Güneş Ülkesi

by Tommaso Campanella

Güneş Ülkesi (ya da Güneş Devleti, Güneş Kenti) Thomas More'un Utopya'sı ve Bacon'un Yeni Atlantİs'i ile birlikte Yeniçağ'ın daha iyi bir toplum düzeni tasarımlarının ayrılmaz parçasını oluşturur. Platon'un aristokrasi yönetimine dayalı devlet tasarımından farklı olarak papazların egemenliğini savunup bu yönetimin yapısını tasarlayan Campanella'nın "Güneş Devleti"nde, düşünürün her türlü eşitsizliğin kaynağı olarak gördüğü özel mülkiyet bulunmaz. Özel mülkiyet tanımını aile ve eş kavramına genişleten Campanella, ayrıca astrolojinin toplumların hayatı ile bağlantısını ciddi ciddi ilahiyatın çerçevesi içinde değerlendirirken de, Yeniçağ'ın girişinde "bilimselleşmenin" sancılarını dolaylı da olsa yansıtan anıt bir belge sunmaktadır.

Genres: Philosophy, Classics, Utopia, Fiction, Politics, Italian Literature, Italy

112 pages, Paperback

First published January 1, 1602

About the author

Tommaso Campanella (5 September 1568 – 21 May 1639), baptized Giovanni Domenico Campanella, was a Dominican friar, Italian philosopher, theologian, astrologer, and poet.

Reviews

[David · Rating 2 out of 5]

This book is a curious time capsule. A look at what somebody at the turn of the 17th century might think of as the perfect society, although I'm nowhere near knowledgeable enough to say how common these views really were. Skimming Campanella's wikipedia page tells me he was imprisoned by the Catholic church, but he did have some co-conspirators, so I guess fringe but still around?

Campanella's communist, theocratic, sexist, eugenicist, "utopian" society of philosopher-warrior-artists strikes a modern reader as naive and infantile at best, deeply disgusting at worst, but the depth to which he describes every aspect of this society offers some interest. Unfortunately the material is drier than it needs to be. There are no characters to latch onto, no narrative, nothing about how the narrator felt upon discovering this society, just a long description of how every aspect of it is organized as if a teacher were giving a lecture.

The grand-master he's having a conversation with is completely unnecessary and adds nothing to the conversation except a "do please go on, tell me how they do X," every time the story shifts to a new topic. The book would be better without him, because having him there but doing nothing makes the missed opportunity for real argument and conflict (and thus some actual narrative tension) all the more apparent. It's far too obvious that Campanella is simply preaching his personal philosophy to the reader and the grand-master character could've been an excuse to play devil's advocate with a conflicting viewpoint.

For a fun drinking game, take a shot anytime the narrator says, "and so on." If anyone survives the resultant alcohol poisoning and stomach pumping I'd love to hear about it.

[tyranus · Rating 3 out of 5]

"Güneş Ülkesi", Campanella'nın günün birinde gerçekleşeceğine inandığı ideal devletin tasarısıdır. İtalyanın güneyinde yer alan Kalabriya'yı İspanyol egemenliğinden kurtarmak ve hayalindeki komün düzeni kurmak için ayaklanma tertip eden Campanella, ayaklanmada başarılı olamayınca hapse atılır ve 27 yıllık hapis hayatında bu düzenin nasıl olması gerektiğini "Güneş Ülkesi" isimli kitabında anlatır.

Platoncu bir filozof olduğu için olsa gerek, kitabında "Devlet" metnine çok fazla yer vermiş. "Güneş ülkesi", Platon'un "Devlet"i ile Thomas More'un "Ütopya"sı arasında bir çizgidedir. Ne "Devlet" kadar sert tutum ve kuralları vardır ne de "Ütopya" kadar hoşgorü ve serbestlik vardır. Ayrıca, Campanella'nın devlet tasarısında Hristiyanlık dininin etkisi çok yoğundur. "Güneş Ülkesi"nde nerdeyse geçerli tüm kurallara/yasalara dini bir gerekçe uydurma gayretine düşmüş Campanella. Kadın ve çocuk ortaklığına, ortak mal ve iş yüküne, ülkenin ekonomik durumuna ve son olarak böyle komün bir devletin sürekliliğine "din tabanlı" gerekçelerle cevap vermiş. Örneğin "Kadın toplumun ortak malı olmalıdır; çünkü bizim dinimizin ilk zamanlarında da böyleydi zaten ve hristiyanlık da bunu emretmiyor mu ki?" Platon ise mantıken açıklamış ve kadın ortaklığının amacını, kan bağıyla herkesi birbirine sıkı sıkıya bağlamak, kıskançlıkların, kinlerin önünü almak olarak gerekçelendirmişti.

