What do you think?
Rate this book
شب، نقاب عمومی است
در این مجموعه بیشتر دو عنصر طنز و فلسفه دیده میشود.
محمد شمس لنگرودی متولد ۲۶ آبانماه سال ۱۳۲۹ در لنگرود است، که مجموعههای شعر «رفتار تشنگی» (۱۳۵۵)، «در مهتابی دنیا» (۱۳۶۳)، «خاکستر و بانو» (۱۳۶۵)، «جشن ناپیدا» (۱۳۶۷)، «قصیدهٔ لبخند چاک چاک» (۱۳۶۹)، «نتهایی برای بلبل چوبی» (۱۳۷۹)، «پنجاه و سه ترانهٔ عاشقانه» (۱۳۸۳)، «باغبان جهنم» (۱۳۸۳)، «ملاح خیابانها» (۸۶۱۳۸۶)، «لبخوانیهای قزلآلای من» (۱۳۸۹)، «رسم کردن دستهای تو» (۱۳۸۹) و «میمیرم به جرم آنکه هنوز زنده بودم» (۱۳۸۹) از آثار او هستند.
محمد شمس لنگرودی متولد ۲۶ آبانماه سال ۱۳۲۹ در لنگرود است، که مجموعههای شعر «رفتار تشنگی» (۱۳۵۵)، «در مهتابی دنیا» (۱۳۶۳)، «خاکستر و بانو» (۱۳۶۵)، «جشن ناپیدا» (۱۳۶۷)، «قصیدهٔ لبخند چاک چاک» (۱۳۶۹)، «نتهایی برای بلبل چوبی» (۱۳۷۹)، «پنجاه و سه ترانهٔ عاشقانه» (۱۳۸۳)، «باغبان جهنم» (۱۳۸۳)، «ملاح خیابانها» (۸۶۱۳۸۶)، «لبخوانیهای قزلآلای من» (۱۳۸۹)، «رسم کردن دستهای تو» (۱۳۸۹) و «میمیرم به جرم آنکه هنوز زنده بودم» (۱۳۸۹) از آثار او هستند.
- GenresPoetry
134 pages, Paperback
First published January 1, 2011
3 people are currently reading
21 people want to read
About the author
شمس لنگرودی
52 books277 followers(Shams Langeroody)
محمد شمس لنگرودی (زاده ۲۶ آبان ۱۳۲۹) شاعر معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران است. او فرزند آیت الله جعفر شمس لنگرودی است که مدت ۲۵ سال امامت جمعه لنگرود را بر عهده داشت. وی استاد دانشگاه بوده و تاریخ هنر درس میدهد.
محمد شمس لنگرودی (زاده ۲۶ آبان ۱۳۲۹) شاعر معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران است. او فرزند آیت الله جعفر شمس لنگرودی است که مدت ۲۵ سال امامت جمعه لنگرود را بر عهده داشت. وی استاد دانشگاه بوده و تاریخ هنر درس میدهد.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
October 4, 2017
آنقدر به تو نزدیک بودم
که تو را ندیدم
در تاریکی خود، به تو لبخند میزنم
شکرانهی روزهایی
که کنار تو
راه رفتهام.
که تو را ندیدم
در تاریکی خود، به تو لبخند میزنم
شکرانهی روزهایی
که کنار تو
راه رفتهام.
March 14, 2020
شعر خوان/شناس خوبی نیستم و نظر خیلی شخصی میخوام بدم این زیر.
اشعار معمولا کوتاه بودن، در حد ۴ یا ۵ خط -
بعضی شعرها برای من گنگ بودن. نمیفهمیدم این سطور در کنار هم چه معنایی میسازند. -
ریزبینی و حسن تعلیلهای آقای لنگرودی زیباست. -
کوتاه بودن اشعار، این مجموعه رو تبدیل کرده به مجموعهای از ایدههای شاعرانه.
