What do you think?
Rate this book
Caesarion
Tijdens zware winterstormen ontlaadt de Noordzee zich op de kust van East Anglia, beetje bij beetje verdwijnt het land in de golven. Op de klif woont Ludwig Unger met zijn moeder, na iedere winter is de zee hun huis een beetje dichter genaderd. Ludwig komt voort uit het huwelijk van twee beroemdheden, en was voorbestemd van hun beider talenten de vermenigvuldiging te zijn. In de ambitieuze dromen van zijn moeder is hij concertpianist. Nu speelt hij voor zijn geld in hotelbars, en vertelt in drie nachten zijn levensverhaal aan een vrouw. De zoon van Julius Caesar en Cleopatra werd Caesarion genoemd, kleine Ceasar. Het is ook de koosnaam die Ludwig Unger van zijn moeder krijgt. Caesarion is een geschiedenis over schoonheid en verval, over de trouw van een kind en de ontrouw van zijn ouders, en ten slotte, wanneer deze dingen zijn verteld, over het belang jezelf ten offer te brengen.
366 pages, Paperback
First published January 1, 2007
42 people are currently reading
1030 people want to read
About the author
Tommy Wieringa
50 books521 followersTommy Wieringa (born 20 May 1967 in Goor, Overijssel) is a Dutch writer. He received the Ferdinand Bordewijk Prijs in 2006 for his novel Joe Speedboat.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 148 reviews
July 5, 2019
Tommy Wieringa heeft met Caesarion een schitterende roman geschreven over een man wiens leven getekend is door een totaal afwezige vader en een narcistische, egoïstische moeder.
We ontmoeten Ludwig wanneer hij in Engeland naar de begrafenis van een bevriende man gaat en tijdens dat bezoek een vrouw ontmoet aan wie hij zijn levensverhaal vertelt.
Ludwig is tot in zijn tienertijd bij zijn moeder maar zij heeft hem al verteld dat hij eigenlijk niemand nodig heeft en gaat al snel haar eigen gang. Ludwig gaat op kamers bij een andere jongen. Zijn vader, een kunstenaar, heeft hij nog nooit ontmoet en via een vriend komt hij er achter wie zijn moeder eigenlijk is en vanaf dat moment ziet hij het als zijn taak om haar tot verantwoording te roepen en min of meer over haar te waken. Ludwig's levensverhaal leest als een avonturenroman maar heeft ook een licht filosofische inslag. De taal is mooi en vooral beeldend zonder in cliché's te vervallen. Wieringa weet maat te houden. In een interview met de Volkskrant vertelde hij dat hij na het schrijven nog 25 duizend woorden heeft geschrapt. Het resultaat is een schitterende roman die je meevoert door het wat eenzame leven van Ludwig die door zijn ouders Caesarion werd genoemd: kleine Caesar. Een echte aanrader.
We ontmoeten Ludwig wanneer hij in Engeland naar de begrafenis van een bevriende man gaat en tijdens dat bezoek een vrouw ontmoet aan wie hij zijn levensverhaal vertelt.
Ludwig is tot in zijn tienertijd bij zijn moeder maar zij heeft hem al verteld dat hij eigenlijk niemand nodig heeft en gaat al snel haar eigen gang. Ludwig gaat op kamers bij een andere jongen. Zijn vader, een kunstenaar, heeft hij nog nooit ontmoet en via een vriend komt hij er achter wie zijn moeder eigenlijk is en vanaf dat moment ziet hij het als zijn taak om haar tot verantwoording te roepen en min of meer over haar te waken. Ludwig's levensverhaal leest als een avonturenroman maar heeft ook een licht filosofische inslag. De taal is mooi en vooral beeldend zonder in cliché's te vervallen. Wieringa weet maat te houden. In een interview met de Volkskrant vertelde hij dat hij na het schrijven nog 25 duizend woorden heeft geschrapt. Het resultaat is een schitterende roman die je meevoert door het wat eenzame leven van Ludwig die door zijn ouders Caesarion werd genoemd: kleine Caesar. Een echte aanrader.
October 22, 2013
Ik vond dit een prachtig boek! Tommy Wieringa is een ongelooflijke taalvirtuoos. Misschien lees ik Wieringa een beetje in de omgekeerde volgorde. 'Dit zijn de namen' vond ik al heel erg mooi geschreven maar ik vond het verhaal op zich té gekunsteld, de thema's té hoogdravend...
Het is de taal van Wieringa die me echter heel nieuwsgierig maakte naar zijn ander werk.
In 'Caesarion' krijg je evengoed zware universele thema's zoals existentiële eenzaamheid, eindigheid, verval van alle waarden en het zoeken naar zin en betekenis. De kracht van dit boek ligt voor mij in de dosering van de thema's, in het ritme ook waarin Wieringa het verhaal vertelt.
