What do you think?
Rate this book
平凡的世界（全三册）
平凡的世界(套装共3册)》是一部现实主义小说，也是小说化的家族史。作家高度浓缩了中国西北农村的历史变迁过程，作品达到了思想性与艺术性的高度统一，特别是主人公面对困境艰苦奋斗的精神，对今天的大学生朋友仍有启迪。
这是一部全景式地表现中国当代城乡社会生活的长篇小说。全书共三部。作者在近十年问广阔背景上，通过复杂的矛盾纠葛，刻划了社会各阶层众多普通人的形象。劳动与爱情，挫折与追求，痛苦与欢乐，日常生活与巨大社会冲突，纷繁地交织在一起，深刻地展示了普通人在大时代历史进程中所走过的艰难曲折的道路。
这是一部全景式地表现中国当代城乡社会生活的长篇小说。全书共三部。作者在近十年问广阔背景上，通过复杂的矛盾纠葛，刻划了社会各阶层众多普通人的形象。劳动与爱情，挫折与追求，痛苦与欢乐，日常生活与巨大社会冲突，纷繁地交织在一起，深刻地展示了普通人在大时代历史进程中所走过的艰难曲折的道路。
1251 pages, Paperback
Published January 1, 2009
107 people are currently reading
775 people want to read
About the author
Lu Yao
48 books25 followersLu Yao (Chinese: 路遥), born Wang Weiguo (Chinese: 王卫国), was a Chinese writer. He was born on 3 December 1949 in Qingjian County, Shaanxi Province, and died on 17 November 1992. He had six siblings and grew up in a very poor family. He began writing novels when he was a college student, and graduated from Chinese Department of Yan'an University in 1973. After graduation, he became an editor of Yanhe magazine. In 1982, Lu Yao published his novella "Life", which was made into a film in 1984. It was at this time that he started to become well-known across China. In 1991, Lu Yao finished his most famous work, Ordinary World, which won the Mao Dun Literature Prize. His writing was closely related to his own life and experiences, and focused mostly on young people from his native Shanbei striving to change their lives.
(from Wikipedia)
(from Wikipedia)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 91 reviews
October 26, 2014
因为刚看完白鹿原，都是讲陕西农村的，于是忍不住拿来相比：两部小说根本不是一个层次的嘛！平凡的世界从文笔构思到思想境界都不知道高了多少。最喜欢的是思想的前瞻性（20年前就认识到一个国家的富强不能只是经济的发展，也需要国民素质的整体提高），文笔构思恢宏大气（很多气势磅礴的景色和场面）和不哗众取宠（不拿肉来吸引眼球）。 而且作者不到四十岁就写出这样的作品更难能可贵。读完去找作者生平发现作者写完这本书不久，四十二岁就去世了。这让我觉得有些人生下来就是为了完成一个使命的，完成了他就走了。
March 21, 2013
孙少平在矿场趴在正在修筑的楼房里读书的情景深深的印在了我的脑海里，他对知识的向往与追求让我不得不对他thumbs up.我还喜欢田晓霞这个知识女青年，只可惜天妒英才，夺走了她年轻的生命。中国需要这样的女青年！！
平凡的世界，平凡的人们，平凡的梦想。
ps： 喜欢读里面的平凡百姓的故事，可我不能被官场上的事吸引，而且里面官位太多，后面让我不知所云了。。
平凡的世界，平凡的人们，平凡的梦想。
ps： 喜欢读里面的平凡百姓的故事，可我不能被官场上的事吸引，而且里面官位太多，后面让我不知所云了。。
July 14, 2024
Bu kitap yazar Lu Yao'nun hayatından izler taşıyan 1.1 milyon kelimenin kullanıldığı Kuzey Shaanxi’nin destanı olarak tanımlabilir bence. Bu kitabı 3 ayrı kitap şeklinde yazmış ve her kitap belirli tarihler arasındaki dönemi anlatıyor. Orjinal metinde her kitabın ardından hangi dönemi kapsayıp ne zaman yazdığını da eklemiş. Kendi memleketinde hatta kendi yaşadığı mağara evlerden bahsedip onunda okumayı çok seven halinden ilham almış büyük ihtimal. Hatta Shaoping karakteri gibi gidip madende taş taşıyıp uzun sürede çalışmış o bölümü yazarken. Belki de duygular bizlere bu yüzden daha samimi geliyor. Yayınladığı dönem Çin'in en büyük edebiyat ödülünü alması da sıradan hayatlar yaşayan o insanların emek sayesinde ve değişen şartlarla emeğinin karşılığını alabileceklerine inanmaları bence. O dönem 1 milyon gencin bu kitabı okuyup ilham aldığı söyleniyor. Kitapta da geçtiği gibi Çin'in tiyatro ve operaları meşhurdur. Bazı köylerde sahneler kuruludur ve buralarda halk için siyasal, sosyal, gündem ve günlük hayatlar canlandırılır (İzlediğim çin dizilerinde görüyorum).Bu kitabinda tiyatrosu günümüzde büyük bir ekiple sahnelenmekteymiş ayrıca 56 bölümlük bir dizisi de mevcut. Birkaç bölüm izledim tavsiye ederim kitaba gayet uygun ilerliyor.
“Sıradan Dünya” gerçekten sıradan insanların hayatlarını ve köylü-çiftçi kesim için hayatın zorluklarını anlatıyor. Zor yaşam koşullarında bile; hep arzularını, umutlarını koruyup, ilerlemek için çok çalışıyorlar ve mevcut yaşam koşullarını iyilestirebileceklerine inançları tam.Gerçek hayatta pek çok sıradan insan, çok çalışsalar bile istedikleri sonuçları elde edemezler. Sun Shaoping umudunu gerçekleştirmek için ve çiftçi statüsünde kalmak istemediği için şehre çalışmaya gidip küçük işlerde çalışıp para kazanmaya çalıştı, her gün sırtında taş taşıdı, bir sürü insanla bir arada yurt denilen o küçük odalarda yaşadı. Ama en sevdiği şeyi yani kitap okumayı hiçbir zaman bırakmadı ve kendine vakit ayırıp hep okudu. Abisi tuğla fabrikasında beraber çalışmaları için ısrar etmesine rağmen geri dönmedi. Çok çalışarak kendi yolunu çizmek istediğini ve tüm hayatı boyunca köyde çiftçi olmayı istemediğini umuyordu. Sonuç pek tatmin edici olmadı ama çalışkanlığı ve bilgisiyle liderlerinin ve meslektaşlarının takdirini kazandı.
Hikayedeki her insan çok gerçek ve canlı bu yüzden gözümüzde de canlanabiliyor ve ister istemez bizlerde çevremizde yaşanmış olayların gölgesini kurguda bulabiliyoruz. Shaon ve Shaoping karakterlerinin “kaderi kabullenmeme” duyguları gerçekten etkileyici ve böylesine sıradan bir dünyada gerçekten olağanüstüler.
Shaoping'in bilgi ve özgürlük arzusunu, Shaon'un her zaman başkalarını düşünen sorumluluk duygusunu, Runye'nin nerede başladığını bilmediğim sevgisini, XiaXia'nın canlılığını, sevimliliğini ve cüretkarlığını ayrıca mantıklı ve akıllı Lan Xiang'ın istedigi bölümü kazanıp kabullenilmiş bir gerçeği yıkarak üst seviyedeki bir kişiyle mutlu sonunu gördüğüme de sevindim.
Çin'in gelişimi bağlamında küçük insanların sevinçlerini ve üzüntülerini anlatmış bu da anlamı yüceltmiş ve belirli bir eğitim değeri taşımış bize. Mesela Tarım reformu sırasında sosyalizmin üretimi yoksullastirdığı ve ailelerin aç kaldığını ve toplumun refah seviyesini arttırmak için kapitalizmi nasıl uygulayabileceklerini görüyoruz. Çiftçilerin belli bir sermayeyle bir işe giriştiklerinde ne zorluklarla ve risklerle karşı karşıya kaldığını görebiliyoruz. Her zaman bir günah keçisi seçiliyor ve bu da kültür devriminin etkilerinden.
Evlilikten sonra asıl aile ile çekirdek ailenin ekonomisinin nasıl dengeleneceği; uyumlu bir evliliğin önemi, cenaze törenlerinin nasıl yapılacağı, Çin'in milli bayramlarının ve diğer geleneklerinin nasıl kutlanacağı hakkında verdiği bilgilerde bizlere tam bir kültür ansiklopedisi niteliğinde ve bunlar hoşuma gitti.
Hoşuma gitmeyenlerde oldu tabi; çok fazla karakter olduğundan hepsine karşı derin hisler besleyemiyoruz ama bu Çin romanlarında çok fazla karşılaşılan bir durum. Mo Yan, Yan Lianke, Ha Jin, Yu Hua ve daha birçok çinli yazar okudum karakter konusunda fazla bonkörler😊
Pek çok olay örgüsü aynı; Sun Shaoan-Runye, Hao Hongmei-Runsheng, Shaoping-XiaXia uyumsuz aşkın aile üyeleri ya da cevre ve kendileri tarafından konuşulması ve engellenmeye çalışılması.
Pek çok değer; özellikle kadınlar için dilsiz!
*Xiulian,karakteri üç kişilik ailesi için elinden geleni yapıyor. Shaoan’a başarısız olsa bile her türlü zorlukta kurtarıcı rolü oynuyor. Ama Shaoan'a hastalanmaması için daha fazla yemek verdiğinde onu dövüyor ve hamileydi o zaman. Özür bile dilemeden sadece birlikte ağlayarak barışıyorlar. Xiulian ailesi için hep olumlu olmasina rağmen aile içi şiddet önemsiz mi sizce?
*Runye’nin ailesinin iyiliği için sevmediği bir adamla evlenip sonra tecavüze uğraması ve kocasıyla her türlü iletişimi kesip araba kazasında bacağını kaybedince geri dönmesi. Sevmiyorsa boşanabilir aslında ama devam etmesi kafa karıştırıcı.
Shaoan ve Shaoping'in kendilerine has özellikleri ve çok yönlü özellikleri varken kitaptaki kadınların çoğu erkeklere bağımlı olarak var olması, fedakar, nazik, şefkatli iyi eşler ve anneler olmaları rahatsız ediyor. Yazarın bu tür kadın karakterleri takdir dolu bir üslupla ele alması eski toplumda aşağılanmaya katlanan ve ağır yükler taşıyan bu kadınların varlığını gösterse de kadınların ne kadar geri planda olduğunu da gösteriyor.
Kısacası kitap bir grup insanın yaşam akışını özetlemekte ve her olay, tarihin uzun zaman diliminde çok küçük ama kişinin hayatında çok önemlidir. Bu sıradan dünya da kendi anlamımızı bulup yolumuza devam edelim.
Kitabı çok sevmeme rağmen Giray Fidan çevirilerinde her zaman bir eksiklik hissediyorum bunun da cevabını bulamamıştım. Çevirmenle sohbet olacağını düşündüğumden biraz araştırmak istedim. Çünkü konularda kopukluk ya da eksiklikler var en basitinden Runye karakteri çok aktif bir karakterken kocası tarafından tecavüze uğradıktan 20 bölüm sonra falan dahil oluyor. O süreçte sosyalizmden kapitalizme geçiliyor babası Tian Fuang komunin yöneticisi ve Runye'de birçok grupta aktif yer aldığından bu süreçte gözükmemesi hatta bu dönemin hızlıca geçmesi biraz kafa karıştırıcıydı. Hatta babasının savunduğu sistem çöküyor ve biraz saygınlığını da kaybediyor. Shaon'un ikinci çocuğu olacaktı Xiulian hamileydi ve zaman geçmesine rağmen bir daha değinilmedi bu da kafamı karıştırdı.
Sonrasında orjinal metine baktım goodreasten ve orada sayfa sayısı 1251 olarak gözüküyor ama kısaltılacağını düşünmemiştim taki orjinal metni indirip her kitabın 54 bölümden oluştuğunu görünceye kadar.
