What do you think?
Rate this book
Eine Messe für die Stadt Arras
Ketzerprozesse, Hexenjagden, Judenverfolgungen und die Inquisition – ein Geschichtsroman und eine aufrüttelnde, zeitlose Studie über Massenwahn und den Zerfall einer Gesellschaft. Wenngleich es der Roman ›Die schöne Frau Seidenman‹ war, der Szczypiorski – quasi über Nacht – weltberühmt machte, halten doch viele ›Eine Messe für die Stadt Arras‹ für das Hauptwerk dieses großen Homme de lettres, der mit Leben und Werk einen bedeutenden Beitrag zur Völkerverständigung zwischen Ost und West geleistet hat.
197 pages, Paperback
First published January 1, 1971
14 people are currently reading
373 people want to read
About the author
Andrzej Szczypiorski
43 books37 followersBorn in Warsaw in 1924, Szczypiorski was a journalist and novelist. He took part in the Warsaw Uprising and was imprisoned after the fall of the Uprising in Sachsenhausen Concentration Camp. He died on 16 May 2000.
He began working as a journalist in 1946. Since the appearance of his first collection of stories in 1955, he had published more than 20 volumes of novels, reportage, newspaper columns, essays and sketches. Szczypiorski aligned himself with the democratic opposition in the late 1970s, being interned during Martial Law (1981-1982) and then, in 1989, being elected Senator (holding office until 1991). After resigning from an active political role, he became one of the country's most highly respected columnists, as well as a moral and intellectual authority.
Szczypiorski's novels, like his newspaper columns, are predominated by two issues: contemporary Polish-German relations and the moral and political conflicts of recent decades. He has made his mark as a mediator engaged in improving relations among the Polish, German, and Jewish peoples. He won enormous renown for his novel Poczatek / The Beginning, (known in Germany and elsewhere as The Beautiful Mrs. Seidenman), in which he depicted the different attitudes of Poles, Jews and Germans during the Nazi Occupation. This novel became a great success above all - but not only - in the German-speaking countries (winning the Austrian State Prize for European Literature as well as the Nelly Sachs Prize). Szczypiorski saw literature as "a kind of mission... entrusted to writers by society". Szczypiorski tried to remain true to this calling in both his fiction and his autobiographical writing, like From the Martial Law Notebook, published in London in 1983. The first edition of The Beautiful Mrs. Seidenman, which came out in Paris in 1986, was an immediate success. It was followed by Night, Day and Night, a fascinating study of the mechanism of political provocation. Next came the convincing psychological portrait Self-Portrait with Woman (1994), and collections of stories including American Whiskey, which won the German Catholic Art and Culture Award. Polish literary critics paid the most attention to the parable-as-novel A Mass for Arras (1971), which recounted authentic fifteenth-century historical events (plague, famine, and the persecution of Jews and heretics). Szczypiorski sat down to write this novel in the autumn of 1968, in response to the dramatic and shameful events of the preceding spring - the anti-Semitic campaign and attacks on intellectuals orchestrated by the communist authorities. The issues concealed "between the lines" were perfectly clear to the first Polish readers, and A Mass for Arras was regarded as an important commentary on current events by a writer with moral concerns.
He was a UNICEF Goodwill Ambassador.
Bibliography
1963 Behind the walls of Sodom (pl.: Za murami Sodomy)
1966 Journey to the edge of valley (pl.: Podróż do krańca doliny)
1971 Mass for the town of Arras (pl.: Msza za miasto Arras)
1974 And they passed by Emaus (pl.: I ominęli Emaus)
1983 Notes from Martial law (pl.:Z notatnika stanu wojennego)
1986 Beginning (pl.: Początek)
1990 American whisky and other stories (pl.: Amerykańska whisky i inne opowiadania)
1991 Night, day and night (pl.: Noc, dzień i noc)
1994 Self-portrait with a woman (pl.: Autoportret z kobietą)
1997 Sins, virtues, desires (pl.: Grzechy, cnoty, pragnienia}
1999 Three short stories (pl.: Trzy krótkie opowiadania)
1999 Play with fire (pl.: Gra z ogniem)
Awards
1972 Polish PEN-Club Prize
1988 Austrian State Prize for European Literature
1989 Nelly Sachs Prize
1994 Herder Prize
He began working as a journalist in 1946. Since the appearance of his first collection of stories in 1955, he had published more than 20 volumes of novels, reportage, newspaper columns, essays and sketches. Szczypiorski aligned himself with the democratic opposition in the late 1970s, being interned during Martial Law (1981-1982) and then, in 1989, being elected Senator (holding office until 1991). After resigning from an active political role, he became one of the country's most highly respected columnists, as well as a moral and intellectual authority.
