காவல் கோட்டம்

by Su. Venkatesan

2011 ஆம் ஆண்டுக்கான சாகித்திய அகாதமி விருது வழங்கப்பட்ட இவரது காவல் கோட்டம் நூல் நாயக்கர் ஆட்சி களத்தில் தொடங்கி 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதி வரை நீள்கிறது. இந்த புதினம் மதுரை அருகே தாதனூர் எனும் கிராமத்தில் நடைபெறுவதாக அமைகிறது. பெருந்திரளான எண்ணிக்கையும் ஆயுதபலமும் கொண்ட மேய்ச்சல் நில மக்களான தெலுங்கு நாயக்கர்களும் சிறிய எண்ணிக்கையில் திருட்டை தொழிலாகக் கொண்ட கள்ளர்களும் எப்படி ஒருவருடன் ஒருவர் மோதி சமரசம் செய்து கொள்கிறார்கள் என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டு அமைந்த நாவல். இது தவிர ஆங்காங்கே மதுரை நகரின் வரலாற்றை கூறவது போலவும் உள்ளது.

English Description:

The novel begins with Malik Kafur’s southern campaign, the subsequent take over of the city by Vijayanagar kings and finally the British.

The novel deals with the unique security system prevailed in Madurai Fort before it was demolished by the British for the purpose of expanding the city.

The British defeated the security guards and lodged them in a camp in Gudalur - Cumbum Valley after declaring them as Notified Community.

After independence, they were denotified. The novel is also known for its strong women characters.

Genres: Fiction, Novels, Historical Fiction, Indian Literature

1054 pages, Hardcover

First published December 1, 2009

About the author

Su. Venkatesan (சு. வெங்கடேசன்), also known as S. Venkatesan, is a Tamil writer from Tamil Nadu, India and Tamil Nadu State Committee member of Communist Party of India (Marxist). His debutant novel Kaaval Kottam published in 2008 was awarded the Sahitya Academy Award for Tamil in 2011. The Tamil film 'Aravaan' is based on it. The Sahitya Academy-winning writer is also the president of the Tamil Nadu Progressive Writers Association. His second novel 'Veerayuga Nayagan Velpari' was serialised in Tamil popular magazine Ananda Vikatan. 'Veerayuga Nayagan Velpari' is the second Novel after Ponniyin Selvan to make a big craze between the readers at that time.

Reviews

[Sugan · Rating 5 out of 5]

This book is a roller coaster of sorts. There are chapters which I felt like I want to be just done with it and there are chapters which gave me goosebumps. Probably making the book a few chapters less would have made the book even better. That being said the book is still a masterpiece.

This is not the first history book I am reading. But this book is unique in the way that the author decided to present the facts. Its a work of fiction with history sprinkled in. So it's up to you to believe in what you want. That's a nice move from the author especially with authors like Perumal Murugan getting into trouble for their books.

The author made me fall in love with Madurai. How much it has changed in all these centuries. The best thing I loved about this book is how history is mostly not about the rulers of the place but about the people of the place. I can't stop comparing it with Ivory Throne the last history I book I had read which speaks all about the rulers of Travancore but very rarely about their subjects.

This book gives a lot of things to ponder upon. For instance, there is a scene where an old lady narrates to the youngsters of her village how she had asked for what's called a modern-day divorce because of her husbands impotency and how she had married thrice and found the love of her life. I don't think in today's Indian society its possible to marry thrice and live life without being looked down by others.

Be it the cover image, be it the scene where the Madurai fort is broken down the author was done some extensive research. After reading this book my look on South Tamil society is never going to be the same.

The book mentions a lot of small villages and places in and around Madurai. It would be better to arrange a Kaval Kottam tour like the already existing Ponninyin Selvan tour. Would love to know the places.

There were some words which I didn't understand. For instance the word mallu vetti. Google still is not so good in vernacular languages to give the right response to these words. So I had to move with my assumptions of meanings for that word. Have to buy a Tamil dictionary soon.

Overall the book is a must read if you want to understand the life of Mukulathor folks around Madurai. I am not from this caste and my respect for them has increased multifold after reading this book.

[Kavitha Sivakumar · Rating 4 out of 5]

4.25 stars. Supposed to be a BR with multiple people. In the end, Abi and I read together. We decided to read this book after reading the author's other book Velpari which we enjoyed so much!

This is the only book where I have done so much research while reading the book! I am going to list the pros and cons first before going into full blown review.

Pros:
1. The historical information (though can't figure out truth from fiction) mentioned in this book alone is worth reading this book! Details later
2. Unique style of writing of the author which I haven't experienced before. Took me a while to understand (around 45% into the book). Author narrated this book and moved along through various stories of the people. So it is like reading about innumerable characters. After I understood, I started enjoyed this style.
3. I like some of the narrations of the author - about dark (இருள்) though I wish the author would refrain from overdoing just because he like it very much. Too much of anything is not good.

Cons: (minus 0.75 stars because of these)
1. The book is imbalanced in my opinion. The first 400 years or so of the history is very rushed and not explained properly which throw a reader bewildered and wonder whether to continue. Whereas the story of thaathanur people is so repetitively explained that a reader felt frustrated and exhausted in reading these repetitions.
2. The title shows that the book is about kutraparamparai (குற்றபரம்பரை), a community of people engaged in security (காவல்) or theft (களவு) as there is only thin line between these two. Because of the repetitions or because I felt that there is a blackmail - pay fee for providing security or otherwise your goods will be stolen whether by the same group who engage in security or let other group because it is not their job, I didn't feel engaged in their story.
3. the liberal use of swear words by the author - utterly disgusting.

Back to pros, especially about the historical information provided by the author in this book.

As I mentioned, I did a lot of research while reading the book and also benefitted from Abi's research and her professional experience. When I read about Viswanatha Nayakkar's contribution to golden roof for the temple in Trichy, I remembered Srirangam temple where there were statues of a nayakkar and his family workshipping Lord Renganathar. However, I didn't remember the name of the nayakkar and also didn't know whether the golden roof in Srirangam temple was the contribution of Viswanatha Nayakkar. So started digging more details from wikipedia. This resulted in continuous research for various details provided in this book. Also, I have lined up many books for further readings. Any book which induce me to learn more is a worthy book in my mind.

The author introduced innumerable characters. There were many real characters which I could find in wikipedia, meaning real people. In the start, when I read about few characters, I was like "Oh, this person is going to be the important character in this book." But that character died within few pages and few more characters were introduced. The same pattern continues throughout the book and slowly I was unable to distinguish between real and fictional people. Took me a while to understand that it is the author's style to tell the story through these characters instead of third party narration. After that I didn't give much importance to the names but to what these characters are saying in the book.

The historical information that I found fascinating (albeit very depressing in some instances) to read are

1. The destruction of the castle wall/fortress to expand Madurai - how various castes/tribes maintained their history by worshipping their elders through oral tradition of singing stories and teaching the stories to their descendants, how the wall contained various memory stones to commemorate their warriors' efforts in protecting Madurai, and how the British person (Blackburn) realize his mistake in not understanding this oral tradition and for giving order for the destruction of the fortress to expand Madurai. The first break in this book for me to get hooked into reading further. The author's narration is so beautiful!

2. The construction of infrastructure - of course, all the infrastructure planned by British (built by Indians) were for their benefit only. No illusion whatsoever that they did for India's benefit. Did not know the story of pamban bridge construction until this book. Author described mainly the sacrifices made by so many Indians (so heart wrenching) in building this bridge and how this infrastructure helped reduce the time of the ships to reach India and thereby save a lot of money for them. Many roadways, highways, post offices, and warehouses were built to increase their profits only.

3. Introduction of police and judiciary system - some things we take for granted. I know that British introduced these systems, however, didn't thought of the problems when a new system introduced. The British were highly outrageous that the security provided by them could not match the outstanding security provided by thaathanur people. Therefore, their iron clad suppression and later destruction of kutraparamparai community through various devious methods is the crux of the story.

4. Various pandemics in the late 19th century - I don't remember reading about these pandemics in any other book. first time again with this book. These pandemics and the resulting poverty resulted in lot of migration of Indian people to Srilanka, Burma, and other countries.

5. Periyar river diversion to Vaigai river - I wonder whether this inter-basin transfer of river would have happened if not for the britishers. Even if it is for their selfish purpose, still amazed at this achievement and how people benefitted from this. The current government can learn from this to divert ganges to prevent flooding in some districts/states and draught in some other districts.

Thankfully, I read the other people's reviews after I finished reading this book. Some were truly harsh. I am glad I read this book despite the cons mentioned early in this review :)

[Karthick · Rating 5 out of 5]

காவல் கோட்டம் - மனதை விட்டு நீங்காத மதுரை மண்ணின் அறியப்படாத 600
ஆண்டுகால சரித்திரம்.படித்து முடித்தும் நிச்சயம் மதுரை மக்களையும், ஒவ்வொரு தெருவையும் சுற்றி பார்க்க வேண்டும் என்று ஒரு ஆசை மனதில் ஊற்றெடுக்கிறது .
காவல், களவு, பஞ்சம், பட்டினி, இறப்பு, இன்னும் எத்தனை!...
படிக்கவேண்டிய அற்புதமான புதினம்

மேலும் படிக்க: Review Reference from tamil.koodal.com:

இந்த ஆயிரம் பக்க நாவலைப் படித்து முடித்ததும் ஏற்படும் உணர்வு மலைப்பும் பிரமிப்பும்-மலைப்பூட்டுவது ஆசிரியருக்கு நோக்கமாக இல்லாத போதும். மலைப்பு நீங்காத நிலையிலேயே இம்மதிப்பீடு செய்யப்படுகிறது என்ற முன்னெச்சரிக்கையோடு தொடர்கிறேன்.

பி.கே. பாலகிருஷ்ணன் எழுதிய "நல்ல நாவலும் மகத்தான நாவலும்" என்ற மலையாளக் கட்டுரையை- நீல. பத்மநாபன் மொழிபெயர்ப்பில்- படித்தது நினைவுக்குவருகிறது. "காவல் கோட்டம்" நல்ல நாவல் என்பதில் ஐயமில்லை. மகத்தான நாவலா என்பதை இனி பார்ப்போம்.

ஒருவகையில் "காவல் கோட்டம்" உண்மையான வரலாற்று நாவல். வரலாற்றைப் போலவே நாவலிலும் காலம் என்ற கூற்றின் ஊடாட்டமே கட்டுக்கோப்பைத் தருகிறது. "குழந்தைகள் பெண்கள் ஆண்கள்" நாவலில் மூன்றாண்டுகள் தொழிற்படுகின்றன என்றால் "காவல் கோட்டத்தில் அறு நூறாண்டுகள் தொழிற்படுகின்றன. சுந்தர ராமசாமி கையில் நுண்ணோக்காடி. சு. வெங்கடேசனிடம் தொலை நோக்காடி.

