Die Brücke von Istanbul: Eine Reise zwischen Orient und Okzident

by Geert Mak

Hard to find

Genres: Nonfiction, History, Travel, Literature, Dutch Literature, Middle East, Roman

Perfect Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Dutch historian mostly known for his documentary series 'In Europa' (In Europe) and book of the same name. Nowadays he gives lectures about the Netherlands in the USA.

Reviews

[Ahmed Abdelhamid]

الكتاب التالي: الجسر - خيرت ماك

الكتاب لكاتب هولندي يحكي قصصا عن الجسر الواصل بين أوروبا و آسيا بتركيا، و عددا من القصص المتعلقة بالجسر. الجسر رمز لهمزة الوصل بين حضارتين، و شاهد على افول نجم الخلافة... متشوق لأعرف وجهة النظر الأوروبية في مسائل الأرمن، و أوروبية الأتراك و المرحلة التي انتقلت فيها شمس الحضارة من آسيا لأوروبا...

[Lorenzo Berardi · Rating 3 out of 5]

This is not a book about Istanbul. This is a book about the Galata Bridge in Istanbul.
The choice of focusing on a single bridge is rather smart as writing a book on the whole rise and fall (and rise and fall and rise..) of Constantinople would have required too much time being surpassed in a few years by the vertiginous growth of the half-European half-Asian metropolis.

If you want to read and learn more about Istanbul, you should get some Pamuk. Geert Mak himself is aware of this and never tries to go any further. Mak is a skilful Dutch journalist, not an acclaimed Nobel Prize winner and the bard of the Bosphorus.

"The Bridge" is essentially the story of the five versions of the Galata bridge built in a range of 160 years and always spanning the Golden Horn. This may sound like a boring summary of this book, but in fact it is not. Geert Mak made some research and spent some time himself on the bridge in order to give an interesting and factual account on both: history and personal stories revolving around the Galata Köprüsü.

What Mak understood is that this bridge is more than a link between two shores, it's a symbol. Among those who crossed the Galata bridge in the last two centuries there were emperors and soldiers, courtiers and eunuchs, commuters and merchants, pickpockets and tourists. The bridge reflected Istanbul's fortunes and misfortunes, its aspiration of being a western-like town and its inclination of looking eastwards and southwards. By observing the daily haunters of the bridge or simply talking with them, Mak attempts to draw a larger picture of the Turkish society with mixed feelings and outcome.

By quoting the descriptions given to the bridge and its strolling mankind by travellers, journalists and novelists of the past times (I didn't know that the Italian chauvinist writer Edmondo De Amicis was so fond of Istanbul!), the author manages in crafting a nice but somehow plain and over-rational book.

Perhaps what lacks in Mak is the capacity of being emotional, poetic, not only well-documented on the bridge, but changed by the bridge. And this sort of impersonal coldness affects "The Bridge".
We never know the reason why Mak decided to fly to Istanbul for writing this book and we are never told why he chose to focus on the Galata Bridge. These omissions lead to the suspect that Geert Mak was sent in Turkey by his editors and not because of his fascination for the Golden Horn. Fair enough?

[Ana · Rating 5 out of 5]

A very short, albeit beautifully written "history" of the Galata Bridge of Instanbul. I really wish it was longer, I could read Mak until I'm blue in the face, the writing is superb. More than anything, the book is a story of the differences between the East and the West, a look on the Ottoman Empire, its rise, history and fall, and what the 20th and the beginning of the 21st century have changed in the people that live there. The Armenian genocide, I feel, would've deserved more talk than it got, but that's probably just because I wanted more details about it.

I would recommend Mak to anyone who enjoys reading a humanized type of history, where the stories of actual people are important to the narrative.

[Laurie · Rating 4 out of 5]

This is a charming, jewel box of a book; a history of Istanbul, Turkey and the Ottoman empire as seen though life along the Galata Bridge in the early 2000's. At only 150 pages it's a brief investment of time that is richly rewarded.

[Jordy · Rating 5 out of 5]

Leerzaam en relevant boekje van Geert Mak. Geschreven zoals alleen Mak kan schrijven. Zijn boeken vind ik altijd moeilijk om bij een specifiek genre in te delen, omdat zoveel principes samenkomen met de schrijfwijze van Mak. De auteur besloot om in dit boekenweekgeschenk een nog steeds actueel onderwerp aan te snijden: de relatie tussen het Oosten en Westen dat samenkomt in Istanboel.

