Jak być dobrym rodzicem?

by Małgorzata Gołota

„Dobre przygotowanie do życia daje owoce w postaci dziecka, które czuje się kochane i akceptowane, które ma wolę walki o zaspokajanie swoich potrzeb, które zna swoje mocne i słabe strony. (…) Zaakceptuj to, jakie masz dziecko i nie oczekuj od niego, by spełniało twoje marzenia czy próbowało sprostać twoim wymaganiom”.
Ewa Woydyłło-Osiatyńska

„Moi rodzice są toksyczni i nie szanują moich granic”.

„Tata zawsze był i nadal jest wycofany, jeśli chodzi o sprawy związane z emocjami”.

„Mam fajnych rodziców, bo zawsze mnie wspierali, dawali mi szansę, by rozwijać pasje, pocieszali”.

Zaufaj intuicji dziecka w sprawie tego, co jest mu potrzebne.
Rodzic nie musi być idealny, ma być wystarczająco dobry.
Ważne jest to, abyśmy się wzajemnie szanowali.

WARTO ZADBAĆ O DOBRĄ RELACJĘ Z DZIECKIEM.
WIĘŹ MIĘDZY RODZICEM A DZIECKIEM JEST NIE DO PRZECENIENIA.

To książka dla tych, którzy wychowują dzieci we współczesnej Polsce. Dla pokolenia matek i ojców, którzy mają szansę stać się pierwszą naprawdę świadomą generacją rodziców.
I chcą wychować szczęśliwe dzieci.

Genres: Audiobook

304 pages, Paperback

Published October 26, 2022

Reviews

[Caroline · Rating 3 out of 5]

Wbrew tytułowi, ta książka ma mało wspólnego z rodzicami. Właściwie nie wiadomo, do kogo konkretnie jest skierowana. O wszystkim i o niczym.

[Oliwia · Rating 4 out of 5]

Notatka.

*” Właśnie dlatego powinniśmy odejść od naszych ulubionych szufladek, przestać siebie wkładać do nich na siłę. To co powinniśmy zrobić to otworzyć te wszystkie szuflady i pozwolić ludziom wybrać pułeczkę na którą chcą się usadowić, a z której zawsze mogą zejść i wejść na inną, dosiąść się do kogoś kto juz na niej siedzi.
*” Boże użycz mi pogody ducha, żebym się godził z tym czego nie mogę zmienić
Odwagi abym zmieniał to co mogę zmienić
I mądrości abym odróżnił jedno od drugiego.
Zaakceptuj to czego nie możesz zmienić , ale nie przestawaj dążyć do zmiany i poprawy
*” szczęście to ogólny dobrostan, to wykorzystanie swojego indywidualnego potencjału”
* Grzecznych i bezproblemowych dzieci po prostu nie ma
* Rankingi nie punktują szkół w których piorytetem są emocje dziecka i jego rozwój psychospołeczny

-GRZECZNE DZIECKO-> to ciche spokojne dziecko, ktore nie sprawia kłopotów i zawsze się słucha, nie ma własnego zdania i jest podatne na dyktaturę, podporządkowuje się „ silniejszemu”
-NORMALNE DZIECKO-> ?? Obdzieranie z indywidualności, odmiennosci, wyjątkowości, wytykanie odmienności
- codzienne życie jest w porządku, bycie nieidealnym rodzicem jest w porządku , człowiek nie jest w stanie być idealny i wiedzieć wszystkiego, jest za to w stanie ciągle się rozwijać i poszerzac horyzonty, co nie znaczy że zawsze będzie postępował dobrze.
- nie da się zmienić temperamentu, spokojne dzieci czasem nie chcą by na sile dostarczać im bodźców , a dzieci ekstrawertyczne nie potrzebują być na sile uspokajane.
- do szczęścia potrzebne jest poczucie spełnienia, docenienia, rozwoju. Szczeście nie jest związane z pojedyńczymi sytuacjami, a stanem ogólnym
-unieważnienie emocji, komunikaty negujące: dzieci tak samo jak dorosli mają prawo do odczuwania złości, smutku , cierpienia . Nie należy tego negować bez względu jak bardzo sprawa wydaje się dla nas błaha. Czasem trzeba dać dziecku pobyć samemu jeśli tego chce , jednocześnie tak by wiedziało że nie zostało osamotnione i może liczyć na wsparcie.
-trzeba chwalić za próby i starania , a nie efekty końcowe. Chwalenie za efekty końcowe prowadzi do uzależnienia od pochwał, idealizmu, stałego dążenia do aprobaty
-krytyka powinna być instrukcją życia, dawać konieczne rady, ale nie blokować, nie hamować,
Nie zniechęcać
-nauka współpracy i kompromisu jest ważniejsza niż wpajanie dziecku swojej wyższości nad nim i swojego autorytetu.
-szkoły motywują strachem
-Trzeba się w szkole otworzyć na większą swobodę , na większą dowolność tematu nie narzuconą tak bardzo przez system bauczania / program
By młodzi ludzie mieli ochote i konieczne wsparcie do nauki
- dzieci nie są przedłużeniem rodzica , nie mają obowiązku spelniać JEGO ambicji i woli. Są jego nieustannym obowiązkiem ale nie powinny blokować jego życia. Rodzic ma prawo do własnego czasu i rozwijania własnych pasji, do odpoczynku.
-zdrowie psychiczne rodzica jest tak samo ważne jak zdrowie psychiczne dziecka , jedno wpływa na drugie i jest nieodłącznie powiązane
- w wychowaniu dziecka ważne jest otaczające go społeczeństwo, duża ilość wzorcow z której młody człowiek może wybierać. Może dzięki temu zdobyć umięjętności życiowe od mamy , taty , cioci, dziadka, sąsiadki . Przyswajając te umięjętności od każdej z tych osób ,które uzna za przydatne i pomocne w życiu.

