Sandviken, niewielkie miasto w Szwecji, lata 1938-1958. Splecione losy kilkunastu osób, na które wpływa pamięć o nieżyjącej Karin. Sofia, świetnie zapowiadająca się narciarka, odrzuca zaloty niesmialego Miltona, by wyjsc za maz za Arvida, co okazuje sie najwieksza pomyłka jej zycia. Emilia, od dziecinstwa chodzaca swoimi drogami, utrzymuje sie z pracy wlasnych rak, nie rodzi obowiazkowych dzieci i jest w wolnym zwiazku. W niekonwencjonalny sposób zyje równiez Edwin, placi jednak za to najwyzsza cene. Irma jest dzialaczka zwiazkowa, komunistka, prawdopodobnie lesbijka. Barbara przyznaje sie do bezplodnosci spowodowanej nielegalnym usunieciem przedmalzenskiej ciazy. Jörgensdotter kresli pojedyncze ludzkie historie na tle wielkich wydarzen, pisze o uwarunkowaniach spolecznych, które podcinaja skrzydla, pokazuje rózne oblicza milosci. W jednym z wywiadów nazwala Córki gór "brutalna mieszanka faktów i fikcji". W trakcie pracy nad ksiazka przeprowadzila kwerende w archiwum miasta, wykorzystala tez opowiesci swojej babci.
Jag kan inte minnas senast det tog mig så här ”lång” tid att läsa ut en bok… Det var liksom inte så att den var dålig men jag fastnade aldrig riktigt, trots att jag verkligen trodde att jag skulle tycka om den.
Je n'ai pas pu le terminer. Le style d'écriture est difficile à lire et m'amenait à relire plusieurs fois les mêmes passages. Il y avait tant de longueurs que j'avais l'impression de faire du sur-place dans l'histoire, et les personnages manquaient d'intérêt. J'étais curieuse de savoir ce qui allait leur arriver, mais j'ai baissé les bras aux 2/3 car je m'ennuyais trop.
Nie wiem, czy to wersja elektroniczna jest tak źle przygotowana, czy (chyba bardziej prawdopodobnie) ta książka tak po prostu jest napisana, ale strasznie ciężko się czyta. Trudno upilnować, co się dzieje naprawdę, co jest wspomnieniem, a co tylko myślą. Skończyłam, ale raczej bez przyjemności.
Fantastisk berättelse; tragisk, småful och skavande som ett polyesterplagg samtidigt som den var vacker och hoppfull emellanåt. Smårörig ibland men det kunde lika gärna bero på att jag läste för korta delar i taget. Jag förstår att författaren fått pris; en bok man inte glömmer i första taget och som jag borde läsa om någon gång.