Jump to ratings and reviews
Rate this book

The Living and the Rest

Rate this book
Daniel has been living with the artist Moira for three years now, on her native Island of Mozambique. They are awaiting the birth of their child, and at the same time organising the island's first literary festival. But as soon as the first festival guests arrive, the coast is hit by a cyclone.

The island is spared, but the mainland sinks under rain and mud. The bridge to the mainland becomes impassable, and telephone and internet connections are down. The islanders, and with them the writers who have been invited to the festival, are cut off from the outside world and left to their own devices. The authors talk, eat and drink, get closer to each other, hear ghostly voices and meet characters from their own books. Some believe themselves to be in an intermediate realm, a kind of limbo, and some begin to write. The boundaries between reality and fiction, between past and future, between life and death become blurred. After five days everything goes back to normal, but the world is now a different place.

Where do we go when it's all over? Perhaps to a small island. This is a novel about the nature of life and of time, and the extraordinary power of imagination and the written word, capable of creating anything and regenerating everything.

Translated from the Portguese by Daniel Hahn

229 pages, Kindle Edition

First published January 1, 2020

48 people are currently reading
5024 people want to read

About the author

José Eduardo Agualusa

79 books785 followers
«José Eduardo Agualusa [Alves da Cunha] nasceu no Huambo, Angola, em 1960. Estudou Silvicultura e Agronomia em Lisboa, Portugal. Os seus livros estão traduzidos em 25 idiomas.

Escreveu várias peças de teatro: "Geração W", "Aquela Mulher", "Chovem amores na Rua do Matador" e "A Caixa Preta", estas duas últimas juntamente com Mia Couto.

Beneficiou de três bolsas de criação literária: a primeira, concedida pelo Centro Nacional de Cultura em 1997 para escrever « Nação crioula », a segunda em 2000, concedida pela Fundação Oriente, que lhe permitiu visitar Goa durante 3 meses e na sequência da qual escreveu « Um estranho em Goa » e a terceira em 2001, concedida pela instituição alemã Deutscher Akademischer Austauschdienst. Graças a esta bolsa viveu um ano em Berlim, e foi lá que escreveu « O Ano em que Zumbi Tomou o Rio ». No início de 2009 a convite da Fundação Holandesa para a Literatura, passou dois meses em Amsterdam na Residência para Escritores, onde acabou de escrever o romance, « Barroco tropical ».

Escreve crónicas para o jornal brasileiro O Globo, a revista LER e o portal Rede Angola.

Realiza para a RDP África "A hora das Cigarras", um programa de música e textos africanos.

É membro da União dos Escritores Angolanos.»
http://www.agualusa.pt/cat.php?catid=27


-----
José Eduardo Agualusa (Alves da Cunha) is an Angolan journalist and writer born to white Portuguese settlers. A native of Huambo, Angola, he currently resides in both Lisbon and Luanda. He writes in Portuguese.

He has previously published collections of short stories, novels, a novella, and - in collaboration with fellow journalist Fernando Semedo and photographer Elza Rocha - a work of investigative reporting on the African community of Lisbon, Lisboa Africana (1993). He has also written Estação das Chuvas, a biographical novel about Lidia do Carmo Ferreira, the Angolan poet and historian who disappeared mysteriously in Luanda in 1992. His novel Nação Crioula (1997) was awarded the Grande Prémio Literário RTP. It tells the story of a secret love between the fictional Portuguese adventurer Carlos Fradique Mendes (a creation of the 19th century novelist Eça de Queiroz) and Ana Olímpia de Caminha, a former slave who became one of the wealthiest people in Angola. Um Estranho em Goa ("A stranger in Goa", 2000) was written on the occasion of a visit to Goa by the author.

Agualusa won the Independent Foreign Fiction Prize in 2007 for the English translation of his novel The Book of Chameleons, translated by Daniel Hahn. He is the first African writer to win the award since its inception in 1990.
(wikipedia)

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
194 (20%)
4 stars
412 (42%)
3 stars
275 (28%)
2 stars
63 (6%)
1 star
18 (1%)
Displaying 1 - 30 of 150 reviews
Profile Image for Argos.
1,260 reviews490 followers
October 15, 2022
Angola’lı yazar J. E. Agualusa’dan okuduğum ilk kitap, dilini çok sevdim, bolca kullandığı diyalogları etkileyici, her ne kadar gerçek olaylar ve kişiler kitabın iskeletini oluşturuyorsa da, anlatımını daha ilginç kılmak yazar için fantastik öğeler kullanmış. Konusu kitabın arka tanıtımında özetlenmiş, bir adada mahsur kalan edebiyatçılar, gazeteciler. Sadece yazarın “ büyülü gerçekçilik” ile kitabını yazdığı vurgulanıyorsa da ben aynı kanıda değilim. Gerçekçi bir yazımı rüyalar, kabuslar, ütopik ve fantastik olaylar ile süslemiş, araya bir de nükleer tehlike sıkıştırmış.