De beschrijvingen van een eerste verliefdheid en een ontluikende liefde zijn zo heel erg mooi verwoord dat je de zinnen opnieuw en opnieuw zou willen lezen... het is als proeven van een overheerlijk gerecht. Ik verlies mezelf hier een beetje in superlatieven maar ik kan zeer gelukkig worden als ik eindelijk nog eens een fantastisch boek gelezen heb. De sterfscène van de moeder en de grafrede achteraf hebben mij ook zeer ontroerd - misschien was voor mij de uiteindelijke zoektocht en de ontmoeting met de vader overbodig maar dat is slechts een te verwaarlozen puntje van kritiek.
'Subliem schrijverschap' staat op de omslag - ik kan dit enkel beamen. Heb heel erg genoten van het boek!
Het is de taal van Wieringa die me echter heel nieuwsgierig maakte naar zijn ander werk.
In 'Caesarion' krijg je evengoed zware universele thema's zoals existentiële eenzaamheid, eindigheid, verval van alle waarden en het zoeken naar zin en betekenis. De kracht van dit boek ligt voor mij in de dosering van de thema's, in het ritme ook waarin Wieringa het verhaal vertelt.
De beschrijvingen van een eerste verliefdheid en een ontluikende liefde zijn zo heel erg mooi verwoord dat je de zinnen opnieuw en opnieuw zou willen lezen... het is als proeven van een overheerlijk gerecht. Ik verlies mezelf hier een beetje in superlatieven maar ik kan zeer gelukkig worden als ik eindelijk nog eens een fantastisch boek gelezen heb. De sterfscène van de moeder en de grafrede achteraf hebben mij ook zeer ontroerd - misschien was voor mij de uiteindelijke zoektocht en de ontmoeting met de vader overbodig maar dat is slechts een te verwaarlozen puntje van kritiek.
'Subliem schrijverschap' staat op de omslag - ik kan dit enkel beamen. Heb heel erg genoten van het boek!
October 8, 2023
Dat Wieringa schrijftalent heeft, staat buiten kijf. De eerste zevenveertig pagina's schrijft hij mooi vanuit de ik-persoon en mag je als lezer bij mondjesmaat de voorgeschiedenis van Ludwig Unger ontdekken en waarom hij teruggekeerd is naar de plaats aan de Engelse kust waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Ook zitten er enkele prachtige zinnen die tot nadenken zetten.
Maar dan begint Ludwig in een bar zijn levensverhaal aan een vrouw te vertellen, voor ongeveer driehonderd pagina's. Hij doet dat niet in een dialoog met haar, ook niet in een monoloog, maar in romanvorm. Het heeft me honderd pagina's gekost om te aanvaarden dat we een roman in een roman krijgen en eigenlijk heeft het boek nooit helemaal mijn lezersvertrouwen teruggewonnen. Misschien ben ik te puristisch op het vlak van vertelperspectief, maar er zat een scheur in het behang die ik niet meer kon negeren. Ik was honderd pagina's lang aan het denken: maar zo vertel je toch niet aan iemand je levensverhaal? Uiteindelijk kon ik het wel opzij zetten en enigszins opnieuw genieten van de roman.
Maar dan begint Ludwig in een bar zijn levensverhaal aan een vrouw te vertellen, voor ongeveer driehonderd pagina's. Hij doet dat niet in een dialoog met haar, ook niet in een monoloog, maar in romanvorm. Het heeft me honderd pagina's gekost om te aanvaarden dat we een roman in een roman krijgen en eigenlijk heeft het boek nooit helemaal mijn lezersvertrouwen teruggewonnen. Misschien ben ik te puristisch op het vlak van vertelperspectief, maar er zat een scheur in het behang die ik niet meer kon negeren. Ik was honderd pagina's lang aan het denken: maar zo vertel je toch niet aan iemand je levensverhaal? Uiteindelijk kon ik het wel opzij zetten en enigszins opnieuw genieten van de roman.
April 13, 2011
I read Caesarion for a nice project of my library: First to read and discuss this book, then to make a painting of it. And paintable it is. Descriptions of the different places and countries really make you feel like being there. Wieringa has an pleasant writing style, which flows with ease and grabs a hold of you. Though I did read on and on, the story somehow didn't quite work for me. The coming of age of a young boy, his eccentric mother, his absent artist father: From time to time I kept wondering, why am I reading this? So definitely a pleasant read, but somehow it lacked 'body' for me.
August 29, 2009
Wat viel dit boek tegen. Vanaf de eerste zin kwam het gekunsteld over. Zeker door het taalgebruik, maar ook de verhaallijnen. Toch pakt het verhaal dan nog wel. Gaandeweg het boek wordt het steeds lastiger om door te lezen en wilde ik er alleen nog maar vanaf zijn. Jammer, want er zitten genoeg elementen in het verhaal die de moeite waard waren.
