Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός παρακολουθεί το σεξ σόου της μέλλουσας αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Ένας Ισπανός τυχοδιώκτης κολλάει την άγνωστη αρρώστια τερηδόνα σε μια μικρή Ινδιάνα που βίασε. Τα δόντια της πέφτουν σε μια βδομάδα. Ο μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός, προκάτοχος του Χριστόδουλου, ευλογεί την πρώτη λαοσύναξη φανατικών στο Βόλο. Ο αυτοκράτορας του Μαρόκου Μουλάι Ισμαήλ εκσφενδονίζει τον πρωθυπουργό του σ΄ έναν τοίχο μέχρι να διαλυθούν τα κόκαλά του. Ο Λακεδαιμόνιος Παυσανίας συγκρίνει ένα πολυτελέστατο δείπνο των ηττημένων Περσών με το φρικτό μέλανα ζωμό των νικητών. Ο Αδόλφος Χίτλερ αφρίζει για την παράδοση 240.000 «προδοτών» στρατιωτών του στο Στάλινγκραντ. Τους είχε διατάξει να πέσουν μέχρις ενός, για να διαφυλάξουν την τιμή του. Η Κινέζα αυτοκράτειρα Τσε-Χι ενοχλείται όταν ο στρατός της ισοπεδώνεται από τους Ιάπωνες. Είχε ξοδέψει το στρατιωτικό προϋπολογισμό της χώρας για να χτίσει το εξοχικό της. Ο Αθηναίος Αλκιβιάδης αγοράζει σε αστρονομική τιμή ένα κοπρόσκυλο κι έπειτα το ακρωτηριάζει, για να εντυπωσιάσει τους ψηφοφόρους. Φονιάδες, παράφρονες και πόρνες στο τιμόνι των ανθρώπινων πληθυσμών. Λαμπερές και φρικτές σταγόνες μέσα σ΄ έναν ωκεανό τρέλας που ονομάζεται ελληνική και παγκόσμια ιστορία.
Ο Δημήτρης Καμπουράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1961 και σπούδασε οικονομικά. Είναι δημοσιογράφος και σήμερα παρουσιάζει την τρίωρη καθημερινή ενημερωτική πρωινή εκπομπή "Κοινωνία ώρα Mega". Διατηρεί επίσης στον ΒΗΜΑ FM το καθημερινό ραδιοφωνικό ένθετο "Μια σταγόνα ιστορία". Αρθρογραφεί τακτικά στο www.protagon.gr. Έχει εργαστεί σε πολλούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, σε εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες.
Αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν "popcorn history"... Διαβάζεται μόνο αν οι εναλλακτικές επιλογές είναι το μάιν κάμπφ ή καμιά παρωδία αυτοβιογραφίας της εκδοτικής Αθηνών. Υπό κανονικές συνθήκες δύσκολα τα πράγματα.
Από τα πολύ καλά ιστορικά βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Χωρίς να είναι Παπαρρηγόπουλος, χωρίς να είναι και Πατάκης, σε βοηθάει να κατανοήσεις το γύρω σου κόσμο και φωτίζει μυστικά περάσματα και πτυχές της Ιστορίας μέσα στην οποία κινούμεθα ακόμη κι εμείς. Πόρνες, τρελοί, ομοφυλόφιλοι, δευτερόλεπτα άστοχων κινήσεων που αλλάζουν τον ρου της Ιστορίας στο τσακ. Ανυπομονώ για το δεύτερο βιβλιαράκι. Μερικές φορές παρασύρεσαι και θες να ανατρέξεις σε πηγές. Καθόλου κουραστικό, καθόλου βαρετό. Αξίζει να διαβαστεί ξανά και ξανά!!!
Το βιβλίο δεν έχει προφανώς κάποια λογοτεχνική αξία, αλλά είναι γρήγορο και ευχάριστο στην ανάγνωση βιβλίο. Έχει αρκετές σύντομες πραγματικές ιστορίες συνήθως με στόχο τον εντυπωσιασμό (είτε με αξιοπερίεργα γεγονότα είτε με γεγονότα από τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας). Το προτείνω σε κάποιον που θέλει να σκοτώσει λίγο το χρόνο του μαθαίνοντας κάποια fun facts, ίσως του δώσει και έναυσμα να εμβαθύνει σε κάποια ιστορία περισσότερο με κάποιο πιο σοβαρό βιβλίο. Αυτό είναι που θέλει να πετύχει και μάλλον το πετυχαίνει.
