What do you think?
Rate this book
Gelin Başı
Genç, çok genç bir öykücü Seray Şahiner. Sait Faik yaş kemale ermişken bile kendisine "genç hikâyeci," diyenlere öfkelenirmiş. Bunda bir "sen daha toysun," tavrı gördüğü için. Seray Şahiner, daha ilk kitabında öz'el ve biçemsel bir kişilik getiriyor. Bence, genç öykücü değil öykücü olarak sıçrıyor; ilk kitabıyla kim böyle sıçramıştı? Leyla Erbil. "İsyan grameri," demiştim onun getirdiğine. Seray için de doğru bu, yazarın adını kapatın, okuyun, "bu Seray Şahiner öyküsü," dersiniz. Öykülerin odağı, terminali Gelin Başı. Ama daha ilk öyküde (Sorumlu ile Sorunlu) nebüyük/neküçük/neaydınlık/nekaranlık bir dünyaya giriyoruz. Seray Şahiner, kişilerinin ruhundan süzülerek okurun ruhuna giriyor... Acımasız ama hüzünlü olmayı başarıyor... Acı gölün acı öyküsü bu... Bu öyküyü bir erkek yazamazdı. İkinci başarı, yazar anlatı ile benanlatı'yı ustaca evlendirmesinde: Yazar dimdik konuşuyor (Seray Şahiner midir o?), kişiler italik, eğik dünyalarda.
HULKİ AKTUNÇ
(Arka Kapaktan)
HULKİ AKTUNÇ
(Arka Kapaktan)
112 pages, Paperback
First published September 1, 2007
8 people are currently reading
205 people want to read
About the author
Seray Şahiner
14 books191 followers1984 yılında Bursa’da doğdu, İstanbul’da büyüdü. İlköğrenimini Oruçgazi İlköğretim Okulu’nda, ortaöğrenimini Pertevniyal Lisesi’nde tamamladı. 2007 yılında İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi, Gazetecilik Bölümü’nden mezun oldu. 2011’de Marmara Üniversitesi Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü’nden, Sinema Anabilim Dalı’nda yüksek lisans derecesi aldı. 'Aylık Paldır Kültür Dergisi Hayvan’da ve Birgün Gazetesi’nde çalıştı. Uzun süre gitar ve resim dersi aldı, izcilik ve dağcılık yaptı. Dönemsel olarak, garsonluk, konfeksiyonda el işçiliği ve makinecilik yaptı. 2006 yılında Varlık Dergisi’nin düzenlediği Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülleri’nde, "Gelin Başı" isimli öykü dosyası "Dikkate Değer" bulundu. 2007 yılında "Gelin Başı" isimli kitabı Can Yayınları’nca yayımlandı. Sırrı Süreyya Önder’e senaryo asistanlığı yaptı. 2008’de İstanbul Büyük Şehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nda sahnelenen “Yedi Tepeli Aşk” oyununda, "Gelin Başı" kitabında yer alan üç öyküsü sahnelendi. 2010-2011 sezonunda "Gelin Başı"ndaki öykülerden uyarlanan "İadesiz Taahhütsüz" adlı oyun, Tiyatro Boyalıkuş tarafından sahnelendi. 2011’de ikinci öykü kitabı “Hanımların Dikkatine” Can Yayınları’nca yayımlandı ve 2012 yılında bu eseriyle Yunus Nadi Öykü Ödülü'ne layık görüldü. 2014 yılında Can Yayınları'nca Antabus isimli kitabı yayınlandı. Antabus, 2015 yılında aynı isimle Tatbikat Sahnesi (İstanbul) tarafından tiyatroya uyarlandı. Yazarın yazıları halen BirGün Gazetesi'nde ve Ot Dergisi'nde yayımlanmaktadır.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 36 reviews
August 16, 2017
Hikayelerin hepsini sevdim de en çok ilkinin "Sorumlu ile Sorunlu"yu sevdim. Kitabın Son sayfadaysa epey bir güldüm. Evde olsam kahkahayı basardım. 😂
January 16, 2019
Bir okuyucu olarak hikâyemin anlatılmadığını hissettiğim çok olur. Her şeyden önce, kadın olmaktan kaynaklanır bu anlatılamama durumu. 21. yüzyıla gelsek de kadın hikâyeleri bulmak zordur. Sadece kadınları merkeze almakta bahsetmiyorum, kadın dünyalarını kadınca anlatabilen iyi bir şeylere rastlamak lükstür hâlen.