Szczypiorski's novels, like his newspaper columns, are predominated by two issues: contemporary Polish-German relations and the moral and political conflicts of recent decades. He has made his mark as a mediator engaged in improving relations among the Polish, German, and Jewish peoples. He won enormous renown for his novel Poczatek / The Beginning, (known in Germany and elsewhere as The Beautiful Mrs. Seidenman), in which he depicted the different attitudes of Poles, Jews and Germans during the Nazi Occupation. This novel became a great success above all - but not only - in the German-speaking countries (winning the Austrian State Prize for European Literature as well as the Nelly Sachs Prize). Szczypiorski saw literature as "a kind of mission... entrusted to writers by society". Szczypiorski tried to remain true to this calling in both his fiction and his autobiographical writing, like From the Martial Law Notebook, published in London in 1983. The first edition of The Beautiful Mrs. Seidenman, which came out in Paris in 1986, was an immediate success. It was followed by Night, Day and Night, a fascinating study of the mechanism of political provocation. Next came the convincing psychological portrait Self-Portrait with Woman (1994), and collections of stories including American Whiskey, which won the German Catholic Art and Culture Award. Polish literary critics paid the most attention to the parable-as-novel A Mass for Arras (1971), which recounted authentic fifteenth-century historical events (plague, famine, and the persecution of Jews and heretics). Szczypiorski sat down to write this novel in the autumn of 1968, in response to the dramatic and shameful events of the preceding spring - the anti-Semitic campaign and attacks on intellectuals orchestrated by the communist authorities. The issues concealed "between the lines" were perfectly clear to the first Polish readers, and A Mass for Arras was regarded as an important commentary on current events by a writer with moral concerns.
He was a UNICEF Goodwill Ambassador.
Bibliography
1963 Behind the walls of Sodom (pl.: Za murami Sodomy)
1966 Journey to the edge of valley (pl.: Podróż do krańca doliny)
1971 Mass for the town of Arras (pl.: Msza za miasto Arras)
1974 And they passed by Emaus (pl.: I ominęli Emaus)
1983 Notes from Martial law (pl.:Z notatnika stanu wojennego)
1986 Beginning (pl.: Początek)
1990 American whisky and other stories (pl.: Amerykańska whisky i inne opowiadania)
1991 Night, day and night (pl.: Noc, dzień i noc)
1994 Self-portrait with a woman (pl.: Autoportret z kobietą)
1997 Sins, virtues, desires (pl.: Grzechy, cnoty, pragnienia}
1999 Three short stories (pl.: Trzy krótkie opowiadania)
1999 Play with fire (pl.: Gra z ogniem)
Awards
1972 Polish PEN-Club Prize
1988 Austrian State Prize for European Literature
1989 Nelly Sachs Prize
1994 Herder Prize
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 40 reviews
September 29, 2019
Wspaniala analiza natury ludzkiej. Akcja osadzona jest w XV-wiecznej Francji ale wieki mijaja i niestety, nic sie nie zmienia. Wladza, manipulacja i fanatyzm, w roznych formach, wciaz silnie zwiazane sa z czlowieczenstwem. "Pragnienie jednomyslnosci - odpowiadalem wtedy- wydaje sie silniejsze niz pragnienie prawdy. Bo nie z prawdy czerpiemy poczucie naszego bezpieczenstwa, ale ze wspolnoty."
June 26, 2011
This is a thought-provoking tale of totalitarianism, fate and fatalism, sins and redemption, conveying criticism of blind belief in a non-threatening, non-judgemental and scholarly manner without coming across as brainy in any way. Though written a good forty years ago, this book is still a must for everyone who is questioning concepts of belief and disbelief and the foundation of any religion. Admittedly I found the first two thirds of the book somewhat repetitive and motionless, and the translation appeared wooden (I haven't read the book in original language though), yet the end of it was gripping. The questions raised and left unanswered will leave ever-fixed marks on me - and thank God/myself/Szczypiorski for that.
November 29, 2023
Studium pogromu.
Msza za miasto Arras to paraboliczna opowieść o przyczynach i etapach rzezi. Na początku zawsze jest klęska i potrzeba znalezienia winnych. Uległość posądzonych powoduje tylko rozzuchwalenie mas. Spirala zła wprawia się w ruch, zataczając coraz szersze kręgi. I gdy już wydaje się, że nie może być gorzej przychodzi opamiętanie i uspokojenie nastrojów.
A na koniec odprawi się tytułową mszę podczas, której dowiemy się, że to co było, nie było. W istocie jednak krwawe katharsis nastąpiło i cyklicznie przeżywane jest do dziś pod różnymi szerokościami geograficznymi względem coraz to innych mniejszości.
Polecam. To doskonała odpowiedź na to, co dzieje się gdy ludzie zatracają się w poszukiwaniu winnych.
