Από μικρό παιδί ο Λουκάς άκουγε από τον πατέρα του ιστορίες για τη Νοέλα, έναν μαγικό κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ και κάθε ευχή μπορεί να βγει αληθινή. Όμως τα χρόνια πέρασαν και ο Λουκάς έπαψε να πιστεύει στα όνειρα, καταδικάζοντας τη Νοέλα στη λήθη, μαζί με όλα όσα παίρνει ο Χρόνος στο πέρασμά του. Ώσπου μια νύχτα, εντελώς απρόσμενα, ο Λουκάς μαζί με τη Φωτεινή, τη μικρότερη αδελφή του, βρίσκονται στους δρόμους της Κάντελαιτ, της πιο ξακουστής πόλης της Νοέλα. Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα πιο πολύ όταν τα δύο παιδιά συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τις αναμνήσεις τους. Κάπως έτσι ξεκινά ένα μαγευτικό ταξίδι, γεμάτο αναπάντεχες εκπλήξεις, μα και τρομακτικές εμπειρίες. Ο Λουκάς και η Φωτεινή θα περάσουν από φανταστικούς τόπους, θα γνωρίσουν μοναδικούς φίλους, θα να αναμετρηθούν με τον ίδιο τον Χρόνο και τις στρατιές του. Θα μάθουν καλά πως κανείς και τίποτα δεν χάνεται, αρκεί να υπάρχει κάποιος που θα τον αναζητήσει... όσο μακριά κι αν χρειαστεί να φτάσει για να τον βρει.
Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος γεννήθηκε το 1983 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και Υποκριτική με υποτροφία στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος. Εκτός από ηθοποιός έχει εργαστεί σε διάφορα επαγγέλματα, μεταξύ των άλλων ως βιβλιουπάλληλος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ξεναγός, ανιματέρ και εκπαιδευτής Jedi για λογαριασμό της Disney Hellas. Έχει γράψει μυθιστορήματα φαντασίας, τρόμου και παραμύθια για παιδιά, με πιο γνωστό το "Τραγούδι του χρόνου" μια νεανική περιπέτεια που διαδραματίζεται στη Νοέλα, έναν κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ. Το 2015 η θεατρική κωμωδία του "The Irish Bastard!" απέσπασε το πρώτο βραβείο στο 1o Athens Comedy Festival. Το 2016, το διήγημα του "Η Πασαχού" κέρδισε την πρώτη θέση στον λογοτεχνικό διαγωνισμό "Κόρες της Νύχτας" του Diavasame.gr και των εκδόσεων Night-Read. Την ίδια χρονιά το "Ταξίδι του Βάρδου" κέρδισε το πρώτο βραβείο της κατηγορίας του στο διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα ΙΙ. Από το 2017 αρθρογραφεί τακτικά στο Will o' Wisps και πρωταγωνιστεί στην θεατρική παράσταση "Προμηθέας" του folk metal συγκροτήματος Aherusia. Ζει στον Πειραιά με την σύζυγο και την κόρη του.
Με πήρε από το χέρι σαν παιδί και με έβαλε σε ένα κόσμο γεμάτο γέλια, χαρές, γιορτές, στολίδια, παιχνίδια, δώρα, μαγεία κι ευχές. Χιόνι μέσα στη γιορτή. Μέσα σε μία πόλη γεμάτη Χριστούγεννα! Γέμισε το μυαλό μου με μουσική, φασαρία, φωνές, τα μάτια μου με φώτα και χρώματα. Όμορφες πόλεις, (Κάντελαιτ <3 ) γλυκά νοήματα, βαθιά μαθήματα. Μέρη που θες να ταξιδεύεις. Εκεί όπου θρύλοι ζωντανεύουν, δαίμονες παραμονεύουν, τέρατα και τρομεροί κίνδυνοι ελλοχεύουν
Σε κάνει να πιστέψεις.
Τώρα ξέρω πως κάθε φορά που θα κοιτάζω ένα αστέρι θα σκέφτομαι… Μήπως είναι αλήθεια?