Yazar bence Afrika imajınında ilk akla gelen büyüler, mitler, batıl inançlar, sırlar ve efsanelerden rahatsızlık duyuyor, bunun Modern Afrika düşüncesini zedelediğine inanıyor, bu nedenle olayları bu düşüncesi doğrultusunda yazmış. Gerçekliğin kurgunun tesadüfen ortaya çıkan bir ürünü olduğunu söyleyen, adadaki edebiyat festivalinde yer alan yazarlardan Uli Lima’nın düşüncesini romanında aktarmaktadır.

Romanın kurgusundaki festivale katılan yazarların kitaplarında yarattıkları karakterlerin adada karşılarına çıkması fikri çok orijinal geldi bana, keza yazamayan yazarların bile yaşadıkları birkaç günlük izolasyondan sonra (dış dünya ile sıfır iletişim) hepsinin yeniden yazmaları da iyi bir son düşüncesi olmuş. Beğendim.
Profile Image for João Barradas.
275 reviews31 followers
December 13, 2020
A ânsia pela liberdade impele o ser humano a aceitar firmemente o livre-alvedrio. Esta necessidade de controlo entra em colisão com o tão conhecido determinismo teológico, imposto desde cedo, que nos orienta/orientaria (riscar a opção correcta) o passo, qual GPS. Uma das duas correntes não passará de uma ilusão - saber qual delas, uma tarefa tão hercúlea quanto edificante.

Neste romance, que mistura géneros, somos convidados a assistir a um evento literário, sitiado em Moçambique. Muitos são os escritores africanos - também eles de diferentes géneros - convidados para as diversas mesas. Tudo parece enveredar por uma permanência idílica, até que a rede eléctrica falha, as comunicações são cortadas e a ilha fica isolada do resto do mundo. Num ambiente de confinamento (familiar!?), as surpresas começam a surgir e a mente, a pregar partidas, a tal ponto que realidade e ficção se imiscuem intimamente. Quem é quem?

Para primeira experiência com um autor, esta não poderia ter corrido melhor. Em determinados momentos, estava tão embrenhado na história que lia as minhas congeminações futuras nas páginas que se sucediam - como se o narrador me lesse os pensamentos ou eu tivesse o dom da adivinhação. Além do mais, a humanidade fiel das personagens facilita a empatia por todas elas - humanas, com erros e virtudes, como nós. O talefe no topo desta ilha? O desbravar de temas tão actuais, como a solidão, a individualidade, o medo e a importância da cultura, misturado com as fragrâncias de África que se sentem a cada página.

Somos ilhas ambulantes, que vão pairando por mares em reboliço, esperando edificar pontes altruístas, ao invés de castelos intrusivos. Sem sabermos ao certo se a nossa história foi iniciada antes da descoberta, durante a viagem ou num futuro de entrega (que poderá nunca ser alcançado...). Náufragos destas dúvidas, continuamos uma existência - de que lado do limbo?

"Não devemos ter medo dos lugares-comuns (...) Todo o homem é um lugar-comum. Além disso, qualquer lugar-comum pode ser o mais raro dos lugares. Basta saber olhar."
Profile Image for Eylül Görmüş.
756 reviews4,677 followers
August 5, 2023
"Dünyalar bizim kafamızda doğarlar ve artık sığamayacakları hale gelene kadar büyümeye devam ederler. Ardından, kafamızdan çıkarlar ve kendi yollarında ilerlemeye devam ederler. Gerçek budur, ona inandığımızda kurgunun başına gelen şeydir!"

Angolalı yazar José Eduardo Agualusa'nın okuduğum üçüncü kitabı oldu bu, kendisini yaşayan en heyecan verici yazarlar arasında saymakta artık bir beis görmüyorum - keşke diğer eserleri de dilimize çevrilse! Yaşayanlar ve Diğerleri’nde bir edebiyat konferansı için bir araya gelmiş yazarların bir adada mahsur kaldığı birkaç günün öyküsünü okuyoruz. İnternet yok, elektrik yok. Bu hiçliğin içinde yazarlar kendileri ve kendi yarattıkları hayaletlerle baş başa kalıyor, anakara ile iletişimi kopmuş adada gizemli şeyler olmaya başlıyor. Neresi gerçek, neresi rüya, neresi halüsinasyon, anlamak güçleşiyor, kitabın içinde kayboluyorsunuz. Neredeyse onirik bir deneyim, acayip lezzetli.

