Deze autist ging naar Japan: en wat er toen gebeurde zal je verbazen

by Bianca Toeps

Toen Bianca Toeps in 2008 voor het eerst in Japan was, wist ze het al: ‘Hier ga ik ooit wonen.’ Sinds kort heeft ze eindelijk haar micro-appartementje in Tokio, maar dat ging niet zonder slag of stoot.
In dit boek vind je geen levenswijsheden, opgehangen aan een Japans woord waar men in het Westen veel meer betekenis aan toedicht dan menig Japanner. Ook geen freakshow, want in tegen- stelling tot wat je op tv ziet, zijn de meeste Japanners heel normaal. Wat dan wel?
Deze autist ging naar Japan is het inspirerende verhaal van een vrouw die op humoristische wijze vertelt over een verhuizing naar de andere kant van de wereld – naar een plek waar sommige dingen voor autisten misschien net iets beter werken. Behalve belastingzegels dan. En bankrekeningen. En faxen.

Genres: Nonfiction, Autistic Spectrum Disorder, Audiobook, Memoir, Japan, Travel, Asian Literature

224 pages, Paperback

First published September 26, 2023

Reviews

[Axellesbooks · Rating 4 out of 5]

Bij deze wil ik ontzettend graag dat Bianca Toeps meer audioboeken inspreekt. Daarnaast wil ik zeggen dat dit echt een leuk non-fictie boek is.
De titel werkte dus echt als een click-bait waardoor ik dus iets totaal anders verwacht, maar eigenlijk was ik alsnog aangenaam verrast. Ik heb eigenlijk echt 0,0 iets met Japan en had dan ook nooit de interesse om daar ooit naar te reizen maar eigenlijk ben ik na dit boek toch wel nieuwsgierig geworden naar het land. Geen idee of dat de bedoeling is van de auteur, maar het is wel heel leuk, haha!
Haar andere boek ging vooral over autisme en wat dat allemaal van impact heeft op het leven. Ook hier sijpelt die impact ook door, maar het is ook goed te merken hoe het ook positief kan ‘ervaren’ worden. Verkeerde benaming maar ik weet eventjes niet hoe ik dat anders moet zeggen.
En zo zie je maar, een mens is een mens en iedereen doet tenslotte ook maar wat. Ik heb enorm veel respect voor deze auteur dat ze zo’n enorme stap heeft gewaagd in haar leven. Chapeau!

(En ja, ik heb eigenlijk niks negatiefs te vertellen maar ik zou dit ook niet meteen gaan herlezen/luisteren en dat wil ik met vijf sterren eigenlijk altijd wel. Kromme reden maar bon.)

[Emma · Rating 3 out of 5]

Help me even, waar had ik verbaasd over moeten zijn?

(Ik heb het audioboek geluisterd. Fijn ingesproken, uitstekend in één sessie te doen.)

[Jolanda Wieling · Rating 4 out of 5]

Mooi boek,leest fijn weg ,je wordt echt meegenomen door de woorden op een reis door Japan met alles wat daarbij komt kijken ,echt een aanrader!

[Wouter van Noort · Rating 5 out of 5]

Twee dagen! En dat alleen omdat ik hem niet in één ruk wou uitlezen maar met tussenpozen, anders is het ook zo zonde. Net zoals Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit weer een feest van herkenning, bijzonder sterk en boeiend geschreven, en heel fijn om deze reis samen met Toeps te kunnen maken, althans, zo voelt het wel als je door de pagina's heen bladert. En over de overdreven schattige poezen tekeningetjes die tussen sommige stukjes te vinden zijn heb ik het nog niet eens gehad, TE cute. Je bent een topper, Toeps!

未来 Mirai
Ja, da's dus gewoon het Japanse woord voor toekomst


Dankzij Yamazaki ben ik een appartement meer gaan zien als een driedimensionale plek, waarvan ook de wanden en soms zelfs het plafond meedoen, in plaats van als een vioeroppervlak waarop alles moet gebeuren. Het maakt zo'n micro-appartement direct een stuk groter. Daarnaast is de alles-heeft-z'n-plekmethode natuurlijk ook gewoon de autis- tische hemel. Ik blader door de Yamazaki-catalogus als menig kind door het grote speelgoedboek van Intertoys. Grote spar- kles in mijn ogen, want ik wil dit, en dít, en dít. Alles georgani- seerd. Dit is mijn manier van wonen.