Msza za miasto Arras to paraboliczna opowieść o przyczynach i etapach rzezi. Na początku zawsze jest klęska i potrzeba znalezienia winnych. Uległość posądzonych powoduje tylko rozzuchwalenie mas. Spirala zła wprawia się w ruch, zataczając coraz szersze kręgi. I gdy już wydaje się, że nie może być gorzej przychodzi opamiętanie i uspokojenie nastrojów.
A na koniec odprawi się tytułową mszę podczas, której dowiemy się, że to co było, nie było. W istocie jednak krwawe katharsis nastąpiło i cyklicznie przeżywane jest do dziś pod różnymi szerokościami geograficznymi względem coraz to innych mniejszości.
Polecam. To doskonała odpowiedź na to, co dzieje się gdy ludzie zatracają się w poszukiwaniu winnych.
February 7, 2022
Kilka lat temu obejrzałem w Teatrze Narodowym monodram napisany na podstawie tej książki z Januszem Gajosem w roli głównej. Dostanie się na tą sztukę graniczyło z cudem. Ale warto było się starać. Gajos był genialny. A sztuka przerażająca. Opowieść o tym do czego zdolni są ludzie w imię większego dobra. Historia szaleństwa, które tak naprawdę nie jest żadnym szaleństwem - bo czy szaleństwem można nazwać coś co ludzie robią regularnie co kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt lat. Kupiłem pierwsze wydanie książki Szczepańskiego na Allegro za śmieszne pieniądze i jeszcze raz udałem się do Arras. Tylko czy potrzebujemy książki żeby znaleść się Arras?
August 29, 2024
A dark exploration of a true event in history. After being devastated by the plague and hunger, the town of Arras is eager for someone to blame. People's justice decrees that the Jews will take the fall. After burning a few, they move on to gentry. As violence progresses, it becomes more and more arbitrary, advancing through town as an unquenchable fire, ever justified by the people’s belief that, even if they are wrong, God will forgive them. After all, they mean well. Our narrator starts off by siding with the mob, until he himself is condemned. As he so cleverly puts it, we don’t draw our sense of safety from truth, but community.
The head of church, Albert, tries to justify instigating the persecutions by claiming that after the plague the people had lost their will to live, and that the madness had made them regain their appreciation for earthly existence. In a novel so rich with questions about fanaticism, conformity and individual responsibility, that argument felt a little out of place.
The most striking moment in the novel, for me, was when a man decided to incriminate another man simply because he had borrowed money from him and did not wish to pay him back, causing him to be executed. Few things are more absurd than the gratuitousness of human cruelty.
The head of church, Albert, tries to justify instigating the persecutions by claiming that after the plague the people had lost their will to live, and that the madness had made them regain their appreciation for earthly existence. In a novel so rich with questions about fanaticism, conformity and individual responsibility, that argument felt a little out of place.
The most striking moment in the novel, for me, was when a man decided to incriminate another man simply because he had borrowed money from him and did not wish to pay him back, causing him to be executed. Few things are more absurd than the gratuitousness of human cruelty.
January 7, 2020
Nie spodziewalibyście się po powieści historycznej takiej maestrii...
II połowa XV wieku, Brabant, miasto Arras. Schyłek średniowiecza. Tytułowe miasto zostaje nawiedzone klęską zarazy i głodu. Po krótkim, bo zaledwie trzyletnim okresie od tych wydarzeń, ulega psychozie i staje się sceną prześladowań Żydów, polowań na czarownice, areną oskarżeń, mordów i stosów. Dla Szczypiorskiego wydarzenia te stanowiły tylko pretekst do zbudowania narracji o Polsce jemu ówczesnej. I niestety, o Polsce współczesnej. Dlaczego? Zaraz wyjaśniam.
