The Red Ripper

by Peter Conradi

The shocking true story of the Russian serial killer who brutally murdered more than fifty victims--and evaded capture for over a decade.

By the time he was brought to trial in 1992, Soviet serial killer Andrei Chikatilo had killed more than fifty women and children, often sexually abusing them and leaving their bodies mutilated beyond recognition. Although he was initially arrested in 1984, the police lacked enough evidence to pin the unsolved murders on him and he was able to torture and kill dozens more before his eventual conviction. Compiling exclusive interviews and trial transcripts, journalist and editor at London's Sunday Times Peter Conradi reveals how the grandfather and former teacher carried out a horrific twelve-year killing spree right under the nose of authority.

Based on extensive research into Chikatilo's past and the elements of Soviet society that allowed his crimes to go unsolved for so long, Conradi delves into the life of one of history's most prolific and disturbing serial killers. Interviews with Moscow police detectives detail the fervent hunt for the man who preyed on young children, prostitutes, and runaways--a search that turned up many dead ends and false convictions before a massive undercover surveillance effort ultimately nabbed Chikatilo.

A chilling look into the deranged mind of a monster, The Red Ripper is a comprehensive and shocking true crime account--plus photos--of one of the twentieth century's deadliest killers and the manhunt to catch him.

Genres: True Crime, Nonfiction, Crime, Audiobook, Biography, Russia, History

279 pages, Hardcover

First published November 1, 1992

About the author

See also philosopher Peter J. Conradi

Foreign Editor of The Sunday Times & author of The King's Speech and of Who Lost Russia? How the World Entered a New Cold War, updated and out now in paperback

Reviews

[Paul Bryant · Rating 4 out of 5]

The case of Andrei Chikatilo makes me think that maybe the Devil does exist, and if you pray to him real good, he'll reach down and do a little tweaking on your behalf.

Tweak No 1 : he was a pretty solid suspect in the very first murder he committed in 1978 and was questioned around 8 times by the cops. But then it was discovered that a guy living on the same street as Andrei was a released sex murderer ! What are the chances? So naturally they lost interest in Andrei, arrested this other guy and in the time-honoured way of the Soviet police they soon produced a confession. This other guy was eventually executed for Andrei's murder in 1984. (The Devil, 1; God, 0).

Tweak No 2 : Andrei got properly going in 1982. His victims were the usual strays, the drifting detritus of the collapsing USSR, an interesting period which we haven't heard too much about. (Which makes this absorbing book different from your usual true crime case study. I don't like the title, but whaddya gonna do?)

Here's a typical Andrei quote :

It is not difficult to become acquainted with these people. They don't try to hold themselves back. They crawl into your very soul, demanding food, money, vodka, offering themselves for sex.

A touch of Dostoyevsky, almost.

Oh sorry - tweak No 2. I lost my thread. So the cops realised they had a serial murderer running round by 1983 and after another year passed their suspicions began to focus on Andrei. One night he was observed pestering women on a railway station for several hours. When they opened his bag they found knives and rope. Bingo! you might think. Now the cops at this point had evidence from sperm found on previous victims and they knew they were looking for a guy with a particular blood group. When the results came back, Andrei was a different blood group.

What the cops didn't know was that in some very rare individuals the sperm group will be different from the blood group, and Andrei was one of those rare individuals. So they released him, so that he could commit another 40 or so murders. (The Devil, 2; God 0)

It all reminds me of that Jacques Brel song, where the Devil decides to take a holiday on Earth to see how things are. And he gazes round, and he says

Not bad. Not bad at all.

[MadameD · Rating 5 out of 5]

True Horror!!!

