Een vrouw komt in haar pogingen om haar broer en later een neefje voor de ondergang te behoeden in contact met een man die grote invloed op de beide jongens heeft en die zij beschouwt als de verpersoonlijking van het kwaad.
Hella S. Haasse (1918 - 2011) was born in Batavia, modern-day Jakarta. She moved to the Netherlands after secondary school. In 1945 she debuted with a collection of poems, entitled Stroomversnelling (Momentum). She made her name three years later with the novella given out to mark the Dutch Book Week, Oeroeg (The Black Lake, 1948). As with much of her work, this tale of the friendship between a Dutch and an Indonesian boy has gained the status of a classic in the Netherlands. Titles such as Het woud der verwachting (In a Dark Wood Wandering, 1949), Een nieuwer testament (Threshold of Fire, 1966) and Mevrouw Bentinck of Onverenigbaarheid van karakter (Mrs Bentinck or Irreconcilable in Character, 1978) have been greatly enjoyed by several generations.
Nu snap ik waarom mensen Haasse zo goed vinden, dit was geweldig! Interessante personages, mooie zinnen, spannend en boeiend. Eerste deel moest ik steeds denken aan Isabel uit De bewaring.
Graag gelezen, prachtige taal, bijzonder sfeervol, beklemmend einde ... en toch bevredigde het niet helemaal, vooral omdat er in het tweede gedeelte zoveel backstory zat, waardoor er een grote afstand is tussen lezer en gebeurtenissen. Het gegeven leent zich voor een veel spannender en dikker boek. een mooie inhoudelijke bespreking staat hier: https://www.groene.nl/artikel/jonge-s....
Een zalige Haasse-roman in twee delen. Het eerste deel begint met de “bekentenis” van een jonge vrouw, die in een psychiatrische inrichting opgesloten is nadat ze een dorpsgenoot beschuldigd heeft van misbruik van haar broer en neefje. Zij ziet in de dorpsgenoot de duivel zelve. In het tweede deel, dat zich járen later afspeelt, is zij net gestorven en gaat haar overgebleven familie naar Venetië, waar zij haar laatste jaren gesleten heeft. Om daar de koffer op te halen die achtergebleven is.
Ik kende Haasse vooral als auteur van historische romans als Het woud der verwachting of De scharlaken stad: haar stijl daar is net als in dit boek diep invoelend, humanistisch. Maar waar daar uiteindelijk altijd het positieve in en tussen protagonisten en antagonisten overheerste, trof mij in deze roman hoe knap Haasse het ongrijpbare kwaad in mensen weet te beschrijven, de neerdaling van het duivelse in hen. In beide verhalen gaat de zorgzame vrouw (als personificatie van het goede, waakzaam en strijdbaar) kansloos aan dat kwaad ten onder. Tot slot is voor kenners van Venetie het tweede verhaal, De Kooi, een extra aanrader, ook omdat het de sfeer van een Tod in Venedig (Tadzio heet hier Renato) in prachtig Nederlands weet te schetsen.
Dit is pas het tweede boek dat ik van Haasse heb gelezen. Spannend! Vanaf het tweede hoofdstuk 'De kooi' ging het verhaal onder mijn huid zitten; echt spannend. Het deed me een beetje denken aan de film 'One flew over the cuckoo's nest'. Voor leerlingen die nog niet veel gelezen hebben, is het misschien een beetje te moeilijk (de overgang naar andere personages zonder introductie). Maar voor wat gevorderde lezers die van spanning houden, is het een leuk boek denk ik.
50ct boekenverkoop Rode Kruis. Spannende dubbelnovelle. Is het een verhaal over de strijd met psychopaten of is het een verhaal over de strijd tussen de transcendente machten van goed en kwaad waarvoor de aarde maar een schouwtoneel is? De ambivalentie wordt meesterlijk aangehouden tot de laatste bladzijde waarop Haase lijkt te kiezen voor de eerste lezing. Er zou een prachtige film van gemaakt kunnen worden, denk ik.
Sinister boekje, beklemmend. Er gebeurt eigenlijk bijna niets, maar Haasse weet een bijzonder sfeer op te roepen, zodat je toch blijft lezen. Als er één meester is in ‘show, don’t tell’ dan is het Haasse!
Een tweeluik of twee korte verhalen die met elkaar samenhangen? Het eerste deel is beklemmend en blijft klein - als lezer volg je de gedachten en gebeurtenissen via de hoofdpersoon, die niet de meest betrouwbare verteller blijkt te zijn. Het tweede deel is sensationeler en vol spanning en mysterie - de hoofdpersoon is inmiddels overleden, maar nog altijd zeer aanwezig, en haar familie komt wat laatste dingen regelen in haar laatste woonplaats. Beide verhalen zitten vol mooie, aparte karakters, en fijne beschrijvingen.
Een kort verhaal wat snel weg leest. Maar zodra je de laatste bladzijde hebt omgeslagen vraag je je af waar dit boek eigenlijk over gaat? Wat is er te leren van dit boek of is er een moraal? Het is dan ook lastig om in een recensie te vatten waar de meester van de neerdaling over gaat. Het verhaal op de achterflap bezit ook de nodige vragen. Is er sprake van een demon of zijn het frustraties? Deze vragen worden echter (tegen mijn verwachting in) niet beantwoord. Zijn er werkelijke demonen, belichamingen van het kwaad en keren deze dan ook weer terug? Dit verhaal laat mij achter met niets dan vragen. Wat een psychologisch spannend verhaal moeten zijn was eigenlijk alleen verwarrend en vragen oproepend. Dat kan vast onder de noemer psychologie vallen...