Старик

by Yury Trifonov, Юрий Трифонов

The Old Man veers between a contemporary effort to buy a dacha and the memories of an incident during the Civil War. A questionable action in the past haunts the present and throws into relief the materialism that has come to replace revolutionary idealism; by suggesting that this idealism may have been tainted in the first place, Trifonov implicitly blames the past for the ills of the present. While the setting and situation are very much "Soviet, " the quandary Trifonov describes has universal significance.

Genres: Russia, Fiction

280 pages

First published January 1, 1978

About the author

Yury Valentinovich Trifonov was a Soviet writer. He was a leading figure of the Soviet "Urban Prose".

Reviews

[Sallan · Rating 4 out of 5]

This book is about truth versus belief, idealism versus materialism, and love versus loneliness. Trifonov's Old Man is looking back from the '70s on the revolutionary times of his youth, trying to come to terms with the events surrounding the disgrace and eventual execution of his childhood sweetheart's husband in 1922. Meanwhile, in his present-day life, his daughter nags him to secure the rights to a bigger, better dacha than the one his family now possesses; Trifonov introduces us to the other candidates vying for the same real estate. All are flawed characters, and even the head of the housing committee, who has a big say in the awarding of the property, was once kicked out of the Communisty Party for concealing his nonrevolutionary past (with the Old Man casting a key vote!). While most of the Soviet novels I've read hew closely to the "boy meets tractor" approach, this book offers a more nuanced view of Soviet life and seemed to me quite daring in its critique of the 1970s as well as the tragic civil war years. While its helpful to have some knowledge of the early Soviet period to get the most out of this story, my edition, at least, had a helpful glossary in the back that identified key historical figures and events. I enjoyed this book and will look for more by Yuri Trifonov.

[Anatoly Bezrukov · Rating 5 out of 5]

Об идеалах юности и разочаровании в людях в преклонном возрасте, об утратах и мучительном поиске их причин, о бурлящих двадцатых и болотно-застойных семидесятых.
И всё это ещё и написано мастерски. Некоторые темы невозможно проговорить прямо, учитывая цензуру, но Трифонов может полсловом дать понять очень многое.
Свободное переключение между разными регистрами и способами повествования: от первого лица и от третьего; бесстрастное описание и горячечный поток сознания.
Мастерская работа. Прекрасная. И как же жаль, что Трифонова сейчас почти не читают.

[Wendy Kroy · Rating 4 out of 5]

Het is puur toeval dat ik dit boek las. Ik vond het op de beperkte boekenplank van mijn zus, één van de weinige Nederlandstalige werkjes die ze nog in haar bezit heeft. Voor mij een welkome afwisseling tussen al het Engels dat ik tegenwoordig lees of moet lezen. In 'De Oude Man' laat Trifonov de lezer dwalen in de herinneringen van - jawel - een oude man. Zijn vrouw is overleden en zijn kinderen stellen hem teleur, hij voelt zich oud en overbodig. Aan het begin van het boek krijgt het hoofdpersonage een brief van een al even oude strijdmakker op wie hij in de jaren 20 als jonge knaap hevig verliefd was.

Wat volgt is een wijd meanderende tocht doorheen de hectaren van het geheugen, afgewisseld met flash forwards naar het heden waar een ander klein drama zich aan het voltrekken is, bij wijze van nevenintrige dan. Klinkt het ingewikkeld? Wel, naar goeie ouwe Russische literatuurtraditie is het dat ook. Een bonte verzameling aan gebeurtenissen en personages zorgt ervoor dat je soms even je weg kwijtraakt in deze novelle. Dat neemt niet weg dat het bijzonder interessant is: in de prille jaren '20 van de vorige eeuw moest de Russische Revolutie dringend geconsolideerd, zoals dat heet. En zoals het gezegde gaat: waar gehakt wordt, daar vallen spaanders. Asja en Pavel worden in die tijd meegezogen in de draaikolk van de geschiedenis en komen uiteindelijk tegenover elkaar te staan als er moet beslist worden over het lot van Migoelin, een 'opstandige' Donkozak. Het mag een klein wonder heten dat Trifonov het in 1978 gepubliceerd krijgt, want hij brengt de periode van burgeroorlog zonder veel verbloemen tot leven. De hongersnood, wreedheden van de verschillende kampen, de onnozele ideologische twisten tussen de bolsjevieken onderling, het politieke gezeur over het geslacht der engelen, ...

De nevenintrige die zich in het heden afspeelt doet trouwens een beetje aan Tsjechov denken: er is een zomerhuisje (datsja) dat vrijkomt en iedereen die van betekenis is in het dorp en de wijde omgeving heeft er de zinnen op gezet. Behalve dan de oude man zelf, maar die moet er dan tegen zijn zin ook voor ijveren.