Story 5/5
Narration 5/5

This review may contain spoilers. I am not sure.
The Red Ripper: Inside the Mind of Russia's Most Brutal Serial Killer by Peter Conradi is a very interesting book.
This story is about the murderer Andrei Chikatilo, but precisely why and how he was able to kill more than 50 people over all these years. In my opinion, the development of the economic and political situation of Russia during this period in this book, is very enlightening. These developments helped me understand how all of his atrocities went unpunished for so long. And the psychiatric analysis of his crimes based on Chikatilo’s confession leaves me stunned. His favorite victims were the most innocent and vulnerable. By choosing them, he was easily able to act on his sadistic and depraved desires. He was an impotent who could only get sexually excited by killing innocent and vulnerable victims. He was a real monster.
I highly recommend this book if you enjoy reading true crime and historical stories.

[Polianna (moze_booka) · Rating 2 out of 5]

Historia przedstawiona dokładnie, bardzo dokładnie. Opisy wszystkiego i wszystkich. Częste skakanie z jednego miejsca i czasu do drugiego. Inna sprawa brak korekty. Błędy co stronę. Na koniec lektor nieprzygotowany do pracy. Ciągle się zacina, raz czyta rosyjskie nazwy własne dobrze, raz źle. Zmienia też intonację w nieodpowiednim miejscu.
Słaba książka.

[Aellirenn Czyta · Rating 4 out of 5]

Radziecki seryjny morderca. Przez 12 lat działał pod nosem policji. Zabijał kobiety i dzieci.

Ten reportaż mnie rozłożył na łopatki. Podczas lektury raz po raz zadawałam sobie pytanie „jak to możliwe?”. Bo jak to możliwe, że można być tak do szpiku kości złym. Jak to możliwe, że można aż tak dobrze udawać, żeby w oczach innych być miłym dziadkiem, kiedy jest się bestią w ludzkiej skórze. Jak to możliwe, że można tak łatwo i tak długo grać na nosie policji. Pytań wiele, ale i sporo odpowiedzi na nie serwuje nam autor.

Warto to przeczytać, ale ostrzegam, że to jest dla osób o mocnych nerwach. Jednak inaczej czyta się fikcję, a inaczej fakty. Były tutaj momenty, kiedy musiałam odłożyć książkę i wziąć kilka głębokich oddechów. Autor nie owijał w bawełnę, napisał jak było, a było brutalnie, okrutnie i przerażająco. Podziwiam Conradiego, że podjął się opisania historii Czikatiły.

[suspense_books · Rating 4 out of 5]

Andriej Czikatiło, to jeden z najbardziej znanych, wyjątkowo bestialskich, a zarazem poczytalnych seryjnych morderców XX wieku. Jego problemy z zachowaniem normalności życiowej zaczęły się już w dzieciństwie, które nie było zbyt kolorowe. Matka karmiła go kanibalistycznymi historyjkami, ojciec przyniósł hańbę rodzinie, a jego krótkowzroczność wpędzała go w ogromne kompleksy. Problemy, które rzutowały na rozwój jego patologii miały również podłoże seksualne, niemoc w osiągnięciu erekcji, wyśmiewanie w łóżku przez partnerki...

Rzeźnik z Rostowa nie znał litości. Mordował jak popadnie, dzieci niezależnie od płci, dorosłe kobiety. Swe ofiary wyszukiwał starannie, czaił się na stacjach kolejowych, przystankach autobusowych, a następnie zaciągał w ustronne miejsce i dźgał jak leci.

True crime w najlepszym wydaniu. Ta książka stanowi biografię przerażającej persony z niesamowicie szczegółowo opisanym zarysem historycznym i politycznym. Funkcjonowanie komunizmu przeraża do szpiku kości, znieczulica medialna osłabia, a działalność milicji mrozi krew w żyłach. Ręka rękę myje, osadzani są niewinni, tymczasem morderczy psychopata-kanibal, grasuje na wolności.

Ta lektura nie okazała się dla mnie szybka i łaskawa. Jest to dosłownie księga serii bestialskich mordów, które wprawiają w osłupienie... Zdjęcia zawarte na ostatnich stronach podkręcają tę spiralę koszmaru, który miał miejsce, a nie powinien. Strach pomyśleć, jacy ludzie przechadzają się między nami.

