Daaf is niet de knapste, niet de stoerste maar Daaf en Dora passen als Duplo in elkaar. Ze zijn onafscheidelijk. Samen nemen ze een bijbaantje als tekstschrijver waardoor ze op begrafenissen terechtkomen van mensen zonder nabestaanden. Daaf en Dora fietsen week in week uit naar de uitvaartdiensten, om deze onbekende mensen toch een laatste eer te bewijzen en een mooi afscheid te geven. Op de fiets naar huis maken ze plannen voor de toekomst. De toekomst samen. Op een dag staat Dora achter de katheder zoals ze zo vaak heeft gedaan, maar ditmaal is alles anders. In de weken die volgen verliest Dora de grip op alles wat ze zo zorgvuldig met Daaf had opgebouwd. Vluchten is de enige optie, maar hoe moet je verdwijnen als het geluk onder de grond is begraven? Waar kun je heen als je nergens wilt zijn?
Gemakkelijk te lezen, ondanks het zware onderwerp is het wel luchtig geschreven. Persoonlijke stond het tweede deel zo ver van me af, dat ik het soms wat lastig vond om me in te leven.
Mooi verhaal en op zich leuk geschreven. Een zwaar onderwerp is licht verteerbaar uitgewerkt. Prima boek voor even tussendoor en voor het genre. Naast de hoofdverhaallijn wordt er een ander lijntje uitgegooid, maar dat had wat mij betreft wel iets spannender uitgewerkt mogen worden. Al met al redelijk wat originele/leuke details en beschrijvingen, doch soms wat kinderachtig van aard (zoals de personagebeschrijvingen die vrij weinig toevoegen). Als je - zoals ik - aan dit boek begint met weinig verwachtingen, zal het wellicht je verwachtingen hier en daar nog overtreffen.
In één ruk uitgelezen. Heldere, directe schrijfstijl. Anna schrijft over een heftig onderwerp zonder overdreven sentimenteel te worden. Prachtig debuut.
Het is wellicht wat oneerbiedig, maar eigenlijk is Je blijft een chicklit zonder een happy end. Het grootste verschil is dat bij een chicklit veel vanaf de start meteen duidelijk en voorspelbaar is en dat is in dit verhaal niet zo.
Allereerst was het mij niet duidelijk wie wie was in dit boek, sommige mannen hebben namen die vrouwen ook kunnen hebben. Daarom voegt Drijver beschrijvingen van de personages toe, ook van Dora de ik-persoon, wat het verhaal breekt en ook prima in het verhaal verwerkt had kunnen worden. De liefde tussen Daaf en Dora is er opeens en brengt hun samen naar uitvaartdiensten om onbekenden een laatste eer te bewijzen. Is dat een voorbode van hoe hun verhaal ook eindigt? Het boek staat eigenlijk niet in het teken van liefde, maar in het verwerken van verdriet en verlies en niet alleen het verlies van Daaf. Zelfs zonder verwachtingen heeft dit boek me niet echt kunnen verrassen of raken. Want er blijft een bepaalde afstand tussen mij als lezer en Dora, ze weet immers zelf niet om te gaan met haar verdriet. Helaas.
Jij blijft is een aangrijpend boek dat me diep heeft geraakt. Het verhaal is doordrenkt met emoties en biedt een indringende blik op het rouwproces — rauw, eerlijk en intens menselijk. Anna Drijver weet op een gevoelige manier woorden te geven aan verlies, gemis en de verwarring die komt kijken bij afscheid nemen.
Hoewel het boek veel over de dood gaat, is het opvallend genoeg ook een ode aan het leven. Juist door het verlies wordt de lezer herinnerd aan hoe waardevol de kleine dingen zijn: een blik, een geur, een herinnering, een moment van stilte. Het is alsof Drijver je uitnodigt om elke dag bewuster te leven en te koesteren wat er wél is.
Prachtig boek, ontroerend geschreven en zoals de omslag al zei zelden zo’n vrolijk boek over de dood gelezen. Toch menig keer een traantje gelaten. Superknap hoe het zo luchtig en snel geschreven is, er zo veel ruimte voor verbeelding wordt overgelaten en dat er zoveel emoties en verhaallijnen samenkomen. Bijzondere ervaring.
Aardig verhaal over een jonge vrouw die in de knoop zat met het overlijden van haar vader toen ze kind was en wier vriend ze ook nog eens verliest. Een zwaar onderwerp maar het blijft toch redelijk luchtig beschreven, met goed in- en navoelbare emoties.
Het boek begint als een oppervlakkige liefdesroman, maar slaat al snel om in een tragedie. De verwarring in het hoofd van het hoofdpersonage is voelbaar. Mooi hoe in kleine stappen duidelijk wordt wat er is gebeurd en het verhaal ook voor de hoofdpersoon helder wordt.
Een luchtig geschreven boek over een moeilijk onderwerp. Het leest makkelijk weg. Het verhaal is zo geschreven dat je door wil blijven lezen om vragen beantwoord te krijgen.
