Selçuk Demirel’in birbirinden ilginç kedi çizimlerine Nazım Hikmet’ten Mallarmé’ye Oktay Rifat’tan Sait Faik’e kadar pek çok yazar ve şairin metinleri eşlik ediyor.
18 Mayıs 1954’te Artvin’de doğdu. İlk çizimlerini Ankara’da lise öğrencisi iken yayımladı (1973). Daha sonra mimarlık öğrenimine devam ederken, Mimarlık dergisi başta olmak üzere dönemin önemli dergi ve gazetelerinde desenlerini yayınlamayı sürdürdü. 1978’de Paris’e gitti ve yerleşti. Çalışmalarını Paris’ten sürdüren Selçuk Demirel Cumhuriyet, Yeni Yüzyıl, Kitap-lık, P, Artimento (Türkiye); Le Monde, Le Monde Diplomatique, Le Nouvel Observateur (Fransa); The Washington Post, The New York Times, The Wall Street Journal, The American Prospect, The Boston Globe, The Chicago Tribune, LegalAffairs (ABD); Far Estern Economic Rewiew (Hong Kong) vb. birçok önemli dergi ve gazetelerde desenlerini yayımladı. Çalışmaları kitap illüstrasyonlarından dergi ve kitap kapaklarına, desen albümlerinden çocuk kitaplarına, kartpostaldan afişe dek çeşitlilik gösteren sanatçı, Türkiye’de, birçok Avrupa ülkesinde ve Japonya’da kitaplarını yayımladı, kişisel sergiler açtı.
'' Bir kedi muhakkak ki bunu düşünüyor, sonra da kendilerinden yirmi misli büyük bir dev! .. Acaba biz bizden yirmi kat büyük ve aklı da yine yirmi kere şeytanlıklara erer mahluklar çinde yaşasaydık onlarla dost olur muyduk?'' demiş Asat Hâlet Çelebi.. Selçuk Demirel'in ise kitap içinde ki mükemmel kedi çizimleri..
Selçuk Demirel'i , John Berger ve Abidin Dino ile ahbaplığını sebebiyle tanıdım.Çizimleri yumuşak ve zekice,tatlı bir mizah anlayışıyla yoğrulmuş. Kedi seçmeleri benim için meditasyon gibiydı. 'Kedileri köpeklere yeğliyorsam , polis kedileri yok da ondan.'
“Su başında durmuşuz çınarla ben, bir de kedi. Suda suretimiz çıkıyor çınarla benim, bir de kedinin. Suyun şavkı vuruyor bize çınara, bana, bir de kediye.” - Nâzım Hikmet
“Kedi gereklidir her ev içine. … En son biblodur o, en yüce taçlanma.” -Stéphane Mallarmé
“- Takma… Bak şurada oturmuş rakı içiyoruz, bahar gelmiş, hava güzel… Vaktinin kıymetini bil… Hadi kedilere içelim.” -Hür Yumer
“Kedileri köpeklere yeğliyorsam, Polis köpekleri yok da ondan.” -Siné
“Uyuşamayız, yollarımız ayrı; Sen ciğercinin kedisi, ben sokak kedisi; Senin yiyeceğin, kalaylı kapta; Benimki aslan ağzında; Sen aşk rüyası görürsün, ben kemik.
Ama seninki de kolay değil, kardeşim; Kolay değil hani, Böyle kuyruk sallamak tanrının günü.” - Orhan Veli
This entire review has been hidden because of spoilers.
Selçuk demirelin çizimleri birçok yazar ve şairin kediler hakkında yazdıklarıyla birleştirilmiş ortaya da çok güzel bir eser çıkmış.
Kediye göre şüphesiz acayip bir yüzüm var, bir kere kulağım başımın yanında, kuyruğum yok ve ayak üstü duruyor, istediğim zaman derilerimi çıkartıyorum. Bir kedi muhakkak ki bunu düşünüyor, sonra da kendilerinden yirmi misli büyük bir dev! Acaba biz bizden yirmi kere büyük ve akli da yine yirmi kere seytanliklara erer mahluklar içinde yaşasaydık onlarla dost olur muyduk?