Young Gerber

by Friedrich Torberg, Anthea Bell (Translation)

Kurt Gerber embarks enthusiastically on his last year at school, determined to focus on that all-important final exam. He soon finds, however, he is constantly at odds with his sadistic teacher, Professor Kupfer, known to the students as "Lord God Kupfer." Inspired by the real-life suicides of ten school peers during one week in 1929, Young Gerber is a timeless tale of classroom angst and an undisputed classic of Austrian literature. Friedrich Torberg worked as a critic and journalist in Vienna and Prague before being forced to emigrate. Whilst in America, he worked as a Hollywood scriptwriter and for Time magazine.

Genres: Classics, School, Fiction, German Literature, Germany, 20th Century, Novels

314 pages, Paperback

First published January 1, 1930

About the author

Friedrich Torberg (born Friedrich Ephraim Kantor-Berg) was a German-Czechoslovakian author, journalist, and publisher.

see https://de.wikipedia.org/wiki/Friedri...

Reviews

[El Convincente · Rating 4 out of 5]

Sinopsis aproximada: «Un adolescente lo pasa fatal el último curso del instituto por la presión de aprobar Selectividad».

¿No les atrae? Pues no se fíen de las sinopsis.

Piensen que la sinopsis de La Regenta bien podría ser: «Una casada muy decente se debate entre el donjuán del pueblo y un cura».

En realidad, el protagonista de El alumno Gerber no solo sufre por culpa de los estudios sino también por amor. Pero como he detestado un poco esa parte, haré como si mi ejemplar tuviese tachados esos párrafos, páginas y capítulos con un rotulador negro bien gordo.

Hay tantos personajes en la novela entre alumnos, profesores y amigos de fuera del instituto, cada uno con su correspondiente apellido germánico —¡el narrador llega a mencionar el apellido de los treinta y un compañeros de clase del prota!—, que en ocasiones resulta difícil recordar quién es quién. He echado de menos El pequeño Nicolás y sus caracterizaciones simplonas (el empollón gafotas, el de familia rica, el último de la clase... ), tan agradecidas para la memoria.

También hay un malo malísimo: el profesor de Matemáticas y de Geometría Descriptiva. Aunque al principio parece la caricatura que un adolescente haría de un profesor cabrón, la verdad es que resulta muy convincente —motivaciones psicológicas aparte— y deliciosamente odioso.

Los enfrentamientos con los profesores son de lo mejorcito de la novela: el desafío al poder establecido, las alianzas y las traiciones entre compañeros. Las escenas de los exámenes ponen los pelos de punta. Al menos a alguien como yo, que sigue teniendo pesadillas en las que descubre que no ha sumado bien los créditos de las asignaturas de la universidad y tiene que volver a examinarse.

Una novela muy seria y cruda. No se la regalen a un adolescente, por favor.

[Edith · Rating 5 out of 5]

Young Gerber (Der Schüler Gerber) by Friedrich Torberg is the story of 18-year-old Kurt Gerber who is in his final year at the Gymnasium, an eight-year grammar school preparing for university. He is highly intelligent, but a poor and rebellious student. During the following months his teacher of Maths and Descriptive Geometry, Artur Kupfer nicknamed Almighty God Kupfer, makes his students and Kurt Gerber in particular feel his authority. At the beginning Kurt Gerber still takes things easy, but over time the pressure rises. Along with troubles in school Kurt Gerber also has to deal with his feelings for former class mate Lisa Berwald. Until the end the young man is torn between complying with the demands of Professor Kupfer and revolting against the terror of Almighty God Kupfer.

The entire novel is written in the idiom of its time that still has a touch of the Austro-Hungarian monarchy broken up only in 1918. Passages of stream-of-consciousness and of traditional third person narrative alternate. Especially towards the end Friedrich Torberg intersperses the text with mathematics constructing equations of life with great symbolic power.