Bunun dışında, "Ütopya" ve "Devlet" ile karşılaştırınca, "Güneş Ülkesi"nin "Ütopya" ve "Devlet"in etkisi altında kaldığı ortaya çıkıyor;

1. "Güneş Kent"in en büyük yöneticisi bir başrahiptir. "Devlet"te filozof olan aristokrat bir sınıf, "Ütopya"da ise bilgin bir kral vardır.
2. "Güneş Kent"te 3 önemli erdem vardır; Güç, Akıl ve Sevgi. "Devlet"te bu duyguların karşılığı sırasıyla Cesaret, Bilgelik (Akıl) ve Ölçülülük. "Ütopya"da ise bu şekilde ön planda tutulan belirgin erdem paylaşımdır.
3. "Güneş Kent"in mimari yapısı "Ütopya" adasına benzer. "Devlet"te ise belirgin bir kent/ülke mimarisi yoktur.
4. "Güneş Kent"te yasalar daha çok "Devlet"teki gibidir fakat sayı bakımından "Ütopya"daki gibi azdır.
5. "Devlet"te yunan mitolojik tanrıları vardır ve bireylere bu inanç sistemi öğretilirken, "Güneş Kent"te ve "Ütopya"da din ve vicdan özgürlüğü vardır; farklı inançlardan insanlar birlikte yaşarlar, lakin halkın büyük çoğunluğu ya hristiyanlığı seçmiştir ya da bu dine hayrandır.
6. "Devlet"te halkın yararı için yöneticiler yalan söyleyebilirken, "Güneş Ülkesi"nde ve "Ütopya"da yalana kesinlikle yer yoktur.
7. "Devlet"te, üreme için seçilecek kadın erkek kuralarında, en iyi kadın-en iyi erkek eşleşmesi için hile yapılır. "Ütopya"da herkes sevdiği ile aile kurarken, "Güneş Ülkesi"nde kuralar yerine yöneticilerin seçtiği kişiler (ki bunda kadın ve erkeğin rızası vardır) üremek için birleşirler.
8. "Güneş Ülkesi"nde ve "Devlet"te kadın ve çocuk toplumun ortak malı iken, "Ütopya"da aile vardır ve çocuklar hem toplumun hem de ailenin ortak değeridir.
9. "Devlet"te askeri bir sınıf vardır ve bu sınıfın tek görevi ülkeyi düşmanlardan korumak, iç huzuru sağlamaktır. "Ütopya" ve "Güneş Kent"te askeri sınıf yoktur; savaş arzu edilen birşey değildir ama zorunda kalınca halk hep birlikte savaşa gider.
10. "Devlet"te halk sınıflara ayrılmıştır (yönetici-koruyucu-üretici), "Ütopya" ve "Güneş Ülkesi"nde sınıflar ayrımı yoktur.
11. "Güneş Ülkesi" ve "Ütopya"da bütün kötülüklerin-haksızlıkların kaynağını, dünya malının benim-senin diye paylaşılmasında ve kendinden başka kimseyi düşünülmemesinde bulur. Bu nedenle bu devletlerde mal paylaşımı vardır. Herkes uygun olduğu işte çalışır ve ihtiyacı olan kadarını alır. "Devlet"te ise sadece üretici sınıf üretir ve hem koruyucu-yönetici sınıflarının hem de kendi ihtiyaçlarını karşılar. İstedikleri kadar da mal-mülk sahibi olabilirler.

Bence en ideal devlet tasarısı Thomas More'un Ütopyasıdır. İyi okumalar...

[Ajeje Brazov · Rating 2 out of 5]

Son sempre alla ricerca di testi sulla società, per migliorare le condizioni di vita. Qui mi ritrovo tra le mani uno dei primi testi utopici, scritto nel 1602 in carcere, Campanella cerca di delineare una società futura di pace e prosperità, con un metodo infallibile e sicuro... ma la Natura di per sè, è un'ecosistema dettato solo da leggi inviolabili? Il Caso non esiste?
Il libro è suddiviso in due testi: il primo,"La città del sole", dove Campanella delinea il racconto di una società ideale dove vigono leggi e modi di vivere; il secondo "Questione quarta sull'ottima repubblica", dove l'autore spiega le sue motivazioni in rapporto ad altri filosofi, soprattutto quelli della Grecia antica.
Sul primo testo, devo dire che la scrittura è davvero ostica, la pubblicazione è stata tra le più travagliate della storia della letteratura. Per contro le argomentazioni sono molteplici e non sempre comprensibili, anzi alle volte ho brancolato nel buio più completo, per fortuna ci sono le note che mi hanno aiutato molto alla comprensione. Purtroppo sul coinvolgimento e sull'empatia alle suddette argomentazioni, mi son trovato come su un'altalena, alcune interessanti e (con l'aiuto delle note, altrimenti non ci avrei capito quasi nulla) condivisibili, ma per la maggior parte sono irritanti e da orticaria fulminante eheheheh :-P
Il secondo testo invece è petulante e saccente a livelli astronomici.
Mettiamoci poi quell'insopportabile aura pressante di cristianesimo imperante, che rende la lettura insopportabile e che purtroppo fa perdere alcuni spunti di riflessione!
Di sicuro è meglio del suo predecessore: Utopia di Tommaso Moro!