5 αστέρια για τα αφανή γεγονότα και τις ωραιοποιημενες σελίδες της ιστορίας...
1 αστέρι για τις σταγόνες ιστορίας - Πρόκειται για τεράστια ποσότητα πληροφορίας μέσα σε 1 βιβλίο και ελάχιστα έμειναν στη δική μου μνήμη μετά την ανάγνωση. Θα απολάμβανα καλύτερα λιγότερες και κάπως πιο εκτενείς ιστορικές αναφορές.
Αν ρωτήσεις, ειδικά ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας, θα σου πουν πως γνωρίζουν πολύ καλά την Ιστορία του τόπου μας. Όμως, ειλικρινά, αναρωτιέμαι κατά πόσο ισχύει αυτό, εφόσον είναι οι ίδιοι εκείνοι άνθρωποι που έχουν κολλήσει σε ιδέες και αξίες που ίσως να μην είναι ακριβείς και από τις οποίες θα έπρεπε να ξεκολλήσουν και να δουν τα πράγματα όχι μόνο σφαιρικά, αλλά ουσιαστικά. Το "Μια σταγόνα Ιστορία" είναι ακριβώς αυτό που λέει και ο τίτλος του. Ένα βιβλίο αποτελούμενο από μικρές ιστορίες, μόλις λίγων σελίδων η κάθε μία, που σκοπό έχουν να αναδείξουν μια διαφορετική οπτική των Ιστορικών γεγονότων, έτσι όπως εμείς τα διδαχτήκαμε, και να φανερώσει την όχι και τόσο φωτεινή πλευρά τους, με τον συγγραφέα να ασκεί παράλληλα ένα είδος κριτικής που, αν και ιδιαίτερα επιφανειακή, είναι εξαιρετικά εύστοχη.
Άλλες φορές μέσα από ένα πέπλο σάτιρας, κάποιες άλλες μέσω κυνικής αλήθειας ή ακόμα και ειρωνείας, ο Καμπουράκης καθιστά ξεκάθαρο πως σκοπός του δεν είναι να διδάξει ιστορία -δεν θα μπορούσε άλλωστε-, αλλά να αποδείξει πως όταν κάποιος θέλει να μελετήσει σε βάθος και να μην αρκεστεί σε όσα του σερβίρουν, μπορεί να ανακαλύψει πολλά και να αποκτήσει μια γνώση διαφορετική από την συνηθισμένη. Όπως και να 'χει, το βιβλίο αυτό είναι από τα καλύτερα και πιο ιδιαίτερα ιστορικά βιβλία που μπορεί να πέσουν στα χέρια σας, και δεδομένου πως ο κύριος Καμπουράκης δεν είναι από τις συμπάθειές μου, οφείλω να ομολογήσω πως το βιβλίο του με εξέπληξε και πως μου φανέρωσε μια άλλη πλευρά του, που πολύ θα ήθελα να την δω και στον τηλεοπτικό αέρα.
Το 'Μια σταγόνα ιστορία' το αγόρασα από ένα παλαιοβιβλιοπωλείο έχοντας κατά νου μια παλαιότερη προτροπή φίλου να το διαβάσω. Δε γνώριζα ότι το είχε γράψει ο Δ.Καμπουράκης και οφείλω να ομολογήσω πως με εξέπληξε ιδιαίτερα ευχάριστα (Δεν είχα προσωπική γνώμη για τον συγγραφέα ως δημοσιογράφο -ή άνθρωπο γενικότερα- , παρά μόνο μια αυθόρμητη επιφύλαξη για κάποιον που κινείται στο χώρο της σημερινής τηλεόρασης). Στο δια ταύτα : Το βιβλίο είναι ακριβώς ότι δηλώνει ο τίτλος του. Μικρές (τρισέλιδες συνήθως) ιστορίες παρμένες από όλο το φάσμα της παγκόσμιας ιστορίας με μοναδικά συνδετικά στοιχεία το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν και το συσχετισμό τους με τη σύγχρονη εποχή. Ο Καμπουράκης παραθέτει συνοπτικά γνωστές και άγνωστες πτυχές γεγονότων με νεύρο, χιούμορ, ειρωνεία και επιφανειακή, αλλά εύστοχη, κριτική ματιά. Το βιβλίο δεν είναι καθαρά ιστορικό. Στο νου μου το έχω σαν μια κουβέντα μεταξύ δύο ανθρώπων που ασχολούνται με την ιστορία και συζητούν ανάλαφρα για εδάφια που τους έκαναν εντύπωση. Άλλοτε η βιβλιογραφία που στηρίζεται μια ιστορία είναι καλή και άλλοτε αμφισβητήσιμη (π.χ. Προκόπιος "Ανέκδοτα"), ωστόσο το αποτέλεσμα μετράει και το βιβλίο αυτό επιτυγχάνει το στόχο του : Έχω ήδη επιλέξει ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα συμπυκνωμένα γεγονότα αυτά που μου ήταν τελείως άγνωστα και ετοιμάζομαι να προσθέσω το νερό της εκτενέστερης βιβλιογραφικής έρευνας.
