"Fernando Pessoa amava o dito espirituoso, a máxima graciosa, a expressão sintética, o paradoxo", afirma Richard Zenith na Nota Prévia deste livro. Nele estão reunidos pequenas frases, começos de poemas inacabados, notas à margem, pedaços de papel rasgados e pensamentos, ou seja, aforismos. Muito cultivados por Pessoa, os aforismos abrangem vários temas, de entre os quais se destacam a loucura, a consciência e a inconsciência, o(s) Deus(es), o amor e o sonho. Assinam Aforismos e Afins, não só Pessoa, mas também "os seus colaboradores fictícios": Alexander Search, Pantaleão, Álvaro de Campos, Bernardo Soares, Alberto Caeiro e Barão de Teive. A maioria dos aforismos presentes nesta obra são inéditos, sendo que muitos deles estão escritos em inglês, uma das suas línguas maternas. Com esta obra, Pessoa leva-nos a reflectir sobre nós próprios: "O homem não sabe mais que os outros animais; sabe menos. Eles sabem o que precisam saber. Nós não".
Fernando António Nogueira Pessoa was a poet and writer.
It is sometimes said that the four greatest Portuguese poets of modern times are Fernando Pessoa. The statement is possible since Pessoa, whose name means ‘person’ in Portuguese, had three alter egos who wrote in styles completely different from his own. In fact Pessoa wrote under dozens of names, but Alberto Caeiro, Ricardo Reis and Álvaro de Campos were – their creator claimed – full-fledged individuals who wrote things that he himself would never or could never write. He dubbed them ‘heteronyms’ rather than pseudonyms, since they were not false names but “other names”, belonging to distinct literary personalities. Not only were their styles different; they thought differently, they had different religious and political views, different aesthetic sensibilities, different social temperaments. And each produced a large body of poetry. Álvaro de Campos and Ricardo Reis also signed dozens of pages of prose.
The critic Harold Bloom referred to him in the book The Western Canon as the most representative poet of the twentieth century, along with Pablo Neruda.
Από τους κορυφαίους διανοητές όλων των εποχών κατ' εμέ, μαζί με Επίκουρο, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι. Ιδανικό βιβλίο για κάποιον που δεν έχει διαβάσει ποτέ Pessoa.
Fernando Pessoa, seja como ortónimo ou como heterónimo, com todo o seu génio, é um dos escritores mais citados em Portugal, sendo-lhe até atribuídos escritos que não são de sua autoria, como o famoso adágio motivacional “Pedras no caminho? Guardo todas, um dia vou construir um castelo.” Esta edição compilada por Richard Zenith agrupa aforismos, ditos e breves comentários de Pessoa...
O catolicismo é uma religião da panaceia, como o ateísmo ou o livre pensamento é uma ilusão da farmácia.
...dos seus heterónimos…
Quem tem as flores não precisa de Deus. [Alberto Caeiro]
Crer é errar. Não crer de nada serve. [Ricardo Reis]
...de algumas das suas personagens, como o suicida Barão de Teive…
O conflito que nos queima a alma, deu-o Antero mais que outro poeta, porque tinha igual altura do sentimento e da inteligência. É o conflito entre a necessidade emotiva da crença e a impossibilidade intelectual de crer.
…e Pantaleão…
A vida é um mal digno de ser gozado.
…inclusive em inglês pela pena de Alexander Search e Charles Robert Anon…
Memory is consciousness in time. [CBA]
Numa compilação desta natureza não poderia, obviamente, faltar o seu niilista e existencialista semi-heterónimo, Bernardo Soares, o hábil artífice do aforismo.
Adia tudo. Nunca se deve fazer hoje o que se pode deixar de fazer também amanhã. Nem mesmo é necessário que se faça qualquer coisa, amanhã ou hoje.
Amar é cansar-se de estar só: é uma cobardia portanto, e uma traição a nós próprios (importa soberanamente que não amemos).