Yazarın bu kitabı pandemiden hemen evvel yazmış olması ve ardından aslında hepimizin buna benzer birer mikro-tecrübe yaşamış olmamız acayip bir tesadüf. Agualusa bu hikaye üzerinden geçmiş, gelecek, bellek, hafıza, kimlik, etnisite, kültür gibi konuları her zamanki nefis şiirli diliyle didiklemeye başlıyor. Diğer eserleri gibi son derece sürükleyici, merak uyandırıcı, zaman zaman acayip absürt ve komik bir kitap bu da. Bir yandan bir şiir gibi akarken bir yandan da bir sürü soru bırakıyor insanın kucağına, sanırım Agualusa'da en sevdiğim şeylerden biri bunu yapabilme becerisi; büyük soruları küçük olayların ardına gizleyip size fısıldamayı başarması yani. Çok seviyorum, çok sevdim.
Profile Image for محمد خالد شريف.
1,024 reviews1,233 followers
August 2, 2025

"إن الأسئلة غير المتوقعة هي التي تُوقظنا، وتجعلنا نفكر. وفي نهاية الأمر، تدفعنا للتخلي عن أفكار كنا نعتبرها يقينية."

رواية "الأحياء والآخرون" للكاتب الأنجولي "جوزيه إدواردو أغوالوسا" رواية غريبة ومُربكة، تبدأ الرواية بمؤتمر وحفل أدبي يجمع العديد من الأدباء في جزيرة "موزمبيق" ليتفاجئوا أن كل وسائل التواصل انقطعت وحتى الجسر الذي يربط الجزيرة قد سقط وهناك ضباب هائل حولهم، فلا يملكون إلا أن ينتظروا القادم، لعله يكون مُنقذاً لهم.

وفي أثناء ذلك، تحدث العديد من الحوارات والنقاشات والحكايات الذاخرة والممتعة، حكايات من افريقيا، وتمتد إلى خارجها، أحياناً تكون الحوارات فلسفية، وأحياناً تكون بغرض المُتعة فقط لا غير، فتجد نفسك بداخل رواية افريقية ساحرة، مليئة بالحكايات الملونة، والمواضيع الهامة، كعلاقة الاستعمار بأفريقيا، وعلاقة الأفارقة بالاستعمار، وكيف أن تلك العلاقة لها طريق ذهاب وعودة، فالتأثر والتأثير للطرفين كان جلياً، -حتى أن كاتب الرواية أنجولي الجنسية أبيض البشرة أكبر دليل على ذلك- ولكن الخاتمة كانت مبهمة، شعرت بالضجر منها وهو شيء غريب على نهاية، وشعرت بالحيرة، وحتى الأجواء السحرية والمجنونة التي لها علاقة بانقطاع وسائل التواصل عن الجزيرة وجدت الأسباب غير مُقنعة بعدما انقشع الضباب عنها.

ختاماً..
رواية مُمتعة، ستجعلك تنظر إلى افريقيا وعلاقتها بالاستعمار من منظور مختلف، الرواية أيضاً مليئة بالأحاديث الأدبية الساخرة والواقعية، كيف تحول شكل الأدب والأشكال العديدة التي كانت بداخل الرواية لتدل على التدني الأدبي الذي وصلنا إليه، لولا النهاية وعدم ارتباطي التام بالشخصيات لكان تقديرها أكبر بالنسبة لي، لكنها تظل حكاية مُسلية وتستحق أن تُقرأ.
Profile Image for Carla.
184 reviews25 followers
December 13, 2020
O tema do último livro do escritor José Eduardo Agualusa é muito original, e foi por isso e por gostar bastante das obras deste autor, que decidi lê-lo.

Na Ilha de Moçambique, realiza-se um festival literário de escritores africanos, na sua maioria moçambicanos, angolanos e nigerianos, que é organizado por Daniel Benchimol, uma personagem de outros livros de José Eduardo Agualusa, nomeadamente de "A Sociedade dos Sonhadores Involuntários", um jornalista angolano, que deixa de o ser e passa a dedicar-se apenas a ser escritor.
Uma das outras organizadoras do evento é a esposa de Daniel, Moira, que se encontra na fase final da gravidez, mas que nem por isso deixa de ter uma enorme energia, ela que é natural da Ilha de Moçambique.

A ideia de organizar o festival literário visava proporcionar a escritores e ao público africano a possibilidade de divulgar e de promover a literatura africana nesse continente, o que não era habitual, pois raramente ocorriam encontros dessa natureza em países africanos.

Entre os escritores, encontravam-se presentes poetisas no início de carreira, romancistas já bastante conceituados em África, na Europa e na América, e em relação aos quais ficamos a conhecer alguns dos seus livros e o seu percurso de vida, através das conversas que vão mantendo uns com os outros nos hotéis onde ficam alojados, na praia, em restaurantes ou na casa de Daniel e de Moira, à margem do festival literário.

