What do you think?
Rate this book
Time Shifters: Ohne uns gibt es kein Morgen
Bologna, 19. Mai, 11,56 Uhr: Eine Bombe explodiert in einer Schule. Ein Amoklauf von unvorstellbarem Ausmaß.
Was wäre, wenn sich diese Katastrophe nie ereignet hätte? Wenn sich die Zeit um 24 Stunden zurückdrehen ließe? Wenn es in Prag Agenten gäbe, die auf solche Aufgaben spezialisiert wären? Agenten wie die Time Shifters.
Michaela ist eine von ihnen. Ihr bleiben 24 Stunden Zeit, um die Tat zu verhindern. Doch schon bald muss sie feststellen, dass sich die Vergangenheit nicht ohne Weiteres ändern lässt ...
Brillant erzählter, actionreicher Science Fiction für Jugendliche ab 14 Jahren von Bestseller-Autor Davide Morosinotto
Was wäre, wenn sich diese Katastrophe nie ereignet hätte? Wenn sich die Zeit um 24 Stunden zurückdrehen ließe? Wenn es in Prag Agenten gäbe, die auf solche Aufgaben spezialisiert wären? Agenten wie die Time Shifters.
Michaela ist eine von ihnen. Ihr bleiben 24 Stunden Zeit, um die Tat zu verhindern. Doch schon bald muss sie feststellen, dass sich die Vergangenheit nicht ohne Weiteres ändern lässt ...
Brillant erzählter, actionreicher Science Fiction für Jugendliche ab 14 Jahren von Bestseller-Autor Davide Morosinotto
417 pages, Kindle Edition
First published May 19, 2022
15 people are currently reading
148 people want to read
About the author
Davide Morosinotto
87 books133 followersDavide Morosinotto è nato nel 1980 in provincia di Padova. Vive a Bologna, dopo una parentesi romana di un paio d’anni. Il suo mestiere è quello di traduttore di software e i suoi hobby sono le moto, i libri e i videogame. Da qualche anno si è dedicato alla scrittura di libri per ragazzi ottenendo subito importanti risultati come il premio "Mondadori Junior Award".
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 46 reviews
February 5, 2025
Recensie is eerder gepubliceerd op: https://boekenkrant.com/recensie/tijd...
In Tijdfixers lezen we onder andere over Mirella. Het leven van Mirella is bijzonder. Ze werkt bij een geheime organisatie in Parijs waar een aantal mensen de taak hebben om tijd te reizen zodat ze rampen voorkomen. Dit klinkt heel spannend en avontuurlijk, maar eigenlijk is het best saai. Mirella voorkomt rampen namelijk niet door op een gevaarlijke missie te gaan, maar door kleine dingetjes in het verleden iets anders te laten verlopen. Dit kan iets heel simpels zijn, bijvoorbeeld iemands telefoon vermist laten raken.
Dit keer moet Mirella tijdreizen naar een middelbare school in Bologna, Italië. Het is haar verantwoordelijkheid om een bom niet te laten ontploffen, want daarmee zouden een hoop doden en gewonden vallen. Het lijkt een eenvoudige klus, maar er gaat van alles fout.
voor Mirella wordt het letterlijk een race tegen de klok. Als lezer wordt je meegenomen in dit spannende avontuur. En dit op wel een hele bijzondere manier! Als lezer kun je ervoor kiezen om het boek van kaft tot kaft te lezen, of om de hoofdstukken op volgorde te lezen. Dit klinkt alsof dat hetzelfde is, maar Davide Morosinotto heeft een origineel boek neergezet door de hoofdstukken in het boek door elkaar te husselen.
Davide Morosinotto (1980) is een bekend kinderboek en Young Adult schrijver. Zijn werk is al meerdere keren in de prijzen gevallen en vanuit het Italiaans inmiddels al in meer dan 25 talen vertaald. Hij is onder andere winnaar van de Andersenprijs 2017, de Strega Kinderprijs 2021 en finalist bij de Deutscher Jugendliteraturpreis (en meer!). Zeven van zijn boeken zijn in het Nederlands vertaald.
Unieke leesbeleving
Zoals hierboven aangegeven kun je het boek dus op twee manieren lezen. Ik heb ervoor gekozen om hem van kaft tot kaft te lezen. Hierdoor lees je op chronologische wijze van 18 mei 13.24 uur tot en met 20 mei 17.32 uur. Het grappige is dat je dan dus begint bij hoofdstuk 3.
Puberjongens en een crimineel
Hoewel Mirella een belangrijke rol heeft, is zij niet de enige belangrijke in het verhaal en ook niet degene over wie je als eerste leest. Je begint te lezen over de puberjongen Ron die met een mes op zijn keel op een schooltafeltje ligt. Enrico, net zoals Ron zestien jaar oud, bedreigt Ron. Deze twee jongens zijn samen met een crimineel en Mirella de hoofdpersonages van Tijdfixers.
Onverwachte ontmoeting
Wie weleens eerder een boek of film heeft gezien over tijdreizen weet dat het heel belangrijk is om te voorkomen dat wanneer je in het verleden reist, andere mensen je niet mogen zien. Toch kan Mirella een ontmoeting met Ron niet voorkomen, terwijl ze beiden bij de woning van Enrico zijn. Mirella doet haar best om Ron op een afstand te houden, maar toekomst en verleden raken steeds verder met elkaar in de knoop.
Avontuurlijk verhaal
Het is lastig om meer over dit boek te vertellen zonder dat aanwijzingen te verklappen over de wendingen die genomen worden. Eén ding is zeker: Morisonotto schreef een spannend en uniek verhaal waar je geboeid bent vanaf de eerste bladzijde. Het is een boek waarvan je niet alleen wil weten hoe het eindigt, maar ook wat er in de tussentijd gebeurt. Hierdoor is Tijdfixers lastig weg te leggen.
Tijdfixers is een aanrader voor lezers die graag verrast worden met een avontuurlijk verhaal dat in een uniek jasje is gestoken. Het is tevens een goede tip voor jongeren/ jongvolwassenen die een boek willen lezen waar werkelijkheid en fantasy/ sci-fi dicht bij elkaar liggen.
In Tijdfixers lezen we onder andere over Mirella. Het leven van Mirella is bijzonder. Ze werkt bij een geheime organisatie in Parijs waar een aantal mensen de taak hebben om tijd te reizen zodat ze rampen voorkomen. Dit klinkt heel spannend en avontuurlijk, maar eigenlijk is het best saai. Mirella voorkomt rampen namelijk niet door op een gevaarlijke missie te gaan, maar door kleine dingetjes in het verleden iets anders te laten verlopen. Dit kan iets heel simpels zijn, bijvoorbeeld iemands telefoon vermist laten raken.
Dit keer moet Mirella tijdreizen naar een middelbare school in Bologna, Italië. Het is haar verantwoordelijkheid om een bom niet te laten ontploffen, want daarmee zouden een hoop doden en gewonden vallen. Het lijkt een eenvoudige klus, maar er gaat van alles fout.
voor Mirella wordt het letterlijk een race tegen de klok. Als lezer wordt je meegenomen in dit spannende avontuur. En dit op wel een hele bijzondere manier! Als lezer kun je ervoor kiezen om het boek van kaft tot kaft te lezen, of om de hoofdstukken op volgorde te lezen. Dit klinkt alsof dat hetzelfde is, maar Davide Morosinotto heeft een origineel boek neergezet door de hoofdstukken in het boek door elkaar te husselen.
Davide Morosinotto (1980) is een bekend kinderboek en Young Adult schrijver. Zijn werk is al meerdere keren in de prijzen gevallen en vanuit het Italiaans inmiddels al in meer dan 25 talen vertaald. Hij is onder andere winnaar van de Andersenprijs 2017, de Strega Kinderprijs 2021 en finalist bij de Deutscher Jugendliteraturpreis (en meer!). Zeven van zijn boeken zijn in het Nederlands vertaald.
