Het menselijk lichaam is zo lek als een mandje. Het zweet, spuugt, piest, poept, bloedt en spuit. Juist die vloeibaarheid is essentieel voor ons leven en voor onze gezondheid. Zonder speeksel kunnen we ons eten niet doorslikken en verteren, zonder stollend bloed geen helende wonden, zonder vaginaal vocht en sperma geen voortplanting. Toch hebben we een problematische verhouding met onze lichaamssappen. We vinden pus, zweet en urine tegenwoordig al snel vies en onhygiënisch. Maar dat is niet altijd het geval geweest. Hoe is dat zo gekomen? Aan de hand van historische bronnen vertelt Ruben Verwaal in Bloed, zweet en tranen fascinerende en geestige verhalen over hoe in vroeger tijden over lichaamssappen werd gedacht en hoe ze in het dagelijks leven voor allerhande zaken werden gebruikt.
3,5 sterren; prima cultuur-historische beschouwing van ‘de vloeibare mens’ via de bespreking van enkele lichaamsvochten; het accent ligt op de culturele betekenis; het boek zou baat hebben bij een betere belichting van de beschikbare wetenschappelijke kennis over de verschillende vochten.
De perfecte mix van vies en fascinerend, en dan ook nog eens ontzettend lekker geschreven. Ruben Verwaal zwiert door de medische geschiedenis: van aderlatingen en oorsmeerstudies tot piskijkers en moedermelkdrinkers. Een van mijn favoriete boeken dit jaar.
Onderhoudend en interessant boekje. Ik miste wel een hoofdstuk over snot, toch een niet te onderschatten vloeistof waar allerlei interessants over te vinden is lijkt me. Klein puntje van kritiek vind ik het vele gebruik van geboorte- en sterfdata. Een globale introductie als 'die in de 18e eeuw leefde' of 'de 17e-eeuwse wetenschapper', had wat mij betreft in vele gevallen volstaan.
Ik ben dol op geschiedenis en poep- en piesweetjes, dus dit boek is zeker aan mij besteed. Ik was alleen niet zo gecharmeerd van de opbouw: per hoofdstuk een opsommingen van weetjes met veel voetnoten. Ik weet ook niet direct hoe het anders had gemoeten, maar er viel daardoor wel een ster van m’n beoordeling af.
Loved it. Really like how it's written, taking some things of the past and also how the different aspects of the society have changed regarding the subjects.
Leuk boek, maar na een tijdje voelt het alsof ik 'wist-je-dat' na 'wist-je-datje' aan het lezen was. Een opeenvolging van leuke feitjes. Fijn om af en toe een hoofdstuk uit te lezen, maar zeker geen pageturner.