Jego powieść jest moralitetem, traktatem o ludzkiej naturze, którego sens bynajmniej nie odnosi się wyłącznie do XV wieku. Stawiając pod utworem daty "wrzesień 1968 - listopad 1970", jego autor chciał zwrócić uwagę na historyczny kontekst tego utworu. Zaczął go pisać parę miesięcy po wydarzeniach marcowych, kończył zaś tuż przed wydarzeniami na wybrzeżu z grudnia 1970 roku. Zastosowany przez Szczypiorskiego filtr do snucia opowieści o ówczesnej sytuacji w kraju - niewygaszonego, powojennego antysemityzmu jako celu do pozbycia się ówczesnych przeciwników politycznych i spacyfikowania narastającego społecznego niezadowolenia - jest bardzo czytelny i aż dziw, że komunistyczna cenzura, tak czujna, nie zdołała tego wychwycić. Po publikacji powieści kto chciał, mógł sobie pod Brugię podstawiać Zachód, zwłaszcza zachodnią Europę, pod Arras zaś - gomułkowską Polskę Ludową. Dziś Brugia może pełnić symbol miasta położonego nieopodal, a mianowicie Brukseli, czy szerzej - Unii Europejskiej, stojącej ością w gardle "prawdziwym patriotom", politykom "prawdziwie miłującym ojczyznę", będących "strażnikami i obrońcami polskiej racji stanu", która wreszcie, po tylu latach "wstaje z kolan", stanowiąc żywe świadectwo "dobrej zmiany", jaka przetacza się przez polskie ziemie. Współcześnie Arras to symbol dzisiejszej Polski, dzisiejszej Turcji, dzisiejszych Węgier - ksenofobicznych, pełnych tendencji autorytarnych i frazesów o konieczności budowania państw narodowych. Wielebny Albert to dzisiejszy Kaczyński, Erdogan, Orbán. Oddajmy zresztą głos samemu Szczypiorskiemu: "Ludzie! Kogo słuchacie? Spójrzcie na tego starca u szczytu stołu. Powiadacie o nim ojciec wielebny, a ja wam mówię, że to śmierdzący cap, któremu życie obrzydło, a z nim cały rodzaj ludzki. Czego on pragnie? Gdy my cieszymy się słońcem i deszczem, kwiatem i liściem - on myśli o smole i widłach diabelskich. Zanim przyszła do nas zaraza, miasto wiele odeń wycierpiało. Mogło tu zabraknąć ziarna ale nigdy nie brakło kadzidła. Mogło tu zabraknąć konopi, ale nigdy nie brakło ornatów. Wszelki głos ludzki zamarł w tym mieście. I tylko modlitwy biły pod niebo". Na nic zdają się nawoływania w stronę wielebnego Alberta: "I zostaw naszych umarłych w spokoju. Nie handluj nimi, jako zwykłeś czynić, by tym silniej omotać żywych swymi naukami o zbawieniu wiecznym. Umarli już się ciebie, zacny ojcze pozbyli, śpią krzepko w mogiłach, tańcują z robactwem, a ich dusze przyjął Pan Bóg i On nad nimi sprawuje pieczę". Lecz religia smoleńska zbyt silnym ogniwem spajającym w wyznawcami, aby dać posłuch tym nawoływaniom, nieprawdaż?
Na zakończenie znów pozwólmy Szczypiorskiemu przemówić: "[...] w roku zarazy wszyscy obywatele zrozumieli, że to sam Bóg albo diabeł zesłał na nich ciężki los. Zaraza nie była naszym dziełem, gdy natomiast ostatnie zdarzenia, których ofiarą padło tak wielu najzacniejszych ziomków, sobie samym musimy przypisać. Wprawdzie podnosiły się tu i ówdzie głosy, że to nie może być, że niezawodnie jakaś straszna choroba padła na Arras i pomieszała rozumy mieszkańców, lecz większość nie chciała tego słuchać. Dość już mamy szukania przyczyn naszych nieszczęść i zła, które toczyło miasto. Raz była to zaraza, kiedy indziej wyroki boskie albo figiel diabelski lub znowu tajemnicza choroba. Czujemy się znużeni tym wszystkim i skłonniśmy sądzić, że jesteśmy tacy, jacy jesteśmy, a więc ułomni i głupi, dający się nabrać na słodycz pustych słów i okrucieństwo chytrych podstępów''. Zaiste, dajemy się nabrać. Dajemy się nabrać przeokrutnie. Znowu.
II połowa XV wieku, Brabant, miasto Arras. Schyłek średniowiecza. Tytułowe miasto zostaje nawiedzone klęską zarazy i głodu. Po krótkim, bo zaledwie trzyletnim okresie od tych wydarzeń, ulega psychozie i staje się sceną prześladowań Żydów, polowań na czarownice, areną oskarżeń, mordów i stosów. Dla Szczypiorskiego wydarzenia te stanowiły tylko pretekst do zbudowania narracji o Polsce jemu ówczesnej. I niestety, o Polsce współczesnej. Dlaczego? Zaraz wyjaśniam.
