What do you think?
Rate this book
De zoon van Machiavelli
In De zoon van Machiavelli brengt Catharina Botermans Bernardo, de zoon van de beroemde Niccolò Machiavelli, heel dichtbij. Op basis van ware gebeurtenissen en gedegen onderzoek schetst ze een overtuigend portret.
Hij moet zijn vader opvolgen in het stadsbestuur van het Florence van de 16e eeuw. Maar Bernardo voelt zich hier op geen enkele manier toe aangetrokken. Ook zijn zus Primavera bewandelt liever haar eigen pad.
Durft Bernardo het oordeel van de buitenwereld naast zich neer te leggen en zijn vaders ijzeren wil te negeren?
Hij moet zijn vader opvolgen in het stadsbestuur van het Florence van de 16e eeuw. Maar Bernardo voelt zich hier op geen enkele manier toe aangetrokken. Ook zijn zus Primavera bewandelt liever haar eigen pad.
Durft Bernardo het oordeel van de buitenwereld naast zich neer te leggen en zijn vaders ijzeren wil te negeren?
385 pages, Kindle Edition
Published September 5, 2023
1 person is currently reading
22 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 9 of 9 reviews
October 23, 2023
De cover van dit boek vond ik erg mooi en sprak mij ook meteen aan.. Als je dit boek heb gelezen zal je begrijpen waarom de cover gekozen is. Ik vind het zo enorm leuk dat dit sommige dingen die zo sterk met het verhaal te maken hebben dus ook zo op de cover staan.
Dit boek is mijn eerste echte historische roman. In het begin had ik erg moeten wennen aan de schrijfstijl omdat dit naar mijn mening iets wat verouderd is, maar naarmate ik in dit boek zat hoe meer ik er in kwam en zin had om te lezen.
Ik heb genoten van dit verhaal. Het verhaal gaat over Bernardo, en wat een fijne hoofdpersoon was dit. Bernardo staat voor een moeilijk besluit alleen zal niet iedereen hierachter staan.
Door dit boek ontwikkeld Bernardo zich van een jonge zoon naar een volwassen man met een eigen mening.
Catharina Botermans heeft een fijne schrijfstijl. Ik heb nog nooit een boek van Catharina Botermans mogen lezen maar ik durf dat zeker nog wel aan!
Ik zou dit boek zeker aanraden. Het is een heerlijke, historische, hartverwarmend verhaal.
Dit boek is mijn eerste echte historische roman. In het begin had ik erg moeten wennen aan de schrijfstijl omdat dit naar mijn mening iets wat verouderd is, maar naarmate ik in dit boek zat hoe meer ik er in kwam en zin had om te lezen.
Ik heb genoten van dit verhaal. Het verhaal gaat over Bernardo, en wat een fijne hoofdpersoon was dit. Bernardo staat voor een moeilijk besluit alleen zal niet iedereen hierachter staan.
Door dit boek ontwikkeld Bernardo zich van een jonge zoon naar een volwassen man met een eigen mening.
Catharina Botermans heeft een fijne schrijfstijl. Ik heb nog nooit een boek van Catharina Botermans mogen lezen maar ik durf dat zeker nog wel aan!
Ik zou dit boek zeker aanraden. Het is een heerlijke, historische, hartverwarmend verhaal.
December 30, 2023
De zoon van Machiavelli is een historische roman die zich afspeelt in de 16e eeuw in Florence. De kaft is opvallend omdat je maar een deel van het gezicht ziet en een deel van de torso bekleed met een geel/oranje kledingstuk. Dit maakt mij nieuwsgierig. Waarschijnlijk zal het een klerk zijn, want je ziet net op de rand van de kaft wat papieren, of is het perkament, met daarop ouderwetse letters en een ganzenveer.
Catharina Botermans is politicoloog en groot liefhebber van de renaissance. Ik snap nu ook de keuze voor dit onderwerp. Het boek is gebaseerd op Niccolò Machiavelli, een Italiaanse diplomaat, die leefde in Florence eind 1400, begin 1500. Machiavellisme is een politieke theorie die stelt dat alles is toegestaan om macht te houden of te krijgen. In het door Machiavelli geschreven geschrift De vorst wordt deze theorie uitgelegd.
