What do you think?
Rate this book
La società degli animali estinti
Una notte, un uomo trova una ragazzina chiusa in un sacco, nella neve. È squarciata dalle coltellate, ma respira ancora. L’uomo si chiama Nile Nightingale e sta scappando, anche se non sa bene da cosa. Forse dalla serie di fallimenti che ha costellato la sua vita, dalla dipendenza da droghe, alcol e antidepressivi. Rifugiarsi tra le montagne del Canada è il suo modo di sparire dal mondo. La ragazzina è Céleste, una quattordicenne nerd che ha ingaggiato una solitaria lotta contro la caccia e il maltrattamento degli animali selvatici. Nile salva rocambolescamente Céleste, dando inizio a una strana amicizia e a un piano di vendetta contro i bracconieri che stanno distruggendo l’ambiente naturale del Québec.
La società degli animali estinti è una scioccante cronaca dello sfruttamento animale, e insieme una commovente black comedy sul rapporto tra un uomo che ha perso tutto e un’adolescente fragile e spericolata.
La società degli animali estinti è una scioccante cronaca dello sfruttamento animale, e insieme una commovente black comedy sul rapporto tra un uomo che ha perso tutto e un’adolescente fragile e spericolata.
491 pages, Paperback
First published January 1, 2010
19 people are currently reading
397 people want to read
About the author
Jeffrey Moore
44 books31 followersBorn in Montreal, Jeffrey Moore was educated at the University of Toronto, the Sorbonne (Paris) and the University of Ottawa. He is currently a freelance translator and Lecturer in Translation at the Université de Montréal. He works for museums, theatres, dance companies and film festivals around the world, and has an extensive list of published translations to his credit, including Magritte, Century of Splendour and Lost Paradise-Symbolist Europe.
Prisoner in a Red-Rose Chain, his first novel written over several years in Canada, Scotland, England, Hungary and Bali, was a finalist for the QSPELL Literary Awards and winner of both the regional and international Commonwealth Writers Prize 2000. The Memory Artists (2004) won the Canadian Authors Association Award (Best Novel), and was shortlisted for the Rogers' Writers Trust Award, Sunburst Award, Hugh MacLennan Prize and Wordsworthy Award. Both novels have been published in some 20 countries and optioned for film. His third novel, The Extinction Club, was published by Penguin Canada and Quercus (UK) in 2010 and by Arcade (U.S.) in 2013. It was shortlisted for the Hugh MacLennan Prize (Best Novel) and Arthur Ellis Award (Best Mystery) and longlisted for the Dublin IMPAC Award.
He currently divides his time between Montreal and Val Morin, Quebec.
Prisoner in a Red-Rose Chain, his first novel written over several years in Canada, Scotland, England, Hungary and Bali, was a finalist for the QSPELL Literary Awards and winner of both the regional and international Commonwealth Writers Prize 2000. The Memory Artists (2004) won the Canadian Authors Association Award (Best Novel), and was shortlisted for the Rogers' Writers Trust Award, Sunburst Award, Hugh MacLennan Prize and Wordsworthy Award. Both novels have been published in some 20 countries and optioned for film. His third novel, The Extinction Club, was published by Penguin Canada and Quercus (UK) in 2010 and by Arcade (U.S.) in 2013. It was shortlisted for the Hugh MacLennan Prize (Best Novel) and Arthur Ellis Award (Best Mystery) and longlisted for the Dublin IMPAC Award.
He currently divides his time between Montreal and Val Morin, Quebec.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 62 reviews
July 16, 2025
"Most people live much longer than they should, don't you think? We wait, dangle around, and then we die. That's all there is to Earth, really: a big waiting room for extinction, an Extinction Club, with the posthumous issuing of the membership card..."
"The Extinction Club" begins as a jumble of words, seemingly directionless, with disagreeable and contentious characters, almost like a moralistic fable. However, for those who persist beyond this beginning, they will find an extraordinary adventure alongside two equally unique characters. Nile is a man on the run, escaping from his ex, from defamation charges, from the world, and from drugs, essentially fleeing from himself. Celeste, on the other hand, is a fourteen-year-old girl with a brilliant mind, molded to be so by her grandmother.
In the remote mountains of Canada, a fierce battle ensues between Celeste and poachers, no holds barred. You don't need to be an animal rights activist to grasp the cruelty of the illegal hunters and other reprehensible individuals. Behind an excellent albeit slightly confusing plot, "The Extinction Club" hides a fierce critique of heinous crimes perpetrated against the animal world, crimes that have gone unpunished and are vehemently denounced.
"The Extinction Club" begins as a jumble of words, seemingly directionless, with disagreeable and contentious characters, almost like a moralistic fable. However, for those who persist beyond this beginning, they will find an extraordinary adventure alongside two equally unique characters. Nile is a man on the run, escaping from his ex, from defamation charges, from the world, and from drugs, essentially fleeing from himself. Celeste, on the other hand, is a fourteen-year-old girl with a brilliant mind, molded to be so by her grandmother.
