What do you think?
Rate this book
Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης
Τα "Τέλματα" και "Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης" είναι δύο από τις τρεις αλληγορικές φάρσες που έγραψε ο Ζιντ. Το 1893, θέλοντας να ξεφύγει από την πνιγηρή ατμόσφαιρα των λογοτεχνικών σαλονιών και να απελευθερωθεί από την πουριτανική διαπαιδαγώγησή του, ο νεαρός Αντρέ Ζιντ φεύγει για ένα ταξίδι στη Βόρεια Αφρική, όπου ανακαλύπτει την απόλαυση και την ηδονή. Επιστρέφοντας μεταμορφωμένος και αναζητώντας μια διέξοδο στην αποξένωση που ένιωθε, αποφασίζει να γράψει τα "Τέλματα", όπου η γραφή του, απελευθερωμένη πια όπως κι εκείνος, τον οδηγεί στη σύλληψη της ιδέας της ελεύθερης ή αναίτιας πράξης, την οποία ενδυναμώνει με ένα σύμβολο στον "Προμηθέα ελεύθερο δεσμώτη", για να την τελειοποιήσει στα "Υπόγεια του Βατικανού" στο πρόσωπο του Λαφκάντιο.
[περιέχει τις νουβέλες: Paludes, Le Prométhée mal enchaîné, Le Grincheux]
[περιέχει τις νουβέλες: Paludes, Le Prométhée mal enchaîné, Le Grincheux]
- GenresShort Stories
187 pages, Hardcover
First published January 1, 1893
2 people are currently reading
52 people want to read
About the author
André Gide
908 books1,732 followersDiaries and novels, such as
The Immoralist
(1902) and
Lafcadio's Adventures
(1914), of noted French writer André Gide examine alienation and the drive for individuality in an often disapproving society; he won the Nobel Prize of 1947 for literature.
André Paul Guillaume Gide authored books. From beginnings in the symbolist movement, career of Gide ranged to anticolonialism between the two World Wars.
Known for his fiction as well as his autobiographical works, Gide exposes the conflict and eventual reconciliation to public view between the two sides of his personality; a straight-laced education and a narrow social moralism split apart these sides. One can see work of Gide as an investigation of freedom and empowerment in the face of moralistic and puritan constraints, and it gravitates around his continuous effort to achieve intellectual honesty. His self-exploratory texts reflect his search of full self, even to the point of owning sexual nature without betraying values at the same time. After his voyage of 1936 to the Union of Soviet Socialist Republics, the same ethos informs his political activity, as his repudiation of Communism suggests.
Chinese 安德烈·纪德
André Paul Guillaume Gide authored books. From beginnings in the symbolist movement, career of Gide ranged to anticolonialism between the two World Wars.
Known for his fiction as well as his autobiographical works, Gide exposes the conflict and eventual reconciliation to public view between the two sides of his personality; a straight-laced education and a narrow social moralism split apart these sides. One can see work of Gide as an investigation of freedom and empowerment in the face of moralistic and puritan constraints, and it gravitates around his continuous effort to achieve intellectual honesty. His self-exploratory texts reflect his search of full self, even to the point of owning sexual nature without betraying values at the same time. After his voyage of 1936 to the Union of Soviet Socialist Republics, the same ethos informs his political activity, as his repudiation of Communism suggests.
Chinese 安德烈·纪德
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
September 20, 2020
Η έκδοση περιέχει 3 νουβέλες:
1. 'Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης': Πρόκειται για μια περίπτωση υπερεκτιμημένου βιβλίου, το οποίο, ωστόσο, έχει σαν πρωτότυπη βάση τον παραφρασμένο μύθο ή ακόμα και την τραγωδία 'Ο Προμηθέας δεσμώτης', ένα στοιχείο αρκετά δημιουργικό, αλλά παρακινδυνευμένο για την ουσία της λογοτεχνικής ύπαρξης του συγκεκριμένου μυθιστορήματος. Πολλοί αναγνώστες/στριες, πιθανόν, να το χαρακτηρίσουν 'ανούσιο', 'ακαταλαβίστικο' ή ακόμα και 'ψυχεδελικό' και, ενδεχομένως, να έχουν δίκιο, αν, βέβαια, καταφέρουν να το ολοκληρώσουν.
Το σημαντικότερο μειονέκτημα είναι ότι το αλληγορικό κομμάτι που είναι ο μύθος δεν ενσωματώνεται, σχεδόν καθόλου, επιτυχημένα στο βιβλίο με αποτέλεσμα να δίνεται η αίσθηση ότι πρόκειται για 2 διαφορετικά βιβλία που οδηγούνται σε ένα απότομο και ακατανόητο τέλος.
Πρωτότυπο και δημιουργικό βιβλίο μεν, αλλά ξεπερασμένο και ασαφές δε. Ο στόχος του Ζιντ είναι εντελώς 'θολός' και το χιούμορ 'επίπεδο'.
Βαθμολογία: 2/5 ή 4/10.
