კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა

ქართული პროზის საგანძური #1

by Guram Dochanashvili

Ποια μπορεί να είναι άραγε η κατάληξη μιας στημένης κρατικής δημοσκόπησης με θέμα τις συνθήκες διαβίωσης σε μια πόλη της Σοβιετικής Ένωσης, όταν ένας τυπικός δημόσιος υπάλληλος περνάει την πόρτα ενός φωτογράφου που εννοεί να απαντήσει στο σχετικό ερωτηματολόγιο ορμώμενος αποκλειστικά και μόνο από τη λογοτεχνία;

Η νουβέλα "Ο άνθρωπος που αγαπούσε πολύ τη λογοτεχνία", που μας έρχεται από τη «μικρούλα Γεωργία», είναι ένας ακατάπαυστος ύμνος στην υψηλή λογοτεχνία και στους μεγάλους συγγραφείς - ο Θερβάντες έχει την τιμητική του, αλλά και ένα βαθύτατα πολιτικό έργο. Με σαρκαστική ευφυΐα και με διαλόγους μονολόγους έτοιμους, συν τοις άλλοις, να παρουσιαστούν και σε σκηνή θεάτρου, ο Ντοτσανασβίλι αντιπαραθέτει δύο διαφορετικούς κόσμους: τον sui generis διανοούμενο φωτογράφο, λάτρη της λογοτεχνίας και μέντορα του καλοπροαίρετου βοηθού του Κλιμ, από τη μία, τον αθλητικό, μοντέρνο, πολλά υποσχόμενο κρατικό προϊστάμενο και τον πειθήνιο υποτακτικό υπάλληλό του, από την άλλη. Μπορεί η ζωή μέσα στην ποικιλόμορφη υπερβολή της να στριμωχτεί στα τυποποιημένα κουτάκια που προσπαθεί να τη χωρέσει η εξουσία;

Genres: Georgian, Short Stories, Fiction, School, Classics

320 pages, Paperback

First published January 1, 2010

About the author

Guram Dochanashvili (Georgian: გურამ დოჩანაშვილი) (born March 26, 1939) was a Georgian prose writer, a historian by profession, who has been popular for his short stories since the 1970s.

Dochanashvili was born in Tbilisi, the capital of then-Soviet Georgia. Having graduated from the Tbilisi State University in 1962, he worked for the Institute of History, Archaeology and Ethnography, and participated in several archaeological expeditions from 1962 to 1975. He then managed the prose section of the literary magazine Mnatobi from 1975 to 1985. Since 1985, he has been a director-in-chief of the Gruziya-film studio.

Dochanashvili debuted as a writer in 1961. He was immediately noted for his rejection of the Soviet literary dogmas of Social Realism, and his dissident views. Since then, he has published dozens of stories and novellas which won him a nationwide acclaim for their fairy-tale lightness and invention.[1] His most popular work is the 1975 novel The First Garment (სამოსელი პირველი) based on the Holy Bible and story of the War of Canudos in the 19th-century Brazil.

Reviews

[Eliza Beth · Rating 5 out of 5]

"... ჩამოიარა იმან, ერთ დროს საცოლემ, ეჰ, საიდუმლონარევი, შორეული სილამაზით აღსავსემ, როგორიცაა სიტყვა... „მოიისფრო“, გვერდით კი მოჰყვებოდა კაცი, ისეთი უსიამო გამომეტყველებით სახეზე, როგორიცაა სიტყვა... „გავძეხი“, და მე კი განზე ვიდექ, ზედმეტი, როგორც სიტყვა „მაშასადამე..."