Het boekje is een combinatie van persoonlijke verhalen, geschiedenis, aardrijkskunde en sociografie. De brug is een samenleving in het klein, waarbij de mensen zo hun eigen problemen en dromen hebben. De tekst leest soepel en ik heb wel het gevoel ook echt iets geleerd te hebben.

Voor je leesritme is dit zeker een aanrader. De transformatie van kosmopolitische stad in een multi-etnisch rijk naar een seculiere stad binnen de Turkse natiestaat is zeer toegankelijk en overzichtelijk geschreven. De Galatabrug wordt door Mak handig gebruikt om de lezer bewust te maken van belangrijke omwentelingen in Turkije die nog steeds een rol spelen in de mentaliteit van 'de' Turken.

[Suzanne Van Herk · Rating 4 out of 5]

Een geweldig boek.. de geschiedenis van Istanbul door de ogen van een brug. Hoe origineel en interessant. Een geschiedenis waar mensen nog te weinig vanaf weten.

[Laura · Rating 4 out of 5]

It's very difficult to be objective about a book that describes one of my favourite places in the world, where I have lived, loved, laughed really hard and visited some of the most beautiful corners on this planet. Yet, I truly believe Mak manages to describe the atmosphere on the Galata bridge perfectly, anglers even today can be seen there, a fixture on the Bosphorous. I too discovered the bridge in the early Noughties, walking to it from the main bazaar, walking past traders of tissue, batteries, books and cigarettes. Even more amazing is the bridge seen from the Karakoy side, the views of the old city simply mesmerising, the reflecting waters adding a lively sparkle to the these historically humbling sites. There is a certain melancholy to Mak's writing, reflecting the harsh realities of such a massive metropolis for the protagonists of his story. He adeptly manages to paint a detailed picture of the Galata Bridge, as a metonymy for Istanbul itself tracing the path of its vicissitudes within the varied compelling phases in the history of this country. I loved his portrayal of the bookseller. The Turks are hard workers in my experience, trade is in their blood. And the connection to my ancestral lands in the Venetian Republic means that we share a visceral love of water, and with that stories of love and life shared on our innumerable bridges, our ultimate refuge. A little jewel of a book. Shame I couldn't read it in Dutch.

[José Van Rosmalen · Rating 4 out of 5]

Geert Mak schreef in 2007 het boekenweekgeschenk, gewijd aan de stad Istanboel en metname aan de brug die twee stadsdelen en ook twee werelddelen met elkaar verbindt. Mak verbleef veel op deze brug en pratte met allerlei mensen die daar een handeltje drijven, zoals het verkopen van sigaretten of parfum. Via die gesprekken graaft hij dieper naar de geschiedenis van de stad en het land. Istanboel is een metropool met een rijke geschiedenis, vanouds was het de hoofdstad van het Ottomaanse rijk totdat Ankara deze positie overnam. Het is nu actueel omdat president Erdogan de burgemeester van Istanboel als een bedreiging ziet. Het boekje maakt je enthousiast om meer van het stad en het land te willen weten.

[Mirella Ducasteele · Rating 3 out of 5]

Geert Mak, De brug, 2015 (herwerkte versie van het boekenweekgeschenk 2007)
gekocht op het Boekenfestijn
omdat hij één van de weinige auteurs is die voor mij een vijfsterrenboek kon afleveren (In Europa)

Over de Galatabrug in Istanbul, over de passanten op deze brug, over de handelaars op deze brug.
Een te dun boekje om inzicht te geven in de ingewikkelde problematiek van Turkije.

Laten we het bij een verdienstelijke poging houden.

[Mehtap exotiquetv · Rating 3 out of 5]

Geert Mak nimmt den Leser mit nach Istanbul. In die Ecken, wo sich Verkäufer tummeln und gerade so um das Überleben kämpfen. Dort erzählt er von deren Herausforderungen, denen sie tagein und tagaus gegenüberstehen.

Von der Gegenwart (vor 15 Jahren) reist er zu der Eroberung von Konstantinopel zurück und erzählt auch über die Entwicklung der Stadt. Wie hat der Brückenbau dazu beigetragen, dass immer mehr Geschäfte abgewickelt worden sind.