Unieke leesbeleving
Zoals hierboven aangegeven kun je het boek dus op twee manieren lezen. Ik heb ervoor gekozen om hem van kaft tot kaft te lezen. Hierdoor lees je op chronologische wijze van 18 mei 13.24 uur tot en met 20 mei 17.32 uur. Het grappige is dat je dan dus begint bij hoofdstuk 3.
Puberjongens en een crimineel
Hoewel Mirella een belangrijke rol heeft, is zij niet de enige belangrijke in het verhaal en ook niet degene over wie je als eerste leest. Je begint te lezen over de puberjongen Ron die met een mes op zijn keel op een schooltafeltje ligt. Enrico, net zoals Ron zestien jaar oud, bedreigt Ron. Deze twee jongens zijn samen met een crimineel en Mirella de hoofdpersonages van Tijdfixers.
Onverwachte ontmoeting
Wie weleens eerder een boek of film heeft gezien over tijdreizen weet dat het heel belangrijk is om te voorkomen dat wanneer je in het verleden reist, andere mensen je niet mogen zien. Toch kan Mirella een ontmoeting met Ron niet voorkomen, terwijl ze beiden bij de woning van Enrico zijn. Mirella doet haar best om Ron op een afstand te houden, maar toekomst en verleden raken steeds verder met elkaar in de knoop.
Avontuurlijk verhaal
Het is lastig om meer over dit boek te vertellen zonder dat aanwijzingen te verklappen over de wendingen die genomen worden. Eén ding is zeker: Morisonotto schreef een spannend en uniek verhaal waar je geboeid bent vanaf de eerste bladzijde. Het is een boek waarvan je niet alleen wil weten hoe het eindigt, maar ook wat er in de tussentijd gebeurt. Hierdoor is Tijdfixers lastig weg te leggen.
Tijdfixers is een aanrader voor lezers die graag verrast worden met een avontuurlijk verhaal dat in een uniek jasje is gestoken. Het is tevens een goede tip voor jongeren/ jongvolwassenen die een boek willen lezen waar werkelijkheid en fantasy/ sci-fi dicht bij elkaar liggen.
May 5, 2025
Mijn gecompliceerde relatie met de boeken van Morosinotto blijft gecompliceerd (hij schreef zowel een favoriet boek voor mij als boeken die ik niet eens uit wilde lezen) en dit boek past perfect in dat rijtje. Interessant concept - over knoeien met tijdlijnen en een keuze tussen eigenbelang en belangeloosheid - maar behalve een vlotlezend avontuur, is Tijdfixers niet veel meer dan dat.
November 18, 2024
3,5
In weiten Teilen sehr spannend, jedoch war der Einstieg zäh und mir gefiel der Schreibstil anfangs nicht. Bei ein paar Stellen ist außerdem die Auflösung nicht schlüssig
In weiten Teilen sehr spannend, jedoch war der Einstieg zäh und mir gefiel der Schreibstil anfangs nicht. Bei ein paar Stellen ist außerdem die Auflösung nicht schlüssig
August 15, 2025
Ingenieus boek dat je op allerlei manieren kunt lezen. Goed bedacht.
December 21, 2024
Na het lezen van De zoon van de zee, die echt enorm origineel, pakkend en goed was, heb ik hoge verwachtingen van dit nieuwe boek van Davide Morosinotto. Van Uitgeverij Pelckmans ontving ik een recensie-exemplaar. Super bedankt. Het boek heeft een opvallende, intrigerende en bijzondere cover, waarbij ik hoop dat ook dit verhaal van Davide Morosinotto enorm origineel, verrassend en goed gaat zijn.
Stel dat je in de tijd terug kan gaan, waardoor je met enkel een kleine onderneming een grote ramp kan voorkomen. Dat doet Mirella voor haar werk. Ze voert speciale missies uit voor een geheime militaire organisatie. Het klinkt geweldig, maar eigenlijk is het best saai. Ze heeft nooit te maken met spannende achtervolgingen of avonturen. Enkel een kleine verandering, wat grote gevolgen heeft voor de toekomst. Zo wist ze een kettingbotsing te voorkomen, door enkel haar veters te strikken. Ook heeft ze een vliegtuigkaping voorkomen door koffie te maken. Wanneer er een bomaanslag heeft plaatsgevonden op een middelbare school in Bologna, Italië, wordt Mirella weer op missie gestuurd om te voorkomen dat de bom ontploft. Deze eenvoudig lijkende klus, lijkt een hels karwei. Er volgt een race tegen de klok. Een razend spannend avontuur dat je op twee manieren kan lezen: in chronologische volgorde of door te springen door de tijd.
Wat een mega tof, spraakmakend, origineel en avontuurlijk verhaal. Davide Morosinotto weet me weer opnieuw compleet te verrassen met een pakkend, origineel en bijzonder verhaal. Daarbij kan je dit boek ook nog eens op twee verschillende manieren lezen. Of gewoon van het begin tot het einde waarbij je tijdsprongen maakt, of je leest het verhaal op chronologische volgorde.
Ik heb ervoor gekozen om het boek te lezen van voor naar achteren, waarbij je sprongen maakt door de tijd. Hierdoor is het een levendig, spannend en actievol verhaal, maar moet je goed je hoofd erbij houden, aangezien op verschillende tijden en momenten gebeurtenissen plaatsvinden. Toch is het boek zo boeiend, meeslepend en goed geschreven dat je het boek niet weg wil leggen. De levendige fantasie in de verhaallijn is overtuigend en passend in het verhaal verwerkt, hierdoor twijfel je geen moment aan het verhaal.
We lezen het verhaal van Mirella, die speciale missies uitvoert voor een geheime militaire organisatie. Ook lezen we het verhaal van Enrico en Ron. De personages zijn divers en met finesse uitgewerkt. Daarbij bevat het boek een trigger warning, aangezien Enrico kampt met psychische problemen. Ook dit heeft Davide Morosinotto erg geloofwaardig en mooi in de verhaallijn verwerkt.
Ik wil niet teveel verklappen over dit geweldige en spannende verhaal, want het is eigenlijk echt een verhaal dat je moet ervaren. Het is echt enorm bijzonder. Davide Morosinotto heeft een levendige, krachtige en vlotte schrijfstijl en weet verschillende tijdlijnen en gebeurtenissen door elkaar heen te laten verlopen waarbij een tijdstikkende race tegen de klok volgt. Zullen ze de bomaanslag kunnen voorkomen? Welk verhaal zit er achter de tijdfixers? En welke gevolgen hebben de kleine veranderingen uiteindelijk voor de toekomst? Het verhaal wordt op krachtige wijze mooi en volledig afgerond.
Tijdfixers is een pakkende, mega originele en super spannende young adult. Het boek is levendig, krachtig en vlot geschreven en kent goede en diverse uitgewerkte personages. Daarbij kan het boek op twee manieren gelezen worden. Het is echt een bijzonder, meeslepend en erg origineel verhaal dat je gewoonweg moet gaan ervaren. Hou je van YA, dan moet je dit boek echt gaan lezen!
Stel dat je in de tijd terug kan gaan, waardoor je met enkel een kleine onderneming een grote ramp kan voorkomen. Dat doet Mirella voor haar werk. Ze voert speciale missies uit voor een geheime militaire organisatie. Het klinkt geweldig, maar eigenlijk is het best saai. Ze heeft nooit te maken met spannende achtervolgingen of avonturen. Enkel een kleine verandering, wat grote gevolgen heeft voor de toekomst. Zo wist ze een kettingbotsing te voorkomen, door enkel haar veters te strikken. Ook heeft ze een vliegtuigkaping voorkomen door koffie te maken. Wanneer er een bomaanslag heeft plaatsgevonden op een middelbare school in Bologna, Italië, wordt Mirella weer op missie gestuurd om te voorkomen dat de bom ontploft. Deze eenvoudig lijkende klus, lijkt een hels karwei. Er volgt een race tegen de klok. Een razend spannend avontuur dat je op twee manieren kan lezen: in chronologische volgorde of door te springen door de tijd.
