Πώς τελειώνει ο κόσμος

by Maria Xilouri, Μαρία Ξυλούρη

Κάθε ζωή έχει μια αλυσίδα από τυχαίες διασταυρώσεις, ζωές που για λίγο περπατάνε πλάι σε άλλες ζωές επειδή αυτός ο κόσμος είναι μικρός και μας αναγκάζει ν' ανασαίνουμε δίπλα δίπλα.

Ο Ορέστης, η Φανή, ο Δημήτρης, ο Άκος, ο Φώτης και η Άννα ζουν στην ευθραυστότητα της νεότητας και τη ρευστότητα ενός κόσμου που δεν ευημερεί. Έξι ήρωες μυθιστορηματικοί όσο και αληθινοί προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα στην απαράβατη τάξη του κόσμου με μοναδική βεβαιότητα τη βαρύτητα και το θάνατο. Οι προσωπικές τους ιστορίες συνδέονται σαν θραύσματα για να κατασκευάσουν ένα παζλ σε αποχρώσεις του θρίλερ.
Μια ιστορία που αναπτύσσεται σαν σπείρα με κέντρο της την Άννα και τη μυστηριώδη εξαφάνισή της. Οι χρονικές εναλλαγές αποτυπώνονται στις σελίδες σαν ένα παιχνίδι μεταξύ μνήμης και λήθης, σαν ένας ανοιχτός διάλογος με την απώλεια, καθώς οι ζωές των ηρώων διασταυρώνονται σε μια περίεργη διαδρομή χωρίς αρχή και τέλος. Σε ένα ολόκληρο σύμπαν που εμπερικλείει τον μικρόκοσμο όλων συνωστίζονται πρόσωπα, στιγμές, καταγραφές, ενδοσκοπήσεις, ευρήματα αλλά και δύσκολα ερωτήματα. Τελικά, μια αναπνοή λιγότερη, ένα βήμα ή ο έρωτας αλλάζουν το βάρος του κόσμου;

352 pages, Paperback

First published March 1, 2012

About the author

Greek: Μαρία Ξυλούρη (Goodreads Author)

Reviews

[Ioannis Fertakis · Rating 4 out of 5]

Πρώτα απ'όλα μου αρέσει (ίσως καλύτερα: μου ταιριάζει) το ύφος της συγγραφέως και ο τρόπος που χρησιμοποιεί τη γλώσσα. Την βρίσκω απλή και σύγχρονη χωρίς να είναι στεγνή. Έχω την αίσθηση πως αν έγραφα, θα το έκανα με τον ίδιο περίπου τρόπο.

Δεύτερον, βρίσκω εξαιρετική τη λεπτότατη δουλειά που κάνει στο χτίσιμο των χαρακτήρων της, στην εξέλιξη της συμπεριφοράς τους και στις μεταβολές της ψυχολογίας τους. Πάνω απ'όλα τις παρατηρήσεις της πάνω στις σχέσεις μεταξύ τους, σχέσεις στις οποίες βασιλεύει - ποια άλλη - η σχέση μάνας/πατέρα και παιδιού, είτε ως παρουσία είτε ως απουσία. Θεωρώ εκπληκτική αυτή την πλευρά της συγγραφέως, δεδομένης της ηλικίας της, και σ'εμένα τουλάχιστον αποκαλύπτει έναν άνθρωπο προφανώς καλλιεργημένο και δουλεμένο αλλά κυρίως γενναίο. Ειλικρινά θέλει πολλά κότσια τόση ενδοσκόπηση, γιατί πονάει.

Τρίτον, από μια πιο "μακροσκοπική" οπτική, πιστεύω πως το βιβλίο επιτυγχάνει να αποδώσει την εικόνα, το κλίμα και την ψυχολογία των σημερινών νέων ανθρώπων, της γενιάς, πάνω-κάτω, της συγγραφέως. Βεβαίως, όπως σ'όλα σχεδόν τα σπουδαία βιβλία, οι "ήρωες" κινούνται (ψυχολογικά) στα όριά τους, ίσως και στα ανθρώπινα όρια, και καμιά φορά τα ξεπερνούν - πάντως βρίσκονται πολύ εκτός του μέσου όρου. Αυτό όμως βοηθάει τη συνολική εικόνα να μη μένει στην επιφάνεια και στο τετριμμένο, της προσδίδει βάθος.

