Jump to ratings and reviews
Rate this book

The Lost Boy

Rate this book
Thomas Wolfe's The Lost Boy is a captivating and poignant retelling of an episode from Wolfe's childhood. The story of Wolfe's brother Grover and his trip to the 1904 St. Louis World's Fair is told from four perspectives, each articulating the sentiments of a different family member. The Lost Boy also captures beautifully the experiences of growing up at the turn of the century and the exhilaration and loss of childhood. For this illustrated edition, James Clark unearthed Wolfe's original manuscript, which was first published in the 1930s in a heavily abridged form.

95 pages, Paperback

First published January 1, 1937

42 people are currently reading
1881 people want to read

About the author

Thomas Wolfe

399 books1,132 followers
People best know American writer Thomas Clayton Wolfe for his autobiographical novels, including Look Homeward, Angel (1929) and the posthumously published You Can't Go Home Again (1940).

Wolfe wrote four lengthy novels and many short stories, dramatic works and novellas. He mixed highly original, poetic, rhapsodic, and impressionistic prose with autobiographical writing. Wolfe wrote and published books that vividly reflect on American culture and the mores, filtered through his sensitive, sophisticated and hyper-analytical perspective. People widely knew him during his own lifetime.

Wolfe inspired the works of many other authors, including Betty Smith with A Tree Grows in Brooklyn, Robert Morgan with Gap Creek; Pat Conroy, author of Prince of Tides, said, "My writing career began the instant I finished Look Homeward, Angel." Jack Kerouac idolized Wolfe. Wolfe influenced Ray Bradbury, who included Wolfe as a character in his books.

(from Wikipedia)

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
382 (31%)
4 stars
491 (40%)
3 stars
251 (20%)
2 stars
69 (5%)
1 star
20 (1%)
Displaying 1 - 30 of 189 reviews
Profile Image for Luís.
2,373 reviews1,369 followers
October 8, 2024
How do we evoke the disappearance, the loss of a child?
Thomas Wolfe grew up in the shadow of his brother's ghost, young Grover, who died of typhoid fever in his twelfth year.
He returns to snatches of memories in four parts to create a complex and polymorphous portrait of this young boy, mysterious to the author, who was only four years old at the time of the drama. That's a memory in a grocery store where Grover had been defended by his father, the words of a mother fractured by loss, the memories of a sister haunted by tragedy, and the narrator's haggard quest in the neighborhood. This polyphonic story deals with loss, the impossible mourning, and the family.
It is beautiful and tragic at the same time.
Profile Image for Paula Mota.
1,668 reviews567 followers
November 14, 2025
Voltei-me de novo para ver para onde o Tempo fora. E tudo permanecia ali como sempre fora. E tudo desaparecera, e jamais voltaria.

Leio na introdução de “Winesburg, Ohio”, que Thomas Wolfe foi discípulo de Sherwood Anderson de quem disse: “foi o único homem na América que me ensinou alguma coisa”, e só por esta pequena amostra da sua escrita, diria que isso é notório. Há dois capítulos de “O Rapaz Perdido” que poderiam fazer parte de “Winesburg, Ohio” sem destoar no tom.
Thomas Wolfe cresceu na sombra do seu irmão mais velho, que perdeu quando tinha apenas quatro anos, e que num capítulo desta pequena história autobiográfica é recordado pela mãe e noutro pela irmã mais velha, relatos cheios de emoção e saudade. Ainda assim, foram os outros dois capítulos que realmente me tocaram na sua intensidade: o primeiro, que acompanha o próprio Grover num episódio em que algo se quebrou dentro de si...

Porém, algo saíra dos eixos. Sentiu aquele aperto avassalador que todas as crianças, todos os bons da Terra sentem, desde que o tempo é tempo. E até a ira esmorecera, se afogara nesta maré de culpa, neste mal-estar de alma túrgido, e “Isto é a Praça” – pensou Grover, como antes – “Isto é Agora. Além é a loja do meu pai. E tudo isto está como sempre foi–excepto eu.”

