What do you think?
Rate this book
Shakespeare and Company
En 1919 una joven norteamericana llamada Sylvia Beach abrió una librería inglesa en la pequeña calle Dupuytren de París, que pronto se trasladaría a la dirección que se convertiría en mí el número 12 de la calle de l’Odéon. La librería, a la que bautizó con el nombre de Shakespeare and Company, fue, entre otras muchas cosas, el punto de encuentro de los más grandes escritores y artistas de la época. Por aquel espacio mágico de intercambio cultural pasaron escritores franceses como Paul Valéry, André Gide, Valéry Larbaud o León-Paul Fargue, y anglosajones como Ernest Hemingway, Francis Scott Fitzgerald, Gertrude Stein, Sherwood Anderson, Ezra Pound, Djuna Barnes, Ford Madox Ford, T S. Eliot, Thornton Wilder, D. H. Lawrence y el gran James Joyce. Fue Sylvia Beach, desdoblada en editora, quien con coraje y osadía, cuando ningún editor se atrevía a asumir el reto, publicó su Ulises. Estas memorias de una irrepetible librera y editora son la crónica de un período igualmente irrepetible, definido por una inusual concentración de genios literarios, a los cuales aglutinó Sylvia Beach en su maravillosa librería parisina.
256 pages, Paperback
First published January 1, 1956
140 people are currently reading
7213 people want to read
About the author
Sylvia Beach
14 books67 followersFrom 1919, American bookseller Sylvia Beach, originally Nancy Woodbridge Beach, owned an influential store in Paris to 1941 and published the first edition of
Ulysses
of James Augustine Aloysius Joyce in 1922.
https://en.wikipedia.org/wiki/Sylvia_...
https://en.wikipedia.org/wiki/Sylvia_...
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 363 reviews
August 18, 2025
My man, F. Scott Fitzgerald makes an appearance in this book!
“Scott and Zelda always left money on a plate in the hall of the house where they lived, so that people coming with bills or those to be tipped could simply help themselves.”
Oh, Fitzgerald, you ruin me with your relentlessly optimistic faith in humanity.
Silvia Beach owned a bookshop, Shakespeare and Co, in Paris during the 1920’s through 1940’s. It was frequented by many of the contemporary writers of the time: TS Eliot, F. Scott Fitzgerald, James Joyce, Ernest Hemingway, Gertrude Stein, Ezra Pound, and many others. She also published James Joyce’s novel, Ulysses.
In the first printing of Ulysses, it was a special print of 1,000, and there were numbered (and are now worth astronomical amounts of money). F. Scott Fitzgerald had two copies: No. 826 and 890 (located at the University of South Carolina).
This book raises an interesting point—copyright protection. Because Ms. Beach published Ulysses in France, it was not protected under US copyright law. The book was ruled obscene so many US publishers were not interested in trying to bring it to market. In the absence of US publication, there was widespread pirating and bootleg copies. Bookshops would purchase knockoff copies for $5 and resell for $10. However, this process cut out James Joyce, the author, who worked for years, tirelessly working on his creation, only to be tossed aside.
This is interesting in light of the use of AI, how big corporations are taking books without the authors’ permission and using those works to train their AI robots. Have we fallen so far as a country that we now protect those that steal and rob? We shove creators to the curb all in the name of AI glory?
The Green Light at the End of the Dock (How much I spent):
Hardcover Text – $7.50 at Classic Book Shop in Royal Oak, Michigan
Connect With Me!
Blog Threads BookTube Facebook Insta My Bookstore at Pango
“Scott and Zelda always left money on a plate in the hall of the house where they lived, so that people coming with bills or those to be tipped could simply help themselves.”
Oh, Fitzgerald, you ruin me with your relentlessly optimistic faith in humanity.
Silvia Beach owned a bookshop, Shakespeare and Co, in Paris during the 1920’s through 1940’s. It was frequented by many of the contemporary writers of the time: TS Eliot, F. Scott Fitzgerald, James Joyce, Ernest Hemingway, Gertrude Stein, Ezra Pound, and many others. She also published James Joyce’s novel, Ulysses.
In the first printing of Ulysses, it was a special print of 1,000, and there were numbered (and are now worth astronomical amounts of money). F. Scott Fitzgerald had two copies: No. 826 and 890 (located at the University of South Carolina).
This book raises an interesting point—copyright protection. Because Ms. Beach published Ulysses in France, it was not protected under US copyright law. The book was ruled obscene so many US publishers were not interested in trying to bring it to market. In the absence of US publication, there was widespread pirating and bootleg copies. Bookshops would purchase knockoff copies for $5 and resell for $10. However, this process cut out James Joyce, the author, who worked for years, tirelessly working on his creation, only to be tossed aside.
This is interesting in light of the use of AI, how big corporations are taking books without the authors’ permission and using those works to train their AI robots. Have we fallen so far as a country that we now protect those that steal and rob? We shove creators to the curb all in the name of AI glory?
The Green Light at the End of the Dock (How much I spent):
Hardcover Text – $7.50 at Classic Book Shop in Royal Oak, Michigan
Connect With Me!
Blog Threads BookTube Facebook Insta My Bookstore at Pango
January 2, 2013
The third book read in my project to learn more about literary expatriates in 1920s and 1930s Paris, Sylvia Beach's memoir was in many ways the most enjoyable reading experience to date. Beach was an American woman who operated an English language lending library and bookstore called Shakespeare & Company on Paris' Left Bank from 1919 to 1941*. During that period, her store was a hub for expatriate writers including Ezra Pound, Ernest Hemingway, F Scott Fizgerald and, most signficantly, James Joyce. While not at all literary - Beach had no pretensions to be a writer and in the memoir describes herself as a "plain reader" - the work comes across as honest and heartfelt. Unlike Ernest Hemingway in A Moveable Feast, Beach was not mean spirited, nor was she self-obsessed as Gertrude Stein demonstrated herself to be in The Autobiography of Alice B. Toklas. Instead, the image of Beach which emerges from the work is of a modest, warm, devoted, patient, principled, persistent and humourous woman, who was loyal to her friends and committed to promoting contemporary literature.
In addition to running her bookstore, Sylvia Beach published the first edition of James Joyce's Ulysses in book form. This was in 1922, at a time when Joyce could not secure a publisher because the book had been banned in the US and the UK following its publication in periodical form. Beach, who was devoted to Joyce and recognised his literary genius, not only published the book, but acted as Joyce's agent, secretary, banker and adviser. This was ultimately to her financial disadvantage. Joyce must have been extraordinarily frustrating to deal with, but nothing more than a hint of exasperation emerges from Beach's account of their friendship.
Beach has a clear and accessible conversational style. The middle section of the book is somewhat bogged down in an account of less well-known writers and somewhat obscure literary reviews with which Beach was associated. However, it picks up again when Beach recounts how the bookstore was saved from closure during the 1930s by the efforts of French and expatriate literary figures. The final section is particularly moving. In this section Beach describes her experiences in occupied Paris, when she closed down the bookstore after refusing to sell her last copy of Finnegans Wake to a German officer. The narrative ends with the "liberation" of the store by Ernest Hemingway, who arrives in the Rue d'Odéon accompanied by American soldiers, who then go on to "liberate" the cellars of the Ritz Hotel. It left me with a positive image of Hemingway, which was welcome after the negative impression I gained from reading A Moveable Feast.
Overall, this was a most enjoyable read, notwithstanding the less than compelling middle section. However, as interesting as the anecdotes Beach included in her memoir are the things she left out. For example, Beach was in a long-term relationship with bookseller Adrienne Monnier. Beach does not directly refer to the nature of her relationship with Monnier in her memoir. Nor does she expand on the difficulties she must have endured because of Joyce's thoughtless exploitation of her devotion to his interests. These are the sorts of things I hope to read about in Sylvia Beach and the Lost Generation: A History of Literary Paris in the Twenties and Thirties. With luck, I will also discover whether my impression of Beach's character is accurate.
Clips of interviews with Sylvia Beach (the first in English with German subtitles and the second - which is specifically about James Joyce - in French) can be seen here and here.
*The Shakespeare & Company which currently exists in Paris is unconnected with Beach's bookstore otherwise than in name. It was named in Beach's honour by its founder, George Whitman.
February 6, 2025
بامزه بود. احتمالا اگر دو سال پیش بود برای خواندن چنین خاطراتی دست و پا می شکستم اما الان... کمی برای ذوقزدگی دیر است. بهرحال همانطور که احتمالا میدانید خاطرات تاسیس (شاید) مشهورترین کتابفروشی را در پاریس دهه بیست به قلم موسسش را روایت میکند که البته خواندنی است. نمیشود از آن حلقهی کم نظیر بزرگان ادبی چشمپوشی کرد که مدام سرکی به این کتابفروشی میکشیدند و حتی مشتری ثابت آن بودند. روایتهایی سیلویا بیچ نیز احتمالا از آن دست روایتهایی است که کمتر در زندگینامه ها میخوانیم. شاید در هیچ کتاب دیگری نتوان همینگوی، والری، ژید، فیتزجرالد، استاین و پاوند را کنار هم نشاند، اما در این کتاب همگی حضور دارند. جویس پررنگترین حضور را دارد و شاید چیزی قریب به هفتاد درصد کتاب را جویس و حاشیههایش در بر میگیرد که در نوع خود خواندنی است. اما در نهایت نباید از سیلویا بیچ انتظار کتاب ادبی عظیمی نباید داشت، حتی کتاب ادبی معمولی هم احتمالا جایز نیست. صرفا ثبت خاطراتی شیرین است از یک مکان مهم و دورهای مهم و آدمهایی مهم ولی مجموعهی همین «مهمها» خواندنیاش کرده.