Estes escritores são todos personagens ficcionais, mas a descrição das suas vidas e as referências às suas obras, como a leitura de trechos de poemas, são tão credíveis, que parece que se tratam não de personagens de um livro, mas de verdadeiras pessoas.

Alguns escritores estão numa fase descendente da sua carreira literária, outros não têm ideias ou motivação para escreverem novas obras e alguns, apesar de estarem no auge da sua profissão, sentem-se desiludidos e insatisfeitos. Mas todos consideram que os editores, os jornalistas e até o público europeu e americano estão sempre à espera que as suas obras sejam sobre África, as suas aldeias, as suas paisagens e os seus costumes, quando eles também querem escrever histórias passadas em cidades de outros locais do mundo com personagens não africanas.

Durante o livro é-nos descrito a Ilha de Moçambique, banhada pelo oceano Índico, com as suas belezas naturais, os seus edifícios coloniais, alguns deles muito degradados e outros recuperados depois do fim da guerra civil em Moçambique, bem como os seus habitantes, descendentes de africanos, portugueses e indianos.

Sucede que, pouco após o início do festival literário, uma violenta tempestade no continente africano e um outro acontecimento quase apocalíptico, de que as personagens e os próprios leitores só ficam a conhecer quase no final do livro, levam ao isolamento da ilha durante sete dias, não permitindo que ninguém saia ou entre nela, ficando todos privados de internet, de ligações telefónicas, de televisão, de rádio, de eletricidade e de poder estabelecer qualquer contacto com o resto do mundo.

Durante esse período, alguns escritores começam a pensar que o mundo terá terminado e que eles já se encontram mortos, sobretudo quando aparecem na ilha, não se sabe como, algumas pessoas que parecem ser personagens de livros publicados por esses escritores.

E mais não conto, para não revelar toda a história.

É, de facto, um livro interessante, que nos faz refletir sobre os nossos sucessos e fracassos, sobre os nossos medos e desejos e de como não somos assim tão diferentes uns dos outros, pois necessitamos todos de afetos dos amigos e da família, de seremos acarinhados e reconhecidos a nível pessoal e profissional e precisamos ainda de segurança e de rotinas para vivermos com alguma tranquilidade.

Classifiquei o livro com três estrelas, pois apesar de ter gostado do mesmo, a meio da obra senti que a história não avançava, que as conversas entre as personagens se tornavam repetitivas, o que me fez ficar impaciente e levou-me a parar a leitura durante alguns dias. Mas aconselho a quem estiver interessado, a ler "Os Vivos e os Outros", pela sua originalidade, pelo tema principal se debruçar sobre os escritores e as suas obras e por nos dar uma outra visão de África, mais moderna e despida de preconceitos.
Profile Image for Nuno.
87 reviews29 followers
November 28, 2020
"-..., Quem é o senhor?
- Sou o construtor de castelos.
- Acha que as pessoas são aquilo que fazem?
O construtor de castelos pensou um pouco.
- O que fazemos constrói-nos, sim. Contudo, deveriamos ser mais do que isso. Infelizmente, creio que fui a vida inteira apenas um construtor de castelos. Nunca consegui ser mais do que Isso."
Profile Image for diario_de_um_leitor_pjv .
780 reviews138 followers
July 5, 2022
Andamos a inventar e a criar estranhas versões de nós.Tal como escritores imaginamos o mundo algo diferente. Tal como os escritores inventamos mundos.

Em "Os vivos e os outros" José Eduardo Agualusa inventa um pequeno mundo fechado e confinado num mundo grande a caminho da abismo e do fim.

Mas resolve complexificar a invenção destes outros mundos juntando uma paleta de personagens escritores de uma África mítica.

Começamos a leitura tentando descortinar se as diferentes personagens correspondem a escritores realmente existentes... Chimamanda ou Mia estão entre as personagens?
No mesmo sentido o texto questiona a geopolítica do campo literário internacional, ou as relações culturais no campo da lusofonia.

Ao longo da complexidade que as histórias mágicas vão acrescentando ao livro vai, a leitura, se tornando uma bela viagem por uma alegoria dos tempos sem sentido que vivemos.

