علی- مير-فطروس در سال ١٣٢٩ / 1950 در شهرستان لنگرود زاده شد. از دوران دبيرستان به نويسندگی و شاعری پرداخت و در سال ١٣٤٩ با سردبيری و انتشار نشريه ء « سهند » (دانشگاه تبريز) در جنبش دانشجوئی ايران معروف گرديد بطوريکه بقول بعضی از صاحب نظران،« سهند در محافل روشنفکری و دانشجوئی ايران چون بُمبی منتشر شد».دو مجموعه شعرِ« آوازهای تبعيدی »(1357)و « سرود آنکه گفت:نه!»(1957) حاصل آن سال های دور است.میر-فطروس در دانشگاههای ايران، تاريخ و حقوق قضائی خواند و تحصيلات عاليه را در «مدرسهء مطالعات عالی» (دانشگاه سوربن پاريس) ادامه داد و نيز به اخذ درجهء دکترای افتخار از دانشگاه آمريکائى American Global University نائل آمده است در سال ١٣٥٦ کتاب مختصر «جنبش حروفيّه و نهضت پسيخانيان»و در آغاز ١٣٥7، کتاب معروف«حلاّج»از مير-فطروس منتشر شد که به جاپ پانزدهم رسیده است.او از سال 1362 برای ادامهءتحصیل عازم پاریس گردید در پاريس ، ٩ کتاب از میر-فطروس منتشر شده ،از جمله
* ¬ ملاحظاتی در تاريخ ايران (١٩٨9) *عمادالدين نسيمی ، شاعر و متفکّر حروفی(١٩٩٢) *ديدگاه ها (١٩٩٣ * گفتگوها (١٩٩٨ *رو در رو با تاريخ (١٩٩٩ * هفت گفتار(٢٠٠١ * برخى منظره ها و مناظره هاى فكرى در ايران امروز (٢٠٠٤ * تاريخ در ادبيات (٢٠٠٦
علاوه بر اين، کتاب « اسلام شناسی » و « ملاحظاتی در تاريخ ايران » به زبان دانمارکی و نيز بخشی از رسالهء دانشگاهی ِ« جنبش حروفيان » از مير-فطروس به زبان فرانسه منتشر شده اند. همچنين سال ها پيش کاست نواری از « آوازهای تبعيدی » با صدای او انتشار يافته است. كتاب هاى جديد مير-فطروس :«مقاله ها و مقوله ها»، «حلاّج» (با ويرايش جديد، الحاقات و اضافات فراوان)و «جنبش سرخ جامگان» (بابك ُخرّمدين) در آينده منتشر مى شوند.آخرین کتاب میر-فطروس با نام «دكتر محمّد مصدّق؛ آسيب شناسى يك شكست»،در دست انتشار است
مباحثات سیاسی در ایران ، چیزی جز خشم و هیاهوی ذهن های توسعه نیافته نیست! ما میراث دار یک تاریخ عصبی و عصبانی هستیم و چه بسا حال و آینده را فدای این عصبیتِ ویرانساز کرده ایم... وقوع انقلاب سال ۵۷ را می توان محصول کینه ها و کدورت ها و عصبیت های روشنفکران و رهبران سیاسی ایران بعد از ۲۸ مرداد ۳۲ به شمار آورد. اینکه چرا گفتمان ها و شعارهای عرفی( لائیک )روشنفکران مشروطه به " چاه ویل " شعارها و گفتمان مشروعه طلبان در انقلاب ۵۷ سقوط کردند؟و یا چگونه روشنفکران ایران در سال ۵۷ از تجددگرائی انقلاب مشروطه به تحجرگرائی انقلاب مشروعه( اسلامی ) تنزل نمودند؟