[İlhanCa · Rating 4 out of 5]

Tommaso Campanella'nın Güneş Ülkesi, 1600lerde kaleme alınmış, felsefe ve ütopya klasiği adeta. Bir denizcinin keşfettiği bir ideal devlet, ortak mülkiyet ve bilimin merkezde olduğu bir toplum düzenini anlatıyor.

Bu eseri okurken, onu 17. yüzyılın başındaki şartlara göre değerlendirmenin önemli olduğunu dikkate almak lazım. Günümüzden bakıldığında bazı fikirleri tartışmaya açık olsa da, kendi döneminin hayal gücünü ve felsefi arayışlarını görmek harika. Ütopya ve felsefe meraklıları için kesinlikle öneriyorum.

Kitabın en çarpıcı yanlarından biri, yönetimin tamamen bilim insanlarına ve bilgelerden oluşan bir sınıfa verilmesi. Bu, bugünün demokrasilerinden çok farklı bir model sunuyor ve akılcı bir toplumun ne kadar ileri gidebileceği üzerine bize kendince tavsiyelede bulunuyor.

Aynı zamanda, bireysel mülkiyetin olmaması ve her şeyin ortak olması gibi radikal fikirler, dönemin sosyo-ekonomik yapısına karşı bir eleştiri niteliği de taşıyor.

Kitap bazı ucun betimlemeler ve anlatımlar nedeniyle arada bir yorabilir. Be açıkçası ara vere vere okudum ki bitmesi kolay olsun.

[Emre vs. · Rating 4 out of 5]

Siyaset teorileri üzerine okunmasi ve diger eserlerle zihnen kiyasi, dusun dunyasi bakimindan yararli olabilir.

[Pavelas · Rating 2 out of 5]

Šis veikalas sumanytas kaip politinės teorijos traktatas, kuriame aptariama utopinio Saulės miesto valstybinė sąranga. Tačiau gerą trečdalį knygos užima įvairūs samprotavimai apie astrologiją. Autorius buvo vienuolis, labai įnikęs į astrologiją, ir net dirbo karaliaus patarėju tuo klausimu. Mat, pasirodo, krikščionybė ir astrologija galėjo puikiai būti propaguojamos vieno asmens. Būdamas susipažinęs su Platono Valstybe ir Moro Utopija, Campanella nenustebino, kažko labai naujo nepasakė, skiriasi tik kai kurie niuansai. Tai, sakyčiau, perskaičius pirmas dvi minėtas knygas, Saulės miesto skaityti neverta, nebent, aišku, domina XVII a. astrologijos subtilybės.

[Valentin Derevlean]

Amuzant cum volumul ăsta a produs atâtea și atâtea discuții și cum e trecut pe lista de cărți oficiale ale socialismului.

Cetatea lui Campanella, pregătită tot timpul de luptă, egală în drepturi pentru toți, dar nu chiar așa egală dacă o judeci de-aproape, pare un soi de dictatură militară.

Totul e la comun, inclusiv femeile care sunt un soi de ființe pentru prăsilă, cele focoase sunt date conducătorilor, cele grase ptr cei slabi și tot așa, pentru echilibrarea populației. Homosexualii sunt pedepsiți, apoi uciși daca stăruie în păcat, femeile sterile sunt potrivite celor cu apucături sexuale deviante ptr care nu există leac. În anumite zile, toți bărbații și femeile umblă goi prin cetate pentru ca comitetul celor bătrâni și înțelepți să vadă care organe sexuale masculine se potrivesc celor feminine (probabil virilitatea are aici un cuvânt de spus). Copiii mai puțin puternici sau inteligenți sunt aruncați din cetate. Cei ce rămân sunt cei mai sănătoși, frumoși, puternici.

Ciudat cum teoriile astea chiar au fost puse în practică sub diverse forme în secolul XX...

[Cavanşir Gadimov · Rating 3 out of 5]

Thomas More'un Utopia'sından sonra en çok ismi anılan ve benim de çok merak ettiğim bir ütopya olmasına rağmen yüzde 50 hayal kırıklığına uğradım. Ortaya kabaca tasarlanmış bir ütopya çıkmış. Yazar ideal devlet yapısından çok Güneş Ülkesi'nin duvar ve binalarını anlatmaya ayırmış çabasının önemli bir kısmını. Tabii bu yorumu More'un kitabı ile kıyaslayarak yapıyorum. Bunu da gözönünde bulundurun.
Kitapla ilgili incelemem: http://kitapokurum.blogspot.com/2018/...