Amé estos pequeños fragmentos de Pessoa, o más bien dicho, de "Los pessoas". La edición bilingue de editorial axxial (que en realidad es trilingue, ya que ofrece las versiones en inglés, español y portugues) le da un toque peculiar a la lectura
"Δεν υπάρχουν κανόνες. Όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις σ' έναν κανόνα που δεν υπάρχει." Ισως το πιο ωραίο απόφθεγμα που έχω διαβάσει. Μιά άλλη οπτική γωνία αποτέλεσε για εμένα το βιβλίο, χωρίς να σημαίνει οτι συμμερίζομαι το καθετί.
Huzurluğun Kitabı'ndan seçilmiş aforizmalardan oluşan bir seçki. Pessoa aşırı karamsar ve yorgun bir amca... Kitabın yarısı illüstrasyonlardan oluşuyor, diğer yarısı da büyük puntolarla yazılmış aforizmalardan. Sanki sayfa kaplasın diye özellikle böyle yapılmış. Kaç sayfa olduğunu bilmiyorum, bilemiyorum zira sayfa sayısını da basmamışlar, bana aşırı ticari bir faaliyet gibi geldi.
Questa raccolta di aforismi e brevi citazioni di Pessoa racchiude sicuramente bei testi, tuttavia in molti casi gli aforismi, scorporati fatte sto più lunghi, perdono a mio avviso d’intensità. Per avvicinarsi a Pessoa attraverso una raccolta di scritti misti consiglio piuttosto la raccolta "Il poeta è un fingitore", a cura di Antonio Tabucchi.
"Le idee sono splendide - esse e i loro modi di associazione. In un attimo, scopriamo di aver attraversato il mondo e abbiamo posto l’infinito tra due pensieri."
Tanto em extensão quanto no jeito que é escrito, não parece um livro - se fosse escrito hoje, certeza que alguém marquetaria como um livro de tuítes.
Indassim, tem umas sacadas bacanas, apesar de alguns trechos serem confusos de ler (há citações de outros autores no meio, que eu presumo que o Pessoa sampleou, mas não há algo no sentido de uma explicação do motivo de aparecerem em meio aos aforismos do autor).
Categorias: livros rápidos, bom pra ler no ônibus.
Η ποίηση δεν είναι μόνο στίχοι σε ομοιοκαταληξία. Είναι χείμαρρος. Ένας τρόπος αυτο-γνωσίας και αυτο-έκθεσης, παρά την μοναχικότητα των ποιητών είναι μια μορφή μοιράσματος. Ε και όταν τυχαία βρίσκω κομμάτια δικά μου στον ποιητή και αυτά κουμπώνουν με τέτοιον τρόπο που η εικόνα μου γίνεται διαρκώς πιο ολοκληρωμένη, είναι ένα κάλεσμα που δεν μπορώ να αγνοήσω.
"Tutto ciò che l’uomo espone o esprime è una nota a margine di un testo cancellato del tutto. Più o meno, dal significato della nota, ricaviamo il significato che doveva avere il testo; ma resta sempre un dubbio e i significati possibili sono tanti." (p. 17)
"Sê inteiro em cada coisa, pois ser inteiro em qualquer coisa é estar certo. Todos os caminhos vão dar ao mesmo lugar".
"Tudo quanto o homem expõe ou exprime é uma nota à margem de um texto apagado de todo. Mais ou menos, pelo sentido da nota, tiramos o sentido que havia de ser o do texto; mas fica sempre uma dúvida, e os sentidos possíveis são muitos".
"Se um cão começasse a pensar como nós (hipótese impossível), esse cão seria mais perfeito do que do que os outros cães e, no entanto, seria muito provavelmente morto por eles, pois achariam que era louco."
Neredeyse çoğunluğun beğendiği bu kitaptaki çoğu goruse katılmadım. Neden okuduğuma gelince anti tezlerde okunmalıdır bence. Yalnız bu kadar çok farklı görüşe sahip olduğum bir kitabı okumak kolay değilmiş acikcasi