Anna Drijver? Schrijft ze ook boeken naast haar acteer werk? Ja zeker, en goed ook! Haar eerste boek, Je Blijft, is uitgekomen in 2010. Het boek bestaat uit twee delen met daarin een aantal sub-hoofdstukken.
Deel een gaat over Dora en haar vriendengroep, maar vooral over Dora en David, Doors en Daaf. Na een reisje lego land, maar vooral na het tripje zwembad, slaat de vonk heftig over. Beide tot over hun oren verliefd op elkaar. Dora heeft de dood van haar vader nog niet helemaal een plekje kunnen geven, ze heeft het moeilijk maar Daaf is daar om haar te helpen. Tot het moment dat Daaf overlijd. Deel twee bestaat uit Dora op de begrafenis van haar Daaf. Helemaal verward beland ze op een boerderij met geestelijk gehandicapten, nog steeds geloofd ze dat Daaf er nog is. Uiteindelijk komt ze erachter wat er gebeurd is met Daaf door middel van flashbacks en keert ze terug naar haar vrienden Teddy, Josje en Anniek in Amsterdam.
Je Blijft is een afschuwelijk hilarische en afschuwelijk verdrietig boek. Anna schrijft het zo dat het net is of je het allemaal zelf beleefd. De hechte vriendschap van de vrienden groep, de liefde tussen Daaf en Dora, het verdriet en de pijn. Deel een is een deel wat je heerlijk weg kan lezen en mee weg kan dromen, tot aan deel twee. Ik heb af en toe zeker een traantje weg moeten pikken. Verder moest ik tot 's avonds laat doorlezen, want dit boek wilde ik geen seconde van me af leggen.
Je Blijft is een echte aanrader! Je moet alleen niet bang zijn om te huilen, of hardop te lachen, want dat is verzekerd!
In het begin wilde ik stoppen met dit boek, het pakte mij niet en ik vond de schrijfstijl nogal rommelig. Net alsof Anna aan het worstelen was met het verhaal om het goed neer te zetten en een goede inleiding te maken. Op de helft van het boek wordt dit weer goed gemaakt en komt het verhaal en de zinnen beter op z'n plek. Je leert Dora (Doors, bijnaam) en Daaf en hun vriendenclubje kennen. Ze leren elkaar kennen op een studie en spenderen veel tijd met elkaar in het Vondelpark bij de Picasso. Dus als er wordt gezegd, tijd voor een Picasso wisten hun waarover het ging. Als Dora wordt ontslagen als tekstschrijver bij een jongerentijdschrift gaat ze samen met Daaf werken voor een gemeentelijk uitvaardbedrijf. Deze verzorgen de uitvaard voor mensen die geen nabestaanden hebben. Ze wonen een uitvaard bij van twee ouderen en wat mij wel raakte was de uitvaard van een meisje van 29 die zelf uit het leven is gestapt. Dora heeft de dood van haar vader als kind zijnde nooit echt verwerkt en vraagt haar moeder zo nu en dan om wat los te laten. Als Daaf overlijdt slaat Dora op de vlucht en komt tot rust op een zorgboerderij. Hier verteld haar moeder precies wat Dora wil weten. De onderwerpen waarover Anna schrijft zijn zeker boeiend, afgewisseld met ontroering en een lach. Ondanks het moeilijke begin is dit debuut zeker de moeite waard om te lezen.
Je blijft van Anna Drijver is een mooi boek. Het gaat over Dora, die de liefde heeft gevonden bij haar goede vriend Daaf. In het eerste deel van het boek lees je hun liefdesverhaal; hoe het begon en hoe het verder ging. De proloog heeft echter al verraden dat het liefdesverhaal geen happy end kent. In deel twee van het boek staat Dora dan ook achter een katheder op de begrafenis van Daaf. Ze is gek van verdriet en kan zich niet meer herinneren wat er gebeurd is met Daaf. Datzelfde geldt voor de dood van haar vader, overleden toen Dora nog heel klein was. Dora weet niet waar ze naar toe moet met haar verdriet en rent, treint en loopt zomaar ergens heen. Deze wandeling/reis is eigenlijk een zoektocht; naar zichzelf, naar het verleden, maar ook naar de toekomst. Want hoe moet Dora nu verder? Ik vond het verhaal van Je blijft erg verdrietig, maar zeker goed geschreven. Je kunt je goed inleven in de emoties. De schrijfstijl vind ik hier en daar wel wat kinderlijk, zeker als je bedenkt dat de hoofdpersonen midden twintig zijn - het leest meer als een jeugdboek. Het verhaal telt 244 pagina's, eigenlijk te weinig, want een groot aantal vragen blijven hierdoor onbeantwoord. Het verhaal had van mij wat meer de diepte in mogen gaan.