Wat een mega tof, spraakmakend, origineel en avontuurlijk verhaal. Davide Morosinotto weet me weer opnieuw compleet te verrassen met een pakkend, origineel en bijzonder verhaal. Daarbij kan je dit boek ook nog eens op twee verschillende manieren lezen. Of gewoon van het begin tot het einde waarbij je tijdsprongen maakt, of je leest het verhaal op chronologische volgorde.
Ik heb ervoor gekozen om het boek te lezen van voor naar achteren, waarbij je sprongen maakt door de tijd. Hierdoor is het een levendig, spannend en actievol verhaal, maar moet je goed je hoofd erbij houden, aangezien op verschillende tijden en momenten gebeurtenissen plaatsvinden. Toch is het boek zo boeiend, meeslepend en goed geschreven dat je het boek niet weg wil leggen. De levendige fantasie in de verhaallijn is overtuigend en passend in het verhaal verwerkt, hierdoor twijfel je geen moment aan het verhaal.
We lezen het verhaal van Mirella, die speciale missies uitvoert voor een geheime militaire organisatie. Ook lezen we het verhaal van Enrico en Ron. De personages zijn divers en met finesse uitgewerkt. Daarbij bevat het boek een trigger warning, aangezien Enrico kampt met psychische problemen. Ook dit heeft Davide Morosinotto erg geloofwaardig en mooi in de verhaallijn verwerkt.
Ik wil niet teveel verklappen over dit geweldige en spannende verhaal, want het is eigenlijk echt een verhaal dat je moet ervaren. Het is echt enorm bijzonder. Davide Morosinotto heeft een levendige, krachtige en vlotte schrijfstijl en weet verschillende tijdlijnen en gebeurtenissen door elkaar heen te laten verlopen waarbij een tijdstikkende race tegen de klok volgt. Zullen ze de bomaanslag kunnen voorkomen? Welk verhaal zit er achter de tijdfixers? En welke gevolgen hebben de kleine veranderingen uiteindelijk voor de toekomst? Het verhaal wordt op krachtige wijze mooi en volledig afgerond.
Tijdfixers is een pakkende, mega originele en super spannende young adult. Het boek is levendig, krachtig en vlot geschreven en kent goede en diverse uitgewerkte personages. Daarbij kan het boek op twee manieren gelezen worden. Het is echt een bijzonder, meeslepend en erg origineel verhaal dat je gewoonweg moet gaan ervaren. Hou je van YA, dan moet je dit boek echt gaan lezen!
April 12, 2025
Een stoer boek, met een stoere hoofdpersoon: Mirella Falco, als tijdfixer in dienst van een speciale legereenheid.
Zij reist terug in de tijd om met minimale veranderingen rampen te voorkomen.
Enrico staat op het punt om iets verschrikkelijks te doen, en Ron, een klasgenoot, wordt hier ook bij betrokken.
Een heel ander boek dan het andere dat ik van Morosinotto las.
Spannend is het zeker, maar wel ook wat plat. Het leest een beetje alsof je naar een Mission Impossible film ziet. Lekker, flitsend en snel.
Eerder las ik Welkom thuis Chrononauten, ook een tijdreisboek, van Dirk Weber. Dat vond ik echt geweldig en veel meer doordacht.
Zij reist terug in de tijd om met minimale veranderingen rampen te voorkomen.
Enrico staat op het punt om iets verschrikkelijks te doen, en Ron, een klasgenoot, wordt hier ook bij betrokken.
Een heel ander boek dan het andere dat ik van Morosinotto las.
Spannend is het zeker, maar wel ook wat plat. Het leest een beetje alsof je naar een Mission Impossible film ziet. Lekker, flitsend en snel.
Eerder las ik Welkom thuis Chrononauten, ook een tijdreisboek, van Dirk Weber. Dat vond ik echt geweldig en veel meer doordacht.
March 31, 2025
Leuk, spannend en knap geconstrueerd young adultbook dat er vooral uitspringt vanwege de manier waarop je het kunt lezen: gewoon chronologisch en startend op pagina 1 of kriskras door de tijd de hoofdstukken volgend. Ik koos de laatste optie en werd niet teleurgesteld. Nu wil ik het nog een keer lezen op de chronologische manier, kijken hoe het verhaal dan overkomt.
April 22, 2025
Un libro per ragazzi scritto da un maschio etero basic. La protagonista femminile che a soli 20 anni è una agente temporale navigata, descritta con "seni sodi e bocca carnosa" è davvero idiota. Non le avrei affidato la cura di un criceto, figuriamoci salvare Bologna. Il progetto super segreto rivelato praticamente a tutti, criminali tremendi che "meritano di morire" ai quali si fanno sconti di pena così, per puro gusto. Protagonista maschile che salva la situazione ma a nessuno è chiaro come perché ci sono buchi di trama assurdi. Insomma, me lo hanno consigliato, carina l'idea di una narrazione doppia Fabula/ Intreccio, ma per me è no.
May 1, 2025
Het verhaal is op twee manieren te lezen, ik ben voor de 'tijd' volgorde gegaan. Knap dat de auteur alles kloppend en aansluitend weet te maken. Waarom maar 3 sterren, geen wow-boek, wel een goed boek.
October 13, 2024
An sich eine interessante Idee. Der Twist ist jedoch ein Paradox und Rons Ende scheint sich nicht an die etablierten Regeln zu halten. Die Blau/Rot Enthüllung war meilenweit zu sehen. Außerdem ist das Ende recht kitschig und vor allem das Kapitel in welchem Ron und Micaela sich umarmen sehr komisch geschrieben.
Generell fand ich die komplette Story um Grande weit hergeholt. Im Nachhinein scheint auch der Grund warum das Gymnasium einstürzt (bevor die Time Shifters sich einmischen) keinen Sinn zu ergeben. Das ständige Aufeinandertreffen von Ron und Enrico am Anfang wirkt gezwungen. Der Vorwand (warum Ron bei Micaelas zweiten Mission auftaucht) mit dem Geld kommt nie wieder auf und Ron fängt einfach an das Geld auszugeben. Im Großen und Ganzen scheint das Buch sehr viele Loop Holes und komische Vorwände zu haben.
Generell fand ich die komplette Story um Grande weit hergeholt. Im Nachhinein scheint auch der Grund warum das Gymnasium einstürzt (bevor die Time Shifters sich einmischen) keinen Sinn zu ergeben. Das ständige Aufeinandertreffen von Ron und Enrico am Anfang wirkt gezwungen. Der Vorwand (warum Ron bei Micaelas zweiten Mission auftaucht) mit dem Geld kommt nie wieder auf und Ron fängt einfach an das Geld auszugeben. Im Großen und Ganzen scheint das Buch sehr viele Loop Holes und komische Vorwände zu haben.
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 6, 2022
Temporali è un romanzo per ragazzi scritto da Davide Morosinotto e edito per Camelozampa nel 2022.
Questa non è una recensione come le altre. La storia è una ma le versioni sono due:
Intreccio: Copertina Rossa
Fabula: Copertina Verde.
La ragione è semplice e come tutte le cose semplici è piena di magia.
Cosa c’è di più magico dell’opera di un Tempo – rale?
A ben sentire, si è appena propagato violentemente nell’aria un boato che fa presagire uno di quei temporali che potrebbe spazzare via ogni cosa.
Se non fosse che non è il temporale a spazzare via quello che trova sul suo cammino.
Se non fosse che non è il boato di un tuono o il ruggito ad aver fatto tremare la città.
La colpa di tutto questo è da imputare a qualcosa che la città di Bologna conosce bene ma si rifiuta di riconoscere: il 19 maggio alle 11.56 è esplosa una bomba che ha distrutto un liceo, i detriti hanno colpito qualsiasi cosa si parasse sul loro tragitto e il costo in vite umane è incalcolabile.
Ma non è tutto perduto. Perché il titolo del libro non è lì solo per iniziare il racconto dicendovi che a Bologna mentre il liceo D’Arturo-Horn sta vomitando bombe e lapilli di calcinacci, il tempo in questo libro è fondamentale.
Il tempo è la chiave di tutto.
Il tempo è quello racchiuso in uno scrigno così piccolo che molti di noi non lo considerano nemmeno un’unità di misura: 24 ore.