In the remote mountains of Canada, a fierce battle ensues between Celeste and poachers, no holds barred. You don't need to be an animal rights activist to grasp the cruelty of the illegal hunters and other reprehensible individuals. Behind an excellent albeit slightly confusing plot, "The Extinction Club" hides a fierce critique of heinous crimes perpetrated against the animal world, crimes that have gone unpunished and are vehemently denounced.
November 8, 2017
“Hayatları boyunca hep aynı durgun göle dönen kuğular gibi, sakin bir yerde tekrar buluşacağız.”
Çok fazla karanlık başlayıp zamanla iki yalnız kaderin buluşmasını okuduğumuz, harika betimlemeler ve inanılmaz bilgilerle yazılmış bir kitap var elimde şu an. Kitabın çoğu yerinde “aa cidden böyle miymiş” diyip şaşırdığım yerler oldu. Kitabı bana göre güzel kılan şey kesinlikle hayvan hakları üzerine yazılması. İnsanlar değil de daha çok hayvanlar ön planda bu kitapta. Hep insanlar hakkında okumaktan bıkmadık mı? Ve kitabın kapağı o kadar harika ki. Diğer dillerde ki kapaklarını da çok beğensem de sanki bu kapak çok başka. Çünkü kitabı okudukça kapak daha çok anlam kazanmaya başladı. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Diğer kitaplarına da yüklenmek istiyorum en kısa zamanda.
Kitap dediğim gibi çok karanlık başladı. Baş karakterimiz Nile gecenin bir yarısı bulduğu bir kız çocuğunu evine getirip iyileştirmeye çalışıyor. Bulduğu kız, Celeste, aynı Nile gibi geçmişte yaraları olan biridir. Celeste ayrıca hayvanları çok seven ve günlüğüne sıkça onlarla ilgili bilgilerle dolduran biri. Günlüğünü okumak çok zevkliydi. Bu iki insanın birbirine alışma süresi, Nile’in ona bu denli iyi davranması çok güzeldi. Nile ve Celeste arasında geçen diyaloglar çoğu zaman beni yorsa da ikisinin atışmasını okumak ayrı bir keyifliydi.
Nile geçmişte bir çok suça karışmış, zengin bir adamın oğlu olsa da kitabı okuduğumda asla öyle düşünmedim. Değişik bir tip olduğu ortada. Yapılan çoğu suçlamayı kabul edip ya da etmediğini anlayamıyoruz. Oyun oynayarak konuşması benim en çok dikkatimi çeken şeylerden biri. Yani bu bakış açısı baya farklı bir durum çıkartıyor ortaya. Celeste dahi bir çocuk fakat bunu kitapta yeteri kadar okuduğumuzu düşünmüyorum. Sanki onun hayatı ve geçmişi ile ilgili daha çok şey okumalıydık gibime geliyor. İkilinin çıktığı yol ve amaçladığı her şeye “bende varım” dedim okurken. Tükeniş kelimesini inanılmaz derece de güzel anlatmış yazar bize. Sadece insanlar tükenmez, bir duygu ya da bir olay karşısında. Hayvanlar da tükenebilir. Hem de çok acı bir şekilde. Buna dikkat çekmek çok güzeldi. Beni sıkan bir tarafı var o da olayların çok yavaş ilerlemesi. Bazı yerler durgun geçtiği için sıkıldım. Çok güçlü başladı çünkü sonrasında tempo biraz yavaşladı. Sonu ise kelimelere dökemeyeceğim kadar çok güzeldi. Kitabın son cümlesi arkadaşlar beni ortadan ikiye ayırdı.
p.s, kitap 350 sayfa buraya yanlış yazılmış.
Çok fazla karanlık başlayıp zamanla iki yalnız kaderin buluşmasını okuduğumuz, harika betimlemeler ve inanılmaz bilgilerle yazılmış bir kitap var elimde şu an. Kitabın çoğu yerinde “aa cidden böyle miymiş” diyip şaşırdığım yerler oldu. Kitabı bana göre güzel kılan şey kesinlikle hayvan hakları üzerine yazılması. İnsanlar değil de daha çok hayvanlar ön planda bu kitapta. Hep insanlar hakkında okumaktan bıkmadık mı? Ve kitabın kapağı o kadar harika ki. Diğer dillerde ki kapaklarını da çok beğensem de sanki bu kapak çok başka. Çünkü kitabı okudukça kapak daha çok anlam kazanmaya başladı. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Diğer kitaplarına da yüklenmek istiyorum en kısa zamanda.