Some may think that Young Gerber is just another coming-of-age novel, but there’s much more to it than that. First of all, it’s a story about the abuse of authority that can happen any time and anywhere. It’s an impressive read of universal truth and thus highly recommendable.

For the full review please click here to get to my blog Edith's Miscellany!

[Maya · Rating 2 out of 5]

I am just confused. I don't have a lot to say, just that I felt very anxious during most parts of the book. I waited and waited for a payoff but then it just.. ended. I don't know why my teacher felt the need to share this book with 32 (now traumatised) kids one year before they have to take their final exams. Thanks for nothing.

[Michael Behrmann]

Nach 80 Seiten abgebrochen. Eigentlich gar nicht mal so übel, aber für weitere 210 Seiten ist mir das alles entschieden zu psychologisierend.

[paula · Rating 2 out of 5]

i had nightmares from this and for what.

[Truusje Truffel · Rating 5 out of 5]

De goddelijke almacht van een wiskundeleraar

De in Wenen geboren Joodse journalist Friedrich Torberg (1908-1979) was pas tweeëntwintig toen in 1930 'Der Schüler Gerber hat absolviert' verscheen. Max Brod geloofde heilig in deze debuutroman en bezorgde het bij de Weense uitgeverij Zsolnay. Het boek werd direct een daverend succes, maar onder invloed van de nazi's werd het verboden en verbrand. Torberg wist via diverse omzwervingen te ontsnappen naar de Verenigde Staten waar hij tot 1951 in ballingschap bleef wonen, om zich daarna weer definitief te vestigen in Wenen. Vlak voor zijn plotselinge dood in 1979 ontving Torberg de Grote Oostenrijkse Staatsprijs voor Literatuur.

Bij Uitgeverij Van Maaskant Haun is deze schoolroman – opgenomen in de winteractie van Schwob en met een schitterend zelfportret van Egon Schiele op de cover – verschenen onder de titel Gerber, waarvoor Kris Lauwerijs en Isabella Schoepen garant stonden voor soepele de vertaling. Omdat de doctrine van het door Torberg beschreven schoolsysteem op verontrustende wijze raakvlakken heeft met de praktijken van de kampcommandant in zijn latere roman Mein ist die Rache (1943), wordt de roman gezien als visionaire roman, die qua inzicht dus breder getrokken kan worden dan dat deze alleen bedoeld is als schoolroman; zoals Max Brod het verwoordde geeft de roman inzicht in het totaalbeeld van ons bestaan. Kurt Tucholsky en Robert Musil waren er bij verschijnen zeer van onder de indruk. Als 'The pupil Gerber' volgde in 1981 een verfilming met Gabriel Barylli in de rol van Kurt Gerber.

De inspiratie voor deze semi-autobiografische roman haalde Torberg uit zijn eigen schooltijd in Praag en het zakken voor zijn eindexamen. Hij heeft aan den lijve meegemaakt hoe zijn onbarmhartige ervaring soms kon doorwerken en er door de hoge druk zelfs leerlingen overgingen tot suïcide. Deze klassieker uit de Duitstalige literatuurgeschiedenis kan gezien worden als kritiek op het destijds geldende, autoritaire schoolsysteem.

Protagonist Kurt Gerber – alter ego van Friedrich Torberg – begint aan zijn achtste en laatste jaar op het Realgymnasium. Hij bereidt zich voor op de Matura, oftewel Reifeprüfung; het eindexamen. Zijn kansen om te slagen zijn zeker niet slecht te noemen, maar wiskunde is zijn zwakke plek en hij beseft dat hij er nog flink aan moet trekken.

Antagonist is de autocratische wiskundeleraar professor Arthur Kufper, die vanwege zijn beruchte reputatie door de leerlingen 'God Kupfer' wordt genoemd; 'een kleinburger die zijn machtsfantasieën botviert van achter zijn lessenaar' en vooral geen tegenspraak duldt. Hij blijkt dat jaar ongelukkigerwijs ook hun klassenleraar te zijn, die er niet voor schroomt om de leerlingen daarin voor het oog van iedereen door het slijk te halen. Wiskunde is een verplicht vak, dus slagen voor dit vak is van cruciaal belang. Dagelijks lopen de leerlingen de kans om naar voren geroepen te worden voor een mondelinge overhoring.