Jego powieść jest moralitetem, traktatem o ludzkiej naturze, którego sens bynajmniej nie odnosi się wyłącznie do XV wieku. Stawiając pod utworem daty "wrzesień 1968 - listopad 1970", jego autor chciał zwrócić uwagę na historyczny kontekst tego utworu. Zaczął go pisać parę miesięcy po wydarzeniach marcowych, kończył zaś tuż przed wydarzeniami na wybrzeżu z grudnia 1970 roku. Zastosowany przez Szczypiorskiego filtr do snucia opowieści o ówczesnej sytuacji w kraju - niewygaszonego, powojennego antysemityzmu jako celu do pozbycia się ówczesnych przeciwników politycznych i spacyfikowania narastającego społecznego niezadowolenia - jest bardzo czytelny i aż dziw, że komunistyczna cenzura, tak czujna, nie zdołała tego wychwycić. Po publikacji powieści kto chciał, mógł sobie pod Brugię podstawiać Zachód, zwłaszcza zachodnią Europę, pod Arras zaś - gomułkowską Polskę Ludową. Dziś Brugia może pełnić symbol miasta położonego nieopodal, a mianowicie Brukseli, czy szerzej - Unii Europejskiej, stojącej ością w gardle "prawdziwym patriotom", politykom "prawdziwie miłującym ojczyznę", będących "strażnikami i obrońcami polskiej racji stanu", która wreszcie, po tylu latach "wstaje z kolan", stanowiąc żywe świadectwo "dobrej zmiany", jaka przetacza się przez polskie ziemie. Współcześnie Arras to symbol dzisiejszej Polski, dzisiejszej Turcji, dzisiejszych Węgier - ksenofobicznych, pełnych tendencji autorytarnych i frazesów o konieczności budowania państw narodowych. Wielebny Albert to dzisiejszy Kaczyński, Erdogan, Orbán. Oddajmy zresztą głos samemu Szczypiorskiemu: "Ludzie! Kogo słuchacie? Spójrzcie na tego starca u szczytu stołu. Powiadacie o nim ojciec wielebny, a ja wam mówię, że to śmierdzący cap, któremu życie obrzydło, a z nim cały rodzaj ludzki. Czego on pragnie? Gdy my cieszymy się słońcem i deszczem, kwiatem i liściem - on myśli o smole i widłach diabelskich. Zanim przyszła do nas zaraza, miasto wiele odeń wycierpiało. Mogło tu zabraknąć ziarna ale nigdy nie brakło kadzidła. Mogło tu zabraknąć konopi, ale nigdy nie brakło ornatów. Wszelki głos ludzki zamarł w tym mieście. I tylko modlitwy biły pod niebo". Na nic zdają się nawoływania w stronę wielebnego Alberta: "I zostaw naszych umarłych w spokoju. Nie handluj nimi, jako zwykłeś czynić, by tym silniej omotać żywych swymi naukami o zbawieniu wiecznym. Umarli już się ciebie, zacny ojcze pozbyli, śpią krzepko w mogiłach, tańcują z robactwem, a ich dusze przyjął Pan Bóg i On nad nimi sprawuje pieczę". Lecz religia smoleńska zbyt silnym ogniwem spajającym w wyznawcami, aby dać posłuch tym nawoływaniom, nieprawdaż?
Na zakończenie znów pozwólmy Szczypiorskiemu przemówić: "[...] w roku zarazy wszyscy obywatele zrozumieli, że to sam Bóg albo diabeł zesłał na nich ciężki los. Zaraza nie była naszym dziełem, gdy natomiast ostatnie zdarzenia, których ofiarą padło tak wielu najzacniejszych ziomków, sobie samym musimy przypisać. Wprawdzie podnosiły się tu i ówdzie głosy, że to nie może być, że niezawodnie jakaś straszna choroba padła na Arras i pomieszała rozumy mieszkańców, lecz większość nie chciała tego słuchać. Dość już mamy szukania przyczyn naszych nieszczęść i zła, które toczyło miasto. Raz była to zaraza, kiedy indziej wyroki boskie albo figiel diabelski lub znowu tajemnicza choroba. Czujemy się znużeni tym wszystkim i skłonniśmy sądzić, że jesteśmy tacy, jacy jesteśmy, a więc ułomni i głupi, dający się nabrać na słodycz pustych słów i okrucieństwo chytrych podstępów''. Zaiste, dajemy się nabrać. Dajemy się nabrać przeokrutnie. Znowu.
January 22, 2025
Nie wiem, czy ta książka naprawdę jest tak dobra, ale późne średniowiecze to zdecydowanie moje klimaty i od pierwszych stron byłem kupiony.
Chciałbym więcej tego typu pozycji na mojej czytelniczej liście AD 2025.
Chciałbym więcej tego typu pozycji na mojej czytelniczej liście AD 2025.
August 14, 2016
"A Mass for Arras" is one of those rare books that you run into that is satisfying in the personal space of your mind, but you don't want to recommend to your friends because they might not find the same pleasure. There is really only two charactors in the book, Jan and the town of Arras. Arras has been through some things, plague, famine, death, and they decide after they have overcome these trials that they need to blame someone. Whether it be the Jews that live by the South Gate or the well-to-do in town. The mob mentality takes over and soon everyone that steps into their path gets killed, impaled, burned at the stake. The whole account is written in a sylabus format, where we learn all of the things that are happening in the town, but do not get too close to the action. This makes "A Mass for Arras" difficult to recommend to those friends that do read because it is such a different style and such a different mood than most novels.