Kitap dediğim gibi çok karanlık başladı. Baş karakterimiz Nile gecenin bir yarısı bulduğu bir kız çocuğunu evine getirip iyileştirmeye çalışıyor. Bulduğu kız, Celeste, aynı Nile gibi geçmişte yaraları olan biridir. Celeste ayrıca hayvanları çok seven ve günlüğüne sıkça onlarla ilgili bilgilerle dolduran biri. Günlüğünü okumak çok zevkliydi. Bu iki insanın birbirine alışma süresi, Nile’in ona bu denli iyi davranması çok güzeldi. Nile ve Celeste arasında geçen diyaloglar çoğu zaman beni yorsa da ikisinin atışmasını okumak ayrı bir keyifliydi.
Nile geçmişte bir çok suça karışmış, zengin bir adamın oğlu olsa da kitabı okuduğumda asla öyle düşünmedim. Değişik bir tip olduğu ortada. Yapılan çoğu suçlamayı kabul edip ya da etmediğini anlayamıyoruz. Oyun oynayarak konuşması benim en çok dikkatimi çeken şeylerden biri. Yani bu bakış açısı baya farklı bir durum çıkartıyor ortaya. Celeste dahi bir çocuk fakat bunu kitapta yeteri kadar okuduğumuzu düşünmüyorum. Sanki onun hayatı ve geçmişi ile ilgili daha çok şey okumalıydık gibime geliyor. İkilinin çıktığı yol ve amaçladığı her şeye “bende varım” dedim okurken. Tükeniş kelimesini inanılmaz derece de güzel anlatmış yazar bize. Sadece insanlar tükenmez, bir duygu ya da bir olay karşısında. Hayvanlar da tükenebilir. Hem de çok acı bir şekilde. Buna dikkat çekmek çok güzeldi. Beni sıkan bir tarafı var o da olayların çok yavaş ilerlemesi. Bazı yerler durgun geçtiği için sıkıldım. Çok güçlü başladı çünkü sonrasında tempo biraz yavaşladı. Sonu ise kelimelere dökemeyeceğim kadar çok güzeldi. Kitabın son cümlesi arkadaşlar beni ortadan ikiye ayırdı.
p.s, kitap 350 sayfa buraya yanlış yazılmış.
April 30, 2011
Despite this book being one of the most disturbing reads I've had in a while, I enjoyed it immensely. I gobbled this book down as fast as my responsibilities would allow. My main problem with this book, however, is the problem I have with most modern (and a lot of Classic Lit as well): the beginning of the book is rather cliche. I don't know if I can properly explain this to other readers, but when a book starts with a character doing something mysterious and you don't learn even their name for 70 pages, or anything about anything, it feels like a really contrived beginning - almost like writing a book solely in the second or third person as a gimmick, which only works well if done exceptionally well. That's the only thing I had against this book, though, and after the first 100 pages, everything caught up with itself and moved at a good pace. If someone had told me what this book was about before I read it, I probably wouldn't have read it. There's a lot of descriptions about and if you're an animal lover (and a wuss), like I am, then I don't think I could recommend this book in good faith. Some of the things described literally made me sick to my stomach and I had to set the book down to recuperate. Overall, though, it wasn't graphic detail or gratuitous violence, just plain descriptions that put my stomach on high alert.
December 10, 2017
Пещерна печка?!? WTF, Жанет 45? Объркани думи, изядени букви, сбъркани кратки и пълни членове... Ваша книга ли четох (толкова, толкова рекламирана!) или на Сиела?
December 12, 2014
I didn't really know what this book was about beforehand so I had no expectations. I did find some of the subjects disturbing and saddening even more so because although this is a work of fiction - animal cruelty does not live only in the works of fiction it is our and their reality. Humans have a lot to answer for with regard to the very inhumane treatment of all animals.
I loved the two main characters and all their quirks. I found the writing style was very good in its ability to deliver the tough and confronting whilst also injecting the story with joy and humour. Overall a good read and one I would recommend.
I loved the two main characters and all their quirks. I found the writing style was very good in its ability to deliver the tough and confronting whilst also injecting the story with joy and humour. Overall a good read and one I would recommend.
March 6, 2014
Withdrawn from Southwark Library
Opening -It was dark - north country dark - by the time I arrived but this had to be it: the Church of St. Davnet-des-Monts.
The first 70 - 100 pages is hard graft, however by the time you hit 100+: *phew* he is writing and you are reading.
High 3*
October 14, 2017
Jeffrey Moore, okuru rahatsız eden bir roman yazmış ama bunun için kalemini zorlamamış. Çünkü Moore'un anlattığı şeyler zaten dünyamızın, Tükeniş Kulübü'müzün gerçekleridir ve asıl rahatsız edici olan, medeniyetimizin tüm bunları görmezden gelmesidir.
İncelemenin tamamını buradan okuyabilirsiniz: http://wp.me/p8L5ok-3mv
İncelemenin tamamını buradan okuyabilirsiniz: http://wp.me/p8L5ok-3mv
August 28, 2018
Не съм виждала подобно нещо. Прочетох я за ден и половина. Задминава я само „Жени“ на Буковски, която прочетох за половин ден, обезумяла. Ние сме изчезналите видове. Пожелавам си 44-годишен любовник като Найтингейл (славея). Пожелавам си такъв „непрокопсан ангел“. Впрочем изпитах сексуална възбуда от него (да не се казва на приятеля ми).