در نهایت اگر کتابباز هستید و علاقهمند به سرنوشت کتابها و کتابفروشیها و نویسندهها، اثر خوش خوانی است که برای یک استراحت بین چند کتاب سنگین پیشنهاد میشود.
در نهایت اگر کتابباز هستید و علاقهمند به سرنوشت کتابها و کتابفروشیها و نویسندهها، اثر خوش خوانی است که برای یک استراحت بین چند کتاب سنگین پیشنهاد میشود.
November 8, 2018
reading a book in one day, and then writing a report on it the same day, and then turning that paper in the next day? it's called THRIVING
anyway maybe it's that i was reading this with an ~Analytical Eye~ so i can write a bunch and tear it to shreds, but i thought this was so poorly structured. also, unbelievably boring considering how objectively fascinating the subject matter is.
if Joyce and Hemingway and Fitzgerald in a Parisian bookstore in the 1920s (not to mention the Nazi shutdown of said bookstore during WWII) can't keep my attention, something is wrong.
bottom line: meh!!! (i have a paper to write.)
anyway maybe it's that i was reading this with an ~Analytical Eye~ so i can write a bunch and tear it to shreds, but i thought this was so poorly structured. also, unbelievably boring considering how objectively fascinating the subject matter is.
if Joyce and Hemingway and Fitzgerald in a Parisian bookstore in the 1920s (not to mention the Nazi shutdown of said bookstore during WWII) can't keep my attention, something is wrong.
bottom line: meh!!! (i have a paper to write.)
July 11, 2025
کتاب بالا پایین زیادی برای من داشت.
یعنی خب اولش اینطوریه که ماجراهای یک امریکاییه که با یه آدم صاحب کتابفروشی فرانسوی جالب دوست (و بعدها پارتنر) میشه و بعدتر توی پاریس یه کتابفروشی انگلیسیزبان باز میکنه، که الان حدود صدساله معروفترین کتابفروشی جهانه (در این مدت البته هم جاش چند بار عوض شده هم اصلا یک دور مدیریتش کامل عوض شده و شکسپیر و شرکای فعلی درواقع با یاد و خاطرهی کتابفروشی سیلویا بیچ تاسیس شده و نه مستقیما تحت نظر اون).
و پاریس دههی بیست تا چهل محور ماجراهاست، اون موقعی که علاوه بر فرانسویهای معروف یک عالمه هم غیرفرانسویهای معروف دارن توی پاریس زندگی میکنن، فضا اینطوریه که همینگوی میره جویس میاد جویس میره گرترود استاین میاد اینا میرن الیوت میاد و خلاصه شمار آدمهایی که میشناسیم که دوستهای سیلویا و آدرینن خیلی زیاده و درنتیجه خوندن ماجراهاشون خیلی جالب. مثلا اینکه یه روز یه جوان خیلی مودب و نسبتا پولداری وارد میشه که بهسرعت تبدیل به مشتری موردعلاقه همه اینها میشه و اون آدمه که تا اون موقع فقط چندتا داستان کوتاه نوشته بوده بعدها میشه همینگوی.
ولی بعد مثلا ماجراها میره به سمت چاپ اولیس، که چاپ اولش بهخاطر ممنوعالچاپ بودن و هزارتا مشکل دیگه توی پاریس چاپ میشه و میشه اولین کتابی که سیلویا بیچ چاپ میکنه و از کتابفروش به ناشر هم تبدیل میشه، هرچند در کل هم فقط این و شعرهای یک پنی جویس رو چاپ میکنه و خیلی اصرار داشته به ناشر تکاثر و تکنویسنده بودن.
و دیگه ماجراهای جویس میشن چیزی حدود نصف کتاب. جزییاتی که ممکنه برای جویسشناسها یا لااقل اونهایی که پژوهشگر و علاقهمند جدی ادبیات انگلیسی/ایرلندین جالب باشه، ولی برای من دیگه زیادی بود واقعا و حوصلهم سر میرفت هی. و روزها تو همین بخش مونده بودم، که میشه تقریبا تا اواخر کتاب.
اون آخر البته دوباره چند صفحهی معرکه داره راجع به اینکه اواخر دوران کتابفروشی و بعد از شروع جنگ جهانی دوم اوضاع مالی کتابفروشی خیلی بد میشه و بعد ازرا پاوند و یکعالمه آدم دیگه چه تلاشها میکنن و نشستهای کتابخوانی میذارن که آدمها برای شرکت درش پول بدن، که کتابفروشی محبوبشون در پاریس سر پا بمونه. و مثلا الیوت از لندن پامیشه میاد فقط برای اینکه یه شعر تو این برنامه بخونه و حمایت کنه، یا همینگویای که اهل حرف زدن در جمع اصلا نبوده حاضر میشه داستان بخونه بخاطر شکسپیر و شرکا. و خلاصه پایانش خیلی زیبا و خیلی غمگینه، اینکه این تلاشها نتیجه میده و چند وقت دیگه هم به فعالیت در شکسپیر و شرکا ادامه میدن و یه روزی یه افسر آلمانی که چاپ اول بیداری فینگانها رو میخواسته، که سیلویا نسخه شخصیش رو بهش نمیده، تهدیدشون میکنه که میاد مصادره میکنه همهچیز رو، و اینجا دیگه سیلویا مجبور میشه همه وسایل رو به یه آپارتمان امن منتقل کنه و حتی اسم کتابفروشی رو هم با رنگ بپوشونه و مدتی بعد خودش رو دستگیر میکنن و ۶ ماه میفرستن اردوگاه تا وقتی برش میگردونن پاریس و چند وقت بعد پاریس آزاد میشه و اینا. ولی دیگه هیچ حرفی از بازگشایی این کتابفروشی/کتابخونه/محل دریافت نامهها و بستههای روشنفکرهای پاریسی/بانک شخصی جیمز جویس و هزاران سمت دیگه نیست.
هرچند که نه خود کتابفروشی، اما سنتش میمونه در پاریس و دو دهه بعد جرج ویتمن بعد از مرگ سیلویا اسم کتابفروشیش رو به شکسپیر و شرکا تغییر میده، و از دهه شصت تا حالا این شکسپیر و شرکای جدید هم به سبک قبلی نه فقط مکان فروش کتاب، که پاتوق آدمها و جمعها و بحثهای تخصصی ادبیات انگلیسیزبان پاریس میشه، سنتی که مشخصا از سیلویا و کتابفروشیش بهش به ارث رسیده و به خوبی ادامه پیدا کرده، تا حدی که این کتابفروشی جدید چندینتا جای خواب و موندن موقت هم برای نویسندهها و شاعرها و اهالی ادبیات کمپول و بیجا فراهم کرده و همهجوره پاتوقشون به حساب میاد و کتابفروشی عادی نیست.
یعنی خب اولش اینطوریه که ماجراهای یک امریکاییه که با یه آدم صاحب کتابفروشی فرانسوی جالب دوست (و بعدها پارتنر) میشه و بعدتر توی پاریس یه کتابفروشی انگلیسیزبان باز میکنه، که الان حدود صدساله معروفترین کتابفروشی جهانه (در این مدت البته هم جاش چند بار عوض شده هم اصلا یک دور مدیریتش کامل عوض شده و شکسپیر و شرکای فعلی درواقع با یاد و خاطرهی کتابفروشی سیلویا بیچ تاسیس شده و نه مستقیما تحت نظر اون).
و پاریس دههی بیست تا چهل محور ماجراهاست، اون موقعی که علاوه بر فرانسویهای معروف یک عالمه هم غیرفرانسویهای معروف دارن توی پاریس زندگی میکنن، فضا اینطوریه که همینگوی میره جویس میاد جویس میره گرترود استاین میاد اینا میرن الیوت میاد و خلاصه شمار آدمهایی که میشناسیم که دوستهای سیلویا و آدرینن خیلی زیاده و درنتیجه خوندن ماجراهاشون خیلی جالب. مثلا اینکه یه روز یه جوان خیلی مودب و نسبتا پولداری وارد میشه که بهسرعت تبدیل به مشتری موردعلاقه همه اینها میشه و اون آدمه که تا اون موقع فقط چندتا داستان کوتاه نوشته بوده بعدها میشه همینگوی.
ولی بعد مثلا ماجراها میره به سمت چاپ اولیس، که چاپ اولش بهخاطر ممنوعالچاپ بودن و هزارتا مشکل دیگه توی پاریس چاپ میشه و میشه اولین کتابی که سیلویا بیچ چاپ میکنه و از کتابفروش به ناشر هم تبدیل میشه، هرچند در کل هم فقط این و شعرهای یک پنی جویس رو چاپ میکنه و خیلی اصرار داشته به ناشر تکاثر و تکنویسنده بودن.
