Heldere hemel

by Tom Lanoye

Heldere hemel is gebaseerd op een waargebeurd voorval in de nadagen van de Koude Oorlog: een onbemand Sovjet-Russisch gevechtsvliegtuig stort neer in een Belgisch gehucht. Een fait divers in de wereldpolitiek, een noodlottig drama voor een familie.

Genres: Fiction, Dutch Literature, Literature, Contemporary, Belgium, Novels, Roman

92 pages, Hardcover

First published March 1, 2012

About the author

Tom Lanoye in de Nederlandstalige Wikipedia

Tom Lanoye in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Tom Lanoye bij "Schrijversgewijs"


Tom Lanoye (his name is pronounced the French way: /lanwa/) was born August 27, 1958 in the Belgian city Sint Niklaas. He is a novelist, poet, columnist, screenwriter and playwright. His literary work has been published and/or performed in over fifteen languages. Lanoye lives and works in Antwerp (Belgium) and Cape Town (South Africa).

Lanoye is not only a writer, but also an entrepreneur. As the youngest son of a butcher, he self-published his first work. In his own words, 'Just like all the punk bands did in those days: out of dissatisfaction with the existing structures, and to learn the trade from the inside out'.

Lanoye started out as an enfant terrible, but has become one of the most widely read and critically acclaimed authors in his language area. A writer that devotes himself to all forms of text and writing (for books, newspapers, periodicals and printed matter as well as for plays, cabaret and vocal performances) and makes regular appearances at all the major European theatre festivals.

Tom Lanoye in the English Wikipedia

Reviews

[José Van Rosmalen · Rating 5 out of 5]

In dit boekenweekgeschenk uit 2012 vertelt Tom Lanoye verschillende verhalen die uiteindelijk in elkaar grijpen. Een jonge Rus, een soort joyrider gaat er met een vliegtuigje vandoor. Paniek als hij in het NAVO luchtruim belandt. Topberaad in Brussel en Washington. Een terroristische aanslag? Het vliegtuigje gaat door Duitsland en Nederland naar België. Het stort daar neer. Naast dit historische gegeven het verhaal van de getrouwde Vera en de veel jongere minnares van haar echtgenoot. Een hard verbaal gevecht tussen de twee vrouwen waarbij ze elkaar slopen. En dan tenslotte het naderende vliegtuig dat inslaat als een bom in een klein Belgisch dorp. De zoon van Vera, Peter speelt op de zolder met zijn gitaar, op ground zero. Hij gaat in euforie ten onder. De verbale strijd tussen de twee vrouwen vind ik het hoogtepunt van het verhaal. Venijn, valsheid, maar tussendoor ook begrip. Mensen zijn vaak een vat vol tegenstrijdigheden.

[Matthijs · Rating 4 out of 5]

Als uitzondering op de regel is dit boekenweekgeschenk een zeer goed geschreven afgerond verhaal. Tom Lanoye laat zijn fantasie de vrije loop rond een waargebeurd verhaal van een lege Russische straaljager die aan het eind van de Koude Oorlog neerstortte op een klein Belgisch dorpje.
In eerste instantie leken de keuzes van Lanoye verwarrend: weer een schrijver die loze verhaallijnen toe lijkt te voegen aan een verhaal. Hij knoopt die onwerkelijke gebeurtenis namelijk vast aan het persoonlijke verhaal van een vrouw die geconfronteerd wordt met het feit dat haar man er vandoor is met een jong blaadje. Een gegeven dat voor haar net zo uit de lucht komt vallen als de straaljager zelf (oftewel: als een donderslag bij heldere hemel, de dubbelzinnige titel is goed gekozen).
In eerste instantie naar mijn idee niet meer dan toegevoegd voor het persoonlijk verhaal en niet meer dan dat, maar uiteindelijk blijkt alles, inclusief uitweidingen over de achtergrond van diverse personages, in dienst te staan van het verhaal.
Tom Lanoye knoopt knap de touwtjes aan elkaar en presenteert zo iets wat veel boekenweekgeschenken niet lukt: een coherent, afgerond, goed geschreven verhaal in mooi Nederlands.

[Mayte · Rating 2 out of 5]

Verhaal boeide me niet echt. Te veel vertelperspectieven en te kort om een connectie met de personages op te bouwen. Toch nog 2/5 omdat het Lanoye is en die man kan schrijven.

[Wouter · Rating 3 out of 5]

Het volgende boekenweekgeschenk - ziek thuis zitten geeft je de kans om eens in de kast te kijken :).

