Wanneer het magische Juweel van Silnaris op brutale wijze wordt gestolen uit de Elfenstad, roepen de Elfen opnieuw de hulp in van Sander en zijn vrienden om de dief op te sporen. Al snel blijkt dat de diefstal van de amulet in verband staat met de nietsontziende huurlingenbendes die in het Noorden van Cyndrië kinderen uit de dorpen roven. Sander vindt dat het zijn taak is als kroonprins om orde op zaken te stellen. Maar niets kan hem voorbereiden op de verschrikkelijke waarheid achter de kinderroven en de diefstal van de mythische Elfenamulet...
Johan Vandevelde volgde de opleiding Audiovisuele Kunsten aan de filmschool RITS. Hij werkte mee aan de strips gebaseerd op de televisiereeks Windkracht 10 en maakte deel uit van het oorspronkelijke creatieve team achter de televisiereeks Flikken.
In 2000 debuteerde Johan Vandevelde met het jeugdboek De tijdspoort, gebaseerd op een eerder geschreven scenario dat nooit gepubliceerd werd, en mocht hiervoor twee jaar later de eerste prijs van de Limburgse Kinder- en Jeugdjury in ontvangst nemen. In 2005 deed hij dit nog eens over met Na het Licht, deze keer bij de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury. Ook zijn derde boek Het Kronosproject viel in de prijzen.
Johan Vandevelde schrijft vooral in de genres fantasy en sciencefiction, maar vindt dat hij zich niet mag binden aan een bepaald genre.
Op een ongelofelijk brutale wijze is het magische Juweel van Silnaris (die we nog kennen uit het eerste Elfenblauw boek) uit de elfenhoofdstad gestolen. De diefstal blijkt al snel in verband te staan met de bende huurlingen van de gevreesde Tuwana. Deze bende rooft in het noorden van Cyndrië kinderen uit hun dorpen. Sander vind het zijn taak als kroonprins om het juweel te vinden en de kinderen te redden.
Zo begint een nieuw avontuur van Sander en zijn vrienden, samen met hun nieuwe reisgenote, de oogverblindend mooie en strijdlustige Katya. Het wordt een spannende race tegen de klok want met de nieuwe maan zullen de kinderen geofferd worden.
Zelfstandig te lezen De vallei van de Goden begint met veel actie en spanning als Tuwana de elfen te slim af is en het Juweel van Silnaris weet te bemachtigen. Daarna stelt de schrijver je langzaam voor aan Sander, Taryn en Caldric, alsof het personen zijn waar je nog nooit iets over gelezen hebt. Hierdoor is het tweede deel goed zelfstandig te lezen, maar als fan van deze helden ben ik daar niet blij mee. Het schept meer afstand ten opzichte van de hoofdpersonen en daardoor is het moeilijker om in de ban van het verhaal te raken. Iets wat in deel één, Het Juweel van Silnaris wel direct gebeurde.
Schrijfstijl en verhaal Het verhaal is een opeenvolging van goed geschreven, korte avonturen vol gevechten en actie waaruit de hoofdpersonen zich wel heel vaak door toevalligheden of een gevecht weten te redden. En al volgen de gebeurtenissen op heel overtuigende wijze op elkaar, het haalt wel de vaart uit het verhaal. Tegen het einde gaat het dan eindelijk echt om het bevrijden van de kinderen. Pas daar vond ik wat ik tot dan toe gemist had, het gevoel ademloos door te willen lezen in het boek. De schrijfstijl is weer vlot en beeldend en de hoofdpersonen worden boeiend neergezet. De taal die tussen de vrienden gebruikt wordt is flitsend, snel en met veel humor geschreven. Moeiteloos vallen de helden in hun rollen waar ik in deel één ook al zo van kon genieten.