What do you think?
Rate this book
Γυναίκα από βελούδο: Ιστορικό μυθιστόρημα
Η ζωή της Σοφίας Τρικούπη, της "γυναίκας από βελούδο", μοιάζει με σενάριο - όπως άλλωστε συμβαίνει με τη ζωή κάθε μεγάλης ντίβας. Μεγαλωμένη στους ανθισμένους κήπους του Μπάκινγχαμ, κάτω απ' το στοργικό βλέμμα της βασίλισσας Βικτώριας, γνώρισε πολύ νωρίς όλα τα διάσημα ονόματα του αιώνα της, τον Βίσμαρκ, τον Ντισραέλι, τον Τέννυσον, τον Κάιζερ, τον τσάρο Νικόλαο - ακόμα και τον Ανδρέα Κάλβο, που ζούσε τότε στην Αγγλία. Αργότερα, στην Αθήνα του 1880, βρέθηκε ανάμεσα σε δύο αιχμηρές συμπληγάδες -την αφοσίωσή της για τον αδερφό της, τον Χαρίλαο Τρικούπη, και τον έρωτά της για τον ανελέητο αντίπαλό του, τον Θεόδωρο Δεληγιάννη. Το βελούδο όμως δεν ξέφτισε. Ήταν πάντα η περήφανη ντίβα. Την πολιορκούσαν όλοι οι διάσημοι εραστές της εποχής, από τον Γεώργιο τον Α΄ μέχρι τον Αχιλλέα Παράσχο και τον Εμμανουήλ Ροΐδη. Όμως εκείνη έμεινε πιστή ως το τέλος της ζωής της στον μεγάλο έρωτα - "τον πικρό έρωτα", όπως συνήθιζε να λέει στα γεράματά της. Η "Γυναίκα από βελούδο" πέρασε το 1985 κι από την ελληνική τηλεόραση, με τη μορφή του δραματοποιημένου ντοκυμανταίρ. Το σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Φρέντυ Γερμανός, επιλέγοντας τη Νίκη Τριανταφυλλίδη για το ρόλο της Σοφίας Τρικούπη και τον Αντώνη Αντωνίου γι' αυτόν του Δεληγιάννη.
- GenresHistorical FictionGreece
263 pages, Paperback
First published January 1, 1992
8 people are currently reading
254 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
October 8, 2018
Κάθε βιβλίο του Γερμανού σου δημιουργεί την αίσθηση μιας έντονης νοσταλγικής πνοής. Πόσο μάλλον που η γραφίδα του διαπερνά γνωστές προσωπικότητες της ελληνικής ζωής δοσμένες με έναν ιδιαίτερο τρόπο από τον μεγάλο Ελληνα συγγραφέα. Η απουσία ενός Φρέντυ Γερμανού σήμερα είναι κάτι παραπάνω από αισθητή
October 9, 2012
Καταπληκτικό βιβλίο με πλούσιο ιστορικό και φωτογραφικό υλικό. Από κάτι τέτοια βιβλία έπρεπε να μαθαίνουν Ιστορία τα παιδιά, και όχι να παπαγαλίζουν τις βαρετές, άψυχες αράδες των σχολικών βιβλίων. Ίσως έτσι να αγαπήσουν την Ιστορία και να μάθουνε και δυο - τρία χρήσιμα πραγματάκια που θα τους μείνουν. Στο κάτω κάτω η Ιστορία είναι η ιστορία των ΑΝΘΡΩΠΩΝ, και οι άνθρωποι που καθορίζουν την Ιστορία έχουν κι αυτοί αδυναμίες και πάθη, κάνουν λάθη, παρασύρονται από μικροπρέπειες, εγωισμούς, έρωτες και φιλοδοξίες, οπως φαίνεται καθαρά σ' αυτό το σπουδαίο ιστορικό-βιογραφικό μυθιστόρημα.
October 24, 2019
Ναι, οκέυ, το διάβασα προκειμένου να καταστεί η Ιστορία Κατεύθυνσης λίγο πιο ελκυστική.
[image error]
[image error]
May 29, 2020
Ωραίο, νοσταλγικό και δίνει μια προσωπική οπτική σε μια εποχή ξεχασμένη από εμάς. Οι περισσότεροι για εκείνες τις εποχές γνωρίζουμε απλώς ονόματα και ημερομηνίες, αλλά με την ανάγνωση του βιβλίου αυτού (αλλά και των άλλων ιστορικών έργων του) οι εποχές εκείνες ζωντανεύουν.
June 26, 2020
Τ' αποφάσισα: πλέον θα διαβάζω Φρέντυ Γερμανό αφού θα έχω κουραστεί μετά από το διάβασμα άλλων βαρετών βιβλίων.
Ερωτικά σκάνδαλα, ίντριγκες, δολοπλοκίες, δολοφονίες, όλα ξεδιπλώνονται μαγικά με την πένα του Φ. Γερμανού, χρησιμοποιώντας αδημοσίευτα ντοκουμέντα, χιούμορ, αλλά και την ικανότητα να συγκινεί.
Βλέπει κανείς διαβάζοντας τη Γυναίκα Από Βελούδο σαν ταινία μπροστά του την ιστορία της Ελλάδας, από την έλευση του Όθωνα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.
< Από τον Κανάρη και την Αμαλία μέχρι τον Βενιζέλο, τον Παπανδρέου και τον Κανελλόπουλο. Όταν βρεθεί, απέναντι στο Θεό, ύστερα από τέσσερις μήνες, θα 'χει το προνόμιο να του πει: "Τους γνώρισα όλους!"
Κι ο Θεός, αν έχει τη διάθεση να σαρκάζει, ίσως ρωτήσει εμπιστευτικά: "Και τι κατάλαβες, αλήθεια, Σοφία Τρικούπη;" >
Ερωτικά σκάνδαλα, ίντριγκες, δολοπλοκίες, δολοφονίες, όλα ξεδιπλώνονται μαγικά με την πένα του Φ. Γερμανού, χρησιμοποιώντας αδημοσίευτα ντοκουμέντα, χιούμορ, αλλά και την ικανότητα να συγκινεί.
Βλέπει κανείς διαβάζοντας τη Γυναίκα Από Βελούδο σαν ταινία μπροστά του την ιστορία της Ελλάδας, από την έλευση του Όθωνα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.