விரிவும் நுட்பமும்- ஆசிரியர் இடையிடையே குறுக்கிட்டுப் பேசாமல் இருந்திருந்தால் இன்னும் - ஆழமும் கூடியிருக்கும் நாவல் இது. பதிநான்காம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் மாலிக் காபூரின் மதுரைப் படையெடுப்பின்போது கொல்லப்படும் காவல்காரன் கருப்பணனின் மனைவி சடைச்சி தாதனூரில்- இது மதுரைக்கு மேற்கே சில கல் தொலைவில், சமண மலை அடிவாரத்தில் அமைந்துள்ளதாகக் குறிப்பு-தன் கால்வழியை நிறுவிக் கிளை பரப்பும் கள்ளரின் கதை இது. இதைத் தாதனூர் மான்மியம் என்றும் சொல்லலாம். நாயக்கர் ஆட்சிக் காலத்தில் மதுரை நகரக் காவல் உரிமை பெற்று, வெள்ளையராட்சியிலும் அதனை நிலைநிறுத்திக்கொள்ள முயலும் தாதனூர்க் கள்ளர்கள், குற்றப் பரம்பரையாக அறிவிக்கப்பட்டு (பெருங்காம) நல்லூர் துப்பாக்கிச் சூட்டை எதிர்கொள்வதோடு நாவல் நிறைவு பெறுகிறது.

இந்த நாவலைப் பற்றிப் பேசும்போது விரிந்த கித்தானில் வரைந்த ஓவியம் என்ற உருவகம் பயன்படுத்தப்படுவதைக் கேட்டேன். சுவரோவியம் என்பதே அதைவிடப் பொருத்தமாகலாம். எங்கே தொடங்குவது, எதைப் பார்ப்பது, எந்த வரிசையில் பார்ப்பது என்று மலைக்கும்வகையில் சுவரெங்கும் கூரையெங்கும் பரந்திருக்கிறது இந்தச் சுவரோவியம்.
தெலுங்குச் சாதிகள் தமிழகத்தில் காலூன்றியது, பாளையப்பட்டுகள் உருவான கதை, யூனியன் ஜாக் கொடி கட்டிப் பறந்தது, வைகை அணைக்கட்டுத் திட்டத்தின் செயலாக்கம் எனப் பல்வேறு செய்திகள் கதைப் போக்கோடு இணைகோடுகளாக வரையப்பட்டுள்��ன.

வெளவால் வகைகள், கள்ளி வகைகள், வேட்டையின் நுட்பங்கள் எனப் பல்வேறு நுட்பங்கள் நாவலில் விரவியுள்ளன. போர், போர்முறைகள், கோட்டை அமைப்பு, கொத்தளம், வளரி, வல்லயம், அலங்கம் ... எனப் போர்ச் செய்திகள் மிகுந்த நம்பகத்தன்மையுடன் பதிவாகியுள்ளன. (ஆனால் தமிழகக் கோட்டைகளின் சிறப்புக் கூறான சரக்கூடு பற்றி எங்கும் குறிப்பில்லை!)
கள்ளர் சாதியைப் பற்றிய விரிவான இனவரைவியல் செய்திகள் இயல்பாகப் பதிவாகியுள்ளன. கள்ளர் சமூக அமைப்பு, குடும்ப உறவுகள், வகையறாக்களின் தோற்றம், சாமிகளின் பிறப்பு, வழிபாடு, கவரடைப்பு எனும் விருத்தசேதனம், காது வளர்த்தல் என - லூயி துமோந்தின் ஆய்வு நூலில் கூடக் காண முடியாத-செய்திகள் நாவலில் பொதிந்துள்ளன.
தாதனூரின் மாந்தர்கள் நிணமும் தசையுமாக நாவலில் உயிர் பெற்றுள்ளனர். இவ்வளவு உயிரோட்டமான கிழவிகளைத் தமிழ்ப் புனைவுலகு இதுவரை கண்டதில்லை.
நாவலில் விவரிக்கப்படும் களவுக் கலைநுட்பங்களைச் சொல்லி மாளாது. "காவல் கோட்டம்" என்பதற்குப் பதிலாக இந்நாவலுக்குக் "களவியல் காரிகை" என்றே பெயரிட்டிருக்கலாம்.
தமிழின் சொல் வளத்தையும் விரிவையும் காட்டக்கூடியதாக மொழி அமைந்துள்ளது. தமிழ் அகராதிகள் இன்னமும் எவ்வளவு குறைபாடுடையவை என்பதைக் "காவல் கோட்டம்" உரக்கப் பறைசாற்றுகிறது.

கவரடைப்பு செய்தபின் சிறுவர்கள் கிணற்றுக்குள் குதிக்கிறார்கள். குருதி "மெல்லக் கசிந்து நீருக்குள் செம்மண் புழுப்போல ஊர்ந்து போனது..." என்ற படிமம் "பொடி மணலில் சுருளும் கபம்" என்பதைப் போல் மறக்க முடியாததாக மனத்தில் நிற்கிறது.

இருளைப் பற்றி- இருட்டைப் பற்றியல்ல - எவ்வளவு விரிவான வருணனைகள்! இருளில் இத்தனை நிறங்களா, அடர்த்திகளா, தன்மைகளா, நீர்மைகளா என வியக்கும்வண்ணம் நாவலெங்கும் பரந்து விரிகின்றது இருள். இருளுக்குள் துலங்குகிறது "காவல் கோட்டம்".

"காவல் கோட்டம்" என்ற நல்ல நாவலை மகத்தான நாவல் என்று உடனே அறுதியிட்டுச் சொல்லிவிட முடியாத அளவுக்குச் சில தடைகள் இல்லாமலில்லை.
நீளம். ஆயிரம் பக்கம் என்பதனாலல்ல இந்தக் குறை. குறளுக்கு ஒரு சீர்கூட மிகை. கம்பராமாயணத்திற்குப் பல நூறு மிகைப் பாடல்களும் சாலும். கறாரான கத்தரிக்கோலால் ஓர் இருநூறு பக்கம் குறைவான ஆனால் செறிவான நாவலாகக் "காவல் கோட்டம்" அமைந்திருக்க முடியும். சில இயல்களை அப்படியே நீக்கியுமிருக்கலாம்.

பல ஆண்டுகள் விரிவான படிப்பு, வரலாற்று ஆவணங்களிலும் நூல்களிலும் தோய்வு, நேரிடையான கள ஆய்விலும் வாழ்விலும் பெற்ற தரவுகள் எல்லாவற்றையும் - இனி தன்னிடம் வண்ணங்களே இல்லை எனும் அளவுக்கு - கொட்டித் தீர்த்திருக்கிறார் சு. வெங்கடேசன். இதன் விளைவாக நாவலை எங்கு முடிப்பது எனத் திண்டாடியிருப்பதும் தெரிகிறது. இதனால் தாதனூர் பற்றிய கதை (பெருங்காம) நல்லூரில் முடியும் பொருத்தமின்மை தலைதூக்குகிறது.

அபாரமான வருணனைகள் நிரம்பிய இந்த நாவலில் சில விவரிப்புகள் - முக்கியமாக வரலாற்றுப் பின்புலத்தைச் சுருக்கமாகத் தீட்டிக் காட்டும் இயல்களில்-மிகத் தட்டையாக அமைந்துள்ளன.

நாவலின் வீச்சுக்கு முகங்கொடுக்க முடியாத பலவீனமான தலைப்பு "காவல் கோட்டம்". ஒரு நல்ல பதிப்பகத்தால் வெளியிடப்பட்டிருக்கும் ஒரு பாராட்டுக்குரிய நாவலுக்கு இத்தனை ஒற்றுப்பிழைகளும், ஒருமை பன்மை மயக்கங்களும் ஏற்புடையனவல்ல. மேலும் நகைச்சுவை என்பது மிக அருகியே காணப்படும் ஒரு நாவலாகவும் "காவல் கோட்டம்" அமைந்துவிட்டது.
இவை எல்லாவற்றுக்கும்கூட அமைதி கண்டுவிடலாம். இந்நூலின் அரசியல்தான் மிகவும் இடறுகின்றது. "காவல் கோட்டம்" முன்வைக்கும் சாதிப் பெருமை கடுமையான விமரிசனத்திற்குரியது.

சட்டக் கல்லூரியின் துண்டறிக்கையில் டாக்டர் அம்பேத்கரின் பெயர் நீக்கப்படும் காலம் இது. இன்றளவும் மேலக் கள்ளர் நாட்டில் "மதுரை வீரன்" திரையிடப்படுவதில்லையாம். போக்குவரத்து நிறுவனத்திற்கு வீரன் சுந்தரலிங்கம் பெயர் வைக்கப்போய் திருவள்ளுவர் முதல் அனைத்துப் பெரு மக்களின் பெயர்களும் இல்லாமல் போயின.
"காவல் கோட்டம்" களவின் நியாயங்களை மட்டும் முன்வைக்கவில்லை. அதனை மகத்துவப்படுத்துகிறது, காவியப்படுத்துகிறது.

"எல்லாச் சொத்தும் களவே" என்றார் சோசலிச முன்னோடி புரூதோன். "சொத்துரிமைக்கு எதிரான மிகப் பெரிய குற்றம் சொத்தில்லாமல் இருப்பதுதான்" என்றார் பிரிட்டிஷ் மார்க்சிய வரலாற்றாசிரியர் இ.பி. தாம்சன். ஆனால் களவுக்குப் பின்பும் வர்க்கம் உண்டு. தாதனூர்க்காரர்களின் எல்லாக் களவுகளையும் காவியப்படுத்தியுள்ளார் சு.வெங்கடேசன். தாது வருஷப் பஞ்சத்தின்போது தானிய வண்டிகளைப் பசித்த ஏழை மக்கள் வழிமறிக்கிறார்கள். பதுக்கல் வியாபாரிகளின் சார்பாகத் தாதனூர் காவல்காரர்கள் வண்டிகளுக்குப் பாதுகாப்புத் தருகிறார்கள். குடியானவன் உழைப்பில் உருவான ஏழு மாதப் பயிரை இரவோடிரவாகக் கதிர் கசக்குகிறார்கள். காவல் கூலி தண்டுவது போதாதென்று துப்புக்கூலியும் வாங்குகிறார்கள். ஆனால் நாவலாசிரியரின் சார்பு முழுவதும் உழைக்கும் மக்களுக்கு எதிராக இருக்கிறது. காவல்காரர்களின் அக்கிரமங்களைத் தாங்க முடியாமல் மூன்று மாவட்டங்களில் விவசாய வெகுமக்கள் "பண்டு" திரட்டிக் கிளர்ந்தெழுகிறார்கள். இந்த முற்போக்கு நாவல் இவ்வெழுச்சியைக் கொச்சைப்படுத்துகிறது.