2. 'Τέλματα': Ο Ζιντ σατιρίζει την ελιτίστικη νοοτροπία και τάση των λογοτεχνικών και 'πνευματικών' κύκλων της εποχής του, όπως και την έλλειψη έμπνευσης που οδηγεί σε τελμάτωση και απουσία δημιουργικότητας ή ανυπαρξία ξεκάθαρων στόχων, προσφέροντας αρκετές φορές το γέλιο μέσα από εύστοχα σχόλια, αλλά όχι στη μεγαλύτερη έκταση του βιβλίου του. Ενώ οι χιουμοριστικοί, πολλές φορές, διάλογοι του κεντρικού ήρωα (που είναι, πιθανόν, ο συγγραφέας) με την καλή του φίλη, Ανζέλ είναι επιτυχημένοι, το βιβλίο είναι άνισο με αρκετές στιγμές παραφιλολογίας και ανούσιων λεπτομερειών και πληροφοριών.
Για μένα, προσωπικά, έχει μεγαλύτερη λογοτεχνική αξία από το υπερεκτιμημένο 'Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης', και αξίζει να διαβαστεί.
Βαθμολογία: 3,35/5 ή 6,7/10.
3. 'Ο γκρινιάρης': Είναι η πιο κοινωνική και ανθρώπινη νουβέλα από τις 3, όπου ο συγγραφέας εκφράζει με παράπονο τις απόψεις του για τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις. Ενδιαφέρουσα η πάλη λογικής και συναισθήματος που παρατηρείται στην αντιμετώπιση της ζωής ανάμεσα στη γυναίκα του, τα παιδιά του και τον συγγραφέα (ο οποίος δείχνει να παίζει το ρόλο του κεντρικού ήρωα και εδώ). Αυτή η νουβέλα θα άξιζε να είχε μεγαλύτερη έκταση.
Βαθμολογία: 3,4/5 ή 6,8/10.
Συνολική βαθμολογία: 2,9/5 ή 5,8/10.
1. 'Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης': Πρόκειται για μια περίπτωση υπερεκτιμημένου βιβλίου, το οποίο, ωστόσο, έχει σαν πρωτότυπη βάση τον παραφρασμένο μύθο ή ακόμα και την τραγωδία 'Ο Προμηθέας δεσμώτης', ένα στοιχείο αρκετά δημιουργικό, αλλά παρακινδυνευμένο για την ουσία της λογοτεχνικής ύπαρξης του συγκεκριμένου μυθιστορήματος. Πολλοί αναγνώστες/στριες, πιθανόν, να το χαρακτηρίσουν 'ανούσιο', 'ακαταλαβίστικο' ή ακόμα και 'ψυχεδελικό' και, ενδεχομένως, να έχουν δίκιο, αν, βέβαια, καταφέρουν να το ολοκληρώσουν.
Το σημαντικότερο μειονέκτημα είναι ότι το αλληγορικό κομμάτι που είναι ο μύθος δεν ενσωματώνεται, σχεδόν καθόλου, επιτυχημένα στο βιβλίο με αποτέλεσμα να δίνεται η αίσθηση ότι πρόκειται για 2 διαφορετικά βιβλία που οδηγούνται σε ένα απότομο και ακατανόητο τέλος.
Πρωτότυπο και δημιουργικό βιβλίο μεν, αλλά ξεπερασμένο και ασαφές δε. Ο στόχος του Ζιντ είναι εντελώς 'θολός' και το χιούμορ 'επίπεδο'.
Βαθμολογία: 2/5 ή 4/10.
2. 'Τέλματα': Ο Ζιντ σατιρίζει την ελιτίστικη νοοτροπία και τάση των λογοτεχνικών και 'πνευματικών' κύκλων της εποχής του, όπως και την έλλειψη έμπνευσης που οδηγεί σε τελμάτωση και απουσία δημιουργικότητας ή ανυπαρξία ξεκάθαρων στόχων, προσφέροντας αρκετές φορές το γέλιο μέσα από εύστοχα σχόλια, αλλά όχι στη μεγαλύτερη έκταση του βιβλίου του. Ενώ οι χιουμοριστικοί, πολλές φορές, διάλογοι του κεντρικού ήρωα (που είναι, πιθανόν, ο συγγραφέας) με την καλή του φίλη, Ανζέλ είναι επιτυχημένοι, το βιβλίο είναι άνισο με αρκετές στιγμές παραφιλολογίας και ανούσιων λεπτομερειών και πληροφοριών.
Για μένα, προσωπικά, έχει μεγαλύτερη λογοτεχνική αξία από το υπερεκτιμημένο 'Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης', και αξίζει να διαβαστεί.
Βαθμολογία: 3,35/5 ή 6,7/10.
3. 'Ο γκρινιάρης': Είναι η πιο κοινωνική και ανθρώπινη νουβέλα από τις 3, όπου ο συγγραφέας εκφράζει με παράπονο τις απόψεις του για τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις. Ενδιαφέρουσα η πάλη λογικής και συναισθήματος που παρατηρείται στην αντιμετώπιση της ζωής ανάμεσα στη γυναίκα του, τα παιδιά του και τον συγγραφέα (ο οποίος δείχνει να παίζει το ρόλο του κεντρικού ήρωα και εδώ). Αυτή η νουβέλα θα άξιζε να είχε μεγαλύτερη έκταση.