Някои пасажи едва четях - от ужас, жал и не виждах добре, понеже очите ми засмъдяваха. Хората са чудовища, наистина. Жалко, че измират твърде бързо, преди природата и животните да успеят да ги накажат подобаващо, за да си отмъстят за всичко, което тези двукраки нищожества някога са им причинили. И ще продължават да им причиняват.
Някои пасажи едва четях - от ужас, жал и не виждах добре, понеже очите ми засмъдяваха. Хората са чудовища, наистина. Жалко, че измират твърде бързо, преди природата и животните да успеят да ги накажат подобаващо, за да си отмъстят за всичко, което тези двукраки нищожества някога са им причинили. И ще продължават да им причиняват.
July 25, 2011
It was a bit of a mind-trip to read a novel about illegal wildlife poaching & associated torture while on vacation in one of Canada's biggest & oldest natural parks, but it certainly brought home the novel's themes in a pointed fashion. The characters are well-drawn and the plot starts with a bang and keeps on to the finish.
July 21, 2010
I loved this book. The characters in this book are so well written that they felt like people I wanted to be with, at least the good ones. The bad ones scared me as they should. Excellent book. I want more from Jeffrey Moore.
July 10, 2022
Преди няколко дни завърших Клубът на изчезналите видове от Джефри Мур (ИК Жанет 45, 2017г., превод Милена Попова). От пръв поглед книгата ми допадна, веднага разпознах красивата корицата на Люба Халева и някак си се почувствах силно привлечена от нея.
Джефри Мур ми е познат от Творците на памет, може би по-известната му книга у нас, която силно препоръчвам. Стилът му и тук е остроумен и забавен, по един лек и непринуден начин ни изправя пред чудовищни проблеми. Още по-неприятното е, че чудовищата в историята сме всъщност ние, човеците.
Има няколко почти непоносими за мен неща, това са мъченията на деца и животни и унищожението на дървета, всякакво сечене на дърво, пожар в гората и всичките там изобретателни начини за унищожаването на здрави дървета, такива сцени трудно понасям и са ми почти невъзможни за гледане и четене. Тук Джефри Мур ни показва какво сме причинили на толкова много видове и какво продължаваме да причиняваме на животните за пари, за удоволствие, а често и от чист садизъм. Най-ужасното е че това не е някаква измислица, а наистина съществуват тези извратени ”практики”, “ферми за мечки и кучета” и всякакви форми на издевателства над невинни същества...
Цялото ревю е в б��ога https://knijensviat.wordpress.com/202...
Джефри Мур ми е познат от Творците на памет, може би по-известната му книга у нас, която силно препоръчвам. Стилът му и тук е остроумен и забавен, по един лек и непринуден начин ни изправя пред чудовищни проблеми. Още по-неприятното е, че чудовищата в историята сме всъщност ние, човеците.
Има няколко почти непоносими за мен неща, това са мъченията на деца и животни и унищожението на дървета, всякакво сечене на дърво, пожар в гората и всичките там изобретателни начини за унищожаването на здрави дървета, такива сцени трудно понасям и са ми почти невъзможни за гледане и четене. Тук Джефри Мур ни показва какво сме причинили на толкова много видове и какво продължаваме да причиняваме на животните за пари, за удоволствие, а често и от чист садизъм. Най-ужасното е че това не е някаква измислица, а наистина съществуват тези извратени ”практики”, “ферми за мечки и кучета” и всякакви форми на издевателства над невинни същества...
Цялото ревю е в б��ога https://knijensviat.wordpress.com/202...
January 8, 2024
Da questo bel libro vorrei prendere due cose: il coraggio dei due protagonisti Nile e Celeste e la bellissima e riflessiva frase "la Democrazia non potrà mai funzionare perché ci sono troppe poche persone intelligenti per votare i pochi politici intelligenti"
December 19, 2020
"Dünya aslında bu işte. Kocaman bir tükeniş mekanı, öldükten sonra üye olunan bir tükeniş kulübü." Hayvanlara yapılan eziyetlerin anlatıldığı bölümleri sert ve rahatsız edici bulmakla birlikte Tükeniş Kulübü'nü severek okudum. Mirasyedi Nile ve 14 yaşındaki dahi Celeste'nin yolları Kanada'da bir kasabada kesişiyor ve birlikte yasa dışı avlanan vahşi bir çeteye karşı mücadele ediyorlar... Hikayeyi orijinal, ana karakterleri ise hem sıra dışı hem ilginç buldum... Tüketim, tükeniş, doğa, vahşet, av üzerine derin düşüncelere daldım... Vahşi hayvan diyoruz ya aslında vahşi olan hayvan değil insan galiba...