Slotsom: een aanradertje voor liefhebbers van de Russen en/of Russische geschiedenis. En maak je vooral niet te druk als je geen wijs meer raakt uit gebeurtenissen, personen of plaatsnamen. Het geheugen van een oude man stokt nu eenmaal af en toe, maar dat mag geen bezwaar zijn om te genieten van dit kleinood.

[Mohammad Sadegh Rasooli · Rating 3 out of 5]

I was hoping for another "another life" but I am somehow disappointed.

[Atreju · Rating 2 out of 5]

Nonostante la mia buona volontà e la costanza nella lettura, ho trovato pesante tutta l'impostazione (sia per forma che per contenuto). La mancata suddivisione per capitoli non ha aiutato. Si tratta di un lungo flusso di memorie, esposte in vario modo (ad esempio anche tramite uno scambio epistolare tra due vecchi amici) incrociato alla vicenda familiare presente del protagonista, Pavel Evgrafovič, ormai anziano. La morte della moglie amata, l'assillo e le preoccupazioni (economiche, abitative ecc.) dei figli che lo trattano ormai come un uomo al capolinea, incapace di provvedere a sé stesso (e forse anche di intendere). E di come tutto questo è lontano anni luce da quella che l'epoca più bruciante della sua vita, il principale oggetto delle riflessioni di vecchio: la guerra civile, l'avanzata dei bianchi con il generale Denikin, i cosacchi del Don, le diverse anime rivoluzionarie, gli eccessi, i processi ( i "nostri", i protagonisti, erano dalla parte dei rossi, ca va sans dire). E che cos'è la verità, se non si palesa, ma viene tenuta nascosta? Per lo meno i figli non hanno fatto rinchiudere il padre in una casa di ricovero e lui è riuscito finalmente a incontrare l'amica dopo oltre 50 anni e a chiarire alcune tumultuose vicende personali e storiche...

[Bob Newman · Rating 3 out of 5]

"Aging revolutionary queries former gung-ho actions"

Though book blurb descriptions often exaggerate, the person who linked Tolstoy and Turgenev to Yuri Trifonov on the cover of my edition of THE OLD MAN was a true master of hyperbole...This lightweight tale of an old civil war veteran who survived purges, battles, disease, starvation, and exile to grow old by the 1970s may evoke sympathy on human grounds, it may arouse awareness of what the generation of 1917 in Russia went through, and it may bring to mind the paltry reward such suffering brought...I cannot say that this book will fascinate many readers in the world today, but that is not to say that it has (or rather HAD), no merit.

THE OLD MAN is above all a book that has not weathered time very well. It belongs to the Brezhnev era of the now-extinct Soviet Union, a time when speaking the truth was a risky act, if not as life-endangering as it had been under Stalin. Most authors preferred to play it safe and write works that did not challenge the official version of history or contemporary life. Trifonov deserves all credit for bringing a breath of fresh air into the stifled literary climate of those days. But if telling the truth about Party and individual behavior during the Civil War of 1918-1921 and showing the corruption and cynicism of later generations was attractive and courageous in 1980, it is not extremely startling today. No one now, in Russia or in the West, need remain in doubt about historical events or...mistakes (not to mention crimes) committed in the name of the Revolution. The old man himself was part of those crimes, committed perhaps in the fervent ardor of the desire for change, even forgotten by perpetrators, but crimes nevertheless. People lost all individual merit and were lumped into classes, pro or con. The Soviet Union was built on rigid class definitions, but by the 1970s, new classes had sprung up, the old did not matter. Trifonov notes (p.189) "The pharmacist's approach to humanity---or, more exactly, to individuals---survived for decades, for there is nothing more convenient than cut-and-dried formulas, but now everything has grown turbid. The vials have been broken and all the solutions and acids have run into one pool." To utter such sentiments, the author took considerable personal risk, but the book remains a relic of Brezhnev's times, right down to the inability of the author to use the word "Jew" in any shape or form, equivalent of Faulkner or Warren writing a novel without mentioning the words "black", "Negro" or "African". I sympathize with, maybe even admire Trifonov, but I can give his novel only three stars.

[Mike_msc · Rating 4 out of 5]

Легко читается, на одном дыхании. Из двух ветвей повествования больше понравилась современная автору реальность - все характеры живые, яркие, вспоминаются советские типажи из детства. Часть по гражданской войне выглядит картонно, как советский фильм на эту тему. Ни один из описанных персонажей не вызывает доверия.
Но в целом, произведение понравилось.

[Julia Rossina · Rating 3 out of 5]

Прочла повесть "Старик" Юрия Трифонова. Местами нравилась очень, а временами было очень скучно. Пишет хорошо, обстановку передает отлично, дело скорее в том, что мне неприятно то, о чем он рассказывает. Весь этот ужас и неразбериха гражданской войны мне не интересна.

[Jill Cordry · Rating 4 out of 5]

Would have helped to know more about the Russian Civil war.