"- არის რაღაც საერთო ღვინის სმასა და კითხვას შორის, მე მგონი ის, რომ ორივეს ეგრეთ წოდებული პიროვნების თავისუფლებასთან მივყავართ, ოღონდ ერთი - მიშვებული, აგდებული და ულამაზო თავისუფლებაა, უპასუხისმგებლობით გამოწვეული, მეორე კი - შემართებული, გამოცდილი და ყოვლისშემძლე, ამამაღლებელი"


"მათემატიკა ზუსტი მეცნიერებაა, მაგრამ ყოველთვის არაა ასე, ერთ უხეშ მაგალითს მოგიყვანტ... ბავშვობისდროინდელი ნაცნობი მყავს, ფუფუნებაში იზრდებოდა, საბრალო, და რომ დაკაცდა, მშობლიური ფუფუნება მერეც არ მოკლებია და საწყალს, ზეთი ჩამოსდიოდა სახეზე და ახლაც ერთთავად მშიერის გამომეტყველება აქვს, სწორედ იმიტომ რომ მუდამ მაყღარია და განა შეიძლება როდესმე დანაყრდე,თუ მუდამ მაძღარი ხარ, და იცით რა მოინდომა? ტრაბახა გახდა, დასვენებულ ტვინზე და სწორედ ამ კაცისთანა თვითკმაყოფილი იერი დაირტყა..."


"აი ვთქვათ დგას ქუჩაში ის ვაჟბატონი, ნაფუფუნებარი, და მის გვერდით კი... ვინმე დიდი მწერალი დაასახელე კლიმ, ძალიან დიდი... ოო, მაგაზე უკეთესს რას მეტყოდი, ჰოდა, ვთქვათ, დგანან ერთად უნებურად ამაყი, ჩამოძონძილი, მშიერი, ხელგამხმარი, დიდებული ესპანელი ინვალიდი და გვერით კი უდგას ეს ჩვენი ნაცნობი, ვიგინდარა, წეღან რომ დაგიხასიათეთ, მერე რა სხვადასხვა ეპოქაში რომ ცხოვრობდნენ, მაშინაც კი იქნებოდა ვინმე ასეთი, ვთქვათ, ერთად დგანან - ოცნებით სავსებით შეიძლება საუკუნეთა წიაღში გასეირნება - ჰოდა ჩამოივლის იმდროინდელი ჩამორჩენილი, ანდა, შესაძლოა ნიჭიერი მათემატიკოსიც კი და რომ ჰკითხავენ - "რამდენი კაცი დგას ქუჩაში?" - იტყვის: "ორი..." აბა, გეკითხებით, განა ეს პასუხია? როგორ თუ "ორი" - ის და ის - ესე იგი ერთი პლუს ერთია" აჰ, არა, არა, ხანდახან არაა მათემატიკა ზუსტი მეცნიერება, ლიტერატურაში კი ჩემო კარგო ასეთი უზუსტობა არასოდეს არ მოხდება."


"ყოველი ნორმალური მოთხრობის წაკითხვის შემდეგ ხდები ოდნავ უკეთესი, ვიდრე ხარ, უფრო ჭკვიანი, ვიდრე იყავი, და სხვათა შორის, - აქ ეღიმება - მე თანდათან უფრო ვრწმუნდები, რომ ადამიანისათვის საჭიროა ჭკუა..."

