Gabriele Tergit werd beroemd door de rechtbankverslagen die ze tussen 1924 en 1933 schreef. Met haar laconieke humor, grote vertelkracht en veel aandacht voor detail brengt ze elke rechtszaak tot leven in de literaire stijl die ook haar romans, in het bijzonder De Effingers, kenmerkt. In haar Berlijnse rechtbankverslagen beschrijft Gabriele Tergit de sociale ellende en de onstuitbaar verslechterende politieke situatie op indringende wijze. Geen andere historische studie of kleine kroniek toont goed en fout, passie en berekening, politiek en het dagelijks leven in het interbellum duidelijker en veelzijdiger dan Tergits rechtbankverslagen.
Gabriele Tergit had already pioneered as a female court reporter for major Berlin newspapers when she became famous overnight for her socially critical novel about the late Weimar Republic, Käsebier erobert den Kurfürstendamm (Käsebier Conquers the Kurfürstendamm, 1931). Her literary career in Germany was cut short by Hitler, however, and, like Irmgard Keun, she was largely forgotten after the war. But in spite of her lack of success in the early Federal Republic of Germany (FRG), the exiled author never stopped writing and also worked tirelessly for the last 25 years of her life as the honorary secretary of the London PEN-Center of expatriate German-speaking authors. With the growing interest in women writers in the late 1970’s Tergit’s writings have attracted renewed attention and many have been republished.
Ein ganz besonderes Buch mit Artikeln, die einen interessanten Blick in die Gerichtssäle Berlins, aber auch auf das Leben in Deutschland in den 20ern und frühen 30er Jahren ermöglichen. Mal lustig, mal tieftraurig, mal sehr politisch, ist wirklich alles dabei.
Gabrielle Tergit was een beroemde joodse rechtbankverslaggeefster die berichtte over zaken in Berlijn. Ze deed dit met veel gevoel en empathie voor de kleine kruimelaars die uit armoede of domheid tot hun daden kwamen. Ze schrikt er ook niet voor terug om duidelijk stelling te nemen, bijvoorbeeld over klassenjustitie of de noodzaak van abortus. Je ziet de politiek uiteindelijk ook steeds meer de rechtbank inkomen, met matpartijen tussen de NSDAP en de communisten. De Berlijnse verslagen stoppen in 1933 als zij en haar gezin naar Engeland vlucht na een aanval door aanhangers van Hitler. Ze had ondertussen genoeg in de rechtszaal gezien om zich geen illusies te koesteren.
Berlijnse rechtbankverslagen van een journaliste in de dertiger jaren. Schetst goed tijdsbeeld van die crisisjaren, waarin mensen aan de zelfkant van de maatschappij terecht komen en van alles doen om te overleven. Van fraude tot prostitutie, van diefstal tot geweld. Lichte toon en soms ook wat humor. Ook wordt de opkomst van de nazi’s en de toenemende geweldsspiraal goed beschreven. De schrijfster is tenslotte gevlucht na bedreigingen.