[Emilka ;* · Rating 3 out of 5]

Zupełnie czegoś innego się spodziewałam po tej książce. Co nie oznacza, że nie była dobra.

Zacznijmy od plusów.
Bardzo podobał mi się format książki. Myślę, że jeśli do takiego typu powieści uzyskanie opinii ludzi z różnych zawodów i prowadzących różne życia było dobrym zabiegiem i pomysłem w ogóle. Zostawmy tutaj poruszone bardzo ważne tematy, takie o których mało kto ma odwagę mówić, więc to zdecydowanie zaleta. Możemy poznać doświadczenia, refleksje i perspektywe osób zmagających się z różnymi problemami lub osób, które dzieci zmagają się z chorobami psychicznymi. Uważam, że zapoznanie się z tym z czym zmagają się takie osoby udziela nam wrażliwości na ludzi i świat. Bardzo podoba mi się też to że oprócz przedstawienia problemów związanych z na przykład szkolnictwem polskim mamy też tutaj pomysły na rozwiązania. To są plusy.
Jeśli chodzi o minusy to momentami ciężko się to czytało, ale to raczej tyle.

[Basia Świerczewska · Rating 3 out of 5]

Muszę pochwalić za to, że kolejna książka tej autorki naprawdę nadrabia błędy poprzedniej, za co gratuluję👏 Jednak nie chwyta ona za serce, a jej zakończenie jest bardzo mylne. Wydaję się tak jakby autorka nie wiedziała jak zakończyć ma książkę, więc dała po prostu kropkę w pół zdaniu i tyle.
Na dodatek w książce ma miejsce za duża ilość odbiegania od tematu, plus straszny nacisk na szkołę, która wydaję się być jedynym problemem młodych ludzi. Brakowało mi jednak większego nacisku na temat domu, a nie szkoły, bo to w końcu ma być książka o rodzicielstwie, a nie edukacji.

[Magda w RPA · Rating 4 out of 5]

W tej książce nie ma wiele nowych informacji, jeśli chodzi o budowanie relacji z dziećmi i młodzieżą i skacze po tematach. Jako całość daje trochę do myślenia i czyta się dobrze, ale jest raczej propozycją do przemyśleń ogólnych w temacie niż bazą konkretnych rozwiązań.

[Monika · Rating 4 out of 5]

(Wypożyczona z biblioteki)
Bardzo mądra, pouczająca i potrzebna lektura, dotykająca najważniejszych wyzwań, z jakimi mierzą się młodzi ludzie, ich rodzice, nauczyciele. Szczególnie wartościowy był ostatni wywiad z Panem Pawłem Łęckim.

[Dorota K-Ska · Rating 5 out of 5]

Książka, którą powinien przeczytać każdy wspolczesny rodzic. Otwiera oczy na obecne problemy.

[shadowbook.czyta · Rating 5 out of 5]

mustread każdego rodzica

[Andrzej Kozdęba · Rating 4 out of 5]

Książka, której tytuł powinien brzmieć:
Jak być dobrym wychowawcą.

Nie tylko rodzice, ale też osoby zainteresowane systemami nauczania i szkołą znajdą tutaj coś dla siebie.

[Marta · Rating 4 out of 5]

Bardzo fajny 3. i 4. rozdział, ciekawe tez rozdziały analizujące szkolnictwo i mówiące o dbaniu o siebie :)

[Agnieszka Kotowicz-Pogoda · Rating 2 out of 5]

To było trochę o niczym, mnóstwo oklepanych frazesów. Nie dowiedziałam się wiele nowych szczegółów w tym temacie. Moim zdaniem tylko dla kogoś zupełnie zielonego.

[Anka · Rating 3 out of 5]

3,5 ⭐