و دیگه ماجراهای جویس میشن چیزی حدود نصف کتاب. جزییاتی که ممکنه برای جویسشناسها یا لااقل اونهایی که پژوهشگر و علاقهمند جدی ادبیات انگلیسی/ایرلندین جالب باشه، ولی برای من دیگه زیادی بود واقعا و حوصلهم سر میرفت هی. و روزها تو همین بخش مونده بودم، که میشه تقریبا تا اواخر کتاب.
اون آخر البته دوباره چند صفحهی معرکه داره راجع به اینکه اواخر دوران کتابفروشی و بعد از شروع جنگ جهانی دوم اوضاع مالی کتابفروشی خیلی بد میشه و بعد ازرا پاوند و یکعالمه آدم دیگه چه تلاشها میکنن و نشستهای کتابخوانی میذارن که آدمها برای شرکت درش پول بدن، که کتابفروشی محبوبشون در پاریس سر پا بمونه. و مثلا الیوت از لندن پامیشه میاد فقط برای اینکه یه شعر تو این برنامه بخونه و حمایت کنه، یا همینگویای که اهل حرف زدن در جمع اصلا نبوده حاضر میشه داستان بخونه بخاطر شکسپیر و شرکا. و خلاصه پایانش خیلی زیبا و خیلی غمگینه، اینکه این تلاشها نتیجه میده و چند وقت دیگه هم به فعالیت در شکسپیر و شرکا ادامه میدن و یه روزی یه افسر آلمانی که چاپ اول بیداری فینگانها رو میخواسته، که سیلویا نسخه شخصیش رو بهش نمیده، تهدیدشون میکنه که میاد مصادره میکنه همهچیز رو، و اینجا دیگه سیلویا مجبور میشه همه وسایل رو به یه آپارتمان امن منتقل کنه و حتی اسم کتابفروشی رو هم با رنگ بپوشونه و مدتی بعد خودش رو دستگیر میکنن و ۶ ماه میفرستن اردوگاه تا وقتی برش میگردونن پاریس و چند وقت بعد پاریس آزاد میشه و اینا. ولی دیگه هیچ حرفی از بازگشایی این کتابفروشی/کتابخونه/محل دریافت نامهها و بستههای روشنفکرهای پاریسی/بانک شخصی جیمز جویس و هزاران سمت دیگه نیست.
هرچند که نه خود کتابفروشی، اما سنتش میمونه در پاریس و دو دهه بعد جرج ویتمن بعد از مرگ سیلویا اسم کتابفروشیش رو به شکسپیر و شرکا تغییر میده، و از دهه شصت تا حالا این شکسپیر و شرکای جدید هم به سبک قبلی نه فقط مکان فروش کتاب، که پاتوق آدمها و جمعها و بحثهای تخصصی ادبیات انگلیسیزبان پاریس میشه، سنتی که مشخصا از سیلویا و کتابفروشیش بهش به ارث رسیده و به خوبی ادامه پیدا کرده، تا حدی که این کتابفروشی جدید چندینتا جای خواب و موندن موقت هم برای نویسندهها و شاعرها و اهالی ادبیات کمپول و بیجا فراهم کرده و همهجوره پاتوقشون به حساب میاد و کتابفروشی عادی نیست.
June 19, 2025
Sylvia Beach had a bookshop in Paris in the from 1919 to 1941 and literary giants such as André Gide and James Joyce, whose Ulysses Beach published, would regularly come walking through the door. Ernest Hemingway, who helped to smuggle the first copies of Ulysses into the United States, was dubbed Shakespeare and Company's best customer (and Sylvia Beach's portrait of him—this was early in his career—is much softer than some of the others I have read).
A little bookshop in — has become a flourishing fiction genre and this memoir, published in 1956, can be considered one of the real-life blueprints. Penelope Fitzgerald's The Bookshop meets Midnight in Paris. The book has slightly less charm than 84, Charing Cross Road and occasionally the name-dropping, especially when the names are more obscure, becomes a bit tedious. It shines in the sections devoted to James Joyce—Sylvia Beach was to James Joyce what Max Perkins was to Thomas Wolfe—and the last dozen pages, dedicated to the Nazi Occupation of Paris, are exceptional. A quintessential book-about-books, the book of chief concern being Ulysses, as well as a chronicle of the "Lost Generation."
A little bookshop in — has become a flourishing fiction genre and this memoir, published in 1956, can be considered one of the real-life blueprints. Penelope Fitzgerald's The Bookshop meets Midnight in Paris. The book has slightly less charm than 84, Charing Cross Road and occasionally the name-dropping, especially when the names are more obscure, becomes a bit tedious. It shines in the sections devoted to James Joyce—Sylvia Beach was to James Joyce what Max Perkins was to Thomas Wolfe—and the last dozen pages, dedicated to the Nazi Occupation of Paris, are exceptional. A quintessential book-about-books, the book of chief concern being Ulysses, as well as a chronicle of the "Lost Generation."
March 11, 2012
If I could transport to any period of history, Paris in the 1920s would probably be my first choice. Hanging out in cafes, sipping wine late into the night and discussing the latest works of Joyce, Hemingway, Fitzgerald, Gide--who are also your neighbors, and, if you're very lucky, your acquaintances or friends--would be amazing. Sylvia Beach lived that dream life. Sylvia was an American who moved to Paris and opened a bookshop that specialized in American works. Her store was frequented by all the major players of the day, who included her in their professional and personal lives. It wasn't always an easy life (money was in short supply), but it was glamorous and fascinating. Beach's style is anecdotal, but the reader gets a sense of her daily life (with partner Adrienne Monnier, who also ran a bookshop, but of French writings)along with the often-funny stories of her talented friends. Beach's account of how she published Joyce's "Ulysses" and smuggled it into America by way of Canada was particularly interesting to me. I also came away with a different view of Hemingway than I'd had before. I would recommend this brief memoir to any fan of the period and its writers.
February 15, 2015
3.5 stars. Often reads as a series of anecdotes, but it's interesting to read about Beach's relationship with Joyce from her own perspective.
April 18, 2012
This was half of a great book, so I'll give the first half four stars and the latter half two stars. I loved the story of Sylvia and her unlikely bookshop and how she came to publish James Joyce's Ulysses. That was great, as were the stories of the other writers and musicians who frequented Shakespeare and Company in the early twenties. The stories of Joyce and his family were beautiful and helped me understand the man much better.
At a certain point the memoir devolved into a series of short portraits of famous people she knew and why she liked them and then some random episodes from her life. The very end descriptions of life in occupied Paris in WWII were also great, including the brilliant and inspiring liberation of the rue de l'Odeon by Ernest Hemingway, which I'm sure added to his legendary status when the book was originally published. Lots to like here overall.
At a certain point the memoir devolved into a series of short portraits of famous people she knew and why she liked them and then some random episodes from her life. The very end descriptions of life in occupied Paris in WWII were also great, including the brilliant and inspiring liberation of the rue de l'Odeon by Ernest Hemingway, which I'm sure added to his legendary status when the book was originally published. Lots to like here overall.
September 6, 2023
الكتاب عبارة عن السيرة الذاتية للكاتبة بتأسيس مكتبة شكسبير اند كومبني في باريس والصعوبات التي صادفتها .. ونشر كتاب يوليسيس للكاتب الأمريكي جيمس جويس
April 7, 2020
Ho il periodico bisogno di leggere libri che parlano di libri, che siano essi romanzi, saggi, memorie o quant'altro. E questo libricino era perfetto per soddisfare il mio bisogno. Sylvia Beach racconta la storia di Shakespeare and Company (quella vera, non l'attuale!), che fu molto più di una semplice libreria: biblioteca, casa editrice, piccolo museo di autografi ed edizioni rare, ma soprattutto punto d'incontro fondamentale per l'internazionalissima vita culturale parigina degli anni '20 e una sorta di ponte tra la Francia e gli Stati Uniti. In questa "raccolta di ricordi" ci sono amicizia, coraggio, amore per la cultura, critica letteraria e musicale, inframmezzati a una serie infinita di aneddoti che ci svelano i lati quotidiani e poco noti di grandi nomi quali James Joyce, Ernest Hemingway, Ezra Pound, André Gide, Francis Scott Fitzgerald e tanti altri, che per Sylvia Beach erano amici e compagni d'avventura.
I capitoli migliori sono senza dubbio quelli dedicati a Joyce ed Hemingway, alla quale l'autrice fu legata da profondissima amicizia e nei cui confronti trabocca d'affetto, ma soprattutto quelli dedicati alle disavventure legate alla pubblicazione dell'Ulysses, scelta coraggiosissima della Beach e senza la quale chissà se e quando un testo così importante avrebbe mai visto la luce, ma che rischiò seriamente di mandarla in bancarotta.
“Fin dal primo giorno avevo capito che, nel lavorare con o per James Joyce, il piacere era mio, ed era un piacere infinito, e i profitti suoi.”
Il resto del libro è troppo episodico per i miei gusti, e non è riuscita a coinvolgermi fino in fondo: troppi i nomi, i libri, le riviste e i personaggi che appaiono e scompaiono nel giro di poche pagine, nonostante furono quasi tutti membri importanti della "ghenga". Molti di questi episodi lasciano comunque il segno, pur nella loro brevità, ma nel mio caso la cosa mi ha più innervosita che altro, perché avrei voluto saperne di più, molto di più...!
