Αναφορά στην προ του Πελοποννησιακού πολέμου ιστορία της Ελλάδας. Η πολιτική κατάσταση. Αίτια και αφορμές του πολέμου. Τα γεγονότα στην Επίδαμνο και την Ποτείδαια. Συνέδρια της Σπάρτης.
Thucydides (c. 460 B.C. – c. 400 B.C.) (Greek Θουκυδίδης) was an Athenian historian and general. His History of the Peloponnesian War recounts the fifth-century BC war between Sparta and Athens until the year 411 BC. Thucydides has been dubbed the father of "scientific history" by those who accept his claims to have applied strict standards of impartiality and evidence-gathering and analysis of cause and effect, without reference to intervention by the gods, as outlined in his introduction to his work. He also has been called the father of the school of political realism, which views the political behavior of individuals and the subsequent outcomes of relations between states as ultimately mediated by, and constructed upon, fear and self-interest. His text is still studied at universities and military colleges worldwide. The Melian dialogue is regarded as a seminal text of international relations theory, while his version of Pericles' Funeral Oration is widely studied by political theorists, historians, and students of the classics. More generally, Thucydides developed an understanding of human nature to explain behavior in such crises as plagues, massacres, and wars.
Ο απόλυτος ιστορικός σε μια πολύ προσεγμένη έκδοση! Το Α' βιβλίο αφορά τα πριν την έναρξη του πολέμου, τα αίτια και τις αφορμές που μάθαμε στο σχολείο και είναι καταπληκτικό το πως ένας ιστορικός, στις απαρχές της ιστορίας, κατάφερε να γράψει με τόσο ακρίβεια και με τόσο αψεγάδιαστες εκτιμήσεις για έναν πόλεμο που ακόμα δεν είχε τελειώσει! "...δεν αντιλαμβάνεστε ότι την ησυχία τους την εξασφαλίζουν μονιμότερα αυτοί που διαθέτουν τη δύναμη τους για δίκαιες ενέργειες, αλλά παράλληλα δείχνουν τη διάθεση τους ότι, αν αδικηθούν, δεν θα επιτρέψουν να συνεχίζεται αυτό.... Όπως φαίνεται, οι άνθρωποι οργίζονται περισσότερο, όταν αδικούνται παρά όταν υποκύπτουν στη βία, γιατί η αδικία φαίνεται ως υπέρβαση από την ισότητα, ενώ η βία κάτι που αναγκαστικά επιβάλλεται από κάποιον ανώτερο." "Γιατί γνώρισμα συνετών ανθρώπων είναι να ζουν ειρηνικά, αν δεν αδικούνται, ενώ γνώρισμα των γενναίων είναι, εφόσον αδικούνται, αν πηγαίνουν από την ειρήνη στον πόλεμο, αλλά όταν παρουσιαστεί κατάλληλη περίσταση, να σταματούν τον πόλεμο και να συμφιλιώνονται και πάλι, μήτε να παρασύρονται από τις πολεμικές επιτυχίες τους, αλλά μήτε και να ανέχονται να αδικούνται" "Γιατί κανένας δεν πραγματοποιεί ένα σχέδιο με την ίδια αυτοπεποίθηση, όπως όταν το συλλαμβάνει, αλλά συνήθως σχεδιάζουμε με σιγουριά για την επιτυχία μας, στην πράξη όμως κυριευμένοι από το φόβο αποτυγχάνουμε."
Si scoprono un sacco di cose: gli ateniesi "democratici" erano imperialisti, gli spartani considerati "militaristi" erano invece fin troppo pacifici e prudenti e per un cinquantennio fecero molto poco per contrastare la potenza crescente di Atene.
Θα γράψω πιο αναλυτικό σχολιασμό του έργου όταν ολοκληρώσω και το 8ο βιβλίο αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι με εξέπληξε το ποσό ευκολοδιάβαστο κι ενδιαφέρον είναι.
Something to the effect of Athens and Corinth weren’t getting along and then Corcyra switched sides so there was a bit of a military action and then everybody was taking sides and I forget what side the Lacedemonians wound up on but that was a big deal for some reason. And it all happening right after a war with Xerxes.
Η ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου από τον σπουδαιότερο ιστορικό όλων των εποχών. Τα πριν(αιτίες και αφορμές) και η προετοιμασία των συμμαχιών για πόλεμο.
Η ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου από τον σπουδαιότερο ιστορικό όλων των εποχών. Τα πριν(αιτίες και αφορμές) και η προετοιμασία των συμμαχιών για πόλεμο.
read up to section 22. i do not wish to ever pick up this book again (not the fault of the author or editor—actually, maybe a little bit because of the author). the print job is pretty bad though.