[Carm · Rating 4 out of 5]

I’ve been fascinated by this story ever since I saw the Italian film, “Evilenko”. Malcom McDowell plays a fictionalized version of Andrei Chikatilo. Then I found out that the movie was an adaptation of a book called "Il comunista che mangiava i bambini" or “The Communist Who Ate Children”. Since that is extremely hard to find (and also only written in Italian), I figured this was the next best thing.

This is truly the most horrifying thing that I have read this spooky season. You know what Mark Twain said about truth and fiction.

[Cysia_04 · Rating 2 out of 5]

Nie mam zamiaru oceniać samego tematu, jakiego podjął się autor, ponieważ chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć, jak potwornych zbrodni dopuścił się Czikatiło.

Chciałabym jednak wspomnieć o samej budowie książki i przedstawieniu wszystkich zbrodni przez autora. Szczerze w pewnym momencie byłam tak przytłoczona tymi wszystkimi informacjami i suchymi faktami, że jak już pod koniec książki autor wspominał o jakieś ofierze mordercy, to nie wiedziałam o kogo chodzi. Wszystko jest przedstawione zbyt chaotycznie, a autor skacze po faktach, raz mówi o czynie dokonanym na przykład w 1990 roku, a następnie o tym, dokonanym pięć lat wcześniej. Oprócz tego, zbyt dużo niepotrzebnych informacji, kilka stron rozpisywania się na temat, który nie ma związku ze sprawą Czikatiły.

Nie można też nie wspomnieć o tym, ile w tej książce jest błędów. Wydawnictwo w ogóle się nie postarało, by było ich jak najmniej, a tak, co kilka stron a to jakieś słowo się powtarzało, a to zostało źle odmienione. Nie potrafię zrozumieć, kto w ogóle pozwolił na to, by tak niedopracowana książka trafiła do sprzedaży. Może są osoby, którym to nie przeszkadza, ale mnie to bardzo irytuje i pokazuje podejście wydawnictwa do czytelnika: "zrobimy byle jak, a głupi ludzie i tak to kupią". Uważam, że obecnie, skoro książki stają się coraz droższe, to wydawnictwa mogłyby się choć trochę postarać, by w nasze ręce trafiały produkty dobrej jakości i dopracowane do najmniejszego szczegółu, a niestety mam wrażenie, że jest inaczej.

[Bettie · Rating 3 out of 5]

Bettie's Books

The rating, any status updates, and those bookshelves, indicate my feelings for this book.

[berthamason · Rating 4 out of 5]

Probably the best book on Chikatilo to be written in English. Very well researched, with detailed accounts of Chikatilo's crimes and more information on his victims that I've ever thought possible to find.

[Stefanie Robinson · Rating 3 out of 5]

Andrei Chikatilo was born in 1936 in an area of Ukraine that belonged to the USSR. Chikatilo's family was poor, living in a one room house and making ends meet as collective farmers. In the area post-Holodomor, Chikatilo and his family never had enough to eat. Chikatilo experienced World War II, which was traumatic in general, but especially for a child. He was beaten for wetting the bed and was often bullied by bother children. Chikatilo was impotent, which caused him multiple issues with women. Chikatilo became a teacher, giving him access to victims. His first known sexual assault was committed in 1973, and his first known murder was committed in 1978. Chikatilo guessed he killed over 55 women from 1978 to 1990 but was only convicted of 52.

This book is on The Last Podcast on the Left reading list. If you are a fan of the podcast, this is a good reference book with a lot of details that weren't covered in depth on the episode. If you are into serial killers and true crime in general, this is a solid book about this person. A lot has been made about his psychological profile and what influence his childhood may have had on his later crimes. I think it is very important to note the effects of famine and war on a child, and, while this may not have been the actual root cause, the experiences couldn't have possibly helped someone who was very clearly disturbed.

[Megan Wintrip · Rating 4 out of 5]

It has been a while since I've read any true crime, and this serial killer has always fascinated me. One of Russia's most prolific serial killers. Buckle up because it's a doozy!

Husband, father, school teacher, predator, killer..