De primaire verhaallijn en de uitmuntende stijl maken het boek aangenaam om te lezen. De zijsprongetjes naar de secundaire verhaallijnen (de piloot, de stafchef, de journalist) zijn voor mij echter eerder een storend element dan een waardevolle toevoeging. Ze zijn misschien wel
verhaaltechnisch nodig om de crash van het vliegtuig juist te kunnen timen, maar voegen qua verhaallijn niets toe.

Misschien heeft dat eerder met mijn verwachtingen te maken. Aangezien het begon met de piloot en daarna met het gezin, had ik verwacht dat de eerste verhaallijn dieper ging uitgewerkt worden en op het einde mooi ging verweven zijn op een of andere manier met het einde van de familie. Maar zoals gezegd eindigden die verhaallijnen steeds abrupt en bleef ik daar wat op mijn honger zitten.

[Petra · Rating 2 out of 5]

Boekenweekgeschenk 2012.

[Axel · Rating 3 out of 5]

Ik heb dit boek uit een Little Free Library.

De reden dat ik het boek mee naar huis had genomen, was omdat ik de schrijver kende bij naam. Na de achterkant gelezen te hebben dacht ik meteen te weten waarover het verhaal zou gaan.

Wat zat ik er naast.
Tijdens het lezen merk je meteen dat een het niet alleen een vliegtuig is dat zich te pletter zal vliegen. Het verhaal was meeslepend en werkte mooi toe naar het onvermijdelijke.

[Jos · Rating 3 out of 5]

Eerste kennismaking met Tom Lanoye, ik heb eerlijk gezegd altijd een beetje afstand gehouden tot de auteur tot dit boekenweekgeschenk voorbij kwam.
Een absurd maar waar gebeurd verhaal ligt aan de basis van deze vlot geschreven novelle. Een Russische Mig 23 die opstijgt van een basis bij Kolberg in Polen en enkele minuten later af te rekenen krijgt met motorpech, de ervaren piloot die na alle procedures ijskoud te hebben doorlopen de schietstoel trekt en die terwijl hij nog in het zwerk hangt hoort hoe de motor terug aanslaat en de vogel, alleen, zuidwest ziet vertrekken.
De Amerikaanse Generaals die op de morgen van "the fourth of July" de scepter zwaaien in de Ops Room van het Supreme Headquarters Allied Powers Europe in Bergen en met hun koele analytische geest op de rem gaan en geen beslissing willen nemen totdat in Nederland opgestegen F15's visueel contact met de aanstormende indringer maken. Vera die zich bedrogen weet door haar man met een twintig jaar jongere snol die haar in haar eigen huis in het landelijke Kooigem de levieten komt lezen.
De ervaren adjunct-hoofdredacteur die in de hoofdstad de jonge dilettante hoofdredacteur probeert te overtuigen van het belang van de informatie die hij via zijn geheime bronnen op het ministerie over de mysterieuze Russische aanval en als laatste Vera's zoon Peter, de loser.
En dit alles terwijl de Russische vogel strak op koers blijft en de 900 kilometer die hem scheiden van zijn einddoel overbrugt ... . Zo had het kunnen gebeuren op deze prille zomermorgen van 4 juli 1989
Ik ga beslist nog eens wat anders van Tom Lanoye lezen, beloofd.

P.S. : het waar gebeurde verhaa, in een notendop,l op de site van de Stad Kortrijk :http://archiefstadkortrijk.blogspot.b...

[Jennie · Rating 3 out of 5]

This novella is told with a storytelling style that I've always been fascinated by: completely separate and individual storylines that occur surrounding the same central event or idea. I enjoy it most when they each carry equal weight end up woven together into a cohesive plot at the end, though, and that didn't quite happen here (there's one central storyline, and all of the others are short, less well developed vignettes ultimately in the service of that central storyline). So that's definitely a minus.

It's very well written and yet still completely readable, though, and the characters all have individual voices, which carries a lot of weight for me. Three stars, then.

[Hanneke · Rating 4 out of 5]

Twee mooie verhaallijnen, prachtig geschreven, uit het leven gegrepen personages, vaak geestig. Kortom, genoten van deze novelle.