< Από τον Κανάρη και την Αμαλία μέχρι τον Βενιζέλο, τον Παπανδρέου και τον Κανελλόπουλο. Όταν βρεθεί, απέναντι στο Θεό, ύστερα από τέσσερις μήνες, θα 'χει το προνόμιο να του πει: "Τους γνώρισα όλους!"
Κι ο Θεός, αν έχει τη διάθεση να σαρκάζει, ίσως ρωτήσει εμπιστευτικά: "Και τι κατάλαβες, αλήθεια, Σοφία Τρικούπη;" >
October 2, 2025
Ο Φρέντυ Γερμανός μας συστήνει μια «γυναίκα από βελούδο», μια εμβληματική φιγούρα της ελληνικής Ιστορίας που έζησε στην καρδιά των πολιτικών εξελίξεων του 19ου αιώνα και έζησε έναν έρωτα που αντικαταστάθηκε γρήγορα από μίσος. Η Σοφία Τρικούπη (1838-1916), κόρη του διπλωμάτη και πρωθυπουργού Σπυρίδωνα Τρικούπη, ήταν μια γυναίκα που έζησε πολλά παραμένοντας αφοσιωμένη στον αδελφό της, επίσης πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη. Έξυπνη, φλεγματική, προσγειωμένη, ερωτευμένη, μας καλωσορίζει στη ζωή της.
Πρόκειται για ένα απλό, λιτό, περιεκτικό, ρεαλιστικό, μεστό κείμενο που ζωντανεύει με ενάργεια, ακρίβεια και σεβασμό την εποχή, τα πρόσωπα και τις εξελίξεις στην Ελλάδα των μέσων και των τελών του 19ου αιώνα. Η αφήγηση εμπλουτίζεται από χαρακτηριστικές φράσεις, αποσπάσματα αυθεντικών επιστολών, αληθοφανείς διαλόγους και «πιπεράτα» αλλά διακριτικά σχόλια του συγγραφέα πάνω στο θέμα που διαπραγματεύεται. Βήμα προς βήμα ξεδιπλώνεται προσεκτικά και τεκμηριωμένα η προσωπικότητα μιας γυναίκας που γεννήθηκε στο Λονδίνο και συναναστράφηκε με επιφανείς προσωπικότητες του 19ου αιώνα ενώ στη συνέχεια τάχθηκε στη φροντίδα του αδελφού της κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. Σημαντικό κομμάτι της ζωής της είναι ο φημολογούμενος έρωτάς της για τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, μετέπειτα αντίπαλον δέος του Χαρίλαου Τρικούπη στον πολιτικό στίβο, μια σπίθα που δεν πρόλαβε να γίνει φωτιά. Αυτή η γνωριμία και το ευρύτερο διπλωματικό, πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο της εποχής αναπτύσσει έξοχα ο Φρέντυ Γερμανός, αναμιγνύοντας αξιέπαινα τη φαντασία με την πραγματικότητα και ιστορώντας γεγονότα που σε άλλα βιβλία φαίνονται βαρετά αλλά εδώ τα «ρούφηξα» και άρχισα να ψάχνω για περισσότερες λεπτομέρειες.
Η Σοφία Τρικούπη ήταν μια γυναίκα που μπήκε ανάμεσα σε δύο άντρες, οι οποίοι ακόμη και μετά θάνατον έχουν γυρισμένη την πλάτη ο ένας στον άλλον ως ανδριάντες έξω από το κτήριο της Παλαιάς Βουλής! Μεγάλωσε στην αυλή της βασίλισσας Βικτωρίας: «Κανένα άλλο, ίσως, κορίτσι του καιρού της δεν είχε γνωρίσει τόσο νωρίς όλους τους Μεγάλους που χάραζαν τότε, νωχελικά, τη μοίρα της Ευρώπης». Έμαθε από νωρίς να ζει συντροφιά με την Ιστορία κι έπαθε σοκ με τη μετάβασή της στην Αθήνα εκείνης της εποχής. Ήταν μια γυναίκα από βελούδο, όπως τη χαρακτήρισαν ο ποιητής Άλφρεντ Τέννυσον, ο Γεώργιος Α΄ και φυσικά ο Θεόδωρος Δεληγιάννης. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν ο τελευταίος δεν άκουγε κανέναν παρά μόνο την καρδιά του και ζούσε τον έρωτά του με τη Σοφία; «Είναι παράξενο πόσο η μοίρα… μιας χώρας ή ενός κόσμου ολόκληρου κρέμεται καμιά φορά από ένα κρεβάτι»! Οι ιστορικοί δεν τα παραδέχονται αυτά, «πόσα όμως ξέρουν, εδώ που τα λέμε, … για την Ιστορία; Πόσα καταλαβαίνουν για τα κρυφά, ανθρώπινα πάθη που τη γράφουν καμιά φορά, πίσω από την πλάτη τους;» (σελ. 12). Τι συνέβη κι απομακρύνθηκαν; Γιατί μάζεψε τόσο μίσος και μνησικακία που ανάγκασε τελικά τη Σοφία να πει νοερά: «Καληνύχτα σας, κύριε Δεληγιάννη. Κρατήστε τη χολή σας, κρατάω το βελούδο μου» (σελ. 210);