1899-இல் நாடார் மக்களுக்கு எதிராக நடந்த சிவகாசிக் கொள்ளையில் மேலநாட்டுக் கள்ளர்கள் முக்கியப் பங்காற்றினர் என்பது வரலாறு. மதுரைக்கு வெளியே அமைந்த வண்டிப் பேட்டைக்குத் தாதனூர்க்காரர்கள் காவல் காத்ததைச் சொல்லும் "காவல் கோட்டம்" சிவகாசிக் கொள்ளையைப் பற்றி மௌனம் சாதிப்பது தற்செயலானதாக இருக்க முடியாது.
தாதனூரின் ஒவ்வொரு நபரும், பெரியாம்பிளையும், கிழவிகளும்- புத்திக்கூர்மை குறைந்த மங்குணிவார - தனித்த அடையாளங்களோடு விளங்கும் இந்த நாவலில் சேவைச் சாதிகள் மற்றும் உழைக்கும் வர்க்கத்தினர் அடையாளமுள்ள மனிதர்களாக இல்லை - அதே வேளையில், வேல. ராமமூர்த்தியின் "கூட்டாஞ்சோறு" நாவலில் உள்ளதுபோல் சுயமற்றவர்களாகவும் இல்லை என்பதைச் சொல்ல வேண்டும். பிறரின் வன்முறை கொடூரமாகச் சித்தரிக்கப்படும் இந்நாவலில், கள்ளரின் வன்முறை இயல்பானதாகவும் கொண்டாட்டத்திற்குரியதாகவும் காட்டப்படுகிறது.
இந்த நாவலும் இதன் ஆசிரியரும் இக்கேள்விகளை எவ்வாறு எதிர்கொள்ளப் போகின்றனர்?

கான முயல் எய்துவதற்காக சு.வெங்கடேசன் அம்பேந்திச் செல்லவில்லை. ஆனால் அவர் கையில் வேலும் இல்லை. ஏனெனில் மகத்தான நாவல் என்ற யானையின் மத்தகத்தில் அது செருகியுள்ளது. யானை விழுமா விழாதா என்பது காலத்தின் கையில்

[Niranjanah · Rating 5 out of 5]

Kaaval Kottam - Why it deserves the likes of a Man Booker.


A must read book for anyone interested in knowing the rich history of beautiful Madurai, and the past of caste system in Tamil Nadu.
This novel runs through the period starting from the Nayakar occupation of Madurai, till it falls in to the hands of British and in to the 1930's.
It has a shocking narrative of the oppression of a particular community in TN, and also clearly depicts the social standing of every other community occupying today's TN.
This novel particularly shook me and changed the way i look at Madurai forever. Its particularly more appealing when someone from Madurai reads it. Imagine how it is when the origin of the place where you reside, or work, or the little restaurant you usually eat is accurately detailed to end in a book like this. I found most places mentioned in the book, which are now tucked away in nooks and corners in the old city., found the factual place of the old fort walls, the ramayanam chavadi, and much more...planning an expedition along the madakulam kanmai soon.
How far someone from elsewhere could understand the places and other historical people mentioned in the book, is up to the person themselves.
The book has become kind of a comforter to me...i read a few random pages when i feel bad or happy, or whenever i feel like reading it.
Thank you Venkatesan, for writing such a wonderful novel, and for shedding so much light and life in to the history of Madurai which i love so much. How far people have gone to underestimate and under depict and treat certain communities shows the crookedness of human minds, through the centuries. This could certainly be understood in this book.
I will say that this book surely deserves even a Man Booker if it had been in English. I'll say this because I've been reading all the Booker winners every year. Anyone who have read this will acknowledge this fact.

[Subasreenee Muthupandi · Rating 5 out of 5]

புத்தகம் : காவல் கோட்டம்
எழுத்தாளர் : சு.வெங்கடேசன்
பதிப்பகம் : தமிழினி
பக்கங்கள் : 1054
நூல��்காடி : ஈரோடு புத்தக கண்காட்சி
விலை : 390

🔆நான் புத்தகம் படிக்க தொடங்கிய நேரத்தில் , இந்தப் புத்தகத்தை என் அப்பா என்னிடம் கொடுத்து, இது மிகவும் நல்லப் புத்தகம் இதை படி என்று கொடுத்தார், அவர் வார்த்தை பொய்யாகவில்லை .

🔆காவல் கோட்டம் என்னும் பெயரைக் கேட்டவுடன், இது மதுரை நகரைப் பற்றிய புத்தகம் என நினைத்தேன். ஆனால் இது மதுரை நகரை காவல் காத்த தாதனூர் என்னும் கிராமத்தின் கதை .

🔆நாம் இதுவரை வரலாற்றில் படித்த பல சம்பவங்களை, புத்தகத்தில் படிக்கும் போது நினைவுக்கு வந்தது . மதுரையை முற்றுகையிட வந்தபோது ராணி கங்கா தேவி எழுதிய “மதுர விஜயம்” என்னும் புத்தகம், பாண்டிய வம்சத்து வாளான “சந்திரஹாசம்” . விஸ்வநாத நாயக்கர் காலத்தில் உருவாக்கிய பாளையக்காரர் முறை .

🔆தன் நாட்டில் வாழும் மக்களுக்காக பெரிய சாலையை அமைத்து, நாட்டின் உள்ள கால்நடைகளுக்காக தண்ணீர் தொட்டி அமைத்து , மரங்களை நட்டு , அவள் உருவாக்கியது தான் மங்கம்மாள் சாலை . ஆங்கிலேயேர்கள் அந்த சாலையை அடைத்து , மக்கள் பயன்படுத்தக் கூடாதென்று தடை விதித்தனர் . அப்போதே நகரின் வீழ்ச்சி தொடங்கி விட்டது .

🔆நகரின் சாலை விரிவாக்க பணிக்காக் , கோட்டையை இடிக்க முடிவு செய்யப்படுகிறது . நமது மண்ணின் தெய்வங்கள் , கோட்டை சுவரில் குடியிருப்பதாக மதுரை மக்கள் நம்பினர். கோட்டை சுவர் இடிக்கப் பட்ட போது , மொத்த நகரமே கண்ணீரில் மூழ்கியது .

🔆ஆங்கிலேயே அதிகாரிகள் அனைவருமே நமக்கு தீங்கு செய்யவில்லை . பென்னி குவிக் செய்த மகத்தான உதவி , பெரியாறு அணை கட்டியது . அவருக்கு முன்னால் இருந்த அதிகாரிகளும் , அணை கட்ட நினைத்தனர் . அதை செய்து முடித்தது அவர் மட்டுமே .

🔆தாதனூர் என்னும் கிராமம் எவ்வாறு இருந்தது , அதில் வாழ்ந்த மக்கள் , அவர்களின் தொழில் அவர்களின் ஆதி மனுஷியான சடச்சி மீது அவர்களுக்கு இருந்த மரியாதை மற்றும் நம்பிக்கை . அவர்கள் எப்படி வீழ்ந்தார்கள் என்பதையும் அறியலாம் .

இந்த வருடத்தில் வாசிக்கவிருக்கும் புத்தகங்களுள் , சிறந்த புத்தகம் இது .


புத்தகங்களை படிப்போம் , பயன் பெறுவோம்,
புத்தகங்களால் இணைவோம் ,
பல வேடிக்கை மனிதரைப் போலே ,
நான் வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ – மகாகவி

சுபஸ்ரீனீ முத்துப்பாண்டி
வாசிப்பை நேசிப்போம்

[Arunmozhi Ganesan · Rating 4 out of 5]

களவு பழகிக்கொண்டிருந்த மக்களிடம் காவல் வந்து சேர்வதும் பின் அந்த காவல் களவு இரண்டையுமே அவர்கள் இழப்பதும் தான் காவல் கோட்டம். மற்ற படி இது களவின் வரலாறோ கள்ளர்களின் வரலாறோ இல்லை.

திருடன் கையில சாவியை கொடுப்பது கேள்விபட்ட ஒன்று தான். ஆனால் அது நிஜமாகவே நடந்தது என்பது தான் இந்த புத்தகத்தின் மூலம் எனக்கு ஏற்பட்ட மிகப்பெரிய திறவு.

தாதனூர் வாங்கிய காவல் உரிமை பற்றி சொல்வதற்காக திருமலை நாயக்கரை பற்றி சொல்லப்போய், திருமலை நாயக்கரின் அந்த அதிகாரத்திற்கு மூலமான விஸ்வநாதனை பற்றி சொல்லப்போய் அதற்கும் காரணமான குமார கம்பணனை பற்றி சொல்லவேண்டியதாயிற்று. நாயக்கர்களுக்கு துணையாக கள்ளர்கள் போன போரை குறிப்பிட அதற்க்கு காரணமான கொல்லவாரு பலிஜர் உட்சாதி பிரச்னையை குறிப்பிடவேண்டியதாயிற்று. இவ்வாறு முதல் முன்னூறு பக்கம் முழு நாயக்கர் வரலாறாகி விட்டது. அதுவும் சில பக்கங்கள் விக்கிப்பீடியாவின் மொழிபெயர்ப்பு போன்றே இருக்கிறன்றன.

அலை கடலென இருக்கும் வரலாற்று குறிப்புகளின் நடுவே நாம் தத்தளித்து கொண்டிருக்க மாயாண்டி கொத்து களவுக்கு சென்ற பிறகு தான் ஆசுவாசிக்க முடிகிறது. தாதனூரின் நாளங்களாக கதைகளையே குறிப்பிடுகிறார் வெங்கடேசன். காவல் கோட்டத்தின் நாளங்களும் அதே கதைகள் தான். வகையறாக்கள் உருவாகும் கதை, சின்னானின் கதை, செங்கனின் கதை, கழுவாயின் கதை, டேவிட் சாமராஜின் கதை என்று இந்த கதைகள் தான் காவல்கோட்டத்தை தாங்கி பிடிக்கின்றன. ஜல்லிக்கட்டு, களவு, சரடு கட்டுவது தொடர்பான விவரணைகள் வாசிப்பின்பங்கள்.

இருளின் வர்ணனைகள் சரி தான். ஆனால் இத்தனை இடத்திலா? நான்மாடக்கூடல் என்ற பதத்தை பயன்படுத்தி வெங்கடேசன் முடிக்கும் பத்திகள் செயற்கையாகவே தோன்றுகிறது.

குறைகள் உண்டு தான் ஆனால் எஸ்ரா குறிப்பிட்டிருந்தது போல் ஆயிரம் பக்கம் அபத்தமெல்லாம் இல்லை. நிச்சயம் வாசிக்கலாம்.

