ორ ზღვას შუა იყო ერთი პატარა ქვეყანა, სადაც დიდსა თუ პატარას ერთმანეთთან კამათს და ლაზღანდარობას არაფერი ერჩივნა. კამათობდნენ და ოხუნჯობდნენ ყველაფერზე, მათ შორის, მათთვის სრულიად უცნობ საკითხებზეც. ხშირად ისე გაცხარდებოდნენ, საქმე ერთმანეთის ლანძღვა-გინებამდეც მიდიოდა.
მოკლედ, ამ ქვეყანაში დიდად ტაშფანდურა ხალხი ცხოვრობდა. ცხადია, ასეთ უცნაურ ხალხს ამბებიც საარაკო გადახდებოდა ხოლმე. ზოგი თავად იყო ამ ამბების შემოქმედი, ზოგიც მათში უნებურად ეხვეოდა.
Mari Bekauri, born on 8 January 1990 in Tbilisi, Georgia. She graduated from Tbilisi State University with a specialization in psychology. She actively appeared in the literary arena in 2009 when her story "Sisters" was published. Following this, she was published in various literary publications.
At the 2009 "autumn Legend" competition her short story "The Laundry Blues" was esteemed by the Tbilisi City Hall committee. In The same competition in 2010, she was nominated the "Jury's Favourite" for the short story "Walls". She won the first prizes in the "Crane" 2010 literary competition and in the 2011 "Fresh Grass" literary festival. In 2012, the short story "Sisters" was included into the "Anthology of Georgian Prose" published in the U.S. under the title "Contemporary Georgian Fiction". Mari's short stories have been included into the "15 Best Short Stories of the Year" collection, published annually by Bakur Sulakauri Publishing in Tbilisi in 2009, 2010 and 2012. Her first short story collection "Electrogeneration" was published in 2012.
ზოგადად იუმორისტულ ჟანრს ყველგან ეჭვის თვალით ვუყურებ - ლიტერატურაში, კინოში, თეატრში... იმიტომ არა, რომ არ მიყვარს - პირიქით. ეს ის მიმართულებაა, რომელიც იშვიათად გამოდის კარგი. მკითხველის (მაყურებლის) გაცინება უფრო რთულია, ვიდრე ატირება, თუმცა ამ შემთხვევაში მიზანი მიღწეულია. ერთი შეხედვით წიგნში განსაკუთრებული არაფერია. თითოეული ამბავი ჩვენი ყოველდღიურობის ნაწილია და კარგად თუ ჩავუღრმავდებით, საერთოდ არ არის სასაცილო, მაგრამ მაინც ვიცინოდი ყველგან - პარკში, ავტობუსში, სახლში (ადგილის შესაბამისად - ხან გულიანად და ხმამაღლა, ხან - ჩუმად, გულში)... ალბათ ამის მიზეზი ისაა, რომ მეც ორ ზღვას შუა მოქცეული ქვეყნის შვილი ვარ და დრამებთან ერთად ტაშფანდურიც მჭირდება :)))
იშვიათად მისიამოვნია მოთხრობების კრებულით ასე. თან რომ ძალიან სახალისოა, თან რომ ძალიან ირონიული და თან რომ სადღაც მაგრად ჩაგწყვეტს გულს, რომ ესაა ჩვენი თანამედროვე რეალობა, აი, ეგეთი წიგნია. ალეგორიებიც ძალიან კარგად და გააზრებულადაა გამოყენებული, ყველაზე სასიამოვნო კი მაინც ის იყო ჩემთვის, მოთხრობების პერსონაჟები ერთმანეთს რომ უკავშირდებოდნენ, ეს წიგნს უფრო საინტერესოს და ერთი ამოსუნთქვით წასაკითხს ხდიდა. P.S. აქვე გაფრთხილებთ, უხამსი და ჟარგონული ენა პირდაპირ და მოურიდებლადაა გამოყენებული, თუმცა ნეტავ, რაა გასაკვირი, ეგაა ჩვენი “ენა მამული სარწმუნოება” დღეს ;)
ძალიან სახალისო და ჯანსაღი იუმორია ამ მოთხრობათა კრებულში. ნამდვილად გულიდან რომ გაიცინებ ისეთი მომენტები შეგხვდება. ეს ყველაფერი თითქოს ისედაც ხდება შენს გარშემო და ხვდები რომ რეალურ ცხოვრებასაც უფრო იუმორით უნდა შეხედო ვიდრე ჩვენ ვუყურებთ 😊
ზოგადად ჩემი აზრით კომედია ძალიან რთული მიმართულებიაა სიმართლე ვთქვა ამ დრომდე არც წამიკითხავს რომელიმე წიგნი რომელიც სპეციალურად ამ მიმართულებისთვის იქნებოდა განკუთვნილი თუმცა კარგია რომ წავიკითხე რამოდენიმე ადგილზე ძალიან ბევრიც ვიცინე.
მშვენიერი იუმორია, თემებიც, სამწერლო ოსტატობაც. განსაკუთრებით გამოვყოფ დიალოგების აგებას. სამეზობლო ჩათები კიდევ უფრო მაგარია :)) კარგი იქნებოდა ნაკლები მოყოლა იმ ამბების, რაც ისედაც ვიცით და სკაბრეზიც ზედმეტია ზოგან.
პ.ს. ყდის დიზაინიც უნდა აღინიშნოს. ძალიან კარგია, ძალიან
სინამდვილეში, არაფერია სასაცილო, მაგრამ შენ მაინც გულიანად იცინი, ყველგან, სადაც არ უნდა კითხულობდე - მეტროში, ავტობუსში, უნივერსიტეტში თუ სახლში ;დ <3
კარგი სახალისო მოთხრობებია, უბრალო გასართობი ქართული რეალური ცხოვრენის კომედიურობაზე. დიდად რამის სასწავლი ან შესაცნობი წიგნი არაა, მაგრამ მაინც სასიამოვნო წასაკითხია.