Το βιβλίο δεν είναι έχει να προσδώσει κατι ουσιαστικό στον ανάγνωση. Το βιβλίο κάνει σύντομες αναφορές σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα , διαβάζετε πολύ ευχάριστα και ενδείκνυται για όσους θέλουν να περάσουν την ώρα ανάλαφρα μαθαίνοντας ιστορίες εντυπωσιακές.
[...]ΌΛΟΙ ΟΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ που πέρασαν από την παγκόσμια ιστορία ήταν κατά βάση ηλίθιοι. Ένα πράγμα όμως γνώριζαν πολύ καλά. Ένα πλή θος αγράμματων και αμαθών υπηκόων κυβερνάται ευκολότερα από ένα λαό που διαβάζει. Η συστηματική λογοκρισία, η απαγόρευση των βιβλίων και η καύση τους είναι η συνήθης πρακτική ηγεμόνων και δικτατόρων σε όλη την πορεία της ιστορίας μας. Το 411 π.Χ. κάηκαν στην Αθήνα τα έργα του Πρωταγόρα. Το 213 π.Χ. ο Κινέζος αυτοκράτορας Σι Χουάγκ Τι έκαψε όλα τα βιβλία της επικράτειάς του. Οι Μακκαβαίοι, κατά τη διάρκεια της εξέγερσής τους το 168 π.Χ., έκαψαν την Ιουδαϊκή Βιβλιοθήκη της Ιερουσαλήμ. Ο Καλιγούλας διέταξε να καούν όλα τα βιβλία του Ομήρου, του Βιργιλίου και του Λίβιου. Ο Αύγουστος εξόρισε τον Οβίδιο και τον Κορνήλιο Γάλλο, απαγορεύοντας τα βιβλία με την ποίησή τους. Το 303 ο Διοκλητιανός καίει όλα τα χριστιανικά βιβλία στη Ρώμη. Στις 10 Μαΐου του 1933 έγινε η μεγαλύτερη καύση βιβλίων στην ιστορία, εφόσον η καύση της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας δεν έχει αποδειχθεί ιστορικά.[...]
[...]Αντιπροσώπευε τη σύντροφο και εμψυχώτρια του άνδρα κατά τη σεξουαλική πράξη. Παράλληλα όμως, η Ιστάρ είχε και την άλλη γυναικεία πλευρά της, ήταν ευμετάβλητη, προδότρια, κυκλοθυμική. Δεν είχε ποτέ σύζυγο, παρά μονάχα εραστές, τους οποίους σύντομα βαριόταν και τους ξεφορτωνόταν στέλνοντάς τους στην κόλαση ή τους με ταμόρφωνε σε αποκρουστικά ζώα. Οι μελετητές ερμηνεύουν αυτούς τους μύθους της μεταμόρφωσης των εραστών της Ιστάρ με βάση το γεγονός ότι τα αφροδίσια και τα δερματικά νοσήματα ήταν πολύ διαδεδομένα εκείνη την εποχή, με βασικούς φ��ρείς τις ιερόδουλους. Τριάντα αιώνες αργότερα, ο Κάφκα είδε ακριβώς το ίδιο όραμα όταν έγραψε τη Μεταμόρφωση.[...]
