Γένεσις 1:26

by Lucas Marmaduke

Ο ήρωας του βιβλίου είναι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος. Είναι παντρεμένος, έχει δύο παιδιά και μια συμβατική δουλειά. Μέχρι που ένα τραγικό γεγονός -ένα γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα- αλλάζει τη ζωή του. Ξυπνά μέσα του ό,τι πιο αρχέγονο κουβαλάει ο άνθρωπος από τη στιγμή της παρουσίας του στη γη. Και τότε τα όρια μεταξύ καλού και κακού, σωστού και λάθους, γίνονται δυσδιάκριτα και αρχίζει μια καταβύθιση του ήρωα στην παράνοια και στον τρόμο. Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής. Ούτε ο ίδιος.
Σ αυτό το ανατρεπτικό θρίλερ ο Lucas Marmaduke, γράφοντας με αβίαστη δωρικότητα, παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα εφιαλτικό ταξίδι στους πιο σκοτεινούς τόπους της ανθρώπινης ψυχής.

Genres: Horror

124 pages, Paperback

First published January 1, 2010

About the author

Ο Lucas Marmaduke κατάγεται από τη Σκωτία. Είναι ο πρωτότοκος γιος ενός ζευγαριού θηριοδαμαστών. Γεννήθηκε σε μια περιοδεία του θιάσου κάπου στη βόρεια Αμερική. Στην ηλικία των επτά ετών και μπροστά στα μάτια του η Lesa -η τίγρης που τη μεγάλωσαν ταΐζοντάς την με μπιμπερό- τραυμάτισε θανάσιμα τη μητέρα του. Ακόμα κάνει ψυχοθεραπείες για να το ξεπεράσει. Άρχισε να γράφει στη εφηβεία, στην προσπάθειά του να νικήσει τις φοβίες του. Γράφει μόνο ιστορίες τρόμου και το είναι το "Γένεσις 1:26" πρώτο του βιβλίο. Έχει αδυναμία στις μικροκαμωμένες γυναίκες και στα ποπ-κορν.

Reviews

[kostas vamvoukakis · Rating 1 out of 5]

απίστευτη παπαρια...συραφη πολλών και αστοχων κλισέ... υπερβολική βία που δεν κολλάει πουθενά... γενικά απαράδεκτο... α και να μην ξεχάσω ο ήρωας έχει πουλί γεωτρυπανο...μόνο τοίχο δεν έχει γκρεμισει...ο συγγραφέας πάντως έχει δει πολύ πορνο....

[Ευθυμία Δεσποτάκη · Rating 2 out of 5]

Δε θα είμαι επιεικής μαζί του. Με κούρασε, ούτε καν με σόκαρε, οι φιλοσοφίες του ήταν άλλα 'ντ' άλλων (σαφώς όχι εκείνες ενός διαταραγμένου μυαλού) και οι περιγραφές των εγκλημάτων δεν ήταν καν σοκαριστικές, τόσο αδιάφορα γραμμένες ήταν. Η επιλογή του τρόπου γραφής, με μικρές κοφτές προτάσεις, ήταν μάλλον ατυχής. Δεν έχω διαβάσει ακόμη Κέτσαμ, αλλά παρακαλώ, πείτε μου ότι δεν του μοιάζει.

[Παύλος · Rating 4 out of 5]

Όπως αναφέρανε πολλοί στα σχόλιά τους, είναι για γερό στομάχι αλλά αξίζει μια ανάγνωση. Διαβάζεται σε δύο ώρες και πραγματικά απορείς με το που θέλει να καταλήξει.