[Kim Coenen · Rating 5 out of 5]

Na het lezen van de twee vorige boeken van Bianca Tops ben ik enorm nieuwsgierig naar haar nieuwe boek en haar verhaal over hoe ze het ervaarde om naar Japan te verhuizen. Aangezien ik vond dat ze in de twee vorige boeken enorm goed kon verwoorden hoe ze haar autisme ervaart, ben ik benieuwd wat er bij dit avontuur op haar af is gekomen. Het boek heeft net als de vorige twee delen een roze cover, waarmee ze indirect een lijn volgen. Ook zien we een zelfportret van Bianca, maar ditmaal geïllustreerd met Japanse elementen. Ik heb hoge verwachtingen.

Bianca pakt het liefst alles zelf aan, maar bij het aanvragen van een visum moest ze wel hulp vragen en het uitbesteden. In 2088 was ze voor de eerste keer in Japan en toen wist ze al dat ze daar ooit wilde gaan wonen. Sinds kort heeft ze haar eigen micro-appartementje in Tokio. Bianca Toeps komt niet met Japanse levenswijsheden, freakshows en andere oordelen die over Japan gedaan worden, want de meeste Japanners zijn heel gewoon. Ze vertelt op humoristische wijze hoe ze het als autist ervaarde en hoe het was om te verhuizen naar de andere kant van de wereld. Een plek waar sommige dingen voor autisten beter werken.

Wat een onwijs leuk, origineel en goed geschreven verhaal van Bianca Toeps en haar reis en ervaring hoe het was om te verhuizen naar de andere kant van de wereld met een flinke dosis humor. Ze schrijft op heerlijke nuchtere, heldere en toegankelijke wijze waardoor haar verhaal ongelofelijk lekker en fijn leest.

In haar voorwoord komt ze nog even terug op wat autisme volgens het DSM-5 handboek inhoudt, waarna vervolgens haar persoonlijke verhaal en reis begint. Ieder hoofdstuk begint met een Japans woord, waarmee ze het hoofdstuk met een leuke knipoog weet in te lijden. Ze begint haar verhaal met hoe ze op het idee kwam om in Japan te gaan wonen en over haar eerdere bezoeken aan Japan. Ze weet op vlotte, korte en krachtige wijze toch het verhaal enorm persoonlijk en eigen te maken en daarin ook haar autisme mee te nemen. Ik vind dat ze dit bijzonder goed gedaan heeft.

Buiten dat Bianca Toeps over het algemeen over komt op een heel positief en optimistisch persoon, vind ik het ook erg goed dat ze vertelt over de tegenslagen die ze heeft ervaren tijdens haar reis en verhuizing. Ook wat voor invloed bepaalde dingen op haar met betrekking tot haar autisme hadden. Toch kan ik niet anders concluderen dan dat Bianca Toeps een doorzetter is en zich niet zo snel uit het veld laat slaan. Ik heb echt bewondering voor haar doorzettingsvermogen. Ook heb ik met bewondering gelezen over de hele Japanse bureaucratie, nooit geweten dat dingen zo in elkaar konden zitten. Haar verhaal eindigt na haar eerste jaar in Japan. Ik hoop dat ze in de toekomst zeker nog meer gaat schrijven.

Deze autist ging naar Japan, is een enorm nuchter, vlot en persoonlijk verhaal van Bianca en haar ervaring over het verhuizen naar Japan en haar eerste jaar daar. Ik vind het een indrukwekkend, mooi en bijzonder verhaal en ze weet op heldere wijze in haar verhaal haar autisme ter sprake te brengen met een flinke dosis humor. Geweldig leuk en inspirerend verhaal!

[Johanna Feenstra · Rating 4 out of 5]

Sinds ik ‘Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit’ heb gelezen in 2021, volg ik Bianca Toeps op Instagram. Daar had ik natuurlijk het nodige al gezien wat betreft haar verhuizing naar Japan. Ik was dus ook enorm benieuwd hoe dat achter de schermen is gegaan.