"-რა იცით თქვენ რომელია დიდი მწერალი და რომელი არა? ამის გაგებას ხანდახან საუკუნეები სჭირდება!
-ოო, ეს ნამდვილად კარგი შეკითხვა იყო... საიდან დავიწყო... რაღა თქმა უნდა, არიან სუსტები, თავ-თავიანთი უსიცოცხო, უცხვირპირო პერსონაჯებით, რომლებიც ისევე ზედმეტნი და არაფრისმაქნისნი არიან ჩვენთვის, როგორც... რაიმე ახირებული შედარება კლიმ... ოო, შენ რა გითხარი - ზედმეტნი, როგორც ჭეშმარიტი ვაჟკაცისათვის ცუდი გინეკოლოგი, ეს რა მოიგონე, შენ რა გითხარი, კლიმ... რასაკვირველია, როგორც ყველგან, მწერლებშიც გვხვდებიან სპეკულიანტები, ადვილ და მომგებიან, კარგ ბეწვიან ცხოველთა მხოცველნი, როგორიცაა სხვა და სხვა, მაგრამ თუ ნამდვილი მკითხველი ხარ, მშვენივრად მიხვდები, რომელია უფრო ძნელი და რომელი მომგებიანი, ადვილი თემა, რადგან არსებობს მწერალი ვაჟკაცი, რაღაცნაირად დინჯად თავზეხელაღებული, ეს უცნაური მომთვინიერებელი, რომელიც ლომს ხახში თავს უყოფს, და აგერ სხვა მომთვინიერებელიც - რგოლში ახტუნებს პატარა, ჩახუჭუჭებულ ყელბაფთიან ძაღლებს, და არიან სხვა ჭეშმარიტი მომთვინიერებლებიც - მგლის გახედნა უბრალოდ შეუძლებელია, და ისიც საქმეა მგელს პატარა ხნით კუდზე სტაცო ხელი, ვიდრე ლომს ხახაში თავი შეუყო და მერე რა , მგელს შეჭიდებული კაცი ხანდახან ჩამოფლეთილი, მათხოვარივით ჩამოძენძილი და და გაძევებულიც რომ ყოფილა და ძაღლის მწვრთნელებს კი მამც ჰუსართა ბრჭყვიალა ტანსაცმელი აცვიათ ხოლმე, და თუ მწერლის ჩემეული იდეალიცგაინტერესებთ, გეტყვით, რომ ესაა მგელზე ამხედრებული ამაყი გლახა, არწივით მხარზე - ისიც არ იწვრთნებაო ამბობენ... დაბოლოს, მარტივად და გასაგებად გეტყვით, რომ დიდი მწერალი ისაა, ვინც დიდ ნაწარმოებს წერს."

[Luka Zviadauri · Rating 5 out of 5]

კარგი ხართ, მაესტრო

[Marie · Rating 5 out of 5]

 “იყო მკითხველი, ეს თავისთავად სასწაულია, მკითხველი – ეს სწორედ ისაა, ვისაც შეგიძლია ისედაც ვიწრო საძილე ტომარაში შეყვარებულებს შორის იწვე და სულაც არ იყო ზედმეტი, ეს – სასწაულია და მეტსაც გეტყვით, ზედმეტი კი არა, აუცილებელი ხარ, რადგან ავტორმა ასე ინება”. 


"ყოველი ნორმალური მოთხრობის წაკითხვის შემდეგ ხდები ოდნავ უკეთესი,ვიდრე ხარ, უფრო ჭკვიანი, ვიდრე იყავი".

მადლობა ბატონ გურამს ამ შედევრისთვის. კარგი ხართ,მაესტრო.❤️

[Nutska · Rating 5 out of 5]

I'm so happy I know Georgian so that I could read this short story. Utterly charming in every sense of the word! I wish I could meet Vasiko in real life. I hope this gets an English translation so that it can reach a wider audience.

[Elene · Rating 5 out of 5]

მე ვარ ის კაცი,რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა.


კარგი ხართ,მაესტრო

[Luka Fadiurashvili · Rating 5 out of 5]

ჩემი ერთ–ერთი ყველაზე საყვარელი მოთხრობაა.. ალბათ ამან შემაყვარა ლიტერატურა :)

[Promethea · Rating 5 out of 5]

კლასიკა
timeless masterpiece

[Nanu · Rating 4 out of 5]

საოცრად მარტივად წასაკითხ მოთხრობებს განვაკუთნებდი.
იყვნენ სარომანო პერსონაჟებიც.
და მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ მეც კარგად მოსალოცი გახლავართ, მაინც კლიმის ძიებაში ვარ..