Πόσο το ευχαριστιέμαι όταν ένα βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας είναι τόσο άρτιο. Δυο αδέρφια, ο Λουκάς και η Φωτεινή μεταφέρονται με ένα μυστήριο τρόπο σε ένα τόπο μαγικό, σε έναν τόπο ονειρεμένο. Στη Νοέλα, εκεί που πάντα είναι Χριστούγεννα. Ποιος δεν θα ήθελε να ζει για πάντα εκεί; Τα δυο αδέρφια σε αυτό το τόπο θα συναντήσουν θαυματοποιούς, μάγους, νάνους, ξωτικά και θα ικανοποιήσουν επιθυμίες τους. Όμως κάποια στιγμή όλα αυτά θα ανατραπούν γιατί το κακό είναι εκεί και παραμονεύει. Ο Χρόνος που όλα τα φθείρει στο πέρασμα του, θα περιμένει μαζί με τους δικούς του πιστούς την κατάλληλη ευκαιρία για να δράσει και να κατακτήσει αυτή την ονειρεμένη χώρα. Τα δυο αδέρφια, μαζί με τον πιστό τους φίλο, τον Τόμας θα αντιδράσουν και η περιπέτεια τους αρχίζει. Όσο το διάβαζα τόσο μαγευόμουν κι εγώ από τις περιγραφές του συγγραφέα. Λίγες φορές ένα βιβλίο μου έχει μεταφέρει τόσες εικόνες και λίγα βιβλία φαντασίας έχουν δουλευτεί τόσο καλά, τόσο άρτια ώστε στην ιστορία τους να μην νιώθουμε εμείς οι αναγνώστες ότι υπάρχουν κάποια κενά. Είναι κρίμα, για εμάς που αγαπάμε το είδος της φανταστκής λογοτεχνίας όταν κυκλοφορεί ένα νέο βιβλίο από ξένο συγγραφέα να τρέχουμε να το αποκτήσουμε, όταν στη χώρα μας έχουμε τέτοια διαμαντάκια και δεν τα βρίσκουμε σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Τον συγγραφέα Γιώργο Χατζηκυριάκο και το βιβλίο του Το τραγούδι του Χρόνου, τους είδα μέσω του Facebook, και επειδή μου έκανε κλικ η υπόθεση του βιβλίου του έψαξα, και βρήκα δυστυχώς μόνο το πρώτο βιβλίο της τριλογίας. Ένα βιβλίο που πραγματικά το αγάπησα. Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω και το δεύτερο. Όποιοι αγαπάτε τη παιδική φαντ. λογοτεχνία βρείτε το και διαβάστε το! Είναι υπέροχο!!
Το "Τραγούδι του Χρόνου" εξιστορεί την περιπέτεια δύο παιδιών που χάνονται στον Αλλόκοσμο της Νοέλα, το πολύπαθο ταξίδι τους καθώς αναζητούν μια χαμένη ευχή και την οδύσσεια τους να επιστρέψουν πίσω στο σπίτι τους Είναι μια ιστορία που δεν απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε νεανικές ηλικίες, προεφηβικές και εφηβικές, αλλά σε κάθε άνθρωπο που αισθάνεται παιδί, όσα κεράκια κι αν έχει σβήσει. Επίσης, παρά την χριστουγεννιάτικη επίστρωση του βιβλίου, διαβάζεται άνετα στην οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Έτσι κι αλλιώς τα Χριστούγεννα είναι η περίοδος αυτή όπου ένα έτος τελειώνει κι ένα νέο ξεκινάει. Στο «Τραγούδι του Χρόνου» ο αναγνώστης θα συναντήσει το πάντρεμα του παραμυθιού με την ηρωική λογοτεχνία του Φανταστικού. Δεν είναι δηλαδή ούτε ένα απλό χριστουγεννιάτικο παραμύθι για παιδιά αλλά ούτε και μια συνηθισμένη περιπέτεια με μάγους και δράκους σε μια αλλιώτικη Μέση-Γη. «Το Τραγούδι» είναι μια επική ιστορία που διαδραματίζεται σε έναν κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ. Αυτός ο κόσμος είναι η Νοέλα με τις μαγεμένες πολιτείες του Έβεργουις, τα γιγάντια έλατα του Έβεργκριν, τις εξωτικές πόλεις της Οριέντα, τα παγωμένα κάστρα των Χιονιάδων και τα μουσικά χωριά της Καρόλια. Εκεί κατοικούν οι Θαυματουργοί που πραγματοποιούν ευχές χρησιμοποιώντας μαγικά κεριά, οι Μάγοι που ασκούν μαγεία μέσω του φωτός των αστεριών, τα Ξωτικά του Χιονιού και άλλα πολλά γοητευτικά πλάσματα. Το Κακό στη Νοέλα εκπροσωπείται από τον Χρόνο, τον άρχοντα του μαρασμού και της φθοράς, τον οποίον υπηρετούν σκοτεινά πλάσματα όπως Καλικάτζαροι, Ποντικάνθρωποι, Φαντάσματα των Ρολογιών κ.α. Παρόλο που μια τέτοια ιστορία θα μπορούσε να είχε γραφτεί με χιούμορ για να παρωδήσει είτε το Φανταστικό είτε τα Χριστούγεννα, το ύφος είναι σοβαρό και ισορροπεί μεταξύ του παιδικού και του επικού.