Μια υπέροχη, δυνατή, συγκλονιστική και συναρπαστική ιστορία ζωής που ξεδιπλώνεται ταυτόχρονα και παράλληλα με τα σημαντικότερα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά γεγονότα της περιόδου, όπως τα Ιουνιανά του 1863, η ένωση των Ιονίων Νήσων, οι κρητικές επαναστάσεις, η επιλογή του Γεωργίου για βασιλιά (πώς επιλέχτηκε ο Γεώργιος για βασιλιάς όσο «το στέμμα του ελληνικού θρόνου τριγυρνάει από τη μια ευρωπαϊκή Αυλή στην άλλη σαν λεπρό ορφανό») αλλά και η προσωπική του ανάμιξη στις εξελίξεις και στο απανωτό ανεβοκατέβασμα κυβερνήσεων, καθώς και η επιθετικότητα του Τρικούπη στο πρόσωπό του, η χρεοκοπία του 1896, όλα αυτά σε μια Αθήνα που αλλάζει ερωτικά τοπία την ίδια στιγμή που η Ελλάδα αλλάζει κυβερνήσεις! Πώς σπούδασε ο μεγάλος αυτός άντρας στο εξωτερικό και τι θυσίασε από την προσωπική του ζωή, πώς και γιατί γράφτηκε το άρθρο «Τις πταίει» και ποιες ήταν οι συνέπειές του στη ζωή τους (το Παλάτι με λάθος αποφάσεις τον έκανε λαϊκό ήρωα, «Τα κελιά είναι περίεργα θερμοκήπια, Σοφία. Καμιά φορά γεννάνε πρωθυπουργούς»), ποιες ήταν οι ταραγμένες σχέσεις με τον Γεώργιο («Δεν έχουμε κράτος, Σοφία, έχουμε παζάρι!»), πώς δημιουργήθηκαν τα μεγάλα έργα («ο Τρικούπης ξοδεύει, ο Δεληγιάννης μαστιγώνει»); Και ταυτόχρονα ποια ήταν η σχέση της Σοφίας με τον αδελφό της, που το χαμόγελό του το κράταγε μόνο για κείνη, ποια ήταν η συνθηματική τους γλώσσα και τα μυστικά τους, τι ρόλο έπαιξε ο παπαγάλος από τη Ζανζιβάρη (ο τελευταίος σύντροφος ζωής της Σοφίας), πώς χάραξαν μια κοινή διαδρομή αποθέωσης και λιθοβολισμού, πώς γινόταν να μαλακώνουν ο αγέλαστος πρωθυπουργός και η αλύγιστη αδερφή του πίσω από τις κλειστές πόρτες;
Παρακολουθούμε επίσης τη ζωή του Θεόδωρου Δεληγιάννη, που τιθάσευσε την αμαζόνα Σοφία και ξύπνησε τη γυναίκα μέσα της («μετά τον στοχαστικό Τρικούπη, ο ορμητικός εραστής»), ένας πολιτικός που ως παιδάκι αποτυπώθηκε στον πίνακα του φον Ες «Η άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο» αλλά έριξε τον βασιλιά αργότερα, που έγινε από στενογράφος υπουργός και σταδιακά έχτισε μιαν αντιπαλότητα με τον Τρικούπη κι όσο γερνούσε τόσο γέμιζε μίσος που τον οδηγούσε σε σπασμωδικές και απάνθρωπες κινήσεις: «-Πρέπει να μάθεις να γερνάς Δεληγιάννη. Ν’ αποχαιρετάς τη ζωή γλυκά, σαν πουλί που κελάηδησε στη νιότη σου. Όχι σαν θηρίο που σου τη σπάραξε» (σελ. 210). Υπάρχουν επίσης κι άλλα πρόσωπα όπως οι Ρόκκος Χοϊδάς, Ανδρέας Κάλβος, Τερέζα Μακρή, Κωστής Παλαμάς, Εμμανουήλ Ροΐδης, Ανδρέας Συγγρός, Κλεάνθης Τριανταφύλλου και πολλοί άλλοι, οι «δορυφόροι» του μυθιστορήματος, με απρόσμενες εμφανίσεις που απογειώνουν την πλοκή κι εμπλουτίζουν τις εξελίξεις.
Ο συγγρ��φέας σέβεται τα ιστορικά πρόσωπα και δε βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα, μάλιστα επιμένει να καταγράφει ακριβοδίκαια όλες τις όψεις του νομίσματος. Τονίζει: «Πάλι είμαστε στην άχαρη θέση να ψυχαναλύουμε… ύστερα από εκατόν δέκα χρόνια. Δεν ωφελεί ούτε μπορούμε» (σελ. 152). Τα ελάχιστα σχόλιά του είναι πάντα αιχμηρά και ταυτόχρονα κομψά, δείχνουν άνθρωπο που έχει ζήσει πολλά κι έχει μια πείρα ζωής: «Αστείοι που είναι οι πεθαμένοι έρωτες όταν τους κοιτάς από μακριά» (σελ. 160). Μάλιστα, πολλές φορές συναντάμε αλήθειες που βρίσκουν απήχηση ακόμη και στο σήμερα, κάτι που κάνει τα κείμενα του Φρέντυ Γερμανού διαχρονικά και δεν τ’ αφήνουν να «παλιώσουν» ποτέ: «Τι ξέρουν οι κακόμοιροι οι γιατροί γι’ αυτό το δολοφονικό πύον που βγάζουν τα σπυριά της πολιτικής. Δεν θα βρεθεί ποτέ το φάρμακό τους» (σελ. 170). Και: «Δεν μπορείς να κάνεις κράτος αν δεν σε κάνει πρωθυπουργό ο λαός» (σελ. 172). Ταυτόχρονα παραμένει τυπικός και προσγειωμένος: «Πίσω από τις γραμμές αυτές…. δεν υπάρχει η υπερβολή ενός ποιητή αλλά η ακρίβεια ενός ρεπόρτερ» (σελ. 226). Αυτή η μαγική πένα λοιπόν, αυτός ο ταλαντούχος συγγραφέας και δημοσιογράφος, ζωντανεύει με αληθοφάνεια και υπέροχες σκηνές τη ζωή της Σοφίας Τρικούπη, του αδελφού της Χαρίλαου, του αντιπάλου τους Θεόδωρου Δεληγιάννη και όλων των σημαντικών προσώπων που πρωτοστάτησαν στην ελληνική ιστορία του 19ου αιώνα. Άλλο ένα ιστορικό μυθιστόρημα που έχει ακόμη λόγο ύπαρξης στα ράφια και στις ζωές μας.
Πρώτη δημοσίευση στο site μου: https://www.vivliokritikes.com/%ce%b3...