July 23, 2014
this a compelling novel that promises (and mostly delivers) a lot though it loses some coherence in the last third
a very strong start when narrator Ludwig Unger, now in his early 30's and a hotel piano player who drifts through life, returns to his childhood home in Britain for the funeral of Warren, the man who sold a house from his large estate to his mother and later helped and befriended them - because said house was on the cliffs and threatened always by storms, while Warren's big projects to keep the land from submerging in the sea were thwarted by this and that bureaucracy
Getting a gig at the local bar/restaurant run by one his school friends, Ludwig has an affair with a lady realtor visiting the place and tells her the story of his life from the dramatic move from Alexandria when he was little and his sculptor father had left his mother, to the school years in Britain, the revelation that his mother used to be a famous porn star when very young and then later after the house is taken by the sea, his mother's return to the porn trade and Ludwig's following her from Hollywood to many other places and trying to come to terms with her choice of profession, his acceptance of the glamorous lifestyle resulting from it and his need to accompany her...
As mentioned the first 2/3 of the novel are very strong, but the last part which goes through quite a few years, locations and Ludwig's affairs (all inevitably with quite older rich women for obvious reasons) and includes Ludwig's quest to understand his father too feels rushed though it has its powerful moments too
Overall literary high grade stuff
FBC review more detailed and with a small extract:
"At the end of the Alburgh pier, where the Belle Steamers full of London holidaymakers once tied up, two fishermen were leaning over the balustrade. They each had two lines in the water. Below them the leaden gray waves washed around the pilings; the sea was cold as a corpse.
From here you could clearly see Warren Feldman’s titanic accomplishment, and how those efforts had already been almost obliterated by the sea. Over a length of about one kilometer he’d thrown up a wall of turf, earth and clay – the wall was four meters high and stood out darkly against the yellow sand of the much higher cliff against which it leaned at Kings Ness. A primitive bulwark against erosion. Since time began the land here had been eaten away by the sea, during storms, when the North Sea threw its clenched fury at the cliffs of eastern England. Far away, at the extreme northern end of Kings Ness, stood the home of John and Emma Ambrose. All the house needed was a wee push to be drawn into the abyss.
My mother and I had known the falling feeling that went with living on the edge. The inhabitants of the medieval town of Castrum had known it too, the water had driven them further west all the time. Now the sea flows where the city once lay, Castrum no longer exists, her name sounds like Atlantis. She was lost to the North Sea, which gobbled her up storm after storm, bite by bite. The western edge of the vanished town had snuggled all the way to Kings Ness. You could say that we, the people of Kings Ness, are the final inhabitants of Castrum, the last of the Atlanteans. Our house too, on that night long ago, became a part of the ruinous street plan of Castrum which stretches some three miles eastward out onto the seabed, and is visited only by divers and sea creatures."
"Caesarion" is a compelling novel that promises -and mostly delivers - a lot though it loses some coherence in the last third. The book has a very strong start when narrator Ludwig Unger, now in his early 30's and a hotel piano player who drifts through life, returns to his childhood home in Britain for the funeral of Warren, the man who had sold a house from his large estate to his mother and later helped and befriended them because said house was on the cliffs and was continually threatened by storms, while Warren's big projects to keep the land from submerging in the sea were thwarted by this and that bureaucracy.
Getting a gig at the local bar/restaurant run by one his school friends, Ludwig has an affair with a realtor visiting the place and tells her the story of his life from the dramatic move from Alexandria when he was little and his sculptor father had recently left his mother, to the school years in Britain, the revelation that his mother used to be a famous porn star in her late teens and then later after the house is taken by the sea, his mother's return to the porn trade and Ludwig's following her from Hollywood to many other places and trying to come to terms with her choice of profession, his acceptance of the glamorous lifestyle resulting from it and his need to accompany her...
As mentioned, the first 2/3 or so of the novel is very strong in both character development and storyline as it has quite a few surprises and strong narrative momentum balanced by coherence, but the last part which goes through quite a few years, locations and a bunch of Ludwig's affairs - all inevitably with older rich women for obvious reasons - and includes our hero's quest to understand his father too, feels rushed though it has its powerful moments too. It may also be that the shifting in tone from hopeful and exuberant to tragedy and the resigned acceptance contributes to that feeling, but overall I felt a clear lack of balance between the parts.
Overall "Caesarion" is literary high grade stuff that stops a little short from being a masterpiece to remember for a long time like say this recent translation, but still left me interested in reading more from the author.
a very strong start when narrator Ludwig Unger, now in his early 30's and a hotel piano player who drifts through life, returns to his childhood home in Britain for the funeral of Warren, the man who sold a house from his large estate to his mother and later helped and befriended them - because said house was on the cliffs and threatened always by storms, while Warren's big projects to keep the land from submerging in the sea were thwarted by this and that bureaucracy
Getting a gig at the local bar/restaurant run by one his school friends, Ludwig has an affair with a lady realtor visiting the place and tells her the story of his life from the dramatic move from Alexandria when he was little and his sculptor father had left his mother, to the school years in Britain, the revelation that his mother used to be a famous porn star when very young and then later after the house is taken by the sea, his mother's return to the porn trade and Ludwig's following her from Hollywood to many other places and trying to come to terms with her choice of profession, his acceptance of the glamorous lifestyle resulting from it and his need to accompany her...
