What do you think?
Rate this book
Hanımın Çiftliği #3
Kaçak
Orhan Kemal, Hanimin Ciftligi adli uclemesinin son kitabi olan Kacak'ta, toprak agaliginin yarattigi sorunlari, topragin el degistirmesini ve topraksiz birakilan insanlarin intikam duygularini ele almaya devam ediyor. Her zaman insana, umuda ve aydinliga inanan Orhan Kemal bir kez daha en karanlik durumlarimizda bile bizi yucelten degerleri ariyor.Orhan Kemal'in kitaplari tor okurun hayatta rastlayabilecegi o cok nadir hazineler arasinda yer alir. Cok az yazar okurunun dunyasinda onun kadar iz kak, okurunu onun kadar bicimlendiril. Orhan Kemal umudu ve iyimserligi yeniden kazanmamiz icin yol gosterir bize. Edebiyatimizin en degerli ustalarindan biri olan Orhan Kemal'in kitaplarim yayimlamaktan onur duyuyoruz.Sayfa 226Baski 2013 Everest Yayinlari
226 pages, Paperback
First published January 1, 2004
7 people are currently reading
167 people want to read
About the author
Orhan Kemal
83 books205 followersOrhan Kemal, (Mehmet Raşit Öğütçü) writer of short stories and novels was born in Adana in 1914 and died in Sofia in 1970. His father, Abdülkadir Kemali, was an MP from Kastamonu during the first term parliament of the Turkish Republic. Abdülkadir Kemali, a lawyer by profession, established The Ahali Party which was dissolved causing its founder to have to flee to Syria. In order to accompany his father, Orhan Kemal had to miss his final year of secondary school. Orhan Kemal stayed in Syria for a year, returning to Adana in 1932. He worked as a laborer, weaver and clerk in cotton gin mills. During his military service he was sentenced to 5 years imprisonment for his political opinions. Bursa prison became a turning point in his life and art work as he met Nazım Hikmet who greatly influenced him. On his release in 1943, Orhan Kemal, moved to Istanbul (1951), where he worked as a labourer, a vegetable transporter and then as a clerk for the Tuberculosis Foundation.From 1950 onwards he tried to live upon the income gained from writing. Orhan Kemal died in Bulgaria. His body was returned to Turkey and buried in Zincirlikuyu cemetery.
Kemal’s first poem was published in Yedigün under the name of Raşit Kemal (Duvarlar 25.04.1939) Further poems written under the same pen name are Yedigün and Yeni Mecmua 1940. On meeting Nazım Hikmet, Kemal wrote under the name of “Orhan Raşit” (Yeni Edebiyat 1941) Impressed by Nazım Hikmet, Kemal concentrated on stories as opposed to poems. His first story, “Bir Yılbaşı Macerası”, being published in 1941. In 1942 he adopted the name Orhan Kemal when writing stories and poems in Yürüyüş. He found fame through stories in Varlık in 1944, his first collection of short stories “Ekmek Kavgası”, and first novel “Baba Evi”, was published in 1949. Early works depicted characters form the immigrant quarters of Adana Kemal described the social structure, worker employer relationships and the daily struggles of petty people from industrialised Turkey. He aimed to present an optimistic view through the heros of his stories. He never changed his simple exposition and thus became one of the most skilful names of Turkish stories and novels. He also wrote film scripts and a play called “İspinozlar”. Dramatisations have been made of “72.Koğuş”, “Murtaza”, “Eskici Dükkanı”, “Kardeş Payı”. After his death a novel award was arranged in his name (1971).
Kemal’s first poem was published in Yedigün under the name of Raşit Kemal (Duvarlar 25.04.1939) Further poems written under the same pen name are Yedigün and Yeni Mecmua 1940. On meeting Nazım Hikmet, Kemal wrote under the name of “Orhan Raşit” (Yeni Edebiyat 1941) Impressed by Nazım Hikmet, Kemal concentrated on stories as opposed to poems. His first story, “Bir Yılbaşı Macerası”, being published in 1941. In 1942 he adopted the name Orhan Kemal when writing stories and poems in Yürüyüş. He found fame through stories in Varlık in 1944, his first collection of short stories “Ekmek Kavgası”, and first novel “Baba Evi”, was published in 1949. Early works depicted characters form the immigrant quarters of Adana Kemal described the social structure, worker employer relationships and the daily struggles of petty people from industrialised Turkey. He aimed to present an optimistic view through the heros of his stories. He never changed his simple exposition and thus became one of the most skilful names of Turkish stories and novels. He also wrote film scripts and a play called “İspinozlar”. Dramatisations have been made of “72.Koğuş”, “Murtaza”, “Eskici Dükkanı”, “Kardeş Payı”. After his death a novel award was arranged in his name (1971).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 15 of 15 reviews
June 27, 2016
هذه الرواية تحتوي على جميع انواع الحرمان.
الحرمان من الأب ، الحرمان من الثقة ، من الأمان ، من العدل ، من الحب و من المال.
وما أبشع الحرمان !
الحرمان من الأب ، الحرمان من الثقة ، من الأمان ، من العدل ، من الحب و من المال.
وما أبشع الحرمان !