Foi mesmo bom ter feito esta leitura. Agualusa é a segurança de uma história bem contada...
Profile Image for Hulyacln.
987 reviews565 followers
September 3, 2022
‘Cehennem, zamanın ağırlığıdır.’
.
Bir adada edebiyat festivali başlar, konuklar otellerine yerleşir, programlar gözden geçirilir, her şey yolunda görünmektedir. Ama fırtına öncesi sessizliktir bu.
Ve fırtına kopar, adanın anakara ile bağlantısı kesilir, elektrik de yoktur. Bu iletişim kopukluğu, eli dolu gelir.
Festivale gelen yazarların kitaplarında can verdiği karakterler görünmeye başlar. Ete kemiğe bürünmüş şekilde hem de!
İnanışa göre Tanrı dünyayı altı günde yaratmış, yedinci gün dinlenmiştir.
Acaba bu sefer yedi günde yeni bir dünya kurulabilecek midir?
.
Yazar ile tanışma kitabım ‘Unutmanın Genel Teorisi’ni okuduğumda zihnimde ışıklar belirmişti. ‘Yaşayanlar ve Diğerleri’ni okuduğumda ise bu ışık binlerce yıldızdan geliyordu artık.
Jose Eduardo Agualusa çok da uzun sayılmayan bu eserinde kurguladığımız cenneti-cehennemi, ütopyaları, felaketleri, kabuğumuzu kıran yaşanmışlıkları anlatıyor. Üstelik tadı damakta kalacak biçimde!
.
Yazara ‘Unutmanın Genel Teorisi’ ile bir tanışma fırsatı vermenizi isterim. Ardından ‘Yaşayanlar ve Diğerleri’ kim, görmek isteyeceksiniz~
.
Elimden bırakamadığım bu eserin çevirisinde Bengi De Sa Matos Paixao yer alırken; kapak tasarımı Barış Şehri çalışması~
Profile Image for Mark Bailey.
248 reviews41 followers
September 21, 2023
‘That is how it all begins: the night splitting open in a huge flash, and the island separating from the world’

First published in Lisbon in 2020. Translated from the Portuguese by Daniel Hahn. A big thank-you to MacLehose Press for the copy.

The Living and the Rest is set on the Ilha de Moçambique, a small island connected to the mainland of Mozambique by a bridge, also a main commercial outpost between Africa and the East. Interestingly, Agualusa’s visit to the island gifted him many of the episodes written in the book: a place of creativity, curiosity, and fabulous history.

It is a distinctive and playful novel. The fanciable island is the venue for a literary festival, organised by couple Daniel and Moira – a week-event featuring interviews, panels, reviews, and general festivity amongst an array of African writers.

Agualusa is adept in utilizing the literary festival and isolated location to interlock an assemblage of sub-stories, in which meta-fiction interweaves with magical realism against the backdrop of impending catastrophic weather. A storm set to strand everyone on the island, cutting all the inhabitants off from the mainland – without internet and dwindling supplies. Armageddon approaching is the reality for everyone on the island, much to their confusion and claustrophobia.

The novel is structured into seven days – a biblical nod to the end of the world coinciding with natural disasters.  What follows is a frenzy, in which the stories the writers have written begin to come true.

Characters from their books begin appearing on the island, at one point a writer known as Jude is confronted by a fictional Jude – a comical display of identity crisis, and a character from another novel known as ‘the cockroach lady’ arrives on the island – her presence unnerving and eerie: ‘You can’t open a book on this fucking island without some character escaping and running off to live on the street’.

This book reminded me of the fabulism found in Richard Brautigan’s works (namely The Sombrero Fallout), in which humdrum experiences are inverted by fantastical events – borderline whimsical, yet completely endearing and astute. Of starless skies, whispering seas, mysterious shipwrecks and intuitive crows.

 

As one would expect from a book with a literary festival at the centre of its plot, it’s flushed with literary references, influences, short-stories, and vignettes, each squaring up to a specific theme: Identity: ‘I don’t ask people where they’re from. What I want to know is who they are. Then I ask them what they like reading’. Time and Place: ‘He saw his life unfolding, one click after another, realising for the first time, with a hopeless clarity, the clever illusion that is the passage of time and the uselessness that is the meaning of being alive’. 
Profile Image for Rita (the_bookthiefgirl).
354 reviews84 followers
February 23, 2024

“Não devemos ter medo dos lugares comuns. Todo o homem é um lugar-comum. Além disso, qualquer lugar comum pode ser o mais raro dos lugares. Basta saber olhar.”✨

As raízes angolanas de uma grande amiga minha levaram-me a querer conhecer o estilo de Agualusa. Numa escrita que mescla realidade e ficção, Agualusa inventa um mundo isolado que é esta bela ilha, Moçambique, juntando todos os escritores de uma África mítica. 🌊

“As ilhas são relicários. Depois que o mundo acaba, recomeçará nas ilhas.” 🏝️

Misteriosos acontecimentos pontuam esta narrativa, personagens tão fantásticas povoam este livro, que se tornou uma bela estreia na escrita de Agualusa. Há um questionamento da literatura africana, do preconceito internacional quanto à sua escrita e a abordagem de temas tão atuais na literatura lusófona. 📚