اشعار معمولا کوتاه بودن، در حد ۴ یا ۵ خط -
بعضی شعرها برای من گنگ بودن. نمیفهمیدم این سطور در کنار هم چه معنایی میسازند. -
ریزبینی و حسن تعلیلهای آقای لنگرودی زیباست. -
کوتاه بودن اشعار، این مجموعه رو تبدیل کرده به مجموعهای از ایدههای شاعرانه.
March 7, 2018
هدیه عیدانه نشر نگاه باعث شد بخوانمش
ابتدا با نگاهی به صفحه اول شروع و نفهمیدم کی تموم شد!!
البته یک نکته هم هست که بعضی شعر ها برام گنگ بود
و مفهومش رو نفهمیدم.
ولی در کل خیلی حس خوبی داشت...
خودتان بخوانید و ببینید.
نمره ام : ۳.۵
ابتدا با نگاهی به صفحه اول شروع و نفهمیدم کی تموم شد!!
البته یک نکته هم هست که بعضی شعر ها برام گنگ بود
و مفهومش رو نفهمیدم.
ولی در کل خیلی حس خوبی داشت...
خودتان بخوانید و ببینید.
نمره ام : ۳.۵
Read
January 2, 2014جز روزگار من
همه چیز را سفید کرده برف.
...
سراسر شب
برف بارید
دو زاغچه
آینه شان را در برف می چرخاندند
در جست و جوی دانه
دعا می خواندند.
...
سخنی بگو برف!
آنکه پس از تو از تو سخن می گوید
آب نام اوست.
...
آنچه سبک می آید
برف
آنچه سنگین می گذرد
برف برف.
همه چیز را سفید کرده برف.
...
سراسر شب
برف بارید
دو زاغچه
آینه شان را در برف می چرخاندند
در جست و جوی دانه
دعا می خواندند.
...
سخنی بگو برف!
آنکه پس از تو از تو سخن می گوید
آب نام اوست.
...
آنچه سبک می آید
برف
آنچه سنگین می گذرد
برف برف.
December 22, 2013
چیزی که در این مجموعه گیج کننده است، ارتباطات زیادی است که عناصر هر شعر با خود دارند، و شاعر خیلی جاها زحمت پیدا کردن این عناصر را به مای خواننده است. در واقع نمی شود هر شعر را خواند و یک چیزی فهمید و گذشت، بلکه باید خواند و برای اکثر شعرها چند دقیقه ای وقت گذاشت. برای من، اکثر شعرها معنایشان واضح بود و بعضی شعرها را نفهمیدم.
هرچند که خیلی خوشم نمی آید شعرهای پیچیده بخوانم و به خصوص وقتی به هیچ جا نمی رسند، ولی شعرهای این مجموعه با وجود پیچیدگی هایی که گاهی وجود دارد، شعرهای بااحساسی هستند و من خیلی هایشان را دوست داشتم.
البته، این نظر من است که تقریبا چیزی از شعر معاصر (منظورم دهه هفتاد به بعد است) سردر نمی آورم. باید بیشتر بخوانم، البته.
هرچند که خیلی خوشم نمی آید شعرهای پیچیده بخوانم و به خصوص وقتی به هیچ جا نمی رسند، ولی شعرهای این مجموعه با وجود پیچیدگی هایی که گاهی وجود دارد، شعرهای بااحساسی هستند و من خیلی هایشان را دوست داشتم.
البته، این نظر من است که تقریبا چیزی از شعر معاصر (منظورم دهه هفتاد به بعد است) سردر نمی آورم. باید بیشتر بخوانم، البته.
August 9, 2018
شعرهایش کوتاه بود اما چیزی بود در هر کلام که ورق زدن و گذشتن را دشوار می کرد. به پایان رسید اما کلامی گرم و گیرا هنوز در من سروده می شود.