Ο δημοσιογράφος Δ. Καμπουράκης μάζεψε ενδιαφέρουσες μικρές ιστορίες από τα διαβάσματα του στην παγκόσμια ιστορία και τις έκανε βιβλίο και ραδιοφωνική παραγωγή. Από όσο ξέρω έχει βγάλει και άλλα δύο βιβλία στην ίδια συγγραφική αισθητική. Καλογραμμένες και με μία ιδιαίτερη γλωσσική αποτύπωση από τον Καμπουράκη, οι ιστορίες διαβάζονται ευχάριστα. Το προτείνω για το καλοκαίρι.
Τρισέλιδα από πολύ διαφορετικά κεφάλαια της ιστορίας και ένα πιο εκτεταμένο κεφάλαιο σχετικό με την ελληνική επανάσταση του 1821 στο τέλος. Πολύ κουραστική η αλλαγή θέματος κάθε τρεις σελίδες και δε μου άρεσε και πολύ ο τρόπος γραφής του συγγραφέα. Αν δεν είχε κάποιες ιστορίες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, θα είχε πάρει χαμηλότερη βαθμολογία.
Αριστουργηματική συλλογή ευτράπελων ιστοριών της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας, γεμάτες μαύρο χιούμορ, σαρκασμό και ειρωνία για την πορεία της Ιστορίας και των παραγόντων που την διαμορφώνουν. Ιδιαίτερα ψαγμένες, συνοπτικές καλογραμμενες διηγήσεις με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ανεπιφύλακτα προτεινόμενο για την 13χρονη κόρη μου και τον 19χρονο γιο μου.
Ανέκαθεν πέντε με έξι χώρες κάνουν κουμάντο στον πλανήτη και πέντε με έξι οικογένειες σε κάθε χώρα. Όλες οι εξέχουσες, ηγετικές μορφές ήταν και (με παραλλαγές) παρανοϊκές και σίγουρα το μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο εξυπηρετεί συμφέροντα. Από την άλλη, μάτια έχουμε (λέμε τώρα)…και ανάγνωση μάθαμε για να διαβάζουμε και πέντε πράγματα παρά πέρα. Αυτό το έρμο το μυαλό οι Έλληνες πότε θα το βάλουμε;
Ο Καμπουράκης έκανε ένα ενδιαφέρον απάνθισμα της παγκόσμιας ιστορίας και φωτίζει τις σκιές σε προσωπικότητες και στιγμές …
Μερικά παραδείγματα:
Σε διάστημα 30 χρόνων, είκοσι πέντε εκατομμύρια Ινδιάνους σκότωσαν με τις ασθένειές τους οι Ευρωπαίοι τυχοδιώκτες χωρίς να υπολογίζουμε αυτούς που ισοπέδωσαν με τα όπλα….Το Άουσβιτς ήταν παιδική χαρά μπροστά στη μονάδα 731 των Ιαπώνων στην Μαντζουρία με τη βούλα του Χιροχίτο…Την πρόταση της φορολογικής μεταρρύθμισης του οξυδερκούς Γεωργίου Γεμιστού Πλήθωνα το 1415 πέταξαν στα σκουπίδια οι ιθύνοντες. Οι προτάσεις ήταν πρωτοποριακές ακόμα και για το σήμερα….Τσε Χι, η πιο διαβολική γυναίκα της παγκόσμιας ιστορίας στην ηγεσία της Κίνας για 55 χρόνια…Το αποτυχημένο πραξικόπημα του Βενιζέλου: κωμωδία οχτώ πράξεων…1908: το πρότυπο σχολείο του Δελμούζου στο Βόλο…Η ρήση του Παυσανία μετά τη νικηφόρα μάχη των Πλαταιών μπαίνοντας στη σκηνή του Πέρση στρατηγού….Πώς δημιούργησαν οι αρχαίοι Αθηναίοι το στόλο τους: μάθημα εναντίον της μίζας…Πώς εξαθλίωσαν τα σωτήρια δάνεια της Αγγλίας τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, το 1822 και το 1826 (άντε καλέ!)