Resta comunque una lettura gradevolissima, grazie anche allo stile semplice e scorrevole della Beach, e che consiglio senza ombra di dubbio a tutti gli amanti della letteratura di quel periodo (e soprattutto agli amanti di Joyce, vero protagonista della storia!).
I capitoli migliori sono senza dubbio quelli dedicati a Joyce ed Hemingway, alla quale l'autrice fu legata da profondissima amicizia e nei cui confronti trabocca d'affetto, ma soprattutto quelli dedicati alle disavventure legate alla pubblicazione dell'Ulysses, scelta coraggiosissima della Beach e senza la quale chissà se e quando un testo così importante avrebbe mai visto la luce, ma che rischiò seriamente di mandarla in bancarotta.
“Fin dal primo giorno avevo capito che, nel lavorare con o per James Joyce, il piacere era mio, ed era un piacere infinito, e i profitti suoi.”
Il resto del libro è troppo episodico per i miei gusti, e non è riuscita a coinvolgermi fino in fondo: troppi i nomi, i libri, le riviste e i personaggi che appaiono e scompaiono nel giro di poche pagine, nonostante furono quasi tutti membri importanti della "ghenga". Molti di questi episodi lasciano comunque il segno, pur nella loro brevità, ma nel mio caso la cosa mi ha più innervosita che altro, perché avrei voluto saperne di più, molto di più...!
Resta comunque una lettura gradevolissima, grazie anche allo stile semplice e scorrevole della Beach, e che consiglio senza ombra di dubbio a tutti gli amanti della letteratura di quel periodo (e soprattutto agli amanti di Joyce, vero protagonista della storia!).
February 6, 2025
دربارهی شکسپیر و شرکا
اثر سیلویا بیچ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همهچیز از روز نوزدهم نوامبر سال ۱۹۱۹ شروع شد. کتابفروشی شکسپیر و شرکا در خیابان هشتم دوپویترن افتتاح میشود!
سیلویا بیچِ آمریکایی تباری که هیچ سر رشتهای از کتابداری و کتابفروشی ندارد، پس از آشنایی با آدرین مونیه و «خانهی کتابدوستها»، تصمیم میگیرد «کتابفروشیای از آن خود» داشته باشد. کتابفروشیای که به مرور تبدیل به پاتوقی برای نویسندگان سرگردانی شد این روزها اسمشان را به هر کسی بگوییم، میشناسدشان.
سیلویا شکسپیر و شرکا را تبدیل به خانهای برای غولهای ادبیات قرن بیستم کرد. از ارنست همینگوی و جیمز جویس بگیر تا سیمون دوبووار، گرترود استاین و ازرا پاوند و اسکات فیتزجرالد. کسانی که با گرفتن کارت عضویتِ شکسپیر و شرکا، تبدیل به یاران وفادار کتابفروشی و سیلویا بیچ شدند.
ــــــــــ
کتاب شکسپیر و شرکا خاطرات شخصی موسس کتابفروشی/کتابخانهای به همین نام، و البته شرح حال زندگی فرهنگی و اجتماعی در شهر پاریس و در قرن بیستم است.
در روزگاری که کتابهای انگلیسی زبان بسیار گران قیمت و یا نایاب بودند، سیلویا بیچ تصمیم میگیرد کتابخانه و کتابفروشی آمریکایی خود را در کرانهی چپ رود سن تاسیس کند و همین آمریکایی بودن کتابفروشی موجب سر زبان افتادنش و موج مشتریهای خواهان کتابهای انگلیسی زبان شد. مهاجران و هنرمندانی که با وجود این کتابفروشی دیگر در پاریس احساس غریبگی نمیکردند، گویی شکسپیر و شرکا سفارتخانهی کتابیِ آمریکا در پاریس بود.
در این خود زندگینامه، ما به دوران پس از جنگ جهانی اول میرویم و با خیابان هشتم دوپویترن آشنا میشویم و سپس در خیابان دوازدهم اودئون سکنه میگزینیم. توصیفات و جزئيات ریز و درشتی که در جای جای کتاب به چشم میخورد باعث میشود در طول خواندن کتاب مدام احساس کنیم با نویسنده در حال پرواز به اینسو و آنسوی فرانسه هستیم، با او به قفسهی کتابها سر میزنیم، برای چاپ اولیس به هول و ولا میافتیم و با تهدید افسر آلمانی مبنی بر مصادرهی کتابفروشی، ترس، عرق سردی بر تیرهی کمرمان میشود.
البته، جا دارد اینجا از سرکار خانم سحر مرعشی بابت ترجمهی دقیق و روانشان تشکر کنم. چرا که ترجمهی خوب همیشه شوقم را برای خواندن کتابها دو چندان میکند.
ـــــــــ
بر اساس صفحات پایانی کتاب، کتابفروشی شکسپیر و شرکا با وجود پستی و بلندیها و دردسرهایش تا سالها سرپا ماند. سیلویا بیچ و آدرین مونیه بر خلاف دیگرانی که در طول جنگ جهانی دوم در حال فرار از پاریس بودند، قرار را بر فرار ترجیح و به کارشان ادامه دادند. دو سال پس از شروع جنگ جهانی، افسری آلمانی برای خرید کتاب فینیگانز ویک به کتابفروشی میآید و سر باز زدن بیچ از فروختن کتاب به افسر، موجب تهدید به مصادرهی کتابفروشی و در نهایت انتقالِ شبانهی آن به طبقهی بالای ساختمان میشود. تا اینکه خیابان اودئون به دست همینگویِ سرباز آزاد میشود، اما شکسپیر و شرکا دیگر هرگز بازگشایی نمیشود.
ـــــــــ
میتوان گفت شکسپیر و شرکا برای هرکسی که به فرانسه، خصوصا فرانسهی قرن بیستم و ادبیاتش علاقمند است، جالب و بهیاد ماندن�� خواهد بود.
سیلویا شما را با نویسندگان و کتابهایی آشنا خواهد کرد که شاید تا کنون نمیشناختیدشان، و این کتاب مقدمهی خوبی برای شروع آن آثار خواهد بود.
ـــــــــ
نکتهای دربارهی این کتاب وجود دارد که ماهها پیش منرا نیز سردرگم کرده بود.
در بازار، کتاب دیگری با نامِ «شکسپیر و شرکا» و در نشر مرکز چاپ شده که نویسندهاش جرمی مرسر و است و از تجربهاش در شکسپیر و شرکایی نوشته که چند خیابان آنطرف تر از شکسپیر و شرکای سیلویاست و البته هنوزهم پا برجاست.
این کتابفروشی که در ابتدا «لو میسترال» نام داشت را جرج ویتمن (موسس لو میسترال) پس از مرگ سیلویا بیچ به نشانهی احترام به او، به شکسپیر و شرکا تغییر داد.
هماکنون، اگر بلیتی به مقصد پاریس بگیرید و از آنجا یکراست به سمت کرانهی چپ رود سن و خیابان اودئون بروید، شکسپیر و شرکای سیلویا را نخواهید دید، اما کافی به چند خیابان آنطرفتر، یعنی خیابان سی و هفتم بوشری بروید تا کتابفروشی شکسپیر و شرکای جرج ویتمن را که هماکنون بهدست دخترش اداره میشود را ببینید. شایدهم هوس کنید بهجای هتل، مدتی را در آنجا سپری کنید.
خود زندگینگارهی سیلویا بیچ را برای نخستینبار نشر گمان و با ترجمهی سحر مرعشی به چاپ رسانده، اما هردو کتاب لذت بخشاند و خواندنشان خالی از لطف نیست.
ــــــــ
نکتهی آخر اینکه، سیلویا در این کتاب دربارهی تمام کسانی که ازشان نام برده، کاملا رک و بدون رودربایستی صحبت میکند و این یکی از نکاتی است که ممکن است گاهی با خود فکر کنید:« ایا این افراد ناراضی نخواهند شد؟» اما همین نکته نوشتههای سیلویا را جالب و جذابتر ساخته.
در طول خواندن کتاب، ممکن است شماهم به داشتن «کتابفروشیای از آن خود» زیاد فکر کنید، چراکه داشتنِ یک کتابفروشی حداقل یکبار آرزوی تمام ما کتابخوانها بوده.
امیدوارم که از خواندنش لذت ببرید.
در آخر:
«شکسپیر و شرکا برای کسی که دلش میخواست در گوشهای به حال خود باشد، خیالبافی کند و بخواند و بیندیشد، جایی کموبیش پرهیاهو بود. بعضیها از کار و فعالیت دست میکشند تا در خود فرو بروند. زندگیِ من کاملاً برعکس این بود: اول غرق فکر میشدم، بعد غرق کار و تکاپو. یکی از شاگردان فروید که تازه از وین آمده بود به من میگفت «تو نمونهی کامل یک انسان برونگرایی».
-شکسپیر و شرکا / سیلویا بیچ-
اثر سیلویا بیچ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همهچیز از روز نوزدهم نوامبر سال ۱۹۱۹ شروع شد. کتابفروشی شکسپیر و شرکا در خیابان هشتم دوپویترن افتتاح میشود!