...e o último, em que o autor, já adulto, volta à casa de St. Louis, a última morada do seu amado irmão.

E tudo estava na mesma, excepto a ausência, ausência, na tarde, a luz colorida da ausência na tarde, e a criança que costumava sentar-se ali, esperando, nas escadas, algo desvanecendo-se como um sonho, algo que surgia como uma luz, algo que aparecia, passava e se esbatia como as sombras de um bosque.

[Obrigada, Leonor!]
Profile Image for María Carpio.
397 reviews367 followers
February 4, 2025
Belleza formal y poética. La trama bien desarrollada dentro de un estilismo bastante lírico y a la vez costumbrista. 1904, año de la Exposición Universal celebrada en Saint Louis, el pequeño pueblo al que llegan Grover y su familia. Lo demás es maestría en pocas páginas, cuatro partes, cada una con un cambio de narrador y estilo (aunque la primera y la última son bastante similares en cuanto a prosa, muy descriptiva). Luego están las partes que imitan una especie de diálogo/monólogo interno/externo, que tan bien utilizó después Faulkner (Wolfe fue una de sus mayores influencias).

El hermano perdido, muerto a los doce años por tifus, desata una corriente de nostalgia y recuerdos de lo que fue y ya no es. Una disección del paso del tiempo. Un retrato de la vida percibida desde la mirada límpida de un niño. Y luego el adulto que regresa por esa mirada que ya no encuentra. Una novela corta de sutil belleza, emparentada con esa otra gran obra de Wolfe, El ángel que nos mira, en la que la propia vida y recuerdos del autor se entremezclan con la ficción.
Profile Image for Oscar.
2,238 reviews581 followers
April 26, 2015
Desde la primera línea ya sabes que ‘El niño perdido’ es una historia que quedará en tu recuerdo para siempre. La nouvelle, novela breve o relato largo, escrita por Thomas Wolfe es de una belleza indiscutible, bella, poética e intensa a un tiempo. La prosa de Wolfe contiene una poesía que no suele encontrarse fácilmente.

‘El niño perdido’ tiene como figura central a Grover Wolfe, un niño de doce años de Ashville, inteligente y reservado a un tiempo. La obra está estructurada en cuatro partes, mostrando cada una de ellas una visión de Grover en 1904, año de la Exposición Universal de Saint Louis. La primera parte está protagonizada por el propio Grover, al que acompañaremos en su recorrido por las calles y plazas, mirando escaparates, deambulando por sus sitios preferidos, observando y evocando por ejemplo aquella tormenta que le sorprendió en plena plaza mientras observaba un caballo, una imagen que Wolfe narra de una manera bellísima. Las otras partes tienen su propio protagonista, cada una con su prosa, pero siempre con Grover en la memoria. La madre, la hermana, y cerrando el libro su hermano, el propio Thomas. Y mediante estos cuatro puntos de vista, obtenemos una breve visión de un ser maravilloso cuya vida quedó truncada.

Leyendo esta novela es ineludible pensar en la vida del propio Thomas Wolfe, que murió a los treinta y ocho años víctima de la tuberculosis. Con el tiempo acabaría convirtiéndose en uno de los escritores norteamericanos más alabados.

Una novela hermosa.
Profile Image for Ahmed.
918 reviews8,055 followers
July 2, 2019
نوفيلا عظيمة عظيمة عظيمة
Profile Image for Rocío Prieto.
310 reviews102 followers
December 9, 2024
"El Niño Perdido" de Thomas Wolfe es como un paseo nostálgico por los recuerdos, un libro que fácilmente se lleva 4,5 estrellas en mi lista personal. ¿Por qué? Bueno, déjame contarte.