Un giorno per sistemare le cose. Un giorno per fare in modo che tutto questo non succeda.
Attenzione! Il Tempo ha regole severe e la finestra di azione è breve.
A chi affidare questa missione? A degli agenti segreti, coloro che vengono chiamati agenti Temporali.
Le sorprese non sono ancora finite. Come ho già spifferato, le versioni di questa storia sono due.
È tutta una questione di Tempo, quello narrativo questa volta.
Potete scegliere di seguire il racconto seguendo la linea retta del susseguirsi degli eventi in maniera cronologica. Allora seguirete la versione Fabula la di cui copertina è verde.
Ma, se pensate che potreste voler mettere un po’ di pepe allo svolgersi della narrazione, la copertina rossa della versione Intreccio è quella che dovete seguire per vedere come si gioca con la linea temporale della narrazione.
Potete leggerli entrambi, io l’ho fatto! Ho iniziato dal mio colore preferito: il rosso!
Questa non è una recensione come le altre. La storia è una ma le versioni sono due:
Intreccio: Copertina Rossa
Fabula: Copertina Verde.
La ragione è semplice e come tutte le cose semplici è piena di magia.
Cosa c’è di più magico dell’opera di un Tempo – rale?
A ben sentire, si è appena propagato violentemente nell’aria un boato che fa presagire uno di quei temporali che potrebbe spazzare via ogni cosa.
Se non fosse che non è il temporale a spazzare via quello che trova sul suo cammino.
Se non fosse che non è il boato di un tuono o il ruggito ad aver fatto tremare la città.
La colpa di tutto questo è da imputare a qualcosa che la città di Bologna conosce bene ma si rifiuta di riconoscere: il 19 maggio alle 11.56 è esplosa una bomba che ha distrutto un liceo, i detriti hanno colpito qualsiasi cosa si parasse sul loro tragitto e il costo in vite umane è incalcolabile.
Ma non è tutto perduto. Perché il titolo del libro non è lì solo per iniziare il racconto dicendovi che a Bologna mentre il liceo D’Arturo-Horn sta vomitando bombe e lapilli di calcinacci, il tempo in questo libro è fondamentale.
Il tempo è la chiave di tutto.
Il tempo è quello racchiuso in uno scrigno così piccolo che molti di noi non lo considerano nemmeno un’unità di misura: 24 ore.
Un giorno per sistemare le cose. Un giorno per fare in modo che tutto questo non succeda.
Attenzione! Il Tempo ha regole severe e la finestra di azione è breve.
A chi affidare questa missione? A degli agenti segreti, coloro che vengono chiamati agenti Temporali.
Le sorprese non sono ancora finite. Come ho già spifferato, le versioni di questa storia sono due.
È tutta una questione di Tempo, quello narrativo questa volta.
Potete scegliere di seguire il racconto seguendo la linea retta del susseguirsi degli eventi in maniera cronologica. Allora seguirete la versione Fabula la di cui copertina è verde.
Ma, se pensate che potreste voler mettere un po’ di pepe allo svolgersi della narrazione, la copertina rossa della versione Intreccio è quella che dovete seguire per vedere come si gioca con la linea temporale della narrazione.
Potete leggerli entrambi, io l’ho fatto! Ho iniziato dal mio colore preferito: il rosso!
January 2, 2025
Laten we eerlijk zijn: de cover is wel opvallend, maar ook tamelijk lelijk. Het is net alsof je naar een of andere psychedelische poster uit de late zestiger jaren zit te staren die je wil hypnotiseren. Ik snap waar het idee vandaan komt - een tijdspiraal - maar als dit boek niet geschreven was door iemand waar ik al eerder boeken van had gelezen, weet ik niet of ik het had opgepakt.
En ook inhoudelijk kon het niet helemaal bekoren. Wat mij betreft mag Davide Morosinotto zich wel tot de historische fictie houden en dit soort avontuurtjes aan de kant laten liggen.
Het idee op zich is heel sterk: je kunt dit verhaal blijkbaar op twee manieren lezen: chronologisch, zoals het ook gepubliceerd is, of volgens de hoofdstuknummering (want die nummers zitten dooreen). Ik heb het eerste gedaan, maar ik kan me inderdaad wel voorstellen dat beide manieren mogelijk zijn. Ik vond ook het concept van tijdreizen zoals dat hier wordt voorgesteld bijzonder origineel: deze keer geen gedoe met personages die uit de verre toekomst terugreizen, maar alleen mensen die slechts 24 uur terug kunnen reizen én die geen grote gebaren doen, maar gewoon kleine dingen doen. Iedereen heeft het in tijdreisverhalen altijd wel over het vlinder- of sneeuwbaleffect, maar Morosinotto maakt dat ook echt deel van het hele gebeuren - meer dan een vlinderslag wordt er niet veranderd.
Waar het misliep met het tijdreizen, was voor mij helemaal op het einde. Grotendeels vermijdt hij wel de clichés die je in 90% van de gevallen tegenkomt, maar uiteindelijk komt het toch weer neer over tijdparadoxen omdat . Dat had wat eleganter en minder hersenbrekend mogen én kunnen opgelost worden, volgens mij.
Ik vond ook dat de schrijfstijl niet helemaal overeenkwam met de personages. Die zijn zestien à negentien jaar, maar het verhaal lijkt qua taalgebruik eerder gericht op tien- à twaalfjarigen. Soms werd het mij te kinderlijk. Er leek eveneens iets van een onevenwicht te zijn in dat soort zaken en enkele deelonderwerpen - zoals Camilla, die een jaar of zestien is maar (en wat dat aangaat, Enrico's opmerking naderhand dat zij op de keper beschouwd ook maar een naïef meisje is dat gebruikt is, vond ik wel een heel gratuite manier om dat gedoe op te lossen. Uit de beschrijving van de foto's trok ik andere conclusies). En ik vond het ook wel raar hoe Blauw en Rood in hun hoedanigheid (ik blijf vaag om spoilers te vermijden) zo ineens half Europa kunnen doorrijden - kúnnen ze dat dan echt? Waar hebben ze dat geleerd? Dat rammelde bij mij.
De personages zijn over het algemeen wel goed. Ron, Enrico en Mirella zijn allebei wel tof. Vooral Enrico is heel gelaagd en verandert tijdens Tijdfixers zichtbaar (ten goede, voor alle duidelijkheid). In het begin krijg je geen goede indruk van hem, maar hij blijkt al bij al goed mee te vallen. Ron is nu niet echt heel bijzonder en zorgt niet voor verrassingen, maar is wel een aangename figuur zonder meer. Mirella zorgt voor een frisse, misschien ietwat chaotische wind, al vond ik haar romantische omgang wel raar. Ze lijkt echt wel iets langdurigs te hebben met Diana - maar ondertussen gaat ze toch wel een beetje aanpappen met Ron - al vond ik dat je achteraf dan weer tussen de regels kon doorlezen dat ze sowieso bij Diana zou blijven... dus waar was dat dan weer allemaal goed voor?
Van de nevenpersonages moest ik wel lachen met Jerry's getater en vroeg ik me af wat Grande nu in godsnaam in dit verhaal uitspookt. Uiteindelijk krijgen we wel een soort van antwoord, maar dat was ook tamelijk vaag en complex - het had volgens mij eenvoudiger gekund, zonder zijn aanwezigheid.
De vaste vertalers waren hier aan het werk: Manon Smits & Peter van der Drift. Zoals gewoonlijk ben ik tevreden met hun werk. Een paar keer viel me iets geks op; ondertussen kan ik me nog maar één ding herinneren: Ron en Enrico ontmoeten Mirella pas tussen 13 en 14 uur, maar dat wordt naderhand steevast met 'de ochtend' aangeduid. Volgens mij is dat een foute vertaling van 'la mattina', dat op zich wel 'de ochtend' heet, maar de tijdsaanduidingen in het Italiaans komen nu eenmaal niet mooi overeen met de Vlaamse noch de Nederlandse, dus allicht hoorde het hier gewoon 'de middag' te zijn. Maar dat is een detail. Verder vond ik het tof dat ze niet alle straatnamen, cafés enzovoorts zijn gaan vertalen, maar dat ze overal de Italiaanse naam behouden hebben, ook al zullen de meeste mensen die niet altijd begrijpen. Er staat op een gegeven moment zelfs gewoon een Italiaans woord in de tekst! Tof! Blij dat ze wat de lokale cultuur willen behouden, dat is ook goed gelukt! Ik waande me zelf al in Bologna.