سیلویا بیچِ آمریکایی تباری که هیچ سر رشتهای از کتابداری و کتابفروشی ندارد، پس از آشنایی با آدرین مونیه و «خانهی کتابدوستها»، تصمیم میگیرد «کتابفروشیای از آن خود» داشته باشد. کتابفروشیای که به مرور تبدیل به پاتوقی برای نویسندگان سرگردانی شد این روزها اسمشان را به هر کسی بگوییم، میشناسدشان.
سیلویا شکسپیر و شرکا را تبدیل به خانهای برای غولهای ادبیات قرن بیستم کرد. از ارنست همینگوی و جیمز جویس بگیر تا سیمون دوبووار، گرترود استاین و ازرا پاوند و اسکات فیتزجرالد. کسانی که با گرفتن کارت عضویتِ شکسپیر و شرکا، تبدیل به یاران وفادار کتابفروشی و سیلویا بیچ شدند.
ــــــــــ
کتاب شکسپیر و شرکا خاطرات شخصی موسس کتابفروشی/کتابخانهای به همین نام، و البته شرح حال زندگی فرهنگی و اجتماعی در شهر پاریس و در قرن بیستم است.
در روزگاری که کتابهای انگلیسی زبان بسیار گران قیمت و یا نایاب بودند، سیلویا بیچ تصمیم میگیرد کتابخانه و کتابفروشی آمریکایی خود را در کرانهی چپ رود سن تاسیس کند و همین آمریکایی بودن کتابفروشی موجب سر زبان افتادنش و موج مشتریهای خواهان کتابهای انگلیسی زبان شد. مهاجران و هنرمندانی که با وجود این کتابفروشی دیگر در پاریس احساس غریبگی نمیکردند، گویی شکسپیر و شرکا سفارتخانهی کتابیِ آمریکا در پاریس بود.
در این خود زندگینامه، ما به دوران پس از جنگ جهانی اول میرویم و با خیابان هشتم دوپویترن آشنا میشویم و سپس در خیابان دوازدهم اودئون سکنه میگزینیم. توصیفات و جزئيات ریز و درشتی که در جای جای کتاب به چشم میخورد باعث میشود در طول خواندن کتاب مدام احساس کنیم با نویسنده در حال پرواز به اینسو و آنسوی فرانسه هستیم، با او به قفسهی کتابها سر میزنیم، برای چاپ اولیس به هول و ولا میافتیم و با تهدید افسر آلمانی مبنی بر مصادرهی کتابفروشی، ترس، عرق سردی بر تیرهی کمرمان میشود.
البته، جا دارد اینجا از سرکار خانم سحر مرعشی بابت ترجمهی دقیق و روانشان تشکر کنم. چرا که ترجمهی خوب همیشه شوقم را برای خواندن کتابها دو چندان میکند.
ـــــــــ
بر اساس صفحات پایانی کتاب، کتابفروشی شکسپیر و شرکا با وجود پستی و بلندیها و دردسرهایش تا سالها سرپا ماند. سیلویا بیچ و آدرین مونیه بر خلاف دیگرانی که در طول جنگ جهانی دوم در حال فرار از پاریس بودند، قرار را بر فرار ترجیح و به کارشان ادامه دادند. دو سال پس از شروع جنگ جهانی، افسری آلمانی برای خرید کتاب فینیگانز ویک به کتابفروشی میآید و سر باز زدن بیچ از فروختن کتاب به افسر، موجب تهدید به مصادرهی کتابفروشی و در نهایت انتقالِ شبانهی آن به طبقهی بالای ساختمان میشود. تا اینکه خیابان اودئون به دست همینگویِ سرباز آزاد میشود، اما شکسپیر و شرکا دیگر هرگز بازگشایی نمیشود.
ـــــــــ
میتوان گفت شکسپیر و شرکا برای هرکسی که به فرانسه، خصوصا فرانسهی قرن بیستم و ادبیاتش علاقمند است، جالب و بهیاد ماندن�� خواهد بود.
سیلویا شما را با نویسندگان و کتابهایی آشنا خواهد کرد که شاید تا کنون نمیشناختیدشان، و این کتاب مقدمهی خوبی برای شروع آن آثار خواهد بود.
ـــــــــ
نکتهای دربارهی این کتاب وجود دارد که ماهها پیش منرا نیز سردرگم کرده بود.
در بازار، کتاب دیگری با نامِ «شکسپیر و شرکا» و در نشر مرکز چاپ شده که نویسندهاش جرمی مرسر و است و از تجربهاش در شکسپیر و شرکایی نوشته که چند خیابان آنطرف تر از شکسپیر و شرکای سیلویاست و البته هنوزهم پا برجاست.
این کتابفروشی که در ابتدا «لو میسترال» نام داشت را جرج ویتمن (موسس لو میسترال) پس از مرگ سیلویا بیچ به نشانهی احترام به او، به شکسپیر و شرکا تغییر داد.
هماکنون، اگر بلیتی به مقصد پاریس بگیرید و از آنجا یکراست به سمت کرانهی چپ رود سن و خیابان اودئون بروید، شکسپیر و شرکای سیلویا را نخواهید دید، اما کافی به چند خیابان آنطرفتر، یعنی خیابان سی و هفتم بوشری بروید تا کتابفروشی شکسپیر و شرکای جرج ویتمن را که هماکنون بهدست دخترش اداره میشود را ببینید. شایدهم هوس کنید بهجای هتل، مدتی را در آنجا سپری کنید.
خود زندگینگارهی سیلویا بیچ را برای نخستینبار نشر گمان و با ترجمهی سحر مرعشی به چاپ رسانده، اما هردو کتاب لذت بخشاند و خواندنشان خالی از لطف نیست.
ــــــــ
نکتهی آخر اینکه، سیلویا در این کتاب دربارهی تمام کسانی که ازشان نام برده، کاملا رک و بدون رودربایستی صحبت میکند و این یکی از نکاتی است که ممکن است گاهی با خود فکر کنید:« ایا این افراد ناراضی نخواهند شد؟» اما همین نکته نوشتههای سیلویا را جالب و جذابتر ساخته.
در طول خواندن کتاب، ممکن است شماهم به داشتن «کتابفروشیای از آن خود» زیاد فکر کنید، چراکه داشتنِ یک کتابفروشی حداقل یکبار آرزوی تمام ما کتابخوانها بوده.
امیدوارم که از خواندنش لذت ببرید.
در آخر:
«شکسپیر و شرکا برای کسی که دلش میخواست در گوشهای به حال خود باشد، خیالبافی کند و بخواند و بیندیشد، جایی کموبیش پرهیاهو بود. بعضیها از کار و فعالیت دست میکشند تا در خود فرو بروند. زندگیِ من کاملاً برعکس این بود: اول غرق فکر میشدم، بعد غرق کار و تکاپو. یکی از شاگردان فروید که تازه از وین آمده بود به من میگفت «تو نمونهی کامل یک انسان برونگرایی».
-شکسپیر و شرکا / سیلویا بیچ-
July 12, 2022
في أوائل القرن العشرين قررت الأمريكية سيلفيا بيتش السفر لفرنسا بغرض الدراسة ،وتعرفت هناك على أدريان مونييه مالكة المكتبة التي شجعتها لافتتاح مكتبة ”شكسبير ورفاقه” لبيع الكتب واعارتها، تقول سيلفيا عن ادارة العمل:”المهمة الأصعب والأكثر حساسية هي التعامل مع العملاء وفهم احتياجات الأعضاء وظيفة تتطلب الكثير من الفهم والذكاء”.
لم تكن سيلفيا بائعة كتب عادية وإنما روح متفانية ومثابرة تعمل داخلها كالنحلة ضمت العديد من قراء وكتّاب ذلك العصر كان أبزرهم جيمس جويس. وبسبب ولعها بالكاتب ، قدمت سيلفيا عرضا بنشر عمله الأدبي الخالد “ يوليسس” هذا العمل الذي تم منعه في الدول المتحدثة بالإنجليزية لتصبح مكتبة شكسبير حامية للعمل الأدبي والناشرة الأولى له متخطية العديد من الصعاب ابتداء من تكلفة الورق وجودته حتى هموم الناشر من قرصنة وتوزيع ورقابة وحظر.
إنها سيرة لحياة مكتبة كانت بمثابة مؤسسة ثقافية ومجمع لكتاب “ الجيل الضائع” أمثال إرنست همنجواي وسكوت فيتزجيرالد.كذلك زوراها وخاصة الأطفال منهم تتذكرهم بلطف ومحبة.
أعجبني توصيات سيلفيا للعديد من الكتب أبرزها سيرة مشوقة عن ليدي دف جوردون "رسائل من مصر" اصدار بيت الياسمين
كثيرا ما أقف مشدوهة أمام إنسان مثلها ترصد هذا الكم الهائل من الذكريات لشخصيات قابلتهم من فنانين وكتّاب سردت تفاصيل حياتهم ولقائها بهم غمرتني بالمتعة والتعجب معا.
إنها سيرة ملهمة تنبض بالحياة ساهمت فيها امرأة مهتمة بالشأن الثقافي كانت بمثابة الجسر الأدبي بين أوروبا وأمريكا.
في النهاية شعرت بحزن بالغ ليس بانتهائها ولكن فكرة التخلي عن المكتبة وانتهاء رحلة سيلفيا بتسليمهم قطعة من حلمها لأنها منهكة، لهو أمر حتمي في كل مراحل حياتنا.