[Lena Palaniyappan · Rating 5 out of 5]

சாகித்திய அகாடெமி விருது பெற்ற அ.வெங்கடெசனின் காவல் கோட்ட்ம் புதினத்தை இந்த கிருஸ்துமஸ் விடுப்பில் படித்து முடித்தேன். மதுரையின் வரலாறு கள்ளர்களின் வாழ்க்கையினூடாக சொல்லப்படுகிறது. 1000 பக்கங்கள் இருப்பினும் மிக்க நிறைவைத் தந்த நூல். தெரிந்த வரலாற்றை விட இழந்த வரலாற்றின் வலிமை வெங்கடேசனின் வார்த்தைகளின் ஊடே மெல்ல விளங்கியது.

[Kathir Rath · Rating 5 out of 5]

"ஒரு நல்ல நாவல் எந்த புள்ளியில் எழுதப்பட துவங்குகிறது என்றால் ஏதேனும் ஒரு நல்ல நாவலை படிப்பதில் இருந்து என சொல்லலாம்"

சாகித்திய அகாடமி விருது பெற்ற எழுத்தாளர் க.வெங்கடேசனின் வார்த்தைகள் இவை. ஒரு நல்ல நாவல் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்ற வரையறையை யாரால் தரமுடியும்? வாசிப்பவனால் மட்டுமே தர முடியும். வாசித்தபின் அந்த எழுத்தில் இருந்து வெளியே வர மாட்டேன் என கதைசொல்லியை கட்டிப்பிடித்து கதற வைக்கும் புத்தகம்தான் நல்ல நாவலாக இருக்க முடியும். அந்த வகையில் காவல் கோட்டம் எனக்கு நல்ல நாவல்.



முதலில் புத்தகம் வாங்கிய கதையை சொல்கிறேன். ஏனென்றால் காலப்போக்கில் மறந்து விடக்கூடாது என்பதற்காக. மனைவியை முதன்முதலாக துணிக்கடைக்கு கூட்டிச் சென்று அனைத்தையும் வாங்கிக் கொண்டு வரும் பொழுதுதான் சேலம் சென்னை சில்க்ஸ் உள்ளேயே ஒரு நூல் நிலையம் வைத்திருந்ததை கவனித்தேன். ஏதாவது ஒரு புத்தகம் வாங்கலாம் என்ரு தேடினால் அறிமுகமானதாக ஏதுமில்லை. காவல்கோட்டம் மட்டும்தான் கேள்விப்பட்ட பெயர். சாகித்திய விருது வாங்கிய நூல் என்பதால் வாங்கி வந்தேன்.

வாங்கி வந்து இரண்டு வருடங்களாக படிக்கவில்லை.பக்கங்கள் மிரட்டின. 1176 பக்கங்கள். ஒருமுறை தைரியமாக எடுத்து 100 பக்கங்களை விடாமல் வாசித்தேன். கொஞ்சம் கூட கதை என்னை உள்ளே நுழையவிடவில்லை. வேகமாக சுற்றும் குடைராட்டினத்தில் ஏறுவது போல ஏறி வெளியே தூக்கி எறியப்பட்டேன். மூடி வைத்து  விட்டு மற்ற புத்தகங்களில் மூழ்கினேன். வாசிப்புப் போட்டி பல நாட்களாக தொடாமல் வைத்திருந்த புத்தகங்களை முடிக்க வைத்திருந்தது. சரி இதையும் தினம் 100 பக்கமாக வாசித்து முடித்து விடுவோம் என் எடுத்தேன்.

கடந்த முறைக்கும் இம்முறைக்கும் இடையில் எனக்கு கொஞ்சம் பொது அறிவு வளர்ந்திருந்தது. நாளிதழ்களும் புத்தகங்களும் இந்திய வரலாறு வெறும் மன்னர்களின் வரலாறு மட்டுமல்ல என்பதை சொல்லித் தந்திருந்தது. இம்முறை எடுத்து முதலில் இருந்து படிக்க படிக்க 50 பக்கங்களுக்குள்ளாகவே கதை என்னை இறுக பிடித்துக் கொண்டது. இரண்டே நாட்களில் மொத்த புத்தகத்தையும் முட��த்திருக்க முடியும். ஆனால் இதனுள்ளேயே மூழ்கி கிடக்க விரும்பினேன். தினத்திற்கு 100 பக்கங்கள் மட்டும் வாசித்தேன்.

பிற்கால பாண்டியர்கள் சுல்தான்களிடம் தோற்று இழந்த மதுரையை, விஜய நகரம் மீட்பதில் கதை துவங்குகிறது. புத்தகத்தில் தந்திருக்கும் மேப்பை அவ்வபோது பார்த்து எங்கிருந்து படை எடுத்து வந்து மதுரையை மீட்டுத் தந்திருக்கிறார்கள் என்பதை பார்க்கவே பிரம்மாண்டமாக இருந்தது. அடுத்து கிருஷ்ண தேவராயர் (தெனாலிராமன் புகழ்) காலத்தில் விஜய நகர அரசின் சார்பாக மதுரைக்கு போரிட வந்த தளபதி, மதுரையை கைப்பற்றி தானே ஆளப்போவதாக அறிவிக்க, அவரை கைது செய்து அழைத்து வர மன்னனின் வலது கரமும் அத்தளபதியின் மகனுமாகிய விஸ்வநாத நாயக்கர் படையுடன் வருகிறார்.

மதுரையில் நாயக்கர் ஆட்சி விஸ்வநாதர் வழியாக துவங்குகிறது. 72 பாளையங்கள் உருவாகின்றன. அவற்றுக்கிடையிலான அரசியல், ஏற்கனவே நடைபெற்று வரும் தஞ்சை நாயக்கர்களின் பாளையங்கள், அடிக்கடி பழிவாங்க வரும் மைசூர் படை. இவற்றையெல்லாம் சமாளிப்பதுடன் தொடர்ந்து ஆலயங்களும் மண்டபங்களும் கட்டி மக்களை நல்லபடியாக ஆட்சி செய்யும் நாயக்கர்களின் வம்சாவழியை விவரமாக சொல்லிக் கொண்டே கதை நகர்கிறது.

இந்த வரலாற்றுடன் ஓரமாக நம்மை அறியாமல் மதுரைக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் ஒரு கிராமத்தின் கதையும் நமக்கு சொல்லப்பட்டுக் கொண்டே வருகிறது. அந்த ஊரின் பெயர் தாதனூர். திருமலை நாயக்கர் ஆட்சியின் போது அத்தனை கட்டுக்காவலையும் மீறி அரசாங்க கஜானாவிலேயே கன்னம் போட்டு விடும் அந்த ஊர்க்காரனை தேடி அழைத்து வரச் சொல்லி கட்டளையிடுகிறார் அரசர் திருமலை நாயக்கர்.

அரசவைக்கு வரும் கள்வனையும் அவனை அழைத்து வந்த பின்னத்தேவனுக்கும் மூன்று உத்தரவு பிறப்பிக்கிறார்.

1. அரசு காவலை மீறியவனுக்கு மூன்று சவுக்கடி கொடு

2. களவாண்டவனை அழைத்து வந்தவனுக்கு நீதி பரிபாலனம் செய்யும் உரிமையை கொடு

3. இத்தனை காவலை கடந்து கன்னம் போட்டவனுக்கு மதுரை நகர் காவலைக் கொடு

ஆம், திருடன் கையில் சாவி தரப்படுகிறது. களவில் இருந்துதானே காவல் பிறக்கிறது. அன்றில் இருந்து மதுரை நகரம் முழுவதுமான காவலை தாதனூர்தான் கையில் வைத்திருக்கிறது.

அடுத்து ஒவ்வொரு அரசராக வருகிறார்கள், வாழ்கிறார்கள், ஆள்கிறார்கள், போகிறார்கள். ஆனால் மதுரை மக்களின் நிம்மதியான உறக்கத்தை தருவது தாதனூர் காவல்காரர்களின் காவக்கம்புதான். திருமலை நாயக்கருக்கு பின் காலம் உருண்டோடி இராணி மங்கம்மாளிடமும் இராணி மீனாட்சியிடமும் நின்று நாயக்கர் வம்சத்தின் இறுதி மூச்சை இழுத்து விடுகிறது.

சந்தா சாகிப்பின் துரோகத்தால் விழும் மதுரை, கூடிய விரைவில் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் கைகளில் சிக்குகிறது. அதற்கிடையில் தான் எத்தனை எத்தனை கதைகள், எத்தனை எத்தனை நாயகர்கள்... கமலஹாசன் எடுக்க முயற்சித்த மருத நாயகம் பற்றி படிக்கையில் புல்லரிக்கிறது. வரி கொடுக்க மறுக்கும் கட்டபொம்மனை பிடித்து தூக்கிலிட்ட கம்பெனி, அவன் தம்பி, வாய் பேச முடியாத, காது கேட்காத ஊமைத்துரையிடம் 4 வருடம் தண்ணி குடிக்கிறது. யோசித்து பாருங்கள், ஒருவன் சைகையிலேயே படையை நடத்தி 4 வருடம் வெள்ளையர்களை கதிகலங்கடித்திருக்கிறான் என்றால் எவ்வளவு பெரிய ஆளுமையாய் இருந்திருக்க வேண்டும்? படைகள் எந்தளவு அவன் கட்டளைகளுக்கு கீழ்படிந்திருக்க வேண்டும்?

எதிர்க்கும் அத்தனை பாளையங்களையும் அழித்து, ஜமிந்தாரி முறையை அமுல்படுத்திவிட்டு மதுரைக்குள் கவனம் செலுத்தும் கம்பெனி அரசாங்கம், நகரை விரிவுப்படுத்த சுற்றியுள்ள கோட்டைச்சுவரை இடிக்க முடிவெடுக்கிறது. குமாஸ்தாக்களாக அக்ரஹாரத்து சிங்கங்கள் நுழைந்திருந்த காலகட்டம். கேட்கவா வேண்டும்? நம் மக்களை எங்கு அடிக்க வேண்டும், எப்படி அடிக்க வேண்டும் என சரியாக காய் நகர்த்திக் கொடுக்கிறார்கள்.