Desde la primera parte, te sumerges en este mundo donde Grover, un chico de doce años, te lleva de la mano por las calles y recovecos de su infancia. La prosa de Wolfe es tan fresca que sientes la brisa y hueles los caramelos de las tiendas mientras Grover construye su pequeño universo. Lo interesante es que la historia se divide en cuatro partes, cada una narrada por un miembro diferente de la familia. Esto le da un toque único y te permite ver a Grover desde diferentes ángulos. La mamá está atrapada en el pasado, la hermana recuerda detalles vívidos del viaje familiar, y luego el hermano que representa al mismo Thomas Wolfe regresa al lugar después de treinta años.

Hablemos de la poesía en las palabras de Wolfe. Es como si cada frase estuviera pintada con un pincel de emociones. Aunque algunos encuentren la estructura un poco monótona, para mí, es como un recordatorio constante de la repetición de la memoria, como un bucle que nos mantiene conectados con nuestro pasado.

Cuando lees esta novela, te sumerges en tus propios recuerdos de infancia. Es como si Wolfe hubiera encontrado la llave para desbloquear esas emociones guardadas en el rincón más profundo de tu mente. La pérdida, la nostalgia y el paso del tiempo se sienten reales y cercanos. En mi experiencia personal, este libro fue como abrir un álbum de fotos antiguo y dejarme llevar por la melancolía de los buenos viejos tiempos. La conexión entre Wolfe y su hermano Grover se siente genuina, como un eco de nuestras propias relaciones perdidas.

Después de disfrutar de "La Mirada del Ángel" el año pasado, este libro es como un nuevo capítulo en mi viaje literario. "El Niño Perdido" es un viaje literario que toca fibras emocionales. Es una lectura que te hará reflexionar sobre tu propia infancia y te dejará con ese cálido abrazo de la nostalgia.
Profile Image for Ana Cristina Lee.
767 reviews405 followers
March 10, 2025
Y todo seguía siendo igual, como si no hubiera cambiado desde entonces, sólo que todo se había perdido y había sido recobrado y capturado para siempre. Y así, al haber encontrado todo, supe que lo había perdido.

La memoria es el tema central de esta breve novela que en cuatro capítulos nos pinta el vacío que ha dejado el hermano prematuramente muerto, Grover, en la familia y especialmente en el narrador, el mismo Thomas Wolfe.

El autor trata de capturar el pasado de todas las maneras posibles y nos regala una escritura que esta llena de sonidos, sensaciones, olores y todo tipo de descripciones que intentan fijar unos momentos en el tiempo para que sean recuperables. En el fondo, se trata de vencer a la muerte y, mediante los recuerdos, devolver a la vida al niño que enfermó de tifus y murió con 12 años.

Es una escritura muy poética y muy sensible que nos habla de la vida del autor, pero que está llena de reflexiones de validez universal.

En especial, la primera parte me ha encantado, cuando describe al niño Grover - tan especial - y las relaciones que tenia con los distintos propietarios de las tiendas que rodeaban la plaza mayor del pueblo, cada una llena, a sus ojos, de tentaciones y maravillas: los instrumentos musicales, la confitería, los ultramarinos...

Se lee rápido pero deja huella.
Profile Image for Teresa.
1,492 reviews
September 4, 2018
"... voltei-me para de novo ver para onde o Tempo fora. E tudo permanecia ali como sempre fora. E tudo desaparecera, e jamais voltaria. E tudo aquilo era a mesma coisa, parecia que nunca mudara desde então, excepto que tudo fora encontrado e apanhado e captado para sempre. E, assim, tudo encontrando, soube que tudo perdera."
Profile Image for César Carranza.
340 reviews63 followers
June 22, 2021
Esta novela corta me gustó mucho, no sabía mucho qué esperar, pero ha sido una muy grata sorpresa, la historia de la perdida de un niño, diferentes perspectivas en diferentes momentos, el estilo es muy evocador, construye ambientes y situaciones muy fácilmente, creo que para mi será de esos libros que de repente uno recuerda con agrado.
Profile Image for Carla.
285 reviews85 followers
January 5, 2015
Esta é a história contada a várias vozes de um menino exemplar, Grover, que viu a sua vida bruscamente interrompida aos 12 anos, um rapaz prematuramente perdido pela família que o recorda com emoção reconstituindo alguns momentos da sua breve existência.