There are many interesting questions that arrive in this book, one that really sticks out and because something of a joke by the end is whether or not a person is justified in God's eyes even if their actions are against His teachings as long as their intentions are good. This for me has been a standard question in all of Christianity because there are some things in the Bible that do not make sense to loving one another regardless (homosexuality one issue that pops into my head). In many Christians mind, they find that they would rather condemn someone because a little passage in the Bible is taken out of context or without any historical significance. Instead they cling onto these words, forget that Jesus should have the trump card in any situation in the Bible, and when he says love everybody, it gets thrown to the wayside. The question of whether a person is justified in God's eyes because their intentions are pure is one that we may never know.
The sorry state is that most intentions are not pure. Like in "A Mass for Arras", many use these intentions to do diabolical things, to condemn a race or a status or a sexual orientation. They find justification for their sorry actions in a book they misinterpret and feel they are justified even though they are not. It is interesting (and sad) to think that religious zealots have not changed throughout the course of history, and that they are still trying to find ways to use the Bible to justify their own hatreds and ugliness. This was wrong in the 1500s, this is wrong now.
I enjoyed this book because I like to think about things like this. Sometimes a book that is short on plot but long on philosophy last longer than the reverse. I will still think about this book in the future. It is that interesting.
There are many interesting questions that arrive in this book, one that really sticks out and because something of a joke by the end is whether or not a person is justified in God's eyes even if their actions are against His teachings as long as their intentions are good. This for me has been a standard question in all of Christianity because there are some things in the Bible that do not make sense to loving one another regardless (homosexuality one issue that pops into my head). In many Christians mind, they find that they would rather condemn someone because a little passage in the Bible is taken out of context or without any historical significance. Instead they cling onto these words, forget that Jesus should have the trump card in any situation in the Bible, and when he says love everybody, it gets thrown to the wayside. The question of whether a person is justified in God's eyes because their intentions are pure is one that we may never know.
The sorry state is that most intentions are not pure. Like in "A Mass for Arras", many use these intentions to do diabolical things, to condemn a race or a status or a sexual orientation. They find justification for their sorry actions in a book they misinterpret and feel they are justified even though they are not. It is interesting (and sad) to think that religious zealots have not changed throughout the course of history, and that they are still trying to find ways to use the Bible to justify their own hatreds and ugliness. This was wrong in the 1500s, this is wrong now.
I enjoyed this book because I like to think about things like this. Sometimes a book that is short on plot but long on philosophy last longer than the reverse. I will still think about this book in the future. It is that interesting.
April 20, 2025
This was brilliant. The Crucible, but better. Picked it up in Massolit Books in Krakow. Shoutout to Massolit
We start with the Jan, a confident and monied boy, leaving Ghent for a life in the church.
He thinks God’s forgiveness means he should be able to live like a fool.
Albert is his mentor, he’s annoyed by Albert’s righteousness, and becomes a tyrant when a medium for the word of god
The book deals with the decline of piety and the increase in doubt among everyday people. A kind of nihilism that came from critical thought on God and the afterlife, leading to a complete breakdown of social order.
Enjoyed the parallel narratives of Jan’s, sowing doubt in the minds of the public, and his harried internal monologue, questioning whether he’s taking hjs deceit too far.
“Nothing is more important than survival.”
The novel culminates in the Bishop’s apathy and loss of faith, forcing Jan to leave and ride into the wind.
“He smiled at my words and said, "Jan, it doesn't matter what things are, but what they're called. The name is all.”
We start with the Jan, a confident and monied boy, leaving Ghent for a life in the church.
He thinks God’s forgiveness means he should be able to live like a fool.
Albert is his mentor, he’s annoyed by Albert’s righteousness, and becomes a tyrant when a medium for the word of god
The book deals with the decline of piety and the increase in doubt among everyday people. A kind of nihilism that came from critical thought on God and the afterlife, leading to a complete breakdown of social order.
Enjoyed the parallel narratives of Jan’s, sowing doubt in the minds of the public, and his harried internal monologue, questioning whether he’s taking hjs deceit too far.
“Nothing is more important than survival.”
The novel culminates in the Bishop’s apathy and loss of faith, forcing Jan to leave and ride into the wind.
“He smiled at my words and said, "Jan, it doesn't matter what things are, but what they're called. The name is all.”
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 15, 2025
Masterpiece
October 30, 2018
Translation was ok. The plot is so slow, there are no female characters in this book. So if you look from one perspective in this book; female are there only mentioned as lovers or burned as heretics.
I found this book a bit boring, but the ending changed that. The plot was getting better after first seventy pages.
I found this book a bit boring, but the ending changed that. The plot was getting better after first seventy pages.
August 6, 2017
Niezłe. Nawet bez standardowego formatowania wypowiedzi (cała książka to sprawozdanie narratora), nietrudno określić, kto mówi, co jest imponujące szczególnie dlatego, że czasem jest to problem w standardowym zapisie, który niby powinien być bardziej jasny.