Sonra öyle her kadının hikâyesi anlatılmaz, sadece bazı kadınların anlatılmaya değer olduğu hissettirilir okuyucuya. Sol cenahtan yazarlarımız mesela, işçi kadınlarını anlatırlar hep, çilekeş anaları, ya da Anadolu'dan köylü kadınlarını, onların acılarını... Güzeldir elbet onları okumak, ama benim hikâyem değildir neticede.
Ben bir şehirli kadın olarak hikâyemi arar dururum. Ama okuduğum her şey şiddet uygular bana. Gittiğim oje kokulu kuaförlerin garip dinamiğini, yapıp yapıp bıraktığım diyetlerin verdiği yorgunluğu, üniversite bahçelerinde geçen tuhaf yarı-modern romansları anlatan öyküler ararım, bulamam. Onlar değersizdir, gülünçtür Türkiyeli edebiyat dünyasına göre çünkü. Anlatılamayacak kadınca ve burjuva detaylardır. Edebi olmaz.
Şehirli kadın anlatılacaksa da o kadın illa sanatçı ve kabına sığmaz biridir. Yolu kuaföre düşmez, düşse de orayı küçümseyerek anlatır muhakkak, ama bir yandan da güzelliğinden ödün vermez. Şair filandır tahminimce, Cihangir'de yaşıyordur, her ne hikmetse her adam ona aşıktır. Yazarlar çok sever bu kadın karakterlerin eline bir şarap kadehi ve bir sigara tutuşturmayı. Yere basan değil de adeta süzülen, sahte bir özgür ve modern kadın inancıyla yazılmış, ama aslında bir erkeğin hayali olmaktan öteye geçemeyen kadın karakterlerdir bunlar. Onlarda da aradığımı bulamam. Onlar da bana şiddet uygular, görünüşüme, bulamadığım zerafetime, bazen mutfakta açtığım hamurlara aşağılayarak bakar.
Seray Şahiner'in öyküleri bana ilk kez, 26 yıllık hayatımda ilk kez gerçekten bana ait bir şeyler anlatılıyormuş hissini tattırdı. Tek bir kadın tipi yok bu öykülerde, ama anlatılan kadınların hepsinde biraz kendimden bir şeyler buldum, çevremdeki kadınların söyleyebileceği kimi sözler okudum. Üniversite kampüslerinde yaşanan, modern olduğunu düşündüğümüz jestler içeren ama bir yandan da "erkek nasıl eve bağlanır" minvalinde sohbetlere konu olan aşklar; aile evinden ayrılıp da kendi evinde bir düzen kurmak için kıvranan, sonra da ailesinin gürültüsüne özlem duyan genç kadınlar; hayali 'entel' evlerinde keten elbiselerle süzülen değil de kot pantolonla gittiği kafelerde bir telefonla ekilen âşıklar... Günümüze ait detayları öykülerde okumayı özlemişim. Şehirde yaşarken, modernlik dansına ayak uydurmaya çalışırken, bir yandan yaşadığımız o bocalamayı öyle büyük bi felaket gibi değil de, biraz gülerek anlatan bir şeyler okumayı özlüyormuşum meğer. Tam da öyle "tanga don hissi" bu hayat bu yorumu okuyacak çoğu insan için, ama nedense hep o Cihangir'de süzülerek yürüyüp yıkıcı aşklar yaşayan karakterlerin taklidini yapıyoruz. Seray Şahiner dürüstlüğüyle, özgünlüğüyle ve söz oyunundan kaçışıyla içimi ferahlattı.
Bana biraz olsun benzeyen hikâyeler anlattığın için teşekkür ederim.
Sonra öyle her kadının hikâyesi anlatılmaz, sadece bazı kadınların anlatılmaya değer olduğu hissettirilir okuyucuya. Sol cenahtan yazarlarımız mesela, işçi kadınlarını anlatırlar hep, çilekeş anaları, ya da Anadolu'dan köylü kadınlarını, onların acılarını... Güzeldir elbet onları okumak, ama benim hikâyem değildir neticede.