May 19, 2012
Il terzo romanzo di Jeffrey Moore, La società degli animali estinti, presenta un cast di personaggi che alla meglio sono instabili e alla peggio sono totalmente fuori di testa. Il protagonista maschile vede cose che non sono davvero presenti nella realtà come, ad esempio, animali che si muovono sulla parete di casa, Osama bin Laden… La protagonista femminale, invece, è una quattodicenne, attivista per i diritti degli animali, intelligente quanto in pericolo: la troviamo, infatti, subito in fin di vita con tagli su varie parti del corpo dai quali sgorgano litri di sangue. Ma anche gli antagonisti, così come i personaggi secondari, non sono da meno: malati mentali, ex carcerati, gente corrotta, persone che si divertono a torturare animali per puro divertimento… Tra l’altro vivono tutti in un posto, immaginato da Moore, ai piedi dei monti Laurenziani, un luogo che “casulmente” porta il nome del santo patrono dei disturbati mentali, lo sfondo ideale per questo eco-thriller.
Il libro inizia con Nile Nightingale davanti a una chiesa sconsacrata alla quale è arrivato dopo aver abbandonato il New Jersey nella speranza di sfuggire alle leggi americane, alle dipendenze multiple e alla storia della sua vita, secondo cui non è che un buono a nulla. Nascosto al buio, nel suo furgoncino, osserva degli uomini lanciare un sacco in un ghiacciaio accanto al cimitero della chiesa e subito la curiosità prende il sopravvento. Cosa ci sarà mai all’interno? Nile, con estrema fatica, riesce a recuperare l’oggetto. Lo porta sul furgone, lo apre, e scopre una ragazzina che sta morendo dissanguata. Lei si chiama Celéste Jonquères, ha quattordici anni, e cambierà per sempre la vita di Nile: l’uomo farà di tutto per salvarla e cercherà di scoprire chi sono i farabutti che l’hanno ferita e gettata nel ghiacciaio, ma soprattutto perché, e cosa c’entrano gli animali in tutto ciò.
La società degli animali estinti è strutturato su due livelli di narrazione: uno è il punto di vista di Nile, con annessi avvenimenti, sensazioni, timori e dubbi, l’altro è quello di Celéste che, sottoforma di diario, scrive quello che le accade intorno, dal rapporto con Nile a una miriade di informazioni e statistiche riguardo la lotta che vede scendere in campo l’uomo contro gli animali (spesso non considerandoli propri simili). I momenti letterari riguardanti la giovane sembrano, alle volte, più un manifesto del PETA (People of Ethical Treatment of Animals) che una delle componenti principali di un romanzo, ma la splendida scrittura di Moore riesce nel mitigare l’evidente schieramento etico-politico dell’autore.
Ambientato nel gelido Québec, il libro di Moore è pieno di passaggi evocativi. Nella zona laurenziana è possibile trovare cacciatori, venditore di pelle e di bile d’orso, malati di mente, torturatori d’animali, stupratori, cinesi immigrati illegalmente, animali che dovrebbero essere estinti. Insomma, una delle peggiori zone climatiche della terra è in realtà piena di vita. Moore descrive tutto in maniera veloce, originale, diretta. Inoltre i personaggi dei suoi libri, pur essendo per così dire borderline, sono vivi, reali, e dialogano tra loro in maniera superba. Bellissimi i passaggi in cui Nile dice una cosa e ne pensa in realtà un’altra, e ciò accade soprattutto quando Celéste esprime le sue convinzioni sul mondo animale: non sarà certo lui a spezzarle il cuore.
Nato a Montreal, l’autore ha studiato a Toronto, Parigi e Ottawa. Ha girato il mondo lavorando per musei, compagni teatrali o di ballo, festival cinematografici. Traduce diversi libri come freelance. La società degli animali estinti deve aver suscitato le ire di non pochi connazzionali, in quella terra gelida e splendida qual è il Canada, un posto dove gli uomini sono liberi e orgogliosi della propria libertà.
Il libro inizia con Nile Nightingale davanti a una chiesa sconsacrata alla quale è arrivato dopo aver abbandonato il New Jersey nella speranza di sfuggire alle leggi americane, alle dipendenze multiple e alla storia della sua vita, secondo cui non è che un buono a nulla. Nascosto al buio, nel suo furgoncino, osserva degli uomini lanciare un sacco in un ghiacciaio accanto al cimitero della chiesa e subito la curiosità prende il sopravvento. Cosa ci sarà mai all’interno? Nile, con estrema fatica, riesce a recuperare l’oggetto. Lo porta sul furgone, lo apre, e scopre una ragazzina che sta morendo dissanguata. Lei si chiama Celéste Jonquères, ha quattordici anni, e cambierà per sempre la vita di Nile: l’uomo farà di tutto per salvarla e cercherà di scoprire chi sono i farabutti che l’hanno ferita e gettata nel ghiacciaio, ma soprattutto perché, e cosa c’entrano gli animali in tutto ciò.