[Κατερίνα Θεοδώρου · Rating 3 out of 5]

Αρχικά υπήρξε η περιέργεια. Καλά ξεκινήσαμε, λέω. Η γραφή τα σπάει, ξεκινάει δυνατά... και μέχρι το δεύτερο συμβάν (προϊσταμένη) μένω ευχάριστα έκπληκτη. Αν τα κίνητρα του ήρωα ήταν από την αρχή ξεκάθαρα, θα μιλούσαμε για μια εκπληκτική ιστορία - ομολογία ενός serial killer! Όμως, έκαστος στο είδος του, έτσι και στους φονιάδες. Τι είναι αυτός ο τύπος τελικά; Δεν μπορεί να είναι "λίγο από όλα"! Με την "λίστα" περίμενα πολλά. Μόνο ένα είδα, κρίμα, γιατί αυτό θα μπορούσε να είναι το έναυσμα για να εκτοξευθεί το ενδιαφέρον στα ύψη. Η έξοχη σκηνή στο γκαράζ θα μπορούσε επίσης να βρει αποδέκτη έναν άνδρα, έστω και παραλλαγμένη. (Σιγά που δεν θα μπορούσε να βρεθεί μια αιτία... στην ανάγκη κρατάμε την ίδια). Οι άλλες δυο ιστορίες, συμπαθητικές. Η μεσαία θα σήκωνε περισσότερες εξηγήσεις - αναλύσεις.

[Eva Sinner · Rating 2 out of 5]

Κοιτάξτε να δείτε τι συνέβη με αυτό το βιβλίο. Το διάβασα πολύ γρήγορα γιατί με τραβούσε αλλά προβληματιστηκα παράλληλα για το γεγονός ότι μου κρατούσε το ενδιαφερον. Καταλήγω ότι η υπόθεση αν και ενδιαφέρουσα, αναλώνεται κυρίως στις ωμές και βίαιες περιγραφές φονων και βιασμών, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και σοκαριστικες από μερικούς. Δε θα με πείραζε να διάβαζα κάτι τόσο ώμο, αν ήταν σε καλύτερη ισορροπία σε σχέση με την όλη ιστορία. Ένα διαταραγμένο μυαλό θα μπορούσε να κάνει και πολύ πιο ενδιαφέρουσες σκέψεις πέρα από τις κλισέ μισανθρωπες και μισογυνιστικες απόψεις. Όσο για τις άλλες 2 ιστορίες που έχει στο τέλος του βιβλίου, η πρώτη μου άρεσε αν και θα ήθελα να έχει επεκταθεί λίγο παραπάνω ενώ η δεύτερη δεν μου προκάλεσε καμία απολύτως αίσθηση.

[George K. · Rating 3 out of 5]

Τον Νοέμβριο του 2011 πέτυχα μια ωραία προσφορά των εκδόσεων Λογείον, όπου με την παραγγελία του Κρυφτού του Τζακ Κέτσαμ πήρα σαν δώρο ένα μπλουζάκι με στάμπα το εξώφυλλο του βιβλίου και δωρεάν το Γένεσις 1:26 και με μηδενικά έξοδα μεταφοράς! Έπρεπε να περάσει τόσος καιρός από τότε για να διαβάσω επιτέλους αυτό το μικρό βιβλιαράκι.

Δεν μπορώ να πω ότι τέτοιου είδους βιβλία, με τόσες ωμές περιγραφές, είναι ακριβώς του γούστου μου. Όποτε πέφτουν στα χέρια μου όμως, συνήθως, δεν μπορώ να τ'αφήσω μέχρι να τα τελειώσω. Να σημαίνει κάτι αυτό; Ποιος ξέρει... Η ιστορία δεν είναι ακριβώς πρωτότυπη, είναι όμως ενδιαφέρουσα: Ο αφηγητής της ιστορίας μας περιγράφει πως ένα τραγικό ατύχημα στο οποίο ενεπλάκη άλλαξε για πάντα την ζωή του. Πως αυτό το γεγονός στάθηκε ικανό να εξωτερικεύσει όλη την παράνοια και το κακό που κρυβόταν για χρόνια μέσα του. Αυτός ο καθημερινός, βαρετός άνθρωπος έκρυβε τόση βία και μίσος και τώρα κάνει πράξη όλη του την νοσηρή φαντασία.

Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε να κάνουμε με μια αρκετά βίαιη και ωμή νουβέλα τρόμου, γεμάτη με σεξ, γραφικές σκηνές βίας και αρκετά σκοτεινές και μισάνθρωπες σκέψεις του πρωταγωνιστή. Το πιο τρομακτικό, βέβαια, είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν και στην πραγματικότητα, οπότε δεν θα έλεγα ότι αυτά που λέγονται και γίνονται στην ιστορία είναι υπερβολικά. Τόσα ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι αρκετά καλά δομημένος, δεν σ'αφήνει αδιάφορο η ψυχοσύνθεση του, σίγουρα όμως ιδεολογικά σε πολλά πράγματα με βρήκε αντίθετο. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες μάλλον αδιάφοροι και αναλώσιμοι για τον πρωταγωνιστή. Η γραφή καλή, λιτή και καθημερινή, σίγουρα ευκολοδιάβαστη.

Μετά το τέλος της νουβέλας, υπάρχουν και δυο μικρά διηγήματα, το Ερωτευμένος και το Μνήμες. Το μεν πρώτο μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον και καλογραμμένο, είχε νομίζω αρκετό ζουμί για κάτι παραπάνω, ενώ το δεύτερο δεν μου έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση.

Γενικά, πρόκειται για ένα σκληρό βιβλίο, όχι για όλα τα στομάχια και σίγουρα όχι για όλα τα γούστα, που διαβάζεται απνευστί σε λιγότερες από δυο ώρες. Νομίζω αξίζει την προσοχή σας, αν ενδιαφέρεστε για τέτοιου είδους ιστορίες.

[Georgia · Rating 4 out of 5]

Ήταν το παρθενικό μου βιβλίο σε χόρορ χόρορ είδος και δε θα κρύψω ότι σοκαρίστηκα. Σίγουρα τέντωσα και τα δάχτυλα των ποδιών μου σε συγκεκριμένες στιγμές. Το μόνο που δεν δικαιολογώ είναι το πώς άλλαξε ο τύπος με αφορμή το ατύχημα. Μου φαίνεται λίγος ο λόγος. Θα ήθελα να 'χε συμβεί κάτι ..κακό πίσω από αυτή τη μεταμόρφωση/"απελευθέρωση" σε "θεό".
Κατα τ' άλλα, το διάβασα με τη μία, οι σχετικά λίγες του σελίδες βοήθησαν σε αυτό και δεν μετάνιωσα τα λεφτά μου :)

[Κωνσταντίνος Τσουρέκης · Rating 4 out of 5]

Ένα εύκολο ανάγνωσμα που σου κρατά το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα. Η ιστορία διεστραμένη και ο ήρωας καλά δομιμένος. Περνάει κάποια μηνύματα τα οποία με βρίσκουν αντίθετο ωστόσο ξέρει πως να τα περάσει σε γραπτό λόγο ώστε να μην κουράζει. Αναριωτιέσαι αν το ψευδώνυμο του συγγραφέα είναι ένα τρικ για να μην αναγνωρίζεται ή για να αποστασιοποιηθεί από τυχόν ταυτίσεις με τον ήρωα.

[Vasso · Rating 5 out of 5]

Διαβαζεται απνευστι...καθηλωτικο, δυνατο, ειλικρινες. καθρεφτης για πολλους απο μας...

[Dimitrios Mamaloukas · Rating 1 out of 5]

ένα από τα χειρότερα βιβλία που έπεσαν στα χέρια μου

[Ioanna Papantoniou · Rating 1 out of 5]