[John Tetteroo · Rating 4 out of 5]

Na lezing van Kartonnen Dozen ben ik een fan van Tom Lanoye. Niet dat ik actief naar hem op zoek ben, maar als ik iets van hem tegenkom dan lees ik het. Zo ook het boekenweek geschenk van 2012. Een novelle van minder dan 100 pagina's en in een of twee avonden uit te lezen. Hoewel ik twijfelde of Tom van dit onderwerp iets leesbaars zou kunnen maken, begon ik er toch aan en bleef lezen tot ik het uit had. Het is toch een mooi talent als je van een dergelijk onderwerp een prettig leesbaar boekje kunt maken. Een roman is het bijna niet, meer een bundel losse karakterstudies aan elkaar gelijmd door dit waargebeurde en door mij reeds lang weer vergeten nieuwsfeit.

De hoofdpersoon van dit verhaal is Vera ,bedrogen echtgenote en moeder van het enige slachtoffer. Zij verliest alles waar ze om geeft door dit bizarre ongeluk. Verder worden de piloot, een generaal en een verzuurde redacteur ten tonele gevoerd. Een mooi Grieks drama losweg gebaseerd op een.. tja, Grieks drama. Volgens mij quote Tom niet voor niets Medea voor aanvang van het verhaal. Ondanks de geringe lengte van de hoofdstukken werd ik toch steeds door de opbouw gegrepen en had geen bezwaar gehad als enige van de protagonisten een eigen lange novelle toegeschreven hadden gekregen. Tom weet te boeien met deze korte hoofdstukjes en dat is knap. Door de persoonlijke en directe stijl had ik het gevoel dat het verhaal direct aan mij verteld werd als een soort anecdote. Dat gevoel heb ik niet vaak.

Waarom Tom dit vergeten nieuwsfeit als kapstok gebruikt heeft voor zijn boekenweekgeschenk weet ik niet, maar het werkt wel. Fijne leeswaar om een avondje lekker mee te ontspannen, aangeraden!

[Rowie · Rating 2 out of 5]

2,5 sterren

De novelle is goed geschreven, soms te goed voor de boodschap. In het begin voelde het als een brei van mooie woorden zonder betekenis. Pas over de helft begon ik mee te leven. Zonde van een boekje van maar 98 bladzijden.

[Natalia Waaijer · Rating 3 out of 5]

Ik ben bezig om al mijn nog niet gelezen boekenweekboeken weg te werken. Deze novelle was aardig om juist nu in een tijd van hernieuwde spanningen met rusland te lezen.
In het boek volg je een aantal losse verhaallijnen die aan het einde aan elkaar geknoopt worden. Ik vond de verhaallijn van de bedrogen echtgenoten veruit het minst interessant. De verhaallijn van de redactiechef riep bij mij de meest wrange lach op. Al met al zal dit boek mij niet heel erg bijblijven denk ik.

[Gert Dronkers · Rating 3 out of 5]

Kort naar krachtig, met heldere pennenstreken en een paar rake portretten, precies zoals een boekenweekgeschenk hoort te zijn.

[Luuk · Rating 2 out of 5]

Goed boek voor een treinrit. Veel clichés, maar wel vakwerk.

[Iris · Rating 4 out of 5]

Ondanks de vermoeiende start, raakte ik toch in het verhaal. En wat heeft het me meegesleept tot het einde!

[Suze Geuke · Rating 2 out of 5]

matig: wel leuk bedacht, hoewel dat dit waargebeurd is. jammer van het feit dat elk personage ontieglijk onsympathiek is (zelfs de lange stonede slungel! hoe kan je die nou onsympathiek maken)

[Thomas · Rating 4 out of 5]

Goed boek! Sommige stukken lezen heel vlot, sommige wat minder. Het is ook leuke/ interessante manier van vertellen dat je wel bij de les houdt

[Petra · Rating 3 out of 5]

Weinig Boekenweekgeschenken hebben - in mijn herinnering - een verhaal dat goed past in de marge van 100 pagina's. Deze heeft dat wel: een kop en een staart, intriges zowel op oorlogsgebied als in de liefde én ook nog eens gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Bij de eerste keer lezen (dat zal in 2012 zijn geweest) vond ik het verhaal iets minder voorspelbaar dan nu. Het is al vrij snel duidelijk waar het noodlottig voorval in een Belgisch gehucht plaats zal vinden. De precieze vorm van het noodlot blijft nog even in het midden, daar wordt goed naar toe gewerkt met de spanningen van de koude oorlog op de achtergrond.