Ben bir şehirli kadın olarak hikâyemi arar dururum. Ama okuduğum her şey şiddet uygular bana. Gittiğim oje kokulu kuaförlerin garip dinamiğini, yapıp yapıp bıraktığım diyetlerin verdiği yorgunluğu, üniversite bahçelerinde geçen tuhaf yarı-modern romansları anlatan öyküler ararım, bulamam. Onlar değersizdir, gülünçtür Türkiyeli edebiyat dünyasına göre çünkü. Anlatılamayacak kadınca ve burjuva detaylardır. Edebi olmaz.
Şehirli kadın anlatılacaksa da o kadın illa sanatçı ve kabına sığmaz biridir. Yolu kuaföre düşmez, düşse de orayı küçümseyerek anlatır muhakkak, ama bir yandan da güzelliğinden ödün vermez. Şair filandır tahminimce, Cihangir'de yaşıyordur, her ne hikmetse her adam ona aşıktır. Yazarlar çok sever bu kadın karakterlerin eline bir şarap kadehi ve bir sigara tutuşturmayı. Yere basan değil de adeta süzülen, sahte bir özgür ve modern kadın inancıyla yazılmış, ama aslında bir erkeğin hayali olmaktan öteye geçemeyen kadın karakterlerdir bunlar. Onlarda da aradığımı bulamam. Onlar da bana şiddet uygular, görünüşüme, bulamadığım zerafetime, bazen mutfakta açtığım hamurlara aşağılayarak bakar.
Seray Şahiner'in öyküleri bana ilk kez, 26 yıllık hayatımda ilk kez gerçekten bana ait bir şeyler anlatılıyormuş hissini tattırdı. Tek bir kadın tipi yok bu öykülerde, ama anlatılan kadınların hepsinde biraz kendimden bir şeyler buldum, çevremdeki kadınların söyleyebileceği kimi sözler okudum. Üniversite kampüslerinde yaşanan, modern olduğunu düşündüğümüz jestler içeren ama bir yandan da "erkek nasıl eve bağlanır" minvalinde sohbetlere konu olan aşklar; aile evinden ayrılıp da kendi evinde bir düzen kurmak için kıvranan, sonra da ailesinin gürültüsüne özlem duyan genç kadınlar; hayali 'entel' evlerinde keten elbiselerle süzülen değil de kot pantolonla gittiği kafelerde bir telefonla ekilen âşıklar... Günümüze ait detayları öykülerde okumayı özlemişim. Şehirde yaşarken, modernlik dansına ayak uydurmaya çalışırken, bir yandan yaşadığımız o bocalamayı öyle büyük bi felaket gibi değil de, biraz gülerek anlatan bir şeyler okumayı özlüyormuşum meğer. Tam da öyle "tanga don hissi" bu hayat bu yorumu okuyacak çoğu insan için, ama nedense hep o Cihangir'de süzülerek yürüyüp yıkıcı aşklar yaşayan karakterlerin taklidini yapıyoruz. Seray Şahiner dürüstlüğüyle, özgünlüğüyle ve söz oyunundan kaçışıyla içimi ferahlattı.
Bana biraz olsun benzeyen hikâyeler anlattığın için teşekkür ederim.
January 9, 2024
Seray Şahiner’in ilk kitabı benim de bu yazardan ilk okumam. Bizden biri, bizim halimizi anlatan hikayeler, sade, basit, abartısız ve iddiasız cümleler. Temel konu kadınlar, mekan İstanbul’un sıkış-tepiş muhitleri, yan konu sevgililer. Günlük konuşma dilinin yanısıra “içben”in sesi ile kendi kendine konumalar, yani moda deyişle bilinç akışı tarzı anlatımlar yazarda farklılık yaratan unsurlar. Hikayeler insanlık halletine dair. Beğendim ama bir romanını okumayı istiyorum. 3,5’dan 4.
March 12, 2017
Yazar, hayatına damga vuran Alevilik, kadın-erkek ilişkilerinden ve konfeksiyon atölyelerinden o denli etkilenmiş ki kitap kısa öykülerden oluşmasına karşın bu 3 eksen dışına çıkamamış.
Kötü desem kötü değil, şahane desem şahane değil. Kısa öykü yazmak hakikaten maharet ister, sınırlı sayıda satırda okuyucu etkilemek ama bu kitap farklıydı hakkını da teslim etmek lazım.