[Richard · Rating 4 out of 5]

Campanella almost had me - I almost wanted to up and move to the City of the Sun. However, his long winded explanations about their Old Testement style war-mongering (he'd say it differently, but it is what it is) lost me. I was 100% until I got to the last 1/3 of the book. More's Utopia is still the ultimate Utopia. There is, definately, stuff in city of the sun that i like better than More's Utopia - for instance, their love of art, architecture and beauty. That beauty is lost in More - but More's is more revolutionary. Kudos to Campanella for having the guts to reccomend the community of wives. It's a very difficult institution to argue for - especially in such a hyper-christianized state - I mean the dude was on trial for unorthodoxy and in prison when he wrote this. So that's to be commended. Some things i just loved here. Those things I love justify the 4 stars - but the rest...oh boy.

[Elif · Rating 1 out of 5]

Civitas Solis şimdiye kadar okuduğum “ütopya” tanımına en uygun ülke. Eğer bu ülkenin insanlarının birer programlanmış robotlar olmadığını, duygudan yoksun olmadıklarını varsayıyorsak, olmayan ve olmayacak bir düzen bu. Thomas More Utopia’sı yanında çok çok zayıf kalan, tutarsızlıklar içeren bir eser. Hapishanedeki birinin tuhaf sayıklamaları.. Bir sayfasında bilim derken, diğer sayfasında kehanetlerden bahsetmeleri.. Bir yandan akıl derken diğer yandan öfkesi dinsin diye Tanrı’ya adak olarak insan sunmaları.. bir yandan malların ortaklığından bahsederken kadınların da ortaklığından bahsedilmesi, inceden inceden kısır kadınların aşağılanması, türün korunması adı altında yapılanlar vs. Şu ana kadar okuduğum en zayıf temelli, gelgitler içeren, sosyalizm bir yana insan özgürlüğünü bir anlamda kısıtlayan, en mekanik ütopya..

[Josefina Wagner · Rating 2 out of 5]

İkinci defa okuduğumda ; ilkinden iki sene sonrasında yani dün gece değerlendirme yaparken tercihim Thomas More’un Ütopya sı olurdu daha akılcı daha doğru çünkü . Burda anlatılanlar ruhsuz robot yada android lere göre tasarlanmış bir proğram. Olmadı ilk okuduğumda neden beğendiğimi dahi anlayamadım!

[Patty_pat · Rating 3 out of 5]

La mia edizione di questo libro contiene una biografia di Campanella piuttosto complicata da seguire. Nasce nel 1568, poverissimo ma bramoso di cultura, tanto che leggenda vuole che origliasse alle porte della casa del maestro elementare pur di imparare a leggere e scrivere. Vita travagliata la sua, dopo essere entrato a tredici anni nel convento dei dominicani e ordinato frate qualche anno più tardi. Subì la Santa inquisizione, si finse pazzo per evitare la morte, fu torturato, costretto ad abiurare, perseguitato, insomma, una vitaccia…
Immagina un dialogo tra un Cavaliere dell’ordine degli Ospitalieri di San Giovanni in Gerusalemme e un “Genovese nochiero di Colombo” il quale racconta di aver girato il mondo e di essere approdato a Taprobana (forse Sumatra, forse Ceylon, chissà?) scoprendovi la Città del Sole, che egli descrive come una società perfetta, luogo dai costume dalle leggi ordinate e felici.
La città pare inespugnabile, divisa in 7 gironi, ognuno dei quali circondato da mura possenti. L’astronomia ispira il culto di tale città, dove i sette pianeti sono sempre presenti e dove si adora il Sole. Hanno tutto in comune, non esiste la proprietà, tutti sanno fare tutto sin da piccoli. Vengono educati indistintamente, uomini e donne, in tutte le arti e scienze. Si vestono allo stesso modo e tengono una igiene notevole (considerando i tempi, eccellente, direi!). Sesso controllato e niente sodomia, pena la scarpa al collo per un paio di giorni ad indicare che misero i piedi in testa sovvertendo l’ordine! E anche il concepimento deve avvenire solo in determinate condizioni astrologiche. Naturalmente sono educati anche all’arte della guerra, entrambi i sessi, in caso dovesse servire. Mangiano poco e bene, sono parchi e rigidi nel bere, vivono oltre 10 anni (rarissimi arrivano a 200 anni). Amministrano saggiamente la giustizia, punendo l’omicidio con la morte e vi partecipano tutti (accidenti, con la lapidazione o con il fuoco), ma sono casi rari, non fanno processi e non hanno galere. Se non ho capito male, gli altri peccatori vengono esiliati.
Seguono poi altre descrizioni che non sto a ricordare.
In sostanza una utopia nella pratica ma soprattutto nella teoria che sposa gran parte delle idee del Campanella per le quali fu perseguitato.
Essendo scritto tanti secoli fa non è ovviamente facile, ma è un ottimo testo da studiare, non certo da leggere per diletto.