Es ist ein kleiner Einblick in die Stadt und sein Treiben

[Suden Käpälä · Rating 5 out of 5]

There can be greatness in small things; we know that. This was an unexpected, tiny jewel. Below, I'll be bumbling about trying to find out myself, why, exactly. But -- does it really matter?



June 14, 2023 – p15 (16%): Bridge across Bosporus as 'main character' (gleaned from reviews here?), via which 2 observe Istanbul. Chose this short novella [sic] 2 get me back on track in "reading challenge" (my 1st). Well, not only; also, have genuine interest in its concept/execution. Chapters named after myriad local monikers 4 winds. Acknowledgement+bibliography helped quickly get my bearings. Note2self: Starting season=early spring (p13).

June 15, 2023 – p33 (35%): Less interesting (lighter on human/personal scale), & w/ more loosely interwoven history lessons (heavier on abstract/observational scale), than I hoped. (Maybe this=for the better.) I expected a more artistic, xperimental rendering. However, very fluently+well-written (& very short), which makes it easy to sail through & 'persevere'. The writer really knows his tongue; I never frown nor need 2 read a sentence twice.

June 15, 2023 – p43 (46%): Halide Edib mentioned (p39); also some other elements that reminded me of The Young Indiana Jones Chronicles.

June 16, 2023 – p60 (65%): After Edib, also League Of Nations mentioned as exerting influence.
p30-p48 (ch3): 19p of history lessons. At worst, could've been agonizingly boring. At best, it's exactly this. Almost 'fun' (if history can ever be)! Well done.
p50 (4th line into ch4): 1st perceived error, & an arguable 1 at that. Well done 2.
But utterly bleak, as well. Paints life realistic and harsh.

June 18, 2023 – p88 (95%): What can I say? I enjoyed this terribly; much more than I expected. About 33% of said enjoyment stems from the setting and content; the rest is to be credited to the author's prowess. In a very intuitive way -- it's never plain to me, exactly, why -- he certainly has a very thorough grasp of his language. I said that before; I just didn't know how to relay the ease with which he does that. I'm not impressed by how the text impresses me; I'm amazed at how fluently and easily it keeps battering me with information and ideas, and leaves me eagerly coming back for more.
So: I feel a rating approaching. Almost(?) 5* for this thing (which isn't quite a novella, nor a long article or essay or work of reference)... It's the best piece of undefinable writing that I've read in ages.



Final verdict: The only reason, I discovered, that I initially hesitated to award the full 5*, was that I feel I must 'want to re-read' a work for it to be worth that rating. I don't see myself doing that with this. Then again, I don't expect to do much re-reading at all, in the remainder of my days.
And in the end, this tiny book for me was simply far too good enjoyable to rate it 4*. I even learnt some things from it, as well.

[Marco · Rating 4 out of 5]

Interessant tussendoortje over Istanbul, zijn bewoners en de Galata-brug in het bijzonder.
Niet heel uitgebreid, maar het geeft een aardig eerste inkijk in de stad met zijn rijke geschiedenis die de verbinding vormt tussen Europa en Azië.

[Saad Abdulmahmoud · Rating 5 out of 5]

In De brug (2007) neemt Geert Mak je mee naar de Galatabrug in Istanbul, een plek die op het eerste gezicht slechts een functioneel bouwwerk lijkt, maar onder Mak’s pen verandert in een levendig symbool van een stad op het snijvlak van culturen, continenten en tijdperken.

Een micro Istanbul
Mak observeert het dagelijkse leven op en rondom de brug: vissers, straatverkopers, toeristen, gelovigen, dromers en bedriegers. Elk individu wordt deel van een groter verhaal – dat van Istanbul zelf, dat eeuwenlang het kruispunt is geweest tussen Oost en West. De brug fungeert niet alleen als verbinding over het water, maar ook als metafoor voor de spanningen en harmonie tussen traditie en moderniteit, secularisme en religie, Europa en Azië.

Documentair en literair tegelijk
Mak’s stijl is zoals altijd journalistiek én literair. Hij mengt persoonlijke observaties met historische feiten, interviews en sociologische analyses. In slechts een kleine honderd pagina’s weet hij een rijk en gelaagd portret neer te zetten van een stad én van de mensen die haar vormen. Zijn aandacht voor detail, zijn empathie voor de ‘gewone mens’ en zijn vermogen om het lokale universeel te maken, maken dit tot een krachtig kleinood.

