شیخ حسین انصاریان فرزند محمدباقر، روحانی، شاعر، مؤلف، استاد اخلاق و استاد حوزه علمیه قم؛ متولد ۱۳۲۳ خورشیدی، خوانسار استان اصفهان است. انصاریان پس از دوره دبیرستان، راه طلبگی را در پیش گرفته و پس از مشورت با الهی قمشهای دروس طلبگی را آغاز کند.
تحصیلاتش در دو حوزه علمی تهران و قم بودهاست. در تهران ادبیات را آغاز میکند و پس از آن، کتاب معالم الاصول، لمعتین و معالم را نزد علی فلسفی میآموزد. سپس به حوزه علمیه قم مهاجرت مینماید. در حوزه علمیه قم به محضر شیخ عباس طهرانی میرسد و از او بهرهها میبرد. همچنین در جلسات اخلاقی حسین فاطمی شرکت مینماید وی در این زمینه میگویند:
«غالب سخنرانیهای اخلاقی آیتالله فاطمی همراه با اشک چشم و شور و حال از جانب خود آن مرحوم و شاگردان بود».
سرانجام بدست شیخ عباس طهرانی ملبس به لباس روحانیت میگردد و تحصیلات خود را اینگونه ادامه میدهد: رسائل و مکاسب و کفایه را نزد افرادی مانند: اعتمادی، فاضل لنکرانی، صالحی نجفآبادی و صانعی فرا میگیرد. پس از اتمام سطوح عالیه وارد مرحله استنباطی فقه و اصول - درس خارج - میگردد. در این قسمت هم از محضر فقهایی چون: سید محمد محقق داماد، منتظری، شیخ ابوالفضل نجفی خوانساری و بالاخص سالیانی از محضر میرزا هاشم آملی استفادهها مینماید، که حاصل این برهه از ایام تحصیلی انصاریان، تقریرات گرانمایه فقه و اصول درس میرزا هاشم آملی است که او به رشته تحریر در آوردهاست، و مباحث حکمت را از حضور آیتالله گیلانی، معانی و بیان و بدیع را از حجتالاسلام و المسلمین جوادی در تهران استفاده نمود. انصاریان از بزرگان آیات و مراجع تقلید مانند: میلانی، آخوند همدانی، میرزا خلیل کمرهای، گلپایگانی، سیداحمد خوانساری، مرعشی نجفی و سید روحالله خمینی صاحب اجازات علمیه و روائیّه میباشد.