[Alan (on December semi-hiatus) Teder · Rating 4 out of 5]

Utopian Socialism circa 1600 would be Dystopia today
Review of the Loomingu Raamatukogu Kuldsari nr. 3 (May, 2020) reissue of Loomingu Raamatukogu 2005 nr. 15 Päikeselinn translated from the Italian original La città del sole (The City of the Sun) (1602/2003 Editori Laterza)

The philosopher, theologian and poet Tommaso Campanella (1568–1639) was undoubtedly one of the most prominent utopians of the Renaissance. The clergyman was accused of heresy and of incitement to rebellion against the authorities and was repeatedly punished with both imprisonment and torture. In prison, he pretended to be insane, and thanks to a convincing performance, he escaped execution. The manuscript of the "City of the Sun" was written while in captivity in 1602. It was smuggled out of prison, page by page, under great secrecy.

In his best-known work, Campanella lays out an ideal state whose citizens live in a kind of commune: private property is not known there, all of the work is done together and everyone can hold a profession "in which they have the most talent and inclination". Of course, there has also been criticism of the author's then contemporary view of life and the ways of thinking that prevailed at the time. Campanella hoped that an ideal state like the City of the Sun could be brought to life in practice, and with the help of various efforts, he repeatedly attempted to do so. Although his attempts were doomed to failure, many of his ideas were later developed, setting an example for French revolutionaries as well as the 19th-century positivists and socialists.

This reprint of "Päikeselinn" appears in a newly edited translation and is supplemented with footnotes and an Afterword. - a translation of the Estonian language synopsis.

Campanella’s The City of the Sun is structured as an interview by a member of the Order of the Knights Hospitaller and a sea captain who relates his observations from his visit to the fictitious titular Utopian city which is described as existing in Taprobane (the Greek 4th Century BC name for the island of Sri Lanka).

From reading the biographical synopsis about Tommaso Campanella or a more extensive one such as at Wikipedia, one is primed to be hopeful that some sort of future seeing vision will be on display in The City of the Sun. Someone who was imprisoned by the Inquisition for decades of their life and who still defiantly persisted in writings such as A Defense of Galileo, the Mathematician from Florence (1616), would surely be an early advocate for human equality and the opposition to dogma and institutions.

Instead, The City of the Sun is a extended projection of Campanella’s own monastic / church views, which include the common property ownership of all women and children, the execution of homosexuals, an element of human sacrifice (a penitence torture ritual that did not necessarily lead to death), human slavery (it is mentioned briefly as the selling of prisoners of war), a eugenical approach to procreation, etc. So, it reads like more of a dystopia to modern readers instead of the supposed utopian vision that was intended.

It was still an interesting historical view to read. The Estonian translation is based on a 2003 Italian edition so it may not be equivalent to other existing translations such as those based on Campanella’s own later Latin versions. I took a quick look at the free version on Project Gutenberg for instance, and the ending is completely different. Loomingu Raamatukogu’s high editorial standards with footnotes and an extensive Afterword were excellent as always.

Trivia and Links
The "LR Golden Series" presents readers with a selection of works published in the Loomingu Raamatukogu (The Creation Library) throughout the ages. These are favorites from over the past six decades which confirm that the classics never get old! Six books will be published annually, one every two months. - translated from the publisher's website.

The Loomingu Raamatukogu (The Creation Library) is a modestly priced Estonian literary journal which initially published weekly (from 1957 to 1994) and which now publishes 40 issues a year as of 1995. It is a great source for discovery as its relatively cheap prices (currently 3 to 5€ per issue) allow for access to a multitude of international writers in Estonian translation and of shorter works by Estonian authors themselves. These include poetry, theatre, essays, short stories, novellas and novels (the lengthier works are usually parcelled out over several issues).

For a complete listing of all works issued to date by Loomingu Raamatukogu including those in the Golden Series (at the bottom) see Estonian Wikipedia at: https://et.wikipedia.org/wiki/Looming...

[Hande Kılıçoğlu · Rating 3 out of 5]

