Στο βάζο με τα ψεύτικα τριαντάφυλλα υπάρχει ένα κουτάκι. Μέσα στο κουτάκι έχω φυλάξει μια καρδιά από κοράλλι. Τη φορούσε η γυναίκα μου. Θέλω να την πάρεις εσύ. Θέλω να τη φοράς εσύ… για να με θυμάσαι...
O Δημήτρης είναι αστυνομικός και ζει στη Σαντορίνη, προσπαθώντας να ξεχάσει τη χαμένη του αγάπη και να φτιάξει και πάλι τη ζωή του. Η Αλεξία είναι ιδιόρρυθμη, παραβατική, απροσάρμοστη, απείθαρχη. Μέχρι που η ζωή την αναγκάζει να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια. Η Μελίνα, που μεγάλωσε χωρίς μητέρα, είναι τρυφερή κι αθώα, και ονειρεύεται την πραγματική αγάπη. Ο Οδυσσέας, πλασμένος με τη στόφα του ήρωα, παλεύει για τα ιδανικά του, ψάχνοντας απεγνωσμένα την Ιθάκη του.
Τέσσερις ήρωες που μπλέκονται ανάμεσα σε ιστούς αράχνης καμωμένους από ψέματα και παλεύουν για να ξεφύγουν αναζητώντας το κόκκινο κοράλλι της καρδιάς τους. Ριζώνει, άραγε, η αγάπη χωρίς την αλήθεια;
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 20 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 200 παιδικά, ενώ τα βιβλία της, που έχουν κυκλοφορήσει τόσο από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ όσο και από άλλους εκδοτικούς οίκους, ξεπερνούν τα 1.300.000 αντίτυπα. Της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Λογοτεχνίας 2015 (Όμιλος Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον») για την απήχηση του συγγραφικού της έργου και τη διαδραστική σχέση της με τους αναγνώστες της. Έχει κερδίσει δύο βραβεία PUBLIC για τα μυθιστορήματά της: ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ (Βραβείο Κοινού 2015) και ΑΛΜΥΡΑ – Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΛΛΙΩΣ (Βραβείο Μυθιστορήματος Βιβλιοπωλείων PUBLIC 2023). Τα βιβλία της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ και ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
Κλασικό εικονογραφημένο κειμενάκι στου οποίου τους ήρωες πέφτουν και οι δέκα πληγές του Φαραώ, βάτραχοι, αλογόμυγες, ακρίδες, φωτιές από τον ουρανό, κλάμα, οδυρμός, ποτάμια από αίμα, ξαφνικοί θάνατοι, μπάτσοι, απόπειρες βιασμού και πολλά άλλα όμως χασμουριέμαι και λεω να συντομεύω. Επίσης, άλλο ένα άθλιο, ανέμπνευστο, κακόμοιρο εξώφυλλο από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Αστεράκια δύο γιατί γέλασα. Τι εννοείς δεν ήταν κωμωδία;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάφερα να τελειώσω το βιβλίο. (Έφτασα μέχρι την σελίδα 100.) Από τις πρώτες σελίδες φάνηκαν οι αδυναμίες στο γράψιμο της συγγραφέως. Ο πρωταγωνιστής μας αφηγείται την ζωή του με μια "φωνή" τόσο μελό και ευαίσθητη, ώστε είναι ολοφάνερο ότι προέρχεται από μία γυναίκα συγγραφέα. Κατόπιν πέφτει και η ... βόμβα. Ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει ότι είναι υιοθετημένος και η αντίδραση του είναι να παρατήσει την θετή του οικογένεια και να γίνει ...αστυνομικός (γιατί;). Μια μέρα λοιπόν, καλείται να πάει σ' ένα σπίτι για να ερευνήσει ένα φόνο. Εκεί ανακαλύπτει με το καλημέρα σας ότι το θύμα είναι ο βιολογικός του πατέρας, ο θύτης είναι η βιολογική του μητέρα (!) και ότι έχει και μια δίδυμη αδελφή (!!) Η χαρά του όμως δεν διαρκεί πολύ, γιατί λίγα λεπτά μετά την αποκάλυψη, η μάνα του...