Πρόκειται για ένα απλό, λιτό, περιεκτικό, ρεαλιστικό, μεστό κείμενο που ζωντανεύει με ενάργεια, ακρίβεια και σεβασμό την εποχή, τα πρόσωπα και τις εξελίξεις στην Ελλάδα των μέσων και των τελών του 19ου αιώνα. Η αφήγηση εμπλουτίζεται από χαρακτηριστικές φράσεις, αποσπάσματα αυθεντικών επιστολών, αληθοφανείς διαλόγους και «πιπεράτα» αλλά διακριτικά σχόλια του συγγραφέα πάνω στο θέμα που διαπραγματεύεται. Βήμα προς βήμα ξεδιπλώνεται προσεκτικά και τεκμηριωμένα η προσωπικότητα μιας γυναίκας που γεννήθηκε στο Λονδίνο και συναναστράφηκε με επιφανείς προσωπικότητες του 19ου αιώνα ενώ στη συνέχεια τάχθηκε στη φροντίδα του αδελφού της κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. Σημαντικό κομμάτι της ζωής της είναι ο φημολογούμενος έρωτάς της για τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, μετέπειτα αντίπαλον δέος του Χαρίλαου Τρικούπη στον πολιτικό στίβο, μια σπίθα που δεν πρόλαβε να γίνει φωτιά. Αυτή η γνωριμία και το ευρύτερο διπλωματικό, πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο της εποχής αναπτύσσει έξοχα ο Φρέντυ Γερμανός, αναμιγνύοντας αξιέπαινα τη φαντασία με την πραγματικότητα και ιστορώντας γεγονότα που σε άλλα βιβλία φαίνονται βαρετά αλλά εδώ τα «ρούφηξα» και άρχισα να ψάχνω για περισσότερες λεπτομέρειες.
Η Σοφία Τρικούπη ήταν μια γυναίκα που μπήκε ανάμεσα σε δύο άντρες, οι οποίοι ακόμη και μετά θάνατον έχουν γυρισμένη την πλάτη ο ένας στον άλλον ως ανδριάντες έξω από το κτήριο της Παλαιάς Βουλής! Μεγάλωσε στην αυλή της βασίλισσας Βικτωρίας: «Κανένα άλλο, ίσως, κορίτσι του καιρού της δεν είχε γνωρίσει τόσο νωρίς όλους τους Μεγάλους που χάραζαν τότε, νωχελικά, τη μοίρα της Ευρώπης». Έμαθε από νωρίς να ζει συντροφιά με την Ιστορία κι έπαθε σοκ με τη μετάβασή της στην Αθήνα εκείνης της εποχής. Ήταν μια γυναίκα από βελούδο, όπως τη χαρακτήρισαν ο ποιητής Άλφρεντ Τέννυσον, ο Γεώργιος Α΄ και φυσικά ο Θεόδωρος Δεληγιάννης. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν ο τελευταίος δεν άκουγε κανέναν παρά μόνο την καρδιά του και ζούσε τον έρωτά του με τη Σοφία; «Είναι παράξενο πόσο η μοίρα… μιας χώρας ή ενός κόσμου ολόκληρου κρέμεται καμιά φορά από ένα κρεβάτι»! Οι ιστορικοί δεν τα παραδέχονται αυτά, «πόσα όμως ξέρουν, εδώ που τα λέμε, … για την Ιστορία; Πόσα καταλαβαίνουν για τα κρυφά, ανθρώπινα πάθη που τη γράφουν καμιά φορά, πίσω από την πλάτη τους;» (σελ. 12). Τι συνέβη κι απομακρύνθηκαν; Γιατί μάζεψε τόσο μίσος και μνησικακία που ανάγκασε τελικά τη Σοφία να πει νοερά: «Καληνύχτα σας, κύριε Δεληγιάννη. Κρατήστε τη χολή σας, κρατάω το βελούδο μου» (σελ. 210);
Μια υπέροχη, δυνατή, συγκλονιστική και συναρπαστική ιστορία ζωής που ξεδιπλώνεται ταυτόχρονα και παράλληλα με τα σημαντικότερα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά γεγονότα της περιόδου, όπως τα Ιουνιανά του 1863, η ένωση των Ιονίων Νήσων, οι κρητικές επαναστάσεις, η επιλογή του Γεωργίου για βασιλιά (πώς επιλέχτηκε ο Γεώργιος για βασιλιάς όσο «το στέμμα του ελληνικού θρόνου τριγυρνάει από τη μια ευρωπαϊκή Αυλή στην άλλη σαν λεπρό ορφανό») αλλά και η προσωπική του ανάμιξη στις εξελίξεις και στο απανωτό ανεβοκατέβασμα κυβερνήσεων, καθώς και η επιθετικότητα του Τρικούπη στο πρόσωπό του, η χρεοκοπία του 1896, όλα αυτά σε μια Αθήνα που αλλάζει ερωτικά τοπία την ίδια στιγμή που η Ελλάδα αλλάζει κυβερνήσεις! Πώς σπούδασε ο μεγάλος αυτός άντρας στο εξωτερικό και τι θυσίασε από την προσωπική του ζωή, πώς και γιατί γράφτηκε το άρθρο «Τις πταίει» και ποιες ήταν οι συνέπειές του στη ζωή τους (το Παλάτι με λάθος αποφάσεις τον έκανε λαϊκό ήρωα, «Τα κελιά είναι περίεργα θερμοκήπια, Σοφία. Καμιά φορά γεννάνε πρωθυπουργούς»), ποιες ήταν οι ταραγμένες σχέσεις με τον Γεώργιο («Δεν έχουμε κράτος, Σοφία, έχουμε παζάρι!»), πώς δημιουργήθηκαν τα μεγάλα έργα («ο Τρικούπης ξοδεύει, ο Δεληγιάννης μαστιγώνει»); Και ταυτόχρονα ποια ήταν η σχέση της Σοφίας με τον αδελφό της, που το χαμόγελό του το κράταγε μόνο για κείνη, ποια ήταν η συνθηματική τους γλώσσα και τα μυστικά τους, τι ρόλο έπαιξε ο παπαγάλος από τη Ζανζιβάρη (ο τελευταίος σύντροφος ζωής της Σοφίας), πώς χάραξαν μια κοινή διαδρομή αποθέωσης και λιθοβολισμού, πώς γινόταν να μαλακώνουν ο αγέλαστος πρωθυπουργός και η αλύγιστη αδερφή του πίσω από τις κλειστές πόρτες;
Παρακολουθούμε επίσης τη ζωή του Θεόδωρου Δεληγιάννη, που τιθάσευσε την αμαζόνα Σοφία και ξύπνησε τη γυναίκα μέσα της («μετά τον στοχαστικό Τρικούπη, ο ορμητικός εραστής»), ένας πολιτικός που ως παιδάκι αποτυπώθηκε στον πίνακα του φον Ες «Η άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο» αλλά έριξε τον βασιλιά αργότερα, που έγινε από στενογράφος υπουργός και σταδιακά έχτισε μιαν αντιπαλότητα με τον Τρικούπη κι όσο γερνούσε τόσο γέμιζε μίσος που τον οδηγούσε σε σπασμωδικές και απάνθρωπες κινήσεις: «-Πρέπει να μάθεις να γερνάς Δεληγιάννη. Ν’ αποχαιρετάς τη ζωή γλυκά, σαν πουλί που κελάηδησε στη νιότη σου. Όχι σαν θηρίο που σου τη σπάραξε» (σελ. 210). Υπάρχουν επίσης κι άλλα πρόσωπα όπως οι Ρόκκος Χοϊδάς, Ανδρέας Κάλβος, Τερέζα Μακρή, Κωστής Παλαμάς, Εμμανουήλ Ροΐδης, Ανδρέας Συγγρός, Κλεάνθης Τριανταφύλλου και πολλοί άλλοι, οι «δορυφόροι» του μυθιστορήματος, με απρόσμενες εμφανίσεις που απογειώνουν την πλοκή κι εμπλουτίζουν τις εξελίξεις.