In zijn privéleven laat Kupfer bij tijd en wijlen een prostituee opdraven; 'zij werd door Kupfer bot opgedragen haar kleren uit te trekken om via alle denkbare wegen die zijn half ziekelijke lusten hem ingaven bij steeds hetzelfde eindpunt aan te komen: dat ze, zondig geworden, voor hem neerknielde en hem smeekte als straf haar lijf te nemen'.

Gerber stelt zich vooralsnog redelijk mild op ten opzichte van Kupfer, maar al snel heeft hij in de gaten dat Kupfer geen enkele kans onbenut laat om zijn machtsmiddelen in te zetten en de leerling waar hij zijn oog op heeft laten vallen op een meedogenloze manier uit te wringen. De sadistische treitercampagne wordt successievelijk voortgezet met als doel de druk op te voeren en de leerling te kleineren en de psyche te breken. Dit levert beklemmende passages op.

Tijdens een vluchtige ontmoeting met vader Gerber, waarschuwt Kupfer hem; 'uw zoon zal bij mij het lachen wel vergaan. Dat soort vlegels krijg ik wel klein!’ Hierop dringt zijn vader aan om naar een andere school te gaan, maar, omdat hij in beginsel nog zelfverzekerd is en niet gelooft dat Kupfer zoveel macht zal hebben, weigert Kurt halsstarrig het hoofd te buigen. Wel accepteert hij uiteindelijk de bijlessen. Desalniettemin is het de angst die regeert wanneer de mondelinge examens beginnen. De subjectiviteit van de beoordelingen is fnuikend, vooral omdat hij heeft gehoord dat er andere leerlingen tot tweemaal toe zijn gezakt voor wiskunde.

'[…] nu weet Kurt waaraan dit beeld hem herinnert, iets wat hij kortgeleden heeft gelezen over een pogrom in een synagoge, daar zitten ze nu, angstig, o zo angstig te wachten tot de kozakkenhoofdman binnenvalt met de gruwelijke boodschap, Kurt kan zich voorstellen dat ze allen in een vreselijk geweeklaag uitbarsten – maar nee, dat zal niet gebeuren, ze zijn tenslotte ‘voorbereid’, ze hebben allemaal geleerd, sommigen zijn zo zelfverzekerd dat ze zelfs met elkaar babbelen, dat zijn de goede leerlingen, ze praten luid, zonder met de anderen rekening te houden [...]'

Het moge duidelijk zijn dat eenzaamheid om de hoek komt kijken wanneer zijn vader ernstig ziek wordt en zelfs dreigt te overlijden. De kans om van school gestuurd worden is reëel. Hij wil hoe dan ook slagen en zijn vader behoeden voor stress ten gevolge van zijn slechte beoordelingen. Daardoor verzwijgt hij zijn slechte cijfer en vervalst zijn vaders handtekening. Domweg omdat Kupfer een handtekening van zijn moeder niet accepteert. Ook zijn wanhopige en onbeantwoorde liefde voor zijn voormalige klasgenoot Lisa Berwald – die met hem speelt; hem lijkt aan te moedigen, maar zich dan terugtrekt – speelt hem parten. Hij mag haar alleen 'vanuit de verte aanbidden' en zijn brieven beantwoordt ze niet.