நகரை விரிவுப்படுத்திய பின் கச்சேரிக்காக கட்டிடம் கட்டுகிறார்கள். கச்சேரி என்றால் போலிஸ் ஸ்டேசன். ஏதோ அரசாங்க வேலை என்று அதைப் பற்றி புரிதலே இல்லாமல் நம்மாட்களும் வேலையில் சேர்கிறார்கள். அதிலும் யூனிஃபார்ம் போட செய்யும் கோமாளித்தனங்கள், குறிப்பாக தோலால் செய்யப்பட்ட பெல்ட் அணிய அவர்கள் படும் பாடு இருக்கிறதே..!. சாஸ்திரத்திற்கு விரோதமாயிற்றே? நகராட்சி வரி வசூல் செய்தல், நிலங்களுக்கான பஞ்சாயத்திற்காகத்தான் கச்சேரி என காவலர்களே நம்பிக் கொண்டு, கச்சேரியிலுள்ள பொருட்களை பாதுகாக்க தாதனூர்காரர்களுக்கு காவக்கூலி கொடுத்து வருகிறார்கள். அவர்களுக்கு அப்போது புரிவதில்லை, நாம்தான் நகரத்தை காவல் காக்க வேண்டும் என்று.

வெள்ளையர்களின் வெற்றிக்கு மிகப்பெரிய காரணம் பொறுமை. எதையும் எடுத்தோம் கவிழ்த்தோம் என செய்யமாட்டார்கள். தாதனூர்காரர்கள் காவல் காப்பதை நிறுத்த செய்து, நகர் முழுக்க ஐரோப்பிய பாணியிலான காவலை கொண்டு வர திட்டம் போடுகிறார்கள். சட்டம் எழுதுகிறார்கள். கிட்டத்தட்ட 100 வருடம் போராடி தாதனூர்வாசிகளின் பல நூறு வருட காவல் உரிமையை பிடுங்குவதுடன் அவர்களையே களவாளிகள் என்று குற்றப்பரம்பரை சட்டத்தில் பழியெடுக்கிறார்கள்.

நல்லவேளை தாதனூர்காரர்கள் அனுபவித்த வேதனையை ஆழமாக எழுதாமல் விடுகிறார் எழுத்தாளர். ஏற்கனவே தாதனூர் இழவுக்கு தலையில் அடித்துக் கொண்டு அழ தோன்றுகிறது. அவர்கள் பட்ட கஷ்டத்தை விளக்கியிருந்தால் சோறு இறங்கியிருக்காது.

நாவலில் உயிர்க்கதையைப் பற்றி நான் இங்கே கொஞ்சம் கூட சொல்லவில்லை. காவல்காரர்களின் வாழ்க்கை முறையைப் பற்றி மட்டும் 500 பக்கங்கள் சொல்லி இருக்கிறார். அத்தனையும் பொக்கிஷம். குழந்தை பிறப்பதிலிருந்து என்னென்ன போட்டிகள் வைத்து எதுஎதுவெல்லாம் கற்றுக்கொண்டால் களவுக்கு போகலாம் என்பதில் இருந்து எந்தெந்த களவுகளில் தப்பித்து வந்தால் காவலுக்கு போகலாம்  என்பதைச் சொல்லி காவல் முடித்து ஊர் பெரியாம்பளை ஆகி முறைகளை சரிக்கு சரி காத்து, தினசரி இரவு காவலுக்கு போகிறவர்களையும் களவுக்கு போகிறவர்களையும் இனம் பார்த்து அனுப்பி வைப்பது வரையிலான அத்தனையையும் அவ்வளவு அழகாக சொல்கிறார்.

எங்கிருந்தோ எங்கேயோ படையெடுத்து போனவர்களைப் பற்றி பாடமாக படிக்கிறோம். நம் மொழி பேசி வாழ்ந்த நம் குடிகளை பற்றி எதுவும் தெரியாமல் இருக்கிறோம். குற்றப்பரம்பரை புத்தகம் படிக்கும் முன் எனக்கு கைரேகைச் சட்டம் பற்றி எந்த அறிமுகமும் இல்லை. தீரன் படத்திற்கும் இதற்கும் சம்பந்தமே இல்லை. காவல் கோட்டம் புத்தகம் தான் எனக்கு இக்கூட்டத்தை பற்றி கதையை முழுமையாக சொல்லி இருக்கிறது.

இப்புத்தகம் படித்த 10 நாட்களும் மிக முக்கியமானவை. பொன்னியின் செல்வன் படித்து உறங்கி இரவில் கனவில் குதிரையேறி கத்திச்சண்டை போட்டுத் திரிந்த பிறகு, இந்தப் புத்தகம் தான் என்னை இரவில் காவல் கம்போடு மதுரை வீதிகளில் சுற்ற வைத்தது.

முடிந்தவரை இந்த புத்தகத்தின் மையக்கதையை சொல்லாமல் விட்டிருக்கிறேன். ஏனென்றால் அவற்றை படிக்கும் போது தெரிந்து கொள்ளும் போதுதான் சரியாக இருக்கும்.

தமிழர்களின் ஒரு குடியைப் பற்றி தெரிந்துக் கொள்ள விரும்புபவர்கள் கட்டாயம் இந்த புத்தகத்தை படிக்கலாம். சும்மா இல்லை 600 வருட வரலாறு.

இதை படிக்காதவர்களெல்லாம் மதுரைக்காரர்கள் என வெளியே சொல்லிக் கொள்ளாதீர்கள்.

புத்தகம் வாங்க

https://amzn.to/2uACIH1

[P.]

DNF'ing this information dump masquerading as a novel. I tried for fifty pages, but I just couldn't muster the teeniest interest in this mammoth. It reads like a mechanical recitation of history, and has neither an emotional core nor the slightest semblance of a plot. Covering 700 years in the history of Madurai is a formidable undertaking and the execution here is perhaps as underwhelming as it can get. I've had this book for 5 years now and I've always looked forward to reading it. It's a huge disappointment to abandon a Big Fat Novel that you'd anticipated to savour for months. I'm very surprised to see an overwhelmingly positive reception to this book on Goodreads and everywhere else. Did no one else feel as oppressed by the tedium of this narrative? S.Ra's scathing review was the only negative one I could find but I found it homophobic and he seemed driven more by personal vendetta than critical disappointment. He sure has spent a lot of time researching and criticising a novel that he claims to be bored to death by. Overall, I'm glad to have quit this novel sooner without enduring longer in a time that already demands too much of it.

[Balaji M · Rating 2 out of 5]

காவல் கோட்டம்
*******************
(2015இல் படித்து, எழுதிய எனது பதிவு)
https://www.facebook.com/balaji.the.t...

தெரியாமல் தொடங்கிட்டமோ ???
**************************************
காவல் கோட்டம்(கா.கோ.) படிக்க, என்னை தூண்டிய காரணங்கள்:

* "அரவான்" படம் கா.கோ. புத்தகத்தின் தழுவல்.
* 2011 ன் சாகித்ய அகாடமி விருதை பெற்ற புத்தகம்
* மதுரையை பற்றிய வரலாற்று புனைவு நாவல்
* எழுத்தாளரின் பத்து வருட உழைப்பின் வடிவம்
* கா.கோ.'வின் 1000 பக்கங்கள்(நம்மால் முடிக்க முடியாதா என்ன???என்னதான் இருக்கு பார்த்திருவோமே என்ற குருட்டு தைரியம்!)

ஆனால் அத்தனைக்கும் சேர்த்து, படிப்பவர்கள் தலையில் "சம்மட்டி அடி" கொடுத்திருகிறார்..நம் எழுத்தாளர் சு.வெங்கடேசன்(சு.வெ)

ச்சே...எவ்வளவு முட்டி மோதியும் 200 பக்கங்களுக்கு மேல் தள்ள முடியவில்லை!

ஒன்றுக்கு ஒன்று தொடர்பில்லாத அத்தியாயங்கள்... அட அத்தியாயங்கள் என்றாலும் பரவாயில்லை ..
பக்கத்துக்கு பக்கமே தொடர்பில்லாமல் இருக்கிறது.

அதிலும்,, எழுத்து நடை...படிக்கும் போதே கண் முன் காட்சிகள் விரிந்து அந்த கால கட்டத்திற்கே நம்மை கூட்டி போக வேண்டாமா.???
ஆனால் அந்த மாதிரியெல்லாம் நடந்த மாதிரி ஞாபகமில்லை!!!

புத்தகத்தில், இது வரை படித்ததில்..

* நாயக்கர் வரலாறு
* இஸ்லாமியர்கள் படையெடுப்பு
* ஆங்கிலேயர் ஆட்சிமுறை
* களவு முறை'னு

எல்லாவற்றையும் சேர்த்து கூட்டாஞ்சோறு கலவையாக்கி, படிப்பவர்களை மண்டை காயவைக்கிறார், சு.வெ.

தினந்தோறும் படிக்கையில், விட்ட இடத்திலிருந்து படிக்க ஆரம்பிக்க முடியாது..Bookmark செய்து வைத்த பக்கத்திலிருந்து, முன்னால் 2 பக்கம் போய் வந்தால் மட்டுமே தொடர முடியும்...இல்லையென்றால், கண்ணை கட்டி காட்டில் விட்ட கதைதான்.

கதைகளம் மதுரையானதால், அவ்வூரை சேர்ந்தவங்களால் ஒரளவுக்கு தாக்கு பிடித்து படித்திருப்பார்கள் என நினைக்கிறேன்..

ஆனால்.,.நமக்கு ம்ம் :-(

மற்றபடி, ஆங்காங்கே வரும் 2-3 பக்க புரியும்படியான சம்பவங்களை வைத்து வசந்தபாலன் "அரவான்" படத்தை இயக்கியிருக்கிறார்...அவ்வளவுதான்!

650 ருபாய் கொடுத்து வாங்கினதுக்காகவாவது படிச்சிரலாமேன்னு கூட, ஆரம்பித்துவிடாதீர்கள்.

************************

முழு புக்'கையும் படிச்ச பிறகு(கண்டிப்பா முடியாதுங்கறது வேற விஷயம்!!), தலைய பிச்சிகிட்டு தெருவிலதான் திரியனும் போல!?!?!.

எனக்கென்ன டவுட்டுன்னா ...

இந்த புக்'க சு.வெ. அவர்களே முழுசா ஒரு தடவையாவது படிச்சிருப்பாரா'ங்கறதுதான் ???

அதே போல, கா.கோ. விற்கு சாகித்ய அகாடமி விருது கொடுத்தவன் நிச்சயம் தமிழ் தெரியாத, தெரிஞ்சாலும் இந்த புக்'க முழுசும் படிக்காதவன்தான் கொடுத்திருப்பான்.

புக்'கோட ரிசல்ட அட்டை படத்துல போட்டிருக்கிறாங்க...அதை பார்த்தாவது 'உஷார்' ஆயிருக்கலாம்..ப்ச்

நல்ல வேளை மகராசன் ஒரே தலைகாணி'யோடு(பெரிய புத்தகம்) எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டார்(என நினைக்கிறேன்)!!!