Conhecemos Grover através de fragmentos dispersos compostos pelas várias vozes que o evocam e na qual está incluído o autor e irmão do rapaz perdido. Gostei sobretudo do primeiro e do último capítulo da novela: no primeiro acompanhamos as deambulações de Grover pelas lojas da cidade e assistimos a um episódio a um tempo repugnante e belo, tudo descrito numa linguagem de grande delicadeza poética ("A luz invadiu de novo o dia."); no último, acompanhamos a deambulação do autor pelos locais da sua infância com o objectivo único de encontrar a casa onde a família tinha vivido durante algum tempo e rever o quarto onde o irmão tinha morrido. O rapaz perdido tinha partido no quarto onde agora dormiam dois rapazinhos, irmãos da proprietária da casa. Nesta busca de uma identidade ofuscada pelos anos, Thomas Wolfe compreendeu:

"E, assim, tudo encontrando, soube que tudo se perdera."

Um pequeno livro muito bonito que sobressalta e angustia. A impotência humana face à estranha des(ordem) do universo.
Profile Image for Ana.
Author 14 books219 followers
July 10, 2018
Uma leitura rápida, mas não leve. Um estilo de escrita diferente, uma estrutura de narrativa original, um tema comovente. Ainda o estou a digerir...
Opinião no blog logo que me seja possível.
Profile Image for George K..
2,759 reviews372 followers
October 11, 2020
Πρώτη επαφή με το έργο του Τόμας Γουλφ, αν και εδώ και έξι χρόνια έχω αγορασμένο το πιο πολυδιαβασμένο μυθιστόρημά του, το "Γύρνα πίσω, άγγελέ μου". Η μικρή αυτή νουβέλα (ή μεγάλο διήγημα) θα έλεγα ότι είναι ιδανική για πρώτη γνωριμία με τον συγγραφέα, μιας και έστω σε αυτό το σχετικά σύντομο κείμενο δείχνει πόσο δυνατή πένα έχει (ή είχε, τέλος πάντων) και πόσο μεγάλη ικανότητα στο να δημιουργεί έντονες εικόνες και ποικίλα συναισθήματα. Η ιστορία έχει προσωπικό χαρακτήρα για τον συγγραφέα, αφού κεντρικό πρόσωπο είναι ο μεγάλος του αδερφός, ονόματι Γκρόβερ, ενώ γνωρίζουμε και μέλη της οικογένειά του και βλέπουμε στιγμές από τα παιδικά του χρόνια. Είναι ένα κείμενο αρκετά δραματικό και μελαγχολικό, με μια κάποια νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια που χάθηκαν για πάντα. Η αλήθεια είναι ότι χάρη στην αρκετά έντονη γραφή του κατάφερε να με αγγίξει έως έναν βαθμό, αλλά και να με παρασύρει σε ένα νοσταλγικό ταξίδι πίσω στον χρόνο.
Profile Image for Lesle.
250 reviews86 followers
April 28, 2024
The Novella is in four parts each told by a different family member, and their own view about one child, a boy named Grover. Grover lives his childhood as a forty year old man in a childs body. He is the best child and the smartest (per his mother). Taking care of his siblings as if he were their caretaker and not their mother and father.

Grover gets deathly sick after taking care of his sister and later dies of Tyfoid Fever at the age of twelve (Wolfe's real brother died of the same and at the same age) and his mother, Eliza, takes the loss of her son very deeply.
The youngest brother ends the story with his recollection and once an adult returns back to their home as an adult to find one should never return to a place of loss.