Een confronterend hersenspinsel van Kurt is, dat wanneer een klasgenoot onverwachts sterft en niemand om hem lijkt te rouwen, hij er vanuit gaat dat er waarschijnlijk ook niemand zal zijn die om hém zal rouwen. Gaandeweg verliest hij het contact met de realiteit. 'Het was moeilijk te geloven dat er ook leraren waren die níet uit waren op het demonstreren van hun macht zolang het nog kon, maar die stil en bescheiden toewerkten naar de overgang van hun grote belangrijkheid naar hun nog grotere onbelangrijkheid.' De andere leraren lijken onder de plak van Kupfer te zitten en te zwichten voor zijn vernederingen. Toch probeert een leraar van een ander vak hem nog te behoeden voor de fratsen van Kupfer, wanneer Kurt op een belangrijk moment de klas verlaat om Lisa op te zoeken.

Het altruïsme van Kurt staat haaks tegenover de egoïstische, grensoverschrijdende opstelling van Kupfer. De angst die de leerling voelt tijdens het mondelinge examen – waarvan hij achteraf bedenkt dat de oplossing uiteindelijk toch niet zo ingewikkeld was – slaat Kurt letterlijk lam.

Torberg zet psychologisch sterk uitgewerkte personages neer en gebruikt beklemmende sleutelscènes die de onrechtvaardige en psychologische oorlogsvoering zeer realistisch maken. Existentiële thema's als angst, verlies en vrees worden in de roman glashelder beschreven alsook de verschillende soorten relaties, zoals tussen Kurt en zijn ouders, leraren, medeleerlingen en zijn onbereikbare liefde.

Zoals het motto van Rabbi Shimon ben Gamliël al aangeeft: 'De wereld berust op drie dingen: waarheid, rechtvaardigheid en liefde.' Maar Kurt Gerber voelt dat de druk wordt opgevoerd, verliest zijn trots en zelfvertrouwen, en ziet geen andere uitweg dan een drastische vorm van capitulatie. Het krantenbericht dat Torberg op de laatste bladzijde heeft geplaatst is ontluisterend.

[Raquel · Rating 4 out of 5]

No estoy del todo de acuerdo con las críticas que hablan del abuso de autoridad de los profesores como eje central del libro. Está claro que es un libro escrito en el siglo pasado que habla de las relaciones profesor - alumno desde una perspectiva que, afortunadamente, hoy no existe, pero, en mi opinión, el eje central de la historia es un alumno atormentado, con demasiados demonios (presión familiar, ruina sentimental) que fluctúa en su historial académico justo el único año en que no debería fluctuar. Muy recomendable - tanto por la forma como por el fondo - excepto a cualquiera en edad escolar. Creo que es mejor leerlo cuando el colegio ya es algo pasado y no cuando es algo presente, ya que puedes caer en la tentación de verte reflejado en muchos de sus (exageradísimos) comportamientos y reflexiones.

[Kristin · Rating 5 out of 5]

Wow, what a great book. I am glad, however, that I was not made to read it in high school. I think it can only be taken after you have graduated for some time and the nightmares of thinking that you have to do it all over again slowly cease. Strong contender for best read in 2012.

[David Ramirer · Rating 5 out of 5]

in gewisser weise ein anti-entwicklungsroman, der in aller paradoxie aufzeigt, dass die wahren gegner eines jungen menschen oft nicht charakterfreie und pädagogisch absolut inadäquate lehrer sind, sondern vielmehr die erwartungen des elternhauses und die unmöglichkeiten der frühen liebe. solche fronten genügen bei weitem, um daran zu zerbrechen, auch bei den besten charakteren.

[coquilles · Rating 3 out of 5]

It's a well-crafted work of literature, but I couldn't get invested in the main character; I couldn't even rate the book at first. The thoughts and actions of Kurt Gerber were often hard to make sense of, the interior monologue all over the place. It just didn't speak to me personally, though it was damn well-written.

[Adriana · Rating 4 out of 5]

Full of deep content, but "very old" and kind of lingering. A really good book for those who are interested into the schools system and ways of thinking from the time of the 1930's.

Main subject: school and life.

[Esmé Boom · Rating 4 out of 5]

3,5. Lekker duister middelbareschoolverhaal over ellendige machtsstructuren met een flinke snuf Jonge Werther erdoor.