[Jenny]

Το βιβλίο είναι μικρό κι ευκολοδιάβαστο, παρά τον μακροπερίοδο λόγο. Ενδιαφέρουσα σάτυρα, με έντονη θεατρικότητα και χαρακτήρες-καρικατούρες που με κούρασαν. Έχει κάποιες αστείες σκηνές, πολλές έξυπνες λεπτομέρειες κι ένα κεφάλαιο (το 12) το οποίο μου άρεσε πολύ και θα μείνει στην μνήμη μου για αρκετό καιρό.

[Beka Adamashvili · Rating 4 out of 5]

...და მე ხელმეორედ ვკითხულობდი ყოველივე ამას, როგორც სიტყვა "პერიოდულად".

[Davit Oniani · Rating 5 out of 5]

35/200 - "კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა" + მოთხრობები

თითქმის ერთ პერიოდში გამოქვეყნებული ნაწარმოებებია აქ თავმოყრილი. "ვატერ(პო)ლოო ანუ აღდგენითი სამუშაოები" კარგი ნაწარმოები იყო. კარგადაც იკითხებოდა და სიუჟეტურადაც საინტერესოდ ვითარდებოდა. ძალიან კარგი იყო აფრედერიკ მეს პერსონაჟიც და კარმენის აქტიური თანამონაწილეობაც. ბესამე კარო, ღარიბი, როგორც იესო. პირადად მე პირველი ნაწილი მომეწონა, როდესაც მუსიკით იყო გატაცებული, მერე წყალბურთის ნაწილით დიდად ვერ აღვფრთოვანდი. არ გაწელა ეს ნაწარმოები ბატონმა გურამმა და მოათავა 120 გვერდში. სასიამოვნოდ გაოცებულიც დამტოვა.

"კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა", "ერთი რამის სიყვარული, დაფარვა რომ სჭირდება ანუ მესამე ძმა კეჟერაძე" და "ცალ-ცალკე და ერთად" სამნი ძმანი კეჟერაძეების ირგვლივ ვითარდება. თითქოს, თითო ძმაზე ჯერ თითო მოთხრობა დაწერა და მერე ერთი საერთო. ველოდი გაოცებას ზემოთნახსენები პირველი მოთხრობისგან და კი გამაოცა. აი, შალვა კეჟერაძისა და გერასიმეს ამბისგან რო არაფერს არ ველოდი და მაგრად გამისწორდა, მარტო მაგიტომაც ეკუთვნის ამ კრებულს 5/5.
"ცალ-ცალკე და ერთად" არ მომეწონა. ვერ დავუმუღამე.

"ბახვას გულმა რეჩხი უყო" ქართული მოთხრობაა რა. ნაღდი ქართული. ჯიგრული.

Fav მოთხრობა - "ერთი რამის სიყვარული, დაფარვა რომ სჭირდება ანუ მესამე ძმა კეჟერაძე"

[Sandro Mamuladze · Rating 2 out of 5]

სადღაც 3 წლის წინ წავიკითხე პირველად, მივხვდი, რომ არ იყო ჩემი ავტორი. დღეს კიდევ წავიკითხე და უფრო დავრწმუნდი, რომ არ არის დოჩანა ჩემი. არ მომწონს. სამოსელიც ვერ მივიყვანე ბოლომდე, უკვე მერამდენე წელია…

[lis]

ხუთებს რატომ უწერთ მითხარით გულწრფელად

[KhhMaro · Rating 5 out of 5]

ფილმი უნდა გადავიღო (2)

[Misoust · Rating 5 out of 5]

ძალიან, ძალიან კარგი რამეა..❤️

პ.ს კარცერ-ლუქსზე მეც მიფიქრია, ოღონდ ამას ეს სახელი თუ ერქვა ეგ არ ვიცოდი :დ

[djkb djkb · Rating 5 out of 5]