"اگر این نور برگردد/ و به خانه ی من بیاید/ اتاقم را پیدا می کنم/ و برای همیشه به خواب میروم"
این واژه ها، احیای واژگانی مرده در من است. ای نور سخی که روز ها و ماه ها و سال ها در من زیسته بودی. می دانم که از چه راه خانه ام را گم کردی. آیا آن کسی که پای در دیاری دیگر نهاد و بر در سرایش قفل نهاد، تصویری خسته و ناامید از من نبود؟ و آن کسی که تو را غرق در ظلمت دوست می داشت، جز منی گمشده در تاریکی بود؟ و تو نور بودی، تو از تبار ظلمت نبودی و تو کوله بار تنهایی ات را به دوش کشیدی و آنگونه رفتی که دیگر سالهاست معنای واژه ی بازگشتن را نمی دانی... و من سال هاست تو را به نام "مهربان" خوانده ام. که من
"میشنیدم اگر/ مرگ در همین حوالی است/ صدایت نمی کردم"...
و من هنوز نمی دانم مهربان، انتهای این تاریکی کجاست و کجاست آغاز نور. جایی که تو لب به سخن می گشایی.. جایی که بی بهانه می توان در چشم هایت خیره شد و بی پرده تکرار کرد، کلام دوستت دارم را.. اما دریغ که
"دوست داشتن/ کتابی/ که حروفش از برف است/ در تاریکی راه می رویم/ با حرارت انگشت هایمان می خوانیم"...
تک تک شعر های این مجموعه را دوست داشتم و شاید بهتر بود امتیازش 5 ستاره باشد اما آن ستاره ی دیگر باشد برای بهترین شعری که هنوز نخوانده ام...
"اگر این نور برگردد/ و به خانه ی من بیاید/ اتاقم را پیدا می کنم/ و برای همیشه به خواب میروم"
این واژه ها، احیای واژگانی مرده در من است. ای نور سخی که روز ها و ماه ها و سال ها در من زیسته بودی. می دانم که از چه راه خانه ام را گم کردی. آیا آن کسی که پای در دیاری دیگر نهاد و بر در سرایش قفل نهاد، تصویری خسته و ناامید از من نبود؟ و آن کسی که تو را غرق در ظلمت دوست می داشت، جز منی گمشده در تاریکی بود؟ و تو نور بودی، تو از تبار ظلمت نبودی و تو کوله بار تنهایی ات را به دوش کشیدی و آنگونه رفتی که دیگر سالهاست معنای واژه ی بازگشتن را نمی دانی... و من سال هاست تو را به نام "مهربان" خوانده ام. که من
"میشنیدم اگر/ مرگ در همین حوالی است/ صدایت نمی کردم"...
و من هنوز نمی دانم مهربان، انتهای این تاریکی کجاست و کجاست آغاز نور. جایی که تو لب به سخن می گشایی.. جایی که بی بهانه می توان در چشم هایت خیره شد و بی پرده تکرار کرد، کلام دوستت دارم را.. اما دریغ که
"دوست داشتن/ کتابی/ که حروفش از برف است/ در تاریکی راه می رویم/ با حرارت انگشت هایمان می خوانیم"...
تک تک شعر های این مجموعه را دوست داشتم و شاید بهتر بود امتیازش 5 ستاره باشد اما آن ستاره ی دیگر باشد برای بهترین شعری که هنوز نخوانده ام...
September 19, 2017
شعرهای لنگرودی گاهی خیلی گنگ و نامفهومند. اما او در مقابل اشعاری هم دارد که سرشار از احساس و تشبیه اند. چیزی که در این مجموعه به دلم نشست، موضوع بندی اشعار بود. در کل دوستش داشتم. شاید دوباره خواندمش!
July 31, 2013
نتوانستم با شعرها ارتباط خوبی برقرار کنم.
پشت بسیاری از آنها ایده های خوبی بود اما آن طور که از شاعر توقع داشتم، خوب و با احساس بیان نشده بود.
پشت بسیاری از آنها ایده های خوبی بود اما آن طور که از شاعر توقع داشتم، خوب و با احساس بیان نشده بود.
Displaying 1 - 8 of 8 reviews