Japan lijkt me zo’n magisch land. Ja, ook ik ben stiekem verliefd op de taal, de bloesems, de natuur, en het hele anime/kawaii gebeuren. Toeps laat gelukkig ook een andere kant van Japan zien in haar boek. De kant waar geen levenswijsheden worden opgehangen aan een Japans woord, waar alles eigenlijk vrij normaal verloopt…op de belastingzegel en faxen na dan. Het is ook het land waar je geen fatsoenlijke bankrekening of telefoonabonnement kunt afsluiten met een 6 maanden visum.

In het voorwoord licht Toeps nog even toe wat autisme volgens de DSM-5 inhoudt. Ieder hoofdstuk begint met een Japans woord, inclusief een vertaling met een knipoog. Wat volgt is een soort humoristisch reisdagboek waarin Toeps vertelt hoe ze Japan ontdekte en hoe het als autist is om te verhuizen naar de andere kant van de wereld. Een plek waar sommige dingen voor autisten beter werken. Inclusief microappartement.

Het boek leest vlot dankzij de fijne schrijfstijl. Ik was ook blij dat Toeps zo eerlijk is over alle tegenslagen en rompslomp tijdens zo’n emigratie. Ik weet niet hoe ze het gedaan heeft, maar als ik lees hoe vreselijk frustrerend en bureaucratisch (en laten we corona niet vergeten) het eraan toe ging denk ik dat ik allang een meltdown gehad zou hebben. Dan vind ik toch – en dat mag ik eigenlijk niet zeggen o.b.v. haar boek want het is niet altijd zo en kost veel energie – dat ze het inmiddels goed voor elkaar heeft, ook al kwam daar uitbesteden aan te pas. Het is fijn om te lezen dat iedereen wel eens om hulp moet vragen, dat het leven niet altijd op rolletjes loopt en dat Starbucks bijna overal ter wereld hetzelfde is.

Dit boek gaat dus voornamelijk over Toeps’ emigratie naar Japan en in mindere mate over autisme an sich. Als je op zoek bent naar dat laatste zou ik haar andere boek aanraden. Ikzelf vond alle informatie over Japan uiterst interessant en wil nu nog liever op het vliegtuig springen voor mijn eerste ervaring.

Dank aan Uitgeverij Blossom Books voor het recensie-exemplaar!

[Colinda Madelon · Rating 5 out of 5]

In een ruk uitgelezen! Of, bijna dan. Ik appte mijn moeder ‘s avonds met: ‘Ik wil hem in een keer uitlezen maar ik heb er 22 euro voor betaald dus dat vind ik zonde…’ Oplossing? Het boek wegleggen voor het slapengaan en direct de volgende ochtend uitlezen. (Heb er toch 2 dagen over gedaan 😝)

Het boek is geschreven in de bekende Toeps-stijl met een hoop humor en denkkronkels, die ik als mede autist enorm kan waarderen. Ze neemt je niet alleen mee in haar emigratieproces naar Japan maar ook in de bijbehorende processen in haar hoofd. En ook al volg ik Bianca op Insta en heb ik daar een groot deel van dit verhaal al meegekregen, stond er nog steeds nieuwe informatie in. Wel kon ik merken dat het verhaal is ontstaan uit de blogs want hier en daar wordt de zelfde informatie nogmaals uitgelegd terwijl we dat al hadden gehad. Maar dat is natuurlijk ook handig voor wanneer je bepaalde dingen niet helemaal hebt opgeslagen.

In hoeverre merk je ‘de autisme’? Dat zal voor iedereen anders zijn. Gaat het over een autist die naar Japan gaat? Ja, en nee. Bianca Toeps heeft autisme en is dus autist. In haar persoonlijkheid (lees haar handelen, de humor en de denkkronkels) zit de aandoening verwoven. Maar het is een heel persoonlijk verhaal wat het geen algemene waarheid maakt. Misschien is in de titel het woord ‘deze’ in die zin belangrijk dan ‘autist’ op zich.

Al met al leest het boek als een real life soap serie met een smeuïge wending in elk hoofdstuk. Het is geen zware stof en het boek is makkelijk even weg te leggen, om het verhaal later weer op te pakken waar je gebleven bent. Mits je het kan wegleggen natuurlijk…

[Naomi van Doornum · Rating 5 out of 5]

Tijdens het baantjes zwemmen geluisterd naar dit fijne en eerlijke boek van de leuke Bianca Toeps. Alvast weggedroomd naar de volgende keer Japan en weer eens besloten er maar niet te moeten willen wonen.