Want daar speelt het verhaal zich dus af, en mocht je er nog niet geweest zijn: Bologna is echt een toffe stad. Een grotere stad in Noord-Italië, goed bereikbaar ook, je kunt er gemakkelijk een tijdje rondlopen als je de toerist uithangt, maar het is veel rustiger dan de grote trekpleisters in de omgeving - de meeste toeristen slaan deze stad over. Als je er ook in de buurt bent, is het zeker een uitstap waard. Ik herkende verschillende straten van naam en ik kon me soms wel een voorstelling maken van waar ze zich bevonden. Dat was leuk!
Maar uiteindelijk schortte er toch iets te veel aan dit verhaal om me echt te overtuigen. Een paar zaken hadden vermeden mogen worden, en dan was het beter geweest. Jammer maar helaas. Dat gezegd zijnde: ik ga de auteur zeker nog steeds blijven volgen. Dit was één mindere ervaring, maar zeker geen reden om hem te gaan negeren.
Nog één dingetje: Pelckmans heeft ervoor gekozen om dit verhaal te drukken in het lettertype Alexies, dat ik verder niet ken, maar blijkbaar helpt het dyslectici om beter te lezen. Ik neem aan dat ze de letters beter van elkaar zullen kunnen onderscheiden. Alle respect voor een moeite als deze die een uitgeverij doet om aan dergelijke mensen tegemoet te komen, maar voor mij persoonlijk slaan ze helaas de bal mis. Ik vind het namelijk een spuuglelijk lettertype waar ik me echt aan ergerde. Dat heeft natuurlijk niks met het verhaal te maken, maar om daar ruim 300 bladzijdes in te moeten zitten, zou ik ook nooit 'aangenaam' noemen.
Zo zie je maar. Het is ook nooit goed, er gaat er altijd wel ene zagen...
6,5/10
En ook inhoudelijk kon het niet helemaal bekoren. Wat mij betreft mag Davide Morosinotto zich wel tot de historische fictie houden en dit soort avontuurtjes aan de kant laten liggen.
Het idee op zich is heel sterk: je kunt dit verhaal blijkbaar op twee manieren lezen: chronologisch, zoals het ook gepubliceerd is, of volgens de hoofdstuknummering (want die nummers zitten dooreen). Ik heb het eerste gedaan, maar ik kan me inderdaad wel voorstellen dat beide manieren mogelijk zijn. Ik vond ook het concept van tijdreizen zoals dat hier wordt voorgesteld bijzonder origineel: deze keer geen gedoe met personages die uit de verre toekomst terugreizen, maar alleen mensen die slechts 24 uur terug kunnen reizen én die geen grote gebaren doen, maar gewoon kleine dingen doen. Iedereen heeft het in tijdreisverhalen altijd wel over het vlinder- of sneeuwbaleffect, maar Morosinotto maakt dat ook echt deel van het hele gebeuren - meer dan een vlinderslag wordt er niet veranderd.
Waar het misliep met het tijdreizen, was voor mij helemaal op het einde. Grotendeels vermijdt hij wel de clichés die je in 90% van de gevallen tegenkomt, maar uiteindelijk komt het toch weer neer over tijdparadoxen omdat . Dat had wat eleganter en minder hersenbrekend mogen én kunnen opgelost worden, volgens mij.
Ik vond ook dat de schrijfstijl niet helemaal overeenkwam met de personages. Die zijn zestien à negentien jaar, maar het verhaal lijkt qua taalgebruik eerder gericht op tien- à twaalfjarigen. Soms werd het mij te kinderlijk. Er leek eveneens iets van een onevenwicht te zijn in dat soort zaken en enkele deelonderwerpen - zoals Camilla, die een jaar of zestien is maar (en wat dat aangaat, Enrico's opmerking naderhand dat zij op de keper beschouwd ook maar een naïef meisje is dat gebruikt is, vond ik wel een heel gratuite manier om dat gedoe op te lossen. Uit de beschrijving van de foto's trok ik andere conclusies). En ik vond het ook wel raar hoe Blauw en Rood in hun hoedanigheid (ik blijf vaag om spoilers te vermijden) zo ineens half Europa kunnen doorrijden - kúnnen ze dat dan echt? Waar hebben ze dat geleerd? Dat rammelde bij mij.
De personages zijn over het algemeen wel goed. Ron, Enrico en Mirella zijn allebei wel tof. Vooral Enrico is heel gelaagd en verandert tijdens Tijdfixers zichtbaar (ten goede, voor alle duidelijkheid). In het begin krijg je geen goede indruk van hem, maar hij blijkt al bij al goed mee te vallen. Ron is nu niet echt heel bijzonder en zorgt niet voor verrassingen, maar is wel een aangename figuur zonder meer. Mirella zorgt voor een frisse, misschien ietwat chaotische wind, al vond ik haar romantische omgang wel raar. Ze lijkt echt wel iets langdurigs te hebben met Diana - maar ondertussen gaat ze toch wel een beetje aanpappen met Ron - al vond ik dat je achteraf dan weer tussen de regels kon doorlezen dat ze sowieso bij Diana zou blijven... dus waar was dat dan weer allemaal goed voor?
Van de nevenpersonages moest ik wel lachen met Jerry's getater en vroeg ik me af wat Grande nu in godsnaam in dit verhaal uitspookt. Uiteindelijk krijgen we wel een soort van antwoord, maar dat was ook tamelijk vaag en complex - het had volgens mij eenvoudiger gekund, zonder zijn aanwezigheid.
De vaste vertalers waren hier aan het werk: Manon Smits & Peter van der Drift. Zoals gewoonlijk ben ik tevreden met hun werk. Een paar keer viel me iets geks op; ondertussen kan ik me nog maar één ding herinneren: Ron en Enrico ontmoeten Mirella pas tussen 13 en 14 uur, maar dat wordt naderhand steevast met 'de ochtend' aangeduid. Volgens mij is dat een foute vertaling van 'la mattina', dat op zich wel 'de ochtend' heet, maar de tijdsaanduidingen in het Italiaans komen nu eenmaal niet mooi overeen met de Vlaamse noch de Nederlandse, dus allicht hoorde het hier gewoon 'de middag' te zijn. Maar dat is een detail. Verder vond ik het tof dat ze niet alle straatnamen, cafés enzovoorts zijn gaan vertalen, maar dat ze overal de Italiaanse naam behouden hebben, ook al zullen de meeste mensen die niet altijd begrijpen. Er staat op een gegeven moment zelfs gewoon een Italiaans woord in de tekst! Tof! Blij dat ze wat de lokale cultuur willen behouden, dat is ook goed gelukt! Ik waande me zelf al in Bologna.
Want daar speelt het verhaal zich dus af, en mocht je er nog niet geweest zijn: Bologna is echt een toffe stad. Een grotere stad in Noord-Italië, goed bereikbaar ook, je kunt er gemakkelijk een tijdje rondlopen als je de toerist uithangt, maar het is veel rustiger dan de grote trekpleisters in de omgeving - de meeste toeristen slaan deze stad over. Als je er ook in de buurt bent, is het zeker een uitstap waard. Ik herkende verschillende straten van naam en ik kon me soms wel een voorstelling maken van waar ze zich bevonden. Dat was leuk!
Maar uiteindelijk schortte er toch iets te veel aan dit verhaal om me echt te overtuigen. Een paar zaken hadden vermeden mogen worden, en dan was het beter geweest. Jammer maar helaas. Dat gezegd zijnde: ik ga de auteur zeker nog steeds blijven volgen. Dit was één mindere ervaring, maar zeker geen reden om hem te gaan negeren.
