβολικα απλη γραφη που δεν σου επιτρεπει να συνδεθεις συναισθηματικα με τους ηρωες. Δεν καταφερε να μου περασει κανένα μηνυμα. Η ιστορια ειναι πολυ απλοϊκη και η γραφη προβληματικη. Περιγραφες και διαλογοι που δεν εχουν δουλευτει καθολου. Θα τους χαρακτηριζα ως και παιδαριωδες. Τουλαχιστον δεν το αγορασα και μου το δανεισαν μιας και το διαβασμα εχει γινει πολυ ακριβο σπορ πλεον.
Ευτυχώς που το πήρα μονο 2€ από ενα μπαζάρ. Έπρεπε να φανταστώ ότι αυτός που το έδωσε είχε τους λόγους του αφού δεν διαβάζεται. Απορώ πως εκδίδονται τέτοια βιβλία.