[André · Rating 5 out of 5]

Citaat : Ze was meer dan dubbel zo oud als dit wicht. Ze had zich steeds als een ruimdenkend persoon beschouwd, maar dat Walter zich vergreep aan deze halfwas trof haar als obsceen .
Review :

Heldere hemel is een fictief verhaal gebaseerd op een waargebeurd voorval uit 1989. In de nadagen van de Koude Oorlog stortte een onbemande Sovjet-Russische MiG-23 neer in Kooigem, een dorp in de buurt van Kortrijk. Een kleine gebeurtenis op het wereldtoneel, maar een noodlottig drama voor een familie. Eén van de gezinsleden kwam bij het ongeval om het leven. Voor Lanoye was dit incident slechts de aanleiding voor een tragikomisch verhaal.

Heldere hemel brengt drie plekken samen. Van op een Poolse basis stijgt een MIG op, bestuurd door een Russische piloot die er van jongs af aan van had gedroomd de hemel letterlijk te bestormen. Maar die dag loopt het mis. Zijn schietstoel slingert hem uit de haperende straaljager die zich als bij wonder onmiddellijk herstelt en onbemand naar West-Europa doorraast. Op de NAVO basis van Casteau wacht een chief of staff op zijn baas die opgehouden wordt in een Brussels file. Een tot hoofdredacteur opgeklommen staaldraadfabrikant gelooft niet in de primeur van zijn ervaren adjunct. En in Kooigem ontspint zich een echtelijk drama.

Vera Van Dijck verneemt die morgen dat haar man al een jaar lang met een ex-vriendin van zijn zoon aanpapt. Zij laat meteen alle deursloten veranderen. Een confrontatie met de jonge vrouw loopt uit op een theatrale botsing tussen echtgenote en minnares. Als Vera de zuur verdiende Vlaamse haciënda verlaat om tijdig de bankkluis open te maken, is alleen zoon Peter nog thuis. Hij komt van een popconcert en is door een Hollands lief zo vol embouchure (ken je dit woord niet dan moet je zeker dit boekje lezen) verwend dat hij plots van een stinkende hippie in een moderne jongen verandert. Ze is dan ook trots op haar mooie zoon die over het huis waakt terwijl zij haar wraakmissie gaat uitvoeren.



Tom Lanoye vult het verhaal uit de realiteit op met allerhande bijzondere grappige randdetails die het leven in o dierbaar Belgenland soms verwarrend maar ook fascinerend maken. Het Boekenweekgeschenk levert meestal lawines van kritiek op, vooral van Nederlandse critici. Bernlef, Arthur Japin, Kader Abdolah, van hun toch best te pruimen prestaties bleef geen spaander meer heel. Van wat ik nu links en ook rechts hoor valt de kritiek nogal mee alhoewel het voor velen wat kort is. Dat geeft niet vind ik persoonlijk. Tom kan op 90 bladzijden meer kwijt dan andere auteurs op 300. Hij geeft elke zin een geladenheid mee die voor een uiterst boeiend en spannend verhaal zorgen. Wel lijkt het werkje duidelijk naar een breed publiek toe geschreven. Het is niet de bombastische zondvloed van woorden die ik zo bij Lanoye bewonder. Af en toe gooit hij er enkele barokke zinnen tussen maar het is niet de orkaan die door Sprakeloos, Het derde huwelijk of De Monstertrilogie raasde. Niet explosief maar wel genietbaar!

[Rooserd · Rating 4 out of 5]

https://www.scholieren.com/verslag/bo...

Samenvatting

Proloogje: thuis, met de hoorn aan het oor, en in bed

In de proloog wordt Vera opgebeld door haar man Walter die haar iets belangrijks, maar ook verschrikkelijks meedeelt. Vera schreeuwt het uit.

Deel 1 : Aan een parachute, in het Poolse luchtruim, en in ongenade

In dit deel hangt de Rus Andrej aan een parachute nadat hij zijn schietstoel heeft gebruikt omdat zijn vliegtuig haperde. Daarna herstelt het toestel zich en vervolgt het zich met behulp van de automatische piloot de weg. Andrej die van kindsbeen af al piloot wilde worden, begrijpt dat hij nu in ongenade valt bij zijn superieuren. Terwijl hij naar beneden zweeft, denkt hij aan zijn jeugd (zijn moeder verzorgde ernstige longpatiënten in een kliniek) Hij heeft van de nood een deugd gemaakt. In Rusland is Gorbatsjov intussen aan de macht gekomen, maar zal er iets gaan veranderen aan de samenleving? Als hij op Poolse bodem grond komt, breekt hij zijn been. Zijn vliegtuig ziet hij verder vliegen. Hij hoopt maar dat zijn vliegtuig niet op een woonhuis maar in zee zal neerstorten. Hij is gedesillusioneerd, omdat hij zijn grote droom vliegen nu in duigen ziet vallen.