Este livro apresenta partes complexas, leva-nos a questionar a fronteira realidade/ficção, parecendo-nós denotar traços de escritores como Mia Couto, Ondjaki e Chimamanda em algumas personagens. No entanto, esta obra é também uma tomada de atenção ao ser humano, ao desfrutar do momento e a não procurar além daquilo que nos é dado e não aproveitamos. 🌻

“Você só tem que aprender a abrir os olhos. De cada vez que abre os olhos encontra diante de si uma pessoa diferente, certo? Então abra-os mais vezes. Abra-os, sempre, pensando em quem gostaria de encontrar”✨
Profile Image for A. Raca.
768 reviews172 followers
October 18, 2022
"Mekanlar, onlar yakından tanımaya başladığımızda bize farklı görünmeye başlarlar."
Profile Image for Inês Gomes.
Author 10 books10 followers
August 23, 2020
Há livros que se lêem num trago.
Os livros do Agualusa são para mim qualquer coisa como “um intervalo”.
Procuro-os para uma leitura fácil, fluida, com o seu quê de infantil.
Histórias que se contam a quem as quiser ouvir, independente da idade.
São livros cantados, sonhos contados, contos mágicos.
Como uma história muito antiga que de forma algo encantatória nos prende. Falam de um mundo onde a realidade se mistura com o onírico e o ancestral.
Metáforas de arestas buriladas.
Profile Image for Rachel Louise Atkin.
1,359 reviews602 followers
January 4, 2025
Giving this an enjoyment rating of 2 stars but I think my critical rating would be more of a 3.

This book just wasn’t what I expected it to be, the plot and the vibe. It concerns a group of people who go to Mozambique to attend a literary festival, however a freak cyclone causes them to be cut off physically and electronically from the outside world. The characters do their best to make do but each day gets stranger and stranger and as they begin to write their way out of madness, they begin to wonder if they are actually still living in reality at all.

I liked how this had real obvious links to Marquez in its play on magical realism, and blurring the boundaries between the realm of the living and dead. In that sense it was super exciting, but the mellow vibe of the book and the really meandering plot just meant I couldn’t get myself to feel that excitement or want to race through it. I would definitely like to read more from the author as I love his ideas, I just didn’t enjoy reading this one which was a bit sad as I was really looking forward to it.
Profile Image for Meli.
704 reviews480 followers
December 7, 2022
Qué hermoso libro. Llegó a mí de casualidad y se convirtió en uno de mis favoritos del año.
La pluma de Agualusa es tan bonita y fluye tan musicalmente, incluso siendo prosa, que te da envidia.
Totalmente atmosférico y poético, la lectura de verano existencialista ideal.
Profile Image for jeremy.
1,202 reviews309 followers
June 11, 2025
that is how it all begins: the night splitting open in a huge flash, and the island separating from the world. one time coming to an end, another beginning. though nobody realized it then.
josé eduardo agualusa has several novels and a short story collection rendered into english (with translator daniel hahn to thank for all of them), each amply displaying the angolan author's abundant talent, but also the range and scope of his imagination. his latest, the living and the rest (os vivos e os outros), set across a week-long literary festival on the island of mozambique (where agualusa himself lives) is a lyrical tale of writers, worry, wonder, and quite possibly the end of the world. as with his other works, a richness envelops all: story, setting, characters, prose.
to think that the world almost ended, and here we were, totally unaware of it, writing and discussing literature.

*translated from the portuguese by daniel hahn (halfon, tavares, saramago, peixoto, et al.)
Profile Image for Graciosa Reis.
536 reviews52 followers
May 7, 2023
Em Os Vivos e os Outros, explora-se a literatura e o seu papel na vida dos escritores e dos leitores. Na Ilha de Moçambique, lugar paradisíaco, decorre, durante sete dias, um festival literário que reúne escritores africanos.


Nos sete capítulos, correspondentes aos sete dias do encontro, são narrados os vários acontecimentos relacionados com o festival, mas também com o isolamento provocado pela falta de comunicação (telefone e internet) consequência de uma violenta tempestade no continente. No final do primeiro dia/capítulo, o narrador informa que algo vai acontecer:
“É assim que tudo começa: a noite rasgando-se num enorme clarão, e a ilha separando-se do mundo. Um tempo terminando, um outro começando”. (p.31)