Βάζω μόνο τέσσερα αστέρια γιατί αυτονοήτως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης - κυρίως,ίσως, στη μυθοπλασία.

[Eli · Rating 3 out of 5]

"Καμιά προσβολή δεν ξεχνιέται, καμιά λύπη, καμιά πληγή δεν κλείνει με το χρόνο. Γιατρός δεν είναι ο χρόνος αλλά η λήθη. Υπάρχει λόγος που ξεχνάνε οι άνθρωποι: ξεχνάνε για να ζήσουν."

"Όλα τα τ ώ ρ α λίγο πρίν ήταν α ρ γ ό τ ε ρ α."

[Dimitris · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα πιο δυνατά κι ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ. Διαβάζοντας κανείς το Rewing, το πρώτο βιβλίο της Μαρίας καταλαβαίνει ότι έχει να κάνει με μια συγγραφέα που έχει να δώσει πάρα πολλά κ ανυπομονούσα να διαβάσω κ το "Πώς τελειώνει ο κόσμος". Το οποίο εξελίχθηκε σεμια αναγνωστική εμπειρία σπάνια, έντονη κ υπέροχη. Μια ιστορία μπλεγμένη αλλά απόλυτα "ελληνική", χαρακτηριστική της ψυχολογίας του νεοέλληνα (αστού κι επαρχιώτη) στην εποχή μας. Πραγματικά υπέροχο.

[Lovro Herbai · Rating 5 out of 5]

Fantastično! Zasigurno jedna od 'najljudskijih' knjiga koje sam imao čast pročitati.

Posvećujem ovaj prostor mom bivšem cimeru Karlu, koji me upoznao s knjigom i natjerao da je kupim i pročitam - veliko "hvala"!

[Barbara · Rating 4 out of 5]

Odlična knjiga. Zanimljiva kompozicija, odlično isklesani likovi pomno umetnuti u grčku realnost. Zamjerka ipak prevoditeljici, time i uredništvu, na hrvatskome koji nije besprijekoran.

[lea · Rating 5 out of 5]

AAAAAAAAAAAA AA A AAAAAHHH AAAAH

[Comfortably · Rating 4 out of 5]

..Το να καταλαβαινεις τη ζωη μπορει να σημαινει οτι τη βλεπεις σε ολη της την ορμη και σε ολη της την ασημαντοτητα, μπορει να σημαινει οτι θα αγχωνεσαι παντα οτι κατι ξεχνας, σε καθε σου αναπνοη κατι χανεται, κατι ραγιζει, κατι που ισως ησουν εσυ, και ξερεις οτι τιποτα δε θα στο φερει πισω, κι ουτε που θα μπορουσες να φωναξεις το ονομα του για να γυρισει, επειδη ειναι μια λεξη σε αλλη γλωσσα, γεματη συμφωνα σε συνδιασμους που ειναι αδυνατον να προφερεις, μια λεξη που ακουγεται σα γραντζουνια, νιαουρισμα και θανατος μαζι. Και αυτο που σε κραταει ειναι η θλιψη των αλλων για το θανατο σου. Ομως δε λυπουνται για σενα, λυπουνται για τον εαυτο τους χωρις εσενα, αφου μονο μεσα απ τον εαυτο τους μπορουν να σε δουν και να σε γνωρισουν και χωρις αυτον τον εαυτο για αυτους δε θα υπηρχες..

[Theodora Tsoli · Rating 2 out of 5]

Δεν μπόρεσα να το τελειώσω...τόση πολυλογία καταντά κουραστικό...

[zuzana · Rating 3 out of 5]

zasto ovo niko nije lektorira?!?!?!