Η χώρα των χαμένων ευχών υπάρχει. Όχι μόνο μέσα στο μυαλό του συγγραφέα, αλλά μέσα σε όλους μας. Και ποιος ήταν αυτός που δεν ευχήθηκε να μην τελειώσουν τα Χριστούγεννα; Ποιος δεν θέλησε να μείνει για πάντα σε αυτήν την εποχή; Μέσα από τις περιγραφές του Γιώργου για την ονειρική Νοέλα θα θυμηθείτε όλα όσα έχετε ξεχάσει πως κάποτε φανταζόσασταν ως παιδί. Θα συνειδητοποιήσετε γιατί τα ξεχάσατε και πως να βρείτε ξανά το χαμένο ξωτικό μέσα σας, που ρημάχτηκε από τον χρόνο. Και εάν το διαβάσει ένα παιδί, θα του δημιουργήσει τα μονοπάτια μέσω των οποίων θα οδηγηθεί στην αξία της φαντασίας, τη δύναμη της οικογενειακής αγάπης και της αλησμονιάς. Μέσα από την περιπέτεια και τους συμβολισμούς που κρύβονται - ακόμη και για εμάς τους μεγάλους, καθώς έχουμε ξεχάσει αρκετά από όσα κρύβονται πίσω από αυτούς -, θα το ενισχύσει με θάρρος για τις δυσκολίες που θα πρέπει να αντιμετωπίσει αργότερα, αλλά και θα το εφοδιάσει με όσα επρόκειτο να χρειαστεί. Είναι σίγουρα ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από παιδικό ράφι, αλλά και όσων επιθυμούν να ξαναζήσουν εκείνο το αγνό συναίσθημα του να είσαι "Χρυσός".
Αφιερωμένο στον Γιώργο και τους "Χρυσούς" : NOTHING GOLD CAN STAY (Robert Frost)
Nature's first green is gold, Her hardest hue to hold. Her early leaf's a flower; But only so an hour. Then leaf subsides to leaf. So Eden sank to grief, So dawn goes down to day. Nothing gold can stay.
Είχα την εντύπωση ότι είχα αφήσει κριτική για το βιβλίο αυτό, κυρίως επειδή είναι από τα βιβλία Ελλήνων συγγραφέων που προτείνω ανεπιφύλλακτα σε όλους, αλλά, όπως διαπίστωσ αχθες που έψαχνα για σκονάκια, το είχα παραμελήσει. Κάλιο αργά παρά ποτέ όμως...
Το βιβλίο είναι νεανικό φάνταζυ, με δύο παιδιά, τον δωδεκάχρονο Λουκά και την εννιάχρονη Φωτεινή να μεταφέρονται στην μυθική χώρα της Νοέλα, όπου η νύχτα των Χριστουγέννων δεν τελειώνει ποτέ. Και θα μπλεχτούν σε μία φανταστική και ενίοτε τρομαχτική περιπέτεια
Το βιβλίο, πρώτο της σειράς, έχει γραφή, κοσμοπλασία και πλοκή που θα ζήλευαν πολλά άλλα βιβλία του είδους, και όχι μόνο Ελληνικά. Ο συγγραφέας έχει μελετήσει τις Χριστουγεννιάτικές παραδόσεις και τις ενώνει με έναν θαυμαστό τρόπο σε έναν κόσμο στέρεο, με ωραία θεμελιωμένους κανόνες και κοσμοπλασία που πείθει παρά το παραμυθικό της υπόβαθρο. Η γραφή είναι όπως πρέπει στέρεα αλλά και ταυτόχρονα παραμυθένια και προσιτή σε μικρότερους αναγνώστες, με σωστές δόσεις χιούμορ, συναισθήματος αλλά και έντασης. Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος ξέρει όλες τις συμβάσεις του φάνταζυ και τις χρησιμοποιεί σε όλα τα σημεία εκείνα που πρέπει. Αυτό που θεωρώ όμως πραγματικά εντυπωσιακό είναι το πόσο μεστό και πολυεπίπεδο είναι το βιβλίο. Σε πρώτη ανάγνωση είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα φαντασίας, με μπόλικη μαγεία αλλά και δράση. Όμως σέβεται τη νοημοσύνη των μικρών αναγνωστών του, δεν πέφτει στη λούμπα του φτηνού εντυπωσιασμού και στείρου διδακτισμού, ενώ δε διστάζει να πει μερικές δύσκολες αλήθειες με έναν τρόπο που περνάνε πολύ άνετα μέσα από τη ροή του κειμένου, ενώ και ένας μεγαλύτερος αναγνώστης (σαν κι εμένα για παράδειγμα, που είμαι γρουσούζης και μου τη δίνουν τα Χριστούγεννα) θα βρει πολλά σημεία με τα οποία θα ταυτιστεί με τους ήρωες και τις αλλαγές που βιώνουν, καθώς αγωνίζονται να προστατεύσουν τη μαγεία της Νοέλα από τον προαιώνιο εχθρό της, το Χρόνο.