παθαίνει καρδιακή προσβολή και μένει στον τόπο (!!!) Και όλα αυτά μέσα στις πρώτες σελίδες. Κανονικά εγώ σε αυτό το σημείο έπρεπε να πετάξω το βιβλίο στο αναμμένο τζάκι (αν είχα). Όμως είπα να σφίξω τα δόντια, να χαμηλώσω λίγο τον δείχτη της νοημοσύνης μου και να συνεχίσω το διάβασμα. Ακολουθεί η ιστορία της πρωταγωνίστριας, η οποία γρήγορα εξελίσσεται σε έναν εκνευριστικό μονόλογο του στυλ "Κανείς δεν με καταλαβαίνει, όλος ο κόσμος είναι εναντίον μου, όλοι οι άντρες είναι οι ίδιοι, η κοινωνία είναι άδικη, μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" κοκ. Δύο απόπειρες βιασμού, μία απόπειρα δολοφονίας και έναν εγκλεισμό σε αναμορφωτήριο αργότερα, παρέδωσα τα όπλα. Μπορώ να ανεχτώ ένα εξωπραγματικό σενάριο σ' ένα μυθιστόρημα (αν παρουσιάζεται με πειστικό τρόπο) ή το κακό γράψιμο (φτάνει η πλοκή να είναι ενδιαφέρουσα). Αλλά δεν μπορώ να ανεχτώ και τα δύο μαζί ταυτόχρονα. Βάζω 2 αστεράκια διότι δυστυχώς έχω διαβάσει και πολύ χειρότερα. (Σημ. Δεν συνηθίζω να αξιολογώ βιβλία τα οποία δεν έχω τελειώσει, όμως αυτό το βιβλίο είναι το έκτο ή έβδομο συνεχόμενο "best seller" σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας του στυλ "βγαλμένο-απ'-τη-ζωή" που έχω αφήσει στην μέση τις τελευταίες βδομάδες και είμαι πάρα πολύ απογοητευμένη. Κάποιος έπρεπε επιτέλους να πάρει τα 2 αστεράκια για να βγάλω το άχτι μου.)
Αυτό το βιβλίο είναι πλούσιο σε συναισθήματα... Οι χαρακτήρες του εξελίσσονται κατά τη διάρκεια της ιστορίας, επιτρέποντας σου να δεις το μεγαλείο ψυχής που κρύβει η συγγραφέας... Κυρία Ζαϊρη, συνεχίστε έτσι!!
Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω απο την συγκεκριμένη συγγραφέα..Εξαιρετικό μυθιστόρημα και εξαιρετική συγγραφέας!Πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση με πολλές εξελίξεις..Με χαροποίησε το γεγονός οτι με το πέρασμα των σελίδων γίνεται αντιληπτή η "μεταμόρφωση" των πρωταγωνιστών.Οι πρωταγωνιστές φαντάζουν τόσο ζωντανοί μεσα απο τις σελίδες του βιβλίου που μοιάζουν να ωριμάζουν και να αλλάζουν ανάλογα τις εξελίξεις της ιστορίας..Θα φροντίσω να διαβάσω σίγουρα κι άλλα βιβλία απο την συγκεκριμένη συγγραφέα.Μπράβο!
Τελικά με συνάρπασε και με ταξίδεψε συγχρόνως.Πάρα πολύ καλό βιβλίο.Δεν το αφήνεις παρά μόνο όταν το τελειώσεις.Ωραία γραφή,όμορφες εικόνες,δράση,ανατροπές,φαντασία,γλυκύτητα και βαθειά μυνήματα.Όμως αναρωτήθηκα τι είναι πιο σπουδαίο η αγάπη ή η αλήθεια??αλλά νομίζω τελικά ότι τα δύο είναι αλληλένδετα μεταξύ τους.Συγχαρητήρια ακόμη μια φορά και πάντα δημιουργική περιμένοντας το επόμενο συγγραφικό έργο.
Eνα υπέροχο βιβλίο..γλυκό τρυφερό συγκινητικό!!Δυνατή ιστορία κ ζωντανοί χαρακτήρες γι αλλη μια φορά η κυρία Ρένα ρωσση ζαίρη με μαγεψε με την γραφη της κ φυσικά με εβαλε σε σκέψεις με τα πολλά μηνυματα που περνάει αυτο το βιβλιο!!
Αδύναμο σενάριο στα όρια του γελοίου.. Απογοητευμένη ακομα μια φορα απ τα μπεστ σέλλερ αυτού του είδους. Πραγματικα απορώ πως τ σκουπίδι αυτο εχει 4 αστέρια.. εξωπραγματικό σκηνικό και άστοχες συμπτώσεις.. ακομα και τ ενα αστέρι τ θεωρώ υπερβολή αλλα εχω διαβάσει κ χειρότερα σκουπίδια
Θα έλεγα ότι ο τίτλος και η περιγραφή στην περίληψη, ίσως και να αδικούν λίγο το βιβλίο. Πολύ καλύτερο απ’ότι σε προϊδεάζει. Σαν ένας άριστος ηθοποιός σε ταινία να υποδύεται πετυχημένα παραπάνω απο έναν ρόλους, έτσι και οι τρεις χαρακτήρες στην ιστορία εναλλάσσονται μεταξύ τους. Και η συγγραφέας κάθε φορά σε εκπλήσσει. Λίγο ρομαντικό, λίγο αστυνομικό, αρκετά περιπετειώδες, πλοκή που σε συναρπάζει. Από τις λίγες φορές που διαβάζω περιπέτεια σε ελληνικό βιβλίο και δεν νιώθω να υπερβάλει ή κάποιες σκηνές να μη βγάζουν νόημα. Εάν ήταν ταινία, θα έλεγα πως ήτανε ένα έργο άριστα σκηνοθετημένο
Είναι τελικά η αλήθεια απαραίτητη για την αγάπη; Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή; Ποιος μπορεί να το απαντήσει άραγε; Νομίζω ότι αν αγαπάμε αληθινά και χωρίς εγωισμούς, όπως ο Δημήτρης την Ευτυχία, ακόμα και όταν μάθουμε πως όσα ξέραμε δεν ήταν αλήθεια, θα μπορέσουμε να συγχωρήσουμε.