Andrei Chikatilo wasn't just an ordinary man, like what his friends and neighbors thought. He was "The Monster of Rostov".

Some people say ignorance is bliss, whereas in this case ignorance cost the lives of 53 women and children who Chikatilo murdered.

His old bosses knew of his proclivities and just got him to resign in which he went to a new job with kids and the same thing repeatedly happened. It was always brushed under the carpet and nobody seemed to care. His wife on the other hand didn't seem to care, she would alibi him and say "he loved a younger woman".

His youngest victim of sexual assault was 6 years old and his youngest victim of sexual assault and murder was 9 years old. It was absolutely horrific what this man did to these victims.

This book was well written and absolutely shocked me to the core, I knew a bit about Andrei but this book was an eye opener.

[mlemcia · Rating 4 out of 5]

Jeśli lubicie historie mrożące krew w żyłach i momentami tak obrzydliwe, że chcecie wyrzucić książkę przez okno, i tracicie całą wiarę w ludzi - to jest książka dla Was!

Pomimo tych przerażających momentów czytało mi się ją bardzo szybko. Autor przybliża ówczesne realia życia w Rosji i pokazuje, że potwory naprawdę istnieją.

[Wiktoria · Rating 3 out of 5]

Temat Andrieja Czikatiły w tej książce został wyczerpany dosyć dobrze, więc nie będę skupiała się na jego historii. Mam jednak kilka problemów z tą książką.

Zacznijmy od budowy książki i przedstawieniu wszystkich zbrodni przez autora. Peter Conradi mimo stosunkowo przyjemnego języka którym się posługuje, ma trochę problemów związanych z ciągłością przedstawianych czytelnikom faktów. Wszystko jest przedstawiane bardzo chaotycznie, autor skacze po podawanych nam wiadomościach, raz mówi o czynie dokonanym w 1990 roku, a następnie o tym dokonanym 8 lat wcześniej. Zastanawia mnie też dlaczego autor potrafi rozpisać się kilka stron na temat czegoś bardzo błahego i nie mającego związku z całą sprawą nawet w najmniejszym stopniu.

Niepojętym jest dla mnie również to, ile w książce znajduje się błędów zrobionych przez tłumaczkę. Pani Joanna Grabarek wyjątkowo nie postarała się przy tłumaczeniu książki na język polski. Nie jestem w stanie zliczyć ile znalazłam błędów takich jak: powtórzenia, zła odmiana wyrazów, zdania bez żadnego sensu (przetłumaczone słowo w słowo z języka angielskiego) albo błędy stylistyczne. Czasami naprawdę miałam wrażenie że nikt tego nie sprawdzał. Mimo wszystko uważam, że książka ta jest napisana w przystępny sposób, i mogę polecić ją innym.

[Ada · Rating 5 out of 5]

„Krwawy Rzeźnik” Peter Conradi.
Przedstawiona od narodzin, aż do śmierci historia rosyjskiego seryjnego mordercy
(i nie tylko) Andreja Czikatilo. Szczegółowe opisy zbrodni dokonywanych na dzieciach i młodych kobietach. Sposoby Milicji Obywatelskiej na złapanie sprawcy oraz realia życia w Rosji.
Książka idealna dla fanów True Crime, obrzydliwa, na pewno nie dla osób wrażliwych. Polecam!

[Ashley · Rating 5 out of 5]

I missed true crime books - this book was wild, the amount of people involved and the coulda shoulda woulda of this story was just crazy. I like the psychological notes in here and learning about the victims

[Monika · Rating 5 out of 5]

Znakomina pozycja dla wielbicieli true crime. Trzeba wziąć jednak pod uwagę, że niektóre opisy zbrodni mogą zrobić wrażenie.

[Livkka · Rating 3 out of 5]

Trochę zbyt chaotycznie napisana jak dla mnie, ale może to też wynikać z tego, że nie jestem osłuchana z rosyjskimi nazwiskami.