Kötü desem kötü değil, şahane desem şahane değil. Kısa öykü yazmak hakikaten maharet ister, sınırlı sayıda satırda okuyucu etkilemek ama bu kitap farklıydı hakkını da teslim etmek lazım.
December 27, 2015
Seray Şahiner'in yazım tarzını seviyorum. Hikayenin bir kısmını üçüncü ağızdan anlatıyor ama çoğu bölümü başkahramanın bakış açısından okuyoruz. Hikayelerin en cafcaflı, nükteli kısımları da, bu birinci ağızdan anlatılan yerler.
Yazarı Antabus'la tanımıştım. Başına gelmedik acı kalmayan Leyla'nın hikayesini aralara espriler serpiştirerek o kadar güzel anlatmıştı ki "Hemen diğer kitaplarını da okuyayım." demiştim. "Hanımların Dikkatine"yi o kadar sevmedim ama "Gelin Başı" güzeldi. Şahiner, kadın hikayelerini en iyi anlatan yazarlardan bence. Günlük hayattaki ayrıntıları yakalayıp öyküye yedirmeyi başarıyor. Kitapta en sevdiğim bölüm, son öyküdeki Türkan Şoray, Müjde Ar ve Ajda Pekkan'ın sinemada canlandırdığı karakterlerin karşılaştırmasıydı bu arada.
Yazarı Antabus'la tanımıştım. Başına gelmedik acı kalmayan Leyla'nın hikayesini aralara espriler serpiştirerek o kadar güzel anlatmıştı ki "Hemen diğer kitaplarını da okuyayım." demiştim. "Hanımların Dikkatine"yi o kadar sevmedim ama "Gelin Başı" güzeldi. Şahiner, kadın hikayelerini en iyi anlatan yazarlardan bence. Günlük hayattaki ayrıntıları yakalayıp öyküye yedirmeyi başarıyor. Kitapta en sevdiğim bölüm, son öyküdeki Türkan Şoray, Müjde Ar ve Ajda Pekkan'ın sinemada canlandırdığı karakterlerin karşılaştırmasıydı bu arada.
February 12, 2018
Seray Şahiner, on güzel öyküde toplumun öyküsünü, yerelden evrensele taşımayı başararak anlatıyor...
Öyküleri arasında, özellikle üçü (Yedi ağlı don - Tanga don hissi - İlk öpüşte aşk) sosyolojik, etnografik çalışmalarla ortaya zor konulacak ölçüde derinliğe sahip.
Şahiner, öykülerinde toplumdaki ezilmiş, yoksul sınıfları ele alırken; anlatıcılarını en fazla ezilenler, kadınlar olarak seçiyor, çok da iyi yapıyor...
Bitmeyen, okuruyla yaşayacak, dönüp okunacak öyküler...
Öyküleri arasında, özellikle üçü (Yedi ağlı don - Tanga don hissi - İlk öpüşte aşk) sosyolojik, etnografik çalışmalarla ortaya zor konulacak ölçüde derinliğe sahip.
Şahiner, öykülerinde toplumdaki ezilmiş, yoksul sınıfları ele alırken; anlatıcılarını en fazla ezilenler, kadınlar olarak seçiyor, çok da iyi yapıyor...
Bitmeyen, okuruyla yaşayacak, dönüp okunacak öyküler...
November 12, 2012
Öyküler sonlara doğru güzelleşti. Açıkçası başlarda 3 yıldız vermeyi düşünüyordum ama iyi toparladı. Hanımların Dikkatine kesinlikle daha başarılı ama bu da okumaya değer.
March 12, 2024
Kurmaca bir kitaba yapılacak en büyük övgü, gerçekçi olması belki. Fantastik, bilim kurgu, fütüristik kurgular hariç. Onlarda bile bir inandırıcılık şart. Kitap beni inandiracak illa; bunlar ya olmuştur ya da olması mümkündür.