Ayrıca yazarın kitabın sonunda bir de dipnot niteliğinde son sözü var. Bunlar yeterli olmayabilir ama dayanamayıp çin sitelerinden yorumları da okudum ve bizim kitapta okumadığımız bazı detaylardan bahsetmisler; Xiulian karakteri kanser olup ölüyormuş iki kardeşin aynı kaderi paylaşmış olmaları üzücü denmiş. Runye'nin çocuğu oluyormuş. Enişteleri ablalarina geri dönüyormuş ama eniştesinin başka ilişkisi yüzünden biraz sorunlar oluyormuş. Ve Shaoping kaza geçirip hastaneye yatırıldığında kızkardeşi yardım ederken onunla Tıp kazanan Jin Xiu karakteri, Shaopinge aşkını ilan ediyormuş ve orada yine Shaoping kendini sorguluyor. Bu detayları Çince bilmediğimden tamamen kontrol edemezdim ama son bölümü google çeviriyle bile okuduğunuzda Jin Xiu ile olan bölümleri görebiliyorsunuz. Demek ki kitapta atlanan bölümler var. Açıkçası bu beni rahatsız etti. Neden çevirmen orjinal metne sadık kalmadı diye sorgulattı. Evet sade ve akıcı kendini okutuyor ama elimde başka çevirileri de olmasına rağmen çevirmenin çevirdiği kitaplarda acaba sorusu kafamda canlanacak. Cevirmene sormakta isterim. Okuyucu olarak fazla sorgulamak iyi mi diye de kendime kızıyorum bazen ama tarihi detaylar olduğunda elimde olmadan bunu yapıyorum.
Not: (Güncelleme yapıyorum çeviri kısaltılmış versiyondan yapılmış. Klasik sayıldığı için okullarda öğrenci ve öğretmenler için kullanılan müfredata uygun versiyonu varmış. Ondan dolayı bazı şeyler eksik. Ama yinede bunun belirtilmesi gerektiğini düşünüyorum. Toplantıdan sonra tekrar güncelleme yaparım)
“Sıradan Dünya” gerçekten sıradan insanların hayatlarını ve köylü-çiftçi kesim için hayatın zorluklarını anlatıyor. Zor yaşam koşullarında bile; hep arzularını, umutlarını koruyup, ilerlemek için çok çalışıyorlar ve mevcut yaşam koşullarını iyilestirebileceklerine inançları tam.Gerçek hayatta pek çok sıradan insan, çok çalışsalar bile istedikleri sonuçları elde edemezler. Sun Shaoping umudunu gerçekleştirmek için ve çiftçi statüsünde kalmak istemediği için şehre çalışmaya gidip küçük işlerde çalışıp para kazanmaya çalıştı, her gün sırtında taş taşıdı, bir sürü insanla bir arada yurt denilen o küçük odalarda yaşadı. Ama en sevdiği şeyi yani kitap okumayı hiçbir zaman bırakmadı ve kendine vakit ayırıp hep okudu. Abisi tuğla fabrikasında beraber çalışmaları için ısrar etmesine rağmen geri dönmedi. Çok çalışarak kendi yolunu çizmek istediğini ve tüm hayatı boyunca köyde çiftçi olmayı istemediğini umuyordu. Sonuç pek tatmin edici olmadı ama çalışkanlığı ve bilgisiyle liderlerinin ve meslektaşlarının takdirini kazandı.
Hikayedeki her insan çok gerçek ve canlı bu yüzden gözümüzde de canlanabiliyor ve ister istemez bizlerde çevremizde yaşanmış olayların gölgesini kurguda bulabiliyoruz. Shaon ve Shaoping karakterlerinin “kaderi kabullenmeme” duyguları gerçekten etkileyici ve böylesine sıradan bir dünyada gerçekten olağanüstüler.
Shaoping'in bilgi ve özgürlük arzusunu, Shaon'un her zaman başkalarını düşünen sorumluluk duygusunu, Runye'nin nerede başladığını bilmediğim sevgisini, XiaXia'nın canlılığını, sevimliliğini ve cüretkarlığını ayrıca mantıklı ve akıllı Lan Xiang'ın istedigi bölümü kazanıp kabullenilmiş bir gerçeği yıkarak üst seviyedeki bir kişiyle mutlu sonunu gördüğüme de sevindim.
Çin'in gelişimi bağlamında küçük insanların sevinçlerini ve üzüntülerini anlatmış bu da anlamı yüceltmiş ve belirli bir eğitim değeri taşımış bize. Mesela Tarım reformu sırasında sosyalizmin üretimi yoksullastirdığı ve ailelerin aç kaldığını ve toplumun refah seviyesini arttırmak için kapitalizmi nasıl uygulayabileceklerini görüyoruz. Çiftçilerin belli bir sermayeyle bir işe giriştiklerinde ne zorluklarla ve risklerle karşı karşıya kaldığını görebiliyoruz. Her zaman bir günah keçisi seçiliyor ve bu da kültür devriminin etkilerinden.
Evlilikten sonra asıl aile ile çekirdek ailenin ekonomisinin nasıl dengeleneceği; uyumlu bir evliliğin önemi, cenaze törenlerinin nasıl yapılacağı, Çin'in milli bayramlarının ve diğer geleneklerinin nasıl kutlanacağı hakkında verdiği bilgilerde bizlere tam bir kültür ansiklopedisi niteliğinde ve bunlar hoşuma gitti.
Hoşuma gitmeyenlerde oldu tabi; çok fazla karakter olduğundan hepsine karşı derin hisler besleyemiyoruz ama bu Çin romanlarında çok fazla karşılaşılan bir durum. Mo Yan, Yan Lianke, Ha Jin, Yu Hua ve daha birçok çinli yazar okudum karakter konusunda fazla bonkörler😊
Pek çok olay örgüsü aynı; Sun Shaoan-Runye, Hao Hongmei-Runsheng, Shaoping-XiaXia uyumsuz aşkın aile üyeleri ya da cevre ve kendileri tarafından konuşulması ve engellenmeye çalışılması.
Pek çok değer; özellikle kadınlar için dilsiz!
*Xiulian,karakteri üç kişilik ailesi için elinden geleni yapıyor. Shaoan’a başarısız olsa bile her türlü zorlukta kurtarıcı rolü oynuyor. Ama Shaoan'a hastalanmaması için daha fazla yemek verdiğinde onu dövüyor ve hamileydi o zaman. Özür bile dilemeden sadece birlikte ağlayarak barışıyorlar. Xiulian ailesi için hep olumlu olmasina rağmen aile içi şiddet önemsiz mi sizce?
*Runye’nin ailesinin iyiliği için sevmediği bir adamla evlenip sonra tecavüze uğraması ve kocasıyla her türlü iletişimi kesip araba kazasında bacağını kaybedince geri dönmesi. Sevmiyorsa boşanabilir aslında ama devam etmesi kafa karıştırıcı.
Shaoan ve Shaoping'in kendilerine has özellikleri ve çok yönlü özellikleri varken kitaptaki kadınların çoğu erkeklere bağımlı olarak var olması, fedakar, nazik, şefkatli iyi eşler ve anneler olmaları rahatsız ediyor. Yazarın bu tür kadın karakterleri takdir dolu bir üslupla ele alması eski toplumda aşağılanmaya katlanan ve ağır yükler taşıyan bu kadınların varlığını gösterse de kadınların ne kadar geri planda olduğunu da gösteriyor.
Kısacası kitap bir grup insanın yaşam akışını özetlemekte ve her olay, tarihin uzun zaman diliminde çok küçük ama kişinin hayatında çok önemlidir. Bu sıradan dünya da kendi anlamımızı bulup yolumuza devam edelim.
Kitabı çok sevmeme rağmen Giray Fidan çevirilerinde her zaman bir eksiklik hissediyorum bunun da cevabını bulamamıştım. Çevirmenle sohbet olacağını düşündüğumden biraz araştırmak istedim. Çünkü konularda kopukluk ya da eksiklikler var en basitinden Runye karakteri çok aktif bir karakterken kocası tarafından tecavüze uğradıktan 20 bölüm sonra falan dahil oluyor. O süreçte sosyalizmden kapitalizme geçiliyor babası Tian Fuang komunin yöneticisi ve Runye'de birçok grupta aktif yer aldığından bu süreçte gözükmemesi hatta bu dönemin hızlıca geçmesi biraz kafa karıştırıcıydı. Hatta babasının savunduğu sistem çöküyor ve biraz saygınlığını da kaybediyor. Shaon'un ikinci çocuğu olacaktı Xiulian hamileydi ve zaman geçmesine rağmen bir daha değinilmedi bu da kafamı karıştırdı.
Sonrasında orjinal metine baktım goodreasten ve orada sayfa sayısı 1251 olarak gözüküyor ama kısaltılacağını düşünmemiştim taki orjinal metni indirip her kitabın 54 bölümden oluştuğunu görünceye kadar.
Ayrıca yazarın kitabın sonunda bir de dipnot niteliğinde son sözü var. Bunlar yeterli olmayabilir ama dayanamayıp çin sitelerinden yorumları da okudum ve bizim kitapta okumadığımız bazı detaylardan bahsetmisler; Xiulian karakteri kanser olup ölüyormuş iki kardeşin aynı kaderi paylaşmış olmaları üzücü denmiş. Runye'nin çocuğu oluyormuş. Enişteleri ablalarina geri dönüyormuş ama eniştesinin başka ilişkisi yüzünden biraz sorunlar oluyormuş. Ve Shaoping kaza geçirip hastaneye yatırıldığında kızkardeşi yardım ederken onunla Tıp kazanan Jin Xiu karakteri, Shaopinge aşkını ilan ediyormuş ve orada yine Shaoping kendini sorguluyor. Bu detayları Çince bilmediğimden tamamen kontrol edemezdim ama son bölümü google çeviriyle bile okuduğunuzda Jin Xiu ile olan bölümleri görebiliyorsunuz. Demek ki kitapta atlanan bölümler var. Açıkçası bu beni rahatsız etti. Neden çevirmen orjinal metne sadık kalmadı diye sorgulattı. Evet sade ve akıcı kendini okutuyor ama elimde başka çevirileri de olmasına rağmen çevirmenin çevirdiği kitaplarda acaba sorusu kafamda canlanacak. Cevirmene sormakta isterim. Okuyucu olarak fazla sorgulamak iyi mi diye de kendime kızıyorum bazen ama tarihi detaylar olduğunda elimde olmadan bunu yapıyorum.
Not: (Güncelleme yapıyorum çeviri kısaltılmış versiyondan yapılmış. Klasik sayıldığı için okullarda öğrenci ve öğretmenler için kullanılan müfredata uygun versiyonu varmış. Ondan dolayı bazı şeyler eksik. Ama yinede bunun belirtilmesi gerektiğini düşünüyorum. Toplantıdan sonra tekrar güncelleme yaparım)
April 4, 2024
1975’in Şubat ayında sıradan bir günün sıradan bir anıyla başlıyor hikaye.
Sun Shaoping ve ailesi, yaşadıkları yer ve yaşadıkları dönem üç ayrı bölümde detaylı bir biçimde anlatılıyor.
Çin Kültür Devrimi ise asıl karakterimiz.
Çünkü her düğüm onda başlıyor, onda çözülüyor.
Sefaleti besliyor, beslediğini yüceltiyor.
Shaoping için hayaller kuruyor okur, ona bin bir son düşünüyor, içinde lime lime edildiği sistemden çekip çıkarılması mümkün mü bilemiyor okur..
.
Sıradan Dünya kapsamlı, uzun, detayı-karakteri-dönem analizi bol bir eser. Yazar Lu Yao’ya Maodun Edebiyat Ödülü’nü de kazandırıyor.
Bir kuşak hikayesi okuyacağımı düşünürken biraz şaşırttı yazar beni. Bir de hacimli bir eser olmasına karşın bu denli akıcı olması da ilginçti. Hiç sekteye uğramadan aktı sayfalar. Ancak duygusal yoğunluğu bana çok fazla geldi, sefaletin-sınıf farkının-emeğin değersizleştirilmesinin pamuk ipliğine bağlı oluşunun altında kaldım belki de. Bazı karakterlerin seslerini daha çok duymak istedim, az da olsa tünelin ucundaki ışığın yansımasını bekledim.