La società degli animali estinti è strutturato su due livelli di narrazione: uno è il punto di vista di Nile, con annessi avvenimenti, sensazioni, timori e dubbi, l’altro è quello di Celéste che, sottoforma di diario, scrive quello che le accade intorno, dal rapporto con Nile a una miriade di informazioni e statistiche riguardo la lotta che vede scendere in campo l’uomo contro gli animali (spesso non considerandoli propri simili). I momenti letterari riguardanti la giovane sembrano, alle volte, più un manifesto del PETA (People of Ethical Treatment of Animals) che una delle componenti principali di un romanzo, ma la splendida scrittura di Moore riesce nel mitigare l’evidente schieramento etico-politico dell’autore.
Ambientato nel gelido Québec, il libro di Moore è pieno di passaggi evocativi. Nella zona laurenziana è possibile trovare cacciatori, venditore di pelle e di bile d’orso, malati di mente, torturatori d’animali, stupratori, cinesi immigrati illegalmente, animali che dovrebbero essere estinti. Insomma, una delle peggiori zone climatiche della terra è in realtà piena di vita. Moore descrive tutto in maniera veloce, originale, diretta. Inoltre i personaggi dei suoi libri, pur essendo per così dire borderline, sono vivi, reali, e dialogano tra loro in maniera superba. Bellissimi i passaggi in cui Nile dice una cosa e ne pensa in realtà un’altra, e ciò accade soprattutto quando Celéste esprime le sue convinzioni sul mondo animale: non sarà certo lui a spezzarle il cuore.
Nato a Montreal, l’autore ha studiato a Toronto, Parigi e Ottawa. Ha girato il mondo lavorando per musei, compagni teatrali o di ballo, festival cinematografici. Traduce diversi libri come freelance. La società degli animali estinti deve aver suscitato le ire di non pochi connazzionali, in quella terra gelida e splendida qual è il Canada, un posto dove gli uomini sono liberi e orgogliosi della propria libertà.
January 12, 2013
This was a decent book overall, and I found I read it quite quickly. I liked both the main characters, and definitely thought the hunting/animal welfare storyline made a great backdrop for the crime/thriller genre. It was quite disturbing at times, with the descriptions of animal cruelty, but it mostly felt useful/necessary to the story and I like the raising of public awareness on these issues. What lost this book points for me was the apparent failure to tie up loose ends - the character of the 'vet' I felt was much underused and disappeared without real reason at the end; it felt like a TV show where an actor has had to leave for some reason so their character is written out. I was also disappointed that none of the issues raised - such as hunting, bear bile farming etc. were really resolved. Although the main bad guys were taken care of, there was no indication this was going to stop much of what was going on. Better than the average crime novel, but a little disappointing.
August 11, 2023
"La società degli animali estinti": una scioccante cronaca sullo sfruttamento animale, circoscritto in questo caso alle montagne del Québec, può essere una lettura piacevole? Sì, lo è.
Un romanzo interessante, dalla prosa fluida e ben gestibile (nonostante la criticità del tema), saturo di spunti di ricerca sul dilagante, pericolosissimo fenomeno del bracconaggio. Così vivo tra le pagine, il suo grido sommesso: ti arrabbi, ti indigni, soffri e ti commuovi come fossi con i due protagonisti - Nile e Celeste.
Un romanzo interessante, dalla prosa fluida e ben gestibile (nonostante la criticità del tema), saturo di spunti di ricerca sul dilagante, pericolosissimo fenomeno del bracconaggio. Così vivo tra le pagine, il suo grido sommesso: ti arrabbi, ti indigni, soffri e ti commuovi come fossi con i due protagonisti - Nile e Celeste.
December 13, 2015
This book is incredibly dark and far more disturbing than I expected, and a very heavy read, overall, but it wasn't a chore to finish it. There are long periods during which little happens, but I hardly noticed due to the growing suspense and my love of the unique characters. Celeste is the most realistic portrayal of a teenage girl that I have ever seen or read in any media, and living inside Nile's head is a real trip, especially given the absurdity of his situation. He is in turns completely relatable and absolutely insane.
June 6, 2013
A well-written book that I didn't finish because it has many instances of "detailed descriptions of animal cruelty" or "animal torture porn" depending upon one's perspective. When it was needed to illustrate or advance the story, that's fine, but it was just getting gratuitous, which made me stop.
I must be getting wussy in my old age. Still three stars for fine writing. I may come back.
I must be getting wussy in my old age. Still three stars for fine writing. I may come back.
January 28, 2018
"Çoğu insan haddinden fazla yaşamıyor mu sizce de? Gelip yerleşiyor, sonra ölüyoruz. Dünya aslında bu işte. Kocaman bir tükeniş mekânı, öldükten sonra üye olunan bir tükeniş kulübü."
Nile ile Celeste bana Leon ile Mathilda'yı anımsattılar. Kitabın fonu kaçak avlanma ve tükenen türler hakkında. Kahrolarak okudum. Oldukça sarsıcı bir roman.