Nog één dingetje: Pelckmans heeft ervoor gekozen om dit verhaal te drukken in het lettertype Alexies, dat ik verder niet ken, maar blijkbaar helpt het dyslectici om beter te lezen. Ik neem aan dat ze de letters beter van elkaar zullen kunnen onderscheiden. Alle respect voor een moeite als deze die een uitgeverij doet om aan dergelijke mensen tegemoet te komen, maar voor mij persoonlijk slaan ze helaas de bal mis. Ik vind het namelijk een spuuglelijk lettertype waar ik me echt aan ergerde. Dat heeft natuurlijk niks met het verhaal te maken, maar om daar ruim 300 bladzijdes in te moeten zitten, zou ik ook nooit 'aangenaam' noemen.
Zo zie je maar. Het is ook nooit goed, er gaat er altijd wel ene zagen...
6,5/10
November 17, 2024
Ich habe keine Worte für dieses Buch. Ich hab es in meinem Buchclub vorgelesen und das hat mich dazu gezwungen jedes Wort einzeln laut auszusprechen. Es war eines der schlechtesten Bücher die ich je gelesen habe.
Die Handlung war verwirrend und unstrukturiert. Die Charaktere waren unerträglich. Die Erzählweise anstrengend. Die Darstellung der Frauen sexistisch und teilweise eklig. Die Satzstruktur war grauenvoll und anstrengend zu lesen (besonders vorzulesen).
Ich bin froh endlich fertig zu sein. Vielleicht werde ich dem Buch irgendwann eine längere Rezension geben, aber zum jetzigen Zeitpunkt ist das alles was ich sagen kann.
Die Handlung war verwirrend und unstrukturiert. Die Charaktere waren unerträglich. Die Erzählweise anstrengend. Die Darstellung der Frauen sexistisch und teilweise eklig. Die Satzstruktur war grauenvoll und anstrengend zu lesen (besonders vorzulesen).
Ich bin froh endlich fertig zu sein. Vielleicht werde ich dem Buch irgendwann eine längere Rezension geben, aber zum jetzigen Zeitpunkt ist das alles was ich sagen kann.
November 14, 2022
Intrigante e originale! Una bella alternativa nella panoramica della narrativa italiana per ragazzi. Personalmente lo consiglierei dalla 2° / 3° superiore per le tematiche trattate.
October 4, 2023
Stell dir vor, es gibt eine Sondereinheit, die 24 Stunden in die Vergangenheit zurückreisen kann. Sie ist ausgebildet in Geschehen einzugreifen um Menschenleben zu retten. Micaela ist eine dieser Agentinnen und wird zurückgeschickt, um den Bombenanschlag in dem Gymnasium von Bologna zu verhindern.
Doch irgendwie läuft es nicht wie geplant.
Die Idee des Zeitreisen auf diese Art finde ich spannend und schmerzhaft zu gleich. Was man zu beachten hat, weiß man schon durch andere Zeitreise Romane, doch kommen hier noch ein paar Aspekte mit.
Wir lesen die Geschichte aus mehreren Sichten. Die Hauptpersonen Micaela, die Agentin, Enrico und Ron, die völlig verschiedenen Schüler des Gymnasiums und dann noch einige anderen Sichten. Deswegen war es jedes Mal ein wenig schwierig den Sprung am Anfang des neuen Kapitels zu schaffen.
Der Zeilenabstand im Buch ist sehr groß, wodurch die Seiten nur so dahinfliegen.
Doch leider kommt es mir am Anfang etwas wie „täglich grüßt das Murmeltier vor“ nur jedes Mal mit einer neuen Szene, doch ähnlichen Ablauf. Erst später kommt noch ein Punkt hinzu, der es wieder spannender macht.
Zudem kam mir die Chemie zwischen den Figuren etwas gekünstelt vor. Es wird direkt von Liebe gesprochen, nachdem sie sich ein bis zweimal gesehen haben und wirklich nicht mehr. Auch bleiben die Charaktere für mich zu unnahbar. Am ehesten konnte ich mich mit Ron noch anfreunden.
Es war spannend und kurzweilig und lässt einen grübeln, was wäre wenn, aber nicht sehr lange. Das Buch hat einige Schwierigkeiten in den Charakteren und der Story. Deshalb nur 3,5 Sterne
Doch irgendwie läuft es nicht wie geplant.
Die Idee des Zeitreisen auf diese Art finde ich spannend und schmerzhaft zu gleich. Was man zu beachten hat, weiß man schon durch andere Zeitreise Romane, doch kommen hier noch ein paar Aspekte mit.
Wir lesen die Geschichte aus mehreren Sichten. Die Hauptpersonen Micaela, die Agentin, Enrico und Ron, die völlig verschiedenen Schüler des Gymnasiums und dann noch einige anderen Sichten. Deswegen war es jedes Mal ein wenig schwierig den Sprung am Anfang des neuen Kapitels zu schaffen.
Der Zeilenabstand im Buch ist sehr groß, wodurch die Seiten nur so dahinfliegen.
Doch leider kommt es mir am Anfang etwas wie „täglich grüßt das Murmeltier vor“ nur jedes Mal mit einer neuen Szene, doch ähnlichen Ablauf. Erst später kommt noch ein Punkt hinzu, der es wieder spannender macht.
Zudem kam mir die Chemie zwischen den Figuren etwas gekünstelt vor. Es wird direkt von Liebe gesprochen, nachdem sie sich ein bis zweimal gesehen haben und wirklich nicht mehr. Auch bleiben die Charaktere für mich zu unnahbar. Am ehesten konnte ich mich mit Ron noch anfreunden.
Es war spannend und kurzweilig und lässt einen grübeln, was wäre wenn, aber nicht sehr lange. Das Buch hat einige Schwierigkeiten in den Charakteren und der Story. Deshalb nur 3,5 Sterne
Read
April 25, 2025Elk boek van Morosinotto is weer anders, maar al zijn boeken zitten vol avontuur en actie en zijn in een losse stijl geschreven, zonder veel poespas. Tijdfixers gaat over een bomaanslag op een lyceum in Bologna. Mirella moet deze aanslag als tijdfixer voorkomen. De tijd die ze daarvoor heeft is beperkt, maar dat hoeft geen probleem te zijn. Ze hoeft alleen maar te voorkomen dat Enrico van school gestuurd wordt door net op de juiste plek op de juiste tijd te zijn. Eitje...
Natuurlijk loopt alles anders en er ontspint zich een complex verhaal dat ik in het begin erg beschrijvend en afstandelijk vond. Door de korte hoofdstukken en het heen en weer bladeren (je kunt dit boek op twee manieren lezen) was het best een uitdaging om de spanningsopbouw te ervaren.
Toch kon ik ineens niet meer stoppen met lezen, want of de bom nu wel of niet ontploft, er staat van alles op het spel en het voelde alsof ik zelf heen en weer geslingerd werd.
Hoofdpersonen Ron en Mirella zijn interessant, Enrico verdween gaandeweg wat naar de achtergrond, maar dat kan te maken hebben met mijn keuze van lezen: op volgorde van de hoofdstukken, in plaats van chronologisch.
Dit boek zit ingenieus in elkaar, ook al vraagt het wel wat van de lezer op het gebied van geloofwaardigheid. Gewoon niet te veel bij nadenken en je lekker laten meevoeren. En over twee jaar nog eens lezen en dan van voor af aan.
Natuurlijk loopt alles anders en er ontspint zich een complex verhaal dat ik in het begin erg beschrijvend en afstandelijk vond. Door de korte hoofdstukken en het heen en weer bladeren (je kunt dit boek op twee manieren lezen) was het best een uitdaging om de spanningsopbouw te ervaren.
Toch kon ik ineens niet meer stoppen met lezen, want of de bom nu wel of niet ontploft, er staat van alles op het spel en het voelde alsof ik zelf heen en weer geslingerd werd.