… Η πατάτα που έφεραν από το Περού οι Ισπανοί το 1530 έσωσε τους φτωχούς Ευρωπαίους από την αβιταμίνωση και η κοπριά Γκουάνο (κουτσουλιές γλάρων χιλιετιών) ως φυσικό λίπασμα τις εξασθενημένες ευρωπαϊκές γαίες …Όσο για το βουνό Ποτοζί…τι να πει κανείς, πέρα από το ότι το Περού οι Ισπανοί το ξέσκισαν!....Η αντιζηλία του καλλιεργημένου Πτολεμαίου το 2ο π.Χ αι. με τον βασιλιά Ευμένη της Περγάμου γέννησε την περγαμηνή, αφού ο πρώτος φορολόγησε τον πάπυρο…Ο βιβλιοσκώληκας είναι τύπος αμαρτωλού ανθρώπου που περιγράφει στο βιβλίο του ο Σεμπάστιαν Μπράντ το 1494, Το πλοίο των τρελών….ο γαμπρός του Μάρξ, Πολ Λαφάργκ, είναι υπέρμαχος του δικαιώματος στην τεμπελιά (αυτός είσαι!)…Μετά την επανάσταση του Λένιν επακολούθησε σεξουαλική επανάσταση, η οποία κατέληξε στον χειρότερο υποβιβασμό της γυναίκας και ο Στάλιν το 1928 αναδιπλώθηκε με άκρως συντηρητικά μέτρα…Η αντίδραση της πανίδας στο Δαρβίνο στα νησιά Γκαλαπάγκος το 1835…Οι Αιγύπτιοι είχαν 2 ονόματα ένα κρυφό και ένα φανερό για τους ανθρώπους….το 221 π.Χ. ο αυτοκράτορας της Κίνας Κιν Σι Χουαγκντί υποστηρίζει ότι το Σινικό Τείχος πήρε 12 χρόνια για να χτιστεί! (μάλλον 12 αιώνες εννοούσε!)...
Ο συγγραφέας κλείνει με δρώμενα του 1821. Πρόσωπα και γεγονότα, όπως δε μας τα 'πε κανείς και εμείς οι νέο Έλληνες δε θα έχουμε καμιά αμφιβολία να πιστέψουμε ότι έτσι έγιναν γιατί ακριβώς τα ίδια γίνονται και σήμερα!...
Ο Καμπουράκης τονίζει ότι η "μεγάλη" Ιστορία συχνά κρύβει τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της στην καθημερινότητα και στις ακρότητες των ανθρώπων που τη διαμόρφωσαν. Το μήνυμα είναι ότι η ανθρώπινη φύση παραμένει ίδια διαχρονικά, με την τρέλα και το έγκλημα να συναντώνται συχνά, καθιστώντας την ιστορία μια "τραγική φάρσα". Χρησιμοποιεί συχνά χιούμορ και ειρωνεία για να σχολιάσει τα ιστορικά γεγονότα και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Παραθέτει ιστορικά στοιχεία, αλλά τα παρουσιάζει μέσα από τη δική του οπτική γωνία και σχολιασμό. Τα σύντομα κείμενα είναι ιδανικά για σποραδική ανάγνωση, διατηρώντας το ενδιαφέρον αμείωτο. Πρωτότυπη προσέγγιση της Ιστορίας , αλλά βρήκα την προσέγγιση επιφανειακή . Πολύ σύντομες ιστορίες που τις ξεχνάς στο δευτερόλεπτο. Σύσταση:Περίμενα περισσότερα .
Αρκετά ενδιαφέρον και καθόλου κουραστικό καθώς οι σταγόνες δεν ξεπερνούν τις 3 - 4 σελίδες. Η αρνητική ή μη φωτισμένη πλευρά της ιστορίας, αν και κάποιες πληροφορίες για αυτά όλο και κάπου έχουν προκύψει. Ωστόσο μια καλή συλλογή αυτών και με την αντίστοιχη βιβλιογραφία για όσους θέλουν να ψάξουν περισσότερο. Το άσχημο είναι πως αυτή η πλευρά της ιστορίας υπάρχει πάντα και δεν εξαφανίσθηκε στις μέρες μας, ίσως μάλιστα σήμερα να είναι ταυτόχρονα συγκεντρωμένα περισσότερα από τα περιστατικά αυτά μαζί. Δεν λένε πως η ιστορία κάνει κύκλους;
Ανθολογία ιστορικών στιγμών παραδόξων ,αστείων , απίστευτων. Εξαιρετικές επιλογές , πραγματικά κατι που έλειπε απο την ελληνική βιβλιογραφία! Το καταδιασκεδασα.