Θρίλερ γενικά εγώ αποκαλώ αυτό το έργο (λογοτεχνίας ή κινηματογράφου) που σου δημιουργεί έστω την ανάγκη να αφήσεις ένα φως ανοιχτό.
Εάν πάλι σου προκαλεί αλλεπάλληλα ρουθουνίσματα που καταλήγουν σε ειρωνικό καγχασμό, τότε δεν είναι ακριβώς θρίλερ.
Και δεν είναι βεβαίως η σπλατεριά το πρόβλημα. Δε θα πω ότι την αγαπώ, διότι θα ήταν ψέμα επιπέδου ελληνικής κυβέρνησης (όποιας, δεν πολιτικολογούμε εδώ). Άσχετα όμως με την απέχθεια μου στο σπλάτερ, δε θαβω το βιβλίο επειδή είναι σπλάτερ.
Το θαβω γιατί είναι το λογοτεχνικό αντίστοιχο εκείνης της ταινίας που η Παρις Χίλτον προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι ηθοποιός.
Και εάν ο Jack Ketchum είναι το Saw, αυτό είναι το Scary Movie που μπερδεύτηκε και πήρε σοβαρά τον εαυτό του.
Το μόνο καλό είναι ότι ο πρωταγωνιστής αυτοκτονεί - και το λέει στην πρώτη σελίδα οπότε δεν πιάνεται για spoiler!
Και δε σχολιάζω καν την αιτία που τον οδήγησε να γίνει η διασταύρωση του Μπάφαλο Μπιλ με τον Ράμσει Μπόλτον, αύριο θα τελειώσω και δε θέλω να χάσω τον ύπνο μου.

(Οι δε δύο ιστορίες στο τέλος, πέρασαν και δεν άγγιξαν)

Στα καλά, για το βιβλίο δεν έχω να πω κάτι, πέραν του ότι το πήρα 2€, οπότε τουλάχιστον δεν κλαίω τα λεφτά μου, για τις εκδόσεις Λογείον, έχω να πω τα καλύτερα, πάλι. Για ιστορία αυτού του βεληνεκούς, και πολλά έκαναν!

[Vassilis Kefalas · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο που φανερώνει άγνωστες και σκοτεινές πτυχές του εαυτού μας. Δυνατό, σοκαριστικό, προκλητικό. Γνωρίζουμε όλοι άραγε τον Σκοτεινό που κρύβουμε μέσα μας; Γνωρίζουμε πόσο μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας ένα τυχαίο γεγονός; Αν όχι, η Γένεσις μας μυεί με την άρτια ψυχολογική δομή του πρωταγωνιστή, σε πρωτόγονα ένστικτα και απαγορευμένες απολαύσεις. Πώς; Αρχή πάντων...Γένεσις.

[Giannis · Rating 2 out of 5]

Το διαβασα κι εγω.Ωμο,πολυ ωμο και για τα δικα μου γουστα.Καλη απλη γραφη και καποιες καλες σκεψεις-παρατηρησεις του συγγραφεα περι ζωης και τρελλας αλλα μεχρι εκει.Τα 2 διηγηματα στο τελος το πρωτο μου αρεσε ενω το δευτερο ηταν αδιαφορο.

[George · Rating 5 out of 5]

Σκληρό βιβλίο, ωμές περιγραφές. Βια, αίμα και τα συναφή. Συνίσταται σε σκληροπυρηνικούς αναγνώστες του τρόμου. Όσοι είναι λίγο ευαισθητούληδες, μην σοκαριστούν όταν το διαβάσουν. Άν το παραλλήλιζα με κάποιο ξένο ανάγνωσμα θα ήταν ένα από τα βιβλία του Τζάκ Κέτσαμ.

[Despina · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο που θα θυμάμαι για καιρό.....