Ο συγγρ��φέας σέβεται τα ιστορικά πρόσωπα και δε βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα, μάλιστα επιμένει να καταγράφει ακριβοδίκαια όλες τις όψεις του νομίσματος. Τονίζει: «Πάλι είμαστε στην άχαρη θέση να ψυχαναλύουμε… ύστερα από εκατόν δέκα χρόνια. Δεν ωφελεί ούτε μπορούμε» (σελ. 152). Τα ελάχιστα σχόλιά του είναι πάντα αιχμηρά και ταυτόχρονα κομψά, δείχνουν άνθρωπο που έχει ζήσει πολλά κι έχει μια πείρα ζωής: «Αστείοι που είναι οι πεθαμένοι έρωτες όταν τους κοιτάς από μακριά» (σελ. 160). Μάλιστα, πολλές φορές συναντάμε αλήθειες που βρίσκουν απήχηση ακόμη και στο σήμερα, κάτι που κάνει τα κείμενα του Φρέντυ Γερμανού διαχρονικά και δεν τ’ αφήνουν να «παλιώσουν» ποτέ: «Τι ξέρουν οι κακόμοιροι οι γιατροί γι’ αυτό το δολοφονικό πύον που βγάζουν τα σπυριά της πολιτικής. Δεν θα βρεθεί ποτέ το φάρμακό τους» (σελ. 170). Και: «Δεν μπορείς να κάνεις κράτος αν δεν σε κάνει πρωθυπουργό ο λαός» (σελ. 172). Ταυτόχρονα παραμένει τυπικός και προσγειωμένος: «Πίσω από τις γραμμές αυτές…. δεν υπάρχει η υπερβολή ενός ποιητή αλλά η ακρίβεια ενός ρεπόρτερ» (σελ. 226). Αυτή η μαγική πένα λοιπόν, αυτός ο ταλαντούχος συγγραφέας και δημοσιογράφος, ζωντανεύει με αληθοφάνεια και υπέροχες σκηνές τη ζωή της Σοφίας Τρικούπη, του αδελφού της Χαρίλαου, του αντιπάλου τους Θεόδωρου Δεληγιάννη και όλων των σημαντικών προσώπων που πρωτοστάτησαν στην ελληνική ιστορία του 19ου αιώνα. Άλλο ένα ιστορικό μυθιστόρημα που έχει ακόμη λόγο ύπαρξης στα ράφια και στις ζωές μας.
Πρώτη δημοσίευση στο site μου: https://www.vivliokritikes.com/%ce%b3...
April 10, 2022
Αυτό το βιβλίο πρωτο-εμφανίστηκε στη ζωή μου όταν πήγαινα Λύκειο.
Ήταν μέση της Β' Λυκείου, όταν στο φροντιστήριο αρχίζαμε Ιστορία Κατεύθυνσης κι εγώ προσπαθούσα να καταβροχθίσω ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε από βιβλία σχετικά με νεοελληνική ιστορία--αφενός γιατί είχα πέσει με τα μούτρα στο fangirling για τον Ελευθέριο Βενιζέλο(κάπως ήθελα να ξεχαστώ από προσωπική χυλόπιτα και εντέλει άρχισα έτσι να ασχολούμαι με νεοελληνική ιστορία λόγω Θεωρητικής), αφετέρου έψαχνα όλα τα κουτσομπολιά που είχαν οι περισσότερες πολιτικές προσωπικότητες της εποχής.
Και κάπως έτσι έμαθα για τα γκομενικά της Σοφίας Τρικούπη με τον Δηλιγιάννη και άκουσα για αυτό το βιβλίο. Οπότε και το άρχισα, στην αρχή της Γ' Λυκείου πλέον. Εντούτοις, ποτέ δε το τελείωσα. Θες από ελάχιστο χρόνο, θες από βαρεμάρα, ή και τα 2 μαζί.
Και να 'μαι τώρα, δεύτερο έτος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού, και κάνουμε στο εξάμηνο Νεοελληνική Ιστορία και δίνουμε και έμφαση στα του 19ου αιώνα. Και να 'το πάλι το βιβλίο, το θυμήθηκα και το δανείστηκα και πραγματικά το λάτρεψα.
Ειλικρινά με αυτό το βιβλίο και χάρηκα και σιχτίρισα και ένιωσα cringe ενίοτε και έκλαψα επίσης.
Ο Γερμανός είχε φοβερές πηγές (ζηλεύω!!!) και τις αξιοποίησε και με την πολύ χαλαρή και χιουμοριστική ενίοτε γραφή του έφτιαξε αυτό το αριστούργημα. Ζωντανεύει μια παλιά Ελλάδα με τα πολλά κουσούρια της και δίνει μια ροή ανάλαφρη στα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Πολύ άνετα αν κάποι@ ήθελε να ασχοληθεί με την ελληνική πολιτική ιστορία του 19ου αιώνα, αυτό το βιβλίο θα έκανε υπέροχη και χαλαρή μετάβαση για περαιτέρω τριβή στα ιστορικά γεγονότα.
Αν και προσωπικά μου φάνηκε αρκετά τοξική η σχέση Χαριλάου - Σοφίας Τρικούπη (κυριολεκτικά δεν αφήνανε κανέναν τρίτο να παρέμβει στη ζωή τους!) , έβγαζαν και οι δύο φοβερή γλυκύτητα και αυτοθυσία ο ένας για τον άλλο--και μετά τρως ένα μίνι χαστούκι και καταλαβαίνεις πως ήταν αδέρφια που ακριβώς επειδή ήταν τόσο κολλημένοι ο ένας με τον άλλο, δεν παντρεύτηκαν ποτέ και δεν έφτιαξαν ποτέ τη ζωή τους.