As mentioned the first 2/3 of the novel are very strong, but the last part which goes through quite a few years, locations and Ludwig's affairs (all inevitably with quite older rich women for obvious reasons) and includes Ludwig's quest to understand his father too feels rushed though it has its powerful moments too
Overall literary high grade stuff
FBC review more detailed and with a small extract:
"At the end of the Alburgh pier, where the Belle Steamers full of London holidaymakers once tied up, two fishermen were leaning over the balustrade. They each had two lines in the water. Below them the leaden gray waves washed around the pilings; the sea was cold as a corpse.
From here you could clearly see Warren Feldman’s titanic accomplishment, and how those efforts had already been almost obliterated by the sea. Over a length of about one kilometer he’d thrown up a wall of turf, earth and clay – the wall was four meters high and stood out darkly against the yellow sand of the much higher cliff against which it leaned at Kings Ness. A primitive bulwark against erosion. Since time began the land here had been eaten away by the sea, during storms, when the North Sea threw its clenched fury at the cliffs of eastern England. Far away, at the extreme northern end of Kings Ness, stood the home of John and Emma Ambrose. All the house needed was a wee push to be drawn into the abyss.
My mother and I had known the falling feeling that went with living on the edge. The inhabitants of the medieval town of Castrum had known it too, the water had driven them further west all the time. Now the sea flows where the city once lay, Castrum no longer exists, her name sounds like Atlantis. She was lost to the North Sea, which gobbled her up storm after storm, bite by bite. The western edge of the vanished town had snuggled all the way to Kings Ness. You could say that we, the people of Kings Ness, are the final inhabitants of Castrum, the last of the Atlanteans. Our house too, on that night long ago, became a part of the ruinous street plan of Castrum which stretches some three miles eastward out onto the seabed, and is visited only by divers and sea creatures."
"Caesarion" is a compelling novel that promises -and mostly delivers - a lot though it loses some coherence in the last third. The book has a very strong start when narrator Ludwig Unger, now in his early 30's and a hotel piano player who drifts through life, returns to his childhood home in Britain for the funeral of Warren, the man who had sold a house from his large estate to his mother and later helped and befriended them because said house was on the cliffs and was continually threatened by storms, while Warren's big projects to keep the land from submerging in the sea were thwarted by this and that bureaucracy.
Getting a gig at the local bar/restaurant run by one his school friends, Ludwig has an affair with a realtor visiting the place and tells her the story of his life from the dramatic move from Alexandria when he was little and his sculptor father had recently left his mother, to the school years in Britain, the revelation that his mother used to be a famous porn star in her late teens and then later after the house is taken by the sea, his mother's return to the porn trade and Ludwig's following her from Hollywood to many other places and trying to come to terms with her choice of profession, his acceptance of the glamorous lifestyle resulting from it and his need to accompany her...
As mentioned, the first 2/3 or so of the novel is very strong in both character development and storyline as it has quite a few surprises and strong narrative momentum balanced by coherence, but the last part which goes through quite a few years, locations and a bunch of Ludwig's affairs - all inevitably with older rich women for obvious reasons - and includes our hero's quest to understand his father too, feels rushed though it has its powerful moments too. It may also be that the shifting in tone from hopeful and exuberant to tragedy and the resigned acceptance contributes to that feeling, but overall I felt a clear lack of balance between the parts.
Overall "Caesarion" is literary high grade stuff that stops a little short from being a masterpiece to remember for a long time like say this recent translation, but still left me interested in reading more from the author.
March 30, 2013
Motto van het boek is een regel van Plato: 'Wie is zijn vader,'vroeg ik, 'wie zijn moeder?'. Daar gaat eigenlijk het hele boek over: de relatie met ouders en het loskomen daarvan.
Ook gaat het over eenzaamheid: Ludwigs moeder die hem keer op keer alleen laat, hem op z'n achttiende al zegt : 'jij hebt eigenlijk al niemand meer nodig', Ludwig die in het huisje bij het strand op Sarah wacht, Ludwig reizend van hotel naar hotel, spelend als barpianist.
Hoe kan het anders wanneer je zo opgroeit als Ludwig. Een moeder die hem keer op keer achterlaat en waarvan hij ontdekt dat ze vroeger een gevierd porno-actrice was. Van wie hij als kind denkt; 'Er hangt een scherm tussen haar en de dingen, waar je tegenop loopt als tegen een glazen deur die ze hebben gepoetst tot er geen verschil meer is tussen binnen en buiten. Achter die deur zit zij, ik maak vette vingerafdrukken op het glas'.