Her şeye rağmen güzel miydi? Evet.
Ama ümitvar bir eserse aradığınız, Sıradan Dünya’yı erteleyebilirsiniz:)
.
Giray Fidan ve Tang Guozhong’un mükemmel çevirisi, Kardelen Akçam kapak tasarımıyla ~
Sun Shaoping ve ailesi, yaşadıkları yer ve yaşadıkları dönem üç ayrı bölümde detaylı bir biçimde anlatılıyor.
Çin Kültür Devrimi ise asıl karakterimiz.
Çünkü her düğüm onda başlıyor, onda çözülüyor.
Sefaleti besliyor, beslediğini yüceltiyor.
Shaoping için hayaller kuruyor okur, ona bin bir son düşünüyor, içinde lime lime edildiği sistemden çekip çıkarılması mümkün mü bilemiyor okur..
.
Sıradan Dünya kapsamlı, uzun, detayı-karakteri-dönem analizi bol bir eser. Yazar Lu Yao’ya Maodun Edebiyat Ödülü’nü de kazandırıyor.
Bir kuşak hikayesi okuyacağımı düşünürken biraz şaşırttı yazar beni. Bir de hacimli bir eser olmasına karşın bu denli akıcı olması da ilginçti. Hiç sekteye uğramadan aktı sayfalar. Ancak duygusal yoğunluğu bana çok fazla geldi, sefaletin-sınıf farkının-emeğin değersizleştirilmesinin pamuk ipliğine bağlı oluşunun altında kaldım belki de. Bazı karakterlerin seslerini daha çok duymak istedim, az da olsa tünelin ucundaki ışığın yansımasını bekledim.
Her şeye rağmen güzel miydi? Evet.
Ama ümitvar bir eserse aradığınız, Sıradan Dünya’yı erteleyebilirsiniz:)
.
Giray Fidan ve Tang Guozhong’un mükemmel çevirisi, Kardelen Akçam kapak tasarımıyla ~
October 21, 2015
This is a great book which talks about the life story of a young village man who was born in 60th in China. Throughout his story, one can see how the society is changing and how the culture revolution influenced the whole country. For me, who was born in the 80th in China, the life at that time is completely different from what I have experience. Wish there is an English version so that my friends can also read it.
December 11, 2023
Sıradan Dünya, Çin’de bir ailenin hikâyesi ekseninde 1975-1985 yılları arasında ülkenin toplumsal, siyasi ve ekonomik koşullarını anlatan oldukça sürükleyici bir roman. Özellikle Kültür Devrimi’nin etkilerini, kitabın adından da anlaşılacağı gibi, sıradan insanların hayatına nasıl sirayet ettiğini anlatıyor.
Çin’in kırsal kesiminde oldukça yoksul bir aile hikâyenin merkezindeki. Bir çocuğu evlenip köyde bir düzen kurmaya çalışıyor, biriyse büyük bir kente önce okumaya gidiyor ve ardından orada kendi ayakları üzerinde durmaya çabalıyor. Dört çocuklu bu ailenin daha çok bu iki yetişkin oğluna odaklanıyor Lu Yau. Yazarın kendi hayatından da izler taşıyan romanda, okuma azmi ve kitaplara olan ilgisiyle hayata tutunmaya çalışan karakterin hikâyesi özellikle ilgi çekici. Siyasi ve toplumsal koşulların yanı sıra, Çin’in kendine has kültürel kodlarını, gelenek ve kurallarını okumak keza lezzetlendirmiş hikâyeyi.
Bana göre kitabın en güçlü yanı sürükleyiciliği. Nasıl olduğunu bile anlamadan 100 sayfa ilerlediğimi fark ettiğim kitaplardan biri oldu. Bir diğeri de yazarın canlı anlatımı. Yazarın anlattığı koşulları karakterlerle beraber yaşıyorsunuz kitabı okurken. Yazar yer yer araya bilge bir dede edasıyla girip didaktik bir tonda ‘bu böyledir, şu şöyle olur’ minvalinde cümleler kurmasa ve belki siyasi arka plan kendini birazcık daha fazla hissettirse mükemmel bir roman olurdu bana kalırsa ancak bu haliyle de gayet güzel. Uzak Doğu edebiyatına merak duyanlara ya da dönem romanlarından hoşlananlara öneririm.
Çin’in kırsal kesiminde oldukça yoksul bir aile hikâyenin merkezindeki. Bir çocuğu evlenip köyde bir düzen kurmaya çalışıyor, biriyse büyük bir kente önce okumaya gidiyor ve ardından orada kendi ayakları üzerinde durmaya çabalıyor. Dört çocuklu bu ailenin daha çok bu iki yetişkin oğluna odaklanıyor Lu Yau. Yazarın kendi hayatından da izler taşıyan romanda, okuma azmi ve kitaplara olan ilgisiyle hayata tutunmaya çalışan karakterin hikâyesi özellikle ilgi çekici. Siyasi ve toplumsal koşulların yanı sıra, Çin’in kendine has kültürel kodlarını, gelenek ve kurallarını okumak keza lezzetlendirmiş hikâyeyi.
Bana göre kitabın en güçlü yanı sürükleyiciliği. Nasıl olduğunu bile anlamadan 100 sayfa ilerlediğimi fark ettiğim kitaplardan biri oldu. Bir diğeri de yazarın canlı anlatımı. Yazarın anlattığı koşulları karakterlerle beraber yaşıyorsunuz kitabı okurken. Yazar yer yer araya bilge bir dede edasıyla girip didaktik bir tonda ‘bu böyledir, şu şöyle olur’ minvalinde cümleler kurmasa ve belki siyasi arka plan kendini birazcık daha fazla hissettirse mükemmel bir roman olurdu bana kalırsa ancak bu haliyle de gayet güzel. Uzak Doğu edebiyatına merak duyanlara ya da dönem romanlarından hoşlananlara öneririm.
August 25, 2021
曾经囫囵吞枣地读了《平凡的世界》，最大的感慨是为什么生活如此不公？这么努力奋斗的主人公孙少平，最后是落得个恋人出事故牺牲、自己因事故残疾的下场，或许一辈子都得在那黑不溜秋的煤矿里生活了。
如今重读，就觉得孙少平本人对自己人生的理解，与我们这些旁观者是不同的。我们难免替他愤怒，同情他的遭遇，但他其实一直都是坦然地承受着。
回顾一下孙少平的故事。
高中时的孙少平，衣衫褴褛，是全校连丙菜也吃不起的少数人之一，属于最贫困的那群人。也曾为此自卑，比如经常是在等其他同学都离开食堂后再去食堂拿他的两个黑馍馍。又经历了初恋的失败，还差点辍学。然而，孙少平骨子里就是强者，也是一位有“自知之明”的人，对自己有着不偏不倚的自我认知，从不好高骛远。他通过不断地阅读、思考，进行了不断的自我教育，他认对自己的定位就是个普通人，应该按照普通人那样成长，当然普通人也能“普通”而“不平庸”，即便是最平凡的小事，也能体现出一个人的人格。
作为被十年文革耽误的一代，又是贫民子弟，考大学落榜在所难免。按他的家庭条件，即便是考上也不一定能去读。孙少平在完成高中学业后，别无选择地回乡劳动。先是在村里的小学教书，因为一些原因不能再教书后，他不甘心在村里度过他余下的人生, 感到自己应该继续去追寻理想。为了摆脱面朝黄土背朝天的命运，他毅然说服父兄同意他去黄原揽工。可见孙少平是一位有知识、有文化、有理想的农村人，很难放弃对更广阔天地的向往和追求。
“态度决定一切”，认识指导行动。在黄原的时候，孙少平依然展现出了相当的自尊，同时这也是一种自信。他认为尽管社会地位和生活处境的不同，但每个人在人格上是平等的。这个出类拔萃的思考在日后他与田晓霞的爱情中也有所体现。他在曹书记家帮工，由于他出色的表现，曹书记夫妻多给了他25元，他没有要，反而另外拿出5元钱，以“遇到好主家”为由算作是给主家的回报。这样的孙少平当然是深受曹书记夫妻的喜爱，甚至私下里就把他当作了自己的“准女婿”，帮他把户口从双水村转到了黄原城郊。如果说孙少平顺利高中毕业是自己对“农村出身”的第一次挣脱，那么户口的转出，可以说是他的第二次挣脱，使他初步完成了身份，或者说阶层的跨越。
他遇到了田晓霞，这是位孙少平人生当中特别重要的角色。在思想上，彼此能够顺畅地交流，是彼此的良师益友, 到后来爱情顺其自然地滋生，也彼此给予了爱情上的满足。在田晓霞的帮助下，孙少平通过大量的阅读，在精神层次上已经大大超越了普通农民的局限。他的视野更广阔, 他对人生的艰难困苦有了更多的理解，也因此能够更加平心静气地对待欢乐和幸福。
后来他去桐城煤矿当了一名普通的煤矿工人，很辛苦，但是工作和收入稳定，更重要的是，这意味着他完成了阶级跨越，从“农民阶级”转成了“工人阶级”，这是他人生中第三次成功的挣脱。他对自己煤矿工人的身份产生了很深的认同，当他第一次踏进矿区的时候，就觉得自己未来的人生将在这里度过了。不仅如此，在他的人生规划里，除了踏实做好矿工的本职工作之外，是有机会就去报考局里办的煤炭技术学校。
孙少平经过自己的奋斗，经过他的三次对命运的“挣脱”，从某种程度上其实已经是一个“成功者”了。但凡人都有困难，即便他一直都坦然命运，他还是陷入了精神上的苦恼，那就是他和田晓霞的爱情。他们是双水村老乡，可田晓霞的起点却比他高出许多，她是大学生，又是省报记者，更有一位担任市一把手，后成为省里高级领导干部的父亲。孙少平只是个农民出身的煤矿工人，两人身份背景的巨大差距，加之他对自己未来人生道路的规划，让他在内心深处对这份沉甸甸的爱情并没有寄托希望。当然，与他的大哥孙少安对润叶的爱情采取逃避和各安天命的态度不同，孙少平虽常怀理智、常有悲观，他毕竟是为这段感情付出了努力，他知道田晓霞对他的爱坚定不移，他们的爱情建立在“精神共鸣”上，有着坚强的基础，他必须要不懈的追求生活。
遗憾的是命运没有偏爱孙少平，也没有给予他对等的回报。在他和晓霞的两年之约即将到来，在彼此即将拥有爱情上最大的满足之时，田晓霞却意外因公殉职了！这让两人跨越阶级，冲破巨大差异而结合的“希望进行曲”戛然而止。这是孙少平人生中重大的打击，也是全书最让我觉得沉痛的事件，我们一直以来自强不息的主人公命途多舛，人生之艰难无法预料。
可能这才是现实而残酷的“平凡的世界”。
但不管怎么说，爱情上的挣扎和不幸，并没有击垮孙少平。旁观孙少平一路走来，他没有辜负自己的人生，他在已有的条件下，做了自己最大的努力。在心态上， 始终保持理智，这就非常令人敬佩。故事结束了，但孙少平的人生没有结束，我们可以想见，孙少平伤愈后回到煤矿工作，不论他考没考上煤矿技术学校，他和惠英嫂母子有没有组成新的温暖的家庭，他都将继续走在对自己人生和思想的不懈超越的道路上。
而田晓霞，将永远活在他的心里。
如今重读，就觉得孙少平本人对自己人生的理解，与我们这些旁观者是不同的。我们难免替他愤怒，同情他的遭遇，但他其实一直都是坦然地承受着。
回顾一下孙少平的故事。
高中时的孙少平，衣衫褴褛，是全校连丙菜也吃不起的少数人之一，属于最贫困的那群人。也曾为此自卑，比如经常是在等其他同学都离开食堂后再去食堂拿他的两个黑馍馍。又经历了初恋的失败，还差点辍学。然而，孙少平骨子里就是强者，也是一位有“自知之明”的人，对自己有着不偏不倚的自我认知，从不好高骛远。他通过不断地阅读、思考，进行了不断的自我教育，他认对自己的定位就是个普通人，应该按照普通人那样成长，当然普通人也能“普通”而“不平庸”，即便是最平凡的小事，也能体现出一个人的人格。
作为被十年文革耽误的一代，又是贫民子弟，考大学落榜在所难免。按他的家庭条件，即便是考上也不一定能去读。孙少平在完成高中学业后，别无选择地回乡劳动。先是在村里的小学教书，因为一些原因不能再教书后，他不甘心在村里度过他余下的人生, 感到自己应该继续去追寻理想。为了摆脱面朝黄土背朝天的命运，他毅然说服父兄同意他去黄原揽工。可见孙少平是一位有知识、有文化、有理想的农村人，很难放弃对更广阔天地的向往和追求。
“态度决定一切”，认识指导行动。在黄原的时候，孙少平依然展现出了相当的自尊，同时这也是一种自信。他认为尽管社会地位和生活处境的不同，但每个人在人格上是平等的。这个出类拔萃的思考在日后他与田晓霞的爱情中也有所体现。他在曹书记家帮工，由于他出色的表现，曹书记夫妻多给了他25元，他没有要，反而另外拿出5元钱，以“遇到好主家”为由算作是给主家的回报。这样的孙少平当然是深受曹书记夫妻的喜爱，甚至私下里就把他当作了自己的“准女婿”，帮他把户口从双水村转到了黄原城郊。如果说孙少平顺利高中毕业是自己对“农村出身”的第一次挣脱，那么户口的转出，可以说是他的第二次挣脱，使他初步完成了身份，或者说阶层的跨越。
他遇到了田晓霞，这是位孙少平人生当中特别重要的角色。在思想上，彼此能够顺畅地交流，是彼此的良师益友, 到后来爱情顺其自然地滋生，也彼此给予了爱情上的满足。在田晓霞的帮助下，孙少平通过大量的阅读，在精神层次上已经大大超越了普通农民的局限。他的视野更广阔, 他对人生的艰难困苦有了更多的理解，也因此能够更加平心静气地对待欢乐和幸福。
后来他去桐城煤矿当了一名普通的煤矿工人，很辛苦，但是工作和收入稳定，更重要的是，这意味着他完成了阶级跨越，从“农民阶级”转成了“工人阶级”，这是他人生中第三次成功的挣脱。他对自己煤矿工人的身份产生了很深的认同，当他第一次踏进矿区的时候，就觉得自己未来的人生将在这里度过了。不仅如此，在他的人生规划里，除了踏实做好矿工的本职工作之外，是有机会就去报考局里办的煤炭技术学校。
孙少平经过自己的奋斗，经过他的三次对命运的“挣脱”，从某种程度上其实已经是一个“成功者”了。但凡人都有困难，即便他一直都坦然命运，他还是陷入了精神上的苦恼，那就是他和田晓霞的爱情。他们是双水村老乡，可田晓霞的起点却比他高出许多，她是大学生，又是省报记者，更有一位担任市一把手，后成为省里高级领导干部的父亲。孙少平只是个农民出身的煤矿工人，两人身份背景的巨大差距，加之他对自己未来人生道路的规划，让他在内心深处对这份沉甸甸的爱情并没有寄托希望。当然，与他的大哥孙少安对润叶的爱情采取逃避和各安天命的态度不同，孙少平虽常怀理智、常有悲观，他毕竟是为这段感情付出了努力，他知道田晓霞对他的爱坚定不移，他们的爱情建立在“精神共鸣”上，有着坚强的基础，他必须要不懈的追求生活。