ثمة أمر استوقفني كثيرا وهو أخلاقيات الناشر مثلت قمة الجمال والعطاء لكن كعمل احترافي في هذا المجال غلبه السذاجة بعض الشيء ولكن التجربة استحقت المغامرة كروح عاشقة للأدب.
مكان الشراء: موقع @teriaq_ksa
الترجمة رائعة
April 1, 2019
Storia vera: Sylvia Beach aprì originariamente la Shakespeare and Company al numero 8 di rue Dupuytren. Il locale fungeva, sin dal principio, sia come negozio di libri che come sala da lettura, centro della cultura anglo-americana a Parigi.
Scrittori e artisti della generazione perduta, come Ernest Hemingway, Ezra Pound, Francis Scott Fitzgerald, Gertrude Stein, George Antheil, Man Ray e James Joyce passarono molto tempo al suo interno.
È il fascino immortale dei libri che narrano di vite nei libri.
Scrittori e artisti della generazione perduta, come Ernest Hemingway, Ezra Pound, Francis Scott Fitzgerald, Gertrude Stein, George Antheil, Man Ray e James Joyce passarono molto tempo al suo interno.
È il fascino immortale dei libri che narrano di vite nei libri.
April 13, 2019
a true tale behind the legendary bookstore. a true joy to read! the only thing that disappointed was its abrupt ending.
August 1, 2025
شکسپیر و شرکا بهقول نشرِ گمان، واقعا یک زندگی نگاره است. زندگی نگارهی یک کتاب فروشی. و این اثر کمالِ یک زندگی نگاره به حساب میآید. راستش چنین آثاری آنچنان در قید و بند امتیاز نیستند. این اثر نوشته نشده که یک شاهکار ادبی باشد بلکه نوشته شده تا شروع و پایانِ کتابفروشی شکسپیر و شرکا در پاریس را روایت کند. کتابفروشیای که از نظر خیلیها مهمترین کتابِ قرن یعنی اولیس از جیمز جویس را چاپ کرده. و تمامیت این کتاب فروشی پر ماجرا در ۲۶۰ صفحه خلاصه شده. از ابتدا تا انتها. اما بگذارید اینجا خیالتان را راحت کنم، اگر از ادبیات خوشتان میآید این کتاب برای شماست. این کتاب یک مستند نگاری/خاطرهنگاری از مهمترین فیگورهایِ جریانِ ادبی مدرن است که در حول محور یک کتاب فروشی در پاریس روایت میشود. از جویس و ژید تا همینگوی و ازرا پاند و غیره و غیره. همهی این افراد سر و کارشان به شکسپیر و شرکا گره میخورد و کمتر جنبش فکریای بوده که در مدتِ نامبرده، پایش به شکسپیر و شرکا باز نشده باشد. و راوی این روایتها خانم شیرینسخن و خوش صحبتیست به نام سیلویا بیچ. او زبانی طنز و شیطنتآمیز دارد و به خوبی میتواند شمارا با خودش در مرور خاطرات کتابفروشی همراه کند. و پس از خواندن این نوشتههای آکنده از خاطره بازی؛ اینجور به نظر میرسد که گویی شما هم روز به روز و لحظه به لحظه با جویس نشست و برخاست داشتهاید، همینگوی پر کار و تلاش را ملاقات کردهاید و میتوانید در نشستهای ادبیاتی آن زمان بنشینید و از زبان شیرین سیلویا، چند و چونِ آنهارا در یابید. این کتاب همانطور که گفتم، کمالِ یک زندگینگاره است. راوی این زندگینگاره هم آنقدر ادبیات خوانده که بداند چطور یک زندگی نگاره را روایت کند تا مخاطب علاوه بر همراه شدن با او، حوصله کند و شخصیتهای آن زمان را از زاویهدید یک کتاب فروش بشناسد. جز این بابِ کتاب حرفی نیست؛ فقط باید بگویم، این کتاب با تمام جذابیتش میتواند اولیت اولتان برای خریدن و خواندن نباشد. لذت بردن از این کتاب، منوط به این است که شما آنقدر به ادبیات علاقه داشته باشید که روایت سیلویا بیچ از کتابفروشیاش را با علاقه دنبال کنید و پی این بگردید که آنزمان، هر نویسنده که این روزها کتابهایشان را نسبتا به راحتی میخوانیم؛ چطوری بوده و چهها میکرده. همین و بس.
March 27, 2023
A delightful romp through 1920’s Paris with Sylvia Beach and her bookshop and the colorful characters who graced it, now being literature icons.
November 26, 2024
"قرر في يوم ما الانتحار، لكنه حين فتح الخزانة ليخرج مسدسه، التقط كتابًا وقع على الأرض وجلس ليقرأه. كان عملاً ظريفاً، وقرأه كاملاً، وأمتعه إلى درجة إنهائه فاقداً الرغبة في الانتحار."
كتاب "مكتبة شكسبير الباريسية" عبارة عن سيرة مكتبة وصاحبتها "سيلفيا بيتش" الأمريكية التي ذهبت إلى فرنسا لتفتح مكتبة، لتُصبح واحدة من أهم المكتبات ذائعة الصيت والأهمية ليس في فرنسا فقط، ولكن في العالم أجمع، ولكن، إنجاز بهذا الحجم لم يأتي بهذه السهولة، أليس كذلك؟
بكل تأكيد فعندما ترجع إلى زمن افتتاح المكتبة، وما واجهته من صعوبات -أدعي أن ما ذُكر في الكتاب نسبة بسيطة منها- ومخاطر وعواقب، يُمكنك حينها أن تُقدر "سيلفيا بيتش" بشكل أكبر، فهي حققت حلم أغلب القراء في العالم، وهو حلم طالما يُدغدغنا ويظل في مخيلتنا وعقلنا طوال حياتنا، فبالنسبة لك كقارئ، هل يوجد أجمل من العمل وسط الكتب؟ تشهد على عملية نشرها؟ أن تكون محاطاً بهذا الكم الهائل من تفاصيل الكتب والكتابة والعملية الإبداعية، ولكن، الحلم وحده فقط ليس بكاف.
فنحن نرى السعي الهائل لـ"سيلفيا بيتش" لنشر عدة كتب، مؤمنة حقاً بها، بل وأدعي أيضاً أن مجرد نشرها كان مخاطرة هائلة، فعندما تسمع اسم "يوليسيس" في الوقت الحالي، نعرف قدرها ومدى اتساع قاعدة قراءها، ولكن، في ذلك الوقت، من كان ليؤمن بمثل هذه الرواية؟ بحجمها الكبير؟ ببذاءتها التي نبذها العصر وقتها؟ من كان ليؤمن بـ"جيمس جويس" إلا قارئ شغوف، قبل أن يكون ناشراً، وهذا ما كان، فمن وجهة نظري، لا بد قبل أن تكون ناشراً، أن تكون قارئاً، فحينها نضمن أن عملية النشر لن تُصبح مثل تجارة الأعمال، ولكن هذا أيضاً حلم وردي، فمع متطلبات العصر الحديث، تجد نفسك أمام صعوبات ومتطلبات هائلة، فتتجه أغلب دور النشر إلى الموازنة، بين ما يؤمنون به فعلاً، وبين ما يتطلبه السوق وقراءه، ولكن هذه حكاية أخرى، فدعنا نتأمل قصة القارئة الأمريكية الشغوفة "سيلفيا بيتش" ونعدها تذكرة دائمة لكل أضلاع عملية الكتابة والقراءة والنشر.
ختاماً..
سيرة ممتعة، مليئة بالتفاصيل الدقيقة الخاصة بالنشر والقراءة والكتب، أحببت أغلب حكاياتها، وبالأخص التأثر الكبير بجيمس جويس وعمله الأشهر "يوليسيس"، وأظن أن احتلال حكاية هذا العمل لأغلب س��رة المكتبة، يوضح أهميته ودوره في نشأة المكتبة، فلولا وجود الطرفين معاً، لما رأينا واحدة من أشهر المكتبات في العالم، وواحدة من أكثر الروايات قراءة، كتاب ممتع ولطيف، وبكل تأكيد يُنصح به.
3.5/5
March 14, 2022
This is a very moving memoir about how the American bookseller and writer Sylvia Beach founded Shakespeare and Company in Paris, France, the amazing writers that she came to be friends with such as James Joyce, Ernest Hemingway, Ezra Pound, F. Scott Fitzgerald and others, and how she fulfilled her dream of opening up her own bookshop, despite all of her fears, and the risks involved. What a rich life she had! I highly recommend this book.
August 3, 2016
I’m a longtime admirer of Sylvia Beach, whose story this is. When I was twenty-one I went to Paris to try my hand at writing while starving. I turned out to be rather good at the second of these. While renting an icy garret at the top of the Hotel Novelty at Odéon, I made frequent visits to the Shakespeare and Company bookshop on the quai at St-Michel. Many visitors over the years have mistaken that shop for the one that coined the name, but the original Shakespeare and Company – a lending library as well as a bookshop – was founded by Sylvia Beach, daughter of a Presbyterian minister from New Jersey, with the aid of her mother’s life savings. Opening for business on the morning of November 19th, 1919, Sylvia specialised in books written in or translated into English, and in no time her shop became an essential meeting place for visiting English-speaking authors, some of whom used it as their Paris mailing address. The shop more usually associated with Sylvia was in the Rue de l’Odéon, but the first Shakespeare and Company was situated just round the corner, in the Rue Dupuytren. When I came across the address of the original shop some twenty five years after I stayed at the Novelty my mouth dropped open. The hotel was at 10 Rue Dupuytren. The original Shakespeare and Company was at number eight – right next door. It was like finding the bones of old Will himself in your sock drawer.