En dan nog een vader van wie hij zich alleen een ruisend geluid herinnert, wat later blijkt te zijn het geluid van broekspijpen die tegen elkaar schuren wanneer je met X-benen loopt. Triest is het wanneer hij als hij een soortgelijk geluid hoort, aan diegene vraagt: 'bent u soms mijn vader?'. Een vader,die hem in al die jaren één keer een ansichtkaart stuurt uit Colombia, met drie regels tekst: Hou van mij , wat Ludwig opvat als een serieuze opdracht en probeert ernaar te handelen. Een duister kunstenaar wiens belangrijkste kunst, de Abgrund, eruit bestaat dat hij in een Zuid-Amerikaans woud, een berg opblaast.
Ook gaat het over eenzaamheid: Ludwigs moeder die hem keer op keer alleen laat, hem op z'n achttiende al zegt : 'jij hebt eigenlijk al niemand meer nodig', Ludwig die in het huisje bij het strand op Sarah wacht, Ludwig reizend van hotel naar hotel, spelend als barpianist.
Hoe kan het anders wanneer je zo opgroeit als Ludwig. Een moeder die hem keer op keer achterlaat en waarvan hij ontdekt dat ze vroeger een gevierd porno-actrice was. Van wie hij als kind denkt; 'Er hangt een scherm tussen haar en de dingen, waar je tegenop loopt als tegen een glazen deur die ze hebben gepoetst tot er geen verschil meer is tussen binnen en buiten. Achter die deur zit zij, ik maak vette vingerafdrukken op het glas'.
En dan nog een vader van wie hij zich alleen een ruisend geluid herinnert, wat later blijkt te zijn het geluid van broekspijpen die tegen elkaar schuren wanneer je met X-benen loopt. Triest is het wanneer hij als hij een soortgelijk geluid hoort, aan diegene vraagt: 'bent u soms mijn vader?'. Een vader,die hem in al die jaren één keer een ansichtkaart stuurt uit Colombia, met drie regels tekst: Hou van mij , wat Ludwig opvat als een serieuze opdracht en probeert ernaar te handelen. Een duister kunstenaar wiens belangrijkste kunst, de Abgrund, eruit bestaat dat hij in een Zuid-Amerikaans woud, een berg opblaast.
September 2, 2013
Dit boek is niet wat het zegt te zijn, vind ik persoonlijk. Wieringa probeert te hard om er iets diepzinnig en filosofisch van te maken, maar hij vervalt keer op keer in zeer laag-bij-grondse, plastische beschrijvingen die totaal niet bijdragen tot het verhaal. Ook gaat het verhaal in de verste verte niet over hoe Ludwig er niet in slaagt om een gerenommeerd concertpianist te worden. Dit wordt in hoofdstuk 1 al van tafel geschoven door te zeggen dat hij niet genoeg talent heeft. Ik haat misleidende omschrijvingen op de achterflap en dat is hier zeker het geval.
October 10, 2024
Het was me weer wat. Eigenlijk precies wat je van Tommy kan verwachten: mooie zinnen en gore seksscènes.
January 22, 2025
Dit wat oudere boek van Tommy Wieringa beschrijft een Intrigerende realtie tussen een zoon en zijn moeder, met op de achtergrond de verdwenen vader. Het speelt zich af op diverse plaatsen in de wereld mede waardoor de relatie, soms positief, soms negatief, wordt beïnvloed. Door de vele wendingen in het leven van de zoon blijf je steeds nieuwsgierig naar waar ‘ het heen gaat’.
Het verhaal wordt mooi beschreven. Tommy wieringa is een echte taalvirtuoos, zonder dat het storend wordt. Ik vind dit boek mooier dan ‘Dit zijn de namen’.
Het verhaal wordt mooi beschreven. Tommy wieringa is een echte taalvirtuoos, zonder dat het storend wordt. Ik vind dit boek mooier dan ‘Dit zijn de namen’.
February 15, 2016
Heb wat verlaat Tommy Wieringa ontdekt. (Na 'Dit zijn de namen'. Waar een leesclub al niet goed voor is) Ben nu al zijn boeken aan het lezen. De reisverhalen zijn fantastisch. Deze roman is ook geweldig. Typisch zo'n werk dat herlezen dient te worden om er nog meer uit te halen. Liefde (en afkeer) voor een moeder en vader. Volwassen worden, erosie als metafoor voor ondergang en sterven en nog veel meer.
October 26, 2014
To quote the person who defaced the library book version of this that I had..." "I found this novel utter crap more boring than a travel guide".
Well said that naughty writing in library books person. Don't waste your time. This book was a try hard read.
Well said that naughty writing in library books person. Don't waste your time. This book was a try hard read.