எனக்கு மட்டும்தான் இப்படி தோணுது'ன்னு நினைச்சேன்..
ஆனால் "எஸ்.ரா" அவர்களின் விமர்சனமும் அப்படியே தான் இருந்திருக்கு..

Links:
http://www.sramakrishnan.com/?p=505
http://www.sramakrishnan.com/?p=506


ஆனா இந்த புக் மூலமா ஒரு விஷயம் கத்துகிட்டேன்..

"இனி, இந்த மாதிரி பெரி....ய்....ய்..ய புக்'க படிக்கறதுக்கு முன்னாடி, நாலஞ்சு விமர்சனங்களை படிச்சிட்டு ஆரம்பிக்கணும்'ங்கறதுதான் "

ஸ்.ஸ் ..ஸொ..ப்ப்பா....!!! மிடில!!!

[Arjun Subramanian · Rating 5 out of 5]

பிப்ரவரி 3 தொடங்கி முழூ வீச்சாக சில வாரங்களில் 350 சொச்ச பக்கங்களை படித்து, அப்படிய மூடி வைத்துவிட்டு இந்த கதையை ஏன் ஆசிரியர் எழுதினார்??? எப்படி எழுதினார்??? என்று அதை தேடி கொஞ்சம் படித்ததில் ஏற்பட்ட திகைப்பிலும் கேள்விகளிலும் பல மாத காலம் மூழ்கி கிடந்து, பின் சில புத்தகங்களை படித்ததாலும், அலுப்பினாலும் அப்படியே படிக்காமல் வைத்து, மீதி இருக்கும் 750 சொச்ச பக்கங்களை நேற்றோடு (23.11.18) இரண்டு வார காலங்களில் படித்து முடித்துவிட்டேன்.

இந்த புதினத்தை பற்றி என்ன சொல்ல????
சொல்ல தொடங்கினால் ஒரு நாள் போதாது.

1310ல் தொடங்கி 1910ல் முடிகிற வரலாறுகளின் தொகுப்பு.

அரவான் படம் இந்த புதினத்திலிருந்து பத்து பக்கங்களுக்கும் குறைவான பக்கங்களை உறுவி எடுக்கப்பட்ட படம்தான். இதுபோல் பல படங்களை எடுக்கலாம்.

நான் கூட ஒரு கதையை மனதில் வைத்திருக்கிறேன். ஆனால் அது Seven Samurai படத்தின் அட்லி மாதிரி இருந்தாலும் அதற்கு பின் ரத்தமும் சதையுமாக கதையும் விதையுமாக காவலும் களவுமாக இருக்கும் உண்மை அந்த கதையை காவியமாக மாற்றும்.

காவல் கோட்டம் நான் நினைத்ததை விட அதிகமாகவே என்னை களவாடிவிட்டது.

இனி மதுரை, வைகை, மீனாட்சி, மேலூர், கம்பம், பாளையம், காவல், சேது சமுத்திர திட்டம், பாம்பன், சாவடி, கருப்பு, பெருசு, கிழவி போன்ற வார்த்தைகளை கேட்கும்போதும்

குடத்தில் தண்ணீர் மோந்து குடிக்கும்போதும்,
கல் எடுத்து எறியும் போதும்,
தும்மல் வரும்போதும், தூக்கம் வரும்போதும்,

மனதிற்குள் கழுவன் திருமலை கோட்டையில் கன்னம் போட்டு இறங்குவதும், வீரன்னன் பெரியாம்பள மேலமாசி வீதிய காவகாக்கிறதும், செம்பூரான் வேல் வீசுவதும், தாதனூரான் வளரி எறிவதும், மாயாண்டி பெருசு "அது ஒரு பேக்காலமப்பா" என்றும் ஆன்டாயி கிழவி "யப்பே நா சொல்றனப்பே" என்றும் கதைகள் சொல்வதுமாகவே இருக்கும்.

காவல் கோட்டம் எழுதப்படாத வரலாற்றின் வரி வடிவம்.

[Prîñçê Deepu · Rating 5 out of 5]

It is hard to write about a book of 1000+ pages. It is also a sin not to write about a book with such history and vast array of stories. Definitely a different kind of novel written in Tamil. All the characters that you will ever get attached to is Madurai and Thathanoor. It travels like a blood travels in a body. The blood is called Stories. Our history is stories our stories are our history. People are historians and history is made up of the very people who records it. Venkatesan greatfully captured all these and presented it as a slice of life. It cant be categorized as just records n documents also not a entire ficition. This type of writing itself is new for me and it is also interesting and fresh. Well more words coming out, may be a tamil blog..

[A · Rating 5 out of 5]

What can I say about this book.! Surely one of the best ever Tamil books. Story of Madurai told with respect to the security system of the city. Simply the best. I rate this book below only to the legendary Ponniyin Selvan.

[Chandru · Rating 5 out of 5]

கருப்பா,,,

[Saravana Sastha Kumar · Rating 3 out of 5]

3-stars only because he has a wonderful knack of storytelling and the words come out like poetry. But i will never recommend it to anyone as the author has brought his own ideological lens (he is a communist MP) in the narrative and i dont even want to go into what he abused and what he whitewashed. Anyway this is the last book i am going to read from the author and this too I completed only to respect my own decision to buy this book few years ago.

[Srinivasan Balakumar · Rating 4 out of 5]

Before starting to read this book, I had an idea about this book that it is a novel by S.Venkatesan that has been awarded the Sahitya Academy Award, and that it describes the history of Piramalai Kallars, a warrior tribe based in Southern districts of Tamilnadu, especially around Madurai. But on reading the book, I lost myself the idea that it was a fictitious novel, but that it is the record of the history of Madurai and its suburbs. As a native of Madurai, I had a natural inclination towards its history. I had already read the book by A.Ki.Paranthamanar named 'Madurai Nayakkar Varalaru' which was written in a style of History. First half of this novel has inherited the history of Madurai, from the fall of Pandiya dynasty, to the invasion of muslim rulers, then the retrieval of the city kingdom by the Vijayanagar chieftain, Viswanatha Nayakkar, from the book 'Madhurai Nayakkar Varalaru'. But this novel has dramatized the historical events and made the reading a pleasure and to complete the first half at a galloping speed. The events leading to the accession of Viswanatha Nayak to the throne of Madurai Kingdom is elaborated in a fitting manner, explaining the loyalty of Viswanatha to Krishna Devaraya, the monarch of Vijayanagara. The incidents at the war fields during the Nayak dynasty in Madurai with the help of Poligars (palaykkaarar) is explained beautifully.

The second part explains the downfall of Nayak rule after Thirumalai Nayak, another famous Nayak, who awarded the rights of guarding Madurai and suburbs to a tribe called Piramalai Kallars, living in Thadhatnur, a fictitious village created in the imaginations of the author. Though the name of the village was fictitious, the incidents that are explained by the author from the raise to fall of the tribe are supported by documentary evidences collected by the author painstakingly for a period of about ten years. The records collected are evidenced at suitable places in the novel as letters shot from one officer to the other of the East India Company administratos and during the British Rule. The excesses committed by the Kallars in collecting the Kaval coolie (Fee for guarding), and in case somebody refuses to pay it, how they venged them fearfully by committing murders and resorting to robbery. The author has opined that the tribe is not the people of Tamilnadu, but the descendants of the ruthless Kalbhras, who ruled Tamilnadu during 2-3 centuries BC.

The actions taken by the British Raj to curtail the activities of the Kallars is explained at the last chapters and in this attempt all the persons belonging to that community were either killed or were removed to the reformation camps. The novel ends with the destruction or disappearance of the community from the scenario.

The historical events and the story-telling style of the author makes it easier for a reader to complete the book containing about 1050 pages of smaller fonts in a shorter period. It took hardly ten days for me to complete the entire book. It is sad that the author has not brought any other book so far.

[Krishnakumar Subburaman · Rating 4 out of 5]

I picked this book after reading the authors recent work Vel Paari. Being mesmerized with his writing, I wanted to take this as my next read since it has acquired the Sahithya Academy Award (2011).

Here are my views on Kaaval Kottam.

Theft and watch are the two eyes for the people of Thathanur (imaginary) village. They have acquired the honour of night watch in the historical city of Madurai, Tamilnadu, India during the reign of Nayaks in 17th century. The novel narrates briefly the history of Madurai post Pandyas in the first 200 pages, which is really very tiresome. This makes the first part, giving the feel of reading a history document where we barely remeber most of the names or incidents. From the second part, it gets into the life of Kallars (Can be directly translated in English as 'Thieves'). The incidents/characters which were in first part are playing a major role in the next parts to understand/justify the decisions taken by Kallars. They live a life of glory before the British rule in India. Later the novel ends with the fall of the community before the Criminal Tribes Act (CT Act).

The novel is worth reading due to the way it portrays the culture of then Madurai. How the clan was born. the ancestors became Gods (Sadachi, Karuppu etc.,). In short, this is a record of rise and fall of a community who believed theft and watch are twin brothers who can't be seperated.

[Sami Nathan · Rating 3 out of 5]

It is wonderful historic novel about Madurai region of Tamilnadu. The Novel simply narrating life of the Kallar community and other people around Madurai district. While reading this novel I some time felt reading a History text book but that was not a negative aspect about the novel in fact it was very interesting. Great Salute to Su. Venkatesan for his wonderful novel for bringing last 400 years in front of our eyes. I could also understand the magnitude of work put by Su. Venkatesan to write this wonderful novel and this work is like building a temple by a single man and Su. Venkatesan has succeeded it.

[Harish · Rating 5 out of 5]

An excellent work.

[Malini · Rating 5 out of 5]

this book tells about the madurai peoples culture at the year of 1310-1910.... 600 years old... amazing....

[Sivasailam · Rating 5 out of 5]

Madurai 600 years history.

[Saravanan Meivel · Rating 5 out of 5]

Can't split which is fiction from the narration..so closely woven the story to reality and very elegantly told the story even though there is no protogantist and antogantist..

[வானதி வானதி · Rating 3 out of 5]

10-12 வருடங்களாக வாசிப்பதை தள்ளி போட்டதன் காரணம் இவ்வளவு பெரிய புத்தகம் ஏமாற்றிவிடுமோ என்றுதான். இந்த பயம் அஞ்ஞாடி அல்லது கொற்கையை வாசிக்கும் போது வரவில்லை. இந்த முறை எப்படியாவது வாசித்துவிடுவது என்று முடிவு செய்தேன்.

முதலில், நல்ல விஷயங்கள். வரலாறு என்ற விதத்தில் பல தெரியாத செய்திகளை தெரிந்து கொள்ள முடிகிறது. அதுவும் மதுரை எனது சொந்த ஊர் என்ற முறையில் பல புதிய விஷயங்கள் தெரிய வருகிறது.