Ενα ομορφο και γλυκο λογοτεχνικο ταξιδι μας χαριζει η Ζαΐρη ζωντας τις στιγμες των πρωταγωνιστων σαν δικες μας.. Απο την αρχη μεχρι το τελος μου χαρισε μονο θετικα συναισθηματα και δεν απογοητευσε καθολου.. Αξιζει να διαβαστει!
Εξαιρετικό μυθιστόρημα, πολλά μηνύματα, μεστό και με πολλές περιγραφές τοπίων που σου ταξιδεύουν το νου... Νιώθεις να διεγείρεται ή όσφρηση σου από βότανα, φυτά που περιέχονται σε περιγραφές... Συγχαρητήρια στη συγγραφέα!
Η πίστη μου στην μοντέρνα ελληνική λογοτεχνία έχει χαθεί εδώ και χρόνια. Πλέον διαβάζω μόνο ξένη. Ωστόσο, σε μια παρόρμηση της στιγμής είπα να δώσω μια ευκαιρία και σε μία ελληνίδα συγγραφέα της οποίας τα βιβλία ας πούμε ότι θεωρούσα πιο ποιοτικά από των συναδέλφων της. Για καλή μου τύχη το συγκεκριμένο βιβλίο μου το δάνεισε μια φίλη μου κι έτσι γλίτωσα το κλάμα των χρημάτων μου. Τι να πρωτοπώ; Πλοκή βγαλμένη από επιστημονική φαντασία. Γεγονότα εντελώς ασύνδετα μεταξύ τους. Ο αστυνόμος γνωρίζει την βιολογική του οικογένεια από σύμπτωση, η Ευτυχία-Αλεξία και πώς αλλιώς λεγόταν το σκάει από το αναμορφωτήριο, γνωρίζει έναν άκυρο, φτάνει να γίνει μέγας πράκτορας και με όποιον τα φτιάχνει βιώνει το πώς είναι να κάνεις "πραγματικά" έρωτα (πάντα ο επόμενος ήταν καλύτερος από τον προηγούμενο). Ολόκληρες σκηνές επαναλαμβάνονταν για να γεμίσουν σελίδες. Χαρακτήρες χωρίς κανένα ψυχολογικό βάθος. Σε αυτό το βιβλίο ή θα ήσουν ο "καλός" ή ο "κακός". Δε βολεύει κάποιο στοιχείο την πλοκή και δε ξέρουμε τι να κάνουμε; ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Ο παντοδύναμος Οδυσσέας μπορεί να κάνει τα πάντα. Έστω ότι φτιάχνεις έναν ήρωα φυγά, που δε θες να τον κυνηγάνε οι αστυνόμοι. Πλαστές ταυτότητες. So simply, yet not... Θες αυτός ο ήρωας να φύγει από την χώρα αλλά δε μπορείς να τον διώξεις γιατί τα έχεις κάνει μαντάρα με τις πλαστές ταυτότητες; Γι'αυτό είναι τα πλαστά διαβατήρια βρε χαζούλη! ΕΛΕΟΣ! Καμία ευρηματικότητα. Πιο μελό δε θα μπορούσε να είναι. Αλλά πραγματικά η καλύτερη σκηνή ήταν στο τέλος. Χωρίζεις την καβάτζα γιατί η Φιόνα (σόρρυ Ευτυχία) μοναδική σου αγάπη επιστρέφει από τα θυμαράκια. Ωστόσο, δε θες να μείνει η καβάτζα μπακούρο οπότε μέσα σε μία ώρα την έχεις ζευγαρώσει με τον κολλητό της, ο οποίος έχει φάει friendzone από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Αρκετά πειστικό, νομίζω έχει συμβεί σε όλες τις πληγωμένες καρδιές να γιατρεύονται εντός 24ώρου. Αχχ..βάζω δύο αστεράκια μόνο και μόνο για την ιστορία της Μελίνας και της μάνας της που ήταν το μόνο που πραγματικά άξιζε σε αυτό το βιβλίο και μπορούσε να συμβεί και στ'αλήθεια. Ας επιστρέψω τώρα στους λατρεμένους μου Βρετανούς κι Αμερικάνους.