Als je op google Machiavelli intypt komt van alles naar boven, een spel waar alles om macht en intrige lijkt te draaien, de Machiavelliprijs voor de politicus of organisatie die een bijdrage levert aan de communicatie tussen politiek, overheid en burgers en heel veel verschillende boeken over de theorie.
Niccolò Machiavelli heeft dus wel wat teweeg gebracht. Ik ben daarom wel benieuwd naar deze roman.
Bernardo Machiavelli, de zoon van de beroemde en beruchte Niccolò Machiavelli, moet hem opvolgen in het stadsbestuur van Florence. Er is echter een complicerende factor. Zijn vader heeft enige tijd gevangen gezeten. Toen de familie De Medici de macht overnam werd hij beschuldigd van verraad. Uiteindelijk heeft hij amnestie gekregen. Hij is dus vrij man, maar zijn naam is niet gezuiverd. Een positie voor hem of voor zijn zoon Bernardo in het stadsbestuur lijkt dus niet meer aan de orde. Om in onderhoud te voorzien zorgt Bernardo voor de boerderij van zijn vader waar hij experimenteert met de teelt van druiven. Zijn harde werken wordt beloond want op deze manier kan hij bijdragen aan de kosten van levensonderhoud. Niccolò Machiavelli vindt het werken op de boerderij minderwaardig en wil zijn zoon in het stadsbestuur krijgen. Eleonora komt uit een invloedrijke familie in Florence. Er wordt daarom een huwelijk gearrangeerd tussen Bernardo en Eleonora onder de voorwaarde dat Bernardo weer aan het werk gaat in het stadsbestuur. De vader van Eleonora kan mogelijk zijn invloed aanwenden. Maar is dat wel wat Bernardo wil? Wordt hij daar wel gelukkig van? Heeft hij eigenlijk wel een keuze? Dat mag je zelf verder lezen.
Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde historische gebeurtenissen, maar is absoluut een roman. Er wordt geen toelichting gegeven over wie Machiavelli was en er is geen verklarende woordenlijst zoals je die vaak ziet in historische romans. Ik heb deze zeker gemist. Weet jij bijvoorbeeld wat een giornea is? Het is een kledingstuk begrijp ik uit de context maar ik moest het opzoeken om een beeld te hebben wat er werd bedoeld. Daarentegen heb ik de historische details niet gemist. Dat valt immers makkelijk op te zoeken op een moment dat jou past. Het leidt dan niet af van het verder meeslepende verhaal. Je wilt doorlezen omdat je weten wil hoe het verder gaat met Bernardo en zijn zus Primavera. Welke keuzes maken zij en waarom? Het eerste hoofdstuk begint al gelijk leuk, vissen die uit de lucht komen vallen. Op dat moment ben je gelijk in het verhaal en de setting. In het nawoord kan je lezen hoe die vissen daar terechtkwamen.
Ik heb genoten van de mooie beeldende schrijfstijl zoals:
‘Mijn ideeën buitelen over elkaar heen als putters op zoek naar zaad in de klaver.’
Tegelijk brengen zulk soort zinnen je helemaal terug in de tijd. Ik zie niet dagelijks putters zoeken naar zaad in de klaver.
De zoon van Machiavelli is ook een psychologische roman omdat je de worsteling ziet van Benardo in het maken van keuzes. Je vraagt je af hoe jij het aangepakt zou hebben. De psychologische ontwikkeling van zowel Bernado als van Primavera, zijn zus komt erg goed naar voren in dit boek.
Ik heb genoten van het boek en kan het zeker aanraden om te lezen. Ik geef dan ook 3,5 ster.
Catharina Botermans is politicoloog en groot liefhebber van de renaissance. Ik snap nu ook de keuze voor dit onderwerp. Het boek is gebaseerd op Niccolò Machiavelli, een Italiaanse diplomaat, die leefde in Florence eind 1400, begin 1500. Machiavellisme is een politieke theorie die stelt dat alles is toegestaan om macht te houden of te krijgen. In het door Machiavelli geschreven geschrift De vorst wordt deze theorie uitgelegd.