[Ma · Rating 2 out of 5]

Nachdem ich die Verfilmung vom "Der Schüler Gerber" vor 15 Jahren gesehen habe, wollte ich auch das literarische Grundwerk dazu lesen.

Durch den Film kannte ich die Eckpunkte der Handlung bereits und tat mir mit der Sprache des Buches schwer. Ebenso sind die Emotionen bei mir nicht übergesprüngen, wodurch ich das Buch über weite Strecken langweilig fand.

Fazit: Entweder Buch oder Film.

[Tanja · Rating 1 out of 5]

Immer wieder ein dramatisches und nachdenkliches Vergnügen, diesen klassischen Roman zu lesen, der sich so intensiv mit der mathematischen Gleichung des Lebens auseinandersetzt. Ein Muss für jeden Maturanten/in / Abiturienten/in - und so dürfen nun auch meine bald "reifen" Kids diesen Roman verschlingen.

[Linda K. · Rating 5 out of 5]

Ich musste das nie in der Schule lesen, deswegen hat es mir wahrscheinlich so gut gefallen, als ich es ohne Zwang freiwillig gelesen habe! Der Torberg, der daugt mir :)

[Iremrpc · Rating 4 out of 5]

ich werde mich nach der matura auch so dramatisch benehmen.
es war ziemlich gut!

[Antony · Rating 5 out of 5]

Boekbespreking: Friedrich Torberg - Gerber

Een vriendin attendeerde me op de roman Gerber (1930) van de Oostenrijks/Tsjechische Joodse schrijver Friedrich Torberg. Ze leende het me zelfs uit en schoof het door de brievenbus. Dat is voor mij meestal geen goede start van een leeservaring, zeg ik er meteen bij. Het heeft iets dwingends waar ik met mijn recalcitrante natuur niet goed tegenkan.

Van boek noch schrijver had ik ooit gehoord. Maar vanaf de stapel gelezen en ongelezen boeken op mijn keukentafel bleven de grote ogen van Egon Schieles zelfportret op de cover me de hele dag aanstaren. En toen ik het eenmaal had opengeslagen, was er geen ontkomen meer aan. Wat een boek!

Het handelt over de scholier Kurt Gerber, die zich in het laatste jaar op Realgymnasium XVI op zijn eindexamens voorbereidt. Hij krijgt in dat jaar te maken met de wreed sadistische wis- en natuurkundeleraar Artur ‘God’ Kupfer, over wie Gerbers vader, zodra hij verneemt dat die klootzak zijn zoons klassenleraar is voor het examenjaar, ontsteld uitroept: je moet naar een andere school, dat is je enige kans om te overleven! Waarop Kurt zegt dat hij Kupfer wel aankan. Geen denken aan om te capituleren.

God Kupfer heeft van nature een minachtende dunk van leerlingen als Gerber: hij kan niet geloven ‘dat een scholier intelligent zou zijn; dat was zo compleet ongeloofwaardig dat al het andere irrelevant werd.’

De tweestrijd tussen dit monster en de gevoelige, verliefde adolescent Gerber neemt van lieverlee zulke brute, angstaanjagende vormen aan dat er momenten waren tijdens (de aanloop naar) hun confrontaties die me bij het lezen fysiek misselijk maakten. Gerber werd iemand die ik in bescherming wilde nemen - maar natuurlijk sta je als lezer machteloos.

We lezen hoe stap voor stap de persoonlijkheid van een overgevoelige tiener wordt aangevallen en ontmanteld. ‘En dan is zijn hoofd leeg, hij gelooft niets meer, denkt niets meer, zijn brein is een dolgedraaide jammerkast, die al zijn melodietjes tegelijk afraffelt, het steekt en brandt tot gekmakens toe… ‘Hij doet een poging om zich te oriënteren en weer hier te zijn. Vergeefs. Walging grijpt hem naar de keel, afkeer van alles en iedereen.’