"Κάτι που συμβαίνει με τα όνειρα και τις επιθυμίες, είναι πώς δεν μας ξεχνούν ποτέ, ακόμα κι αν δεν θυμόμαστε ποιοι είμαστε και από πού έχουμε έρθει."
Είναι βιβλία που όταν τα τελειώνεις σου αφήνουν ένα ζεστό συναίσθημα ασφάλειας, σαν να βρήκες κάτι αγαπημένο, ξεχασμένο από τα παιδικά σου χρόνια. Όσο και α�� ο χρόνος προσπαθεί να βάψει τα πάντα με χρώμα γκρίζο και μονότονο, όσες δυσκολίες και αν συναντήσουμε, πάντα θα υπάρχει μια μικρή δεντρολαμπίτσα να μας οδηγήσει στη χαμένη μας Νοέλα. Η Νοέλα υπάρχει, βρίσκεται μέσα μας, και αν δεν το πιστεύουμε, ο Λουκάς, η Φωτεινή, ο Τόμας, ο Σιρ Κλάους,ο Όλι και οι υπόλοιποι, είναι έτοιμοι να μας παρασύρουν στις περιπέτειές τους. Σπαθιά, καθρέφτες, καλικάντζαροι, γίγαντες, σειρήνες και ένα σωρό άλλα πρόσωπα και στοιχεία συνθέτουν έναν κόσμο μαγικό μα και τόσο γνώριμο.
Η γραφή του Γιώργου Χατζηκυριάκου ξεκινάει στρωτά, ξετυλίγοντας με μέτρο την ιστορία, ώστε να μην μπερδέψει τα παιδιά. Ίσως, είναι λίγο συγκρατημένος, στη συνέχεια όμως απελευθερώνεται και σε παρασύρει. Διακρίνω βαθιά νοήματα και (κατά τη γνώμη μου) μια δυναμική που δεν έχει έρθει ακόμα στην επιφάνειά στον μέγιστο βαθμό, αλλά μάλλον είναι θέμα ...χρόνου (που σε αυτή την περίπτωση είναι φίλος μας). Κάτι σημαντικό:Τα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά (και σε μεγαλύτερους) δεν χρειάζεται να κουνάνε το δάχτυλο αυτάρεσκα για να "περνάνε" μηνύματα. Ευτυχώς, "Το Τραγούδι του Χρόνου" δεν αναλώνεται σε τέτοια καλούπια, που λειτουργούν απωθητικά για τα παιδιά. Εύχομαι στον συγγραφέα επιμονή και καλή συνέχεια!