January 21, 2011
My first exposure to Szczypiorski... a gem! One often feels that his handling of the tale of a society besieged and disintegration resonated with more modern (Polish) experiences.
January 11, 2011
I recall being profoundly underimpressed with such. The translator of such also wrote a novel about Stalin, if I'm not mistaken.
February 4, 2011
I didn't get it.
June 7, 2015
I've read this book in high school, almost eight years ago, and I still remember how it gave me chills.
August 18, 2019
Fraktura
Zagreb, 2018.
Preveo s poljskog Dalibor Blažina
Jezik je mrtav. Neaktualiziran, impotentan, mimetičan, plitak i dosadan.
Ne može se ipak govoriti o tipičnom bljuzgavom tržišnom realizmu, tekst posjeduje jezične natruhe "visokosti". Ali, jezik u konačnici više pila od Jehovinih svjedoka ili transrodnih osoba.
AC DC je zanimljiviji od jezika ovog romana.
Sadržaj je izlizan. Podloga radnje jest pitanje krivnje.
Dosadno također.
Stalno su svugdje oko nas žrtve, krivnja, neki planovi o ubijanju.
Previše negativne energije.
Sadržaj je mogao biti isklesan daleko kvalitetnije daleko kvalitetnijim jezikom.
Poljaci su ne samo loši gosti, nego i loši pisci.
Moja sramota je da mi je ovo jedini poljski pisac kojeg čitah, Conrad ima veze s Poljskom kao što Srbi imaju veze s Kosovom.
Tako da mi je rečenica u vezi Poljaka jedino ispravna u pogledu turizma, u pogledu književnosti u biti ne mogu suditi.
¡Hasta luego!
Zagreb, 2018.
Preveo s poljskog Dalibor Blažina
Jezik je mrtav. Neaktualiziran, impotentan, mimetičan, plitak i dosadan.
Ne može se ipak govoriti o tipičnom bljuzgavom tržišnom realizmu, tekst posjeduje jezične natruhe "visokosti". Ali, jezik u konačnici više pila od Jehovinih svjedoka ili transrodnih osoba.
AC DC je zanimljiviji od jezika ovog romana.
Sadržaj je izlizan. Podloga radnje jest pitanje krivnje.
Dosadno također.
Stalno su svugdje oko nas žrtve, krivnja, neki planovi o ubijanju.
Previše negativne energije.
Sadržaj je mogao biti isklesan daleko kvalitetnije daleko kvalitetnijim jezikom.
Poljaci su ne samo loši gosti, nego i loši pisci.
Moja sramota je da mi je ovo jedini poljski pisac kojeg čitah, Conrad ima veze s Poljskom kao što Srbi imaju veze s Kosovom.
Tako da mi je rečenica u vezi Poljaka jedino ispravna u pogledu turizma, u pogledu književnosti u biti ne mogu suditi.
¡Hasta luego!
April 20, 2020
From 1971...translated in '93...a very powerful & resonant but short novel which tackles the eternally-thorny subject of human prejudice & the results of confused thinking...in this case a town, Arras, in an era, the 1450s...when religious authority was almost sacrosanct. The main character, & narrator, is Jan...torn between his friends & mentors in several directions during a period when plague was blamed on supernatural causes & the Jewish minority was a convenient scapegoat for underlying bad faith & ignorance. This is not an easy read but if you appreciate a writer who delves deeply into human weakness for an all-powerful arbiter to solve its problems, this is for you. The translation from Polish, is in American English but despite that drawback, manages to convey the precariousness of life in 15th century Burgundy...when a word or action out-of-place could cost a man his life...& his very soul!!
March 17, 2023
Das wohl stärkste Buch des Jahres 2023 - bislang zumindest. Brilliant wird die Geschichte von historisch belegten Gräueltaten in der damals burgundischen Stadt Arras im 15. Jahrhundert erzählt. Und das Schlimmste sind dann am Ende gar nicht die Grausamkeiten, die Mitläufer, die Feiglinge und die Täter. Die Vernunft straft durch Verweigerung der Strafe.
Eigentlich auf den Stalinismus gemünzt, ist 'Eine Messer für die Stadt Arras' eine messerscharf formulierte Parabel für allen Totalitarismus. Und niemand bleibt unbeschadet.
In seiner Kompromislosigkeit der Gedanken großartig, aber fast zögere ich, das Buch zum Lesen zu enmpfehlen.
Eigentlich auf den Stalinismus gemünzt, ist 'Eine Messer für die Stadt Arras' eine messerscharf formulierte Parabel für allen Totalitarismus. Und niemand bleibt unbeschadet.
In seiner Kompromislosigkeit der Gedanken großartig, aber fast zögere ich, das Buch zum Lesen zu enmpfehlen.
November 18, 2021
Najpierw usłyszałem piosenkę "Masza za miasto Arras" DonGuralEsko (dobry tekst, polecam), a potem ktoś wspomniał o książce, więc też chciałem przeczytać.