Deel 2 : Thuis, in Kooigem bij Kortrijk, en in shock
Vera (copywriter bij een reclamebedrijf) is thuis, heeft de boodschap uit de proloog van Walter begrepen en meteen heeft ze alle sloten in het huis laten vervangen. Ze wil zich niet uit huis laten verdringen: Walter kan ernaar fluiten. Ze bezat zich aan de malt whisky van Walter. Walter heeft een jonge vrouw aan de haak geslagen. Hun huwelijk had alle passie verloren, terwijl ze juist in de jaren zestig zulke bevlogen studenten waren die zich op allerlei gebieden maar ook op seksueel gebied lekker uitleefden. Ze waren in Parijs en in Leuven gaan demonstreren tegen het establishment. Vera had altijd gehoopt in een metropool te kunnen wonen. Maar om files te vermijden waren ze in een klein dorp gaan wonen. Ze wil er nu eigenlijk het liefst vandaan. Maar Walter had het grote huis met zijn eigen handen opgebouwd en was er erg trots op. De sleur en de desillusie waren het huwelijk binnengeslopen en nu had Walter haar ingeruild voor een jonger en mooier exemplaar. Aan het einde van dit deel 2 wordt er gebeld en staat de minnares van Walter, Carla, voor haar neus.

Deel 3 : De situatie room, in Casteau bij Mons/Bergen, en in crisis

In een Amerikaanse situatieroom waar het luchtverkeer sterk in de gaten wordt gehouden zien Amerikaanse ambtenaren op de radar een vijandig vliegtuig in het West-Europese luchtruim. Clark Rogers krijgt ruzie met twee politieke medewerkers (een Republikein en een Democraat) die hem van tegenstrijdige adviezen voorzien. Clark heeft een probleem gehad met zijn vader die hem berispt had, omdat hij in plaats van een avontuurlijke baan een ambtenarenbestaan had opgebouwd. Hij was echter wel de eerste zwarte stafchef geworden. Wel had Rogers de oorlog in Vietnam meegemaakt, maar van de doden in de burgeroorlog was hij ook niet vrolijker geworden.

Hij wacht op zijn leidinggevende, generaal John van Buren (4 sterren): een daadkrachtige man. Die woont een eindje weg, maar komt er uiteindelijk aan. Het toestel wordt intussen begeleid door twee F-15’s . Van Buren is inderdaad daadkrachtig en wil het vliegtuig uit de lucht schieten. Hij vermoedt een aanval op Amerika: het is immers Independence Day. De koers van het vliegtuig is inmiddels op België gericht. Van Buren wordt steeds ongeduldiger: hij is een soldaat van het strijdbare type Patton. Rogers heeft na Vietnam geleerd dat je met diplomatiek overleg een ander soort oorlog kunt voeren en winnen. Dan melden de F15’s dat het vliegtuig onbemand is en geen kap heeft. (het is dus onbemand, want er is gebruik gemaakt van de schietstoel)

Deel 4 : Thuis, in Kooigem, en in dubio
Vera heeft Carla binnengelaten. Het is een jonge vrouw van ongeveer 20 jaar die er sexy uitziet. Vera heeft een zoon Peter en die heeft ongeveer dezelfde leeftijd. Haar man gaat er dus met een jonge meid ervandoor. Carla komt haar positie verontschuldigen. Vera biedt haar ook malt whisky aan en het gesprek wordt mede daardoor steeds loslippiger. De meid toont een soort medelijden met Vera, omdat ze in de steek is gelaten. Die zegt dat ze zich niet aan de kant laat zetten: ze heeft ook veel werk in het huis verzet en zal het huis willen houden.
Als Carla haar arm om Vera legt, breekt ze. Ze kan niet op tegen het jonge vrouwtje. Walter was vroeger ook altijd al een mooie man die vaak in de belangstelling stond. Ze hadden een wild en geil leven achter de rug, maar nu het was over. Carla zegt dat ze Vera al eens eerder heeft ontmoet en dat was bij een feestje van Peter, haar zoon. Nu wordt Vera helemaal woest: Walter gaat er met de vriendin van haar zoon vandoor. Carla verraadt dus in een keer twee van haar mannen.