[Era Papieru · Rating 2 out of 5]

Bardzo mnie to wymęczyło. Wszystkie te podróże pociągami i przykrywanie liśćmi pochłonęły mnóstwo mojej czytelniczej energii. Do tego skakanie pomiędzy nowymi informacjami, a tym, co już zostało powiedziane - czasami nawet kilkukrotnie. Dziwi mnie brak przypisów przynajmniej w kilku miejscach, a do tego pojawia się tu zjawisko, którego w reportażach bardzo nie lubię – chodzi o moment, gdy autor „wychodzi” przed temat. Tu miałam wrażenie, że Conradi nie lubi osób, które opisuje. Co prawda nie było to aż tak nachalne jak w „Ku Klux Klanie” ale nadal niepotrzebne. Cieszy mnie, że autorowi nie podobają się postępki Czikatiły ale wolałabym aby poświęcił czas na dopracowanie tekstu niż dzielenie się własnymi opiniami. Oczywiście ma do nich prawo ale to nie dla nich sięgałam po lekturę.

Chyba nie powinno się zasypiać czytając historię potwora, prawda?

[Rennie · Rating 3 out of 5]

A few years ago I watched a documentary about Andrei Chikatilo, the most famous Soviet serial killer. I'm not sure why, because I remember it being stomach-turning. Initially I'd heard of him after reading the popular thriller Child 44, which has a plot line inspired by these notorious crimes. What I learned from the novel was that part of the difficulty in catching the killer was that the Soviet Union denied the possibility of a serial killer's existence, and so missed the opportunity to link many of the obviously-related murders.

Chikatilo's crimes, many against children and adolescents, are incredibly disturbing. What's interesting about this story is the connection to the Soviet culture of the time (late 1970s-1990) and how the Communist government and police investigators dropped the ball so many times, in so many ways, on this investigation. There shouldn't have been any possibility for this man to kill 50+ people, especially because he wasn't entirely unknown to police, especially at the beginning of his serial killing career. He was even let go from his teaching work for creeping out and trying to molest the children, and around the same time happened to be in the vicinity of child murders. He was arrested too, and let go. But with a lot of factors at play, like his job's travel requirement, the vastness of the territory including very secluded areas, Soviet indoctrination and prevailing culture, lack of initial publicity about the murders, and the aforementioned inability to accept a serial killer, he was able to get away with being very prolific and very disgusting.

The highlight of the writing is this weaving in of the culture and happenings in the Soviet state that contributed to both the murders playing out as they did and to the murderer's own unhinged mentality. I really liked reading about that, and that's what I remember made me even watch something about this previously. Reading the gory details of even a handful of the murders is really hard, however. They're ghastly. I had to take a break and I wasn't sure I could finish even though I already knew some of this from seeing the documentary. Still, it's well-researched and written. I hesitate to call it a true crime guilty pleasure, but I'm not sure what other category it falls under. Definitely should appeal to those interested in Soviet history as the whole ordeal was a byproduct of this broken system, as well as to anyone interested in the real story behind this plot line from Child 44. Truth is definitely stranger than fiction in this case.

I received an advance copy of the new ebook edition courtesy of the publisher via Netgalley in exchange for review.

[Marta · Rating 2 out of 5]

To nie jest książka która może i ma się podobać, zdaję sobie z tego sprawę. Jednak nie mogę powiedzieć, że sprawa Czikatiły została nam tu dobrze przedstawiona. Ogromny chaos informacyjny, do tego stopnia, że wszystko zlewa się w całość i nie wydaje mi się żeby było to zamierzone. Autor nie trzyma się nawet chronologii przez co nie ma nawet czym się wspomóc jeśli chodzi o inne źródła. Dużo tu politykowania, a nie wiem czy taka ilość była w tej historii potrzebna.

[Ronnie Cramer · Rating 5 out of 5]

This is a well-researched and detailed account of Russian serial killer Andrei Romanovich Chikatilo and his twelve year reign of terror. It also includes a fair amount of Soviet history and some very astute observations of the communist system at work (the author is a British journalist who was stationed in Moscow).