Hoofdpersonen Ron en Mirella zijn interessant, Enrico verdween gaandeweg wat naar de achtergrond, maar dat kan te maken hebben met mijn keuze van lezen: op volgorde van de hoofdstukken, in plaats van chronologisch.
Dit boek zit ingenieus in elkaar, ook al vraagt het wel wat van de lezer op het gebied van geloofwaardigheid. Gewoon niet te veel bij nadenken en je lekker laten meevoeren. En over twee jaar nog eens lezen en dan van voor af aan.
October 25, 2023
Spannende Zeitreise
Sich in ein Zeitreise-Abenteuer zu verstricken ist immer wieder spannend, genauso wie zu erforschen, was wäre wenn...
Micaela ist eine Zeitreise-Agentin. Sie kann bis zu 24 Stunden in die Vergangenheit zurück. Als sie beauftragt wird eine Bombenexplosion an einer Schule zu verhindern, gerät die Mission aus dem Ruder. Neben der Geschichte von Michaela folgt man zwei Schülern, Ron und Enrico, die immer mehr in die Vorfälle verstrickt werden, sowie dem Gangsterboss Grande.
Die Charaktere haben mir gut gefallen. Etwas schwierig war für mich das Alter der Protagonisten. Ich habe sie mir durchweg älter vorgestellt, als beschrieben.
Der Spannungsaufbau überzeugt mich durchweg. Mich konnte die erzählung vollkommen fesseln und ich folgte gebannt wie die Charaktere ausweglose Situationen durchstehen. Besonders gelungen fand ich, wie die Geschichten der einzelnen Charaktere ineinander greifen.
Das Ende hat mich überrascht und ich kann mir sehr gut weitere Zeitreise-Abenteuer in diesem Setting vorstellen.
Sich in ein Zeitreise-Abenteuer zu verstricken ist immer wieder spannend, genauso wie zu erforschen, was wäre wenn...
Micaela ist eine Zeitreise-Agentin. Sie kann bis zu 24 Stunden in die Vergangenheit zurück. Als sie beauftragt wird eine Bombenexplosion an einer Schule zu verhindern, gerät die Mission aus dem Ruder. Neben der Geschichte von Michaela folgt man zwei Schülern, Ron und Enrico, die immer mehr in die Vorfälle verstrickt werden, sowie dem Gangsterboss Grande.
Die Charaktere haben mir gut gefallen. Etwas schwierig war für mich das Alter der Protagonisten. Ich habe sie mir durchweg älter vorgestellt, als beschrieben.
Der Spannungsaufbau überzeugt mich durchweg. Mich konnte die erzählung vollkommen fesseln und ich folgte gebannt wie die Charaktere ausweglose Situationen durchstehen. Besonders gelungen fand ich, wie die Geschichten der einzelnen Charaktere ineinander greifen.
Das Ende hat mich überrascht und ich kann mir sehr gut weitere Zeitreise-Abenteuer in diesem Setting vorstellen.
December 5, 2023
Time Shifters: Ohne uns gibt es kein Morgen von Davide Morosinotto
Meine Meinung
Time Shifters - eine Jugend Science Fiction, die meine Erwartungen übertraf und mich am Ende vollkommen sprachlos zurück ließ.
Mein erstes Werk des Autors Davide Morosinotto zog mich nicht nur mit seinen wechselnden Perspektiven, Agentin sowie die vermeintlichen Täter, sondern auch mit seinen zeitlich wechselnden Ebenen in den Bann, wenngleich beides anfangs für Verwirrung sorgte, konnte ich später kaum noch genug davon bekommen.
Diese Geschichte befasst sich mit einer hoch interessanten Thematik und weist zudem zahlreiche Facetten auf. Neben Spannung gab es an der Seite der Agentin Rätsel und Hintergründe, die man gemeinsam entschlüsseln konnte.
Doch was dieses Buch so ausgezeichnet machte waren die Charakter Entwicklungen. So trifft am Ende Adrenalin auf Zeitreisen mit herausragenden Entwicklungen.
Fazit
Time Shifters entführt den Leser zu Rätseln, Hintergründen, Zeitreisen und brillanten Charakter Entwicklungen - ein Konstrukt, wie ich es zuvor kaum erlebt habe.
Meine Meinung
Time Shifters - eine Jugend Science Fiction, die meine Erwartungen übertraf und mich am Ende vollkommen sprachlos zurück ließ.
Mein erstes Werk des Autors Davide Morosinotto zog mich nicht nur mit seinen wechselnden Perspektiven, Agentin sowie die vermeintlichen Täter, sondern auch mit seinen zeitlich wechselnden Ebenen in den Bann, wenngleich beides anfangs für Verwirrung sorgte, konnte ich später kaum noch genug davon bekommen.
Diese Geschichte befasst sich mit einer hoch interessanten Thematik und weist zudem zahlreiche Facetten auf. Neben Spannung gab es an der Seite der Agentin Rätsel und Hintergründe, die man gemeinsam entschlüsseln konnte.
Doch was dieses Buch so ausgezeichnet machte waren die Charakter Entwicklungen. So trifft am Ende Adrenalin auf Zeitreisen mit herausragenden Entwicklungen.
Fazit
Time Shifters entführt den Leser zu Rätseln, Hintergründen, Zeitreisen und brillanten Charakter Entwicklungen - ein Konstrukt, wie ich es zuvor kaum erlebt habe.
December 17, 2025
In dyslexie-vriendelijke letter gedrukt, kun je dit boek op 2 manieren lezen. Gewoon van begin tot eind, en daarmee chronologisch, of, net zoals de tijdfixers, heen en weer reizend door de tijd. Daarvoor heb je de aanwijzingen achterin het boek wel nodig. Op welke pagina vind je hoofdstuk 1, 2 etc? Omdat ik nieuwsgierig was of het verhaal dan nog steeds goed te volgen was, koos ik voor de 2e optie. Dat betekende dus flink 'bladeren' en dat begon mij op den duur wel wat tegen te staan. Maar het verhaal zit goed in elkaar en ook als 'tijdfixer' heb ik het einde gehaald.
Het is best spannend, er zit een mooie kronkel in het verhaal en toch 'maar' drie sterren. Want het komt niet in de buurt van 'Het mysterieuze horloge...'
Voor de betere lezers, science fiction liefhebbers en kinderen die van een uitdaging houden.
Vanaf 13 jaar
Het is best spannend, er zit een mooie kronkel in het verhaal en toch 'maar' drie sterren. Want het komt niet in de buurt van 'Het mysterieuze horloge...'
Voor de betere lezers, science fiction liefhebbers en kinderen die van een uitdaging houden.
Vanaf 13 jaar
September 22, 2023
Micaela ist eine Zeitreise-Agentin bei einer Prager Organisation, welche durch minimale Eingriffe schlimme Katastrophen abwendet.
Als in Bologna an einer Schule eine Bombe hochgeht, reist Micaela durch die Zeit. Ihr bleiben 24 Stunden um die Explosion zu verhindern. Doch egal was Sie unternimmt, es kommt trotzdem zu dem Ereignis bei dem viel Menschen getötet und verletzt werden. Doch als fast keine Hoffnung besteht, erhält sie Hilfe von der Person, von der sie es am Wenigsten erwartet hätte. Können sie das Unheil doch noch abwenden?
Der Schreibstil ist leicht verständlich und darum ist der Text sehr flüssig zu lesen. Das Buch ist für Jugendliche ab 14 Jahren gedacht, da schon einige Actionreiche Szenen enthalten sind.
Am Anfang hat sich die Handlung etwas gezogen, doch mit der Zeit nimmt sie an Fahrt auf und das Buch wird immer fesselnder. Auch für Erwachsene ist es ein sehr empfehlenswerter und spannender Sciene-Fiction-Thriller.
Als in Bologna an einer Schule eine Bombe hochgeht, reist Micaela durch die Zeit. Ihr bleiben 24 Stunden um die Explosion zu verhindern. Doch egal was Sie unternimmt, es kommt trotzdem zu dem Ereignis bei dem viel Menschen getötet und verletzt werden. Doch als fast keine Hoffnung besteht, erhält sie Hilfe von der Person, von der sie es am Wenigsten erwartet hätte. Können sie das Unheil doch noch abwenden?