ყველაზე ცუდი და საშინელი მოთხრობა რაც კი დაწერილა ქართული ლიტერატურის ისტორიაში ! ... ხუმრობა ! ... საუკეთესო საუკეთესო და საუკეთესო მოთხრობაა, დოჩანაშვილი მილიონერი უნდა იყოს მარტო ამ ნაწარმოების გამო ... თუმცა საქართველოში მილიონერი და კარგი ხელოვანი ერთმანეთის ანტონიმებია, ერთგვარი კონტრასტი უკანალსა და ცხივრს შორის.
ისიც ვაღიაროთ რომ ჩვენ სულიერი ფული უფრო გვიზიდავს რომლითაც ვაჯილდოვებთ ჩვენ დამსახურებულ არტისტებს ... და მერე ამ სულიერი ფულით ჩვენი არტისტები მიდიან ფულის დახურდავებისათვის ვალუტის გაცვლის ჯიხურებში, სადაც კონსულტანტი სულიერ დოლარებს არ ღებულობს ... მერე არტისტს შივდება ... და ფეხსაცმელი უცვდება, ფეხსაცმელი რომელიც მეც საყიდელი მაქვს უკვე ორი წელია ... ემართება კრიზისი, ისევ იწყებს წერას, წერს შედევრს და მერე ისევ სულიერი დოლარების კეთებას იწყებს ... მე სულიერ 60 დოლარს ვაკეთებ თვეში, დოჩანაშვილი მილიონ სულიერ დოლარს ... და ჩვენ სულიერად ვმდიდრდებით ... უბრალოდ რთულია გოგოს აუხსნა რატომ გაცვია დახეული ფეხსაცმელი და იმით შეაბა რომ გაქვს მილიონი სულიერი დოლარი ჩემოდანში ...
სულიერი დოლარი ექვივალენტურია ერთ ადამაინურ კეთილ შეფასებასთან ... ზოგი ადამინის შეფასება 1 სულიერ დოლართან 10 ადამიანურ კეთილ შეფასებაზეც კი ხურდავდება ... აი ლევან ბერძენიშვილის დადებითი რევიუ ზოგის აღქმაში უდრის 10 ადამიანურ კეთილ შეფასებას ... მოკლედ, მარსიანელი გეი წყვილი რომ ჩამოსულიყო საქართველოში ბიზნესი საკეთებლად, ბიტკოინების მაგიერ "სულიერ დოლარების გაცვლას დაიწყებდა ლარებზე" ... თუმცა მალევე მიხვდებოდა რომ ბიზნესი ჩაუვარდებოდათ რადგან უცხოელ "უცხოპლანეტელ" არსებებს აქ აშშ დოლარებით დაახურდავებდნენ, სულიერება და ქველმოქმედება მხოლოდ ერთმანეთში გვაქვს ...

მოკლედ, არ შევიძინოთ ქართველი მწერლები, მათ არ შიათ და არ სჭირდებათ მატერიალური კეთილდღეობა, მთავარია სულიერება, ისე იმ დღეს მიწისქვეშა გადასასვლელში ვუკრავდი და გამძარცვეს ... მიზეზი ? მასაც შიოდა ... ასეთ ფულს, ყველა ფული ჯობია, სულიერიც კი !

გურამ დოჩანაშვილი კი მაგარია ... სამწუხაროდ კარცერ ლუქსზე მახსენდება ციხის კადრები, რომელიც ასე გადაიცემოდა, ისე რომ ბავშვების ფსიქიკაზე დამაზიანებელად მოქმედი ცვლადები არ აინტერესბდათ ... ყოჩაღთ !

[theblueprint · Rating 5 out of 5]

გურამ,კარგი ხარ!!!

[Ορφέας Μαραγκός · Rating 5 out of 5]

Τι βιβλιάρα είναι αυτή γαμώτο μου!

Μια νουβέλα που ακροβατεί στα όρια ρεαλισμού και μαγικού ρεαλισμού ( ο υπάλληλος της στατιστικής μοιάζει εμφανισιακά με τον Αουρελιάνο). Με αφηγηματική δομή θεατρικής φόρμας, η λογοτεχνία γίνεται ο τόπος που αντιπαρατίθεται το κράτος με το άτομο, η φαντασία με τα κανονιστικά κουτάκια, και η λογοτεχνία με την τρέλα.