Wolfe's descriptive voice when describing the surroundings were very detailed and you could easily visualize each telling from the different family member. Wolfe's use of spoken word makes the story more endearing of the family's loss. Grover, the 'Lost Boy' truly never was a boy at heart, he was an old soul.
Profile Image for Alberony Martínez.
600 reviews37 followers
April 19, 2021
“Todo vuelve como si hubiera ocurrido ayer.
Y entonces se va y parece lejano y extraño como si hubiera ocurrido en un sueño…”

Haciéndose de un retrato ficticio, la novela de Thomas Wolfe: El niño perdido esta compuesta por cuatro partes, las cuales a medida que nos vamos sumergiendo en ellos, nos damos cuenta que la apuesta va de menos a más para ir concretando lo que nos quiere decir, o lo que nos quiere hacer referencia el autor, sobre la vuelta a aquellos lugares que de alguna manera quedaron plasmado en la memoria, y que con el recuerdo logra ya en una edad mayor construir el protagonista las mismas escenas que los marcaron.

Ese que fuera Grover, un niño de ojos oscuros y manchas, que con apenas doce años va construyendo su entorno a partir de las tres de la tarde en una ciudad acariciada por unas suaves brisas, no deja nada a escondida, sino que va uniendo el siempre y el ahora con todos aquellos seres que forman y formaron parte de su vida, del más simple comerciante de salchicha S. Goldberg hasta el dueño de la tienda Singer con su propietario el señor Thrash. “Pensó: «He aquí la plaza que nunca cambia, que siempre seguirá igual. He aquí el mes de abril de 1904. He aquí la campana del Tribunal y las tres de la tarde. Y aquí está Grover con su bolsa de papel. Aquí está el viejo Grover, que está a punto de cumplir los doce años, he aquí la plaza que nunca cambia, aquí está Grover, aquí está la tienda de su padre y aquí está el tiempo».”

Grover y su verdadero homologo están fijos en la memoria como un insecto en el ámbar, eternamente el niño con un gran potencial sin explotar. Cabe resaltar, que Grover es el hermano mayor de Wolfe. No es hasta el capitulo IV cuando ya pasado treinta años, Thomas Wolfe regresa a St. Louis, lugar donde su madre tenía una pensión, y es allí donde regresa, a la antigua casa para redescubrir sus recuerdos a partir de los cuatro años.

“Y a través de la maraña de recuerdos de un hombre, desde el bosque encantado, el pobre niño de ojos oscuros y rostro sereno, extranjero en la vida, exiliado de la vida, hace mucho tiempo perdido como todos nosotros, una cifra de los laberintos ciegos, mi pariente, mi hermano y mi amigo, el niño perdido, se había marchado para siempre y no regresaría nunca jamás.”

Es un texto corto, que se lee de una sentada. Con una prosa muy fresca, que evoca nuestras capacidades en el jaloneo de los recuerdos, oscilando entre dos latitudes, un antes y un después, infancia y adultez. En una ocasión, William Faulkner lo catalogó como uno de los mejores escritores norteamericano. Un texto muy introspectivo, pues trabaja sobre la base de la construcción de algo ya vivido, y que en su momento eso vivido es sometido a juicio, y se puede ver en el capitulo IV, donde los lugares algunas vivido son interpretado en base a la duda, si o no de un lugar que en infancia había trazado. Quizás el texto se haga un poco sonso por la forma de su estructura, pero se deja leer, pues como dije es de fácil leer.
Profile Image for Salazar.
48 reviews1 follower
July 14, 2020
Es como si mi vida o parte de ella, se hubiese detenido en el tiempo, en el ayer o ayeres. Es esa dulce nostalgia que nos abraza, nos rodea, y suavemente nos susurra sus viejas memorias de aquella dulce infancia. Es esa inocencia que duele y a la vez, evidencia, en la comisura de sus labios, un triste esbozo de lábil felicidad, tan transitoria e improbable, como la vida misma. Así lo sentí esta joya.