Εντάξει... το έχω διαβάσει δυο φορές. Πέρυσι πριν τις γιορτές και φέτος πάλι. Και θα το ξαναδιάβαζα. Και θα διαβάσω και τα υπόλοιπα. Ένα εξαίρετο δείγμα νεανικού, εφηβικού fantasy, με συμβολισμούς και σημειολογία που μπορούν να προσληφθούν εύκολα από το κοινό στο οποίο απευθύνεται, αλλά κρατούν το μυστήριο ζωντανό. Μύθοι των λαών πλέκονται σε ένα εξωτικό και συνάμα οικείο υφαντό, που μας ταξιδεύει στον μυστηριώση Βορρά, μόνο που μέσα από τις διαστάσεις του Χωροχρόνου είναι η Νοέλα. Η μαγική Καντελάιτ, η παραμυθένια Όρναμεντ και τα παγωμένα δάση, σκεπασμένα με χιόνι, να κρύβουν κίνδυνο πίσω από κάθε όνειρο. Και πέρα και πάνω από όλα... Το Κλειδί... Η Αγάπη και η Πίστη στη ζωή και στη ροή. Είναι ένα βιβλίο που όταν αποκτήσω παιδί θα του το διαβάζω στις γιορτές για πολλά χρόνια. Ώσπου να ανοίξει η Πύλη και να βρεθούμε στο Θαύμα της Νοέλα... Στα Αιώνια Χριστούγεννα. Χωρίς τους περιορισμούς της Γης, αλλά με το Τραγούδι του Ονείρου στα χείλη μας, να διαλύσουμε το Φόβο που προκαλεί η Σκιά του Χρόνου. Με ένα άλμα πίστης να τον αγκαλιάσουμε. Όχι για να συντριβούμε στο κενό. Αλλά για να πετάξουμε στα άστρα. Λουκάς, Φωτεινή και Λάμπρος... τα αδέρφια Λουμιέρη είναι τα πρώτα τρία άστρα-σταθμοί του ταξιδιού. Και κανένα όνομα δεν είναι τυχαίο. Γιώργο, σε ευχαριστούμε για το δώρο...
ο βιβλίο του Γιώργου Χατζηκυριάκου «Το τραγούδι του χρόνου» (Βορειοδυτικές εκδόσεις, 2011) είναι ένα μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές δύο παιδιά και την περιπέτειά τους στο φανταστικό κόσμο της Νοέλα, τη χώρα των Χριστουγέννων. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό κόσμο όπου ζουν ξωτικά, μάγισσες, θαυματοποιοί, γίγαντες και άλλα φανταστικά όντα. Ακόμα και ο Άγιος Βασίλης κάνει την εμφάνισή του σαν quest star!
Αν και, στη biblionet (και αλλού), το έχω δει καταχωρημένο κάτω από την κατηγορία «Παιδική και φανταστική λογοτεχνία», το βιβλίο διαβάζεται άνετα από τους ενήλικες φίλους της φανταστικής λογοτεχνίας. Στα θετικά καταγράφεται η πλούσια φαντασία του συγγραφέα, καθώς και η προσπάθεια του να «περάσει» κάποια μηνύματα ζωής στον αναγνώστη και ειδικά στα παιδιά.
Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος, συγγραφέας του Τραγουδιού του Χρόνου μάς μεταφέρει σε έναν κόσμο πολύ γνωστό από τα παιδικά μας όνειρα. Με πολύ προσεγμένη γλώσσα και ύφος πολυμήχανου παραμυθά μάς οδηγεί στις πολιτείες της Νοέλα για να θυμηθούμε πως μαγεία δεν υπάρχει μόνο στις λέξεις και τα όνειρα, αλλά μαγική είναι κάθε στιγμή που ζούμε με την καρδιά μας, αρκεί να πιστεύουμε. Το Τραγούδι του Χρόνου απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, όχι για να διδάξει, αλλά για να θυμίσει πως είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε την παιδικότητά μας, αλλά καθόλου δύσκολο να την ανακτήσουμε.
Ένα παραμύθι για παιδιά κάθε ηλικίας, που σέβεται τον αναγνώστη κάθε ηλικίας. Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος είναι ένας εκπληκτικός παραμυθάς που έχει ζωγραφίσει στην εντέλεια τον πίνακα των Χριστουγέννων. Η Νοέλα είναι ένας μαγικός κόσμος που κάθε παιδί θα ήθελε να χαθεί για λίγο, για πολύ ή για πάντα.
Η χώρα των χαμένων ευχών ακολουθεί τον Λουκά και την Φωτεινή, δύο παιδιά από την Τσιμεντούπολη, μια πόλη που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε σύγχρονη πόλη, στην εξερεύνηση της Νοέλας, της χώρας όπου τα Χριστούγεννα μοιάζουν να διαρκούν για πάντα. Ακόμη και στη μαγική χώρα της Νοέλας όμως, τα Χριστούγεννα μονάχα μοιάζουν να διαρκούν για πάντα. Και η σκιά που απειλεί την αιωνιότητα των Χριστουγέννων των δύο παιδιών είναι... ο Χρόνος, που περνά αφήνοντας πίσω του μονάχα τη σκόνη του και σκιές στις καρδιές των μαγικών κατοίκων της Νοέλας.