Książka jest niezła, chociaż też bym nie powiedział, że to jakaś rewelacja w dodatku nie całkiem łatwa w czytaniu (bo język nie jest bardzo współczesny). Treść miała nawiązywać do roku 1968, a w sumie jest nadal aktualna...
(słuchana: 16 i 17.11.2021, tak, dwa razy bo w sumie w pracy i nie do końca się skupiłem, więc wysłuchałem raz jeszcze ;) )
4/5
Książka jest niezła, chociaż też bym nie powiedział, że to jakaś rewelacja w dodatku nie całkiem łatwa w czytaniu (bo język nie jest bardzo współczesny). Treść miała nawiązywać do roku 1968, a w sumie jest nadal aktualna...
(słuchana: 16 i 17.11.2021, tak, dwa razy bo w sumie w pracy i nie do końca się skupiłem, więc wysłuchałem raz jeszcze ;) )
4/5
August 9, 2025
Historia o ludziach, którzy zgubili swoje człowieczeństwo, trudna bo beznadziejna, ale dosłownie.
Moim zdaniem akt przebaczenia Dawida był faktycznie zgubny, ale nie dlatego że dążyli w górę (bo w trakcie rzezi nie zmierzali nigdzie, tylko brnęli w bagnie), tylko dlatego że pozostawił czyn bez konsekwencji. Tak samo zrobił po aktach kanibalizmu w trakcie zarazy. Sytuacja się powtórzyła i znowu nie pociągnęła za sobą refleksji, mieszkańcy zatrzymali się na emocjach a one nie są trwałe.
Moim zdaniem akt przebaczenia Dawida był faktycznie zgubny, ale nie dlatego że dążyli w górę (bo w trakcie rzezi nie zmierzali nigdzie, tylko brnęli w bagnie), tylko dlatego że pozostawił czyn bez konsekwencji. Tak samo zrobił po aktach kanibalizmu w trakcie zarazy. Sytuacja się powtórzyła i znowu nie pociągnęła za sobą refleksji, mieszkańcy zatrzymali się na emocjach a one nie są trwałe.
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 28, 2025
tematyka wiadomo - trudna, wiedziałam to jeszcze przed rozpoczęciem lektury. jednak nie przyszło mi do głowy, że będę jeździła za jej sprawą krakowskim tramwajem z rozdziabioną gębą i o kilka przystanków za daleko. trafia w czułe punkty, przynajmniej u mnie.
teraz jestem gotowa na obejrzenie monodramu Gajosa. ooo, kochani, to dopiero będzie rozpierdol
teraz jestem gotowa na obejrzenie monodramu Gajosa. ooo, kochani, to dopiero będzie rozpierdol
November 25, 2017
Ich fand das Buch sehr schwierig und langatmig zu lesen. Auch die vielen theologischen Dispute und Ausführungen waren, wenn überhaupt, nur sehr schwer nachzuvollziehen, genauso wie die Gedankengänge und Einstellungen der Figuren.
March 17, 2022
It seems to try to copy the idea of Andrzejewski's "The Inquisitors": 15th century costume used to criticise any form of fanaticism (especially communist one). What annoys me here is a mix of religious absurds and sophistic excuses the characters use in their neverending disputes.
October 30, 2023
Fine example of a sly antihero narrator. Not altogether unreliable but a voice that is suspect, prone to embellishments and elisions.
A narrator with an inward eye was perhaps not the best choice to explore the psychological transition of a religious group into a fanatic mob.
The perspectives of the town’s church authorities and the bishop, the moral debates in the book are insanely droll since the priest, the narrator, and the bishop that oversee this Burgundy town have put such rational thoughts into religion as to be almost atheists.
The story moves in narration but the theme translates in dialogues.
A narrator with an inward eye was perhaps not the best choice to explore the psychological transition of a religious group into a fanatic mob.
The perspectives of the town’s church authorities and the bishop, the moral debates in the book are insanely droll since the priest, the narrator, and the bishop that oversee this Burgundy town have put such rational thoughts into religion as to be almost atheists.
The story moves in narration but the theme translates in dialogues.
November 20, 2025
A sober novel, but not a boring one. I felt that it made a genuine attempt to embody historical consciousness not just a historical setting. And, as a result, I found a lot of its commentary on authority, dignity, and faith unconventional in a productive, and decidedly non-romantic, way.
October 18, 2017
"La sete di unanimità [...] sembra essere più forte della sete di verità. Poiché non è dalla verità che noi attingiamo il nostro senso della sicurezza, ma dalla comunanza." (p. 115)
December 20, 2017
Im going to blame the translation for this one
June 7, 2022
(Audiobook), 7/10
Lektor 4.5/6
Lektor 4.5/6
Displaying 1 - 30 of 40 reviews