Αυτό βέβαια δε με σταμάτησε απ' το να κλαίω σαν την ηλίθια όταν πέθαινε ο Τρικούπης και αγωνιούσε αν θα προλάβαινε η Σοφία να τον δει ζωντανό και να την αποχαιρετήσει.
Ο Δηλιγιάννης εντωμεταξύ ως το τέλος του βιβλίου μεγάλο αρχίδι ρε φίλε. Επειδή δε του έκατσε η Σοφία να κάτσει αυτός να τους βγάζει χολή ως το θάνατό του ξερωγώ. Ε άη γαμήσ'.
Ηθελα πολύ να παίξω ξύλο μαζί του, όπως και με τον Γεώργιο (και τον βασιλιά και τον πρίγκιπα), και με τον μπούφο τον Τίνο.
Εντούτοις, έχω να πω πως ο Ροΐδης ήταν μια γλύκα, we stan, όπως και ο Παράσχος--και χάρη στο βιβλίο έμαθα και για τον Ρόκκο Χοϊδά και είχε πολλή πλάκα αυτό. Ο παπαγάλος των αδερφών με έσκισε εντούτοις, ειδικά στην κηδεία του Χαριλάου, που έκρωζε "Ζήτω ο κύριος Τρικούπης!" ενόσω ανεβάζανε τον άλλονα μέσα στο φέρετρο.
Ακόμα πιο emotional damage ήταν το μνημόσυνο του 1916 που είχε τον Βενιζέλο και τον Γούναρη μαζί-- όχι για κανέναν άλλο σοβαρό λόγο, απλά πέρασα την Γ' Λυκείου διαβάζοντας μανιωδώς για αυτούς τους 2 (ίσως και λίγο παραπάνω για τον Γούναρη λολ), οπότε έχουν συναισθηματική αξία για μένα πλέον.
Σε άλλο θέμα, θα ήθελα πολύ να σχολιάσω τοαπαίσιο γούστο στους άντρες που είχαν οι γυναίκες τότε κατά το βιβλίο;
Ο Τρικούπης λέει στα 50 του είχε τέτοιο σουξέ που οι γυναίκες "κρέμονταν σαν τα τσαμπιά από σταφύλια στο στόμα του όταν αγόρευε", ή ότι ο Δηλιγιάννης το 1862 "ήταν ο πιο γοητευτικός άντρας της Αθήνας", όταν κυριολεκτικά εκείνη την εποχή υπήρχε και κυκλοφορούσε ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης που ήταν και γαμώ τους γκόμενους;
Δηλαδή νταξ ρε παιδιά μη το ξεφτιλίσουμε, την ίδια εποχή ο Τρικούπης ήταν σαν ανάποδο γαμώτο--
Κι αυτουνού το τέλος με έσκισε, που έβλεπε απ' το σπίτι του το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Μαχαιριά στην καρδιά μου ήταν!
Μια κουβερτούλα στο παιδί και ένα πακέτο ζάναξ.
Αλλά σε γενικές γραμμές θα το βουλώσω, το βιβλίο το προτείνω φουλ. Και θα πάω βουρ να χωθώ και στο άλλο βιβλίο του Γερμανού με τον Δραγούμη, την Εκτέλεση.
Αυτά! 5 αστεράκια!
Ήταν μέση της Β' Λυκείου, όταν στο φροντιστήριο αρχίζαμε Ιστορία Κατεύθυνσης κι εγώ προσπαθούσα να καταβροχθίσω ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε από βιβλία σχετικά με νεοελληνική ιστορία--αφενός γιατί είχα πέσει με τα μούτρα στο fangirling για τον Ελευθέριο Βενιζέλο(κάπως ήθελα να ξεχαστώ από προσωπική χυλόπιτα και εντέλει άρχισα έτσι να ασχολούμαι με νεοελληνική ιστορία λόγω Θεωρητικής), αφετέρου έψαχνα όλα τα κουτσομπολιά που είχαν οι περισσότερες πολιτικές προσωπικότητες της εποχής.
Και κάπως έτσι έμαθα για τα γκομενικά της Σοφίας Τρικούπη με τον Δηλιγιάννη και άκουσα για αυτό το βιβλίο. Οπότε και το άρχισα, στην αρχή της Γ' Λυκείου πλέον. Εντούτοις, ποτέ δε το τελείωσα. Θες από ελάχιστο χρόνο, θες από βαρεμάρα, ή και τα 2 μαζί.
Και να 'μαι τώρα, δεύτερο έτος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού, και κάνουμε στο εξάμηνο Νεοελληνική Ιστορία και δίνουμε και έμφαση στα του 19ου αιώνα. Και να 'το πάλι το βιβλίο, το θυμήθηκα και το δανείστηκα και πραγματικά το λάτρεψα.
Ειλικρινά με αυτό το βιβλίο και χάρηκα και σιχτίρισα και ένιωσα cringe ενίοτε και έκλαψα επίσης.
Ο Γερμανός είχε φοβερές πηγές (ζηλεύω!!!) και τις αξιοποίησε και με την πολύ χαλαρή και χιουμοριστική ενίοτε γραφή του έφτιαξε αυτό το αριστούργημα. Ζωντανεύει μια παλιά Ελλάδα με τα πολλά κουσούρια της και δίνει μια ροή ανάλαφρη στα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Πολύ άνετα αν κάποι@ ήθελε να ασχοληθεί με την ελληνική πολιτική ιστορία του 19ου αιώνα, αυτό το βιβλίο θα έκανε υπέροχη και χαλαρή μετάβαση για περαιτέρω τριβή στα ιστορικά γεγονότα.
Αν και προσωπικά μου φάνηκε αρκετά τοξική η σχέση Χαριλάου - Σοφίας Τρικούπη (κυριολεκτικά δεν αφήνανε κανέναν τρίτο να παρέμβει στη ζωή τους!) , έβγαζαν και οι δύο φοβερή γλυκύτητα και αυτοθυσία ο ένας για τον άλλο--και μετά τρως ένα μίνι χαστούκι και καταλαβαίνεις πως ήταν αδέρφια που ακριβώς επειδή ήταν τόσο κολλημένοι ο ένας με τον άλλο, δεν παντρεύτηκαν ποτέ και δεν έφτιαξαν ποτέ τη ζωή τους.
