De vijftienjarige Julia (‘Jules’ voor haar beste vriend) is een vat vol onzekerheden. Door vriendschappen die op scherp komen te staan, een succesvolle tvpresentatorals moeder en een onbeantwoorde liefde, worstelt ze dagelijks met een negatief zelfbeeld. Wanhopig zoekt ze een uitweg uit de situatie en lijkt dan de sleutel te hebben dagelijkse, in eerste instantie troostende eetbuien, om alles er daarna weer uit te gooien. Het geeft haar controle, en dat is precies wat Julia nodig heeft. Maar terwijl haar vriendinnen en klasgenoten uitstekend lijken te weten wat hun plek in de wereld is, glijdt Julia steeds verder weg in haar eigen misère. Jules is een aangrijpend en goudeerlijk verhaal over de sluipmoordenaar die een eetziekte kan zijn.
Dit boek laat zien dat een eetstoornis eigenlijk niet alleen maar over eten gaat. Julia probeert haar onzekerheden en behoefte naar controle te maskeren door middel van haar eetstoornis. Ook om zo maar niet echt te hoeven voelen. Het voelt alsof een eetstoornis je enige veilige haven is als je er midden in zit. Alleen de rest van je leven staat op pauze. Dat laat Julia je in dit boek zien door haar ervaringen eerlijk en openhartig met je te delen. Ongelooflijk knap dat Julia haar verhaal deelt. Dit boek zal ongetwijfeld heel helpend zijn voor iedereen die een eetstoornis heeft of heeft gehad. Ook voor naasten geeft het veel inzicht in wat er in je kan omgaan. Een erg mooi geschreven boek: zeker een aanrader!
Lang geleden dat ik een traantje gelaten heb over een boek, maar damn this hit close to home. Ik begon dit boek te lezen, omdat ik zelf erg struggle, ondanks dat onze levens erg verschillend zijn, zijn er zoveel dingen die overeenkomen, waardoor ik op een bepaalt punt dit boek vanuit een ander perspectief ben gaan lezen. Ik hoopte vanuit het diepste van mijn hart dat het boek eindigt met een vrouw die haar weg gevonden heeft, die nul problemen meer heeft met voeding. Dan was er ook nog hoop vokr mij, dacht ik. Ik was dan ook een beetje verdrietig toen dit niet zo bleek te zijn. Maar toen ik las hoe ver ze is gekomen en wat ze heeft bereikt. Hoeveel vrienden ze wel niet heeft, dan ben ik jaloers (blij voor der natuuk). Ik hoop op een dag van mijzelf te houden hoe ik er dan ook uitzie. En dat mijn uiterlijk ook niet het enigste in mijn leven is! Bedankt voor deze ervaring
Interessant boek over hoe het is om te leven met een eetstoornis. Het boek is geschreven als een roman, maar is autobiografisch. Dit maakt het erg geloofwaardig en je kunt goed meevoelen met de hoofdpersoon Julia. Daarnaast is het een mooi boek, omdat duidelijk wordt dat een eetstoornis zoveel meer is dan alleen maar een probleem hebben met eten (op welke manier dan ook). Er zitten allemaal psychische problemen achter: niet blij zijn met jezelf, jezelf willen afstompen en verstoppen en nog veel meer. Goed boek, ook voor jongeren. Het is qua schrijfstijl ietwat simpel, maar dat hindert eigenlijk niet.
Dankzij een secret santa in de boekenkast beland. Ik weet niet of ik er anders ooit zelf op gevallen zou zijn, maar een gegeven paard etc. dus toch een kans gegeven. Jules is een autobiografische relaas over het worstelen met een eetstoornis. Het is eenvoudig, maar levendig geschreven en geeft een goed inzicht in hoe impactvol zo´n eetstoornis is (in de eerste plaats voor Julia zelf, maar ook voor mensen dicht bij haar) en vooral ook in hoe moeilijk het is om dat te overwinnen. 3,5 sterretjes en Jules blijft hier ook mooi in de kast staan blinken, want lijkt me meeslepende lectuur te zijn voor een tienermeisje in huis over enkele jaren.
Door de prettige schrijfstijl vloog ik door dit boek heen. De schrijfster laat goed zien dat een eetstoornis niet (alleen) over eten gaat, maar dat er zo veel achter zit. Vooral dat wordt beschreven: haar onzekerheden, (valse/negatieve) overtuigingen, worstelingen met zichzelf en de eetstoornis die ze als coping inzet(te). Toch is het verhaal niet ‘zwaar’; er zitten genoeg grappige en luchtige passages in het boek.
Als iemand die precies nu op het moment doormaakt wat Julia meemaakt, is dit boek erg grijpend en mooi geschreven. Het geeft een soort van doorgang van de gedachten van iemand met een eetstoornis, onzekerheids problemen, faal angst en meer. Als je struggled met een eetstoornis of zelf beeld, is dit boek echt iets dat je moet lezen.
Heel mooi boek. Echt knap beschreven. Het laat zien dat angsten en onzekerheden en hier (niet) mee om durven gaan, zich op allerlei manieren kunnen uiten, en wat het je kan brengen als je deze angsten aangaat. Het is een enorm realistisch verhaal, met vallen en opstaan en pieken en dalen, en daardoor kan het best confronterend zijn. Maar juist dat maakt het bijzonder vind ik.
Zo onwijs prachtig geschreven. Af en toe een traantje gelaten. Ook veel herkenbare stukken ondanks geen eetbuistoornis gehad, veel raakvlakken met andere eetstoornissen. Haar gevoelens heeft ze zo goed kunnen verwoorden.
Een erg herkenbaar en aangrijpend verhaal om te lezen; mede daarom een erg goed boek. Schrijfstijl leest erg makkelijk en snel weg; mooie autobiografie dat als een super eerlijk en oprecht levensverhaal (bijna zoals een roman) overkomt.
Wat een mooi en eerlijk boek over eet stoornis , wat super dapper dat ze het zo in een boek heeft beschreven . Ik heb het met een lach en een traan gelezen . Aanrader om te lezen echt waar.
Wat een mooi boek. Ik vind het dapper dat Julia (ofwel Jules) zich op deze manier bloot geeft aan de wereld. Ik hoop dat haar boek vele anderen zal helpen om zichzelf en hun gedrag te begrijpen.
Moeilijk om een rating te geven aan zo’n persoonlijk verhaal. Mooi om te zien welke evolutie Jules heeft meegemaakt, maar ik had wat moeite om me in te leven in haar gedachten en gevoelens.