Wolfe, en esta novela corta, dividida en cuatro partes, nos regala con enorme maestría, cual hijo de la época en la que vivió, un retrato fiel y delicado, de gran belleza y precisión emotiva, la vida del hermano que perdió, inmortalizándola.

Grover es un chico despierto, perceptivo, atento y de un presumible porte sereno, que se pasea explorando las calles en las que habita su tiempo detenido o en el que está perdido eternamente. De esta manera lo expresa:

«Y quería sentarme en las escaleras de nuevo, en la ausencia de la tarde, para volver a sentirlo. Y aquello regresaría y se iría y regresaría de nuevo hasta que pudiera aprehenderlo y fuera mío y pudiera recordarlo todo y pudiera haberlo visto y vivido todo, a pesar de que toda la luz del Tiempo cayera sobre mi recuerdo, con los ecos sombríos de mil vidas, sobre esa breve suma de mí mismo, sobre el universo de mis cuatro años, que era demasiado escaso para ser medido, tan lejano, tan irrecuperable como un recuerdo sin fin».


Sin más, recomendadisimo.
Profile Image for Richard Seltzer.
Author 27 books133 followers
September 22, 2020
Brilliant.
The style -- following paths of association of words and memories rather than a plot, and the rhythm of the thoughts -- put me inside the minds of the four narrators. Their memories were becoming my memories as if I were there with them. and at the end there were tears in my eyes.
I read Look Homeward Angel in 1964, 56 years ago. Now I have to read it again. This time I'll probably read the reconstructed original version O Lost. And then I'll have to read the rest of his works.
Profile Image for Ibrahim.
315 reviews113 followers
September 25, 2019
‫رواية قصيرة عن رحيل صبي، من خلال ٤ فصول ومن منظور ٤ شخصيات مختلفة. لا توجد أحداث كثيرة ولكن الوصف والاسلوب المختلف في كل فصل يجعل هذا العمل بديع. الترجمة جميلة جداً💙‬
Profile Image for Guillermo Valencia.
217 reviews134 followers
May 6, 2022
"𝒀 𝒕𝒐𝒅𝒐 𝒔𝒆𝒈𝒖𝒊́𝒂 𝒔𝒊𝒆𝒏𝒅𝒐 𝒊𝒈𝒖𝒂𝒍, 𝒄𝒐𝒎𝒐 𝒔𝒊 𝒏𝒐 𝒉𝒖𝒃𝒊𝒆𝒓𝒂 𝒄𝒂𝒎𝒃𝒊𝒂𝒅𝒐 𝒅𝒆𝒔𝒅𝒆 𝒆𝒏𝒕𝒐𝒏𝒄𝒆𝒔, 𝒔𝒐𝒍𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒕𝒐𝒅𝒐 𝒔𝒆 𝒉𝒂𝒃𝒊́𝒂 𝒑𝒆𝒓𝒅𝒊𝒅𝒐 𝒚 𝒉𝒂𝒃𝒊́𝒂 𝒔𝒊𝒅𝒐 𝒓𝒆𝒄𝒐𝒃𝒓𝒂𝒅𝒐 𝒚 𝒄𝒂𝒑𝒕𝒖𝒓𝒂𝒅𝒐 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒔𝒊𝒆𝒎𝒑𝒓𝒆. 𝒀 𝒂𝒔𝒊́, 𝒂𝒍 𝒉𝒂𝒃𝒆𝒓 𝒆𝒏𝒄𝒐𝒏𝒕𝒓𝒂𝒅𝒐 𝒕𝒐𝒅𝒐, 𝒔𝒖𝒑𝒆 𝒒𝒖𝒆 𝒍𝒐 𝒉𝒂𝒃𝒊́𝒂 𝒑𝒆𝒓𝒅𝒊𝒅𝒐."
Profile Image for Noe herbookss.
300 reviews189 followers
December 1, 2024
"Todo vuelve como si hubiera sucedido ayer. Y entonces se desvanece y parece remoto y más extraño que si hubiese ocurrido en un sueño...".