August 31, 2019
Olay örgüsü güzel,anlatımı akıcı.Zeynel in bisikleti nelere kadirmiş 🙃
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 17, 2017
الهارب (عدد الصفحات 261) , الكاتب: اورهان كمال
لقد أسدل الليل جناحه على قريتنا, يمسك المجرم بذنبه ويهرب, يصل إلى أبعد نقطة تاركاً عائلته, إلا الموت, الموت مرعب لابد له أن يعيش قليلاً بعد , لقد كان العم حسن محقاً القتل والحرق لا يحل الأمور لكن مظفر بيه استحق ذلك, كان لابد له أن يضع حداً لعذاب القرية. هكذا ينطلق حبيب عقب إحراقه مزرعة السيدة في جنح الليل وصولاً إلى منزل هاجر, المرأة الشريفة التي تركها زوجها منذ سبع سنوات لبيع تركة والدته ولكنه لم يعد ولم يسأل عنها, المرأة التي لم تسمح لرجل أن يمسها رغم تعلق دوران الأعرج بها, وإزعاجه لها لسنوات منذ أن كان زوجها موجوداً إلا أنها لم تسمح له أن يقترب منها
الهارب يلجأ إلى منزلها وهي تخفيه لأنه جريح وبريء وتشفق على قصته التي رواها, تتفتح مع هذا الغريب المليء بالرجولة رغبتها الأنثوية, حتى أنها تخاف أن يرحل, بل وتحبه وهو يحبها أكثر من كل شيء , فهو لم يرى امرأة مثلها , تتغلل في روح الإنسان. تخبر المرأة ولدها أن والده قد جاء, فيطير الطفل الذي لا يعرف والده من الفرح, تستمر الاحداث بينما المرأة تخفي الهارب وتحبه كل يوم أكثر من ذي قبل, كما أنها تعرف قصته الحقيقية, وفي النهاية يقرران الهرب معاً إلى البعيد , إلى أي دولة عربية ويعيشا بعيداً عن دوران الأعرج وعن الدولة التي تريد أن تأخذ منها حبيبها.
يهرب الإنسان عادة من حاجته, لكنه لا يدرك أنه في كل مرة يهرب منها يصل إليها بشكل أسرع, في كل مرة يخفيها يساعد على انفجارها, يهرب الإنسان من ذاته أيضاً, يهرب من الآخرين وآرائهم وكلامهم, هكذا يلغي الإنسان شخصيته, هكذا يسمح للحرب أن تلتهمه بدلاً من أن يحارب و يقضي عليها, الحرب هنا لا تعني حرب السلاح, إنما الحرب الاجتماعية التي يقودها أفراد المجتمع ضد بعضهم البعض , هكذا تماماً رأيت هروب هاجر التي لم تترك بيتها لكنها أصبحت تتجنب كل شيء سيجعل الآخرين يتحدث عنها أو ينظر إليها, وعدم ثورتها على أفعال دوران بل اكتفاءها بصده وابعاده.
هناك نوعان للهرب, الأول سبق وذكرناه في حالة هاجر و الثاني ألا وهو حالة حبيب , الهرب من الدولة, من العقاب ونرى أن تلاحم الهاربين في الكتاب يجعل من هربهما جزءاً من الماضي... عرفنا أن أصل الهرب هو الخوف وأن دواء الخوف هو الحب
أحبوا ففي الحب أمان, هذا ما أراد الكتاب قوله, أحبوا ففي الحب قوة... لقد أظهر لنا الكاتب الحاجة معراة من أي إضافات, الحاجة إلى الحب , إلى الأمان, إلى الثقة, الحاجة إلى الآخر, الحاجة إلى الوجود بكل ما يعنيه من كلمة, إلى هدف تعود لأجله كل يوم راكضاً إلى بيتك, إن حياة الإنسان مبنية على حاجات كثيرة, حاجات لا ندرك أنها موجودة لكننا فعلاً نستمر فقط لأجلها لأننا نحتاج إليها بقدر حاجتها إلينا.
أكثر ما أحببته في الكتاب هو القدرة على رؤية تغير شخصية هاجر بوضوح, من هاجر المرأة الخجولة التي تتحاشى اتخاذ المواقف الضخمة إلى إمرأة تمسك السيجارة في نهاية الكتاب وتدخنها رغم عدم إمساكها لسيجارة في حياتها فقط لتخفي وجود حبيب وتقنع الدرك أن جارتها كاذبة, رأينا تحولها من هدوء إلى عاصفة ومن امرأة تعيش حياتها برتابة تنتظر زوجها رغم اختفائه لسبع سنوات إلى عاشقة تؤمن بأن من يحبها سيسأل عنها ولو بسطر واحد. يغوص أورهان إلى العمق الإنساني في كتابة هذا رغم أنه يلبس هذا الكتاب و سطوره طابع البساطة والتراتبيه ويرويه كأنه قصة لا هدف منها سوى السرد, فقط استطاع الكاتب أن يشكل صورة واضحة للقلق الإنسان, للتردد, للتساؤل , للشك, للخوف المرافق للحب , للأمل , للندم, للأحلام المزعجة التي ترافق رعبنا من الخطوة التي أقدمنا عليها, لقد صور لنا الكاتب جزء من حياة كل منا, من نتائج قرارات كل منا, وبذلك استطاع وضع يده على اكتافنا وطمأنتنا أننا لسنا وحيدين, وأن هذه التفاصيل لا نعيشها نحن فحسب, بل كل ما علينا فعله في هذه الأحوال هو ترك الأشياء تسير على سجيتها , هو الإيمان بطرف واحد و المحاربة من أجله, أن هذا القلق وهذا التساؤل يمكننا العيش معه والوقت وحده سيخبرنا إن كان علينا التوقف أو الاستمرار في الاندفاع.