Maar hoewel Mak zorgvuldig en respectvol schrijft, kan het boek soms te fragmentarisch aanvoelen. Het ontbreekt bewust aan een centrale plot of heldere structuur – de kracht ligt juist in de ogenschijnlijk losse mozaïek van verhalen. Wie op zoek is naar een diepgravende historische studie over Istanbul of Turkije, vindt hier slechts flarden. Maar wie zich laat meevoeren door Mak’s pen, krijgt een bijzonder inkijkje in de ziel van een wereldstad.

De brug is een sfeervol en intiem werk waarin Geert Mak opnieuw bewijst dat hij als geen ander het alledaagse weet te verheffen tot iets veel groters. Een klein boek met een groot hart – een aanrader voor wie geïnteresseerd is in mensen, plekken en de verhalen die ze met zich meedragen.

[Jurjen Abbes · Rating 4 out of 5]

Waar het precies aan ligt, weet ik niet, maar Mak is inderdaad een meesterverteller te noemen. De manier waarop hij schrijft brengt de vele verschillende, korte verhaaltjes van diverse inwoners van Istanboel zó naar de lezer over, dat het voelt alsof de personen zelf aan het woord zijn. In 'De brug' wisselt Mak af tussen een beschrijving van zijn eigen ervaringen, observaties, en ontmoetingen op één van de belangrijkste bruggen in Istanboel, en een vertelling van hoe de geschiedenis van die brug met de geschiedenis van Turkije en eigenlijk Eurazië verbonden is. Hoewel hij geen historicus is, berust zijn verhaal volgens de bronnenlijst wel degelijk op historische werken van belang.
Al met al is 'De brug' een makkelijk weg te lezen boekje dat de lezer een inkijkje biedt in het leven van de bewoners van een stad, die ondanks haar geografische nabijheid, cultureel toch erg ver van het Westen ligt.

[Mark · Rating 3 out of 5]

Leuk boekje waarbij Mak, aan de hand van een aantal verkopers en vissers op de Galatabrug in Istanbul die hij een jaar lang (met tussenpozen) volgt, een impressie geeft van Turkije, en tussendoor ingaat op de geschiedenis. Soms vergeet hij zijn kapstuk (de Galatabrug) een beetje, lijkt het, maar dat mag de pret niet drukken. Er is ook een vertaling in het Turks van gemaakt. Echter, omdat ook de Armeense genocide en de Koerdenkwestie met naam en toenaam worden genoemd is deze vertaling nooit uitgekomen op de Turkse markt. Wat ook iets toevoegt aan de impressie over het Turkije van nu.

[Koen · Rating 4 out of 5]

Van het handjevol Boekenweekgeschenken dat ik las is dit de beste, ook in de algemene categorie "boek" het lezen waard. De sfeervolle beschrijving van een ingezoomd stukje stad zo mooi verwerken met de geschiedenis van de stad en de land- en volksaard verdient eigenlijk 4.5 ster.


Heeft ook nog het inzicht opgeleverd dat de Nederlandse cultuur van burgerfatsoen eigenlijk ook een eetcultuur is, space!

[Kurt Murray]

An excellent book. At 152 pages it is a slim work of cultural examination a journalistic look at a city and it's history in a small group of people who represent more than just themselves. The translation seems seamless. I highly recommend it for those interested in learning about a forgotten city at the crossroads of history. Ut also provides one small window to understanding the Muslim world.

[Tessa · Rating 4 out of 5]

While this was interesting and I'm happy I read it, it also made me realise why I usually read different types of books. People can be so awful and reading about the history of places really drives that home.

[Britte · Rating 4 out of 5]

Een mooie en pakkende beschrijving uit 2007 van de geschiedenis, verhalen en cultuur rondom Istanbul en Turkije en de belangrijke rol van de brug daarin.

[BookLovingLady (deceased Jan. 25, 2023...) · Rating 2 out of 5]

See Challenges - Uitdagingen > LENTE 2020 of the Netherlands & Flanders group for a brief review in Dutch.

[Belinda Vlasbaard · Rating 4 out of 5]

4 sterren - Nederlandse hardcover

Recensie volgt later

[Ian D · Rating 3 out of 5]

Αν και τα φαινόμενα απατούν. Γιατί η γέφυρα δεν είναι η πόλη. Και η πόλη δεν είναι χώρα. Κάθε άλλο.
Η γέφυρα είναι κυρίως ο εαυτός της. Ας μείνουμε σ' αυτό.