Seray Şahiner 'in ilk kitabı bu ve ilk basımı 2007'de, kendisi 23 yaşındayken yapılmış. Bundan başka yazardan Antabus'u okumuştum. O beni çarpmıştı. Gelin Başı da Antabus'u vaat ediyor. Evet, Antabus'un yazarından gelen bir ilk kitap dedirtiyor. Yine bir kadın kitabı, kadınlar baş rollerde. Hep anlatılsın kadın hikayeleri. Kadın hikayelerini duymaya ihtiyacım var; gerçek kadın hikayeleri. Okurken hep 'a bu da vardı, doğru bak bu da böyleydi' diyerek okudum. Genç bir yazarın kalemi olduğu çok belli çünkü anlatan kişi hep bir genç kadın (genelde 20-25 gibi, bir tanesinde 35, bir tanesinde de 42 yaş vardı). Ama kesinlikle acemice değil. Çok kolay, renkli, akışkan bir dili var S.Ş.nin. Yazdıklarını eğlenerek, merak ederek ve hatırlayarak okudum yani kendimin o yaşlarını anarak. Hep umutlu ve neşeli buluyorum S.Ş'yi. Ne kadar zehir zemberek bir konu da olsa okuduğum her iki kitabı da hem tesiri yüksek hem de hafifti. Yani acı bir ilacı içirmek için tatlı bir şeyin içine koyup vermek gibi. Ustalık istiyor. Çok fazla yaşam deneyimi var ve gözlem gücü çok iyi olduğundan böyle güzel yazdığını düşünüyorum. Bir şeyi bütün ayrıntılarıyla, nedenleriyle veriyor. Sofular Mahallesi'ndeki üç çocuklu, 10 yıldır kocasından ayrı, 42 yaşındaki konfeksiyoncunun hikayesi birdenbire tarikatlesen TR'nin hikayesi oluveriyor. Oradaki carpikliklari da muhteşem bir sadelikle gosteriyor. 'Yedi ağlı don' hikayesinde geçiyor bu dediğim. Ama benim en beğendiğim 'tanga don hissi' hikayesi oldu. (Bütün hikayeleri don'lu değil). Karakterlerin iç sesleri, konuşmaları da ne eksik ne fazla, tam olması gerektiği gibi. Birbirinie benziyor hikayelerin karakterleri ama asla aynı kişi değiller. Olsa olsa bir arkadaş grubu diyebilirim çünkü hepsi öznel, hepsi biricik. Dilinin sadeliğini ve zenginliğini övmüştüm, bir de bu zenginlik karakterlerden de geliyor. Yani yaşlı bir kadın yaşlı bir kadın gibi konuşuyor, köylüyse köylü gibi konuşuyor.
Yazdım yazdım hala eksik kalmış gibi, yeterince övmemişim gibi. Öyle çok beğendim.
Seray Şahiner 'in ilk kitabı bu ve ilk basımı 2007'de, kendisi 23 yaşındayken yapılmış. Bundan başka yazardan Antabus'u okumuştum. O beni çarpmıştı. Gelin Başı da Antabus'u vaat ediyor. Evet, Antabus'un yazarından gelen bir ilk kitap dedirtiyor. Yine bir kadın kitabı, kadınlar baş rollerde. Hep anlatılsın kadın hikayeleri. Kadın hikayelerini duymaya ihtiyacım var; gerçek kadın hikayeleri. Okurken hep 'a bu da vardı, doğru bak bu da böyleydi' diyerek okudum. Genç bir yazarın kalemi olduğu çok belli çünkü anlatan kişi hep bir genç kadın (genelde 20-25 gibi, bir tanesinde 35, bir tanesinde de 42 yaş vardı). Ama kesinlikle acemice değil. Çok kolay, renkli, akışkan bir dili var S.Ş.nin. Yazdıklarını eğlenerek, merak ederek ve hatırlayarak okudum yani kendimin o yaşlarını anarak. Hep umutlu ve neşeli buluyorum S.Ş'yi. Ne kadar zehir zemberek bir konu da olsa okuduğum her iki kitabı da hem tesiri yüksek hem de hafifti. Yani acı bir ilacı içirmek için tatlı bir şeyin içine koyup vermek gibi. Ustalık istiyor. Çok fazla yaşam deneyimi var ve gözlem gücü çok iyi olduğundan böyle güzel yazdığını düşünüyorum. Bir şeyi bütün ayrıntılarıyla, nedenleriyle veriyor. Sofular Mahallesi'ndeki üç çocuklu, 10 yıldır kocasından ayrı, 42 yaşındaki konfeksiyoncunun hikayesi birdenbire tarikatlesen TR'nin hikayesi oluveriyor. Oradaki carpikliklari da muhteşem bir sadelikle gosteriyor. 'Yedi ağlı don' hikayesinde geçiyor bu dediğim. Ama benim en beğendiğim 'tanga don hissi' hikayesi oldu. (Bütün hikayeleri don'lu değil). Karakterlerin iç sesleri, konuşmaları da ne eksik ne fazla, tam olması gerektiği gibi. Birbirinie benziyor hikayelerin karakterleri ama asla aynı kişi değiller. Olsa olsa bir arkadaş grubu diyebilirim çünkü hepsi öznel, hepsi biricik. Dilinin sadeliğini ve zenginliğini övmüştüm, bir de bu zenginlik karakterlerden de geliyor. Yani yaşlı bir kadın yaşlı bir kadın gibi konuşuyor, köylüyse köylü gibi konuşuyor.