Der Schreibstil ist leicht verständlich und darum ist der Text sehr flüssig zu lesen. Das Buch ist für Jugendliche ab 14 Jahren gedacht, da schon einige Actionreiche Szenen enthalten sind.
Am Anfang hat sich die Handlung etwas gezogen, doch mit der Zeit nimmt sie an Fahrt auf und das Buch wird immer fesselnder. Auch für Erwachsene ist es ein sehr empfehlenswerter und spannender Sciene-Fiction-Thriller.
December 30, 2024
Pluspunten: ik wilde graag weten hoe het boek afliep en bij sommige punten kon ik echt niet inschatten hoe het zat, dus bleef ik met plezier en nieuwsgierigheid lezen. Ik vond alle hoofdpersonages fijne en interessante persoonlijkheden.
Minpunten: het verhaal was op sommige punten wel voorspelbaar, bijvoorbeeld wie Rood en Blauw zijn. Dan hoef je dat niet geheim te houden. Daarnaast waren er zoveel verschillende perspectieven dat niet alle rollen even goed werden uitgewerkt, bijvoorbeeld die van Mirella vond ik echt wat mager. Ook kon je ervoor kiezen het verhaal niet te lezen in de volgorde waarop het gepubliceerd is, dat staat aangekondigd in het begin, maar welke volgorde dan wordt aangeraden staat helemaal achterin. Dat voelt onlogisch.
Minpunten: het verhaal was op sommige punten wel voorspelbaar, bijvoorbeeld wie Rood en Blauw zijn. Dan hoef je dat niet geheim te houden. Daarnaast waren er zoveel verschillende perspectieven dat niet alle rollen even goed werden uitgewerkt, bijvoorbeeld die van Mirella vond ik echt wat mager. Ook kon je ervoor kiezen het verhaal niet te lezen in de volgorde waarop het gepubliceerd is, dat staat aangekondigd in het begin, maar welke volgorde dan wordt aangeraden staat helemaal achterin. Dat voelt onlogisch.
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 21, 2025
Supertof gedaan, helemaal omdat je het boek op twee manieren kunt lezen en mensen dat moet me een klus geweest zijn! De schrijfstijl van Davide Morosinotto vind ik echt in bijna alle boeken geweldig en ik vind het zo stoer dat elk boek weer zo anders is qua tijd, vorm, genre.
Dit boek gaat over tijdreizen en het zit dus goed in elkaar maar toch zijn er, zoals volgens mij altijd met tijdreizen, een aantal aspecten die ik niet helemaal volg of waarvan ik denk dat het toch niet kan. Binnen het sowieso niet echt kunnen van tijdreizen natuurlijk maar vooral gekeken naar hoe het in dit boek wordt uitgelegd.
Maakt dat uit voor het leesplezier? Nope! Genieten dit boek!
Dit boek gaat over tijdreizen en het zit dus goed in elkaar maar toch zijn er, zoals volgens mij altijd met tijdreizen, een aantal aspecten die ik niet helemaal volg of waarvan ik denk dat het toch niet kan. Binnen het sowieso niet echt kunnen van tijdreizen natuurlijk maar vooral gekeken naar hoe het in dit boek wordt uitgelegd.
Maakt dat uit voor het leesplezier? Nope! Genieten dit boek!
July 9, 2022
Tutte le mie estati sono caratterizzate dalla lettura di un romanzo di Davide Morosinotto e anche questa non si smentisce.
E' un romanzo complesso, adatto a forti lettori, ma che potrebbe intrigare anche coloro che non lo sono, grazie alle tematiche che affronta. Soprattutto la distopia, che generalmente è molto amata dalle giovani generazioni, il disagio giovanile, i rapporti conflittuali. Come sempre, lo stile di Morosinotto è perfetto. Superiperconsigliato.
E' un romanzo complesso, adatto a forti lettori, ma che potrebbe intrigare anche coloro che non lo sono, grazie alle tematiche che affronta. Soprattutto la distopia, che generalmente è molto amata dalle giovani generazioni, il disagio giovanile, i rapporti conflittuali. Come sempre, lo stile di Morosinotto è perfetto. Superiperconsigliato.
April 11, 2024
Dieses Buch war sehr spannend, leicht zu lesen (trotz serifenloser Schrift) und der Plottwist war interessant und fügte sich für mich gut in die Geschichte ein. Die plötzliche Verliebtheit Rons gegenüber Micaela war etwas merkwürdig, dennoch fand ich ihre Ernsthaftigkeit bei der Sache sehr lobenswert. Die innere Sicht der Charaktere und ihre Entwicklung war sehr gut und abwechslungsreich geschrieben.
July 22, 2024
Die Idee is kinda interessant. Ich fand es schade dass sich am Ende nicht noch ein Kuss für Ron und Micaela erübrigt hat, aber is okay. Nicht jedes Buch kann eine Love Story sein haha. Interessanter in seinen Teilen nicht direkt vorhersehbarer Plot :) der scheibstil war auch ziemlich gut, manchmal wurden die Wörter nur leider unnötig nervig oft wiederholt (kann aber auch an der Übersetzung liegen).
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 5, 2024
Letto solo per aiutare mia figlia che va in seconda media e non ha trovato il tempo per farlo lei… Pensavo ad una lettura adolescenziale di poco spessore, in realtà potrebbe essere la trama di un film di Christopher Nolan. Il tempo è al centro di tutto, i viaggi nel tempo e il paradosso di ciò che può succedere modificando il passato.
Molto veloce la lettura ed interessante nella formula “intreccio”.
Molto veloce la lettura ed interessante nella formula “intreccio”.
February 25, 2025
Ik hou van de boeken van Davide Morosinotto, en dit is ook weer een fijn avontuur.
Het is op 2 manieren te lezen, wat gezien het tijdreis-onderwerp een mooie vondst is.
De premisse deed me aanvankelijk een beetje denken aan 'This is how we lose the time war', maar de uitwerking is echt wel anders.
Ik heb me niet uitgebreid verdiept in eventuele losse eindjes ofzo, dat laat ik aan anderen over, ik heb gewoon genoten van een spannende YA-roman!
Het is op 2 manieren te lezen, wat gezien het tijdreis-onderwerp een mooie vondst is.
De premisse deed me aanvankelijk een beetje denken aan 'This is how we lose the time war', maar de uitwerking is echt wel anders.
Ik heb me niet uitgebreid verdiept in eventuele losse eindjes ofzo, dat laat ik aan anderen over, ik heb gewoon genoten van een spannende YA-roman!
January 14, 2025
Ik heb het boek niet in chronologische volgorde gelezen maar heen en weer door de tijd.
Het verhaallijn voelde goed door deze techniek toe te passen.
Het verhaal vindt ik niet al te perfect
Het meest makkelijk en snel maar de verhaallijn was niet zo spannend.
Ongelooflijk dat Mirella dit als job wil doen. Respect naar haar. Ze wandelt gewoon haar dood te gemoed.
Het verhaallijn voelde goed door deze techniek toe te passen.
Het verhaal vindt ik niet al te perfect
Het meest makkelijk en snel maar de verhaallijn was niet zo spannend.
Ongelooflijk dat Mirella dit als job wil doen. Respect naar haar. Ze wandelt gewoon haar dood te gemoed.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 1, 2025
Fantastisch C-boek over een fascinerend fenomeen. Mirella kan 24 uur terug in de tijd reizen om met een simpele handeling grote rampen te voorkomen. Maar dit keer gaat het natuurlijk goed mis. Extra bijzonder: je kunt het boek op 2 manieren lezen, chronologisch of door heen en weer te springen in de tijd. In no time uitgelezen!
October 17, 2022
Appassionante. La struttura non è sempre facile da seguire e a volte richiede di fare un passo indietro per capire i nodi essenziali, ma il finale tiene letteralmente incollati alla pagina. Non ti staccheresti dal libro nemmeno se scoppiasse una bomba 😉
Displaying 1 - 30 of 46 reviews