遗憾的是命运没有偏爱孙少平，也没有给予他对等的回报。在他和晓霞的两年之约即将到来，在彼此即将拥有爱情上最大的满足之时，田晓霞却意外因公殉职了！这让两人跨越阶级，冲破巨大差异而结合的“希望进行曲”戛然而止。这是孙少平人生中重大的打击，也是全书最让我觉得沉痛的事件，我们一直以来自强不息的主人公命途多舛，人生之艰难无法预料。
可能这才是现实而残酷的“平凡的世界”。
但不管怎么说，爱情上的挣扎和不幸，并没有击垮孙少平。旁观孙少平一路走来，他没有辜负自己的人生，他在已有的条件下，做了自己最大的努力。在心态上， 始终保持理智，这就非常令人敬佩。故事结束了，但孙少平的人生没有结束，我们可以想见，孙少平伤愈后回到煤矿工作，不论他考没考上煤矿技术学校，他和惠英嫂母子有没有组成新的温暖的家庭，他都将继续走在对自己人生和思想的不懈超越的道路上。
而田晓霞，将永远活在他的心里。
November 29, 2023
“İnsan hayatı nedir? İnsan hayatı sonsuz bir mücadeledir.”
Çin Kültür Devrimi sonrasının zorlu yıllarını Sun ailesi ekseninde konu alan detayları bol bir roman. Bu anlamda üç kısımda okuyor olmamız rahatlatıcı bir okuma olmasını sağlıyor. Karakterleri oluşmuş bir aile sıralaması üzerinden ve bazen birbirleri üzerinden tanıyoruz. Sıradan insanların gerçekten sıradan yaşamlarına tanık oluyoruz. Hayatta kalma çabalarını okuyoruz. Adaletsizlikte fırsat yakalamaya çalışmalarını okuyoruz. Seksenli yılların kırsal hayatı ne kadar sıradan olursa olsun yaşadığımız hayatların tanıklığı olan benzer anlar, tanıklıklar, gayretler, adaletsizlikler, başarısızlıklar, toplumsal bölünmeler gibi çeşitleyebileceğim anların bütünüyle okuyoruz.
Yazarın hayatından izler taşıdığını öğrendiğimde yarattığı Shaoping karakterinin zorlu çalışma hayatı boyunca kitaplara sığınıyor olması çok daha etkileyici bir hal aldı. Çevirisinin gerçekten muazzam olduğunu söylemeden geçmek istemiyorum.
Çin Kültür Devrimi sonrasının zorlu yıllarını Sun ailesi ekseninde konu alan detayları bol bir roman. Bu anlamda üç kısımda okuyor olmamız rahatlatıcı bir okuma olmasını sağlıyor. Karakterleri oluşmuş bir aile sıralaması üzerinden ve bazen birbirleri üzerinden tanıyoruz. Sıradan insanların gerçekten sıradan yaşamlarına tanık oluyoruz. Hayatta kalma çabalarını okuyoruz. Adaletsizlikte fırsat yakalamaya çalışmalarını okuyoruz. Seksenli yılların kırsal hayatı ne kadar sıradan olursa olsun yaşadığımız hayatların tanıklığı olan benzer anlar, tanıklıklar, gayretler, adaletsizlikler, başarısızlıklar, toplumsal bölünmeler gibi çeşitleyebileceğim anların bütünüyle okuyoruz.
Yazarın hayatından izler taşıdığını öğrendiğimde yarattığı Shaoping karakterinin zorlu çalışma hayatı boyunca kitaplara sığınıyor olması çok daha etkileyici bir hal aldı. Çevirisinin gerçekten muazzam olduğunu söylemeden geçmek istemiyorum.
January 12, 2013
很感谢路遥，让我这90后的生长在黄土高原的小孩打开了一扇了解父辈们的生活之窗。经历了磨练才有真正的人生成长。少平他是那般的坚强，那般的令人感动，选择自己的路，不畏艰苦，想想自己，真是相形见绌。还有平凡的生活带给我们的深刻的感动。希望我们的国家会更好。
December 30, 2024
I decided to write this review because my bf told me I need to be careful with my Goodreads review–what if I become famous one day and someone discovers my Goodreads account?
Then I am happy to let them know what I truly think of this book. I would say Lu Yao and Kurt Vonnegut have great contributions to my value of the world, though people argue that even political views are genetic.
The very first time I read it for fun. They said it is impossible for a primary schooler to understand such a book, and I read it to challenge that idea. It was fun. Life at Loess Plateau, north-central China is something I couldn’t even imagine. Love story, and raising up kids, I read it like how kids read deadeye dick, nothing but all into my mind is the receipt of Haitian Banana Soup.
The second time I read it for fun, again. I read it in junior high school, when I was at the exact same path they ought to give up on. It was unimaginable for them to go beyond simple calculation–even though they are smart, intelligent, hard-working, and have a genuine interest in knowledge. They can’t choose but to go back to the field and work. They never thought about what would happen next year when they couldn’t survive today. Several did, though, and ended up with a completely different path.
Or the same path? It is very hard to say when you measure happiness. So for the very third time, I read it for metacognition. I wanted to know why I would think in the way I do now. I now know about Cultural Revolution and forced labor. I know about communism and the following terminology: common prosperity, labor reform, and capitalism (disclaimer: I know about the parallel structure and I intentionally put it here).
After everything, I need to answer the question I asked at the beginning: why this book form who I am? I would say, I know how to live my life.
It is very hard to admit that what you have today is not what you earned completely by your hard work–overall trend made you today. Smartness and hard work do not matter that much in a place of starvation and thirst and in an era of chaos and warfare. But I am not trying to be Charles Dickens who liked to say a lot “It was the best of times, it was the worst of times”. Please, he should shave more instead of writing about a tragic love story.
I agreed with him and agreed with a lot of other writers, who emphasized human value and dignity. Kurt Vonnegut, Thoreau (his book makes me wanna try wild fruits which is not good), Zweig, and all the other ones that I need to find time to read. Life is too short but too meaningful, and all I wish is to read their books, feel the deepest strength and energy inside of me, a human body, and live the best of my life.
Now I am 19 years old, and it has been exactly 8 years since the very first time I read it. I wonder what thoughts I will have when I am 8 years, 18 years, or even 80 years older. If I can live that long, I will return and leave a review.
Then I am happy to let them know what I truly think of this book. I would say Lu Yao and Kurt Vonnegut have great contributions to my value of the world, though people argue that even political views are genetic.
The very first time I read it for fun. They said it is impossible for a primary schooler to understand such a book, and I read it to challenge that idea. It was fun. Life at Loess Plateau, north-central China is something I couldn’t even imagine. Love story, and raising up kids, I read it like how kids read deadeye dick, nothing but all into my mind is the receipt of Haitian Banana Soup.
The second time I read it for fun, again. I read it in junior high school, when I was at the exact same path they ought to give up on. It was unimaginable for them to go beyond simple calculation–even though they are smart, intelligent, hard-working, and have a genuine interest in knowledge. They can’t choose but to go back to the field and work. They never thought about what would happen next year when they couldn’t survive today. Several did, though, and ended up with a completely different path.
Or the same path? It is very hard to say when you measure happiness. So for the very third time, I read it for metacognition. I wanted to know why I would think in the way I do now. I now know about Cultural Revolution and forced labor. I know about communism and the following terminology: common prosperity, labor reform, and capitalism (disclaimer: I know about the parallel structure and I intentionally put it here).
After everything, I need to answer the question I asked at the beginning: why this book form who I am? I would say, I know how to live my life.
It is very hard to admit that what you have today is not what you earned completely by your hard work–overall trend made you today. Smartness and hard work do not matter that much in a place of starvation and thirst and in an era of chaos and warfare. But I am not trying to be Charles Dickens who liked to say a lot “It was the best of times, it was the worst of times”. Please, he should shave more instead of writing about a tragic love story.
I agreed with him and agreed with a lot of other writers, who emphasized human value and dignity. Kurt Vonnegut, Thoreau (his book makes me wanna try wild fruits which is not good), Zweig, and all the other ones that I need to find time to read. Life is too short but too meaningful, and all I wish is to read their books, feel the deepest strength and energy inside of me, a human body, and live the best of my life.
Now I am 19 years old, and it has been exactly 8 years since the very first time I read it. I wonder what thoughts I will have when I am 8 years, 18 years, or even 80 years older. If I can live that long, I will return and leave a review.
