«Το πρωί της εβδόμης Σεπτεμβρίου 1943, ημέρα Τρίτη, βρέθηκε νεκρός, πεσμένος μπρούμυτα ανάμεσα στα αρμυρίκια της Πέρα Μεριάς, ο Franco Solerti. Στη γυμνή του πλάτη, χωμένη ολόκληρη η λάμα ενός μαχαιριού με κοκάλινη λαβή, απ' αυτά που γδέρνουν τους χοίρους. Όσο η έρευνα προχωρούσε, τόσο η υπόθεση σκοτείνιαζε. Ένα γυναικείο εσώρουχο και ίχνη από γόβες στην άμμο βεβαίωναν πως ο Franco ήταν με γυναίκα λίγο πριν πεθάνει... Στα ανοιχτά γυάλινα μάτια λαμπύριζε ακόμα κάτι σαν έκσταση. Φαίνεται πως ο θάνατος τον βρήκε σε στιγμή ευτυχίας, και ποια ώρα, αλήθεια, είναι ευτυχέστερη από κείνη του έρωτα; σκέφτηκε ο διοικητής. Μονάχα χέρι τυφλωμένο από ζήλια έχει το κουράγιο να κόψει τη ζωή ανθρώπου την ώρα που ερωτεύεται...» Το κλασικό πλέον μυθιστόρημα της Μαρίας Σκιαδαρέση συνεχίζει να διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον.
Ξεκινάει με ένα πτώμα σε μια παραλία στην Άνδρο το 1943 και πάμε δεκαετίες πίσω στον έρωτα ενός ζευγαριού και στην γέννηση της Βενετίας. Στο μυαλό μου ξεπήδησαν σκηνές από ταινίες με σπίτια αρχοντικά, με ρούχα καλοραμμένα και με εξοχές πράσινες και λουλουδιασμένες.
Σελίδες γεμάτες έρωτα, πόσο έρωτα... σε κάθε έκφραση του. Και χαρές, και λύπες και όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Ένα γλυκό βιβλίο που χάρηκα και απόλαυσα και με συγκίνησε και με έβαλε σε αγωνία.
Πολύ ανώτερο "το χάλκινο γένος" της ίδιας συγγραφέως. Πολύ στενάχωρες όλες οι ιστορίες των ηρώων και δεν μπόρεσα να "συντρέξω" μαζί τους. Ήταν που δεν είχαν καμία απολύτως αποφασιστηκότητα να αλλάξουν την μοίρα τους; Μπορεί. Οι περιγραφές πολύ ωραίες και γλαφυρες αλλά η πλοκή δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Καταλαβαίνω ότι η επανάληψη είναι και αυτό ένα κόλπο της συγγραφικής τέχνης να τονίσει κάποια πράγματα, αλλά ο απαγορευμένος έρωτα και η διαρκής επανάληψη των γιατί και πως με κούρασε.
Το μυθιστόρημα αφηγείται τη συναρπαστική και τραγική ζωή της Βενετίας Δαπόντε, μιας γυναίκας που έζησε στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 και των πρώτων, ταραγμένων δεκαετιών του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η Βενετία προέρχεται από παλιά, αρχοντική οικογένεια των Κυκλάδων . Η ζωή της είναι ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας. Βιώνει από πρώτο χέρι τις φρικαλεότητες του πολέμου, την απώλεια αγαπημένων προσώπων, τις πολιτικές ίντριγκες και τις κοινωνικές ανατροπές της εποχής. Παρά τις αντιξοότητες, η Βενετία δεν χάνει την εσωτερική της δύναμη. Η ιστορία της μπλέκεται με σημαντικά ιστορικά γεγονότα, όπως η σφαγή της Χίου, η πολιορκία του Μεσολογγίου και η άφιξη του Καποδίστρια. Το βιβλίο φωτίζει τη θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή, τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, αλλά και τον τρόπο που κάποιες, όπως η Βενετία, κατάφεραν να σταθούν όρθιες και να αφήσουν το σημάδι τους. Το μυθιστόρημα αναδεικνύει τη συμβολή των αφανών ηρωίδων της Επανάστασης και της πρώιμης ελληνικής ιστορίας, προσφέροντας μια διαφορετική οπτική από την κυρίαρχη, ανδροκρατούμενη ιστοριογραφία. Η πρωταγωνίστρια είναι μια σύνθετη προσωπικότητα δυναμική, περήφανη, ευφυής, αλλά και ευάλωτη. Συμβολίζει την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας. Στο βιβλίο εμφανίζονται πραγματικές ιστορικές προσωπικότητες (όπως ο Καποδίστριας, ο Κωλέττης κ.ά.) που αλληλεπιδρούν με τη Βενετία, δίνοντας ρεαλισμό στην αφήγηση. Η συγγραφέας συνδυάζει την ιστορική αλήθεια με τη μυθοπλασία, δημιουργώντας έναν ζωντανό και πιστευτό κόσμο. Η έμφαση στις λεπτομέρειες και το ιστορικό υπόβαθρο μπορεί να κάνει τον ρυθμό της αφήγησης να φαίνεται αργός σε ορισμένα σημεία. Σύσταση:Πολύ καλογραμμένο και με ωραία ροή .
Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης εκτυλίσσεται σ ένα νησί. Μέσα από την πορεία μιας οικογένειας παρακολουθούμε τις δεκαετίες που περνούν και ταυτόχρονα τα γεγονότα που τις σημάδεψαν. Ηρωίδα μια γυναίκα, ικανή για τις καλύτερες επιλογές, μα στερημένη από την όποια ευκαιρία, μέσα σε όρια που όποτε ξεπερνιούνται έχουν κάποιο τίμημα.