It was from 8 Rue Dupuytren that Gertrude Stein is said to have borrowed around seventy books in the two years before the shop moved to those larger premises round the corner. It was at number 8 that Sylvia, with no previous publishing experience, volunteered to produce the first edition of Ulysses in book form, and in the process became James Joyce’s most vigorous champion. There ought to be a commemorative plaque on the wall of 8 Rue Dupuytren, but there isn’t. There’s no indication whatsoever that the original Shakespeare and Company was housed there.
Sylvia ceased trading in 1941 after refusing to sell an officer of the occupying German forces her last copy of Finnegans Wake from her window display. Shortly afterwards she found herself in an internment camp, where she was held for six months. Almost exactly a decade after she shut up shop for the last time, an American bookseller called George Whitman adopted the name Shakespeare and Company for his own shop in the Rue de la Bûcherie – apparently with Sylvia’s blessing. The by-then celebrated banner gave his establishment a ready-made pedigree which to this day draws literary pilgrims by the planeload, most believing that they’re visiting the shop associated with all those famous writers of the past.
Authentic or not, Mr Whitman’s shop, now run by his daughter – Sylvia Beach Whitman – filled both a gap and a need, not least for cold hard-up souls like me, eager for words they could understand and a spot of free warmth in which to pore over them.
(Some of the above is from my memoir, MILKING THE NOVELTY, but this isn’t intended as a plug. ML)
Sylvia Beach
It was from 8 Rue Dupuytren that Gertrude Stein is said to have borrowed around seventy books in the two years before the shop moved to those larger premises round the corner. It was at number 8 that Sylvia, with no previous publishing experience, volunteered to produce the first edition of Ulysses in book form, and in the process became James Joyce’s most vigorous champion. There ought to be a commemorative plaque on the wall of 8 Rue Dupuytren, but there isn’t. There’s no indication whatsoever that the original Shakespeare and Company was housed there.
Sylvia ceased trading in 1941 after refusing to sell an officer of the occupying German forces her last copy of Finnegans Wake from her window display. Shortly afterwards she found herself in an internment camp, where she was held for six months. Almost exactly a decade after she shut up shop for the last time, an American bookseller called George Whitman adopted the name Shakespeare and Company for his own shop in the Rue de la Bûcherie – apparently with Sylvia’s blessing. The by-then celebrated banner gave his establishment a ready-made pedigree which to this day draws literary pilgrims by the planeload, most believing that they’re visiting the shop associated with all those famous writers of the past.
Authentic or not, Mr Whitman’s shop, now run by his daughter – Sylvia Beach Whitman – filled both a gap and a need, not least for cold hard-up souls like me, eager for words they could understand and a spot of free warmth in which to pore over them.
(Some of the above is from my memoir, MILKING THE NOVELTY, but this isn’t intended as a plug. ML)
Sylvia Beach
April 2, 2017
This is a unique, behind-the-scenes look at creative people in an intensely creative time and place.
It was the period between the wars.
“The news of my bookshop, to my surprise, soon spread all over the United States, and it was the first thing the pilgrims looked up in Paris. They were all customers at the Shakespeare and Company, which many of them looked upon as their club.”
I didn’t realize that, more than anything else, this book is about James Joyce. Beach not only published Ulysses, but she was Joyce's chief supporter and champion. This is a must read for Joyce fans—full of juicy details about his struggles and quirks, like: he liked to spend more money than he had, he was a big tipper, he always remembered birthdays, he gave big parties that ended with him playing the piano and singing a sweet song, and (my personal favorite) he sighed a lot.
There was a bookshop cat named Lucky who ate people’s hats and gloves. Sylvia also had a dog foisted on her, despite her remark that she “couldn’t keep a dog and a James Joyce and a bookshop.”
Shakespeare and Company was a magnet for talented writers of the time. In addition to Joyce, there was F. Scott Fitzgerald, Gertrude Stein, Ezra Pound, Ernest Hemingway, Ford Maddox Ford, Mina Loy, Djuna Barnes, TS Eliot, Katherine Anne Porter, Henry Miller, Anais Nin and many, many others.
I found A Moveable Feast more readable, much more of a story (Hemingway, after all). But Sylvia Beach was equally amazing at what she did best—she created a haven of support for so many important writers of her time. Where would we be without her?
It was the period between the wars.
“The news of my bookshop, to my surprise, soon spread all over the United States, and it was the first thing the pilgrims looked up in Paris. They were all customers at the Shakespeare and Company, which many of them looked upon as their club.”
I didn’t realize that, more than anything else, this book is about James Joyce. Beach not only published Ulysses, but she was Joyce's chief supporter and champion. This is a must read for Joyce fans—full of juicy details about his struggles and quirks, like: he liked to spend more money than he had, he was a big tipper, he always remembered birthdays, he gave big parties that ended with him playing the piano and singing a sweet song, and (my personal favorite) he sighed a lot.
There was a bookshop cat named Lucky who ate people’s hats and gloves. Sylvia also had a dog foisted on her, despite her remark that she “couldn’t keep a dog and a James Joyce and a bookshop.”
Shakespeare and Company was a magnet for talented writers of the time. In addition to Joyce, there was F. Scott Fitzgerald, Gertrude Stein, Ezra Pound, Ernest Hemingway, Ford Maddox Ford, Mina Loy, Djuna Barnes, TS Eliot, Katherine Anne Porter, Henry Miller, Anais Nin and many, many others.
I found A Moveable Feast more readable, much more of a story (Hemingway, after all). But Sylvia Beach was equally amazing at what she did best—she created a haven of support for so many important writers of her time. Where would we be without her?
October 25, 2014
This touching memoir of Beach's years as proprietress of the infamous Shakespeare & Company bookshop in Paris deserves a place of honor on the bookshelf next to Hemingway's "A Moveable Feast." Any fan of early 20th Century literature and art will be delighted by her intimate reminiscences of Hemingway, Gertrude Stein, Valéry, Fitzgerald, and especially James Joyce. Her long years' friendship with the latter author and her indefatigable labors on his behalf makes up about a half of this short book, and it is a vital source of insight on his life and character.
It is filled with unforgettable anecdotes, such as her work with Hemingway to find and fund a compatriot to operate out of Canada and smuggle first-edition copies of Ulysses across the border into the US, literally in his pants, so they could be shipped to subscribers without being confiscated and burned.
The brief account of her harrowing years living under the Nazi occupation and the end it brought to her wonderful bookstore may well bring a tear to your eye. Beach emerges as a tireless, heroic, kind, perceptive, and altogether wonderful woman who had the great good fortune to be at the center of one of the high watermarks of European art and literature, and fully knew and savored it.
It is filled with unforgettable anecdotes, such as her work with Hemingway to find and fund a compatriot to operate out of Canada and smuggle first-edition copies of Ulysses across the border into the US, literally in his pants, so they could be shipped to subscribers without being confiscated and burned.
The brief account of her harrowing years living under the Nazi occupation and the end it brought to her wonderful bookstore may well bring a tear to your eye. Beach emerges as a tireless, heroic, kind, perceptive, and altogether wonderful woman who had the great good fortune to be at the center of one of the high watermarks of European art and literature, and fully knew and savored it.
January 28, 2021
This is Beach's memoir of her long time in Paris as bookseller, publisher, and literary den mother; she was friends with writers from Andre Gide to Ernest Hemingway and published Ulysses when no other publisher would touch it. I liked it a lot, but I can see the flaws in it. Beach's focus is always on others, especially Joyce, and I wanted more of her personal history and of her more candid opinions. Fortunately, I had to hand Noel Riley Fitch's excellent Sylvia Beach and the Lost Generation(highly recommended) to fill in the gaps.
May 8, 2024
مدهش أن اقرأ مذكرات سيلفيا بيتش، مهاجرة من أمريكا، استقرت في باريس؛ لتبدأ رحلتها مع مكتبتها التي تم افتتاحها وتسرد في الكتاب ذكريات مع مختلف الناس الذين تعرفت عليهم في المكتبة من كُتاب وفنانون ورسامون ... وتتناول في الكتاب بشكل أكثر تعمقاً، يوليسيس وكاتبها جيمس جويس، الرواية التي قامت بنشرها له والعقبات التي واجهتها وذكرياتها.
استهوتني فكرة أن أتعرف على شكسبير أند كومباني، لأنه فيها حديث عن مكتبة وكُتاب، فيها تجربة جديدة مليئة بالغموض والتحدي لـ سيلفيا أن تَفتتح مكتبة وأيضًا تنطلق بالدخول في عالم النشر، لتنتج لـ جيمس جويس، روايته يوليسيس. على الرغم من اعجابي بها ولكن شعرت بالملل في بعض الأحيان وتمنيت لو أكثرت سيلفيا حديثها عن نفسها أو عن الكتب أكثر من حديثها عن العديد من الزوار الذي معظمهم لا أعرفهم ولكنها تبقى مذكرات جديرة أن تقرأ وممتعة.