Als je op google Machiavelli intypt komt van alles naar boven, een spel waar alles om macht en intrige lijkt te draaien, de Machiavelliprijs voor de politicus of organisatie die een bijdrage levert aan de communicatie tussen politiek, overheid en burgers en heel veel verschillende boeken over de theorie.
Niccolò Machiavelli heeft dus wel wat teweeg gebracht. Ik ben daarom wel benieuwd naar deze roman.
Bernardo Machiavelli, de zoon van de beroemde en beruchte Niccolò Machiavelli, moet hem opvolgen in het stadsbestuur van Florence. Er is echter een complicerende factor. Zijn vader heeft enige tijd gevangen gezeten. Toen de familie De Medici de macht overnam werd hij beschuldigd van verraad. Uiteindelijk heeft hij amnestie gekregen. Hij is dus vrij man, maar zijn naam is niet gezuiverd. Een positie voor hem of voor zijn zoon Bernardo in het stadsbestuur lijkt dus niet meer aan de orde. Om in onderhoud te voorzien zorgt Bernardo voor de boerderij van zijn vader waar hij experimenteert met de teelt van druiven. Zijn harde werken wordt beloond want op deze manier kan hij bijdragen aan de kosten van levensonderhoud. Niccolò Machiavelli vindt het werken op de boerderij minderwaardig en wil zijn zoon in het stadsbestuur krijgen. Eleonora komt uit een invloedrijke familie in Florence. Er wordt daarom een huwelijk gearrangeerd tussen Bernardo en Eleonora onder de voorwaarde dat Bernardo weer aan het werk gaat in het stadsbestuur. De vader van Eleonora kan mogelijk zijn invloed aanwenden. Maar is dat wel wat Bernardo wil? Wordt hij daar wel gelukkig van? Heeft hij eigenlijk wel een keuze? Dat mag je zelf verder lezen.
Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde historische gebeurtenissen, maar is absoluut een roman. Er wordt geen toelichting gegeven over wie Machiavelli was en er is geen verklarende woordenlijst zoals je die vaak ziet in historische romans. Ik heb deze zeker gemist. Weet jij bijvoorbeeld wat een giornea is? Het is een kledingstuk begrijp ik uit de context maar ik moest het opzoeken om een beeld te hebben wat er werd bedoeld. Daarentegen heb ik de historische details niet gemist. Dat valt immers makkelijk op te zoeken op een moment dat jou past. Het leidt dan niet af van het verder meeslepende verhaal. Je wilt doorlezen omdat je weten wil hoe het verder gaat met Bernardo en zijn zus Primavera. Welke keuzes maken zij en waarom? Het eerste hoofdstuk begint al gelijk leuk, vissen die uit de lucht komen vallen. Op dat moment ben je gelijk in het verhaal en de setting. In het nawoord kan je lezen hoe die vissen daar terechtkwamen.
Ik heb genoten van de mooie beeldende schrijfstijl zoals:
‘Mijn ideeën buitelen over elkaar heen als putters op zoek naar zaad in de klaver.’
Tegelijk brengen zulk soort zinnen je helemaal terug in de tijd. Ik zie niet dagelijks putters zoeken naar zaad in de klaver.
De zoon van Machiavelli is ook een psychologische roman omdat je de worsteling ziet van Benardo in het maken van keuzes. Je vraagt je af hoe jij het aangepakt zou hebben. De psychologische ontwikkeling van zowel Bernado als van Primavera, zijn zus komt erg goed naar voren in dit boek.
Ik heb genoten van het boek en kan het zeker aanraden om te lezen. Ik geef dan ook 3,5 ster.