Wanneer ze dat zegt, gaat Carla uit haar dak: haar zoon is een sukkel, een loser, die zich stom kleedt en zich idioot gedraagt. Dan kan hij niet van zijn vader hebben, want dat is een heel ander type. Vera zegt dat ze Peter niet waard is en dat ze een snol is, wat Carla weer woest maakt. Vervolgens wordt Vera woedend, smijt een glas kapot tegen de muur en zet Carla het huis uit, die haar bovendien nog irriteert door te zeggen dat haar vader advocaat is en er wel voor zal zorgen dat ze het huis zullen krijgen na de boedelscheiding. Vera zegt dat ze het huis dan nog liever in de fik steekt. Wanneer Carla weg is, komt Vera tot zichzelf, totdat de bel weer gaat. Voor de deur staat zoon Peter, haar kort geknipt, geschoren, goed gekleed. Hij wil met een andere vrouw een nieuw leven beginnen en een band. Hij komt zijn gitaar ophalen. Vera staat perplex. Hij lijkt nu erg veel op Walter van vroeger.

Deel 5: Op een redactie, in het hart van Brussel, en in verwarring

Bij de redactie van een Brussels dagblad hebben verslaggever Robert Delmotte en hoofdredacteur Bauwens van de krant waarvoor hij werkt, onenigheid. Delmotte wil een soort stop-de -persen, want er is een vliegtuig in het Belgische luchtruim gesignaleerd. Bauwens wil dat niet: het is niet goed voor zijn lezers. Hij wil “brood-en-spelen” voor zijn volkse lezers en de schending van het luchtruim is niet interessant genoeg. Maar Delmotte wil doorzetten: hij is die morgen wakker geworden met het idee eens door te pakken op zijn werk. Desnoods zal hij ontslag bij de krant nemen. Hij wil aan Bauwens zijn bron niet verraden. Bauwens denkt puur commercieel. Delmotte wil het naderende gevaar aan de lezers duidelijk maken. Uiteindelijk wordt hij door zijn “bron” gebeld met de mededeling dat het gesignaleerde vliegtuig niet in zee zal storten, maar op een huis in Kortrijk.

Deel 6 : Op straat, in de auto, en in haast
Vera staat op straat. Peter zal even het huis bewaken. Ze wil naar de bank. Ze heeft zich namelijk bedacht en wil het huis niet aan Walter overlaten. Maar ze moet naar de bankkluis om gouden Randen en verzekeringspapieren op te halen, zodat Walter er geen gebruik van kan maken. Haar Golf wordt opgehouden door twee boeren met een hooiwagen; ze staat een tijdje te wachten en na te denken over haar situatie. Dan hoort ze een oorverdovend lawaai: er komen twee straaljagers aan en een groot vliegtuig dat heel laag vliegt. Dan ziet ze dat het vliegtuig in de richting gaat van twee van haar geliefde dingen: huis en zoon. Ze staat op het punt alles te verliezen.

Deel 7: Ground zero, op de zolder en in euforie
Peter is thuis. Hij gaat op zolder op zoek naar zijn gitaar. Hij heeft een nieuwe vriendin Heleen, Nederlandse student geneeskunde, opgedoken. Ze kan lekker zingen en hij wil een bandje met haar beginnen. (type bandje : à la Elvis Costello) Daarvoor moest hij zijn imago veranderen (haar en kleding): hij ziet het helemaal zitten als hij naar boven loopt en zijn gitaar ziet staan. Wanneer zijn moeder naar Brussel gaat, zal hij met haar meegaan. Zijn vader die met zijn ex-vriendin neukt, “daar heeft hij het wel mee gehad”. Hij speelt een liedje van Elvis Costello en ziet zich met Heleen op een podium staan. Hij zal deze oude zolder missen.

[Pascal Laseur · Rating 4 out of 5]

Heldere hemel is gebaseerd op een waargebeurd voorval in de nadagen van de Koude Oorlog: een onbemand Sovjet-Russisch gevechtsvliegtuig stort neer in een Belgisch dorpje. Een noodlottig drama voor een familie.

Toen ik begon met het lezen van dit boek verwachtte ik niet veel ervan, omdat het een best wel saaie omslag had. Na een aantal bladzijden word je toch wel geïnteresseerd en begin je het wel een goed boek te vinden. Ik vond het een erg spannend boek omdat het zeer gedetailleerd word beschreven, deze details zijn vaak erg wreed.

De hoofdpersonen worden niet echt goed beschreven, je krijgt af en toe best het gevoel dat je de hoofdpersonen kan begrijpen. Ik vind sommige personen best irritant soms of veel te dramatisch. Ik vind dat het verhaal soms ook een beetje word uitgemolken terwijl het een heel klein boekje is. De nadruk word soms gelegd op nutteloze dingen.