இது ஒரு வரலாற்று நூல். நிறைய வரலாறு சொல்லப்படுகிறது. எந்த குறிப்பும் இல்லாமல். ஆசிரியர் இதை வரலாறாக எழுதுவதா, புதினமாக எழுதுவதா என்ற குழப்பத்தில் இருந்ததாகவே எனக்கு தெரிந்தது. எங்கே அவர் பெயர்களை மாற்றி இருக்கிறார் என்ற ஆராய்ச்சியே பெரிதாக போய்விட்டது. நானும் கூகுள் பண்ணிக் கொண்டே இருந்தேன். கதை மாந்தர்களில் யார் உண்மையில் வாழ்ந்தவர், யார் கற்பனை பாத்திரங்கள் என்ற தெளிவு இல்லை. புதினத்தில் எதற்கு இது எல்லாம் என்று கேட்கலாம். இது புதினமாக இல்லை என்பதுதான் சிக்கல்.

புத்தகத்தை இரண்டு பாகமாக பிரிக்கலாம். முதல் பாதி 1350இல் இருந்து மதுரையின் ‘வரலாற்றை’ புதினமாக சொல்ல முயல்கிறது. பல பாத்திரங்களும் வருகிறார்கள், சண்டை போடுகிறார்கள், செத்து போகிறார்கள். முந்தைய அத்தியாயத்தில் இருந்தவர்கள் அடுத்த அத்தியாயத்தில் இல்லை என்று பல தடங்கல்கள். இதைத் தொடர்ந்து பாளையக்காரர்களின் கதை என்று அதே தொனியிலேயே தொடர்கிறது. எனவே ஒருவித சந்தேகத்துடன் இது வரலாறா என்று சோதித்துக் கொண்டே படிப்பதில், புத்தகத்திற்குள் நுழையவே முடிவதில்லை.

1800களில் ப்ளாக்பார்ன் மதுரை ஆட்சியராக வந்த பின்னர் இந்தக் கதை பின்னுக்கு தள்ளப்படுகிறது. தாதனூர் என்ற கற்பனை கிராமத்தின் கள்ளர்கள் மதுரைக்காவலை பார்க்கும் கதை ஆரம்பிக்கிறது. இந்த கிராமத்தின் உண்மைப்பெயர் கீழக்குயில்குடி என்று ஆசிரியரே பின்னுரையில் சொல்கிறார். எனவே எதற்காக இந்தப் பெயர் மாற்றம் என்ற தெளிவு இல்லை. இங்கிருந்து மதுரையின் வரலாறு அப்படியே விடப்படுகிறது. இப்போது நாம் கள்ளர்களின் களவு வாழ்வை தெரிந்து கொள்ள ஆரம்பிக்கிறோம். இங்கும் எந்தவிதமான பாத்திரங்களும் நம்மை கதைக்குள் இழுக்க முயல்வதில்லை. கதை பல கிராமங்களில், பல பெயர்களுடன் களவு சம்பந்தமான சாகசங்களுடன் அதன் பாதையில் செல்கிறது.

கடைசி 100 பக்கங்களில் குற்ற பழங்குடியினர் சட்டம் அமுல்படுத்த படும்போது, இந்த மக்கள் படும் துயரங்கள் இதனால் எந்த பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தவில்லை. 900 பக்கங்களில் நம்முடன் ஒரு பாத்திரம் கூட நெருங்கவில்லை என்பதுதான் இந்த புத்தகத்தின் தோல்வி. எதற்காக முதல் 500 பக்கங்களில் மதுரையின் வரலாறு சொல்லப்பட்டது. ஏன் அது அப்படியே விடப்பட்டது என்றும் புரியவில்லை. ஒன்று வரலாறாக எழுதியிருக்கலாம் அல்லது புதினமாக எழுதியிருக்கலாம். இரண்டும் இல்லாமல், கிண்டியதில் எப்போது முடிப்போம் என்ற நிலை வந்துவிட்டது.மிகவும் ஏமாற்றம் கொடுத்த புத்தகம்.

[Sabari · Rating 5 out of 5]

‘மரங்கொண்டு கோட்டை அமைக்ககூடாது; உள்ளே நெருப்பு மறைந்திருக்கிறது எனக் கண்டறிந்தவன், எதைக் கொண்டு கோட்டை அமைத்தாலும் உள்ளே சூழ்ச்சி மறைந்திருப்பதைக் கண்டறிய மறந்தான்.’

‘காவல் கோட்டம்’ நாவலிலிருந்து எழுதியவர் ‘சு.வெங்கடேசன்’.

காவக்கார கணவனை மாலிக்கபூர் படைகளை துரத்த சொல்லி, கையில் கருங்காலி கம்பை கொடுத்து விட்டு, அமணமலை அடிவாரத்தில் மூன்று குழந்தைகளை பெற்றெடுக்கிறாள் பெரியாத்தாள் சடச்சி. அவளின் வாரிசுகள் இருளின் கரம் பற்றி காவலையும் களவையும் ஆண்டு வருகின்றனர்.
திருமலை நாயக்கன் அரண்மனையில் கன்னம் போட்டு, மதுரையின் காவல் உரிமையை பெறுகின்றனர். அவர்களது கொண்டாட்டம், வீரம், வியூகம், ரோஷம், வாழ்க்கை, அழிவு என அனைத்தையும் படம் பிடித்து காட்டியுள்ளது இந்த நாவல்.

இப்போது இருக்கும் மதுரையின் ஆணிவேரை தேடி இழுத்து செல்கிறது இந்த நாவல்.

செங்கலை பட்டுத்துணி போட்டு மூடி, ‘குரான்’ மீது சத்தியம் செய்வது போல் நடித்து பறிக்கப்படும் அரசு, இன்னொருவன் மூலம் திருடப் படுகிறது. வரலாறு நெடுக்க அரசுகள் உருவாக்கப் படுவதும், மீண்டும் அழிக்கப்படுவதும். மீண்டும் உருவாக்கப்படுவதும் என அந்தச் சுழற்சி சென்று கொண்டே இருக்கிறது.

ஊரிலியே பெரிய தாசி ஊருக்கே சோறு போட்டு தாயானாள், அவள் இறந்த பிறகு அவளை வரலாற்றில் இருந்து மறைக்க பெரிய மனிதர்கள் போட்ட உழைப்பை இன்றைய அரசியல் வரை பார்க்க முடியும்.

எதைக்கொண்டு இவ்வளவு பெரிய கோட்டைச் சுவரை இடிக்க என யோசித்தவன் உலகில் பெரிய ஆயுதமான அடுத்தவனின் பேராசையை பயன்படுத்துகிறான்.

நாவல் முழுக்க அத்தனை கிளைக்கதைகள், மனித உணர்வுகளை, சூழ்நிலைகளை குறிப்பால் உணர்த்தும் தன்மை, என ஒரு சில வரிகளை திரும்ப திரும்ப வாசிக்க வைக்கும்.

கதையில் நிறையா ஆண்களின் வீரமும், வியூகமும் காட்டப்பட்டிருந்தாலும், அதற்க்கெல்லாம் அடித்தளமாய் இருப்பது பெண்களின் வஞ்சமும், வைராக்கியமும் தான்.

எப்படி போர்கள் நடந்தது? ஜல்லிக்கட்டு எப்படி நடக்கும்? குடிக் காவல் என்றால் என்ன? களவு எப்படி நடக்கும்? களவின் தர்மம்? சந்தா சாகிப் யார்? ஊமைத்துரை வாய் பேச முடியாமல் எப்படி படை நடத்தினான்? மருது சகோதரர்கள் ஏன் ஊர் மத்தியில் தூக்கிலிடப்பட வேண்டும்? கைது செய்யப்பட்ட மருத நாயகம் எதற்காக துண்டு துண்டாக வெட்டபட வேண்டும்? ரயில் எப்போது வந்தது? அணை எப்போது வந்தது? போலீஸ் எப்போது வந்தது? ஏன், கலவியில் எப்போது உதட்டு முத்தம் வந்தது என்பது வரை இதில் குறிப்புகள் உண்டு.

வரலாறும், மானுடவியலும், இலக்கியமும் கற்ற பாட்டியிடம் கேட்கும் கதை போல இருந்தது. கண்டிப்பாக படிக்க வேண்டிய நாவல்.

[Newbegining · Rating 3 out of 5]

Mid way through this humongous historical fiction and here is my review

Author has put immense effort to collect so many details, as you read you travel through almost 300 years of Madurai history. Since i am from Madurai, understanding the minute historical references, origins behind various names, landmarks, shrines etc was a good reading experience. Reason why i have not given 5 stars is because of the narration style used by author was not easy to understand, sometimes too dragging, too many sub-plots and its not very clear.

However, there are some key lessons to be learnt by the future generations on why certain kingdoms bite the dust, this applicable in present context as well.

Lesson 1 - Every kingdom is founded by a ambitious path breaker, who was disciplined, brave and undertook risky bets e.g. Narasa Nayaka, Vishwanatha Nayaka

Lesson 2 - Rulers who arent brave, lack discipline, who dont have the welfare of the people in their mind are sure to get replaced internally or by external forces e.g. Pretty much most later rulers of Nayaka dynasty

Lesson 3 - Cast obsession and petty tribal mindset destroyed most Indian kingdoms. Throughout history it clearly shows Cast obsession prevented most Indian kingdoms to put up a united front against any invaders and Nayaka dynasty was no exception, reason why Islamic rulers and Britishers were able to rule over India is because they didnt have this petty mindset and culture.

Lesson 4 - Undue focus and importance on priests, religion, God etc over peoples welfare results in gradual deterioration of the kingdom e.g. most later Nayakas

[Arun A · Rating 5 out of 5]

வேல ராமமூர்த்தியின் குற்றப்பரம்பரை நாவல் பற்றிய விமர்சணங்களை இணையத்தில் படித்துக்கொண்டிருந்த பொது, ஒருவர் காவல் கோட்டம் புதினத்தை பற்றி விமரிசையாக எழுதியிருந்தார். அதுவரை அந்த நாவல் பற்றி அறிந்திருந்ததில்லை. அதுவம் அந்த நாவல் விகடனின் விருதை வென்றது என்றும், பின் அகில இந்திய சாகித்ய அகாடமி விருதையும் வென்றது என்றறிந்தபின் படிக்கத் தவறினால் அது மிகப்பெரிய பாவம் என்றே நினைத்தேன். வழக்கமான கடைகளில் கேட்டு கிடைக்கப்பெறவில்லை. இணையத்திலும் வழக்கமாக புதினம் வாங்கும் நூலுலகம் என்ற தளத்திலும் இருப்பு இல்லாமல் இருந்தது. அமேசான் தளத்தில் கிண்டில் எடிசன் மட்டுமே இருந்தது. இப்படி எல்லா வழிகளில் முயற்சித்தும் இந்த புதினம் கிடைக்காமல் போனது இன்னும் ஆர்வத்தை தூண்டியது.