Βαθμολογία: 3,4/5 ή 6,8/10.
Συνολική βαθμολογία: 2,9/5 ή 5,8/10.
April 29, 2015
"Περισσότερο απ' όλα με ελκύουν τα μεγάλα επίπεδα τοπία -οι μονότονοι χερσότοποι-και θα έκανα μακρινά ταξίδια για να βρω λιμνώδεις περιοχές,αν δεν τις έβρισκα εδώ να με περιστοιχίζουν.-Μη νομίσετε μ' αυτό πως είμαι λυπημένος,δεν είμαι καν μελαγχολικός.Είμαι ο Τίτυρος και είμαι μοναχικός και αγαπώ ένα τοπίο όσο κι ένα βιβλίο που δε με αποσπά από τη σκέψη μου.Διότι είναι λυπημένη η σκέψη μου-είναι σοβαρή και,μάλιστα,κοντά σε άλλους,περίλυπη.Την αγαπώ πιο πολύ απ' όλα κι επειδή την περιφέρω μαζί μου,γι' αυτό ακριβώς αναζητώ κυρίως κάμπους,αμειδίαστες λιμνούλες,χερσότοπους.Εκεί την περιφέρω ήρεμα."
August 18, 2020
Τέλματα: ***
Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης: ****
Ο Γκρινιάρης: ****
Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης: ****
Ο Γκρινιάρης: ****
October 31, 2020
Οι κεντρικές ιδέες των δύο πρώτων ιστοριών, των "Τελμάτων" και του "Προμηθέα" αν και δύσκολες να κατανοήσει κανείς το σκοπό τους και τον ακριβή προβληματισμό που προσπαθούν να περάσουν μου φάνηκαν απολαυστικές. Δημιουργούσαν ένα ευχάριστο κλίμα στοχαστικής διάθεσης και μου άρεσε πολύ ο τρόπος που περιπλέκονταν, συμπληρώνοντας η μια την άλλη στο τέλος! Θα ήθελα να είχε εμβαθύνει σ' αυτές τις δύο ιστορίες λίγο παραπάνω, ενώ η ελάχιστη έκταση του ''Γκρινιάρη'' οδήγησε στο να μην μου δημιουργήσει αυτή η τελευταία ιστορία ιδιαίτερη εντύπωση.
September 20, 2020
[Μη νομίσετε μ' αυτό πως είμαι λυπημένος,δεν είμαι καν μελαγχολικός.Είμαι ο Τίτυρος και είμαι μοναχικός και αγαπώ ένα τοπίο όσο κι ένα βιβλίο που δε με αποσπά από τη σκέψη μου...]
December 28, 2021
Δύο αλληγορικές φάρσες ('Τέλματα' και 'Προμηθέας...'), των οποίων δεν κατάλαβα το λόγο ύπαρξης τους. Σουρεαλιστικές και ακατανόητες.
"Δεν αξίζουμε παρά μόνο για ότι μας διακρίνει από τους άλλους. Η ιδιοσυγκρασία είναι η πιο σπουδαία αρρώστια μας ή με άλλα λόγια , αυτό που είναι σημαντικό σε μας είναι αυτό που μόνο εμείς κατέχουμε, αυτό που δεν μπορεί κανείς να το βρει σε κανέναν άλλον..."
"Περνούσα μια ζωή εντελώς συνηθισμένη και θεωρούσα χρέος μου να μοιάζω με τον πιο κοινό άνθρωπο. Τώρα πια αναγνωρίζω βεβαίως ότι ο κοινός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να υπάρξει και δηλώνω απερίφραστα ότι το να προσπαθείς να μοιάζεις μ΄ όλο τον κόσμο είναι μια μάταιη φιλοδοξία αφού ο κόσμος απαρτίζεται από τον καθένα και ο καθένας δεν μοιάζει με κανέναν άλλον"
"Δεν αξίζουμε παρά μόνο για ότι μας διακρίνει από τους άλλους. Η ιδιοσυγκρασία είναι η πιο σπουδαία αρρώστια μας ή με άλλα λόγια , αυτό που είναι σημαντικό σε μας είναι αυτό που μόνο εμείς κατέχουμε, αυτό που δεν μπορεί κανείς να το βρει σε κανέναν άλλον..."
"Περνούσα μια ζωή εντελώς συνηθισμένη και θεωρούσα χρέος μου να μοιάζω με τον πιο κοινό άνθρωπο. Τώρα πια αναγνωρίζω βεβαίως ότι ο κοινός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να υπάρξει και δηλώνω απερίφραστα ότι το να προσπαθείς να μοιάζεις μ΄ όλο τον κόσμο είναι μια μάταιη φιλοδοξία αφού ο κόσμος απαρτίζεται από τον καθένα και ο καθένας δεν μοιάζει με κανέναν άλλον"
Displaying 1 - 6 of 6 reviews