Lise yıllarımda edebiyat öğretmenimin önerisiyle Thomas Moore'un ütopyasını okumuştum. Yine o zamanlar bu konuda başka bir örnek olan 'Güneş Ülkesi' dikkatimi çekmişti, kitapçıda (hatta çok iyi hatırlıyorum Dost kitabeviydi) elime kitabı alıp incelemiş fakat sonra yerine bırakmıştım. Yıllar sonra bir arkadaşımın hediye etmesi sonucu kitap tekrar önüme geldi ve hemen okumaya başladım. Yazar Campanella, hayatının çoğunu düşünceleri yüzünden zindanlarda geçirir; işkenceler görür hapis yatar, defalarca ölümden döner ama yine de yazmaktan hiç bir zaman vazgeçmez.
Kitabında yarattığı yok-ülke, herşeyi bilen, her konuda bilge olan bir rahip ve yanında üç yardımcısı ile yönettiği bir ada ülkesidir. Mülkiyet kavramı yoktur. Kimsenin ne mal varlığı ne benim diyebileceği bir çocuğu ne de eşi vardır bu ülkede. Herkesin varlığı bilgiye ve birliğe adanmıştır, kişiler ve kişilikler yoktur neredeyse. Ama yine de bir bütünün parçası, bir ulusun dalları olarak her vatandaş kıymetlidir. Kadınlar ve erkekler, dönemin düşünce yapısına göre devrim niteliğinde olacak şekilde neredeyse eşittir. Eşit eğitim alırlar, erkekleriyle birlikte savaşırlar. Vatandaşlar günün sadece 4 saati çalışır, onun dışında okur, öğrenir ve bol bol fiziksel aktivitede bulunurlar. Herşey çok da mükemmel değil tabii ülkede. Günümüz anlayışına ters olarak, şiddet, idam ve bireyselliği yok sayma hayatlarıyla iç içedir. Kimse kendi cinsel partnerini seçemez, kendi işini seçemez, fiziksel özellikleri ve yeteneklerine göre bilge kişilerce verilir bunlar. Eşcinsellik sapıklık olarak kabul edilir ve cezalandırılır.
Ülke vatandaşlarının Hıristiyan olmamasına karşın neredeyse bir Hıristiyan gibi yaşamaları, Katolik tarikatına ait baba-oğul-kutsal ruh üçlemesine benzer bir inançlarının olması ve hz. İsa'ya büyük saygı duymaları yazarın dominiken tarikatına bağlı koyu bir Katolik olmasının getirileri olsa gerek diye düşünüyorum. Kitap üzerine uzun uzun düşünülebilinecek bir eser. Ütopya-distopya meraklılarının ve aydınlanma dönemi eserleri hakkında bilgilenmek isteyenlerin okumalarını özellikle tavsiye ederim. Ayrıca, Latince aslından çeviren Çiğdem Dürüşken'e, kitabın başına okuyucuyu kitaba hazırlayan harika bir sunuş yazdığı için çok teşekkürler.

[Christopher (Donut) · Rating 2 out of 5]

Frankly, a little dull.

The City of the Sun seems to be organized along the lines of a monastery, and represents a 'purified' Christianity, with some Aztec flavoring.

Only at one point does it get absolutely weird:

Sacrifice is conducted after the following manner: Hoh asks the people which one among them wishes to give himself as a sacrifice to God for the sake of his fellows. He is then placed upon the fourth table, with ceremonies and the offering up of prayers: the table is hung up in a wonderful manner by means of four ropes passing through four cords attached to firm pulley-blocks in the small dome of the temple. This done they cry to the God of mercy, that he may accept the offering, not of a beast as among the heathen, but of a human being. Then Hoh orders the ropes to be drawn and the sacrifice is pulled up above to the centre of the small dome, and there it dedicates itself with the most fervent supplications. Food is given to it through a window by the priests, who live around the dome, but it is allowed a very little to eat, until it has atoned for the sins of the State. There with prayer and fasting he cries to the God of heaven that he might accept its willing offering. And after twenty or thirty days, the anger of God being appeased, the sacrifice becomes a priest, or sometimes, though rarely, returns below by means of the outer way for the priests. Ever after, this man is treated with great benevolence and much honor, for the reason that he offered himself unto death for the sake of his country. But God does not require death.

I thought it was a predecessor to More's Utopia, but it is, in fact, from Galileo's time, almost a century later.

[Preetam Chatterjee · Rating 3 out of 5]

Campanella was a utopian whose philosophy combined materialism with narrow Christian theology. He always insisted on the amalgamation of philosophy and theology.

The City of Sol or The City of Sun contains the picture of a make-believe commonwealth. The City is represented as an unconditional monarchy whose ruler is designated as Sun. The king would rule the state for life. He would be elected by a college of magistrates. Since Campanella had a strapping enthrallment for theology, his ideal version of the monarch of the commonwealth would execute both political and religious functions.

Campanella prepared a scheme of administrative organisation of his commonwealth. He divided the functions of the government into three: a) the functions relating to War and diplomacy; b) to superintending public instruction and public works and finally c) to the physical improvement of people.

The utopian aspect of Campanella's politics, as showcased in this book is that commonwealth or city of the Sun shall be free from mistreatment and slavery.

Campanella's commonwealth, in ways more than one resembles Thomas More's Utopia. Both are planned to offer heavenly tranquility and contentment to all the citizens. Both More and Campanella write about the need to coalesce aptitude with science to make the most of the welfare of the people.

Campanella does not make any stipulation for private property and accumulation of wealth. All the citizens would take their meals in the common dining hall. Campanella, of course, like Plato, recognised the existence of three classes. He envisaged of a priest-magistrate which corresponds to Plato's philosopher-guardians or king.