Αυτό βέβαια δε με σταμάτησε απ' το να κλαίω σαν την ηλίθια όταν πέθαινε ο Τρικούπης και αγωνιούσε αν θα προλάβαινε η Σοφία να τον δει ζωντανό και να την αποχαιρετήσει.
Ο Δηλιγιάννης εντωμεταξύ ως το τέλος του βιβλίου μεγάλο αρχίδι ρε φίλε. Επειδή δε του έκατσε η Σοφία να κάτσει αυτός να τους βγάζει χολή ως το θάνατό του ξερωγώ. Ε άη γαμήσ'.
Ηθελα πολύ να παίξω ξύλο μαζί του, όπως και με τον Γεώργιο (και τον βασιλιά και τον πρίγκιπα), και με τον μπούφο τον Τίνο.
Εντούτοις, έχω να πω πως ο Ροΐδης ήταν μια γλύκα, we stan, όπως και ο Παράσχος--και χάρη στο βιβλίο έμαθα και για τον Ρόκκο Χοϊδά και είχε πολλή πλάκα αυτό. Ο παπαγάλος των αδερφών με έσκισε εντούτοις, ειδικά στην κηδεία του Χαριλάου, που έκρωζε "Ζήτω ο κύριος Τρικούπης!" ενόσω ανεβάζανε τον άλλονα μέσα στο φέρετρο.
Ακόμα πιο emotional damage ήταν το μνημόσυνο του 1916 που είχε τον Βενιζέλο και τον Γούναρη μαζί-- όχι για κανέναν άλλο σοβαρό λόγο, απλά πέρασα την Γ' Λυκείου διαβάζοντας μανιωδώς για αυτούς τους 2 (ίσως και λίγο παραπάνω για τον Γούναρη λολ), οπότε έχουν συναισθηματική αξία για μένα πλέον.
Σε άλλο θέμα, θα ήθελα πολύ να σχολιάσω το
Ο Τρικούπης λέει στα 50 του είχε τέτοιο σουξέ που οι γυναίκες "κρέμονταν σαν τα τσαμπιά από σταφύλια στο στόμα του όταν αγόρευε", ή ότι ο Δηλιγιάννης το 1862 "ήταν ο πιο γοητευτικός άντρας της Αθήνας", όταν κυριολεκτικά εκείνη την εποχή υπήρχε και κυκλοφορούσε ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης που ήταν και γαμώ τους γκόμενους;
Δηλαδή νταξ ρε παιδιά μη το ξεφτιλίσουμε, την ίδια εποχή ο Τρικούπης ήταν σαν ανάποδο γαμώτο--
Κι αυτουνού το τέλος με έσκισε, που έβλεπε απ' το σπίτι του το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Μαχαιριά στην καρδιά μου ήταν!
Μια κουβερτούλα στο παιδί και ένα πακέτο ζάναξ.
Αλλά σε γενικές γραμμές θα το βουλώσω, το βιβλίο το προτείνω φουλ. Και θα πάω βουρ να χωθώ και στο άλλο βιβλίο του Γερμανού με τον Δραγούμη, την Εκτέλεση.
Αυτά! 5 αστεράκια!
August 22, 2017
Ένας τρόπος για να ξεκινήσει κανείς να ασχολείται με την ιστορία, χωρίς να του φαίνεται το εγχείρημα βουνο,είναι να μπει στην προσωπική ζωή των Ελλήνων που επηρέασαν την πολιτική πορεία της χωρας. Ολα έτσι γίνονται πιο άμεσα και ανθρώπινα.*Καθε βιβλίο του Φρέντυ μαθαίνει στον αναγνώστη ιστορίες, που δε θα είχε άλλο απλό και καλογραμμενο μέσο να τις μαθει!Κάθε του βιβλίο αξιζει!
January 20, 2013
Καταπληκτικό βιβλίο που παίζει ανάμεσα στην βιογραφία και το ιστορικό μυθιστόρημα. Ειδόμενα όλα από την πλευρά μίας γυναίκας που βρισκόταν ταυτόχρονα στο μάτι του κυκλώνα και στις παρυφές του.
February 6, 2022
Ένα κομμάτι της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας μέσα από την πένα του Φρέντυ Γερμανού. Με μοναδική μαεστρία ο συγγραφέας περνά από την αφήγηση στον διάλογο και τούμπαλιν κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Με αφορμή τη ζωή και τον έρωτα της Σοφίας Τρικούπη για τον Θεόδωρο Δεληγιάννη, σκιαγραφείται και ο αδερφός της, ο άνθρωπος και πολιτικός Χαρίλαος Τρικούπης ενώ από τις σελίδες του βιβλίου παρελάζουν κι άλλες διάσημες προσωπικότητες της ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής και του πνεύματος του 19ου αι και των αρχών του 20ου. Μου άρεσε πολύ.
September 28, 2016
Πρόκειται για ένα πραγματικά καταπληκτικό βιβλίο για την πορεία του Χαρίλαου Τρικούπη και το Θεόδωρου Δηλιγιάννη μέσα από τη ζωή της αδελφής του πρώτου, Σοφίας. Τα ιστορικά στοιχεία περιπλέκονται με την μοναδική αφήγηση του Γερμανού και καθιστούν το βιβλίο όχι απλά αξιόπιστο από άποψη ιστορικής ακρίβειας αλλά και απολαυστικό στην ανάγνωση και αρκετά κατατοπιστικό σχετικά με την πορεία των γεγονότων την χρονική περίοδο. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και επιβεβαιώνει το συγγραφικό ταλέντο του Γερμανού.
July 5, 2017
Τι υπέροχο βιβλίο!!! Το αγάπησα..
August 28, 2019
καταπληκτικό βιβλίο για την Σοφία Τρικούπη.
June 9, 2020
Αυτός ο Γερμανός δεν απογοητεύει ποτέ. Έγινε το δεύτερο αγαπημένο μου βιβλίο του (μαζί ίσως με την «εκτέλεση») μετά την «Τερέζα».