January 7, 2017
A perfect book to view what China society looks like in 1970s.As a person who was borned in 1990,I don't have much feelings and knowledge about that Time.Thanks to this book,I had a very deep look in that Time. When I read this book,I was lead by the characters' emotion, even cried when they cried.Never thought I could finish this full-length novel, but after I started,I just got attracted.Believe or not,you can try.
January 1, 2021
太棒了。熬夜到凌晨3点半看完，从来没有的事。就像中国近代的好多故事，喜中生悲，悲中有喜，读到最后还是被书中人物的真实感压倒，眼眶湿润。作为21世纪城市里出生的孩子，平时根本不会去想中国这25年发生的剧变。期待未来。
November 23, 2024
Ordinary is the essence of life. In the face of society, everyone is small and even humble, but behind the smallness and humility often lies immense vitality. "Ordinary World" is a reflection of the lives of people in the 1950s and 1960s. Lu Yao depicted the joys and sorrows, life and death, poverty and wealth, and the changes of the times with extremely delicate brushstrokes.
"Ordinary World" is the most influential long novel by Lu Yao. Unlike traditional scar literature, the characters in the book often embody a spirit of self-respect, self-confidence, self-reliance, and striving. The entire book details the urban and rural life of the time, with the Sun Shaoping family as the main line. Each character has their own characteristics, full of longing for life, but also feeling helpless. They are all ordinary people, and Lu Yao portrays the good and evil in their ordinary lives.
Life offers no "what ifs," and life is hard to predict. The greatest insight "Ordinary World" gave me is that life is unpredictable, which made me start to face this era that constrains people's lives. Although we cannot fully control the era, we can pursue a happier life within it. Whether chasing dreams or embracing ordinariness, these are merely different paths people take to pursue happiness.♥️
"Ordinary World" is the most influential long novel by Lu Yao. Unlike traditional scar literature, the characters in the book often embody a spirit of self-respect, self-confidence, self-reliance, and striving. The entire book details the urban and rural life of the time, with the Sun Shaoping family as the main line. Each character has their own characteristics, full of longing for life, but also feeling helpless. They are all ordinary people, and Lu Yao portrays the good and evil in their ordinary lives.
Life offers no "what ifs," and life is hard to predict. The greatest insight "Ordinary World" gave me is that life is unpredictable, which made me start to face this era that constrains people's lives. Although we cannot fully control the era, we can pursue a happier life within it. Whether chasing dreams or embracing ordinariness, these are merely different paths people take to pursue happiness.♥️
December 21, 2016
说实话，我不太喜欢这部书：有股浓浓的翻译腔和说教味，思想性上太过用力，有那个时代的影子。
书里描述��是七八十年代陕北农村和城市的变迁，大巧不工，歌颂了善良和勤劳，也没有避讳人情和世俗，都是真实的。总的来说对每个人都是褒大于贬，能感受到作者的同理心：路遥还是太“仁慈”了，给现实小说披上了一层超现实和理想主义色彩。可又对书中那些可爱的人太过“残忍”，晓霞和秀莲的死是那么突然，那么刻意，仿佛只是为了给苦难的少平和少安增加一份苦难。又或者是下意识中对灾难和疾病的恐惧。
打动我的，是对自由的求索，对知识的渴望，也有对现实的无奈。少平是一个，润叶也是一个。更喜欢润叶，情不知所起，一往而深，对少安，对向前，将破不破。这是一个平凡的世界，又能怪得了谁呢？
我会推荐，但我只读一遍。
书里描述��是七八十年代陕北农村和城市的变迁，大巧不工，歌颂了善良和勤劳，也没有避讳人情和世俗，都是真实的。总的来说对每个人都是褒大于贬，能感受到作者的同理心：路遥还是太“仁慈”了，给现实小说披上了一层超现实和理想主义色彩。可又对书中那些可爱的人太过“残忍”，晓霞和秀莲的死是那么突然，那么刻意，仿佛只是为了给苦难的少平和少安增加一份苦难。又或者是下意识中对灾难和疾病的恐惧。
打动我的，是对自由的求索，对知识的渴望，也有对现实的无奈。少平是一个，润叶也是一个。更喜欢润叶，情不知所起，一往而深，对少安，对向前，将破不破。这是一个平凡的世界，又能怪得了谁呢？
我会推荐，但我只读一遍。
July 14, 2024
Kardeşlerin gözünden okurken bu kadar zorluğa rağmen mücadele etmeyi bırakmamaları beni çok etkiledi. Sınıf farklılığın daha ilk okuldan öğreniyorlar ve buna göre yaşamlarını idame etmeye başlıyorlar. 4 çocuğun farklı dönemlerde okumaları ve her çocuğun dönemlere göre tercihlerini, aile bağları, ve bütün zorluklara rağmen çalışmayı bırakmamak, pes etmemek. Kitap gerçekten beni çok etkiledi.
February 4, 2021
The best piece of work of the best Chinese writer.
His put his life-long experience into this inspiring story, which is combined with genuinely simple and sincere words.
I hope everyone can read Chinese just read this book.
His put his life-long experience into this inspiring story, which is combined with genuinely simple and sincere words.
I hope everyone can read Chinese just read this book.
July 6, 2017
I liked it every much, I think it was very realistic and hopeful and the same time. It was the first chinese book I read in a long time
November 16, 2024
Çin dünyada en merak ettiğim ülkelerden biri. Bu kitap o merağa çok güzel yanıtlar sunuyor. Fakat yapısı benim sevdiğim tarzda değil. O nedenle bir yere kadar keyif alsamda bitirmekte zorlandım.
August 21, 2022
写尽人生起起伏伏和酸甜苦辣，浪漫主义与现实主义融合在一起，那是一种看尽大浪淘沙仍然勇敢面对人生的坚毅
July 4, 2024
这本书讲述了一九七零到八零年代在中国的一系列改革的大背景下的农村n户人家的生活，主题是年轻人的赚钱养家和爱情婚姻，歌颂了新中国的建设和农民吃苦耐劳的优良品质，可谓大型陕北史诗。
喜欢本书的点：
1. 结合了中国发展的大背景讲小人物的悲欢离合，升华了意义，有一定的教育价值。比如农业制度的改革，当社会主义使产出贫瘠，家家挨饿的时候，制度如何引进资本主义来帮助社会步入小康。比如文革的后期没人可批判也要硬扣帽子的现象。比如农民有了一定资本累积开始创业时的艰辛和风险。
2. 中国民情和文化的百科全书，比如原生家庭和结婚后小家的经济如何平衡；门当户对的婚姻的重要性；旧时中国怎么办葬礼、怎么庆祝民间节日等风俗传统；靠关系走后门和对铁饭碗的追求。
不喜欢本书的点：
1. 人物太多，导致我对大部分人物的感情不深。这本书倒是非常适合拍连续剧。但作为小说来说，感觉什么时候结束，什么时候继续，都行，一直到非常后面还在引进新人物，感觉作者完全可以再写个3册。
2. 很多情节太相似了，其中校园爱情和门不当户不对的爱情被家人阻挠这一情节反复上演，不管是少安和润叶；少平和晓霞；郝红梅和润生。
3. 最后的很多情节有点莫名其妙。秀莲得癌，润生爱上郝红梅，金秀暗恋少平。感觉都是为了写而写，
4. 很多价值观，尤其是针对女性，有点让人无语：
a. 秀莲这个人设真是没的可挑了吧，为家庭任劳任怨、尽心尽力，在少安创业失败时百般提供情绪价值，经常靠原生家庭帮小家庭渡难。结果少安还因为她多给自己拿点吃的，觉得愧对了父母，动手打她？excuse me？打完，她哭了，少安还脸皮薄没有任何道歉的表示，这时秀莲表示自己怀孕了，然后两人哭泣中重归于好，之后少安的人设依旧是非常正面的。这是什么迷幻的价值观，家庭暴力是什么小事么？
b. 润叶这个人设传递的价值观也有点迷。为了家庭嫁给了一个不爱的人，之后如同形婚完全没有交集，丈夫气急败坏企图强奸未遂。后来丈夫心碎酒驾出车祸截肢了，润叶出于同情、善良，回到丈夫身边全心照顾他，照顾中生情，两人还生孩子了。这里是想表达什么，赞扬润叶的善良吗？我觉得润叶回到向前身边说明她真的超级善良，但是就算她跟他离婚也无可厚非，可以为不爱还结婚道个歉，但是没有捆绑一生的责任。
c. 兰花这个人设真是要气死个人。超级恋爱脑，丈夫集所有缺点于一身：常年在外鬼混、不挣钱、让兰花超过十年期间丧偶式带娃，不仅出柜还把小三带到同一张床企图半夜偷情，真是绝了。兰花还护着他，心碎只能自己企图自杀。最后丈夫想念家庭的温暖，回家了，兰花超级高兴。书中给这一对营造出一种“幸福结局”的气氛。