لقد أسدل الليل جناحه على قريتنا, يمسك المجرم بذنبه ويهرب, يصل إلى أبعد نقطة تاركاً عائلته, إلا الموت, الموت مرعب لابد له أن يعيش قليلاً بعد , لقد كان العم حسن محقاً القتل والحرق لا يحل الأمور لكن مظفر بيه استحق ذلك, كان لابد له أن يضع حداً لعذاب القرية. هكذا ينطلق حبيب عقب إحراقه مزرعة السيدة في جنح الليل وصولاً إلى منزل هاجر, المرأة الشريفة التي تركها زوجها منذ سبع سنوات لبيع تركة والدته ولكنه لم يعد ولم يسأل عنها, المرأة التي لم تسمح لرجل أن يمسها رغم تعلق دوران الأعرج بها, وإزعاجه لها لسنوات منذ أن كان زوجها موجوداً إلا أنها لم تسمح له أن يقترب منها
الهارب يلجأ إلى منزلها وهي تخفيه لأنه جريح وبريء وتشفق على قصته التي رواها, تتفتح مع هذا الغريب المليء بالرجولة رغبتها الأنثوية, حتى أنها تخاف أن يرحل, بل وتحبه وهو يحبها أكثر من كل شيء , فهو لم يرى امرأة مثلها , تتغلل في روح الإنسان. تخبر المرأة ولدها أن والده قد جاء, فيطير الطفل الذي لا يعرف والده من الفرح, تستمر الاحداث بينما المرأة تخفي الهارب وتحبه كل يوم أكثر من ذي قبل, كما أنها تعرف قصته الحقيقية, وفي النهاية يقرران الهرب معاً إلى البعيد , إلى أي دولة عربية ويعيشا بعيداً عن دوران الأعرج وعن الدولة التي تريد أن تأخذ منها حبيبها.
يهرب الإنسان عادة من حاجته, لكنه لا يدرك أنه في كل مرة يهرب منها يصل إليها بشكل أسرع, في كل مرة يخفيها يساعد على انفجارها, يهرب الإنسان من ذاته أيضاً, يهرب من الآخرين وآرائهم وكلامهم, هكذا يلغي الإنسان شخصيته, هكذا يسمح للحرب أن تلتهمه بدلاً من أن يحارب و يقضي عليها, الحرب هنا لا تعني حرب السلاح, إنما الحرب الاجتماعية التي يقودها أفراد المجتمع ضد بعضهم البعض , هكذا تماماً رأيت هروب هاجر التي لم تترك بيتها لكنها أصبحت تتجنب كل شيء سيجعل الآخرين يتحدث عنها أو ينظر إليها, وعدم ثورتها على أفعال دوران بل اكتفاءها بصده وابعاده.
هناك نوعان للهرب, الأول سبق وذكرناه في حالة هاجر و الثاني ألا وهو حالة حبيب , الهرب من الدولة, من العقاب ونرى أن تلاحم الهاربين في الكتاب يجعل من هربهما جزءاً من الماضي... عرفنا أن أصل الهرب هو الخوف وأن دواء الخوف هو الحب
أحبوا ففي الحب أمان, هذا ما أراد الكتاب قوله, أحبوا ففي الحب قوة... لقد أظهر لنا الكاتب الحاجة معراة من أي إضافات, الحاجة إلى الحب , إلى الأمان, إلى الثقة, الحاجة إلى الآخر, الحاجة إلى الوجود بكل ما يعنيه من كلمة, إلى هدف تعود لأجله كل يوم راكضاً إلى بيتك, إن حياة الإنسان مبنية على حاجات كثيرة, حاجات لا ندرك أنها موجودة لكننا فعلاً نستمر فقط لأجلها لأننا نحتاج إليها بقدر حاجتها إلينا.
أكثر ما أحببته في الكتاب هو القدرة على رؤية تغير شخصية هاجر بوضوح, من هاجر المرأة الخجولة التي تتحاشى اتخاذ المواقف الضخمة إلى إمرأة تمسك السيجارة في نهاية الكتاب وتدخنها رغم عدم إمساكها لسيجارة في حياتها فقط لتخفي وجود حبيب وتقنع الدرك أن جارتها كاذبة, رأينا تحولها من هدوء إلى عاصفة ومن امرأة تعيش حياتها برتابة تنتظر زوجها رغم اختفائه لسبع سنوات إلى عاشقة تؤمن بأن من يحبها سيسأل عنها ولو بسطر واحد. يغوص أورهان إلى العمق الإنساني في كتابة هذا رغم أنه يلبس هذا الكتاب و سطوره طابع البساطة والتراتبيه ويرويه كأنه قصة لا هدف منها سوى السرد, فقط استطاع الكاتب أن يشكل صورة واضحة للقلق الإنسان, للتردد, للتساؤل , للشك, للخوف المرافق للحب , للأمل , للندم, للأحلام المزعجة التي ترافق رعبنا من الخطوة التي أقدمنا عليها, لقد صور لنا الكاتب جزء من حياة كل منا, من نتائج قرارات كل منا, وبذلك استطاع وضع يده على اكتافنا وطمأنتنا أننا لسنا وحيدين, وأن هذه التفاصيل لا نعيشها نحن فحسب, بل كل ما علينا فعله في هذه الأحوال هو ترك الأشياء تسير على سجيتها , هو الإيمان بطرف واحد و المحاربة من أجله, أن هذا القلق وهذا التساؤل يمكننا العيش معه والوقت وحده سيخبرنا إن كان علينا التوقف أو الاستمرار في الاندفاع.
September 27, 2025
Hanımın Çiftliği serisinin her kitabında odak bambaşka kişilere kayıyor. İlk kitapta Cemşir, Reşit, Güllü, Kemal odakta, Muzaffer yan karakter iken 2. kitapta Cemşir yana çekilip Ramazan, Güllü, Muzaffer odağa çekiliyor. Aslında kitaplar boyunca pek çok karakter hikâyeye girip çıkıyor. Evet, odak sürekli değişiyor, bir bakmışsınız Güllü merkezde, bir bakmışsınız Ramazan. Önceki kitapta Cemşir'in kötülüklerinden nefes alınamazken sonraki kitapta Cemşir'in sesi soluğu çıkmaz olur. Keza aynı kitapta (2. kitap) Güllü de yer yer yana kayar. Aslında "başrol" diyebileceğimiz karakter yok gibi. Herkese alan açılıyor 2 kitapta.