[Kelly · Rating 5 out of 5]

Excellently written. Details are thorough without being horribly gruesome. The background information is thorough enough to explain why Chikatilo did what he did.

[Marta Domżalska · Rating 5 out of 5]

Bardzo spoko

[L.L. · Rating 4 out of 5]

Kolejna książka którą kupiłem, bo mi do darmowej przesyłki brakowało ;) Ciekawa, ma 400 stron, ale to są bardzo małe strony, więc szybo się czyta ;) Łatwo się skupić, wciąga, właściwie nie ma się do czego przyczepić tylko... niektóre opisy zbrodni są... dziwne. Nie powiem, że za dokładne, no bo powiedzmy sobie szczerze: po to czytamy te książki, ale np.:

"Łarisa z wolna odpływała, dusząc się. Życie powoli z niej uchodziło."

- już po pierwszym zdaniu widzimy, że umiera, po co jest drugie? Żeby zabrzmiało jakoś tak "poetyczniej" jeszcze? (bo już nie będę sugerować innych powodów). No co najmniej dziwne to jest moim zdaniem. Akurat do opisu takich przestępstw bardziej pasowałby "suchy", reportażowy język.

I to w sumie tyle co chciałem napisać... a potem (jak zwykle) zerknąłem na inne recenzje... no i jak widzę wpisy o jakimś złu widocznym w oczach, to hmm... gdyby to było takie proste, to te zbrodnie by się nie wydarzyły. Moim zdaniem ta książka jest też dość dobra dlatego, że dość obszernie zarysowuje tło morderstw Czikatiły - pojawia się tam też element odrzucenia i wyśmiewania (no dlaczego mnie to nie dziwi...). Nie widzę tutaj "zła z natury", widzę, że pod wpływem różnych okoliczności jego seksualność ukształtowała się w ten sposób, że satysfakcję mógł osiągnąć tylko zabijając ofiary w określony sposób. To go oczywiście nie usprawiedliwia ale może zamiast szokować się, że taki potwór, lepiej się zastanowić co można zrobić żeby takie "potwory" więcej się nie pojawiały (można np. zacząć od nie wyśmiewania ludzi, ewentualnie uczenia swoje dzieci by tego nie robiły - to jest dobry wstęp, który może zrobić każdy).
Na szczęście myślę, że dzisiaj jesteśmy już dalej (jako społeczeństwo ogólnie) i taki też był jeden z moich wniosków po przeczytaniu tej książki: myślę, że dzisiaj więcej osób szuka sobie jednak profesjonalnej pomocy, korzysta z psychologów, seksuologów i jest to oczywiście bardzo dobry trend (już nie mówię, że też internet, gdzie można znaleźć podobnie myślących i dobrać się z chętnymi do realizacji swoich fetyszy, a już sama wymiana myśli z kimś takim, myślę że dokłada się też do spełnienia seksualnego bez realizowania tych fantazji w rzeczywistości). Także po raz kolejny: nigdy dotychczas nie było na świecie tak dobrze jak jest teraz (ale będzie jeszcze lepiej :) ).

Na koniec zupełnie inny temat, bo jeszcze zwróciłem uwagę na taki fragment:

"Nikt nie kwestionował tego, że po zaopatrzenie trzeba było się wybierać aż tak daleko. Tak po prostu funkcjonowała radziecka gospodarka. (...) Dzięki temu wszystko miało być tańsze i wydajniejsze. Dlatego nakrętki wytwarzano na jednym końcu kraju, a śrubki na drugim, składane zaś razem były gdzieś pośrodku. Socjalistyczny podział pracy, tak to nazywali. Była to bardzo chybiona ekonomia (...)"