Ik geef dit boek 4 sterren omdat ik het wel een goed boek vond maar er is zeker wel nog ruimte voor verbetering op sommige punten

[Sarah · Rating 1 out of 5]

I got this book for free with an order, and I've never read someting by Tom Lanoye, as long as I can remember.

I didn't see the point to this book. Most of the time I thought the story was boring, unnecessary and I didn't understand why he wrote this tiny little book in 5 POV's.

The book itself only has 7 chapters and it already got me 3,5 chapters to get into the story.

I give him credit for his writing skills, because he can surely describe stuff very well and he has an interesting way of writing. But that's it. If it wasn't for his writing I wouldn't even give this book 1 star.

[Inge (Inge1990) · Rating 3 out of 5]

Ik vond dit boekenweekgeschenk persoonlijk een beetje tegen vallen. Heel veel korte verhaallijnen over 1 onderwerp maar daardoor is het soms wat warrig en weet je niet precies waar het over gaat. Met de helft van de verhaallijnen denk ik dat het boek beter te volgen zou zijn geweest en een stuk leuker.

This book has several storytellers, telling the same story. Personally I think it would be better if the amount of storytellers would be reduced. The book is confusing and I think it would be less if there would only be 1 or 2 storytellers.

[Ruby · Rating 1 out of 5]

Not that it was infinitely bad - but there is just no reason why I would recommend this book to anyone any time.

[Marjet · Rating 3 out of 5]

Leuk, aardig, snel en vlot, hier en daar heel goed, maar ook wel weer wat bedacht en geconstrueerd.

[Bookguide · Rating 3 out of 5]

Een goede manier om een stuk min of meer vergeten geschiedenis nieuw leven in te blazen voor een breed publiek. Een voor mij onbekend en verrassend stukje geschiedenis over wat iemand ergens “de laatste slachtoffer van de Koude Oorlog” genoemd heeft. Het begint met een technische storing aan een Russische Mig waardoor de ervaren piloot ergens in de buurt van de Baltische Zee gedwongen is zijn schietstoel te gebruiken, verwachtend dat het toestel meteen in de zee gaat neerstorten. Maar wonder boven wonder herstelt de haperende motor en vliegt het door op autopiloot, richting Duitsland -toen nog in tweeën gesplitst, met het Oostblok aan de rand van uiteenvallen - en door naar Nederland, België, Frankrijk. De samenwerkende geallieerden, met hun hoofdkwartier in België, raken volledig in paniek. Twee Amerikaanse F15s gaan poolshoogte nemen en ontdekken dat er geen piloot is: is het een terroristische aanslag, een waarschuwing uit Rusland, is het vliegtuig gewapend en zo ja, ook met nucleaire wapens? Ze krijgen geen contact met Rusland. We schakelen dan door naar een huishoud wat eveneens uit elkaar valt. Hier dramatiseert hij met gefungeerde namen, net als de rest van de namen behalve politici zoals Gorbatsjov. Het huwelijk van de Van Dijks valt uit elkaar omdat de man vreemdgaat met Carla, een jonge vrouw die even oud is als hun zoon Peter, een langharige student in Leuven. Het merendeel van het boek is een persoonlijke vertelling van de vrouw des huizes, Vera, en haar ontsteltenis als Carla op de stoep staat. Op zich leuk verteld, misschien een beetje langdradig as gezien het een boek van 93 pagina’s is, maar er zitten wel een paar twists in het verhaal zodat het niet te erg verveelt. Maar we weten natuurlijk dat het vliegtuig aankomt en dat het hier ergens in de buurt gaat neerkomen. Wie wordt geraakt? Komen ze allemaal met de schrik vrij? Zonder voortijdig te googelen - niet doen! - blijft het tot het einde spannend.

[Finn Willigenburg · Rating 4 out of 5]

Ik ben net klaar met het boek uit lezen. Ik moest dit boek lezen voor Nederland. Ik zit nu in 4 havo. Ik vond het een moeilijk boek om te lezen maar wel een heel bijzonder verhaal.

Ten eerste ga ik het hebben over het verhaal. Het gaat over een vliegtuig dat crasht in een huis. Bij dit ongeluk gaat een jonge van 19 jaar dood. Hij heette peter. Het is een realisaties verhaal omdat het gebaseerd is op een echt verhaal.