总之少安、少平还有些自己的性格特色、人物的多面性，但是书中的女性大多依附男性而存在，是牺牲型的温顺深情好妻子好妈妈。重点是作者写这种女性人物都是用赞赏的语气，赞成和歌颂这种旧社会里忍辱负重的女性。
～摘抄～
一九五三年全县人均生产粮九百斤，而去年下降到六百斤，少了近三分之一。从一九五八到一九七七年的二十年间，有十六个年头社员平均口粮都不足三百五十斤；去年仅有三百一十五斤，而其中三百斤以下的就有二百四十一个大队、四万一千多人，占全县人口的三分之一。一九四九年人均生产油品九斤二两，去年下降为一斤九两……社员收入低微，负债累累，缺吃少穿。劳动日值只有二三角钱，每户平均现金收入只有三四十元。超支欠款的达二千三百户。去年国家贷款余额近一千万元，人均欠款五十多元。社员欠集体储备粮一千三百多万斤，相当于全县近一年的征购任务……
田福军罗列完这些数字后，痛心地说：“我们是解放四十多年的老革命根据地，建国已经快三十年了，人民公社化也已经二十年了，我们不仅没有使农民富起来，反而连吃饭都成了问题……”
-----
谁说这责任制不好？看看吧，他们分开才一两个月，人们就把麦田种成了什么样子啊！秋庄稼一眨眼就增添了多少成色！庄稼人不是在地里种庄稼，而像是抚育自己的娃娃。最使大伙畅快的是，农活忙完，人就自由了，想干啥就能干啥；而不必像生产队那样，一年四季把手脚捆在土地上，一天一天磨洋工，混几个不值钱的工分。庄稼人也愿意活得自由啊！谁愿意一年到头牛马般劳动而一无所获呢？人们在土地上付出血汗和艰辛，那是应该收获欢乐和幸福，而不是收获忧愁和苦痛的……
-----
每当背着石块爬坡的时候，他的意识就处于半麻痹状态。沉重的石头几乎要把他挤压到土地里去。汗水像小溪一样在脸上纵横漫流，而他却腾不出手去揩一把；眼睛被汗水腌得火辣辣地疼，一路上只能半睁半闭。两条打颤的腿如同筛糠，随时都有倒下的危险。这时候，世界上什么东西都不存在了，思维只集中在一点上：向前走，把石头背到箍窑的地方——那里对他来说，每一次都几乎是一个不可企及的伟大目标！
三天下来，他的脊背就被压烂了。他无法目睹自己脊背上的惨状，只感到像带刺的葛针条刷过一般。两只手随即也肿胀起来，肉皮被石头磨得像一层透明的纸，连毛细血管都能看得见。这样的手放在新石碴儿上，就像放在刀刃上！
-----
因为种种原因，这些不能进入大学门，又进入不了公家门的农村青年，即使性格非凡，天赋很高，到头来仍然会被环境所征服。当然，不是说农村就一定干不出什么名堂；主要是精神境界很可能被小农意识的汪洋大海所淹没……
-----
每个人的生活同样也是一个世界。即使最平凡的人，也得要为他那个世界的存在而战斗。从这个意义上说，在这些平凡的世界里，也没有一天是平静的。
-----
当然，他们如此挣命，是因为生活突然充满了巨大的希望。有了希望，人就会产生激情，并可以义无反顾地为之而付出代价；在这样的过程中，才能真正体会到人生的意义。什么是人生？人生就是永不休止的奋斗！只有选定了目标并在奋斗中感到自己的努力没有虚掷，这样的生活才是充实的，精神也会永远年轻！
-----
我们出身于贫困的农民家庭——永远不要鄙薄我们的出身，它给我们带来的好处将一生受用不尽；但我们一定又要从我们出身的局限中解脱出来，从意识上彻底背叛农民的狭隘性，追求更高的生活意义。[...] 自强自立，勇敢地面对我们不熟悉的世界。不要怕苦难！如果能深刻理解苦难，苦难就会给人带来崇高感。亲爱的妹妹，我多么希望你的一生充满欢乐。可是，如果生活需要你忍受痛苦，你一定要咬紧牙关坚持下去。有位了不起的人说过：痛苦难道是白忍受的吗？它应该使我们伟大！
-----
孙少平正背对着他们，趴在麦秸秆上的一堆破烂被褥里，在一粒豆大的烛光下聚精会神地看书。那件肮脏的红线衣一直卷到肩头，暴露出了令人触目惊心的脊背——青紫黑癜，伤痕累累！
-----
武惠良苦笑着摇摇头：“政策不允许啊！现在的情况就是如此，吃官饭的人哪怕是废物也得用，真正有用的人才又无法招来。现在农村的铁饭碗打破了，什么时候把城市的铁饭碗也打破就好了！”
-----
我们活在人世间，最为珍视的应该是什么？金钱？权力？荣誉？是的，有这些东西也并不坏。但是，没有什么东西能比得上温暖的人情更为珍贵——你感受到的生活的真正美好，莫过于这一点了。
-----
一个最显著的变化是，大部分人再不为吃饭而熬煎了。仅此一点，就不能不使人百感交集地喊道：天啊……如今，对大部分人家来说，玉米面馍已经成了家常便饭。有些门道的人家，不仅白面，就是大米也不再是什么稀罕之物。个别农户的存粮，据本村一些观察家估计，远远超过了旧社会老地主金光亮他爸。金家湾前二队长金俊武就是其中之一。需要提醒诸位的是，这一切变化都是在短短一两年中发生的；要知道，我们曾几十年鸣雷击鼓搞农业，也没有能解决农民的吃饭问题……
-----
基本按人口分粮，粮钱可以赖着拖欠。可现在，你给谁去耍赖？因此，如今在许多人吃得肚满肠肥时，个把人竟连饭也吃不上了。事实上，农村贫富两极正在迅速地拉开距离。这是无法避免的，因为政策允许一部分人先富起来。这也是中国未来长远面临的最大问题，政治家们将要为此而受到严峻的考验。
-----
“我们过去太穷了，我们需要钱，越多越好。可是我们又不能让钱把人拿住，否则我们仍然可能活得痛苦。我们既要活得富裕，又应该活得有意义。赚钱既是目的，也是充实我们生活的一种途径。如果这样看待金钱，就不会成为金钱的奴仆。归根结底，最值钱的是我们活得要有意义……不过，钱可不能乱扔！”
喜欢本书的点：
1. 结合了中国发展的大背景讲小人物的悲欢离合，升华了意义，有一定的教育价值。比如农业制度的改革，当社会主义使产出贫瘠，家家挨饿的时候，制度如何引进资本主义来帮助社会步入小康。比如文革的后期没人可批判也要硬扣帽子的现象。比如农民有了一定资本累积开始创业时的艰辛和风险。
2. 中国民情和文化的百科全书，比如原生家庭和结婚后小家的经济如何平衡；门当户对的婚姻的重要性；旧时中国怎么办葬礼、怎么庆祝民间节日等风俗传统；靠关系走后门和对铁饭碗的追求。
不喜欢本书的点：
1. 人物太多，导致我对大部分人物的感情不深。这本书倒是非常适合拍连续剧。但作为小说来说，感觉什么时候结束，什么时候继续，都行，一直到非常后面还在引进新人物，感觉作者完全可以再写个3册。
2. 很多情节太相似了，其中校园爱情和门不当户不对的爱情被家人阻挠这一情节反复上演，不管是少安和润叶；少平和晓霞；郝红梅和润生。
3. 最后的很多情节有点莫名其妙。秀莲得癌，润生爱上郝红梅，金秀暗恋少平。感觉都是为了写而写，
4. 很多价值观，尤其是针对女性，有点让人无语：
a. 秀莲这个人设真是没的可挑了吧，为家庭任劳任怨、尽心尽力，在少安创业失败时百般提供情绪价值，经常靠原生家庭帮小家庭渡难。结果少安还因为她多给自己拿点吃的，觉得愧对了父母，动手打她？excuse me？打完，她哭了，少安还脸皮薄没有任何道歉的表示，这时秀莲表示自己怀孕了，然后两人哭泣中重归于好，之后少安的人设依旧是非常正面的。这是什么迷幻的价值观，家庭暴力是什么小事么？
b. 润叶这个人设传递的价值观也有点迷。为了家庭嫁给了一个不爱的人，之后如同形婚完全没有交集，丈夫气急败坏企图强奸未遂。后来丈夫心碎酒驾出车祸截肢了，润叶出于同情、善良，回到丈夫身边全心照顾他，照顾中生情，两人还生孩子了。这里是想表达什么，赞扬润叶的善良吗？我觉得润叶回到向前身边说明她真的超级善良，但是就算她跟他离婚也无可厚非，可以为不爱还结婚道个歉，但是没有捆绑一生的责任。
c. 兰花这个人设真是要气死个人。超级恋爱脑，丈夫集所有缺点于一身：常年在外鬼混、不挣钱、让兰花超过十年期间丧偶式带娃，不仅出柜还把小三带到同一张床企图半夜偷情，真是绝了。兰花还护着他，心碎只能自己企图自杀。最后丈夫想念家庭的温暖，回家了，兰花超级高兴。书中给这一对营造出一种“幸福结局”的气氛。
总之少安、少平还有些自己的性格特色、人物的多面性，但是书中的女性大多依附男性而存在，是牺牲型的温顺深情好妻子好妈妈。重点是作者写这种女性人物都是用赞赏的语气，赞成和歌颂这种旧社会里忍辱负重的女性。
～摘抄～
一九五三年全县人均生产粮九百斤，而去年下降到六百斤，少了近三分之一。从一九五八到一九七七年的二十年间，有十六个年头社员平均口粮都不足三百五十斤；去年仅有三百一十五斤，而其中三百斤以下的就有二百四十一个大队、四万一千多人，占全县人口的三分之一。一九四九年人均生产油品九斤二两，去年下降为一斤九两……社员收入低微，负债累累，缺吃少穿。劳动日值只有二三角钱，每户平均现金收入只有三四十元。超支欠款的达二千三百户。去年国家贷款余额近一千万元，人均欠款五十多元。社员欠集体储备粮一千三百多万斤，相当于全县近一年的征购任务……
田福军罗列完这些数字后，痛心地说：“我们是解放四十多年的老革命根据地，建国已经快三十年了，人民公社化也已经二十年了，我们不仅没有使农民富起来，反而连吃饭都成了问题……”
-----
谁说这责任制不好？看看吧，他们分开才一两个月，人们就把麦田种成了什么样子啊！秋庄稼一眨眼就增添了多少成色！庄稼人不是在地里种庄稼，而像是抚育自己的娃娃。最使大伙畅快的是，农活忙完，人就自由了，想干啥就能干啥；而不必像生产队那样，一年四季把手脚捆在土地上，一天一天磨洋工，混几个不值钱的工分。庄稼人也愿意活得自由啊！谁愿意一年到头牛马般劳动而一无所获呢？人们在土地上付出血汗和艰辛，那是应该收获欢乐和幸福，而不是收获忧愁和苦痛的……
-----
每当背着石块爬坡的时候，他的意识就处于半麻痹状态。沉重的石头几乎要把他挤压到土地里去。汗水像小溪一样在脸上纵横漫流，而他却腾不出手去揩一把；眼睛被汗水腌得火辣辣地疼，一路上只能半睁半闭。两条打颤的腿如同筛糠，随时都有倒下的危险。这时候，世界上什么东西都不存在了，思维只集中在一点上：向前走，把石头背到箍窑的地方——那里对他来说，每一次都几乎是一个不可企及的伟大目标！
三天下来，他的脊背就被压烂了。他无法目睹自己脊背上的惨状，只感到像带刺的葛针条刷过一般。两只手随即也肿胀起来，肉皮被石头磨得像一层透明的纸，连毛细血管都能看得见。这样的手放在新石碴儿上，就像放在刀刃上！
-----
因为种种原因，这些不能进入大学门，又进入不了公家门的农村青年，即使性格非凡，天赋很高，到头来仍然会被环境所征服。当然，不是说农村就一定干不出什么名堂；主要是精神境界很可能被小农意识的汪洋大海所淹没……
-----
每个人的生活同样也是一个世界。即使最平凡的人，也得要为他那个世界的存在而战斗。从这个意义上说，在这些平凡的世界里，也没有一天是平静的。
-----
当然，他们如此挣命，是因为生活突然充满了巨大的希望。有了希望，人就会产生激情，并可以义无反顾地为之而付出代价；在这样的过程中，才能真正体会到人生的意义。什么是人生？人生就是永不休止的奋斗！只有选定了目标并在奋斗中感到自己的努力没有虚掷，这样的生活才是充实的，精神也会永远年轻！
-----
我们出身于贫困的农民家庭——永远不要鄙薄我们的出身，它给我们带来的好处将一生受用不尽；但我们一定又要从我们出身的局限中解脱出来，从意识上彻底背叛农民的狭隘性，追求更高的生活意义。[...] 自强自立，勇敢地面对我们不熟悉的世界。不要怕苦难！如果能深刻理解苦难，苦难就会给人带来崇高感。亲爱的妹妹，我多么希望你的一生充满欢乐。可是，如果生活需要你忍受痛苦，你一定要咬紧牙关坚持下去。有位了不起的人说过：痛苦难道是白忍受的吗？它应该使我们伟大！
-----
孙少平正背对着他们，趴在麦秸秆上的一堆破烂被褥里，在一粒豆大的烛光下聚精会神地看书。那件肮脏的红线衣一直卷到肩头，暴露出了令人触目惊心的脊背——青紫黑癜，伤痕累累！
-----
武惠良苦笑着摇摇头：“政策不允许啊！现在的情况就是如此，吃官饭的人哪怕是废物也得用，真正有用的人才又无法招来。现在农村的铁饭碗打破了，什么时候把城市的铁饭碗也打破就好了！”
-----
我们活在人世间，最为珍视的应该是什么？金钱？权力？荣誉？是的，有这些东西也并不坏。但是，没有什么东西能比得上温暖的人情更为珍贵——你感受到的生活的真正美好，莫过于这一点了。
-----
一个最显著的变化是，大部分人再不为吃饭而熬煎了。仅此一点，就不能不使人百感交集地喊道：天啊……如今，对大部分人家来说，玉米面馍已经成了家常便饭。有些门道的人家，不仅白面，就是大米也不再是什么稀罕之物。个别农户的存粮，据本村一些观察家估计，远远超过了旧社会老地主金光亮他爸。金家湾前二队长金俊武就是其中之一。需要提醒诸位的是，这一切变化都是在短短一两年中发生的；要知道，我们曾几十年鸣雷击鼓搞农业，也没有能解决农民的吃饭问题……
-----
基本按人口分粮，粮钱可以赖着拖欠。可现在，你给谁去耍赖？因此，如今在许多人吃得肚满肠肥时，个把人竟连饭也吃不上了。事实上，农村贫富两极正在迅速地拉开距离。这是无法避免的，因为政策允许一部分人先富起来。这也是中国未来长远面临的最大问题，政治家们将要为此而受到严峻的考验。
-----
“我们过去太穷了，我们需要钱，越多越好。可是我们又不能让钱把人拿住，否则我们仍然可能活得痛苦。我们既要活得富裕，又应该活得有意义。赚钱既是目的，也是充实我们生活的一种途径。如果这样看待金钱，就不会成为金钱的奴仆。归根结底，最值钱的是我们活得要有意义……不过，钱可不能乱扔！”
July 9, 2023
Çin’deki bir ailenin 1975-1985 yılları arasındaki hikayesini anlatıyor Sıradan Dünya. Hikayeyi yazar anlatıyor bize. Ana kahramanlarımız ailenin iki oğlu. Bu iki oğul üzerinden Çin’deki kültürel, politik, sosyal ve ekonomik hayatı da okuma şansım oldu kitapta.