Tijdens zijn mondelinge, publieke examens, depersonaliseert Kurt Gerber volledig. Hij beschouwt zijn leven als een nutteloze kitschroman: ‘Het had iets van verwelkt loof en van wegdrijven langs een vermoeide zon, en van angst en van rust, en van wijdvertakte groei en dood.’

Meer verklap ik niet, behalve dat je dit boek zou moeten lezen, als je van jongensboeken houdt, als je iets fundamenteels wilt leren over machtsverhoudingen tussen docenten en leerlingen of studenten, of als je van literatuur houdt die je bij je strot grijpt.

[Graeculus aestheticus (mαn of λέττεrs) Κωτσογκάκης · Rating 5 out of 5]

„Sein Kopf ist zweigeteilt, vorn ist er wach und tätig, vorn wird alles erledigt. In den zweiten Raum darf niemand und nichts hinein, wird zugesperrt, sowie das Geschehen zu Ende ist. In diesem totenstillen Raum hausen Herz und Seele, haust Kurt Gerber, und fühlt nun, dass er so nicht weiter kann, und wehrt sich doch verzweifelt gegen die andrängenden Gedanken, die wie lästige Bittsteller ihre klapperdürren Hände nach ihm ausstrecken, unabweislich, fordernd. Der ganze Vorhof ist voll von Ihnen, sie werden immer zudringlicher, Kurt möchte am liebsten fort, gleichsam flüchten aus sich selbst hinaus und sich der Verwüstung preisgeben - aber das geht nicht, sie würden ihn nicht durchlassen und er muss sich ihnen öffnen. Zögernd vorerst und leicht verlegen nehmen sie von ihm Besitz.“ (S.246)

Selten schaffen es Romane, heftige Emotionen beim Leser konstant auf hohem Niveau zu halten. Dieser ist einer. Eine Geschichte über Tyrannei und Selbstbehauptung, Anspruch und Selbsttreue, Leistungsanforderungen und Lebenswünsche. Nach diesem Ende muss man erstmal durchschnaufen. Insbesondere das letzte Kapitel verlangt einem massiv viel ab. Kafkaesk die Gedankenfetzen des in den Wahnsinn getriebenen Schülers Gerber.
Hat er sich in den Wahnsinn treiben lassen? Oder ist er selbst in den Wahnsinn gegangen?

[Liedzeit Liedzeit · Rating 3 out of 5]

Kurt Gerber ist schlecht in Mathe und “Darstellender Geometrie”. Fast so schlecht wie der Lehrer “Gott” Kupfer. Vater möchte, dass er die Anstalt wechselt. Dafür aber ist er zu stolz. Das Leben hat nichts mit der Schulle zu tun, denkt er. Der Vater weiß, das Gegenteil ist richtig.
Er nimmt Nachhilfe, dann wieder nicht. Vater wird krank. Es wird Unterschrift gefälscht. Karzer.
Dann gibt es die Liebe zur ehemaligen Mitschülerin Lisa. Gibt es eine Verbindung zwischen Kupfer und Lisa. Natürlich nicht, aber in Gerbers Kopf geht es nur um diese beiden. In der Matura versagt er in Mathe, springt in den Tod. Bestanden hatte er die Matura.
Nett geschrieben, aber leider trägt das nicht über fast 300 Seiten. Dazu passiert zu wenig und die Kämpfe im Kopf sind letztlich nicht plastisch genug.

[Kats · Rating 3 out of 5]

Das Buch durchzieht sich bis zum Schluss relativ monoton. Das Voranschreiten der Handlung hat für mich keinen Spannungsbogen erzeugt, obwohl es bei dieser Geschichte leicht möglich wäre.

Das Verhalten der Charaktere war auch etwas fragwürdig und bleibt bis zum Schluss rätselhaft und unschlüssig. (Bis auf Kupfer)

Bei ihm fand ich die Handlungen und Beschreibungen sehr gut in Kombination mit der Analyse über ihn.