Gelelim asıl konuya, 3'e, "Kaçak"a. Açıkçası epey zorlama buldum bu kitabı. Orhan Kemal yangından sonra Güllü'ye, çiftliğe, köye, sorgulamalara, tutuklamalara, politik çatışmalara odaklanmak yerine perspektifi çiftlikten uzaklaştırıp merkeze de Hacer adlı yeni -dul- karakterle kaçak katil kundakçı Habip'i koyuyor. Kitabın zorlama olmasının sebebi de bu. Kemal öyküyü yeni kasabaya taşıyor. Hanımın çiftliğine şöyle bir değinip orayı es geçip tamamen Hacer'in yalnızlığına, azgınlığına, Topal Duran'ın çirkefliklerine, Hacer'in oğlunun baba özlemine ve Habip'in kaçaklığına odaklanıyor. Bu sebepten bu devam romanı, HÇ tadını veremiyor. Üstelik HÇ'yi HÇ yapan o politik çatışmalar da Muzaffer öyküden şutlanınca bitiveriyor. "Kaçak"ın zayıf olmasının bir sebebi de bu. Politikaya dair neredeyse hiçbir şey yok. Varsa yoksa azgınlık, cinsellik. Kemal 2. kitapta da cinselliğin dozunu Muzaffer, Ramazan, "dul" Güllü, imam vs üzerinden alabildiğine artırmıştı. Dozu 3. kitapta da azaltmayıp devam ettirmiş.
Cinsellikle alakalı sorun, karakterleri yüzeysel bıraktırması, hikâyenin derinleşmesinin önüne geçmesi. Hacer'in azgınlığına sayfalar ayrılıyor. Sayfalarca Hacer'le Habip'in birbirlerini arzulamalarına ama beraber olmamalarına yer veriliyor. Bu durumda okur "Anlatacak başka bir şey bulunamamış galiba" diye düşünüyor. Hakikaten Kemal bu kitapta anlatacak pek bir şey bulamamış. Öyle ki Habip'le Hüseyin (Hacer'in oğlu) arasında kötü diyaloglara sayfaları harcıyor. Yetmeyip tekrara varan olaylara yer veriyor. Hikâyeye bakıldığında ise 2. kitabın bi "remake"i gibi duruyor "Kaçak". Topal Duran'ın önceki kitaplardaki zengin, ahlak yoksunu karakterlerden pek farkı yok. Yüzeysel, standart bir "evil". Hacer de önceki karakterlerden çok farklı değil. Öte yandan bu kez derinlemesine işlenebilmiş bir karakter hiç yok. Hacer alabildiğine yüzeysel bir kadın, Habip bildiğimiz Habip, Duran da kötü karakter işte. Başka da karakter yok. Öyküye başkaları da giriyorlar ama öyküyü sürdürmek için dahil ediliyorlar.
Aslında epey gerilimli bir noktaya varıp heyecanlı bir şekilde sona eren 2. kitap bu şekilde devam etmemeliydi. 3. kitapla da Güllü'ye, onun çiftliği yönetmesine, köylülerle çatışmasına odaklanılsa, yani çiftlikten uzaklaşılmasa daha iyi olurdu. Onun yerine böyle bir hikâye tercih edilmiş. Sürükleyici olsa da yüzeysel, tek tipli, öncekinin yer yer kopyası, HÇ tadını veremeyen, apolitik bir öykü.
Velhasıl "Kaçak" bekleneni pek veremedi. (2,5 yıldız ama 2,5 yok, 3'e yuvarladım).
Gelelim asıl konuya, 3'e, "Kaçak"a. Açıkçası epey zorlama buldum bu kitabı. Orhan Kemal yangından sonra Güllü'ye, çiftliğe, köye, sorgulamalara, tutuklamalara, politik çatışmalara odaklanmak yerine perspektifi çiftlikten uzaklaştırıp merkeze de Hacer adlı yeni -dul- karakterle kaçak katil kundakçı Habip'i koyuyor. Kitabın zorlama olmasının sebebi de bu. Kemal öyküyü yeni kasabaya taşıyor. Hanımın çiftliğine şöyle bir değinip orayı es geçip tamamen Hacer'in yalnızlığına, azgınlığına, Topal Duran'ın çirkefliklerine, Hacer'in oğlunun baba özlemine ve Habip'in kaçaklığına odaklanıyor. Bu sebepten bu devam romanı, HÇ tadını veremiyor. Üstelik HÇ'yi HÇ yapan o politik çatışmalar da Muzaffer öyküden şutlanınca bitiveriyor. "Kaçak"ın zayıf olmasının bir sebebi de bu. Politikaya dair neredeyse hiçbir şey yok. Varsa yoksa azgınlık, cinsellik. Kemal 2. kitapta da cinselliğin dozunu Muzaffer, Ramazan, "dul" Güllü, imam vs üzerinden alabildiğine artırmıştı. Dozu 3. kitapta da azaltmayıp devam ettirmiş.