Σπάνια διαβάζω λογοτεχνία γραμμένη από Ελληνίδες συγγραφείς. Αυτό το βιβλίο έπεσε τυχαία στα χέρια μου και το τελείωσα τόσο γρήγορα που νιώθω ότι δεν το ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα! Είναι καταπληκτικό. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα κρατάει το ενδιαφέρον και την αγωνία του αναγνώστη ζωντανά. Καλό θα ήταν να έχετε διαβάσει πρώτα το βιβλίο της ίδιας συγγραφέως "Αγαπώ θα πει χάνομαι" έτσι ώστε να καταλάβετε καλύτερα την ιστορία. 5/5 ⭐⭐⭐⭐⭐
Υπέροχο βιβλίο. Με το ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ δεν ενθουσιαστηκά. Το κοράλλι όμως με συναρπάσε με την ανατρεπτική και γρήγορη πλοκή του, τους γρήγορους και έξυπνους διαλόγους. Η ιστορία της Ευτυχίας τόσο ανατρεπτική αλλά και τόσο απλή παράλληλα. Είναι η αλήθεια απαραίτητη για την αγάπη; Οτι δεν ξέρουμε δεν μας πονά. Δεν ξέρω αν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Ευτυχίας:" Και ξέρεις κάτι ; Αν θα κάνουμε παρέα… λέω πως, αν τελικά θα κάνουμε παρέα, πρέπει να με συνηθίσεις. Εγώ, γελάω όταν ενθουσιάζομαι, κλαίω όταν στεναχωριέμαι… ακόμα κι όταν είμαι ευτυχισμένη κλαίω. Ναι… κρύβω μέσα μου ένα μικρό παιδί. Παθιάζομαι κι εγώ με τα πάντα!" Δοκιμάστηκε η Ευτυχία αλλά στο τέλος η ζωή της επέστρεψε τα χρωστούμενα έστω και αν άργησε. Έψαξα και για το κόκκινο κοράλλι : Το κόκκινο Κοράλλι είναι μία ¨θερμή¨ πέτρα και ως τέτοια λέγεται ότι διοχετεύει θάρρος, κουράγιο και δύναμη σε αυτόν που τη φοράει.'Oπως ακριβώς είναι η Ευτυχία. Καταλυτικός, έντονος ο ρόλος του Δημήτρη. Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα. Σούλα
Πολυ αγαπημενο βιβλιο απο την λατρεμενη μου συγγραφεα!!Οπως εχει πει και η ιδια σε καθε βιβλιο προσπαθει να προσεγγισει ενα στοχο μια εννοια ειτε αυτος ειναι η αγαπη ειτε η προσφορα ειτε η φιλια ειτε ο ερωτας!!Στο κοκκινο κοραλλι ο στοχος της ειναι να μας δειξει τι ρολο παιζει στην ζωη μας η αληθεια και ο αγωνας για τα ιδανικα μας!!Το καταφερε οπως παντα με επιτυχια !! Ο τροπος που γραφει που ειναι πλουσιος σε συναισθηματα δημιουργει δυνατους χαρακτηρες που μενουν στον αναγνωστη τον κανουν να αισθανεται οτι εχει αποκτησει ενα καλο φιλο!!Αυτο σε συνδυασμο με την εκτενη αλλα πετυχημενη περιγραφη τοπων τοπιων πολιτισμων ειναι ενας δυνατος συνδυασμος που παντα με γοητευτει για αυτο σε καθε βιβλιο της την ακολουθω πιστα!!
Στην αρχή τπ βιβλίο αυτό δεν κατάφερε να με ενθουσιάσει αλλά είπα να του δώσω μια ευκαιρία και να μη το σταματήσω..δε μετάνιωσα πολύ βέβαια για την επιλογή μου καθώς βλέπουμε ότι το βιβλίο συνδυάζεται με το αγαπώ θα πει χάνομαι και αυτό άργησα μα το καταλάβω..μ´αρεσε τελικά η πλοκή του και είδαμε την πλοκή μέσα από κάθε άτομο..είδαμε τις διαφορετικές σκέψεις του καθενός και το πως χειριζόντουσαν τα πράγματα...
Τρυφερό ,γεμάτο εικόνες κ συναισθήματα. Σε κάποια σημεία είναι υπερβολικό βέβαια,μα διαβάζεται ευχάριστα,κυρίως για τους αγαπησιαρικους χαρακτήρες του κ τη σχετικά γρήγορη ροή της ιστορίας.Κλείνεις το βιβλίο κι έχεις μια μελενια γλύκα στην καρδιά....