Die Umstände/Verhältnisse des Romans könnten in verschiedenen Lebenssituationen spielen. Ein Beispiel wie sich die Schule auf das Leben überträgt.

[Elena · Rating 5 out of 5]

Zum ersten Mal gelesen habe ich das Buch als ich selbst in der Maturaklasse war. Ich habe mich durch dieses Buch verstanden gefühlt in meiner Angst des Versagens. So tragisch dieses Buch auch ist, es verhalf mir dazu die Sache „Matura“ und Abschluss der Schule aus eben einem Blickwinkel wie meinem eigenen zu sehen. Ich muss sagen, dass genau das Ende dieses Buches mich dazu brachte weniger panisch zu sein und erst mal abzuwarten bevor ich unwahre Schlüsse zog. Persönlich bin ich auch eine große Freundin der „Wort Akrobatik“ in diesem Buch.

[Nate TheGreat · Rating 2 out of 5]

Die Message und die Idee hinter dem Buch finde ich eigentlich sehr interessant. Das Buch wirft einen kritischen Blick auf den Umgang mit den Schülern von den Lehren, und Leistungsdruck. Jedoch ist die Handlung dermaßen langweilig beschrieben, dass ich mich nur widerwillens durch das Buch kämpfen musste. Der Plot hätte Potenzial, wenn man mehr Emotionen eingebaut hätte und die Gefühle des Schülers besser nachvollziehen könnte.

[Florian Meisterl · Rating 4 out of 5]

3,8
Schreibstil Torbergs find ich wahnsinnig schön. Beschreibt sehr dramatisch was in dem Kopf Kurts vor sich geht.
In der Mitte leicht langweilig, da es immer nur ums gleiche geht wird bald mühsam, aber am Ende fiebert man schon mit ihm mit.
Ende unglaublich
Recht traurig eigentlich, es passiert fast nie was gutes, andererseits gibt‘s dadurch einen wirklicheren Einblick in Kurt‘s depressives Denken.

[Hannah Theresa Schmidt · Rating 1 out of 5]

What can I say? This book follows a main character with an almost unbearable inner urgency to pass the Matura – the one goal that defines his existence.

And then? He jumps out of the window because he thinks he failed. Spoiler: he didn’t. He actually passed.

The ending leaves you frustrated and sad, because the tragedy doesn’t come from real failure, but from his own destructive perception of himself.

[Lucas · Rating 4 out of 5]

Kein Wunder, dass Kraus ihn wohlwollend in seinen Kreis aufnahm.
Geniales Psychogramm autoritärer Wilkür mit einer wohldosierten Prise coming-of-age. Man merkt die zeitliche Nähe zu Torbergs eigener Schulzeit an der Intensität mit welcher die Materie behandelt wird.

Jeder ehemalige Schüler kann mitfühlen.

[Nikolas · Rating 5 out of 5]

früher in der schule zu cool gewesen um es mit der klasse zu lesen. jetzt wo ich es gelesen hab, hat es mich in den bann gezogen. man kann sich mega gut in die charaktere reinfühlen und ist noch mega zeitgemäß und gleichzeitig aber auch veraltet und das macht es halt so geil.

[Ragnara · Rating 1 out of 5]

Ich schwör wenn irgend ein Lehrer sich denkt; Boa dass lass ich meine Schüler lesen. NEIN. NEIN. Ich weiß es ist eine wahrebegenheit aber ich war so glücklich als er sprang, das ganze Boch lang war ein wilder Trip. I would give you a 0 but this is Not possible so i give you a 1.

[vali · Rating 5 out of 5]

absolut umwerfend und bis zum schluss spannend, gelungenes aber tragisches ende

[Fernando Martinez · Rating 5 out of 5]

that book is certainly amazing

[Chrétien Breukers · Rating 4 out of 5]

Binnenkort bij DNC.