Ένα ευχάριστο οδοιπορικό στη Γέφυρα (γιατί μία είναι η γέφυρα), με ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία και μαρτυρίες καθημερινών ανθρώπων του Γαλατά.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και βαθιά μελαγχολικό, με τη φτώχεια, την αβεβαιότητα αλλά και το πικρό χαμόγελο των κατοίκων να πρωταγωνιστούν.

[Ronald · Rating 4 out of 5]

Leuk boek over het leven en geschiedenis van de Galata brug in Istanboel
Je hebt het gevoel dat je erbij bent bij de dynamiek op de brug tussen de vissers,verkopers etc
Vooral als je er in het echt ook bent geweest

[Stephan · Rating 2 out of 5]

2.5

[Danny Jacobs · Rating 3 out of 5]

Vooraleer ik “Grote verwachtingen in Europa” aanvat, als prelude vanavond “De Brug” van Geert Mak gelezen. "De brug" was het boekenweekgeschenk van 2007. Dit boek is in een meer uitgebreide versie heruitgegeven, gevolgd door een geactualiseerd nawoord. Een inleiding om Erdogan, Turkije en de spanning tussen Oost en West, tussen conservatisme en modernisme beter te begrijpen. Geen diepgaande studie, wel aangename avondlectuur.

[Ismar · Rating 5 out of 5]

Geert Mak- Most

„Most se proteže preko širokog riječnog ušća koje razdvaja „dvije najstarije gradske četvrti, a time i dva različita duha unutar ovoga grada: južna strana je konuervativna i okrenuta Istoku, sjeverna strana, s njenim prastarim ambasadama i palačama trgovaca, prožeta je mentalitetom Zapada i lakoćom modernog života.“

Kada je nizozemskom književniku Geert Maku dodijeljeno priznanje za poseban doprinos razumijevanju u Evropskoj uniji zahvaljujući njegovom romanu „U Evropi: Putovanje dvadesetim vijekom“, bilo je za očekivati da će se nastaviti niz literarnih radova koji za temu imaju nepristrasan, sveobuhvatni prikaz svijetske historije.

Istanbul, mjesto stapanja Zapadne i Istočne civilizacije, sa svojim čuvenim mostom Galata i oštroumnim, majstorskim perom Geerta Maka, poslužio je kao inspiracija za bogatu, vješto koncipiranu dokumentarističku studiju ljudske prirode i epohalnog razvoja počevši od Konstantinopola pa sve do današnje moderne Turske Republike.

„Ima mjesta na kojima je historija neizbježna, poput sudara na autoputu – mjesta na kojima geografija isprovocira historiju. Kao Istanbul, alias Konstantinopol, alias Bizant. Možeš još dodati i Stambol. I Božanstvena kuća, Visoka porta, Grad kalifate, Vrata sreće, Oko svijeta, Utočište univerzuma. Grci su govorili naprosto “polis”, grad: nije bilo ni jednog ni drugog.”

Bilo da ste stručnjak ili laik u poznavanju Istanbula, i jednim i drugim će za oko zapasti činjenica da je ovaj grad još u 16.stoljeću, za vladavine Osmanlija, smatran za svojevrsni „melting pot“, prostor u kome se stapaju razne svijetske kulture i običaji.

Da bi njegovo djelo dobilo na objektivnosti, čak na neutralnosti, autor je proveo nekoliko sedmica svakodnevno intervjuišući „stanovnike“ mosta Galata. Bilo da su u pitanju prodavač uložaka za cipele, knjižar, mladić sa cigaretama, ribolovci ili stari nosač, sve njih povezuju dvije stvari: vanknjiževna realnost(mnogi su navedeni po svojim pravnim imenima) i uticaj ekonomsko – društvenog razvoja Turske na njihove živote.

“Krajem 1925. su zakonom zabranjeni fes – “taj symbol neznanja, aljkavosti, fanatizma i mržnje prema civiliziranosti i napretku”- i ostali tradicionalni odjevni predmeti. Umjesto njih se morao nositi, naprimjer, šešir, “pokrivalo za glavu koji koristi sav civilizirani svijet.”

Velikodušno navodeći pasuse iz djela raznih svjetskih, ali i mjesnih hroničara koji su se kroz stoljeća divili različitom Istanbulu, koji je nebrojeno puta mjenjao ime, ali i običaje, autor potkrepljuje svoju tezu kako njegovi savremenici žive u „divljoj“ Turskoj koju smatra odsječenom od vlastite historije.