Anna Drijver, bekend van haar acteerwerk, waagt zich in "Je blijft" aan het literaire landschap. Het boek draait om Dora en Daaf, twee jonge vrienden die zich bezighouden met het verzorgen van uitvaarten voor mensen zonder nabestaanden. Hoewel het thema veelbelovend is, slaagt Drijver er niet in om een meeslepend verhaal te creëren. Waarom 2 sterren? * Onvoldoende diepgang: Ondanks het zware thema mist het boek diepgang. De personages blijven oppervlakkig en de emoties voelen niet echt oprecht aan. * Voorspelbaar plot: Het verhaal is voorspelbaar en ontbreekt aan verrassende wendingen. * Onrealistische dialogen: De dialogen tussen de personages voelen geforceerd en onnatuurlijk aan. Waarom geen hogere waardering? * Gemiste kans: Het thema van verlies en rouw biedt veel potentie, maar wordt helaas niet optimaal benut. * Ontbrekende verbinding: Er ontstaat geen echte connectie met de personages, waardoor het moeilijk is om je in hen in te leven. Kortom: "Je blijft" is een teleurstellende roman die niet voldoet aan de hoge verwachtingen die je zou hebben op basis van het interessante onderwerp. Het boek mist diepgang en emotie, waardoor het moeilijk is om geboeid te blijven.
Eenvoudig geschreven, maar een mooi verhaal. De herkenbaarheid van de kleine gewoontes van hoofdpersoon Dora is de kracht van het verhaal. Het inlevingsvermogen in Dora groeit met de keren dat ze aan haar nagelriemen plukt, aan de stoppels op haar benen denkt en wanneer ze haar kat (vernoemd naar een zuivelproduct) knuffelt.
Dit boek had ik wellicht meer kunnen waarderen als adolescent, de eigenlijke doelgroep. Desondanks toch een goede beoordeling vanwege de opmerkzaamheid voor menselijke gewoontes, die in dit korte verhaal van de papieren hoofdpersoon toch haast een echt meisje maken.
Wow! Wat een geweldig boek! Het greep me meteen. Vond het verhaal ook niet verwarrend, wat sommige andere lezers wel vonden. Drijver heeft het juist erg sterk in elkaar gezet. Ik bleef maar lezen, lezen , lezen en als ik niet naar bed hoefde dan had ik hem in 1 dag uit kunnen lezen. Ik hou ervan dat het eigenlijk een heel simpel verhaal is, maar toch op sommige punten veel diepgang heeft, vooral nadat Daaf is overleden... de emoties zijn goed op papier gezet. Ben benieuwd naar meer van Anna Drijver, ga zeker haar volgende boek(en) lezen!
Door Anna’s luchtige schrijfstijl, leest het boek vlot weg. Ze zorgt voor unieke personages door allerlei kleine karaktertrekjes. Niet alleen bij hoofdpersoon Dora, maar ook de bijpersonages. Her en der stopte Anna er anekdotes in van Dora’s leven, waardoor ik mezelf betrapte op giechelen en op fronzen. Ik heb vooral bewondering voor de nonchalance waarmee ze het heeft gedaan. Waarschijnlijk is dat haar kijk op het leven en ik vind die heerlijk!
Ik heb dit boek als e-book gelezen tijdens mijn vlucht van Christchurch naar Amsterdam. Ik wist niet zo goed wat ik er van kon verwachten maar ik vond het super. Niet te ingewikkeld, mooie omschrijvingen en veel humor (vooral de kofferband). Bijna een traantje weggepinkt, ware het niet dat de turbulentie van de Boeing 777 mij helaas uit het verhaal trok en de stoelriemen weer vast moesten. Kijk er naar uit om meer van Anna Drijver te lezen
Verdrietig boek over een meisje, Dora (Doors), waarvan de vriend overlijdt. Ze zat al in de knoop met de dood van haar vader. Ze kon zich er niks meer van herinneren. Nu herinnert ze zich ook niet meer waarom Daaf dood is gegaan. Haar emoties worden erg goed omschreven. Ik werd er zelf in meegezogen.
Ik vond dit boek eigenlijk tegenvallen of ik had er teveel van verwacht dat kan ook. Het eerste deel vond ik een beetje verwarrend allemaal, het ging van de hak op de tak en ik vond het niet echt een verhaal, vanaf deel twee begon het boeiender en duidelijker te worden maar ik vond het boek absoluut geen hoogvlieger.
Wat heb ik genoten (en gehuild) tijdens het lezen van Je blijft. De ik-persoon (een vrouw van midden twintig) en haar vriend verzorgen de uitvaart van overledenen zonder nabestaanden (wat op zich al heel bijzonder en ontroerend is beschreven), maar de ik-persoon heeft ook iets in haar jeugd niet verwerkt. Een echte aanrader!
In het begin loopt het verhaal iet wat door elkaar wat mij soms erg in de verwarring bracht. Als je eenmaal in het boek zit valt dit reuze mee. Mooi, emotioneel en herkenbaar boek. Anna Drijver kan Zeker schrijven!
Bij bekende Nederlanders vraag ik me altijd af of ze kunnen schrijven. Anna Drijver kan zeker schrijven, maar het verhaal kon me niet boeien. Ik kon er gewoon niet doorheen komen en heb het dus ook niet uitgelezen.
Een verhaal over groot verlies en onuitsprekelijk verdriet. Maar ook over de kleine dingen die je weer overeind helpen, waardoor het boek eerder troostrijk is dan zwaar tragisch.
(En Yoghurt vind ik een briljante naam voor een kat!)