[Rowie · Rating 3 out of 5]

3,5 stars

[BellaGBear · Rating 3 out of 5]

Reading about neuro-diversity and not really looking for academic stuff. This book is interesting because it gives insight into the live of someone with autism. Also, you learn a bit about japan.

Does anyone have tips about more biographic like books about neuro-diversity?

[Petra Leest · Rating 2 out of 5]

Helaas viel dit boek mij tegen. Sowieso de titel '... en wat er toen gebeurde zal je verbazen' is misleidend, want hierdoor denk je dat er iets enorm spannends of interessants gaat gebeuren, maar dat is dus niet zo. Dat covid uitbrak weten we allemaal, dus dat is niet verrassend, en verder is het helaas alleen maar een opsomming van regeltjes en wetten en nog meer dingen die geregeld moeten worden en hoe ze dat dan doet.
Eigenlijk is het meer een soort reisverslag, een tot boek samengeperst reisblog, en als het op die manier in de markt gezet was en ik het dus ook met die verwachtingen zou lezen dan zou ik het een hogere score hebben gegeven.

Wat ik ook misleidend vind is de nadruk op autisme in de titel. Ik twijfel er niet aan dat Toeps autisme heeft, maar het zou fijn geweest zijn om wat meer een kijkje in haar hoofd te krijgen. Nu schrijft ze dingen als 'de overprikkeling trad op' , maar vervolgens lezen we niet WAT ZE DAN VOELT en wat dit precies met haar doet. Eigenlijk lees je helemaal nergens wat ze nu echt denkt of voelt. Hierdoor blijft het oppervlakkig en zelfs afstandelijk.
Juist de innerlijke belevingswereld van iemand met autisme, zoals dat zo mooi en duidelijk beschreven wordt in de romans Zondagskind en Zondagsleven van Judith Visser, ontbreekt hier. Dat vind ik een gemiste kans, vooral aangezien er op de titel zo duidelijk wordt gemaakt dat de hoofdpersoon in dit boek een 'autist' is.
Doe daar dan ook wat mee in het boek.

Dus helaas kom ik niet verder dan 2 sterren, ook omdat het laatste deel echt heel saai was.

Wel ben ik blij voor de auteur dat ze haar dromen weet na te jagen, en ik hoop dat het nog altijd goed met haar gaat. Maar als je wilt weten hoe iemand met autisme de wereld ervaart, dan is dit niet het juiste boek voor jou.

[Elke · Rating 4 out of 5]

"Ik vertrek (uit Nederland)"(tijdens een pandemie) in boekvorm, dat zegt de schrijfster in het voorwoord al. Enige interesse in Japan is hier wel op zijn plaats, ik weet niet of ik genoten zou hebben van het boek als het ging over een land dat me niks zegt. Alle hoofdstukken of verhalen over de open relaties zeiden me niet zoveel en hadden voor mij ook niet echt een meerwaarde (want had ook niet echt iets met Japan te maken), maar verder een heel tof boek. Sowieso een extra puntje om de uitdrukking "aan komen kakken" in een boek te hebben gebruikt.

[Fleur · Rating 4 out of 5]

it's weird to rate a book like this but i did thoroughly enjoy it. reading things i could relate to was comforting. it's also given me hope and motivation that i WILL be able to move and live in london one day. very inspiring book that calmed me when it's so easy to spiral and give up (although no steps have been taken whatsoever to move, but the idea is and has been there for a whileeee!!). little bit out of order but looking forward to read her first book sometime in the future!!

[Rebecca Schaft · Rating 3 out of 5]

Makkelijk te lezen verhandeling over de route naar een nieuwe thuis in Japan. Vol praktische informatie over metname treinen, Blokker-achtige winkels en vintage winkelen en natuurlijk over de schrijfster zelf, de hoofdpersoon.

Leuke instapper voor mensen die nieuwsgierig zijn naar mensen met autisme en naar verhuizen naar Japan.

Kanttekening is voor mij hetzelfde praktische. Praktisch blijft voor mij ook erg aan de oppervlakte. Persoonlijk hou ik meer van filosofische lagen in een verhaal.