Yazdım yazdım hala eksik kalmış gibi, yeterince övmemişim gibi. Öyle çok beğendim.
December 30, 2018
4.5/5
January 13, 2020
Gelin Başı Seray Şahiner'in okuduğum 3.kitabı. Kronolojik olarak ters bir sıra izliyorum Şahiner'i okurken. Gelin Başı, tamamen kadınları anlatan, benanlatı ile dışanlatıyı ustaca birleştirmiş bir kitap. Bazen geçişler o kadar güzel ki, direkt karakterin içine girebiliyorsunuz. Bu anlatımı Antabus'ta da kullanmıştı. Okuyucuyu zorlamıyor. Ne dediğini rahat biçimde anlatabiliyor. Öykü kitaplarını incelerken en sevdiğim öyküleri sıralarım ancak bu kitaptaki tüm öyküleri beğendim. Yine de aralarından biri öne çıktı. Esme'nin şehir- kırsal hayatını anlatan "Tanga Don Hissi" çok güzel bir öykü. Psikolojik bir roman olarak bile genişletilebilirdi.
April 21, 2017
Hislerimizin, yaşadıklarımızın başka kadınlarda da benzer olduğunu gösteren, içten, samimi hikayeler...
"sence bir adamın bir kızla el ele tutuşması mı yoksa o kızla sevişmesi mi aşk için daha büyük bir işaret...", " her kadın bir gözü şefkat ve diğer gözü şehvetle bakan bir sevgili ister...".
"sence bir adamın bir kızla el ele tutuşması mı yoksa o kızla sevişmesi mi aşk için daha büyük bir işaret...", " her kadın bir gözü şefkat ve diğer gözü şehvetle bakan bir sevgili ister...".
December 21, 2017
Antabus ve Kul'u okumasaydım daha çok severdim belki
March 27, 2018
Bir Antabus değildi. Antabus'la kıyaslarsan 3,5, kendi içinde 3,75 verilebilir.
May 19, 2024
Öykünün kahramanını alıp kendine katıyor sizi. Öykü okumaya böyle yazarlar sayesinde daha sıcak bakmaya başladım. Hep gördüğümüz bildiğimiz ama belko de üzerinde durup düşünmediğimiz/düşünmek istemediğımiz şeylere şahit ediyor okurken. Ama okurmuş gibi değil de kahramanın kafasını içinde gibi.
May 26, 2015
Aslında 3,5 diyelim. Kitap boyunca dikkatimi çeken durumlar oldu. Mesela sürekli "-dıydı, -duydu" kalıplarını kullanması. "olduydu, gittiydi, yaptıydı" vb, bu kalıbı belli bir kesime ait birisinin ağzını kullandığı için mi kullanmış bilmiyorum ama amacı buysa da sanki sadece bu kalıpta kalmış bu ağız taklidi yapma durumu. Yine hikayelerin çoğunda hep bir konfeksiyon işçiliği ve Alevilik göze çarpıyor. Neden sürekli kahramanlarını bu şekilde seçiyor tam anlamadım. Bu semboller bir yere bağlanmadı kafamda...
August 26, 2018
Aralarında birkaç tane "Seray Şahiner çok daha iyisini yazar." diyebileceğim hikaye olsa da diğer hikayelerin mükemmelliği onları kesinlikle unutturuyor. Tarzına bayıldığım bir yazar. Bolca roman, bolca hikaye bekliyorum kendisinden. Çünkü diğer yazdıklarını bitirdim😀
August 5, 2017
edebi olması için ille de süslemek gerekmiyormuş
September 1, 2014
İnanılmaz akıcı bir dili var.