Así es esta historia. Como un sueño del pasado, antiguo y lejano, que vuelve y se hace presente, llenándote de nostalgia, tristeza y momentos bonitos también, como si hubiera sido ayer, aunque haya pasado toda una vida.

Y así es como rememora Thomas Wolfe a ese hermano que perdió siendo aún un niño, del que apenas tiene recuerdos, pero que ha revivido en su mente durante mucho tiempo, una y otra vez. Imagino que fue formando imágenes de él por las conversaciones, por cómo se hablaba y se le rememoraba en la familia, por lo poco que aún podía evocar de él...
Y así nos lo presenta, a través de diferentes miradas, cada una tan personal y distinta, y nos transporta a ese tiempo de la infancia, detenido, marcado y eterno por un hecho tan devastador como es la muerte, y quizá por eso aún más cargado de melancolía y añoranza, de grandeza y sencillez, de tristeza y belleza.

Esto es lo último que escribió el autor, pocos meses antes de fallecer. Un libro corto y humilde y que a mí, que hace tiempo que quería leerlo, me ha parecido inmenso.
Profile Image for Brenda.
122 reviews120 followers
May 28, 2013
Un 'Tempus fugit' convertido en novela americana. Hermoso y conmovedor, pero no me ha llegado a calar tanto como "Una puerta que nunca encontré". Eso sí, Wolfe es uno de los grandes. Después de leer dos de sus novelas, a pesar de la brevedad, entiendo porque Faulkner era un gran lector de este coetáneo suyo.
Profile Image for Sara.
607 reviews
June 5, 2017
La fuerza poética de las palabras de Thomas Wolfe es increíble. Ha sido mi primer acercamiento al autor —más allá del biopic que hicieron de él y Max Perkins el año pasado— y tengo que decir que me ha dejado maravillada. La prosa de Wolfe es algo realmente especial, y la forma que tiene de reflexionar sobre el tiempo y el olvido me ha parecido fascinante. Me muero de ganas de seguir leyéndole.
Profile Image for Rafa .
539 reviews34 followers
September 27, 2012
Cuántos sentimientos en tan poco texto. Seguiré con este autor.
Profile Image for Nuno.
87 reviews29 followers
April 1, 2021
Fui levado às lagrimas com este livro. Acho que pela construção da narrativa fui transportado lentamente pela escritor a esse estado de espirito...mas isso sou eu a tentar entender o que me aconteceu :) adorei o livro.
Profile Image for María Belén.
106 reviews20 followers
Read
February 23, 2020
Bello, bellísimo.
Qué fuertes imágenes que crea Wolfe y qué poderoso ritmo que sigue la narración. En serio, una joya.
"Y ya no quedaba nada ni nada volvería desde entonces, sólo que todo se había perdido y había sido recobrado y capturado para siempre. Y así, al haber encontrado todo, supe que lo había perdido."
Profile Image for Joana Esteves.
77 reviews45 followers
September 27, 2016
Um pouco indecisa entre as 3* e as 4*, mas acabei por atribuir esta classificação sobretudo pelo primeiro e pelo último capítulo.
Profile Image for Laura.
7,132 reviews606 followers
Want to read
August 28, 2017
You may read online here
Profile Image for Cristine Braddy.
340 reviews10 followers
January 1, 2021
The first of Thomas Wolfe that I have read. Beautifully written, I may need to read more of Thomas Wolfe.
Profile Image for Tess Pedro.
227 reviews
July 27, 2020
4
Añoranza es lo que te queda al terminar esta breve novela, tremendamente nostálgica.
Displaying 1 - 30 of 189 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.