Nile ile Celeste bana Leon ile Mathilda'yı anımsattılar. Kitabın fonu kaçak avlanma ve tükenen türler hakkında. Kahrolarak okudum. Oldukça sarsıcı bir roman.
August 25, 2016
Well, the most important thing about a book is how well it's written, and The Extinction Club is very well written.
September 22, 2021
“Лолита” среща “Пощальонът винаги звъни два пъти”, но с бракониери.
June 30, 2017
Noir with an Environmental Conscience
Not your typical thriller, The Extinction Club features colorful characters, an environmental consciousness, and an atypical locale. Add to it Jeffrey Moore's strong writing and you have something that goes a step beyond ordinary thriller and crime fiction.
Nile Nightingale is on the lam, sort of, fleeing a vengeful ex-girlfriend by whom he has a young daughter. He made plenty of mistakes, including taking his daughter on an excursion without mentioning it to the girlfriend. That makes him a wanted man, a wanted wealthy man, as well as a man who has had problems with drugs and alcohol, who is prone to hallucinations. From NJ, he heads to Quebec Province, to a small hunting town in the Laurentians. There he finds a surprise in the form of a girl, savagely wounded, left in a sack to bleed to death. Using a fountain of knowledge accumulated in failed career attempts, he mends and nurses her back to life.
Céleste Jonquéres, 14 going on 15, is a self-schooled little genius fraught with issues revolving around her appearance, her interests, and the fact that now, with the death of her grandmother who raised her, finds herself alone in the world. Then there's the fact that a gang of hunters milking bears for their bile, as well as other vile torments, are after her. She despises them, their maltreatment of animals for money, and that they hunt and kill for enjoyment.
At first, she doesn't like or trust Nile. And herein lies the strongest point of the book: the skillful and wonderful manner in which Moore develops the relationship between the two of them. Because of this, in the end, you'll find yourself greatly affected by what transpires.
The other strong point is how Moore calls attention to the plight of wildlife at the hands of people interested only in money. You'll learn some things you never knew, things that will sicken you. The abuse of wildlife goes beyond blasting them into extinction, and these horrors are much worse.
Originally published in Canada in 2010. Nominated for an Arthur Ellis Award for best crime. Recommended if you're looking for something different and more intelligent than the usual fare of thriller and crime fiction.
Not your typical thriller, The Extinction Club features colorful characters, an environmental consciousness, and an atypical locale. Add to it Jeffrey Moore's strong writing and you have something that goes a step beyond ordinary thriller and crime fiction.
Nile Nightingale is on the lam, sort of, fleeing a vengeful ex-girlfriend by whom he has a young daughter. He made plenty of mistakes, including taking his daughter on an excursion without mentioning it to the girlfriend. That makes him a wanted man, a wanted wealthy man, as well as a man who has had problems with drugs and alcohol, who is prone to hallucinations. From NJ, he heads to Quebec Province, to a small hunting town in the Laurentians. There he finds a surprise in the form of a girl, savagely wounded, left in a sack to bleed to death. Using a fountain of knowledge accumulated in failed career attempts, he mends and nurses her back to life.
Céleste Jonquéres, 14 going on 15, is a self-schooled little genius fraught with issues revolving around her appearance, her interests, and the fact that now, with the death of her grandmother who raised her, finds herself alone in the world. Then there's the fact that a gang of hunters milking bears for their bile, as well as other vile torments, are after her. She despises them, their maltreatment of animals for money, and that they hunt and kill for enjoyment.
At first, she doesn't like or trust Nile. And herein lies the strongest point of the book: the skillful and wonderful manner in which Moore develops the relationship between the two of them. Because of this, in the end, you'll find yourself greatly affected by what transpires.
The other strong point is how Moore calls attention to the plight of wildlife at the hands of people interested only in money. You'll learn some things you never knew, things that will sicken you. The abuse of wildlife goes beyond blasting them into extinction, and these horrors are much worse.
Originally published in Canada in 2010. Nominated for an Arthur Ellis Award for best crime. Recommended if you're looking for something different and more intelligent than the usual fare of thriller and crime fiction.
January 12, 2020
Non sapevo proprio cosa aspettarmi da questo romanzo che prendeva polvere sul mio comodino da un po' di tempo...risultato sorprendente!
È un thriller ambientato nel Québec e ha degli originali risvolti ambientalisti e animalisti. Una ragazzina di 14 anni viene gettata in una palude con ferite quasi mortali, per fortuna a passare di là è un uomo in fuga, Nile Nightingale, che scappa dagli Stati Uniti inseguito da un'accusa di sequestro di minore. Sembrano proprio una coppia improbabile, invece i due diventeranno amici e condivideranno una guerra contro i bracconieri che spadroneggiano nei boschi. Animali in via di estinzione sono la merce preziosa e come tutte le pratiche illecite sono il business di un gruppo di malviventi che non esita ad intimidire, aggredire e anche a uccidere per arrivare allo scopo.
