'Dit is het boek dat niet bestond, het boek dat ook wij graag eerder hadden gehad.'
Uit een voorzichtige schatting blijkt dat één op de tien kinderen te maken krijgt met misbruik of mishandeling, meestal binnen hun gezin. Laat dat cijfer even bezinken: dat zijn gemiddeld twee kinderen per klas.
Overlevers dragen de sporen van kindermishandeling een leven lang met zich mee. Ze leren - of worden gedwongen - om te zwijgen over wat hen overkomen is. Wanneer ze spreken, reageert hun omgeving vaak met onmacht en onbegrip.
Trauma isoleert. Daarom plaatst dit boek de onverschrokken verhalen van dertien overlevers centraal. Elk van hen weigert het stigma van 'het slachtoffer'. Ze gaan op zoek naar perspectief en kracht, terwijl ze plaatsmaken voor hun verleden en de wonden die ze meedragen.
Kinderpsychiater Peter Adriaenssens voorziet de getuigenissen van een psychologische omkadering, en deelt zijn inzichten over posttraumatische groei.
Vandaag nemen wij zelf de regie en de pen in handen. Het zwijgen, het taboe hoeft niet meer door te wegen. Wij staan op. Wij spreken.
'De boodschap dat je er niet alleen voor staat, is cruciaal: wij kunnen je helpen om te begrijpen wat je voelt, waarom je zweeg, hoe je vooruitkunt. Het resultaat is groei, en niet louter schade.' - Peter Adriaenssens
De recente documentaire "Godvergeten" over kindermisbruik in de kerk deden mij opzoek gaan naar handvaten hoe ik als huisarts hier opmerkzaam voor kan zijn en hoe ik ermee kan omgaan als iemand hierover spreekt. Ik herinnerde me dat in de podcast 'drie boeken' Wim Oosterlinck een gesprek had met Valerie van Peel (mede auteur) en kwam zo bij dit boek terecht.
Het boek behandelt in korte heldere hoofdstukken hoe het is om te spreken over misbruik, wat misbruik met je gevoelens doet en het effect ervan op je mogelijkheden tot vertrouwen. Om vervolgens ook te spreken over groei en hoop. Telkens met toelichting van kinderpsychiater Peter Adriaenssens, maar vooral met veel getuigenissen van personen die met naam en hun foto in het boek staan, waardoor hun verhalen heel dichtbij jou als lezer komen. Het maakt de theorie voelbaar en toont hiermee ook mooi de verscheidenheid van ieder zijn pad. Veel dank aan iedereen die hieraan heeft meegewerkt!
Omdat ik al veel boeken over het trauma van kindermishandeling en -verwaarlozing heb gelezen, had ik hier (misschien onterecht) wat meer van verwacht. Ik ben zelf vrijwilliger bij Echo Lotgenotenwerking, de organisatie die één van de auteurs, Anna Defossez, heeft opgericht. En misschien door die band had ik verwacht dat ik een "handleiding tot" moed en groei na kindermishandeling in handen zou krijgen - hoewel het boek nergens beloofd dit te zijn.
In 13 hoofdstukjes geeft het boek de impact weer van kindermishandeling en -verwaarlozing op een volwassen leven: Zwijgen, Erkennen, Schaamte en schuld, Dissociatie, Loyaliteit, Woede, Vertrouwen in jezelf, Vertrouwen in de ander (= hechting), Hulp, Ouderschap, Grenzen stellen, Zelfregie en Groeien. Steeds is er een inleidende tekst, getuigenissen van 13 mensen en een duiding van kinderpsychiater Peter Adriaenssens.
Daardoor lijkt het boek wat op "Zie je mij?" van Hameeda Lakho, dat 12 getuigen over kindermishandeling aan het woord laat. Ook hier zorgt o.a. Peter Adriaenssens voor duiding, maar anders dan in dit boek komen er ook plegers aan het woord.
Mijn verwachting over moed en groeien na kindermishandeling wordt wel een beetje ingelost door de laatste hoofdstukjes, die wel inspiratie voor je eigen leven na kindermishandeling kan bieden.
Prachtig, warm, hoopvol boek. Ook de moeite waard om te lezen voor hulpverleners, leerkrachten,... De getuigenissen en vooral de brieven naar de jongere versie van de slachtoffers gingen recht naar mijn hart. Veel liefs voor iedereen die hieraan meewerkte!