Translated by Claud W Sykes. NY 1949 2nd printing of first edition. Crown. Hardcover thick octavo. 635p. Large novel about Hungary. Near Fine (slight staining on top closed page ends; no owner marks; no faults) in Good plus dj.
"Met al zijn schokkende situaties behoort zijn boek toch grootendeels tot de ontspanningslectuur; want om meer te zijn zou het dieper moeten doordringen dan Körmendi pleegt te doen" recenseerde Menno ter Braak in 1934. Geen woord te veel gezegd. "Erfgenamen" gaat meer dan 900 pagina's over het leven van Paul Hegedüs, geboren rond 1900, door het kalme begin van de eeuw, via de Eerste Wereldoorlog en de turbulente jaren daarna, tot aan de crisis. Paul maakt in die tijd veel mee, het wordt allemaal kundig beschreven, maar uiteindelijk "gaan de dagen voorbij en het lijkt of ze niet eens voorbij gaan, het lijkt of ze niet eens bestaan". Want Paul kan maar moeilijk tot iets groots komen, hij rolt overal in en weer uit, de oorlog, huwelijken, liefdesaffaires in een Zwitsers sanatorium, vriendschappen... Dat leest als tijdsbeeld best aardig en het is natuurlijk een personificatie van een burgerlijke klasse die in de jaren '30 nergens meer heen kon en inderdaad in de decennia daarna door nazisme en communisme totaal vermalen zou worden- wat de auteur nog niet wist overigens. Tegelijkertijd beklijft het nergens echt, en is het een ietwat kluchtig dat vele personages steeds maar terug blijven komen in het boek, ook als ze jaren buiten beeld zijn gebleven. Ineens is het leuke dochtertje van de huisbazin ook die aantrekkelijke actrice! En de oom die 20 jaar geleden voor het laatst werd gesignaleerd duikt ook weer op (en voegt verder helemaal niets toe aan het verhaal).
Kortom, 910 pagina's voortkabbelend Midden-Europees tijdsbeeld uit de jaren 1930, ik hou er wel van, maar het mist de brille van een Marai of Kosztolanyi.
Imponente novela "de época": Budapest 1900-1933. Uno de los libros que, según menciona su Diario, Viktor Klemperer leía en voz alta junto con su esposa, y que recibe merecidos elogios de éste.
Autor hoy olvidado, pero cuyo mundo reconocerán inmediatamente los amantes de Zweig, Roth y Márai: la perplejidad burguesa ante un mundo que se derrumba y la resistencia a que las opciones terminen reduciéndose a los dos extremos que, poco a poco, van haciéndose mayoritarios en la Europa de entreguerras. Una resistencia que nace de la convicción, pero también, y sobre todo, de los valores éticos.