Kitap adından da anlaşılacağı üzere bu ailenin sıradan hayatını anlatıyor bize. Sakin ve duru bir anlatımı var. Ancak yazar kitapta o kadar çok kendi görüşlerini anlatıyor ki canım hikayeyi okumak bazı yerlerde zorlayıcı oldu benim için. Kitap bir romandan çok bir didaktik eser şeklinde yazılmış. Bir başyapıt olabilecek bu hikayeye ne yazık ki bu didaktik yan benim açımdan zarar vermiş. Eğer bu didaktik yan olmasa idi bu kitap da Yu Hua kitapları seviyesinde olabilirdi.
Açıkçası çok merak etmiyorsanız bu kadar uzun bir metni önermeyeceğim. Yu Hua okumak daha keyifli olacaktır. Ama merak ediyorsanız hikayeyi, sabrınızın yüksek olduğu bir dönemde başlamanızı öneririm bu kitaba.
Kitap adından da anlaşılacağı üzere bu ailenin sıradan hayatını anlatıyor bize. Sakin ve duru bir anlatımı var. Ancak yazar kitapta o kadar çok kendi görüşlerini anlatıyor ki canım hikayeyi okumak bazı yerlerde zorlayıcı oldu benim için. Kitap bir romandan çok bir didaktik eser şeklinde yazılmış. Bir başyapıt olabilecek bu hikayeye ne yazık ki bu didaktik yan benim açımdan zarar vermiş. Eğer bu didaktik yan olmasa idi bu kitap da Yu Hua kitapları seviyesinde olabilirdi.
Açıkçası çok merak etmiyorsanız bu kadar uzun bir metni önermeyeceğim. Yu Hua okumak daha keyifli olacaktır. Ama merak ediyorsanız hikayeyi, sabrınızın yüksek olduğu bir dönemde başlamanızı öneririm bu kitaba.
July 6, 2013
伟大的作品！
August 9, 2014
之前，对于大跃进人民公社这段沉重历史的所有知识，都来自于历史书上轻描淡写的一笔。而平凡的世界真正带领我们深深地走进这段历史。读着这本书，有时候就仿佛时光倒流，穿越回了孙少平的那个时代，当然也是我们父辈祖父辈的那个时代。一口气读完，我有太多的话要说，却又不知道从何说起。这些说不清道不明的情愫让自己久久，久久地沉浸在那个平凡的世界里。
April 28, 2015
真希望晓霞没死，而是和少平结婚了
May 7, 2020
030-Ordinary World-Lu Yao-Novel-1986
Barack
—— “He slowly understands that when a person is alive, he has to be ready to endure hardships at any time. He has read some books and knows that both ordinary people and great people have to endure many hardships in his life.”
The first edition of "Ordinary World" was published in 1986. It was based on the background of China from the mid-1970s to the mid-1980s, and it showed the life of ordinary people in certain conditions.
Lu Yao, whose real name is Wang Weiguo, was born in Qingjian County, Yulin, Northern Shaanxi in 1949 and died in 1992. Representative works: "Ordinary World", "Life", etc.
In December 1978, the Third Plenary Session of the Eleventh Central Committee was held. In 1982, the household contract responsibility system was established. In 1987, the basic route of "one center, two basic points" was proposed. In 1988, "Science and technology is the first productive force" was proposed. In 1993, the supply of grain and oil were opened up, and grain tickets were officially declared to be out of use.
I often think that these three generations born after 1990 (post-90s, post-00s, post-10s) are the luckiest three generations in China for at least nearly 100 years. Those seemingly absurd, ignorant, and dim days finally ended just a few years before we were born. Whenever I think of the fact, I can’t help feeling horrified. It seems that Chinese people just came back from the cliff.
The three generations of us naturally have difficulties that our generation must face. Whether it is "class solidification" or "cannot afford a house to look down upon," it is a practical challenge that most ordinary family children must face. However, compared with the difficulties faced by the predecessors in the repressed and fanatical social environment, I think what we face is a piece of cake.
Indeed, there are still many problems in our time. But is this the mission of our generation to fix them? The dividends post-90s can enjoy are at the expense of the sacrifice of the post-60s. Similarly, the post-60s must create a broader and enlightened future for the post-20s.
In the future, when we look back at 2020 is just like when we look at the 1990s, we may think about how difficult and unfortunate the people ’s lives were in 2020. Such an opinion shows that our generation has played its historical role, and truly help society become better.
From the perspective of the development of the Chinese nation, 2020 is also a year to be recorded in history. Only when I read the difficult environment beyond my imagination, I can realize how great it is to build a well-off society.
On December 6, 1979, Deng Xiaoping met with Japanese Prime Minister Masayoshi Ohira and said that "Our four concepts of modernization are not modern concepts like yours. What we mean is to make every family have a well-off life." It took us more than 40 years to develop our country, and finally, we almost touch this goal. How amazing it is.
Of course, compared with developed countries, we are still too far away. But how can we force us to use 40 years of hard work to surpass the accumulation of those countries which have struggled for 100 years or even 200 years? If we do not actively or passively go astray, we may be able to compete evenly with the former in 100 years. I’m full of confidence about life in China in 2049.
Today, the post-90s are gradually taking over the baton of the times. I think we should take a firm path on the road of carrying weight in the next 30 years. We can, and we must make a difference.
15/02/27
20/05/07
June 25, 2025
I spent two days devouring all three volumes of Ordinary World. It was a literary feast—especially when paired with the song 只要平凡 playing in the background. We really are just ordinary people. It’s hard—nearly impossible—to cross class boundaries. But still, we have to live earnestly, even if we’re just particles swept along by history, our lives shaped by the casual decisions of those in power. Still, each of us is a unique, vivid individual, full of life.
I loved the depiction of everyday life in Shuangshui Village. Shao’an, in particular, was written with depth and vitality—probably because the author himself grew up in the countryside and knew this life firsthand. In contrast, I skimmed through the parts about government officials and their decisions. They felt fake, almost childish.
The plotlines were stiff and clichéd. As soon as I saw the “appointment” between Shaoping and Xiaoxia, I knew—someone wasn’t going to make it. And of course, the other one shows up, cries, the usual dramatic routine. It felt like the author couldn’t figure out how to end a love story that was doomed from the start, so he took the easy way out and killed Xiaoxia off. How clumsy!
Theme: 4/5
Character portrayal: 3/5
Writing style: 3/5
Plot: 3/5
😀只是俗话说，家丑不可外扬……”
“早扬到外面了！”金俊文气得头一拐。
“别人议论那是另外一回事。自己闹腾，等于是把这顶骚帽子自己扣在了自己的头上
😀什么是男子汉？困难打不倒的人才是真正的男子汉！男子汉不是装出来的——整天绷着脸，皱着眉头，留个大鬓角，穿件黑皮夹克衫，就是男子汉吗？有些男同学就是这么一副样子，但看了就让人发笑。男子汉主要应该是一种内在的品质，而不是靠“化装”和表演就能显示的。
😀哪怕他今生一世黯淡无光，可他在自己生命的历程中，仍然还有值得骄傲和怀恋的东西啊！而不至于像一些可怜的乡下人，老了的时候，坐在冬日里冰凉的土炕上，可以回忆和夸耀的仅仅是自己年轻时的饭量和力气……
😀他们顾不得高谈阔论或愤世嫉俗地忧患人类的命运。他们首先得改变自己的生存条件，同时也不放弃最主要的精神追求；他们既不鄙视普通人的世俗生活，但又竭力使自己对生活的认识达到更深的层次……
😀不能因作家对当时的生活做出不准确的认识和结论，就连他所描写的生活本身也丧失了价值
I loved the depiction of everyday life in Shuangshui Village. Shao’an, in particular, was written with depth and vitality—probably because the author himself grew up in the countryside and knew this life firsthand. In contrast, I skimmed through the parts about government officials and their decisions. They felt fake, almost childish.
The plotlines were stiff and clichéd. As soon as I saw the “appointment” between Shaoping and Xiaoxia, I knew—someone wasn’t going to make it. And of course, the other one shows up, cries, the usual dramatic routine. It felt like the author couldn’t figure out how to end a love story that was doomed from the start, so he took the easy way out and killed Xiaoxia off. How clumsy!
Theme: 4/5
Character portrayal: 3/5
Writing style: 3/5
Plot: 3/5
😀只是俗话说，家丑不可外扬……”
“早扬到外面了！”金俊文气得头一拐。
“别人议论那是另外一回事。自己闹腾，等于是把这顶骚帽子自己扣在了自己的头上
😀什么是男子汉？困难打不倒的人才是真正的男子汉！男子汉不是装出来的——整天绷着脸，皱着眉头，留个大鬓角，穿件黑皮夹克衫，就是男子汉吗？有些男同学就是这么一副样子，但看了就让人发笑。男子汉主要应该是一种内在的品质，而不是靠“化装”和表演就能显示的。
😀哪怕他今生一世黯淡无光，可他在自己生命的历程中，仍然还有值得骄傲和怀恋的东西啊！而不至于像一些可怜的乡下人，老了的时候，坐在冬日里冰凉的土炕上，可以回忆和夸耀的仅仅是自己年轻时的饭量和力气……
😀他们顾不得高谈阔论或愤世嫉俗地忧患人类的命运。他们首先得改变自己的生存条件，同时也不放弃最主要的精神追求；他们既不鄙视普通人的世俗生活，但又竭力使自己对生活的认识达到更深的层次……
😀不能因作家对当时的生活做出不准确的认识和结论，就连他所描写的生活本身也丧失了价值
June 22, 2025
Bir kitap okudum ve hayatım değişti değil ama bir kitap okudum ve okumadan önceki ben değilim. İşte Lu Yao’dan Sıradan Dünya böyle bir kitap. 1970’lerin sonu 1980’lerin başında Çin’in toplumsal değişiminin arka planda olduğu, kırsalda yaşayan ve oldukça fakir olan Sun ailesinin yaşadıkları tüm acılara rağmen umutla ve azimle var olma çabalarını okuyoruz. Bunca karanlık bir dönemde bu kadar ümitvar bir kitap okumak bana çok iyi geldi.
Böyle söyleyince metin, toz pembe bir yükseliş hikayesi gibi gözükse de bütün iniş çıkışları, felaketleri, sıradan insanların olağanüstü hikayeleriyle sonuna kadar gerçek. Toksik bir pozitivite değil, gerçekçi bir umut anlatısı.
Ezcümle yazar sıradan insanlar üzerinden evrensel bir insanlık hikayesi aktarıyor. Gazap Üzümleri’nde, Ana’da da tanıklık ettiğimiz farklı coğrafyalarda bir kendini var etme azmi. Hayatın iniş çıkışlarında anlamınıza tutunup, umudun kırılgan sesini yükseltmeye çağıran bir metin.
Biraz umuda, direnişe, azme ihtiyacınız varsa bu kitabı okuma listenize almanızı içtenlikle öneririm.
Kitabı daha detaylı incelediğim yazım için:
https://tugceguclu.com/siradan-insanl...
Böyle söyleyince metin, toz pembe bir yükseliş hikayesi gibi gözükse de bütün iniş çıkışları, felaketleri, sıradan insanların olağanüstü hikayeleriyle sonuna kadar gerçek. Toksik bir pozitivite değil, gerçekçi bir umut anlatısı.
Ezcümle yazar sıradan insanlar üzerinden evrensel bir insanlık hikayesi aktarıyor. Gazap Üzümleri’nde, Ana’da da tanıklık ettiğimiz farklı coğrafyalarda bir kendini var etme azmi. Hayatın iniş çıkışlarında anlamınıza tutunup, umudun kırılgan sesini yükseltmeye çağıran bir metin.