Μέχρι ένα σημείο δεν εντυπωσιάστηκα επειδή περίμενα μία πιο πλούσια σε πράξεις ζωή της Σοφίας Τρικούπη όπως περίπου έγινε και με την Τερέζα. Παρόλαυτά το βιβλίο απέκτησε τεράστιο ενδιαφέρον λόγω του πολιτικού δράματος της εποχής με τον τρικουπη και τον Δεληγιαννη που παρουσιάζεται με πολύ ελκυστικό τρόπο από τον συγγραφέα.
Ειδικά οι τελευταίες περίπου 50 σελίδες ήταν καταπληκτικές. Τοτε είναι που τα γεγονότα κυλανε ασταμάτητα και οι χαρακτήρες της ιστορίας δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Φυσικά σε εκείνο το σημείο είναι που και ο ίδιος ο συγγραφέας παίρνει θέση επαινώντας τον τεράστιο Χαρίλαο Τρικούπη.
Πέρα όμως από την πολιτική, το βιβλίο έχει μια νοσταλγική πνοή όπως και τα περισσότερα βιβλία του Φρέντυ Γερμανού. Δίνει χρώμα και ζωντάνια σε μία γυναίκα η οποία έζησε μία εκπληκτική ζωή και ο συγγραφεας σου αφήνει το δίλημμα ότι μπορεί να ήταν η ζωή που ονειρεύτηκε μπορεί και όχι. Μπορεί να έπραξε πολλά μπορεί να έπραξε και λίγα. Το σίγουρο είναι ότι βρέθηκε ανάμεσα από πολλές εντυπωσιακές προσωπικότητες, συνάντησε ακόμα περισσότερες ιστορικές φυσιογνωμίες της εποχής και ίσως αθόρυβα, για τους περισσότερους ιστορικούς, άφησε το στίγμα της στην Ελλάδα του 19ου αιώνα.
Επίσης τελειώνοντας, θέλω να πω ότι ο χαριλαος Τρικούπης, που προφανώς είναι από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου, αποτελεί έναν από τους πιο ενδιαφέροντες και εντυπωσιακούς χαρακτήρες σε οποιοδήποτε βιβλίο έχω διαβάσει, μυθιστορηματικό ή μη.
Μέχρι ένα σημείο δεν εντυπωσιάστηκα επειδή περίμενα μία πιο πλούσια σε πράξεις ζωή της Σοφίας Τρικούπη όπως περίπου έγινε και με την Τερέζα. Παρόλαυτά το βιβλίο απέκτησε τεράστιο ενδιαφέρον λόγω του πολιτικού δράματος της εποχής με τον τρικουπη και τον Δεληγιαννη που παρουσιάζεται με πολύ ελκυστικό τρόπο από τον συγγραφέα.
Ειδικά οι τελευταίες περίπου 50 σελίδες ήταν καταπληκτικές. Τοτε είναι που τα γεγονότα κυλανε ασταμάτητα και οι χαρακτήρες της ιστορίας δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Φυσικά σε εκείνο το σημείο είναι που και ο ίδιος ο συγγραφέας παίρνει θέση επαινώντας τον τεράστιο Χαρίλαο Τρικούπη.
Πέρα όμως από την πολιτική, το βιβλίο έχει μια νοσταλγική πνοή όπως και τα περισσότερα βιβλία του Φρέντυ Γερμανού. Δίνει χρώμα και ζωντάνια σε μία γυναίκα η οποία έζησε μία εκπληκτική ζωή και ο συγγραφεας σου αφήνει το δίλημμα ότι μπορεί να ήταν η ζωή που ονειρεύτηκε μπορεί και όχι. Μπορεί να έπραξε πολλά μπορεί να έπραξε και λίγα. Το σίγουρο είναι ότι βρέθηκε ανάμεσα από πολλές εντυπωσιακές προσωπικότητες, συνάντησε ακόμα περισσότερες ιστορικές φυσιογνωμίες της εποχής και ίσως αθόρυβα, για τους περισσότερους ιστορικούς, άφησε το στίγμα της στην Ελλάδα του 19ου αιώνα.
Επίσης τελειώνοντας, θέλω να πω ότι ο χαριλαος Τρικούπης, που προφανώς είναι από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου, αποτελεί έναν από τους πιο ενδιαφέροντες και εντυπωσιακούς χαρακτήρες σε οποιοδήποτε βιβλίο έχω διαβάσει, μυθιστορηματικό ή μη.
September 2, 2020
Μοναδικο!
August 10, 2021
Πολύ ωραία γραφή!
December 26, 2021
Τελειο βιβλίο !
December 28, 2021
Εξαιρετικά βελούδινο!
May 31, 2022
Τι όμορφα που γράφει!!! Εξαιρετικός και ο τρόπος που δίνει ιστορικά στοιχεία!!!
December 21, 2024
Βιογραφία, μυθιστόρημα, άρλεκιν, πολιτικό θρίλερ... όπως και να το χαρακτηρήσεις, μέσα θα πέσεις. Εξαιρετικές ιστορικές πηγές και φωτογραφικό υλικό.
January 31, 2025
Τριολε Χαριλάου και Σοφίας Τρικούπη με τον Δεληγιάννη. Η ιστορία ως ρομάντζο
September 14, 2025
Υπέροχο, σε ταξιδεύει 💙
December 15, 2023
Μια πολύ ωραία ιστορία για ενα κομμάτι της ιστορίας μας άγνωστο σε εμένα τουλάχιστον. Η ιστορία του Χαριλαου Τρικούπη, της αδερφής του Σοφίας Τρικούπη και του Θεόδωρου Δεληγιάννη , ορκισμένου εχθρού του Τρικούπη, αλλά και κρυφού έρωτα της Σοφίας.
Δοσμένη με έναν πολύ περιγραφικό τρόπο, η ιστορία ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη και νιώθεις οτι είσαι σε μια γωνια και τα παρακολουθείς όλα. Μας ταξιδεύει σε ένα κομμάτι της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας.
Δοσμένη με έναν πολύ περιγραφικό τρόπο, η ιστορία ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη και νιώθεις οτι είσαι σε μια γωνια και τα παρακολουθείς όλα. Μας ταξιδεύει σε ένα κομμάτι της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας.
May 9, 2018
Μια φορά είναι λίγη για να διαβάσει κανείς αυτό το υπέροχο βιβλίο! Και να μην του προσδώσει μία εξαιρετική συμπάθεια για τον Χαρίλαο Τρικούπη!!!
Displaying 1 - 25 of 25 reviews