[Karlijn van den Berg · Rating 3 out of 5]

Leuk om te lezen maar vond het een boek die teveel richtingen opgaat (op teveel gedachten hinkt) en daardoor op rare punten de diepte ingaat en dan weer niet. Daardoor mist het overall kracht en is het gewoon een leuk inkijkje, meer niet

[Cindy · Rating 5 out of 5]

Gewoon geweldig. Het vorige boek vond ik al fantastisch. Ze schrijft echt heel erg fijn en dat leest heel makkelijk door.

[Anna-Vere Verheecke · Rating 5 out of 5]

Echt op 1 avond uitgelezen, Toeps schrijft vlot en met humor. Als autist is dit een hoopvol boek om te lezen zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Echt, echt knap gedaan

[Sabine · Rating 2 out of 5]

Mwah. Leest lekker weg, maar voor een echt grappig boek is het niet grappig genoeg, en voor een boek over een persoonlijke reis heeft het te weinig diepgang. Wat mij betreft.

[Lizzie · Rating 3 out of 5]

For the most part, I enjoyed reading Bianca Toeps’ story of emigrating to Japan. She has a very different approach to life - although we are both autistic, we have very different approaches to change, social lives (she is more extroverted I feel), and interests. But you know what they say - if you’ve met one autistic person, you’ve met one - we’re all different, thus the spectrum. It’s a dream/goal of myself and my husband to visit Japan so books about Japan are interesting to both of us!

The only major thing that stopped this being 4 star for me was her attitude to Covid. Japan had good reasons (in my opinion) to be so cautious and rigid with their border closures - they have a vast ageing population, Covid isn’t just a cold, it can create long term complications and illness in anyone, not just people with ‘underlying conditions’, and in fact autistic and ADHD people are more at risk. So I was surprised, even a little shocked.

Perhaps her attitude just reflected the way the Netherlands approach the disease (they were/are far more lax from what I could make out in the news). And of course being part of the disability community maybe I expected too much to hope for some solidarity. I got her frustration but equally many people had to shield to keep their loved ones and ourselves safe from the risks of Covid, often long beyond 2021. Our UK government’s mishandling of Covid made me look to places like Japan as a model at the time (given how many variants were allowed to arrive via open borders and travellers).

Though the Xenophobia/scapegoating of foreign people in Japan isn’t okay, I can understand the fear of catching and spreading Covid, and the measures taken to keep their population safe. It’s a shame the author didn’t come across as more understanding of that.

[Isabel Huis · Rating 5 out of 5]

Ik heb dit boek geluisterd via de bibliotheek. Het voegde er wel wat aan toe om de schrijfster dit te horen vertellen. Het voelde een beetje aan als een heel uitgebreide podcast. Wel fijn eigenlijk.

Dit boek sprak mij aan omdat ik a. Heel erg van Japan houd en b. Waarschijnlijk neurodivergent ben.

Maar holy shit heb ik veel dingen in dit boek herkent. Ik ben met de universiteit als student naar Japan verhuisd voor een jaar in 2022 en die struggle om het land in te komen was zo herkenbaar. De onzekerheid en de vele grote emoties. Ik kon de week voor ik ging vliegen een week niet eten en slapen van de stress, en breek me de bek niet open over de corona scare luttele dagen voor vertrek.

Verder houd ik ooo van Japan, we delen enkele hobbies. Maar ook ervaarde ik Japan weer heel anders en ga ik juist minder op eenzaam zijn. Grappig hoe ervaringen zo anders kunnen zijn.

Verder heb ik niet zoveel aan of op te merken aan dit verhaal. Het is bijzonder persoonlijk en leest als een dagboek maar net niet. Podcast dagboek? Ik genoot van de schrijfstijl en ook de manier hoe het werd voorgelezen was erg fijn. Ik kon me goed bij de tekst houden hierdoor.

Ik denk wel, als ik dit zelf had gelezen dat ik een heel ander verhaal had gelezen en misschien de grappige stukjes en sarcasme anders had geïnterpreteerd. Daarom raad ik het aan dit boek te luisteren.

Anyway, een persoonlijk verhaal zoals dit vind ik moeilijk te beoordelen dus geef ik het maar 5 sterren!