October 6, 2023
Bernardo, de zoon van Niccolo Machiavelli, staat voor een moeilijke keuze. Zijn vader is verbannen uit zijn geliefde stad Florence en hij zou dan ook graag hebben dat zijn zoon in zijn voetsporen treedt. Door de recente gebeurtenissen is dat wel het laatste wat Bernardo wil. Veel liever wil hij de boerderij verbouwen en er een goed draaiende zaak van maken met oa uitbreiding van de wijnbouw en olijfteelt en het kweken van dieren. Primavera, de zus van Bernardo, probeert ook haar eigen route uit te stippelen, maar botst ook daar op onbegrip en tegenkantingen van vader Niccolo. Wanneer Niccolo op een dag aankondigt dat de bloedmooie dochter van Vettori, Eleonora, met hem wil huwen, is hij in de zevende hemel. Er is echter één voorwaarde die Vettori stelt: Bernardo moet onder hem komen werken in de Signoria. Een moeilijk dilemma want hoe kies je uit 2 uitersten die moeilijk te combineren vallen?
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Bernardo. De situatie met vader en de leefomstandigheden worden goed geschetst waarbij ook de vele tegenslagen van het gezin uitvoerig worden besproken. De impact is enorm en zowel Bernardo als Primavera kampen met verschillende dilemma’s. Vooral de wisselwerking tussen de verschillende familieleden en hun soms diepzinnige gesprekken zijn heel verrijkend en laten de lezer ook goed nadenken over bepaalde kwesties. Je voelt de dilemma’s waar Bernardo mee kampt en vooral de onmacht die hij voelt en ervaart. Ook naar zijn zus toe, alhoewel ze het niet altijd met elkaar eens zijn, merk je de nauwe band en vooral de gezamenlijke opstandigheid tegenover hun vader.
“Verbouwereerd over haar felheid vroeg ik haar enkele minuten later of ze echt geen medelijden met de vrouw had gehad. ‘Ik ben zeer begaan met de zieken en zwakken van de wereld en vader geeft ruime donaties om hun lot te verzachten, maar als ik medelijden zou hebben met ieders ongeluk dan zou ik zelf de ongelukkigste zijn.’ Dat was natuurlijk helemaal waar, maar desondanks vond ik haar houding harteloos.”
De schrijfstijl is heel mooi, ietwat verouderd met ook de gangbare termen van in die tijd maar past perfect in de context. Mooie filosofische overpeinzingen ook waarbij de discussies soms hoog oplopen maar er toch een diepere waarheid in verborgen ligt. Het verhaal zelf wordt rustig opgebouwd, in het begin vond ik het iets te traag voortkabbelend. Het is maar nadien dat je de betekenis of de impact van een bepaalde personage of gebeurtenis duidelijk wordt. Dat is ook het mooie aan het verhaal, doordat alles een betekenis krijgt en in feite niets aan het toeval is overgelaten. Alles komt mooi samen en ook de beweegredenen en opgezette handelingen van de personages, laten de lezer op het einde verrassen.
De auteur laat ook in een nawoord weten wat haar bedoelingen waren en hoe ze de feiten een beetje naar haar hand heeft gezet om het boek niet te veel te belasten met opsommingen en data. Interessant om te weten en daardoor alles in het juiste perspectief te zien.
Een verrassende en boeiende historische roman waarbij de fictie iets hoger ligt dan de facts maar daardoor komen de dilemma’s en kwellingen beter tot hun recht.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Bernardo. De situatie met vader en de leefomstandigheden worden goed geschetst waarbij ook de vele tegenslagen van het gezin uitvoerig worden besproken. De impact is enorm en zowel Bernardo als Primavera kampen met verschillende dilemma’s. Vooral de wisselwerking tussen de verschillende familieleden en hun soms diepzinnige gesprekken zijn heel verrijkend en laten de lezer ook goed nadenken over bepaalde kwesties. Je voelt de dilemma’s waar Bernardo mee kampt en vooral de onmacht die hij voelt en ervaart. Ook naar zijn zus toe, alhoewel ze het niet altijd met elkaar eens zijn, merk je de nauwe band en vooral de gezamenlijke opstandigheid tegenover hun vader.
“Verbouwereerd over haar felheid vroeg ik haar enkele minuten later of ze echt geen medelijden met de vrouw had gehad. ‘Ik ben zeer begaan met de zieken en zwakken van de wereld en vader geeft ruime donaties om hun lot te verzachten, maar als ik medelijden zou hebben met ieders ongeluk dan zou ik zelf de ongelukkigste zijn.’ Dat was natuurlijk helemaal waar, maar desondanks vond ik haar houding harteloos.”