Cinsellikle alakalı sorun, karakterleri yüzeysel bıraktırması, hikâyenin derinleşmesinin önüne geçmesi. Hacer'in azgınlığına sayfalar ayrılıyor. Sayfalarca Hacer'le Habip'in birbirlerini arzulamalarına ama beraber olmamalarına yer veriliyor. Bu durumda okur "Anlatacak başka bir şey bulunamamış galiba" diye düşünüyor. Hakikaten Kemal bu kitapta anlatacak pek bir şey bulamamış. Öyle ki Habip'le Hüseyin (Hacer'in oğlu) arasında kötü diyaloglara sayfaları harcıyor. Yetmeyip tekrara varan olaylara yer veriyor. Hikâyeye bakıldığında ise 2. kitabın bi "remake"i gibi duruyor "Kaçak". Topal Duran'ın önceki kitaplardaki zengin, ahlak yoksunu karakterlerden pek farkı yok. Yüzeysel, standart bir "evil". Hacer de önceki karakterlerden çok farklı değil. Öte yandan bu kez derinlemesine işlenebilmiş bir karakter hiç yok. Hacer alabildiğine yüzeysel bir kadın, Habip bildiğimiz Habip, Duran da kötü karakter işte. Başka da karakter yok. Öyküye başkaları da giriyorlar ama öyküyü sürdürmek için dahil ediliyorlar.
Aslında epey gerilimli bir noktaya varıp heyecanlı bir şekilde sona eren 2. kitap bu şekilde devam etmemeliydi. 3. kitapla da Güllü'ye, onun çiftliği yönetmesine, köylülerle çatışmasına odaklanılsa, yani çiftlikten uzaklaşılmasa daha iyi olurdu. Onun yerine böyle bir hikâye tercih edilmiş. Sürükleyici olsa da yüzeysel, tek tipli, öncekinin yer yer kopyası, HÇ tadını veremeyen, apolitik bir öykü.
Velhasıl "Kaçak" bekleneni pek veremedi. (2,5 yıldız ama 2,5 yok, 3'e yuvarladım).
This entire review has been hidden because of spoilers.
Read
July 4, 2022Hanımın Çiftliği serisi üç kitaptan oluşuyor. Kitapların okunma sıralaması şu şekilde:
1. Vukuat Var
2. Hanımın Çiftliği
3. Kaçak
Ben seriyi uzun zaman önce okudum. Bu yüzden kitapları ayrı ayrı yorumlamayacağım, seriyi genel olarak yorumlayacağım.
Her kitapta başrol değişiyor. Kitaba giren çıkan çok fazla isim var. Başrol dediğin kişi kitabın sonunda ölebiliyor ve diğer kitapta olaylara başka birinin gözünden bakabiliyoruz. Bu açıdan sürprizli bir seriydi.
Kitapta kimsenin tamamen kötü ya da tamamen iyi olmaması hoşuma gitti. Bütün karakterler gri. Tıpkı hayattaki gibi. Yalnız çok sevilesi karakter de yok. Birine biraz ısınır gibi olduğunuz anda sizi soğutacak bir davranışı oluyor.
Yazar Adanalı olduğu için ve olaylar da Adana’da geçtiği için birçok yöresel kelime ve buraların atasözleri, deyimleri kullanılmış. Bir Adanalı olarak bunları okudukça keyiflendim.
Kitapların dili basit. Kolayca okunuyor, akıcı bir anlatımı var.
Ben her zaman Orhan Pamuk için “Fakir insanları, fabrika işçilerini, varoşlarını en iyi anlatan yazar.” derim. Bu sözümün arkasındayım. Yazarı ilk kez okuduğunuzda anlattıkları sizi şoke edebilir ama birkaç kitap sonra bu duruma alışıyorsunuz ve yazarın ne kadar gerçekçi yazdığını fark ediyorsunuz. Bu seri için de dediklerim geçerli.
Sanırım edebiyatımızda libidosu en yüksek olan karakterler Orhan Kemal’in karakterleri. İlk birkaç kitapta buna çok şaşırmıştım ama yazarın kitaplarını okudukça alıştım.
Bildiğiniz gibi bu serinin filmi, daha doğrusu filmleri, ve dizisi de çekildi. İlgilenenler bunlara da göz atabilir.
Yazarın kitaplarının hepsini Everest Yayınları basıyor. Yayınevinin baskı kalitesinden yana şikâyetim yok ama yazara daha çok özen göstermeleri gerektiğini düşünüyorum. Kitapları daha güzel kapaklarla basmalılar. Birçok kitabının baskısı bitmiş mesela. Piyasada bulunmuyor. Onlar tekrar basılmalı ve yazarın daha çok reklamı yapılmalı. Türk edebiyatının en iyi kalemlerinden biri hak ettiği değeri görmüyor bence. Orhan Kemal’in de en az Sabahattin Ali ve Yaşar Kemal kadar okunması, bilinmesi, sevilmesi gerekiyor. Everest bu konuda daha çok çalışmalı.
https://suleuzundere.blogspot.com/202...
1. Vukuat Var
2. Hanımın Çiftliği
3. Kaçak
Ben seriyi uzun zaman önce okudum. Bu yüzden kitapları ayrı ayrı yorumlamayacağım, seriyi genel olarak yorumlayacağım.
Her kitapta başrol değişiyor. Kitaba giren çıkan çok fazla isim var. Başrol dediğin kişi kitabın sonunda ölebiliyor ve diğer kitapta olaylara başka birinin gözünden bakabiliyoruz. Bu açıdan sürprizli bir seriydi.
Kitapta kimsenin tamamen kötü ya da tamamen iyi olmaması hoşuma gitti. Bütün karakterler gri. Tıpkı hayattaki gibi. Yalnız çok sevilesi karakter de yok. Birine biraz ısınır gibi olduğunuz anda sizi soğutacak bir davranışı oluyor.
Yazar Adanalı olduğu için ve olaylar da Adana’da geçtiği için birçok yöresel kelime ve buraların atasözleri, deyimleri kullanılmış. Bir Adanalı olarak bunları okudukça keyiflendim.
Kitapların dili basit. Kolayca okunuyor, akıcı bir anlatımı var.