இந்த நாவலில் புனையப்படும் நிகழ்வுகள் நடைபெறும் வருடம் கிபி 1310 முதல் கிபி 1910 ஆகிய 600 வருட மதுரையின் வரலாறு. ஒவ்வொரு பாகமும் குறிப்பெடுத்துக் கொள்ளவேண்டியவை. காரணம் ஒவ்வொரு பக்கமும் மதுரையின் வரலாறு. சிறு சிறு உரையாடலுக்குள் கூட சொல்லமுடியாத சில வரலாற்றின் குறிப்புக்கள். உதாரணமாக முத்துவீரப்பன், வேங்கட கிருஷ்ணப்பரிடம் சொல்லும் உரையாடலில் சக்கரத்தாழ்வார் கோயிலாக இருந்த திருமலிருந்தச்சோலை அழகர் கோவில் ஆனாதை பற்றி முத்துவீரப்பன் பேசுகிறார். இது போன்ற எண்ணற்ற மதுரையின் வரலாறுகளின் மொத்த அடக்கம் காவல் கோட்டம். நாயக்கர் காலம் தொடங்கி, சுல்தான்கள் காலத்தை தொட்டு, ஆங்கிலேயர்களின் காலத்திற்கு வந்து ஓர் ஊரின் கதையை அழகாகவும், ஆர்வம் குறையாமலும் ஆயிரம் பக்கத்தை தாண்டி படிக்க வைக்கும் சு.வெங்கடேசன் அவர்களுக்கு ஒரு சபாஷ்.

[Pawankumar · Rating 5 out of 5]

இந்த நாவலின் கதையை எங்கே தொடங்குவது என்று தெரியவில்லை. இந்த நாவலை வாசிக்க நினைத்தற்கு இரண்டு காரணங்கள். ஒன்று, இது சாகித்ய அகாடமி விருது பெற்ற நாவல். இரண்டு, இந்த நாவலின் ஒரு பகுதியை தழுவிதான் அரவான் திரைப்படம் எடுக்கப்பட்டது.
ஆனால் நாவலின் ஒரே ஒரு சிறுபகுதி மட்டுமே அரவான் திரைப்படம் என்பது நூலை வாசிக்கும் போது தான் தெரிந்தது. கிட்டத்தட்ட 500 பக்கங்களுக்கு பிறகு வரும் ஒரு கதை தான் அரவான் திரைப்படத்தின் முதல் காட்சி.
தாதனூர் என்னும் ஒரு ஊரின் மக்களுக்கு மதுரை நகர காவல் உரிமை கிடைக்கிறது. ஆனால் இந்த ஊரின் மக்கள் களவும் செய்கிறார்கள். களவு செய்யும் ஆட்களே காவலும் செய்கிறார்கள். இது தான் அசல் கதையின் தொடக்கம். ஆனால் இந்த காவல் உரிமையை பற்றி சொல்ல, ஆசிரியர் பல கால வரலாற்றை சொல்ல வேண்டியுள்ளது.
பிற்கால பாண்டியர்கள் முகலாயரிடம் மதுரையை இழப்பதில் இருந்து இந்த கதை துவங்குகிறது. பிறகு கதையில் பல கதாபாத்திரங்கள், பல கிளை கதைகள் வருகிறது. மதுரை எவ்வளவு பழமையான நகரம் என்பதும், அது எங்கிருந்து எல்லாமோ வந்த படையெடுப்புகளை சந்தித்து இருக்கிறது என்பதும் வியப்பை தருகிறது.
மதுரையின் நாயக்கர் ஆட்சியை விஸ்வநாதர் தொடங்கி வைக்கிறார். பாளையங்களை உருவாக்குகிறார். பாளையங்கள் மதுரையை பல படையெடுப்புகளில் எதிர்த்து சமாளிக்கிறது.
இந்த கதையை சொல்லிக்கொண்டே வந்து ஒரு புள்ளியில் மதுரைக்கு மிக அருகிலுள்ள தாதனூர் கிராமத்தின் கதையை இணைக்கிறார் ஆசிரியர்.

இந்த தாதனூர் ஆட்களிடம் மதுரை நகர காவல் செல்கிறது. இதன் பின்பு மதுரை கிழக்கிந்திய கம்பெனியிடம் வருகிறது. அதன் பின்பு கட்டபொம்மன், ஊமைத்துரை என்று நகரும் கதை, ஆங்கிலேயர் ஆட்சியில் சூடு பிடிக்கிறது.
மதுரை கோட்டை அந்த மண்ணின் மக்களை கொண்டே இடிக்கப்படுகிறது. நகரம் விரிவடைகிறது. ஆங்கிலேயர்கள் போலீஸ் முறையை அறிமுகம் செய்���ிறார்கள். இதற்கு இடையில் மழை இன்றி உணவு பஞ்சம் வருகிறது. ஆனாலும் தாதனூர் ஆட்கள் தொடர்ந்து காவல் செய்து வருகிறார்கள்.
மதுரையின் கலெக்டர் காவல் முறையை தடை செய்து போலீஸ் முறையை முன்னிறுத்த விரும்புகிறார். இது 1875 வாக்கில் நடக்கிறது.

முதல் 500 பக்கங்களை கடந்த பின்பு கதை பெரும்பாலும் தாதனூரையும், மதுரையையும் சுற்றியே நகர்கிறது.
தாது பஞ்சத்தின் பிடியில் மக்கள் பட்ட துயரங்களை உணர்வுபூர்வகமா பதிவு செய்திருக்கிறார் ஆசிரியர். ஆங்கிலேயே ஆட்சியாளர்கள் அனைவரும் இந்த காவல் முறையை ஒழிக்க பெரும் முயற்சி எடுக்கிறார்கள். இறுதியில் அதில் வெற்றியும் பெறுகிறார்கள். களவும் காவலும் எப்படி ஒன்றோடு ஒன்று பிணைந்து இருக்கிறது என்பதையும், காவல் கூலி கொடுக்காத இடத்தில் களவும், களவு போன இடத்தில் துப்புக்கூலி என்று காவல்காரர்கள் செய்து வந்த அனைத்தையும் ஆங்கிலேயே அரசு சட்டம் போட்டு தடுக்கிறது.
தாதனூர் மக்களின் வாழ்க்கை முறை, ஊரின் கட்டமைப்பு, திருமண வழக்கம் போன்ற சுவாரஸ்யமான விஷயங்கள் நிறைய இருக்கிறது. அந்த மக்களின் வீழ்ச்சியும், குற்றப்பரம்பரை சட்ட அமலும், அதனால் ஊர் படும் துன்பமும் நம் கண்முன் நடப்பது போலவே இருக்கிறது. இறுதி முடிவு பெரும் துயரத்தை கொடுக்கிறது.

[Thiagarajan · Rating 5 out of 5]

I read this in Kindle. It was about 1830 pages. It seems like two novels in one. The first novel is about the first 600 pages or so and the second part is the second novel. The first one is about several centuries of Madurai. But this is too fast at times and too descriptive at times. It is mostly about the Nayaks in Madurai and their native land. There is very limited connection from this part of the novel to the next, like Chaluva Kattari, some events that reminisce in the second half. Sometimes the entire era of one ruler is narrated within couple of pages. Its definitely better than Manu Pillai's Rebel. In these 600 odd pages, I had to think what is this novel about, what are these characters tending towards, how is it related to Kaval Kottam etc.
The actual novel starts only after 600 pages. I say actual because this second part feels like reading a novel, than a historical sequence of events. The 2nd part of the novel is interesting. The narration at many places are amazing, the analogies used are very interesting and creative. Several generations of Dhadhanoor and Madurai, East India era and British era are well narrated. How British rule affected the society, religion, administration are described well. It somehow seems to take the side of justifying theft. Also, it is not well thought off or written - when it describes about the British control over Dhadhanoor with outpost when people had to take permission to go out of the village. If British has thought so much, did they not think of the livelihood of these people who cannot farm or do anything within the village. I was expecting a better end to the novel. It felt abrupt.

[Siva Edaichamy · Rating 5 out of 5]

A masterpiece!

I got this after indulging in Vel Paari ( this author’s more recent publication ). The style of this book is completely different. The narration is exceptional. The book has no one story, no one plot, no specific hero, no specific climax, yet it reads like one big novel that you just can’t put down.. felt like watching a cohesive, comprehensive and compelling documentary. Log time ago when I read about how Spartans prepared themselves to be that invincible warriors, I always wondered whether there were any such parallels in southern part of Indian continent. When this author describes how Thathanoor prepares their folk, though the objectives may be different, I found my answers. I’m a Tamilian by birth. After reading this book I started questioning what does it even mean to be Tamilian, given all the intertwining of cultures over many centuries? A real eye-opener and gives you a truly broad perspective.

[Swami Nathan · Rating 2 out of 5]

களவுக் கோட்டம் என்ற பெயர் இன்னும் பொருத்தமாக இருந்திருக்கும். சாகித்ய அகாடமி விருது, அதுவும் முதல் படைப்பிற்க்கே கிடைத்த ஒரு படைப்பு. ஆரம்ப பக்கங்கள் நம் பொறுமைக்கு சோதனை. மிக சிறிய வரிகள்.. சுவையற்ற வரிகள்… கோர்வையற்ற வரிகள்.. பின்பு தாது வருட பஞ்ச பக்கங்களில் அந்த வெப்பத்தையும் பசியையும் அல்ல அல்ல பட்டினியையும் நமக்கே வரவைக்க கூடிய பக்கங்கள் சிறப்பு. அந்த தாசியின் தியாகத்தை இன்னும் கவித்துவமாக விரித்திருக்கலாம்.

அக்ராஹாரத்தில் காபி வந்த கதையும், மாட்டுட்தோல் பெல்ட் வந்த சரித்திரமும் நெத்தி அடி.
கிழவிகளின் “ஏ”ளனமும் அதை சார்ந்த பக்கங்களும் மென்முறுவல் பூக்க வைக்கின்றன. சிலேடையாக வரும் அந்த அய்யரின் இள வயது மனைவியும் அவளுக்கும் அவரின் மகனுக்கும் உள்ள “தி ஜானகிராமத்தனம்” ஒருபுறம், களவுக்கு போன இடத்தில் கலவிக் காட்சியும், முக்கியமாக அந்த பரந்த முதுகில் பூணூல் இல்லை என்பதும் மதுரைக் குசும்பு.

இன்னும் நேர்த்தியாக, சுருக்கி, சுவையாக படைத்திருக்கலாமோ