- no chyba jednak nie była to aż tak bardzo chybiona ekonomia skoro dziś też tak funkcjonuje kapitalistyczny świat :D Z tą różnicą, że produkcja nie odbywa się w ramach jednego kraju ;) Dostajemy elementy z Czech, montujemy na części produktu, który płynie np. do Tajlandii czy Wietnamu, gdzie dopiero zostaje "zainstalowany" w końcowym produkcie. Także pewnie dlatego ten fragment tak rzucił mi się w oczy - skrzywienie zawodowe ;)

(czytana: 8-11.092022)
4+/5 (8/10)

[Onaczytanoca · Rating 5 out of 5]

“Krwawy rzeźnik” Petera Conradi to historia Andrieja Czikatiły. Był on najgroźniejszym i najbardziej brutalnym przestępcą XX wieku. Książka opowiada jego losy od narodzin, poprzez dokonywanie zabójstw, aż po złapanie i skazanie.

”Krwawy rzeźnik” to strasznie przerażająca historia. Ciężko czytało się opis gwałtu i zabójstwa małych dzieci, tym bardziej, że ma się tą świadomość, że to wszystko działo się naprawdę. Trudno jest mi pojąć, że Czikatiło tak długo był na wolności, a milicja była tak bezradna.

Czytając takie książki zastanawiam się jak taki człowiek może żyć ze świadomością zabicia człowieka i to nie jednego a kilkudziesięciu.

Mimo, że treść książki jest brutalna, to autor napisał to tak, że ciężko było się od niej oderwać. Czytało się ją naprawdę szybko, pomijając drastyczne momenty, wtedy musiałam na chwile ją zostawić i ochłonąć, ale to z powodu treści a nie stylu w jaki została napisana.
Autor pisze w bardzo ciekawy sposób, starał się przekazać wszystkie informację. Chociaż były momenty, które mi przeszkadzały. W większości był to drugi rozdział, gdzie został opisany ustrój polityczny Ukrainy i Rosji. Akurat ten fragment ciągnął się niemiłosiernie i nie podobał mi się. Trochę bałam się, że większość książki taka będzie. Na szczęście tak nie było, nawet jak pojawiały się takie fragmenty to były krótkie.

Bardzo polecam tę książkę. Myślę, że warto po takie sięgać, aby otworzyć oczy na to co się dzieje wokół nas. Ci co znali Czikatiłe nie powiedzieliby, że jest on zdolny, aby kogoś zabić, a jednak miał on swoją brutalną i przerażającą stronę.

[Hydrante · Rating 4 out of 5]

I have always looked for a book like this on Andrei Romanovich. Many books limit themselves to the very well known events and do not dare to explore the psychiatric evaluation of the killer nor the politica environment he lived under. A really well written, well researched and engaging book. It had definitely made me grow even more attached to Forest Path and the butcher.
I have some critique, still: being the author a westener (british if I am not mistaken), he tends to comment on the Soviet Union or communism in a very clearly biased and sometimes inaccurate way. This has ruined my enjoyment of the book many times, for example when he claimes fascism and communism to be "the two evils" or something of the sort, comparing fascism and national socialism to communism as ideologies themselves, which seems inappropriate especially when I am trying to read a killer's biography and not political commentary.
Also, some dialogues and descriptions of the killings seems way too precise. When Andrei Romanovich talks about the intended building around his son's garden, the dialogue seems a little too accurate to recall that well, but I do not know exactly what Andrei Romanovich said. Sadly, not everything is available to the public and lots of it is, on the other hand, simply in Russian. Still, it made me a little skeptic. It is most likely a way Mr. Conradi tried to make the book more engaging. However, since Forest Path (lesopolosa) is my special interest, I am only interested in the truth and not speculation or made up dialogue.

[Książkolandia · Rating 3 out of 5]

