τα χλωρά διαμάντια: το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων

by Θανάσης Τριαρίδης

Άκου τώρα κι αυτό: Σε τούτο το βιβλίο, εκτός από τη φαρμακερή ιστορία που σκοτώνει, υπάρχει και μιαν ακόμη που, άμα την πιστέψεις, μπορεί να σου κάνει ζημιά - για πολλούς εξίσου μεγάλη με τον θάνατο ή και ακόμη μεγαλύτερη: Είναι αυτή που σε κάνει να ξεχάσεις τα πάντα, να βυθιστείς στην πηχτή λήθη - όπως εκείνοι οι αρχαίοι σύντροφοι που φάγανε τους γλυκούς καρπούς. Και μην το λογαριάσεις αυτό για κάτι λιγότερο από τον θάνατο. Γιατί το σώμα σου θα ζει, μα εσύ θα πάψεις να υπάρχεις - θα έχεις έναν νου αδειανό από κάθε συνείδηση. Τα δειλινά σου θα σβήσουν - θα πεθάνουν οριστικά. Και πρόσεξε: σε αντίθεση με την ιστορία που σε σκοτώνει, η ιστορία της λήθης είναι εξωφρενική, μια γελοία απιθανότητα, που όποιος τη διαβάζει βάζει τα γέλια. Πρέπει να είσαι πολύ σοφός για να πιαστείς από μια τέτοια παπαρδέλα - μονάχα μια μοναδική μεγαλοφυΐα τραβιέται έτσι απ' το διάφανο αίμα της απιθανότητας. (...)

654 pages, Paperback

First published November 1, 2011

About the author

Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1970. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Συνεκδότης του περιοδικού "Τα Ποταμόπλοια" (1990-1992) και σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού "Mauve" (2003 και εξής). Από το 2005 συντονίζει τη σειρά των "Αντιρρήσεων" στις εκδόσεις "τυπωθήτω". Στα χρόνια 1996-2001 υπήρξε ακτιβιστής του Δικτύου DROM για τα κοινωνικά δικαιώματα των Τσιγγάνων, ενώ από το 1996 συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία του Δικτύου Εθελοντών Δοτών Αιμοπεταλίων Θεσσαλονίκης. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε πολλές εφημερίδες, περιοδικά και δικτυακούς τόπους. Το καλοκαίρι του 2005 διέκοψε τη 18μηνη συνεργασία του με την εφημερίδα "Μακεδονία της Κυριακής" όταν η τελευταία αρνήθηκε να δημοσιεύσει το κείμενό του που αφορούσε την κομμένη μακεδονική γλώσσα και την αναγκαιότητα διδασκαλίας της στα σχολεία. Έχει εκδώσει 12 βιβλία με πρώτο από αυτά το μυθιστόρημα "Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα" (Πατάκης 2000). Το μυθιστόρημά του "Τα μελένια λεμόνια" πρωτοκυκλοφόρησε το 2005 στο Internet για ειδικούς λόγους (triaridis.gr/melenialemonia). Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την εικονοποιία της Αναγέννησης και με την ιστορία της τέχνης. Από το 2004 λειτουργεί η ιστοσελίδα του (triaridis.gr) όπου φιλοξενούνται το σύνολο των βιβλίων του και περισσότερα από 100 άρθρα και δοκίμια. Αφηγήματα και κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά.

Reviews

[surfmadpig · Rating 5 out of 5]

Αυτό εδώ είναι για λίγους (δε λέω καλούς). Μακριά από αυτό το βιβλίο γενικά, γιατί "δίχως κακό μπελά κανένας δεν το πιάνει" - δίκιο έχει.

Περιέχει: χταπόδια σφηνωμένα σε εκκλησίες, μανίες, φαγώματα, σοφούς κροκόδειλους, αυτοκράτορες, εικόνες που ανθίζουν (νοτ γουάτ γιου θίνκ), νόγκια, χύσια διαφόρων ειδών, εμμονές, ξεκαρδίσματα (κυριολεκτικά), διαμάντια που δεν χλωραίνουν, σβουνγκ, μαύρα χρυσάφια, μπλε υγρά, κόκκινα ποτάμια, ζωντανούς τάφους, τη Σύνδεση, εναλλακτικές εκδοχές επί όσο θες, το μικρό ψωλάκι του Αχιλλέα, αλληγορίες, κοσμογονίες, ιστορικά πρόσωπα, μπουρδολογίες, νησιά που τρώνε μάτια, τάιμ τράβελ, ασυνήθιστα πολύ χιούμορ για τριαρ(χ)ίδη, διάφορα άλλα αλλά όχι πολλά, αρκετά μόνο. (Και πάρντον μαι φρεντς.)

Υπάρχει επίσης το εξής:
α) Δεδομένου πως το ελληνόφωνο άντρωπο δεν πολυδιαβάζει βιβλία.
β) Δεδομένου πως το ελληνόφωνο άντρωπο που διαβάζει βιβλία δε θα βρει εύκολα μπροστά του τούτο εδώ.
γ) Δεδομένου πως και να το βρει το περισσότερο άντρωπο θα τρομάξει με κακές λέξεις φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα και θα το αφήσει.
δ) Δεδομένου πως το άντρωπο που δεν τρομάξει με κακές λέξεις θα του φανεί ανούσιο επειδή δεν φαίνεται να έχει υπόθεση (αλλά έχει).
ε) Δεδομένου πως και να έχει υπόθεση μπορεί να του φανεί υπερφίαλο.
στ) Δεδομένου πως δε νομίζω να συμφωνήσει κανένα από όσα ανθρώποι* τελικά το διαβάσει πως το βιβλίο είναι αστείο...
Τότε εγώ ΜΕ ΠΟΙΟΝ θα συζητήσω αυτό το βιβλίο; :(

Χαίρομαι που ο κυρ Θανάσης έγραψε τούτο, μου δείχνει πως έχει βρει έναν κάποιο τρόπο να συνυπάρχει με τις φρίκες του.

ΧΑ! το συζητάω ήδη με όποιον διαβάζει τούτο και ας μην έχει διαβάσει το βιβλίο. 1-2-3 χούα.

"Με τέτοιες εξυπναδίτσες την έβγαζε ο τριάρχιδος - κι όταν τον τάιζαν κάνα κοψίδι, ύστερα ζούφωνε και παρίστανε τον σεμνό και τον ολιγαρκή και τον χαμηλοβλεπούση." =
Ένα ριβιού του βιβλίου που εμπεριέχεται στο βιβλίο.



*το άντρωπο, πληθυντικός τα ανθρώποι.