Ben her zaman Orhan Pamuk için “Fakir insanları, fabrika işçilerini, varoşlarını en iyi anlatan yazar.” derim. Bu sözümün arkasındayım. Yazarı ilk kez okuduğunuzda anlattıkları sizi şoke edebilir ama birkaç kitap sonra bu duruma alışıyorsunuz ve yazarın ne kadar gerçekçi yazdığını fark ediyorsunuz. Bu seri için de dediklerim geçerli.
Sanırım edebiyatımızda libidosu en yüksek olan karakterler Orhan Kemal’in karakterleri. İlk birkaç kitapta buna çok şaşırmıştım ama yazarın kitaplarını okudukça alıştım.
Bildiğiniz gibi bu serinin filmi, daha doğrusu filmleri, ve dizisi de çekildi. İlgilenenler bunlara da göz atabilir.
Yazarın kitaplarının hepsini Everest Yayınları basıyor. Yayınevinin baskı kalitesinden yana şikâyetim yok ama yazara daha çok özen göstermeleri gerektiğini düşünüyorum. Kitapları daha güzel kapaklarla basmalılar. Birçok kitabının baskısı bitmiş mesela. Piyasada bulunmuyor. Onlar tekrar basılmalı ve yazarın daha çok reklamı yapılmalı. Türk edebiyatının en iyi kalemlerinden biri hak ettiği değeri görmüyor bence. Orhan Kemal’in de en az Sabahattin Ali ve Yaşar Kemal kadar okunması, bilinmesi, sevilmesi gerekiyor. Everest bu konuda daha çok çalışmalı.
https://suleuzundere.blogspot.com/202...
May 17, 2021
Serinin önceki iki kitabına göre kurgusu daha zayıf, karakterleri daha sığ, arkaplanı daha zayıf.
Kitabın seri ile tek ilintisi Habip. Ancak bu romandaki Habip, önceki romandaki Habip’e de benzemiyor; ne konuşması, ne mizacı, ne şivesi…
Orhan Kemal’in kadın karakter yaratamama sıkıntısı bu romanda da nüksediyor: Hacer de, yan karakter olarak Şerife de önceki roman ve öykülerindeki basmakalıp kadınlara benziyor.
Topal Duran ise, serinin önceki romanlardaki Zaloğlu Ramazan’ın tıpatıp bir kopyası.
Orhan Kemal’in erotizmin dozunu kaçırıp pornografiye yaklaşması, önceki romanlarına göre abartılı düzeyde.
Romanın en sonundaki gerilimi beğendim.
Kitabın seri ile tek ilintisi Habip. Ancak bu romandaki Habip, önceki romandaki Habip’e de benzemiyor; ne konuşması, ne mizacı, ne şivesi…
Orhan Kemal’in kadın karakter yaratamama sıkıntısı bu romanda da nüksediyor: Hacer de, yan karakter olarak Şerife de önceki roman ve öykülerindeki basmakalıp kadınlara benziyor.
Topal Duran ise, serinin önceki romanlardaki Zaloğlu Ramazan’ın tıpatıp bir kopyası.
Orhan Kemal’in erotizmin dozunu kaçırıp pornografiye yaklaşması, önceki romanlarına göre abartılı düzeyde.
Romanın en sonundaki gerilimi beğendim.
July 21, 2017
لو هناك أقلّ من النجمة لأعطيتها. لا أعلم هل هو بسبب الترجمة! أم أنّ الحبكة هكذا! ضعيفة.. تكرار.. حوارات طويييلة بلا داعٍ.. شخصيات الأبطال لم تعجبني أبدًا. لم أستطِع إكمالها فطويت الصفحات فقط لأعرف نهايتها. لا تستحقّ القراءة. أول قراءة لي في الأدب التّركي لم تكُن موفقة للأسف.
January 9, 2020
TOOOOOOP THIS BOOK IS WONDERFUL
April 12, 2022
Çok güzell
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 29, 2023
Kitap Orhan Kemal'in elinden çıktığını anlatan edebi bir dile sahip olmasına karşın seri tamamlamak için çekilen devam filmi havası verdi.
October 27, 2024
Güllü'nün hikayesi devam etmeliydi
Read
May 14, 2016serinin bagimsiz kitabi desem, herhalde yalan soylemis olmam.
Bu kitabin surukleyici olmadigini,
Topal duranin zaloglu ramazanin benzeri karakter oldugunu soyleyenler var... İkisi cok farkli. Birisi zavalli digeri bey gibi yasiyor.
Hacer'in hikayesi de en az bizim ne oldum delisi ve kibarlik budalasi gullumuz kadar dikkat cekici..
Habip'in muzafferi neden öldürdüğünü, ciftligi neden yaktiginin nedenlerini ayrintisiyla ogreniyoruz.
Annesi haceri daha iyi yasatabilmek icin evlenir, uvey baba zulmu baslar. Annesini kaybeder ve uvey babasinin tacizleri baslar. Hacer daha fazla dayanamaz ev sahibine siginir.
Cocugunun babasi ile evlenir. Oglu olur. Hasim bey'in yegeni topal duran'in gozu hacerdedir. Kocasi is kazasi gecirir,topal duran hacere hayir diyemeyecegi firsatlar sunar, hacer rededer.
Kocasi isinden kovulur... Annesinden kalan, payina dusen mali satmak icin koye gider ve bir daha donmez.
Hacer ogluyla basbasa kalir, gecimini camasir yikamakla saglar, topal duran kendisini rahat birakmaz. Hacerin kaderini bir yarali kacak degiştirecektir.
İlk kitapta az, ikinci kitapta cok gordugumuz,ucuncu kitapta ayrintisiyla gorecegimiz habip kacaktir. Hacere yalanlar soyler. Oglu ise habip'i babasi sanacaktir.