[Lauri van Oosterom · Rating 3 out of 5]

Leuk en vlot geschreven boek. Ook weer fijn voorgelezen door Bianca Toeps zelf. Volgens mij heb ik wel een beetje gemist wat me nu precies zou moeten verbazen, want is emigreren naar een ander land niet altijd een beetje lastig? Vooral in coronatijd. Ik heb geen hele vreemde dingen gehoord, maar wie weet heb ik wat gemist.

Waarschijnlijk is dit boek extra leuk als je Japan al een beetje kent, er doorheen bent gereisd, of door foto's en video's bekend bent met de plekken die Bianca beschrijft. Als je deze locaties niet kent, is het verhaal soms wel erg verwarrend.

Tot slot, ik heb me stiekem ook een beetje geïrriteerd aan het veelvuldige gebruik van de term 'Chai Tea Latte'. Dat klopt gewoon niet, klaar. Je zegt dan 'Thee Thee Latte'. Kortom, vanaf nu allemaal Chai Latte zeggen. Is iedereen weer blij. 😉

[Marcella · Rating 4 out of 5]

Ik heb het luisterboek geluisterd. Ik vond het een leuk boek. Bianca Toeps spreekt dit boek in, en dat is fijn om naar te luisteren.
Sommige dingen die ze benoemd zijn herkenbaar, dingen waar ik niet altijd de juiste woorden aan kan geven, die ik niet kan uitleggen, worden uitgesproken.
Als ik aan mensen mijn diagnose ASS uit 'moet' leggen, raad vaak het boek 'maar je ziet er helemaal niet autistisch uit' aan. Ik zal ze vertellen dat ze dit boek ook moeten lezen!
Ik heb totaal niet de intentie heb om te verhuizen naar Japan of iets, maar het is leuk om er over te lezen. Vooral met de herkenning van autisme erbij.

[Becky C · Rating 4 out of 5]

An enjoyable sequel with a unique perspective on experiencing Japanese culture and Toeps finding her place in a new country as a foreigner. I'd recommend not to take as a direct advice or how-to guide since all autistic people are so different, and she is very fortunate to have the skills to maintain a successful career, network and relationships required to survive such a move, which may not be accessible for all.

Overall a worthwhile read for anyone who appreciated the first book and is also thinking of planning a trip to Japan.

[Raaf · Rating 5 out of 5]

Heerlijk nuchter geschreven met een gezonde dosis zelfspot. Meer een kortstondige biografie dan een reisverslag, echt cool om een zo een uitgebreid kijkje te krijgen in iemands leven (en gedachtes!). De beschrijvingingen zijn levendig en ik ging stuk om alle tussenkopjes, die je het best kan waarderen als je al iets van Japan(s) afweet.

Ben helemaal invested in Bianca's leven door dit boek, hoop dat ze het goed maakt

[Aubrey · Rating 5 out of 5]

It was a fun, easy read I indulged in this past week! As a fellow autistic grrrl who went to Japan (but is 10+ years overdue for a return visit), I felt like Toeps and I shared the sense of belonging and order when we came to Japan from our respective homelands.

I look forward to hearing more about Toeps' adventures in the future, and I hope she continues to find success in her life there.

[Elien · Rating 4 out of 5]

Herkenbaar boek voor een vrouw met een late autisme diagnose.
Ook van berichtjes via Deviantart sturen naar de switch naar smartphones en de coronapandemie.
Sommige zaken was ik minder in mee zoals stukken over daten en polyamorie.

[Noortje · Rating 4 out of 5]

interessant en herkenbaar! ik hoop zelf in de toekomst naar japan te verhuizen als autist dus dit maakte me ook wel een beetje nerveus tbh :')

[Garcella Dings · Rating 3 out of 5]

Leuk boek als je in Japan bent geweest. Soms was het een beetje een wirwar aan verhalen, maar op de een of andere manier bleef je wel ernaar luisteren. Ik had het luisterboek geluisterd.

[Joelle Vos · Rating 3 out of 5]

Vermakelijk maar niet heel bijzonder

[Iris Melody · Rating 5 out of 5]

Het is een mooie toevoeging op het eerste boek en laat zien hoe het voor iemand met autisme is om in een ander land te gaan wonen