De schrijfstijl is heel mooi, ietwat verouderd met ook de gangbare termen van in die tijd maar past perfect in de context. Mooie filosofische overpeinzingen ook waarbij de discussies soms hoog oplopen maar er toch een diepere waarheid in verborgen ligt. Het verhaal zelf wordt rustig opgebouwd, in het begin vond ik het iets te traag voortkabbelend. Het is maar nadien dat je de betekenis of de impact van een bepaalde personage of gebeurtenis duidelijk wordt. Dat is ook het mooie aan het verhaal, doordat alles een betekenis krijgt en in feite niets aan het toeval is overgelaten. Alles komt mooi samen en ook de beweegredenen en opgezette handelingen van de personages, laten de lezer op het einde verrassen.
De auteur laat ook in een nawoord weten wat haar bedoelingen waren en hoe ze de feiten een beetje naar haar hand heeft gezet om het boek niet te veel te belasten met opsommingen en data. Interessant om te weten en daardoor alles in het juiste perspectief te zien.
Een verrassende en boeiende historische roman waarbij de fictie iets hoger ligt dan de facts maar daardoor komen de dilemma’s en kwellingen beter tot hun recht.
November 19, 2023
Voor de leesclub van de boekenreizigers mocht ik het boek De zoon van Machiavelli van Catharina Botermans lezen. Het boek gaat over Niccolo Machiavelli en zijn kinderen, Bernardo en Primavera. Niccolo is het bestuur van Florence uit gegooid en daarom wonen ze nu noodgedwongen op de boerderij buiten Florence. Niccolo wil heel graag weer terug en Bernardo gaat zo nu en dan nog terug om zijn verloofde Eleonora te bezoeken. Die ook bevriend is met Primavera.
Het verhaal speelt zich af omstreeks de 16e eeuw, waarbij we Bernardo ontmoeten op de boerderij. Ondanks dat het boerderijleven niet zijn keuze was heeft Bernardo het heel erg naar zijn zin. Hij is gelukkig, hij geniet van het landschap en de dieren. Maar ook het feit dat hij verbeteringen kan bedenken en doorvoeren voor op de boerderij draagt bij aan die blijdschap. Zijn vader en zijn verloofde zien hem het liefst zo snel mogelijk terugkeren naar de stad. Maar zit Bernardo daar wel op te wachten? En hoe zit dat met zijn zus? Primavera wil graag naar het klooster, maar hun vader is er van overtuigd dat het een bevlieging is en staat het niet toe. Hoe gaan beiden om hun eigen wensen en toch ook het tevreden houden van hun omgeving?
De auteur vertelt het verhaal vanuit de ogen van Bernardo, we leren zijn vader en zijn zus kennen door zijn ogen. En ook beleven we de omgeving vanuit de waarnemingen van Bernardo, waardoor je een goed beeld kan vormen van hoe zij vroeger geleefd moeten hebben. Je merkt dat Bernardo zich in tweeën probeert te splitsen, zijn verloofde aandacht geven in de stad en zijn passie op de boerderij. Gaat hij dit volhouden? Hoewel het geen dramatische roman is, geeft de auteur de lezer genoeg om over na te denken. Je vraagt je af hoe Primavera zich staande kan houden en hoe het kan dat Niccolo zich zo gedraagt.
Wat de auteur meesterlijk heeft gedaan is het beeld schetsen van Niccolo zonder dat je zijn gedachten kan lezen. Maar toch kan je je goed inleven hoe hij geweest moet zijn als persoon, hoewel ik mijn mening over hem wel een paar keer moest bijstellen. Ook bij Bernardo en Primavera overigens, het was een bijzonder en onverwacht einde. En hierbij kwam de filosofische boodschap en diepere boodschap zeer mooi tot uiting.