Hacer topal durani sikayet etmek icin gittigi jandarmada habipin resmini gorur, onun muzaffer beyi oldurdugunu, ciftligi yaktigini ogrenir, buna ragmen habipten kopamaz.
Topal duran, hacere tecavuz etmek ister, hacer durani bicaklar. Duran herkesin alay konusu olur. Sikayet olmadigi icin hacer serbest kalir.
Hacer,habip cocugu da alarak kacmaya karar verirler. Cocugun yaptigi hata tum hayaller suya duser.
Kitabin sonunu begenmedim...
Kitabin verdigi politik mesajlar... Yazara hayran olmamak elde degil...
Ana muhafelet partisi camileri ahir yapti (bu soylentinin demokrat parti zamaninda ortaya ciktigi, )
Demokrat parti zamaninda dahada zenginlesen partili zenginler
Her turlu pisligi yapip sirtini partiye dayayip kurtulmak...
Gunumuz iktidarinda rastladigimiz ve yabancisi olmadigimiz seyler...
Caminin ahir yapilmasini bende dogru bulmuyorum ama o donem savas vardi... Akil var mantik var, milli mucadele zamaninda chp mi vardi?
Savas sirasinda hersey olabilir... Camiyi ahir yaptigi icin ana muhafeleti kotuleyenlere sormak istiyorum;
Camide siyaset konusuluyor
Caminin altina acilan dukkanlar ve atmler hakkinda ne dusunuyorsunuz?
Ahiret mi dunyalik mi?
Bu kitabin surukleyici olmadigini,
Topal duranin zaloglu ramazanin benzeri karakter oldugunu soyleyenler var... İkisi cok farkli. Birisi zavalli digeri bey gibi yasiyor.
Hacer'in hikayesi de en az bizim ne oldum delisi ve kibarlik budalasi gullumuz kadar dikkat cekici..
Habip'in muzafferi neden öldürdüğünü, ciftligi neden yaktiginin nedenlerini ayrintisiyla ogreniyoruz.
Annesi haceri daha iyi yasatabilmek icin evlenir, uvey baba zulmu baslar. Annesini kaybeder ve uvey babasinin tacizleri baslar. Hacer daha fazla dayanamaz ev sahibine siginir.
Cocugunun babasi ile evlenir. Oglu olur. Hasim bey'in yegeni topal duran'in gozu hacerdedir. Kocasi is kazasi gecirir,topal duran hacere hayir diyemeyecegi firsatlar sunar, hacer rededer.
Kocasi isinden kovulur... Annesinden kalan, payina dusen mali satmak icin koye gider ve bir daha donmez.
Hacer ogluyla basbasa kalir, gecimini camasir yikamakla saglar, topal duran kendisini rahat birakmaz. Hacerin kaderini bir yarali kacak degiştirecektir.
İlk kitapta az, ikinci kitapta cok gordugumuz,ucuncu kitapta ayrintisiyla gorecegimiz habip kacaktir. Hacere yalanlar soyler. Oglu ise habip'i babasi sanacaktir.
Hacer topal durani sikayet etmek icin gittigi jandarmada habipin resmini gorur, onun muzaffer beyi oldurdugunu, ciftligi yaktigini ogrenir, buna ragmen habipten kopamaz.
Topal duran, hacere tecavuz etmek ister, hacer durani bicaklar. Duran herkesin alay konusu olur. Sikayet olmadigi icin hacer serbest kalir.
Hacer,habip cocugu da alarak kacmaya karar verirler. Cocugun yaptigi hata tum hayaller suya duser.
Kitabin sonunu begenmedim...
Kitabin verdigi politik mesajlar... Yazara hayran olmamak elde degil...
Ana muhafelet partisi camileri ahir yapti (bu soylentinin demokrat parti zamaninda ortaya ciktigi, )
Demokrat parti zamaninda dahada zenginlesen partili zenginler
Her turlu pisligi yapip sirtini partiye dayayip kurtulmak...
Gunumuz iktidarinda rastladigimiz ve yabancisi olmadigimiz seyler...
Caminin ahir yapilmasini bende dogru bulmuyorum ama o donem savas vardi... Akil var mantik var, milli mucadele zamaninda chp mi vardi?
Savas sirasinda hersey olabilir... Camiyi ahir yaptigi icin ana muhafeleti kotuleyenlere sormak istiyorum;
Camide siyaset konusuluyor
Caminin altina acilan dukkanlar ve atmler hakkinda ne dusunuyorsunuz?
Ahiret mi dunyalik mi?
