Dit is een van de transliteraties van de naam van deze auteur in het Nederlands.
Fjodor Michajlovitsj Dostojewski (Russisch: Фёдор Михайлович Достоевский) was een Russische journalist en schrijver, waarvan de psychologische penetratie in de menselijke ziel een grote invloed had op de roman va, de twintigste eeuw. Hij was de tweede zoon van een voormalig legerarts. Hij kreeg thuisonderricht en ging naar een particuliere school. Kort na de dood van zijn moeder in 1837 werd hij de ingenieurschool van het leger in St. Petersburg gestuurd. Zijn vader overleed in 1839, waarschijnlijk van een beroerte, maar het gerucht ging dat hij werd vermoord door zijn eigen lijfeigenen. Hij studeerde af als militair ingenieur, maar nam in 1844 ontslag om zich te wijden aan het schrijven. In 1846 verscheen zijn eerste roman, Arme mensen. Dat jaar werd hij lid van een groep utopische socialisten. Hij werd gearresteerd in 1849 en ter dood veroordeeld. De doodstraf werd omgezet in vier jaar dwangarbeid in Siberië, waarna hij verplicht in militaire dienst moest als gewoon soldaat, in Semipalatinsk, een stad in het huidige Kazachstan. In 1857 huwde hij met Maria Isajeva. In 1858 werd hij op medische gronden uit het leger ontslagen, en kreeg hij de toestemming om terug te keren naar Rusland. Hij vestigde hij zich eerst in Tver in het westen van Rusland, om vervolgens terug te keren naar St. Petersburg en zijn literaire carrière opnieuw op te nemen. Begin 1864 overleden zowel zijn vrouw als zijn broer. Hij nam de zorg voor het gezin van zijn broer op zich, evenals de schulden die deze gemaakt had. Hierdoor, en mede door zijn gokverslaving, geraakte hij in financiële moeilijkheden, maar hij wist een gevangenisstraf te ontlopen. In 1867 hertrouwde hij met Anna Grigorjevna Snitkina en vluchtte met haar naar het buitenland (Dresden, Zwitserland en Florence), zowel voor de schuldeisers als voor de veeleisende familieleden van zijn broer, die op Dostojevski's zak teerden. Zijn huwelijk met Anna markeerde het begin van de mooiste periode van zijn leven. In de veertien volgende jaren schreef hij zijn belangrijkste werken, welke hem definitief een plaats bezorgden in het rijtje van de allergrootste schrijvers.