Kadın hikayelerini çok iyi anlatmış.
Kadın hikayelerini çok iyi anlatmış.
January 21, 2017
Gündelik hayatlardan bahseden , gerçekçi öykülerden oluşan güzel bir kitap. Okunmaya değer.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 18, 2017
Gene çok güzel, akıcı bizi anlatan öyküler....
June 1, 2018
Seray Sahiner icimizden biri. Bunu hissediyorum okurken en cok. Sanirim bu yuzden de cok seviyorum. Begenenlere; Hanimlarin Dikkatine ve Antabus kitaplarini da oneririm.
September 7, 2023
Yazarların kalan külliyatını merak ettiren kitapları çok seviyorum. Şahiner bu kitaptaki öykülerinde belirli konuların dışına çıkmamış ama bu bir eksiklik hissi yaratmamış. Sevmediğim öykü olmadı, ki bu bir öykü kitabı için benim gözümde söylenebilecek en iyi şeylerden biri. Çok muhteşem öykülerin yanında "Bunu da mı aynı yazar yazmış?" dedirten öyküler olması tutarsızlığı beni yazarların diğer kitaplarına temkinli yaklaşmaya itiyor. Ancak bu kitabın hemen ardından yine Şahiner ile devam edeceğim, çünkü okurken bir arkadaşımı dinler gibi hissettim ve sohbeti sürdürmek istiyorum.
February 22, 2019
Genel olarak yazarın yazım dilini beğeniyorum. Bu öykü kitabını da gayet başarılı buldum. Her öykünün baş karakteri birer kadın ve son derece sizden, bizden, içimizden, sade ve basit karakterler. Her kadının kafasından geçen erkek arkadaş sorunu, aşk, kadının toplumdaki konumu, iş hayatı, evlilik, toplum baskısı vb konuları akıcı bir şekilde aktarmıştı yazar. Öncelikle tüm kadınlara, daha sonra herkese bir göz atmalarını öneririm.
February 19, 2019
En hakiki hedefi kendisini tamamlayacak bir erkekle mutlu olma vizyonundan sıyrılamayan ülkemin kadınlarının iç hesaplaşmalarını çok güzel anlatmış. 2-3 sayfada bu kadar içten hissedebileceğimiz öyküleri okumak keyifliydi. En çok kitaba ismini veren kuafördeki Sibel'in hikayesini sevdim sanırım bir de Yalnız Ama Gururlu'yu.
November 23, 2017
Trajikliğini tatlı tatlı anlatan esprili kadın hikayeleri. Şahiner'in öykülerinin neden sıklıkla tiyatro oyununa dönüştürüldüğünü de anladım. Seyri zevkli olacak hikayeler bunlar, konuları da günümüz Türkiye'si için oldukça popüler. Edebi manada ise çok da süper diyemeyeceğim.
September 12, 2023
Esme, Sibel, Zeynep, Fidan, Bahar ve sokakta yanından geçtiğimiz onlarca kadınların şahane kısa hikayeleri. Cümle aralarında geçen onlarca önemsiz sandığımız muhabbetlerin elimize gelmesi, gülümserken hüzünlendiren hikayeler.
10 hikaye, 10 hayat, 10 numara bir dil.
En çok seni sevdim Fidan.
10 hikaye, 10 hayat, 10 numara bir dil.
En çok seni sevdim Fidan.
August 27, 2017
Dili , üslubu, anlatım biçimi çok güzel.
February 28, 2018
Antabus’u nasıl heyecanlı okuduysam,bunu da bır o kadar bıtsın dıye okudum.kısa hıkayeler basarılı ama uzun hıkayeler bekledıgım tadı vermedi.
September 10, 2021
Ilk hikaye favorimdi. Keyifle bir cirpida okudum.
April 5, 2022
İlk kitabı en son okuduğum kitabı oldu, ilk kitabını da önce okusaydım severmişim o ayrı, fakat tekrar ister istemez kaçınılmaz oluyor onu görüyoruz. ama bence yine de çok güzel
Displaying 1 - 30 of 36 reviews