November 19, 2025
8.5
#tommywieringatrynottousethenwordchallenge (level: impossible)
ik denk een hoogtepunt in wieringa's oeuvre qua proza. ik las veel nieuwe woorden. ook indrukwekkend hoeveel kennis van zaken hij heeft betreffende allerlei obscuriteiten.
echter laat het verhaal soms te wensen over. de plotconstructie is wat ongemakkelijk, die werkt niet helemaal (en faalt gewoon tegen het einde, dat had beter gekund).
toch ook gewoon zeker genoten.
#tommywieringatrynottousethenwordchallenge (level: impossible)
ik denk een hoogtepunt in wieringa's oeuvre qua proza. ik las veel nieuwe woorden. ook indrukwekkend hoeveel kennis van zaken hij heeft betreffende allerlei obscuriteiten.
echter laat het verhaal soms te wensen over. de plotconstructie is wat ongemakkelijk, die werkt niet helemaal (en faalt gewoon tegen het einde, dat had beter gekund).
toch ook gewoon zeker genoten.
March 10, 2019
Een tocht door een jeugd met een bijzondere moeder.
Mooi.
Mooi.
July 8, 2023
3.5 stars
September 27, 2019
Wieringa. Taalkunstenaar. Wonderlijk mooie metaforen produceert hij, soms net iets te veel van het mooie, maar het blijft smullen bij hem. Ik lees hem graag, al kostte het moeite om in het verhaal van Caesarion te komen. Op de één of andere manier schept hij met zijn taal ook afstand, vond ik het lastig heel dichtbij de hoofdpersoon Ludwig Unger te komen, terwijl, dat is toch ook een reden waarom ik graag lees, om in de huid te kunnen kruipen en weerzin of affiniteit in me te laten losmaken. Dat ontbrak aan dit boek, behalve zodra de moeder van Ludwig in beeld komt. Wieringa heeft haar zo sterk weten neer te zetten dat je haar bijna door de pagina's heen ruikt. Het zal mij niet verbazen als daar meer dan een snufje autobio in zit.
Maar er is iets anders wat me enorm aan Wieringa bevalt. Hij weet opvattingen op een even treffende als beeldende manier te verwoorden en geeft mij soms formuleringen die ik al langer zoek.
Zoals: "We zijn niet gemaakt voor gevaar op de lange termijn. We springen op bij geritsel in de bosjes, daar zijn we voor gemaakt, een ramp over vijftig jaar kan ons weinig schelen. Evolutionair zijn we helemaal niet toe aan de oplossingen voor problemen die we zelf hebben veroorzaakt. We doen of er niets aan de hand is. Een dag in de zon is belangrijker." Een cynische waarheid met onheilspellende gevolgen voor alles wat een verstrekkende tijdsruimte verlangt.
Maar er is iets anders wat me enorm aan Wieringa bevalt. Hij weet opvattingen op een even treffende als beeldende manier te verwoorden en geeft mij soms formuleringen die ik al langer zoek.
Zoals: "We zijn niet gemaakt voor gevaar op de lange termijn. We springen op bij geritsel in de bosjes, daar zijn we voor gemaakt, een ramp over vijftig jaar kan ons weinig schelen. Evolutionair zijn we helemaal niet toe aan de oplossingen voor problemen die we zelf hebben veroorzaakt. We doen of er niets aan de hand is. Een dag in de zon is belangrijker." Een cynische waarheid met onheilspellende gevolgen voor alles wat een verstrekkende tijdsruimte verlangt.
March 5, 2010
Kunst is het centrale woord in dit boek. Niet alleen komen er veel verschillende vormen van kunst in dit boek voor (pornofrafie en antikunst) maar ook de manier waarop Wieringa het verhaal heeft geschapen. Pardon correctie, het verhaal en de personages heeft gescheiden. Dit boek is een kunstwerk op zich, heerlijk! Ik moet eerlijk toegeven dat het al geruime tijd geleden is dat ik een boek van hoog literair niveau heb gelezen, het laatste dat in de buurt kwam was het Diner ruim drie maanden geleden. Maar dit boek is van een totaal ander niveau, dit is het verschil tussen een amateur en een pornoster, het verschil tussen hoop en wanhoop het verschil tussen goed en geweldig. Ik werd overrompeld door het niveau van het boek. Ik ben met stomheid geslagen door dit boek. Dit boek gaat mijn leven veranderen. Ik ga nooit meer tussen de streepjes op de weg slalommen, ik ga nooit meer DTM kijken als ik ook Formule 1 kan zien. Ik ga nooit meer boeken van lage kwaliteit lezen als je ook dit kan lezen. Dit is zoals boeken horen te zijn. Dit moet een verplichting worden voor de scholieren. Tevens komen we nu aan op een wat meer kritisch punt van het boek, de toegankelijkheid. Voor de meeste scholieren is zo'n dik boek een hoge drempel, nog eerlijker een berg die afgegraven moet worden om dit boek te kiezen voor hun lijst. Het taalniveau is van hoog, moeilijk, niveau. Ik heb zelf, zeker in het begin, met regelmaat in mijn woordenboek moeten kijken van enkele woorden. En het is zeker een aanrader om deze woorden op te zoeken anders mis je een stukje van de klasse van Wieringa. Het verhaal ga ik voor de verandering eens niet uiteenzetten, nee het verhaal moet je ervaren. Het is een zeer bijzonder, grappig en ook ontroerend verhaal over een man die zijn levensloop uit een zet tegenover een aantrekkelijke vrouw aan de bar. Dus beste mensen leg je Bookazine maar weg want dit heeft prioriteit. Ik sta nog te wankelen op mijn benen want ik ben flink in elkaar geramd door het niveau van onze Nederlandse literatuur. Ik weet eindelijk wat ik met mijn leven wil, ik wil meer!