„Tolerancija grada sastojala se u odvraćanju pogleda. Ophođenje s drugima bilo je lišeno svake znatiželje. Osmanlije nisu imali ambasade u drugim glavnim gradovima, smatrali su to skupim i nepotrebnim. Svako je bio dobrodošao, ali je to bila jednosmjerna ulica. Glavni grad svijeta je, u osnovi, bio usmjeren samo i jedino na sebe.”

Nesebičnu pomoć u interpretiranju dva bolna događaja u ličnoj, ali i državnoj historiji Turaka, autoru su pružila dva trenutno najača glasa turske književnosti na svijetskoj književnoj sceni- Orhan Pamuk i Elif Şafak.

Pamuk je kao mladić svjedočio posljednjim tragovima osmanske ostavštine, koja gasne 1923. kada se Turska sve više okreće ka Zapadu. On ističe nestanak pojedinih arhitektonskih znamenitosti, ali i slabljenje kolektivnog pamćenja spram historijskih činjenica.

Elif Şafak se 2006. godine, u vrijeme nastanka ovog djela, našla pred sudom zbog pretjerano subjektivnog gledišta na tursko-armenski sukob iznesenog u romanu „Istanbulsko kopile“. Iako oslobođena optužbi, ona vidi apsurd u tome kako Turska spontano prelazi preko genocida nad Armenima, nazivajući taj period vlastite historije „nestankom Armena.“

Ovo djelo je pravi dokaz kako nisu sadržajne samo one knjige od petsto i više stranica. Utrošite dva sata svoga vremena u ovaj hvale vrijedan literarni dokumentarac.

[Jan · Rating 2 out of 5]

Dit is een aardig boek over een brug in Istanbul. Ok, een historisch en geografisch belangrijke brug, een brug met een veelzijdig heden, een brug waarmee je als historicus via de bruggebruikers toekomstverwachtingen kunt verbinden.
Is het lezenswaardig voor een niet-vakgenoot van Mak? Ja, best wel: met inzicht in de kleine concrete situaties van dat kleine soms abstraherend naar het uitzicht op het grote, de sociologische waarden en achtergronden, dat is knap gedaan.
Het is toch het boekenweekgeschenk? Ja. Heeft het literaire waarde? Eh, is het literair bedoeld dan? Misschien niet op de voorgrond.
Het is toch niet het boekenweekessay? Nee. O, dacht ik even.
Ik wil niet badinerend doen, maar het zijn zo van die gedachten die in mij opdoken over de relatie tussen de positionering van het boek en de inhoud ervan. Zij leiden mij tot ruim één ster meer dan één ster.

[Horia Bura · Rating 4 out of 5]

This is not a book about a certain bridge - Galata, in Istanbul. It is not even the story of the four bridges precedent to the current one, inaugurated in 1994. It is rather a beautiful travelogue about a glorious culture and civilization, located at the confluence of Europe and Asia, both geographically/historically and cultural.

With all its dynamism, but also with its slowness, in a word, with all the life the author masterly encapsulates, the bridge represents a metaphor for both the two juxtaposed worlds, as well as for the contradictions of modern and contemporary history to which this magnificent construction was indirect witness.

I think Mak is a great story-teller, mastering a talent to extract the essence from any place, moment, conversation, somehow similar to his illustrious forerunner in the genre, the Polish journalist and writer Ryszard Kapuściński.

[Elsje · Rating 2 out of 5]

Ik las ook De brug van Geert Mak, het boekenweekgeschenk van dit jaar. En bleef onbevredigd en vol vragen achter: wat wil Mak me nou vertellen met dit boek? Dat alles schijnbaar verandert maar het leven eigenlijk gewoon doorkabbelt? Nou ja, daar had ik dit boekje niet voor hoeven lezen.

Nou was ik nooit in Istanbul, dus wellicht speelt dat mee.

Ik heb één ezelsoortje gemaakt: "De tolerantie van de stad bestond uit wegkijken. De omgang met andere werelden was gespeend van iedere nieuwsgierigheid."

[ΠανωςΚ · Rating 4 out of 5]

Στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο «Στη γέφυρα του Γαλατά».

http://www.biblionet.gr/book/128866/M...