Biraz umuda, direnişe, azme ihtiyacınız varsa bu kitabı okuma listenize almanızı içtenlikle öneririm.
Kitabı daha detaylı incelediğim yazım için:
https://tugceguclu.com/siradan-insanl...
August 21, 2022
Such a fantastic and detailed overview of life on the Loess Plateau in a time of great turmoil, upheaval, and change. There are so many characters and plot lines that tangle and detangle with each other as we follow them through a journey from the poorest village in the region to great provincial cities from 1975 to 1985. This was also the decade that China saw the most drastic changes, especially at the village level, with the end of the Culture Revolution and beginning of economic reform. Just as this had advantages and disadvantages for the country, so too was the fact for the characters. The author was able to brilliantly balance the story between multiple characters and rhythmically shifted our focus from one to the other, and of course, to the larger society. Though it does make me wonder if the story would have been any different had it been written just a few years later (the final draft was finished in 1988 and the author died shortly after in 1992, and a lot definitely happened in those short few years).
June 18, 2024
从”去年”开始读，直至”今年”年后终于读完了 《平凡的世界》三部曲。读到最后，竟然觉得结束的那般仓促，意犹未尽。
当初下单这本书纯粹是因为董宇辉在新东方直播间的强烈推荐。同时还买了《北极村童话》，《人生海海》，《月亮与六便士》等，从此涉略中国文学。
一本记录普通农民的不同人生际週：人总是会被历史车轮所掀起的浪潮裹挟，从而走向不同的人生，有的让人惋惜，有的让人兴奋，但无论是什么样的结局，都让我从更广阅的层面看到了各种可能。
《平凡的世界》真实的写出了平凡人的生活，真正的写出了底层人生活的不易。即使在困难的生活中仍保持初心，努力向前，希望能通努力改变当下的生活状态。现实生活中多少平凡人即使很努力，也达不到自己想要的结果，作为一个普通人，想翻身不是那么容易，但是孙少平还是脱掉了孔乙己的长杉。他在那个年代是个有文化的人，通过自学在思想上已经可以和大学生交流各种政治问题。但是因为生活和家庭的情况，使他不得不去大城市从小工做起，每天背石头，住在十几个人的宿舍，但他没有退缩，没有回去跟他哥哥一起办砖厂，他希望通过自己努力能够闯出一片天地，他想证明自己，不想一辈子在村里做个庄稼人，虽说最后结果没有那么圆满，但是他凭借自己的勤劳和知识获得了领导和同事的认可。
一本以平凡命名的书，却让我深受震撼。它把我带入了这个平凡而又不平凡的世界，让我惊叹命运的无常，又感叹真情的温暖，它的曲折和冷暖，让我备受冲击，也让我多次泪眼婆娑。
哭？你可能会觉得，人生的终点就是死亡，何必哭哭啼啼？未必。因为人生唯一确定的就是它的不确定性，当我们怀抱着希望去畅想少平与晓霞那打破世俗的结合，会让平凡的世界生出一点小说般的希望的时候、无情的命运转眼间就将小霞带走了。嗯，我可以接受死亡，可能比较难以接受的是：计划好未来却失去了共同奔赴未来的那个人，那心碎了一地的声音。或许只有这样，才能让那纯洁的感情一直留存，但是我们更应该警醒，去关注眼下，去珍惜身边人，而不是因为忙碌、因为坏心情、因为自卑，而让身边的人被忽视。所以，想了，就去做，就去说，就去表达，就去感受。
总之，在这本浓缩了一群人交集的生活历程，每一件事的发生，放在历史的长河中，是那么的沙小，而放在个人的生命中又是那么的举足轻重。似乎，命运总爱去给人开玩笑，专门设置重重困难。可”愛”是永恒的最优解，保持着対身辺愛的人的尊重、信任、階伴，去迎接挑战，战胜困难，过好这一生，去找到自己的意义，去悦纳自我，这，或许才是平凡的世界中，我们应该做的吧。
当初下单这本书纯粹是因为董宇辉在新东方直播间的强烈推荐。同时还买了《北极村童话》，《人生海海》，《月亮与六便士》等，从此涉略中国文学。
一本记录普通农民的不同人生际週：人总是会被历史车轮所掀起的浪潮裹挟，从而走向不同的人生，有的让人惋惜，有的让人兴奋，但无论是什么样的结局，都让我从更广阅的层面看到了各种可能。
《平凡的世界》真实的写出了平凡人的生活，真正的写出了底层人生活的不易。即使在困难的生活中仍保持初心，努力向前，希望能通努力改变当下的生活状态。现实生活中多少平凡人即使很努力，也达不到自己想要的结果，作为一个普通人，想翻身不是那么容易，但是孙少平还是脱掉了孔乙己的长杉。他在那个年代是个有文化的人，通过自学在思想上已经可以和大学生交流各种政治问题。但是因为生活和家庭的情况，使他不得不去大城市从小工做起，每天背石头，住在十几个人的宿舍，但他没有退缩，没有回去跟他哥哥一起办砖厂，他希望通过自己努力能够闯出一片天地，他想证明自己，不想一辈子在村里做个庄稼人，虽说最后结果没有那么圆满，但是他凭借自己的勤劳和知识获得了领导和同事的认可。
一本以平凡命名的书，却让我深受震撼。它把我带入了这个平凡而又不平凡的世界，让我惊叹命运的无常，又感叹真情的温暖，它的曲折和冷暖，让我备受冲击，也让我多次泪眼婆娑。
哭？你可能会觉得，人生的终点就是死亡，何必哭哭啼啼？未必。因为人生唯一确定的就是它的不确定性，当我们怀抱着希望去畅想少平与晓霞那打破世俗的结合，会让平凡的世界生出一点小说般的希望的时候、无情的命运转眼间就将小霞带走了。嗯，我可以接受死亡，可能比较难以接受的是：计划好未来却失去了共同奔赴未来的那个人，那心碎了一地的声音。或许只有这样，才能让那纯洁的感情一直留存，但是我们更应该警醒，去关注眼下，去珍惜身边人，而不是因为忙碌、因为坏心情、因为自卑，而让身边的人被忽视。所以，想了，就去做，就去说，就去表达，就去感受。
总之，在这本浓缩了一群人交集的生活历程，每一件事的发生，放在历史的长河中，是那么的沙小，而放在个人的生命中又是那么的举足轻重。似乎，命运总爱去给人开玩笑，专门设置重重困难。可”愛”是永恒的最优解，保持着対身辺愛的人的尊重、信任、階伴，去迎接挑战，战胜困难，过好这一生，去找到自己的意义，去悦纳自我，这，或许才是平凡的世界中，我们应该做的吧。
March 10, 2020
平凡的世界，不平凡的人民
路遥的小说《平凡的世界》是一本反应中国改革开放时期人民生活状况的名著。本书情节围绕三条主线展开，通过双水村孙、田、金几家人反映了当时的社会状态。书里人物众多，形象鲜明。每一个人物都很有代表性，展现了在时代巨变下不同阶层的人们的变化。最重要的是，书里的人们虽然生活困难，但内心善良，他们的表现让人十分感动。
书里出现了形形色色的人物，都有鲜明的个性，性格也不断在变化，反映了当时各类人士的生活方式。如孙家的二兄弟，虽然都出生在农村同一家庭；但大哥孙少安比较理性，选择与普通老百姓结婚；二哥孙少平却一直与一位公家子弟的唐妹保持恋爱关系。孙少平在黄原当小工时也得到了曹书记等人的帮助，更加乐于助人。里面的人也行业各不相同，有知识分子，有文盲，有普通农民，也有地区领导。因为改革开放，人们的生活也不断变化。农民们更加富有，多余的劳动力进城打工或销售物品，当官的人们也不再天天忙着做斗争。他们各自的举动也让人出乎意料，却又合乎其身份。
书里的人物虽然大多都自己生活困难，但他们大部分也做出了让人感动的善举，体现了人们内心的真、善、美。如孙少平在黄原当小工时，他发现包工头虐待他聘请来做饭的小姑娘。向小姑娘问清真相后，他不顾在这里干活的高额工资和包工头给他的特殊待遇，带她一起离开，并把自己微薄的工资全部给了她。同样，他也感受到了别人给他的温暖。他在铜城当煤矿工人时，与师傅相处融洽，得到了师傅家人无微不至的关怀。很多不务正业之人的变化也体现了这一点。如孙少安姐姐的丈夫不务正业，四处贩卖物品，只有过年才回家，留下妻子自己在家种田。在一个宾馆里照镜子时，他发现自己四十多岁，一无所成，反倒让妻子和孩子受苦，就决定回到家中，不再离家去鬼混。
这个平凡世界的巨变塑造了这些不平凡的人，他们也反过来创造了时代。现在，我们的祖国繁荣昌盛、不断发展，难道不都是像书里一样这些平凡的人们创造的吗？在新型冠状病毒肆虐的今天，《平凡的世界》中展现的不平凡的温暖也有千千万万的平凡的人们在释放。无数白衣天使们为抗击疫情，不顾危险，前仆后继，奔向疫区，拯救生命；建筑工人们日夜奋斗，十天内建造了两座医院；小区物业的工作人员为保证小区安全认真工作。读这本书，我们要体会书里的人性，更要在现实生活中体会温暖，释放温暖
路遥的小说《平凡的世界》是一本反应中国改革开放时期人民生活状况的名著。本书情节围绕三条主线展开，通过双水村孙、田、金几家人反映了当时的社会状态。书里人物众多，形象鲜明。每一个人物都很有代表性，展现了在时代巨变下不同阶层的人们的变化。最重要的是，书里的人们虽然生活困难，但内心善良，他们的表现让人十分感动。
书里出现了形形色色的人物，都有鲜明的个性，性格也不断在变化，反映了当时各类人士的生活方式。如孙家的二兄弟，虽然都出生在农村同一家庭；但大哥孙少安比较理性，选择与普通老百姓结婚；二哥孙少平却一直与一位公家子弟的唐妹保持恋爱关系。孙少平在黄原当小工时也得到了曹书记等人的帮助，更加乐于助人。里面的人也行业各不相同，有知识分子，有文盲，有普通农民，也有地区领导。因为改革开放，人们的生活也不断变化。农民们更加富有，多余的劳动力进城打工或销售物品，当官的人们也不再天天忙着做斗争。他们各自的举动也让人出乎意料，却又合乎其身份。
书里的人物虽然大多都自己生活困难，但他们大部分也做出了让人感动的善举，体现了人们内心的真、善、美。如孙少平在黄原当小工时，他发现包工头虐待他聘请来做饭的小姑娘。向小姑娘问清真相后，他不顾在这里干活的高额工资和包工头给他的特殊待遇，带她一起离开，并把自己微薄的工资全部给了她。同样，他也感受到了别人给他的温暖。他在铜城当煤矿工人时，与师傅相处融洽，得到了师傅家人无微不至的关怀。很多不务正业之人的变化也体现了这一点。如孙少安姐姐的丈夫不务正业，四处贩卖物品，只有过年才回家，留下妻子自己在家种田。在一个宾馆里照镜子时，他发现自己四十多岁，一无所成，反倒让妻子和孩子受苦，就决定回到家中，不再离家去鬼混。
这个平凡世界的巨变塑造了这些不平凡的人，他们也反过来创造了时代。现在，我们的祖国繁荣昌盛、不断发展，难道不都是像书里一样这些平凡的人们创造的吗？在新型冠状病毒肆虐的今天，《平凡的世界》中展现的不平凡的温暖也有千千万万的平凡的人们在释放。无数白衣天使们为抗击疫情，不顾危险，前仆后继，奔向疫区，拯救生命；建筑工人们日夜奋斗，十天内建造了两座医院；小区物业的工作人员为保证小区安全认真工作。读这本书，我们要体会书里的人性，更要在现实生活中体会温暖，释放温暖
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 30 of 91 reviews