An interesting read.

[Daniele Palma · Rating 3 out of 5]

Bisogna ascoltarlo almeno due volte, ci sono troppe informazioni per recepirle con un solo ascolto, la lingua è un italiano piuttosto antico e quindi la concentrazione deve essere alta. i primi due capitoli narrano di come funziona questa società e i successivi due ci delineano il modo di pensare, il racconto è bello e intriso di tante particolarità che necessitano di una cultura abbastanza vasta che io non ho e quindi posso capirne una percentuale ridotta ma ciò è utile ad incuriosire nuove ricerche, prediamolo come un "introduzione al sapere". Lo riascolterò, soprattutto i due capitoli finali.

[mensesol · Rating 2 out of 5]

1.5 stars

So this one was homophobic, irrational and disappointing...

First of all I fell like someone HAS TO tell him that WOMEN ARE NOT PROPERTY! The author claims that just like the every other thing women are the property of the society... 🙄 Even though Tommaso tried to develop some non-sexist thoughts he still did not share the chores and jobs according to the talent but according to the sex. Also he shames homosexuality and uncontrolled intercourse. Besides he tells that men should not lose their virginity before their 21st birthday HOWEVER women can be get pregnant after their 9TH BIRTHDAY. I mean whaaat?!

He talks about a communist city. Also people don't get a very long education journey, everyone learns everything that their peers learn but it takes a shorter time, and they do not study unnecessary things for their future job. But of course it is because the book is very old there were some points that doesn't fit today's education standarts.

Overall there were some points that made sense to me. But... I did NOT like it at all: There were a lot of things that are highly inhumane and irrational.

[Kaan · Rating 1 out of 5]

Hem günümüzden bakıldığında çağın gerisinde, hem de kendi zamanını göze aldığımızda aman aman "yenilikçi" değil. Bazı Hristiyan tarikatlarının "ortak mal" fikrini tekrar ediyor. Kitapta yoğun bir dinden sıyrılamamış her kelimeden akıyor zaten.

Bugün okunması gereken bir eser olduğunu düşünmüyorum.

[Järvi · Rating 2 out of 5]

Cannot say any better than that: "With the benefit of hindsight, anyone reading Campanella’s book today will see chilling hints of fascism, Stalinism, and genocide" - Utopia for Realists by Rutger Bregman.

[Nastya · Rating 2 out of 5]

The most terrible ideas that could be imagined

[Batuhan Can · Rating 2 out of 5]

Gördüğüm en distopik ütopyalardan biriydi herhalde habdba komünizm ve kolektivizmi saçma bulduğum için beğenmedim.

[Абрахам Хосебр · Rating 3 out of 5]

Оскільки в цьому році я вже прочитав "Левіафан" Гоббса, то для перфекціонізму вирішив прочитати також Кампанеллу і Мора.

Щойно закінчив невеличкий твір Кампанелли.

Цікаво, що в кінці "Міста Сонця" Кампанелла приводить порівняння Держави із Гігантськими створінням в череві якого живуть громадяни.
В порівнянні з Гоббсом цей твір більш фантастичний, та літературніший.

Жителі цієї утопії звуться солюнцями і є нащадками індійців. Державу будують на принципах Платона і на ... астрології, бо вірять, що зірки чинять великий вплив на долю людини.
В комплекті: євгеніка, вільний шлюб, кастовість, патріархат та інші веселі штучки.
Цікаво було читати про кільцеву структуру міста, де стіни використано в якості своєрідної монументальної енциклопедії, де у вигляді фресок зображені основні речі, персоналії та закони світу (в інтернеті можна знайти багато ґравюр що ілюструють таку циклічну архітектуру).
Найсмішніший епізод: деталізований опис обряду парування.
Читати цікаво, звісно, лише задля історичної та літературної цінності.
Постійно мене не покидали якісь Свіфтівсткі вайби.

"За розпорядженням Мудрості, мури цілого міста, внутрішні й зовнішні, нижні й верхні, оздоблені чудовим розписом, де напрочуд виразно зображено всі науки. На зовнішніх стінах храму зображено зорі; під кожною з них у трьох віршованих рядках подаються відомості про її величину, силу та рух. Ці зорі можна побачити і на завісах храму, які опускаються кожний раз, коли священик промовляє до народу. Завдяки цьому його голос не губиться, а виразно доходить до слухачів.
На внутрішньому боці муру першого пояса впадає у вічі величезна кількість геометричних фігур. Такої кількості фігур не знали ні Архімед, ні Евклід 15. Накреслено їх у відповідній до висоти муру пропорції, і кожну супроводить стисле віршоване пояснення; можна там прочитати визначення, теореми тощо. На зовнішньому, опуклому боці муру розміщено величезне зображення всієї землі; поруч виділяються докладні карти поодиноких країн. Тут стислою прозою описано звичаї, закони, вдачу, походження й чисельність їхнього населення. Над алфавітом Міста Сонця накреслено також алфавіти, вживані у згаданих країнах.