April 25, 2015
Een aantal jaren geleden las ik Joe Speedboot. Dat vond ik origineel en goed geschreven, alleen vond ik toen het tweede gedeelte van het boek minder, net of Wieringa er moeite mee had een goed einde aan te geven. Ceasarion las ik voor mijn leesclub en van dit boek vond ik het plot juist sterk, de confrontatie met de vader (ik zal er verder niets over verklappen) en de terugkeer naar het begin. Mooi. Ook de zinnen zijn vaak mooi, poëtisch met verrassende metaforen. Bijvoorbeeld deze: "wanneer we de liefde bedreven, of daarna, als ik als een grafsteen op haar lag en haar hartslag langzaam voelde vertragen." Gek genoeg zijn alleen de seksscenes in dit boek zonder poëtische zinnen. Opzettelijk of zijn daar metaforen al te afgesleten geraakt?
Waarom ben ik, met al deze voordelen dan niet laaiend enthousiast? Dat ligt, denk ik, aan de wat al te grote ambitie van Wieringa in dit boek. Hij wil nadrukkelijk een grote roman schrijven met de oerthema's dood, liefde en ouder-kind relaties. Dan moet er ook een spiegel met de Oudheid in, in dit geval Cleopatra en Julius Ceasar en de Odyssee. Cleopatra wordt gespiegeld aan een pornoster en Ceasar aan een vernietigingskunstenaar. Tja, het is er wel, maar het werkt niet zo goed en blijft te vlak. Het is te bedacht en veel vaker, en dan beter gedaan. Waar is de originaliteit en de eigenheid? Waar is de ziel van het boek? Begrijp me niet verkeerd, ik heb het best met plezier gelezen. Maar meer dan 3,5 ster is het niet.
Waarom ben ik, met al deze voordelen dan niet laaiend enthousiast? Dat ligt, denk ik, aan de wat al te grote ambitie van Wieringa in dit boek. Hij wil nadrukkelijk een grote roman schrijven met de oerthema's dood, liefde en ouder-kind relaties. Dan moet er ook een spiegel met de Oudheid in, in dit geval Cleopatra en Julius Ceasar en de Odyssee. Cleopatra wordt gespiegeld aan een pornoster en Ceasar aan een vernietigingskunstenaar. Tja, het is er wel, maar het werkt niet zo goed en blijft te vlak. Het is te bedacht en veel vaker, en dan beter gedaan. Waar is de originaliteit en de eigenheid? Waar is de ziel van het boek? Begrijp me niet verkeerd, ik heb het best met plezier gelezen. Maar meer dan 3,5 ster is het niet.
February 1, 2018
Ik had het heel lang niet op tommy w., maar ik ben m’n mening aan het bijstellen. Dit is een prachtig boek over de liefde van een zoon voor z’n moeder en alles wat dat met zich meebrengt. Het huis waar ze wonen stort in de zee en dat is een prachtige metafoor voor het leven van Ludwig want vanaf dat moment stort ook zijn leven in elkaar. Hij komt achter het verleden van zijn moeder, zoekt naar zijn vader aan de hand van een kaart en ondertussen probeert hij zelf zo oppervlakkig mogelijk te blijven. Het is bijzonder hoe alles zo mooi in elkaar grijpt in dit boek.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 22, 2015
Ik had het bijna opgegeven na een aantal tenenkrommende woordkeuzes in de eerste 40 pagina's, maar het bleek toch zeker de moeite waard.
In dit boek hangt alles van los zand aan elkaar, niets staat vast, ontworteling, ontheemding, de verteller waait van de ene uithoek naar de andere. Ik had het idee dat ik zelf ook maar het best los kon laten om te zien waar het heen zou gaan met de verhaallijn.
In dit boek hangt alles van los zand aan elkaar, niets staat vast, ontworteling, ontheemding, de verteller waait van de ene uithoek naar de andere. Ik had het idee dat ik zelf ook maar het best los kon laten om te zien waar het heen zou gaan met de verhaallijn.