Kuba Rozpruwacz, Zodiak, Ted Bundy, nasz rodzimy Wampir z Zagłębia, to seryjni mordercy, których nazwiska kojarzą niemal wszyscy. A kto z Was słyszał o Andrieju Czikatile, zwanym Rzeźnikiem z Rostowa?
Urodzony przed II wojną światową na Ukrainie, skromny i nieśmiały mężczyzna, zamordował 53 osoby, głównie młode dziewczyny i chłopców, za co po długim procesie został skazany na karę śmieci. Czikatiło od wczesnej młodości miał problemy na tle seksualnym. Jego nieśmiałość, skryta osobowość, brak zamiłowania do alkoholu, nie zyskiwały mu sympatii otoczenia. Żył raczej w odosobnieniu, uznawany za dziwaka. Miał problemy z uzyskaniem satysfakcji seksualnej i wiele partnerek wyśmiewało go, traktując jak impotenta. Mimo to ożenił się i miał dwoje dzieci, ale pożycie intymne Państwa Czikatiłów pozostawiało wiele do życzenia. Andriej, człowiek z wyższym wykształceniem, pracujący najpierw jako nauczyciel, a później jako urzędnik, wkrótce odkrył, że to przemoc sprawia, że może poczuć się w pełni mężczyzną. Jego pierwszą ofiarą była zamordowana w 1978 roku 9letnia Jelena Zakotnowa, a do 1990 roku zamordował 53 osoby, głównie dzieci, nastolatków i młodych dorosłych.
Zachęcam do zapoznania się z historią bestii i śledztwa prowadzonego w celu jego rozpoznania i schwytania.

[Zaczytana_olcia · Rating 4 out of 5]

Jeżeli już trzeba pisać o takich zwyrodnialcach jak Czikatiło, to należy robić to tak, jak zrobił to Peter Conradi.

“Krwawy rzeźnik” to rzetelna pozycja, ukazująca poszczególne ruchy i działania najbrutalniejszego seryjnego mordercy ZSRR. Widać, ile pracy Autor wykonał, dokładnie dokumentując zaistniałe wydarzenia.

Nie będę kłamać - nie jest to oczywiście książka dla wszystkich. W obecnych czasach nawet najwytrwalsi mogą mieć trudności w czytaniu historii takich ludzi.

Czikatiło nie wybierał swoich ofiar według ściśle obranego klucza - mordował zarówno kobiety, jak i dzieci obu płci. Wszystkie zbrodnie dokładnie planował - dlatego przez tyle lat udawało mu się umknąć wymiarowi “sprawiedliwości”.

Conradi jest w opisywaniu zbrodni Rzeźnika z Rostowa bezpośredni, wręcz bezceremonialny. Uderza w najgłębsze lęki czytelnika, racząc go dokładnymi, brutalnymi opisami zbrodni. Jest to o tyle gorsze, że ma się świadomość, iż te zbrodnie naprawdę się wydarzyły, że nie jest to fikcja.

Dodatkiem, ale istotnym elementem tej książki jest ukazanie tła społecznego i politycznego.

[Bobby24 · Rating 5 out of 5]

This is a Truly exceptional True Crime book it is one of the very best i have read it took me around three days to read.

I had just finished a turgid and amateurish book about the BTK killer by an Author whom spent 25 years at the FBI and could not keep HIMSELF out of the book ,the difference between the Red Ripper and that book are night and day. My review of That book is written for those that may want to look....before you buy.

This book The Red ripper is very well written, amazingly well researched (he is a British author about a Russian subject) and frankly truly Haunting, for instance imagine the scene a Lone Police officer tasked with standing on a Train and watching those onboard, the Train stops at a remote deserted Forest Station miles from anywhere, out of the mist comes a middle aged man with blood on him, the cop asks him his business as he boards the train and the man bluffs his way past the officer, days later a body is discovered in that forest of a child, murdered by that very man..

If you read this type of genre i'm sure you will like the book.

[Jen · Rating 4 out of 5]

Very interesting- it was as much of a social history of parts of the USSR as Chikatilo and his crimes (although there are certainly very explicit details of him and his crimes). I was one of the last generation of "free range" kids in North America before pedophile paranoia kicked in- we played outside with our friends, rode our bikes everywhere, and pretty much just checked in at home for meals. We were taught safety (don't get into cars, don't believe someone who says he's lost a puppy). But that's quite different than the Russian/Ukrainian attitude at the same time, where children weren't even told to be wary of strangers. That, the lack of coordinated investigation and education about crimes, and the unsettled aspects of so much of life in the USSR certainly led to predators having a fairly easy time of it for a long time.