Wat ik leuk vond aan het boek is dat het deels fictie en deels non-fictie is. In het dankwoord vertelt de auteur over het tot stand komen van het boek en waarom ze bepaalde keuzes heeft gemaakt. Niccolo Machiavelli was een bestaand persoon en wordt gezien als de grondlegger van de moderne politieke wetenschappen. Door dit boek krijg je ook weer meer kennis van de geschiedenis. En wat ik zelf ook leuk vond is dat de boerderij waar de Machiavelli’s nog steeds bestaat. De auteur heeft een prachtig boek geschreven, met historie, liefde, geschiedenis en diepgang. Aanrader.
Het verhaal speelt zich af omstreeks de 16e eeuw, waarbij we Bernardo ontmoeten op de boerderij. Ondanks dat het boerderijleven niet zijn keuze was heeft Bernardo het heel erg naar zijn zin. Hij is gelukkig, hij geniet van het landschap en de dieren. Maar ook het feit dat hij verbeteringen kan bedenken en doorvoeren voor op de boerderij draagt bij aan die blijdschap. Zijn vader en zijn verloofde zien hem het liefst zo snel mogelijk terugkeren naar de stad. Maar zit Bernardo daar wel op te wachten? En hoe zit dat met zijn zus? Primavera wil graag naar het klooster, maar hun vader is er van overtuigd dat het een bevlieging is en staat het niet toe. Hoe gaan beiden om hun eigen wensen en toch ook het tevreden houden van hun omgeving?
De auteur vertelt het verhaal vanuit de ogen van Bernardo, we leren zijn vader en zijn zus kennen door zijn ogen. En ook beleven we de omgeving vanuit de waarnemingen van Bernardo, waardoor je een goed beeld kan vormen van hoe zij vroeger geleefd moeten hebben. Je merkt dat Bernardo zich in tweeën probeert te splitsen, zijn verloofde aandacht geven in de stad en zijn passie op de boerderij. Gaat hij dit volhouden? Hoewel het geen dramatische roman is, geeft de auteur de lezer genoeg om over na te denken. Je vraagt je af hoe Primavera zich staande kan houden en hoe het kan dat Niccolo zich zo gedraagt.
Wat de auteur meesterlijk heeft gedaan is het beeld schetsen van Niccolo zonder dat je zijn gedachten kan lezen. Maar toch kan je je goed inleven hoe hij geweest moet zijn als persoon, hoewel ik mijn mening over hem wel een paar keer moest bijstellen. Ook bij Bernardo en Primavera overigens, het was een bijzonder en onverwacht einde. En hierbij kwam de filosofische boodschap en diepere boodschap zeer mooi tot uiting.
Wat ik leuk vond aan het boek is dat het deels fictie en deels non-fictie is. In het dankwoord vertelt de auteur over het tot stand komen van het boek en waarom ze bepaalde keuzes heeft gemaakt. Niccolo Machiavelli was een bestaand persoon en wordt gezien als de grondlegger van de moderne politieke wetenschappen. Door dit boek krijg je ook weer meer kennis van de geschiedenis. En wat ik zelf ook leuk vond is dat de boerderij waar de Machiavelli’s nog steeds bestaat. De auteur heeft een prachtig boek geschreven, met historie, liefde, geschiedenis en diepgang. Aanrader.
March 31, 2024
Ik snap wat de auteur probeerde maar ik ben helaas afgehaakt. Je moet het prettig vinden om eindeloos te lezen over details. Hoe iemand zijn lip beweegt en hoe bepaalde gelaatstrekken zich ontwikkelen. Ze leiden ontzettend af van het verhaal waarna ik juist benieuwd ben. Dit was in de Zwarte Koningin (het vorige boek) ook wel een beetje zo maar veel minder.
January 19, 2025
Fijne roman om lekker te lezen in het zonnetje. Heerlijk om even terug te reizen naar het 17e eeuwse Florence en te zien hoe Bernardo en zijn zus leren om hun eigen keuzes te maken. Niet al te ingewikkeld en juist daarom een aanrader voor vakantie.
October 20, 2024
Interessante invalshoek, maar de houterige schrijfstijl doet dat te niet
November 4, 2024
Beetje saai. Wel mooi maar er gebeurt niet veel.
Displaying 1 - 9 of 9 reviews