Da sfondo il rapporto paterno tra la quattordicenne orfana e il fuggitivo, con tutti i problemi che la giovane età si porta dietro, da un lato, e i problemi di un adulto dall'altro.
Un bel romanzo impegnato.
È un thriller ambientato nel Québec e ha degli originali risvolti ambientalisti e animalisti. Una ragazzina di 14 anni viene gettata in una palude con ferite quasi mortali, per fortuna a passare di là è un uomo in fuga, Nile Nightingale, che scappa dagli Stati Uniti inseguito da un'accusa di sequestro di minore. Sembrano proprio una coppia improbabile, invece i due diventeranno amici e condivideranno una guerra contro i bracconieri che spadroneggiano nei boschi. Animali in via di estinzione sono la merce preziosa e come tutte le pratiche illecite sono il business di un gruppo di malviventi che non esita ad intimidire, aggredire e anche a uccidere per arrivare allo scopo.
Da sfondo il rapporto paterno tra la quattordicenne orfana e il fuggitivo, con tutti i problemi che la giovane età si porta dietro, da un lato, e i problemi di un adulto dall'altro.
Un bel romanzo impegnato.
July 13, 2017
Empieza fuerte y me gustaba el argumento pero enseguida se estanca y no avanza apenas hasta el final. El libro se dedica a profundizar en los personajes y poco más. Personajes, que por otro lado, no me han gustado. Ambos personajes son caóticos y poco definidos y en ningún momento llegué a empatizar con ninguno de ellos. Llegó un momento en que era aburrido leer la vida de los personajes y he terminado el libro por no dejarlo. El final del libro es apresurado y con muerte incluída, supongo que para darle sentimiento al libro; un sentimiento que no consigue porque me dejó indiferente y no debería haber sido así.
July 5, 2018
Great story.
The neo-noir mystery in this story is beautifully crafted. The characters are beautifully defined and help with building the atmosphere through the depth of character psychology. The only thing that took getting used to was the random distribution of French. Since it's a language I didn't know, I had to occasionally look up the words, phrases, and sentences. This wasn't necessarily a problem, though it did break down my reading pace considerably. I'm only including this in case other potential readers who also don't know French. Considering the setting, Quebec, the occasional use of French is something that I probably should have foreseen.
The neo-noir mystery in this story is beautifully crafted. The characters are beautifully defined and help with building the atmosphere through the depth of character psychology. The only thing that took getting used to was the random distribution of French. Since it's a language I didn't know, I had to occasionally look up the words, phrases, and sentences. This wasn't necessarily a problem, though it did break down my reading pace considerably. I'm only including this in case other potential readers who also don't know French. Considering the setting, Quebec, the occasional use of French is something that I probably should have foreseen.
September 11, 2018
An amazing trip in the decaying mind of an addict suffering from affluenza. I'm not sure what to make of this but i couldn't put it down. It was an absolute train wreck and I mean that in a completely positive light.
I've read some pretty twisted books in the past but this one is in the top 5, maybe the top 2 of all time oddities.
I absolutely loved it, but wish i could make better sense of the last several chapters. I'll have to let it sink in and reread them at a later date. Then again, i may just take it for what it is; a disturbing, gory, neurotic, dream-state story with taste of "Bearskin" combined with a side of"Deliverance" and smothered in a gravy by Lewis Carroll.
I've read some pretty twisted books in the past but this one is in the top 5, maybe the top 2 of all time oddities.
I absolutely loved it, but wish i could make better sense of the last several chapters. I'll have to let it sink in and reread them at a later date. Then again, i may just take it for what it is; a disturbing, gory, neurotic, dream-state story with taste of "Bearskin" combined with a side of"Deliverance" and smothered in a gravy by Lewis Carroll.
September 18, 2022
Según reza en la contraportada, es un trepidante thriller con los problemas medioambientales de fondo. En mi opinión se queda corta como thriller y más corta aún como novela ecologista. Sin embargo, trata magistralmente, el desprecio y la ignorancia de aquellos que piensan que los animales sólo están puestos para servir al hombre y que, éstos pueden torturarlos y matarlos a su antojo.
En resumen, un libro regular que se lee rápido y que se olvida todavía más rápido.
En resumen, un libro regular que se lee rápido y que se olvida todavía más rápido.
March 21, 2021
I really enjoyed the story, but the format was really odd. I think the inclusion of poaching and extinction statistics would have worked better as part of the plot rather than a list between chapters.
Read
September 11, 2024I got to page 233 and said that i just had to give up. I tried. But I honestly could not find any redeeming qualities in the two main characters.
I came to realize I just didn't care or want to know what happened. Which told me it was time to give up.
I came to realize I just didn't care or want to know what happened. Which told me it was time to give up.
November 10, 2018
Книга за животните и хората. За ловуването, за бракониерството, за жестокостта, за неутолимата жажда за кръв. Научих нови неща, от които съм потресена. Това е от книгите, които те променят.
Displaying 1 - 30 of 62 reviews