December 21, 2016
لم يخذلني حتى الان الكاتب التركي أورهان كمال هذه ثالث رواية أقرأها له وحقيقة لم أستطع أن أتركها من يدي رواية تدور أحداثها في الخمسينات من القرن الماضي في الريف التركي عندما أستلم السلطة الحزب الديمقراطي حزب عدنان مندريس فقد كان ينتظر من هذا الحزب الكثير من الاصلاحات مثل القضاء على الظلم والحد من نفوذ وسيطرة الاقطاع والمتمترسيين خلف حزب الشعب ( حزب أتاتورك ) ولكن للاسف عندما أحس الانتهازيون والاقطاعيون أن الحزب الديمقراطي سيكون له الغلبة سارعوا بالانظمام اليه وترك ولأتهم السابقة لحزب الشعب وهكذا ضاعت أمال الفقراء من الفلاحيين في التغيير والقضاء على الظلم فلم يجد أبطال القصة الا أن يكونوا هم أدوات التغيير فالاقطاعي مالك المزرعة الضخمة والذي يريد الاستيلاء على الاراضي البور التي يستزرعها الفلاحين ويستفيدون من ريعها بوضع اليد ويستعين بنفوذه وعضويته للحزب ليحقق مآربه فالهارب حبيب يقوم بقتل الاقطاعي ويحرض الفلاحين على إحراق مزرعته ويحاول قتل زوجته وريثته الوحيدة حتى لايطالب أحد بالاراضي البور وتعود الارض للفلاحين وهاجر الفتاة اليتيمة التي لاتعرف أين زوجها الذي هجرها وطفلها لسبع سنوات فتعمل بغسل الملابس لتعول إبنها ولكن أبن أخ الاقطاعي مالك الارض لا يتركها لشأنها محاولاً التحرش بها فيعمل على التضييق عليها وبث الاشاعات لتشويه سمعتها محاولاً الاعتداء عليها في الغابة فتتمكن من الدفاع عن نفسها فتقوم بطعنه وأصابته مما يمرغ سمعته وسمعة عمه الاقطاعي في القرية ، وهكذا تدور هذه القصة وهي تصور الحرمان والظلم وأستغلال النفوذ في قالب بديع وحبكة فنية رائعة
Read
March 24, 2016بداية تعارفى لعالم اورهان باموق الرائع كانت رواية الهارب
تلكالرواية البسيطة لكنها العميقة فى مغزاها ومحتواها ايضا رغم قصر عدد صفحاتها فالهارب حبيب ذلك المواطن البسيط الذى اضطر الى اغتيال اﻻقطاعى الذى سلب الفﻻحين اﻻرض المشاع التى بﻻ صاحب فماكان منة اﻻ ان قتلة لكنة اضطر للهرب ويستقر بة الحال عند هاجر التى تعيش مع ابنها حسين بعدما تركها زوجها ﻻستﻻم ميراثة لكنة وبعد 7سنوات لم يعد فتضطر الى العمل ببيوت القرية تارة والى غسيل مﻻبس نزﻻء الفنادق تارة اخرى فجأة ينزل عليها حبيب ذلك الهارب الذى يزلزل حياتها فيوقد بها المشاعر المكبوتة من سنوات وكذلك يضع مشاعر اﻻبوة ﻻبنها حسين احداث بسيطة لكنها تجذبك وتسيطر على مشاعرك لتأتى النهاية بان يغادر اﻻبطال القرية وربما العالم الظالم ليبدأوا من جديد فى عالم جديد ودنيا جديدة بدون ظلم او قسوة من المجتمع الفاسد
بداية مبشرة ﻷبدا التعرف على عالم باموق واعتقد أنى لن أندم على ذلك
تلكالرواية البسيطة لكنها العميقة فى مغزاها ومحتواها ايضا رغم قصر عدد صفحاتها فالهارب حبيب ذلك المواطن البسيط الذى اضطر الى اغتيال اﻻقطاعى الذى سلب الفﻻحين اﻻرض المشاع التى بﻻ صاحب فماكان منة اﻻ ان قتلة لكنة اضطر للهرب ويستقر بة الحال عند هاجر التى تعيش مع ابنها حسين بعدما تركها زوجها ﻻستﻻم ميراثة لكنة وبعد 7سنوات لم يعد فتضطر الى العمل ببيوت القرية تارة والى غسيل مﻻبس نزﻻء الفنادق تارة اخرى فجأة ينزل عليها حبيب ذلك الهارب الذى يزلزل حياتها فيوقد بها المشاعر المكبوتة من سنوات وكذلك يضع مشاعر اﻻبوة ﻻبنها حسين احداث بسيطة لكنها تجذبك وتسيطر على مشاعرك لتأتى النهاية بان يغادر اﻻبطال القرية وربما العالم الظالم ليبدأوا من جديد فى عالم جديد ودنيا جديدة بدون ظلم او قسوة من المجتمع الفاسد
بداية مبشرة ﻷبدا التعرف على عالم باموق واعتقد أنى لن أندم على ذلك
February 25, 2016
Önceki ciltleri hatırlatmak için hikayenin akıcılığı bölünmüş, anma metodu kullanılmış. Zaman ve özellikle mekanın darlığı okuyucuyu boğuyor.
Ayrıca 42. sayfadan 88. sayfaya kadar Hacer ile Habib'in daha ilk geceden birbirlerinin yataklarına girme fantazileri sıkma eşiğini geçip mide bulandırmaya vardı ki iş orda da bitmiyor. Her temasta "hazdan kırılmalar" bir gecede üç kere olduğunun bilgisi...tadı kaçmış.
Ev aranma sahnesinde heyecan-gerilim yaratılmak istenmiş ama ikinci cildin son cümlesinde zaten kaçağın ele geçmeyeceği açık açık söylenmişti. Topal Duran ile Zaloğlu'nun benzerliği gözden kaçmamıştır. Hikaye ve karakterde mükerrerlik söz konusu. Kısacası üçlemenin en başarısız cildi.
Ayrıca 42. sayfadan 88. sayfaya kadar Hacer ile Habib'in daha ilk geceden birbirlerinin yataklarına girme fantazileri sıkma eşiğini geçip mide bulandırmaya vardı ki iş orda da bitmiyor. Her temasta "hazdan kırılmalar" bir gecede üç kere olduğunun bilgisi...tadı kaçmış.
Ev aranma sahnesinde heyecan-gerilim yaratılmak istenmiş ama ikinci cildin son cümlesinde zaten kaçağın ele geçmeyeceği açık açık söylenmişti. Topal Duran ile Zaloğlu'nun benzerliği gözden kaçmamıştır. Hikaye ve karakterde mükerrerlik söz konusu. Kısacası üçlemenin en başarısız cildi.
Displaying 1 - 15 of 15 reviews