Assim, temos uma narrativa sobre pessoas confinadas num determinado tempo, num lugar maravilhoso onde vão acontecer coisas fabulosas relacionadas com as obras de alguns escritores e as suas personagens. O enredo vai desenvolver-se numa fusão da realidade com a ficção e com o maravilhoso, traço recorrente em vários livros do autor. “Somos nós quem constrói os mundos! – grita Moira – Somos nós! Os mundos germinam dentro da nossa cabeça, e crescem até não caberem mais, e então soltam-se e ganham raízes. A realidade é isso, é o que acontece à ficção quando acreditamos nela!” (p. 180)
É neste aspecto que se destaca a escrita de Agualusa, a sua mestria na fusão de um mundo imaginário com o real. Ao longo da narrativa construída à volta das percepções dos vários escritores e das conversas sobre literatura, escrita, história e cultura da ilha e sobre a identidade de um continente, surgem dúvidas, angústias, mas também reencontros, sonhos e momentos de criatividade.
Fica clara a crítica à sociedade, ao mundo literário. Há uma necessidade urgente de mudança, um desejo de uma sociedade melhor, do nascimento de um novo mundo.
Ao ler este livro não podemos deixar de assinalar a coincidência da ficção escrita por Agualusa e a realidade vivida no mundo actual. O próprio livro, antes de ser publicado, ficou confinado à espera da reabertura das livrarias. Surge como uma escrita visionária que representa o medo que se apoderou das pessoas, mas também a oportunidade de desfrutar das coisas simples.
“ Uli pede silêncio. Fala para todos, como se se dirigisse a cada um, com a mesma voz macia que usa , reza a lenda, para hipnotizar elefantes, explicando que aquela é uma situação extraordinária e que depressa se resolverá (...), aproveitem para ler e para escrever, ou apenas para conversar uns com os outros, como eu mesmo tenho feito, cercado de escritores que admiro há tantos anos e de amigos que vejo menos vezes do que gostaria. Acorrentados aos deveres do dia a dia, estamos sempre a queixar-nos de que nos falta tempo para as coisas simples da vida. Pois bem, agora temos tempo.” (p. 177)

Será que, tal como no livro, vamos sair deste confinamento com a ideia de que teremos um novo mundo, um mundo melhor? Ou não passa de uma utopia?
Profile Image for Joana Gonçalves.
53 reviews20 followers
January 22, 2023
Não me consegui envolver muito na história, mas tem uma boa mensagem metafórica.
Profile Image for Margaridasequeira Cardoso.
54 reviews9 followers
February 5, 2023
A literatura encontra sempre forma de falar sobre ela própria.
E este é um livro que faz magistralmente esse papel.
Embora com o Inicio um pouco confuso devido à galeria de personagens que se vinham apresentando, o livro ganha um tom metafórico e conotativo em seu desenvolvimento muito interessante. E há espaço para o debate de vários temas...
Profile Image for Ana.
24 reviews6 followers
January 30, 2023
“ - (…) Estou muito mais nua nos meus livros do que quando tiro a roupa.
Um riso divertido ecoa, atrás deles, logo seguido por uma voz inconfundível.
- Estamos todos. Uma biblioteca é uma praia de nudistas.”
534 reviews2 followers
February 12, 2024
I am sure that this is a very clever, well written book but the writing style and storylines did not engage me. I kept expecting something dramatic to happen but it never did and I ended up skim reading big sections. Just not for me.
Profile Image for Ocean Chamberlain.
52 reviews3 followers
June 24, 2025
book 1/x that i read this summer on this barge

I think that I like this book a lot, though sometimes it does kind of read like a list of zingers the author wanted to make into a cohesive manuscript. It has a socratic style about it; the book is largely made up of the writers discussing amongst themselves topics such as the nature of fiction and criticisms of the literary world as African writers. It got a little echo-chamber-y at times. The characters were alright. This is a book about beautiful people, who are also writers, and they all kinda want to sleep with each other, but that’s not the point exactly so it’s not even in an interesting way, and each woman is at some point inclined to forgive without it being asked of her, and each man is too handsomely self-absorbed to notice. I think it was all worth it for the ending (Dona Cinema). It was also an easy read, which I think deserves credit considering how convoluted the plot sounds in the blurb.

Is it waterproof?: enough
does it fit in a rain jacket?: like a glove!
Profile Image for Nicole Murphy.
205 reviews1,646 followers
January 5, 2024
3.5⭐️ rounded up

This book made me feel like I was losing my own mind! It was a brilliant piece of magical realism that follows a bunch of writers whilst stuck on an island for a literary festival.