[Γιώργος Μπελαούρης · Rating 2 out of 5]

so n so
enjoyable but hollow
a fun time read tho

[ΑΝΝΑ · Rating 3 out of 5]

"Και είπεν ο Θεος• ποιησωμεν άνθρωπον κατ'εικονα ημετέραν και καθ'ομοιωσιν,και αρχετωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πτηνών του ουρανού και των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπετών επι της γης"
Γένεσις, 1:26

Ο ήρωας μας είναι ένας καθημερινός και απλός άνθρωπος. Παντρεμένος με δύο παιδιά και έχει μια συμβατική δουλειά .
Μια Παρασκευή που δεν είναι σαν όλες τις άλλες.
Ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα στέκεται αφορμή για να ξυπνήσουν τα πιο αρχέγονα ένστικτα που κουβαλάει ο άνθρωπος .
Και συ ταπεινέ αναγνώστη,μπήκες με δική σου ευθύνη σε αυτό το μικρό βιβλίο που κρύβει τόση ανείπωτη φρίκη.
Μια βδομάδα.
Κάθε μέρα περιγράφεται αναλυτικά μέχρι να φτάσει στο κρεσεντο της η ιστορία και να τελειώσουν όλα .
Και συ να νιώσεις ανακούφιση που δεν σου έμεινε το στομάχι στο χέρι.
Γιατί θα μπορούσε ο κυριουλης να είναι γείτονάς σου.
Αλλά οοοοοοχι. Δεν τελειώσαμε εδώ.
Έτσι θα σε άφηνε?
Μπόνους δύο ακόμα μικρές ιστορίες.
Έτσι,για να μην εφησυχάσεις τόσο εύκολα.

[Ariadne Tzounakou · Rating 1 out of 5]

Όχι

Βαθμολογία: 2/10

Το συγκεκριμένο βιβλίο προσπαθεί να κάνει για τη λογοτεχνία το ίδιο πράγμα που έκαναν το I Spit On Your Grave και το Guinea Pig για τον κινηματογράφο. Υποτυπώδης υπόθεση, ακραίος σαδισμός και μίσος. Ενώ διαβάζω/βλέπω αρκετά βίαιες ιστορίες, θέλω πάντοτε να υπάρχει κάτι παραπάνω που να δικαιολογεί την ύπαρξη τόσο αρνητικών συναισθημάτων. Δυστυχώς το Γένεσις 1:26 είναι απλά λογοτεχνική πορνογραφία σαδισμού. Δεν κατάφερε ούτε να με βάλει στο μυαλό του άρρωστου πρωταγωνιστή του ούτε των θυμάτων του.

[Κεσκίνης Χρήστος · Rating 4 out of 5]

Μάλλον το 3,5/ 5 Θα ήταν πιο κοντά στην γεύση που μου άφησε. Λάτρεψα τον τρόπο γραφής του. Ίσως αν στην κεντρική ιστορία δεν είχε στην ουσία έναν δολοφόνο να κάνει ακριβώς το ίδιο και το ίδιο, να μου άρεσε περισσότερο. Πάντως σίγουρα θα διαβάσω και άλλα του συγγραφέα. Δεν είναι για όλους, κάποιοι θα τον μισήσουν, αλλά εμένα με κέρδισε

['Αριστείδης ᛋ' · Rating 4 out of 5]

“καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.”

Και κάπου εδώ βρίσκεται η όλη ειρωνεία του παραπάνω έργου. Πως ο άνθρωπος, το τέλειο δημιούργημα του Θεού μπορεί να μετατραπεί στο χειρότερο ον επάνω στον πλανήτη. Μπορεί να καταπατήσει κάθε ηθικό φραγμό που του έχει ορίσει η ίδια του η κοινωνία και να εναντιωθεί στη φύση του. Να ζητήσει να γίνει ο κυρίαρχος του εαυτού του. Να νοιώσει ότι είναι ο ίδιος μια θεϊκή οντότητα.

Στην περίπτωση του ήρωα, έχουμε έναν καθημερινό πολίτη όπου μια μικρή τραγωδία θα ξυπνήσει κάτι αρχέγονο μέσα του, που είναι καλά κρυμμένο. Ένας άλλος άνθρωπος, γεμάτος μίσος και απαισιοδοξία, θα έρθει στο προσκήνιο. Τίποτα δεν θα τον σταματήσει από το στόχο του, ο οποίος είναι να δείξει ότι ο άνθρωπος είναι ανεξέλεγκτος, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του ίδιου του Θεού…