Το παιχνίδι των τεσσάρων

by Giorgos Skourtis, Γιώργος Σκούρτης, Πέτρος Τατσόπουλος

Στο «Παιχνίδι των τεσσάρων» αποτυπώνουν την Ελλάδα του 90 και συνθέτουν ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, όπου ο έρωτας καταλήγει σε θρίλερ και η περιπέτεια σε παρωδία. Ιλαρές σκηνές διαδέχονται κατεξοχήν δραματικές, δίχως στιγμή να πέφτει ο αφηγηματικός πυρετός. Από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, ψηφίδα με την ψηφίδα, σχηματίζεται το πορτρέτο του Νεοέλληνα που ακροβατεί πάνω από την καθημερινή παράνοια, τη μιζέρια και το μεγαλείο, καθώς το λυκόφως του αιώνα τον βρίσκει στο κρίσιμο σταυροδρόμι.

298 pages, Paperback

First published January 1, 1998

Reviews

[Irini Gergianaki · Rating 3 out of 5]

Νομίζω δεν το αδικώ με τα 3 αστεράκια, νεοελληνική λογοτεχνία με αρκετές καλές στιγμές που απέχει όμως πολύ από αυτό που θα ικανοποιούσε το δικό μου αισθητήριο.

[Petros Magganopoulos · Rating 2 out of 5]

Ένας καλός, αλλά ντεφορμέ, συγγραφέας(Μουρσελάς), ένας Μέτριος(Σουρούνης) και δυο κάκιστοι, συνθέτουν ένα μάλλον ανούσιο, στο σύνολο του και χαοτικό βιβλίο, σαν inside joke, μια προσπάθεια να τρολάρει ο ένας τον άλλο.
Δεν έχει να προσφέρει κάτι στον αναγνώστη.

[Βρόσγος Άντυ · Rating 3 out of 5]

Πάνε καμία δεκαπενταρια χρόνια που το έχω διαβάσει οπότε τι κριτική να γράψω αλλά πέρασε από μπροστά μου και το σημειωσα. Αυτό που θυμάμαι ήταν ότι ήταν άνισο με μερικά αξιόλογα κομμάτια αλλά πενιχρό τελικό αποτέλεσμα. Μάλλον και η χημεία των τεσσάρων δεν ήταν καλή.

[Eirini Karanastasi · Rating 4 out of 5]

Ξεκίνησα να το διαβάζω αν και είχα αρνητικές συστάσεις. Κι όμως, ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα. Το επέλεξα γιατί η συγκλονιστική εμπειρία ανάγνωσης του "Μια φορά ήταν ένας μόνος του" του Σκούρτη παραμένει χαραγμένη στο μυαλό μου, ενώ πρόσφατα διάβασα και Τατσόπουλο που μου άρεσε πολύ. Δεν ξέρω τι περίμεναν όσοι το εκραξαν, προσωπικά μου άρεσε η πλοκή, ίσως επειδή η ηλικία μου είναι κοντά στην ηλικία των μεσηλίκων ηρώων. Υποτίθεται ότι αποτυπώνει την Ελλάδα του 90, μια χαρά βλέπω και την Ελλάδα του 2020's.