I really enjoyed it and would definitely recommend but I felt like the build up was a little slow.
Profile Image for Betina.
90 reviews
December 1, 2021
Fui lendo e gostei, particularmente, de pequenas histórias que estão dentro da história e de algumas passagens meio poéticas ou mesmo poéticas.
Profile Image for Marta Livros Araújo.
62 reviews
January 2, 2025
Foi o primeiro livro que li deste autor! Uma boa surpresa!
Agualusa leva-nos a Moçambique. Senti que fui lá apenas com as descrições que ele fez sobre a Ilha, a linguagem típica de Moçambique, e o que fez ir ao Google ver o que significava!
Ficamos na Ilha durante sete dias, presos, devido a uma tempestade. Decorre uma convenção sobre literatura africana. Vamos conhecendo alguns desses autores e as suas personagens dos livros. Ficam sem qualquer contacto com o Continente e o mundo. Não há telefones nem internet.
Alguns acontecimentos estranhos começam a acontecer e nós, leitores, pensamos que as pessoas presas na Ilha são os "outros"; mais à frente, Agualusa já nos leva a pensar que afinal, já são os "vivos"!
Andamos neste limbo até ao fim do livro!
Alguns autores que são referidos são reais, por todo o livro andamos na realidade e depois voltamos à parte romanceada.
Leiam! Acredito que vão gostar muito!
Profile Image for Magda Cruz.
100 reviews75 followers
October 19, 2021
Neste livro, três dezenas de escritores são convidados a participar num festival literário na ilha de Moçambique (um pequeno território insular que chegou a ser a capital do país, a que deu o nome) e aceitam porque "há tão poucos [festivais] em África" e porque podia dar inspiração para novos romances, segundo a agente de uma das escritoras.

Durante 7 dias, vivem sem acesso à Internet ou aos telefones, por causa de uma tempestade. Pior do que isso: dois escritores estão desaparecidos. Nunca chegaram à ilha. Pelo meio aparece uma mulher que não tem medo de nadar com relâmpagos, um corvo que desafia as pessoas e adora sentar-se na estátua de Camões, uma mulher que vive o mesmo dia todos os dias.

Durante esses dias, os escritores vão interagindo uns com os outros, criando amizades e discutindo livros, especialmente os livros uns dos outros. Tudo leva uma reviravolta quando alguém bate à porta de Daniel com um manuscrito que lhe é muito familiar.

Este livro é a perfeita combinação entre narrativa poética e ação. Começou a ser escrito a partir do conto "O construtor de castelos", publicado em 2012, e o manuscrito do romance foi revisto por nomes como Mia Couto e Michael Longle. As histórias têm algum fundo de verdade, o que para mim é ainda mais bonito.

Se o final for o que eu percebi, é um livro genial e percebe-se porque foi vencedor do Prémio Pen Clube Português 2021, na categoria de narrativa.

Outro detalhe, que é bem grande, é uma falha que veio ao de cima. Estou tão habituada a ler personagem brancas, de escritores brancos e europeus, que cometi o erro de imaginar as personagens brancas, quando o livro as descrevia como negras. É um aviso para ler livros de outros autores e com mais representatividade. Hei-de falar mais sobre isto numa futura crónica no meu podcast.

Já comecei a ler o livro "A sociedade dos sonhadores involuntários", também de Agualusa, onde Daniel Benchimol e Moira Fernandes também aparecem. Não sabia que estas personagens estavam noutros livros, por isso talvez seja melhor começar por este, e depois por o "Teoria Geral do Esquecimento" e não pelo "Os vivos e os outros". De qualquer modo, a ordem não está a afetar a minha leitura por agora.
Profile Image for Joe.
34 reviews
May 26, 2024
Painfully boring. Boring conversations, boring characters, boring environment, boring ending.

It’s ironic how a story about writers being trapped on an island meant that not only did I have to read this shoddy attempt at story telling but also the writer-characters and their shoddy writing too.

This just felt like the author had such a bunch of sporadic opinions and thoughts that they created all these useless characters as a way to voice them.

On page 86 - “the rest of the session passes amid much laughter, with the writers exchanging stories to illustrate different points of view.”

That’s what this whole book is. A bunch of unlikeable characters having boring conversations as a way for the author to illustrate different points of view.
Profile Image for Yaprak.
514 reviews185 followers
October 11, 2022
Yazarların yarattıkları kurgu karakterlerle karşılaşmaları fikrinin inanilmaz ve dahiyane bir fikir olduğunu düşünüyorum. O nedenle kitaba beklentimi çok yüksek tutarak başladım.

Agualusa, roman boyunca büyülü gerçekliğin hakkını vererek gerçeklik algınızla oynuyor. Kitabı sürekli toplu taşımayla seyahat ederken okuduğumdan mı bilmem, ben anlatımı biraz dağınık buldum. Yer yer koptuğumu hissettim. O nedenle naçizane önerim sizin mümkünse daha sakin bir anda, dikkatinizi vererek okumanız yönünde olacaktır. ☺️ Kendi içinde farklı farklı birçok hikayesi olan, çok ilginç karakterlere sahip bu romanı okuma fırsatı bulduğum için memnunum.
Displaying 1 - 30 of 150 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.