March 24, 2019
Derde Wieringa en weer hetzelfde gevoel. De man kan schrijven, hou van zijn stijl, maar hij 'pakt' me nooit. Het blijft allemaal afstandelijk. Nochtans is deze Caesarion een boeiende analyse van een gestoorde moeder-zoon relatie. En staan er regelmatig pareltjes van zinnen te blinken.
May 24, 2009
I love every word that Wieringa writes!
February 27, 2010
over het paard getilde, onwaarschijnlijke "artificialiteit" qua taal, qua stijl, qua inhoud.
Een afrader!
Een afrader!
November 11, 2014
Ik heb genoten van dit boek dat toch een soort road movie-achtige stemming tentoon spreidt. Heel origineel. Spits geschreven. Aan te bevelen.
April 16, 2015
Goed geschreven boek. Veel verrassingen in het plot, maar op een goede manier erin verwerkt. Einde vond ik wel weer raar, dus vandaar maar 4 sterren. :)
February 15, 2018
So good! So messed up, yet so good. This restored my hope in Dutch literature.
March 28, 2018
Nice well written story that is set in Alexandria, Holland, England, California, Panama, Vienna, Prague .. Sometimes a bit over the top.
April 17, 2018
Hèhè, heerlijk weer. Wat een taalkunstenaar is die Wieringa toch... Ik heb het weer enorm naar mijn zin gehad met dit soms ietwat absurdistische boek.
September 2, 2024
Caesarion van Tommy Wieringa stond al lange tijd op mijn lijst om te gaan lezen en omdat ik in september me heb voorgenomen alleen Nederlandse literatuur te lezen, leek me het een uitgelezen moment om met dit boek te beginnen.
Ik heb het verslonden, dat was al een heel goed teken, want wat schrijft Wieringa toch voortreffelijk. Ik vind hem beeldend, doeltreffend, scherp en vooral gewoon prettig schrijven. Zijn verhalen zijn over het algemeen van hetzelfde kaliber. Toch had ik van Caesarion wat meer verwacht. Ik vond het wel heel mooi, maar had toch een iets andere voorstelling van hoe het verhaal zou gaan, en dat is misschien ook meteen aan mijzelf te wijten. Toch stoorde ik me er soms aan, hoe het verhaal zich ontvouwde, en dat kwam ook mede door sommige woordkeuzes, die volgens mij al ten tijde van het schrijven van het boek not-done waren. Ik zou dit ergens tussen 3,5 a 4 sterren geven. maar juist door dit woordgebruik maak ik er 3 sterren van. Neemt niet weg dat ik ervan genoten heb en nu alweer uitkijk naar het volgende boek. Gelukkig heb ik er nog een aantal te gaan.
Ik heb het verslonden, dat was al een heel goed teken, want wat schrijft Wieringa toch voortreffelijk. Ik vind hem beeldend, doeltreffend, scherp en vooral gewoon prettig schrijven. Zijn verhalen zijn over het algemeen van hetzelfde kaliber. Toch had ik van Caesarion wat meer verwacht. Ik vond het wel heel mooi, maar had toch een iets andere voorstelling van hoe het verhaal zou gaan, en dat is misschien ook meteen aan mijzelf te wijten. Toch stoorde ik me er soms aan, hoe het verhaal zich ontvouwde, en dat kwam ook mede door sommige woordkeuzes, die volgens mij al ten tijde van het schrijven van het boek not-done waren. Ik zou dit ergens tussen 3,5 a 4 sterren geven. maar juist door dit woordgebruik maak ik er 3 sterren van. Neemt niet weg dat ik ervan genoten heb en nu alweer uitkijk naar het volgende boek. Gelukkig heb ik er nog een aantal te gaan.
July 13, 2025
Mooi. Leest als een trein. Prachtige zinnen. Over de zee die zo koud is als een lijk. Of als een van de Romanfiguren is gestorven: ‘Je valt me niet meer lastig met wie je bent. Zo kan ik beter van je houden.’
Een zoektocht naar een moeder die er altijd is, van wie met hatelijke liefde tegen wil en dank wordt gehouden. De vondst van een vader die er nooit was en daarom altijd aanwezig. Klassieke thema’s. Oedipus. Op zoek naar je vader. Jezelf pas vinden als alles en iedereen verdwenen is.
Lezen of herlezen maar. Het zal je niet spijten.
Een zoektocht naar een moeder die er altijd is, van wie met hatelijke liefde tegen wil en dank wordt gehouden. De vondst van een vader die er nooit was en daarom altijd aanwezig. Klassieke thema’s. Oedipus. Op zoek naar je vader. Jezelf pas vinden als alles en iedereen verdwenen is.
Lezen of herlezen maar. Het zal je niet spijten.
Displaying 1 - 30 of 148 reviews