Ο Ντοτσανασβίλι συνδυάζει με μαεστρία την εύγλωττη πολιτική σάτιρα και τη μετατρέπει σε ύμνο στη δύναμη της λογοτεχνικής ανάγνωσης. Η νουβέλα, ανοιχτή σε πολλαπλές ερμηνείες, μας υπενθυμίζει ότι η λογοτεχνία δεν είναι μόνο ψυχαγωγία – είναι τρόπος ζωής, άσυλο της ψυχής και πράξη αντίστασης απέναντι στον μηχανικό έλεγχο. Ένα δυνατό ανάγνωσμα που ζητά να το κατανοήσεις, να το σκεφτείς, να το ζήσεις.

[Vakho · Rating 5 out of 5]

ჩემი ერთ-ერთი გამორჩეულად საყვარელი ქართული ნაწარმოები <3
ნამდვილად არ ვიტყოდი უარს ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე კარცერ-ლუქსში ბინადრობაზე <3

[Toma Meiphariani · Rating 5 out of 5]

I'm ფრიად ნასიამოვნები

[ეთოო · Rating 5 out of 5]

ვახ ჩემი, მაგარი კაცი ხარ ვასიკო

[Nika Tkeshelashvili · Rating 5 out of 5]

მე ვარ ის კაცი “უსიამო გამომეტყველებით სახეზე, როგორიცაა სიტყვა… “გავძეხი”

[Κατερίνα Μάγνη · Rating 5 out of 5]

https://anagnoseisvivlion.wordpress.c...

[Rusa · Rating 5 out of 5]

"-ბედნიერი კაცი ყოფილხართ!
-რატომ?
-რატომ და წინ ისეთი დიდი ბედნიერება გელით, მე კი ეს ბედნიერება უკვე განვლილი მაქვს. ეეჰ...
-რა ბედნიერება?
-პირველად წაკითხვის."

[Chinchilla_clouds · Rating 5 out of 5]

Ναι, από τα βιβλία τσέπης που σε διασκεδάζουν αλλά σε προβληματίζουν κιόλας.

Σε μια εποχή δηθενισμού, έχει νόημα να σκεφτούμε ποιος είναι ο πραγματικός βιβλιόφιλος (και κατά πόσο είναι υγιής μια εμμονή σαν αυτή) και πόσο μηχανιστικός είναι παράλληλα ο κόσμος μας. Διαβάστε το!

[Nina · Rating 5 out of 5]

„ჩამოიარა იმან, ერთ დროს საცოლემ, ეჰ, საიდუმლონარევი, შორეული სილამაზით აღსავსემ, როგორიცაა სიტყვა... „მოიისფრო“, გვერდით კი მოჰყვებოდა კაცი, ისეთი უსიამო გამომეტყველებით სახეზე, როგორიცაა სიტყვა... „გავძეხი“, და მე კი განზე ვიდექ, ზედმეტი, როგორც სიტყვა „მაშასადამე...“

ღმერთო ✨

[Likuna · Rating 5 out of 5]

- მოდაზე რა აზრის ბრძანდებით? როგორი ტანსაცმელი მოგწონთ...
მაგრამ იმან თქვა:
- ფართოჯიბიანი. ისე კი სულ ერთია...
- როგორ თუ ფართოჯიბიანი? რისთვის...
- ნებისმიერი წიგნი რომ ჩაეტიოს.

[Coff(in)ee Lover · Rating 5 out of 5]

და მე კი განზე ვიდექ,ზედმეტი,როგორიცაა სიტყვათშეთანხმება "რომელიმე კლიმი"

[tatiaa gogoberidze · Rating 5 out of 5]

გენიოსი იყო დოჩანაშვილი, გენიოსი!

[Luka Papiashvili · Rating 5 out of 5]

ეჰ, კარგი იყო ოხერი