ترجمة كانت ممتازة🤍
استهوتني فكرة أن أتعرف على شكسبير أند كومباني، لأنه فيها حديث عن مكتبة وكُتاب، فيها تجربة جديدة مليئة بالغموض والتحدي لـ سيلفيا أن تَفتتح مكتبة وأيضًا تنطلق بالدخول في عالم النشر، لتنتج لـ جيمس جويس، روايته يوليسيس. على الرغم من اعجابي بها ولكن شعرت بالملل في بعض الأحيان وتمنيت لو أكثرت سيلفيا حديثها عن نفسها أو عن الكتب أكثر من حديثها عن العديد من الزوار الذي معظمهم لا أعرفهم ولكنها تبقى مذكرات جديرة أن تقرأ وممتعة.
ترجمة كانت ممتازة🤍
September 25, 2023
في عام 1919 افتتحت سيلفيا بيتش مكتبة أمريكية في باريس اسمتها (شكسبير آند كومباني). وخلال العقدين التاليين، أصبحت المكتبة عمليًا مكانًا يجتمع فيه الكُتَّاب وباتت المقر الرئيسي للكتاب الأمريكيين المغتربين من بينهم إزرا باوند وإرنست همنغواي وجيمس جويس وجيرترود ستاين . وعندما تعثَّر جيمس جويس لنشر روايته الطويلة (يوليسيس) ولم يجد من ينشرها في بريطانيا وأمريكا، أقدمت سيلفيا بيتش بنشرها في عام 1922، تحت بصمة متجرها.
في هذه المذكرات تحكي سيلفيا بيتش عن بداية نشوء المكتبة ومرتاديها والصعوبات التي واجهتها كما تعرض تفاصيل الحياة الثقافية في باريس في ذلك الوقت.
في هذه المذكرات تحكي سيلفيا بيتش عن بداية نشوء المكتبة ومرتاديها والصعوبات التي واجهتها كما تعرض تفاصيل الحياة الثقافية في باريس في ذلك الوقت.
September 13, 2017
This was a highly enjoyable historical memoir and interesting material for anyone interested in "The Lost Generation" in Paris in the 1920's. Sylvia Beach, the proprietor, created a publishing house (she originally published the classic ULYSSES) and intellectual hub for expat. writers in Paris- think Joyce, Hemingway, Pound, Fitzgerald, etc... Great reading if you are interested in this generation of literature or just in 20th Century Paris in general.
October 21, 2025
This was so interesting to read. I have already read quite a bit about that time and place in history, but hearing it from Sylvia Beach's perspective directly is really exciting. I do think you really should already be seriously interested in the history of Shakespeare & Company as well as already be quite familiar with a lot of authors that frequented it to find the book engaging.
September 29, 2020
Wonderful! So glad that I finally read it!
October 22, 2024
جزء من السيرة الذاتية لسيلفيا بيتش صاحبة مكتبة شكسبير الباريسية على مستوى ظروف تأسيسها و تقديم نظرة على المشهد الثقافي الباريسي في عشرينات و ثلاثينات القرن 20.
June 19, 2016
When Sylvia Beach's father, the Reverend Sylvester Woodbridge Beach, moved to Montparnasse, Paris, the 14-year-old Sylvia Beach was in her element. She met Carlotta Welles, who became a lifelong friend, and she was most disappointed when her father returned to Princeton. She had developed a veritable passion for France and was delighted that the family returned regularly for holidays.
When she was old enough Sylvia went to Spain, and spent a few months there before moving on to Paris where she 'wanted to pursue my studies at the source'. Before too long she discovered Adrienne Monnier's bookshop at 7 rue de l'Odeon and this discovery eventually changed her life. She loved Paris' left bank and there she not only met French authors who she quickly came to admire but she developed a passion for owning her own bookshop in the area.
She could not find premises immediately and went with the American Red Cross to spend nine months in Belgrade. On return to Paris she began the search for suitable premises, which she found in the rue Dupuytren, just round the corner from rue de l'Odeon. She took great delight in setting up her little shop and on 19 November 1919 Shakespeare and Company was launched.
She found selling books in Paris not too easy so she added a lending library to her business. Andre Gide was an early member of the library and Andre Maurois quickly followed suit. The news of her venture quickly spread across the United States and she very soon attracted a clientele from the States. These customers, she readily acknowledged, were drawn to Paris partly because of the presence in the city of such as Joyce, Pound and Picasso. And Sylvia soon got to know two of these, Joyce and Pound, very well.
Indeed she got to know Joyce so well that he becomes the most important figure in Sylvia's story. While publishers would not touch 'Ulysses' she took the brave step to publish it; the decision was to lead to a lifetime spent looking after Joyce's literary affairs, in particular the intricacies of publishing 'Ulysses'; she was, of course, instrumental in getting other of his works into print, either in published editions or in the Little Magazines that were so popular at that time. When property became available in rue de l'Odeon, Sylvia moved there and Shakespeare and Company had found its spiritual home.
In this enchanting book of her reminiscences of the literary and artistic scene of Paris Sylvia tells countless stories of the personalities that she meets as well as explaining all the nuances of working with Joyce. One of my favourites relating to the latter was when a limited edition of 'Ulysses' was to be printed and Sylvia sent flyers to all and sundry to attract orders. She told Joyce that she was going to send one to George Bernard Shaw and on hearing this Joyce explained that there was no way that he would subscribe for a copy. And he was correct as Shaw wrote a compelling letter explaining his decision and, thankfully, he gave permission for Sylvia to publish in this volume. I've always liked Shaw but after reading this letter he has gone up inestimably in my estimation! And while on the subject of Shaw I have always thought that one of his best pieces of writing is his lengthy introduction to Frank Harris' 'Life of Oscar Wilde' and Sylvia plus many others mention it as one of his very best in this volume.
Gertrude Stein, not the greatest Joyce fan [good for her], Alice B Toklas, Ernest Hemingway, Paul Valery, George Antheil, Jules Romains, Sherwood Anderson, Scott Fitzgerald, Andre Gide, Ezra Pound and many more flit in and out of these pages with first-hand accounts of their doings and all of them are brought to life in this charming portrait of one on the important chapters in literary history. It is certainly compelling reading for the literary fanatic.
When she was old enough Sylvia went to Spain, and spent a few months there before moving on to Paris where she 'wanted to pursue my studies at the source'. Before too long she discovered Adrienne Monnier's bookshop at 7 rue de l'Odeon and this discovery eventually changed her life. She loved Paris' left bank and there she not only met French authors who she quickly came to admire but she developed a passion for owning her own bookshop in the area.
She could not find premises immediately and went with the American Red Cross to spend nine months in Belgrade. On return to Paris she began the search for suitable premises, which she found in the rue Dupuytren, just round the corner from rue de l'Odeon. She took great delight in setting up her little shop and on 19 November 1919 Shakespeare and Company was launched.
She found selling books in Paris not too easy so she added a lending library to her business. Andre Gide was an early member of the library and Andre Maurois quickly followed suit. The news of her venture quickly spread across the United States and she very soon attracted a clientele from the States. These customers, she readily acknowledged, were drawn to Paris partly because of the presence in the city of such as Joyce, Pound and Picasso. And Sylvia soon got to know two of these, Joyce and Pound, very well.
Indeed she got to know Joyce so well that he becomes the most important figure in Sylvia's story. While publishers would not touch 'Ulysses' she took the brave step to publish it; the decision was to lead to a lifetime spent looking after Joyce's literary affairs, in particular the intricacies of publishing 'Ulysses'; she was, of course, instrumental in getting other of his works into print, either in published editions or in the Little Magazines that were so popular at that time. When property became available in rue de l'Odeon, Sylvia moved there and Shakespeare and Company had found its spiritual home.
In this enchanting book of her reminiscences of the literary and artistic scene of Paris Sylvia tells countless stories of the personalities that she meets as well as explaining all the nuances of working with Joyce. One of my favourites relating to the latter was when a limited edition of 'Ulysses' was to be printed and Sylvia sent flyers to all and sundry to attract orders. She told Joyce that she was going to send one to George Bernard Shaw and on hearing this Joyce explained that there was no way that he would subscribe for a copy. And he was correct as Shaw wrote a compelling letter explaining his decision and, thankfully, he gave permission for Sylvia to publish in this volume. I've always liked Shaw but after reading this letter he has gone up inestimably in my estimation! And while on the subject of Shaw I have always thought that one of his best pieces of writing is his lengthy introduction to Frank Harris' 'Life of Oscar Wilde' and Sylvia plus many others mention it as one of his very best in this volume.
Gertrude Stein, not the greatest Joyce fan [good for her], Alice B Toklas, Ernest Hemingway, Paul Valery, George Antheil, Jules Romains, Sherwood Anderson, Scott Fitzgerald, Andre Gide, Ezra Pound and many more flit in and out of these pages with first-hand accounts of their doings and all of them are brought to life in this charming portrait of one on the important chapters in literary history. It is certainly compelling reading for the literary fanatic.
Displaying 1 - 30 of 363 reviews