Vervolgens hoorde Tom Lanoye het verhaal en vond het zo bijzonder dat hij er een boek van moest maken. Hij heeft gesproken met de ouders van de jongen. Zij waren zo verbaast dat dit gebeurde dat ze het niet wouden geloven toe het gebeurd was. Hij is de laatste persoon die dood ging door de koude oorlog.

Ook vond ik dat ze wel heel veel ongeluk hebben gehad dat het gevechtsvliegtuigen precies op hun boerderij moest vallen. Het gevechtsvliegtuig kom uit het Oostblok. Het is een Russische vliegtuig. Andrej volkonski was de piloot van het vliegtuig.

In het algemeen vond ik het een interssant boek omdat het een bijzonder verhaal. Ik zou het aanraden aan oudere mensen omdat het soms wel moeilijk om te lezen.

[Géraldine · Rating 4 out of 5]

Peut-être est-ce l'effet de la traduction ? Je n'ai pas été emportée par l'histoire, n'ai pas trouvé le regard "sarcastique, la tendresse ironique et lucide sur la société flamande", comme annoncé en préface.
Qu'à cela ne tienne, le texte est beau, presque poétique par moment. L'absurde vient de la rencontre entre le plus humain : trompeur, calculateur, colérique, amoral, rêveur, porteur d'ambitions qui le dépasse, autocentré... Et un évènement de portée internationale, d'une gravité extrême dans le contexte de la guerre froide, lui aussi absurde finalement. On ne sait si le drame familial vécu par Vera n'est pas, à son échelle, aussi catastrophique que la frontière passée par un avion ; on ne sait si la guerre entre URSS et USA n'est pas semblable à une querelle de couple telle que la vit Vera. Le final bref et grandiose qu'on a senti venir de loin, comme les militaires suivants le trajet de l'avion sur l'écran, est magistral. Enfin, le passage sur le destin de l'aviateur soviétique vaut une nouvelle à lui seul.
Un très bon livre, qui a fait découvrir à raison l'œuvre de Tom Lanoye.

[Leen · Rating 3 out of 5]

Tom Lannoye schreef dit kortverhaal voor de Boekenweek. Het is gebaseerd op het waargebeurde neerstorten van een onbemand Russisch vliegtuig op een Vlaams dorp, maar verder volledig fictief.

Volgens het verhaal is de bewoonster van het huis, Vera, er net achter gekomen dat haar man een relatie heeft met een andere, bovendien piepjonge vrouw, en ze is niet van plan om het huis zonder slag of stoot op te geven. De Russische piloot, die ervan overtuigd was dat hij met vliegtuig en al ging crashen, gebruikte zijn schietstoel om zichzelf te redden, maar in plaats van neer te storten vloog het toestel gewoon verder - op automatische piloot Europa binnen. De nieuwe vlam van Vera's echtgenoot komt haar opzoeken. Paniek in de controlekamer maar de Amerikanen willen geen stappen ondernemen tot ze zeker zijn wat het vliegtuig in Europees luchtruim komt doen. De jonge trut blijkt een ex van haar zoon Peter, de nietsnut, die thuis komt na een nachtje doorhangen.

Er zit veel humor in dit verhaal, en ik heb het graag gelezen, ondanks de uiteraard niet zo goede afloop.

[Anthony Bekooy · Rating 2 out of 5]

Laatst las ik het boek Heldere hemel van Tom Lanoye. Ik zit in 4 havo en vind dit boek moeilijk te lezen ik zou hem niet aanraden.

Ter eerste vind ik dit boek erg realistisch geschreven het is echt of dat je in het verhaal zit, maar dat kan ook niet anders bij iets wat waar is gebeurd. Maar ik vind dat het ook een negatieve kant hebben want je moet je zelf heel erg inleven in de personages.

Vervolgens was het boek wel erg tragisch want het gevechtsvliegtuig van de Russische Andrej Volkonski stort neer op een België’s villa. Hierbij komt de jongen Peter om het leven. Dit heeft een enorme impact op de familie. Peter is de laatste persoon die om komt in de koude oorlog.

Als laatste vond ik wel dat het boek moeilijk is opgebouwd de zinnen staan erg door elkaar heen waardoor het lastig is om lezen. Door de moeilijke woorden in de zinnen is het moeilijk te begrijpen.

Het is dus wel duidelijk dat ik dit boek niet aanraad als je niet goed bent in lezen. Als je houdt van een boek dat echt een uitdager is dan kan je deze goed lezen.