На внутрішньому боці муру другого пояса, тобто другого ряду будинків, поміщено не лише зображення розмаїтих дорогоцінних і звичайних каменів, мінералів та металів, а й справжні зразки з доданими до них дворядковими поясненнями. На зовнішній частині муру зображено моря, річки, озера й джерела всього світу, а також вина, олії та різні рідини з поясненням їхнього походження, якості й призначення, а на виступах муру встановлено посудини, де зберігаються для лікування розмаїтих захворювань рідини, вік яких від сотні до трьохсот літ. А ще там змальовано також град, сніг, блискавки і взагалі всі атмосферні явища з відповідним віршованим описом.

На внутрішньому боці муру третього пояса намальовані всі види дерев і трав. Деякі з них ростуть там у горщиках на виступах стіни. В поясненнях до них указано їхню батьківщину, силу і властивості, зазначено, в чому полягає їхня схожість з небесними явищами, металами, частинами людського тіла, морським світом, яке їхнє застосування в медицині тощо. На зовнішньому боці муру відтворені всі породи риб — річкових, озерних і морських, описано їхні звички, особливості, способи розмноження, життя, розведення, користь кожної для світу і нас, а також їхню схожість з предметами небесними і земними, природними і утвореними в штучний спосіб. Я був дуже вражений, коли побачив рибу-єпископа 16, рибу-лаицюг, —панцир, —цвях, —зірку, —чоловічий член, які точно відповідали своїм виглядом предметам, що існують у нас. Можна там побачити і морських їжаків, скойок, устриць і т. д.— одне слово, все, що у водному царстві заслуговує уваги, зображено там на чудових малюнках з супровідними письмовими поясненнями.
На внутрішньому боці муру четвертого пояса зображено всілякі породи птахів, їхні властивості, величину, звички, колір оперення, спосіб життя тощо."

Переклад з латинської Й. Кобова та Ю. Цимбалюка

[Saturn · Rating 2 out of 5]

Questa lettura non parte male, nelle prime pagine si concentra sull'organizzazione economica e politica della società. A un certo punto però parte un po' per la tangente inserendo concetti di astrologia che entrano in ogni questione... Molte delle idee che propone sono sicuramente superate, tipiche di tutte le società utopistiche, perché comportano una rigidità estrema dei costumi che non è compatibile con lo spirito dell'essere umano secondo me. Sulla parte economica troviamo invece idee di comunanza di cui fondamentalmente discutiamo ancora oggi allo stesso modo... Per esempio gli squilibri fra chi ha tutto e chi nulla che portano a un degrado della società, oppure il contrasto fra un'economia basata sull'accumulo di beni e una incentrata sul baratto.
Insomma è un nì, è una lettura altalenante che per essere compresa va molto contestualizzata e bisogna avere un bel po' di conoscenze storiche e filosofiche per farlo. Di certo pure la scrittura non aiuta e rende il testo un po' noioso.

[Yasemin Ilkay · Rating 3 out of 5]

Campenalla’nın bilimle metafiziği birleştirdiği ütopyasında açıkçası benim bazı noktalarda kanım dondu. Çok da öngörülü bir ütopya olmamış, Platon’un devletinden çok etkilenmiş ama o kadar da güçlü mü ondan da emin olamadım. Çocukların burçlarına göre işbölümünde yer almaları ilginç ve komik olmuş, çok eğlendim oraları dinlerken. Ayrıca kullandığı diyalog tekniği de olayın gerçekliğini biraz zorluyor ve benim o ütopyanın içine girmemi zorlaştırdı. Yine de ütopya ütopyadır 😀

[Ruby Payne · Rating 3 out of 5]

Big circle city. Astrology girlies, super smart ones. Hate violence love war. And by the way they can fly or something

[Anastasija · Rating 2 out of 5]

Varbūt par daudz astroloģiskā ezotērisma priekš manis, varbūt par daudz skaisto apcerējumu, kas ož pēc komunisma (vai komunistiskas kristiešu sektas, idk),bet nu, ir prieks, ka beidzot ir izlasīts šis.

[Airácula · Rating 2 out of 5]

Esta, es la cosa más soporífera, aburri-somnolienta y exasperante que he leído en mi vida. Si tuviera a Campanella en frente, no le pegaría por ayudar (sin querer) a matar de Galilei, le pegaría por este nefasto escrito.
Si le estoy dando estrellas, es por la innegable trascendencia e importancia que tuvo este librito.

[Kurko · Rating 2 out of 5]

No me esperaba el giro misógino del final xd

[Illiterate · Rating 2 out of 5]

A utopia fusing natural religion with reason/science, and authoritarianism with equality/community. I like the painted walls.